Szybszy dostęp niż przeglądarce!
177 kontakty: Ajin, Akcent przeciągły, Akcent wyrazowy, Albańczycy, Alef, Alfa, Alfabet, Alfabet łaciński, Alfabet etruski, Alfabet fenicki, Alfabet gocki, Alfabet koptyjski, Alfabet ormiański, Alfabet ugarycki, Alfios, Anatolia, Apollo, Arthur Evans, Żuraw zwyczajny, Beocja, Bet, Beta, Biblia, Bitola, Bustrofedon, Cadi, Chet, Chi (litera), Cypr (wyspa), Cyrylica, Dalet, Delta (litera), Demotyka, Dialekt arwanicki, Digamma, Dorowie, Dyftong, Dzeta, Enklityka, Epsilon, Eta, Etymologia, Etymologia ludowa, Ewa Wipszycka, Ewander, Fonem, Foroneus, Francja, Gamma, Głagolica, ..., Gimel (litera), Gortyna, Grafem, Grecki system liczbowy, Grecy, He (litera), Hermes, Herodot, Heta, Hexapla, Hieroglify, Interpunkcja, Io (mitologia grecka), Ipsylon, Italia (kraina historyczna), Język albański, Język arabski, Język arumuński, Język baktryjski, Język frygijski, Język gagauski, Język galijski, Język grecki, Język grecki klasyczny, Język hebrajski, Język lidyjski, Język macedoński, Język macedoński (helleński), Język mykeński, Język nowogrecki, Język nubijski, Język rumuński, Język tracki, Język turecki, Języki paleobałkańskie, Języki południowosłowiańskie, Jod (litera), John Chadwick, Jot (litera), Jota (litera), Kadmos, Kaf, Kaj (spójnik), Kapitała, Kappa (litera), Karmenta, Katharewusa, Knossos, Kościół Grecji, Kof, Koppa, Kreta, Kropka środkowa, Ksi, Kursywa, Lambda, Lamed, Lewant, Ligatura (pismo), Lira, Marian Auerbach, Marian Golias, Mem (litera), Meroe, Michael Ventris, Minuskuła, Mołdawia, Mojry, My (litera), Mykeny, Nauplios, Notacja muzyczna, Nubia, Nun (litera), Ny (litera), Odwołania znakowe SGML, Ogg, Ojcze nasz, Oktawiusz Jurewicz, Omega, Omikron, Orygenes, Palamedes, Półwysep Krymski, Pe (litera), Phi, Pi (litera), Pisma gruzińskie, Pismo linearne A, Pismo linearne B, Pismo protosynajskie, Proklityka, Przydech, Przydech mocny, Przydech słaby, Psi (litera), Pylos, Resz, Rho (litera), Robert Graves, Samech, Sampi, San (litera), Sigma, Spółgłoska nosowa tylnojęzykowo-miękkopodniebienna dźwięczna, Spółgłoska zwarto-otwarta, Stigma (litera), Sudan, Sylabariusz cypryjski, Szin (litera), Szo (litera), Tatarzy, Tatarzy krymscy, Tau, Taw, Teby (Grecja), Tet, Theta, Transliteracja, Turcy, Tyryns, Unicode, Waw (litera), Wołosi, Zajin, Znak zapytania, Znaki diakrytyczne. Rozwiń indeks (127 jeszcze) »
Ajin
Fenicki ajin Aramejski aijn Ajin – szesnasta litera wielu alfabetów semickich, m.in.: fenickiego, aramejskiego, arabskiego (ع) i hebrajskiego (ע).
Nowy!!: Alfabet grecki i Ajin · Zobacz więcej »
Akcent przeciągły
Akcent przeciągły (cyrkumfleks, łac. circumflexus, gr. περισπωμένος / perispomenos), często nazywany daszkiem, to znak diakrytyczny używany w językach: esperanto, francuskim, greckim, rumuńskim, słowackim, portugalskim, kaszubskim i innych.
Nowy!!: Alfabet grecki i Akcent przeciągły · Zobacz więcej »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Alfabet grecki i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Albańczycy
Albańczycy (alb. Shqiptarët) – naród pochodzenia indoeuropejskiego zamieszkujący Albanię (około 3 milionów), Kosowo (1,8 miliona), Macedonię Północną(około 510 tysięcy), Czarnogórę (około 31 tysięcy) oraz Europę Zachodnią, głównie Niemcy.
Nowy!!: Alfabet grecki i Albańczycy · Zobacz więcej »
Alef
Alef fenicki Alef (א) – pierwsza litera alfabetów semickich, między innymi fenickiego, aramejskiego, arabskiego, hebrajskiego i syryjskiego, odpowiadająca liczbie 1.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alef · Zobacz więcej »
Alfa
Alfa (ἄλφα, pisana Αα) − pierwsza litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfa · Zobacz więcej »
Alfabet
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego) Alfabet, abecadło (od stgr. nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta lub z) – najpopularniejszy system zapisywania mowy.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfabet · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet etruski
Przykłady różnych wariantów liter etruskich. Inskrypcje archaiczne (VII–V w. p.n.e.) Alfabet etruski – fonetyczny system pisma wywodzący się z zachodniej odmiany alfabetu greckiego, używany w starożytności do zapisywania języka etruskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfabet etruski · Zobacz więcej »
Alfabet fenicki
Tabela przedstawia ewolucję pisma fenickiego w pismo neopunickie Alfabet fenicki – najstarszy zachowany linearny alfabet świata, modyfikacja istniejącego wcześniej alfabetu protokananejskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfabet fenicki · Zobacz więcej »
Alfabet gocki
Litery alfabetu gockiego Alfabet gocki – alfabet stworzony prawdopodobnie w IV wieku n.e. przez biskupa Wulfilę w celu przekładu Biblii na język gocki.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfabet gocki · Zobacz więcej »
Alfabet koptyjski
Alfabet koptyjski – alfabetyczne pismo powstałe około I wieku naszej ery, służące do zapisu języka koptyjskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfabet koptyjski · Zobacz więcej »
Alfabet ormiański
Alfabet ormiański – alfabet używany do zapisu języka ormiańskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfabet ormiański · Zobacz więcej »
Alfabet ugarycki
Alfabet ugarycki – alfabet klinowy używany od około roku 1500 p.n.e. do zapisywania języka ugaryckiego, wymarłego języka z grupy języków kananejskich.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfabet ugarycki · Zobacz więcej »
Alfios
Alfios w pobliżu Olimpii. bieg rzeki Alfios Alfios (również Alfiọs, Alfeiós; w starożytności Alfejos; gr., łac. Alpheus) – rzeka w południowej Grecji o długości około 110 km, najdłuższa na półwyspie Peloponez.
Nowy!!: Alfabet grecki i Alfios · Zobacz więcej »
Anatolia
data dostępu.
Nowy!!: Alfabet grecki i Anatolia · Zobacz więcej »
Apollo
Apollo (gr. Apóllōn, zwany też Phoibos ‘Jaśniejący’, łac. Apollo) – w mitologii greckiej syn Zeusa i Leto.
Nowy!!: Alfabet grecki i Apollo · Zobacz więcej »
Arthur Evans
Arthur John Evans (ur. 8 lipca 1851 w Nash Mills, Hertfordshire, zm. 11 lipca 1941 w Youlbury, Oxfordshire) – brytyjski archeolog.
Nowy!!: Alfabet grecki i Arthur Evans · Zobacz więcej »
Żuraw zwyczajny
Żuraw szary w trawie Żuraw zwyczajny, żuraw, żuraw popielaty, żuraw szary (Grus grus) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae), zamieszkujący północnąi środkowączęść Eurazji.
Nowy!!: Alfabet grecki i Żuraw zwyczajny · Zobacz więcej »
Beocja
Współczesna Beocja na mapie Grecji Hegemonia Teb 371-362 p.n.e. Mapa Beocji starożytnej Beocja (gr. Βοιωτία, Boiotia, łac. Beotia) – kraina historyczna w środkowej starożytnej Grecji między ZatokąKorynckąa ZatokąEubejskąPółnocnąi Południowąoraz CieśninąEwripos.
Nowy!!: Alfabet grecki i Beocja · Zobacz więcej »
Bet
Fenickie bet kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Bet (ב, ب, ܒ) – druga litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Bet · Zobacz więcej »
Beta
Beta (wita, st.gr. βῆτα, nw.gr. βήτα, pisana Ββ lub ϐ) – druga litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Beta · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Alfabet grecki i Biblia · Zobacz więcej »
Bitola
Bitola (.
Nowy!!: Alfabet grecki i Bitola · Zobacz więcej »
Bustrofedon
Kodeks z Gortyny zapisany bustrofedonem języku polskim Bustrofedon (gr. βουστροφηδόν, boustrophedon, „bruzdy, jakie znaczy pługiem wół” – bous „wół", strophe „bruzda") – sposób pisania w kolejnych wierszach tekstu na przemian od prawej do lewej, i od lewej do prawej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Bustrofedon · Zobacz więcej »
Cadi
fenickie cadi kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Cadi (צ/ץ,ص; także sade) – osiemnasta litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Cadi · Zobacz więcej »
Chet
Fenickie ''chet'' kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Chet (ח,ح) – ósma litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Chet · Zobacz więcej »
Chi (litera)
Chi (st.gr. χῖ, nw.gr. χι, pisana Χχ) – dwudziesta druga litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Chi (litera) · Zobacz więcej »
Cypr (wyspa)
Cypr (ang. Cyprus, gr. Κύπρος, tur. Kıbrıs) – azjatycka wyspa we wschodniej części Morza Śródziemnego, często traktowana jako część Bliskiego Wschodu.
Nowy!!: Alfabet grecki i Cypr (wyspa) · Zobacz więcej »
Cyrylica
Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.
Nowy!!: Alfabet grecki i Cyrylica · Zobacz więcej »
Dalet
Fenickie ''dalet'' kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Dalet (ד,د) – czwarta litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Dalet · Zobacz więcej »
Delta (litera)
Delta (dheltaMałgorzata Borowska Μπαρμπαγιώργος. Książka do nauki języka nowogreckiego, s. 20, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 2006,, δελτα, pisana Δδ) – czwarta litera alfabetu greckiego, oznaczającąspółgłoskę zwarto-wybuchową„d”.
Nowy!!: Alfabet grecki i Delta (litera) · Zobacz więcej »
Demotyka
kamienia z Rosetty Demotyka (demotika ‘ludowe’, od demotika grammata ‘pismo ludowe’) – nazwa zarówno odmiany pisma wywodzącego się z regionalnego wariantu hieratyki stosowanej w Dolnym Egipcie w trzecim okresie przejściowym, jak i ówczesnego potocznego języka zapisywanego tym pismem używanego w starożytnym Egipcie w epoce późnej, okresie greckim i rzymskim.
Nowy!!: Alfabet grecki i Demotyka · Zobacz więcej »
Dialekt arwanicki
Dialekt arwanicki (albański arwanicki, arwanityka, arvanitika) – etnolekt używany przez Arwanitów, mieszkańców północno-zachodniej Grecji, głównie Attyki.
Nowy!!: Alfabet grecki i Dialekt arwanicki · Zobacz więcej »
Digamma
Digamma (ϝαύ/δίγάμμα, pisana Ϝϝ lub Ͷͷ) – litera, która występowała w archaicznym alfabecie greckim, w którym oznaczała głoskę lub.
Nowy!!: Alfabet grecki i Digamma · Zobacz więcej »
Dorowie
Dorowie w Helladzie Dorowie – lud grecki mówiący dialektem doryckim, który pod koniec II tysiąclecia p.n.e. zajął Helladę achajską.
Nowy!!: Alfabet grecki i Dorowie · Zobacz więcej »
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Nowy!!: Alfabet grecki i Dyftong · Zobacz więcej »
Dzeta
Dzeta (ζῆτα, pisana Ζζ) – szósta litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Dzeta · Zobacz więcej »
Enklityka
Enklityka (z gr. enklínein – oprzeć) – wyraz nieposiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentowąz wyrazem poprzedzającym.
Nowy!!: Alfabet grecki i Enklityka · Zobacz więcej »
Epsilon
Epsilon (ἒ ψιλόν, pisana Εε lub ϵ϶) – piąta litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Epsilon · Zobacz więcej »
Eta
Eta (ἦτα, pisana Ηη) – siódma litera alfabetu greckiego oznaczająca w języku starogreckim samogłoskę "e długie otwarte".
Nowy!!: Alfabet grecki i Eta · Zobacz więcej »
Etymologia
Etymologia – dział językoznawstwa badający pochodzenie wyrazów, zmiany ich znaczenia i formy w miarę upływu czasu.
Nowy!!: Alfabet grecki i Etymologia · Zobacz więcej »
Etymologia ludowa
Etymologia ludowa, reinterpretacja etymologiczna, etymologia synchroniczna – odczuwany przez użytkowników języka związek etymologiczny danej frazy lub wyrażenia z innymi elementami tego samego językaWitold Paweł Cienkowski, Teoria etymologii ludowej, Warszawa, 1972.
Nowy!!: Alfabet grecki i Etymologia ludowa · Zobacz więcej »
Ewa Wipszycka
Ewa Maria Wipszycka-Bravo (ur. 27 listopada 1933 w Warszawie) – polska historyczka starożytności, papirolożka, profesor nauk humanistycznych, emerytowana nauczycielka akademicka Uniwersytetu Warszawskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Ewa Wipszycka · Zobacz więcej »
Ewander
Wyobrażenie Ewandra w ''Promptuarii Iconum Insigniorum'', 1553 Ewander (gr. Euandros 'dobry człowiek', łac. Evander, Euander) – w mitologii greckiej i rzymskiej syn Hermesa i Karmenty lub Echemosa i Timandry.
Nowy!!: Alfabet grecki i Ewander · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Alfabet grecki i Fonem · Zobacz więcej »
Foroneus
Foroneus (gr. Phorōneús, łac. Phoroneus) – w mitologii greckiej pierwszy człowiek na świecie, syn boga rzeki Inachos i Okeanidy Melii, brat kochanki Zeusa Io.
Nowy!!: Alfabet grecki i Foroneus · Zobacz więcej »
Francja
Francja (IPA), Republika Francuska – państwo, którego część metropolitalna znajduje się w Europie Zachodniej oraz częściowo w Europie Południowej (Oksytania, Korsyka), posiadające także zamorskie terytoria na innych kontynentach.
Nowy!!: Alfabet grecki i Francja · Zobacz więcej »
Gamma
Gamma (ghama, γάμμα, pisana Γγ) – trzecia litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Gamma · Zobacz więcej »
Głagolica
chorwackiej wyspie Krk Przykład głagolicy bułgarskiej i odpowiedniki polskich głosek Tablica z tekstem wyrytym głagolicą„Ojcze nasz” w trzech odmianach głagolicy.Po lewej – pierwotna głagolica okrągła,pośrodku – chorwacka kanciastai po prawej kursywna Głagolica (scs. glagolъ ⰃⰎⰀⰃⰑⰎⰟ „słowo, litera”) – najstarsze znane pismo słowiańskie, którego stworzenie przypisuje się misjonarzowi-apostołowi Konstantemu zwanemu Cyrylem, który wraz z bratem Metodym zapisał w IX wieku za jego pomocąjęzyk słowiański używany w okolicach Salonik; głagolica była pierwotnym alfabetem języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, który miał być językiem liturgicznym Słowian, a w swojej późniejszej fazie rozwojowej, jako język cerkiewnosłowiański, na wiele wieków pozostał językiem literackim warstw wykształconych w kręgu wyznania prawosławnego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Głagolica · Zobacz więcej »
Gimel (litera)
Fenickie gimel Arabskie gimel kroju pisma: nowoczesnym bezszeryfowym (po prawej) i tradycyjnym (po lewej stronie) Gimel – trzecia litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Gimel (litera) · Zobacz więcej »
Gortyna
Fragment tablicy z prawem z Gortyny Odeon Ruiny bazyliki św. Tytusa Gortyna, Gortys (gr. Γόρτυνα, Γόρτυς) – starożytne miasto greckie, stolica Krety w okresie panowania rzymskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Gortyna · Zobacz więcej »
Grafem
Grafem – najmniejsza jednostka pisma, która często odpowiada fonemowi.
Nowy!!: Alfabet grecki i Grafem · Zobacz więcej »
Grecki system liczbowy
Grecki system liczbowy – liczbowy system addytywny używający greckiego alfabetu do reprezentacji liczb.
Nowy!!: Alfabet grecki i Grecki system liczbowy · Zobacz więcej »
Grecy
Grecy – naród używający jednego z języków grupy indoeuropejskiej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Grecy · Zobacz więcej »
He (litera)
Fenickie he kroju pisma: nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym He (ה, ه) – piąta litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i He (litera) · Zobacz więcej »
Hermes
Hermes (Hermḗs) – w mitologii greckiej bóg dróg, podróżnych, kupców, pasterzy, złodziei, posłaniec bogów i psychopomp.
Nowy!!: Alfabet grecki i Hermes · Zobacz więcej »
Herodot
Herodot z Halikarnasu (starogr., Herodotos ho Halikarnasseus) (ur. ok. 484 p.n.e. w Halikarnasie, obecnie Bodrum w Turcji, zm. ok. 426 p.n.e. w Turioj lub Atenach) – historyk grecki, zwany Ojcem historii, czasem także Ojcem geografii.
Nowy!!: Alfabet grecki i Herodot · Zobacz więcej »
Heta
Heta (ἧτα, pisana Ͱͱ) – litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę, przedstawiająca jąjako pełnąliterę, a nie tylko jako znak diakrytyczny spiritus asper wywodzący się z tej litery, która z kolei wywodzi się z lewej połówki litery eta.
Nowy!!: Alfabet grecki i Heta · Zobacz więcej »
Hexapla
Zależność pomiędzy starożytnymi przekładami i recenzjami Starego Testamentu Hexapla, Heksapla (– „sześciokształtna”) – datowana na lata czterdzieste III wieku, zachowana we fragmentach, poliglota opracowana przez Orygenesa.
Nowy!!: Alfabet grecki i Hexapla · Zobacz więcej »
Hieroglify
Hieroglify ze świątyni w Kom Ombo Hieroglify (hieroglyphiká, dosł. „święte znaki”) – najstarszy rodzaj pisma starożytnego Egiptu, obok pisma hieratycznego i demotycznego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Hieroglify · Zobacz więcej »
Interpunkcja
Interpunkcja (– pomiędzy, – punkt) – graficzny odpowiednik intonacji, rytmu i tempa mowy, akcentu wyrazowego i zdaniowego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Interpunkcja · Zobacz więcej »
Io (mitologia grecka)
Io (Iṓ) – w mitologii greckiej jedna z nimf; kapłanka Hery w Argos; ukochana boga Zeusa.
Nowy!!: Alfabet grecki i Io (mitologia grecka) · Zobacz więcej »
Ipsylon
Ipsylon (ypsilon, st.gr. ὖψιλόν, nw.gr. ύψιλον, pisana Υυlub ϒ) – dwudziesta litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Ipsylon · Zobacz więcej »
Italia (kraina historyczna)
Augusta. Południowa Italia w czasach Augusta. Italia – kraina historyczna i geograficzna położona na Półwyspie Apenińskim, której obszar zmieniał się na przestrzeni dziejów.
Nowy!!: Alfabet grecki i Italia (kraina historyczna) · Zobacz więcej »
Język albański
Mapa dialektów albańskich Język albański (alb.) – język indoeuropejski z grupy satem, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język albański · Zobacz więcej »
Język arabski
Język arabski – język z rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język arabski · Zobacz więcej »
Język arumuński
Język arumuński lub macedo-rumuński – język z grupy grupy romańskiej, należący do języków wschodnioromańskich.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język arumuński · Zobacz więcej »
Język baktryjski
Język baktryjski – wymarły język zaliczany do południowej podgrupy języków wschodnioirańskich, używany w starożytności na terenie Baktrii.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język baktryjski · Zobacz więcej »
Język frygijski
Język frygijski – wymarły indoeuropejski język Frygów, używany w starożytnej Anatolii.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język frygijski · Zobacz więcej »
Język gagauski
Język gagauski (gag.) – język Gagauzów, ludu pochodzenia tureckiego, osiadłego w większości na terenie dzisiejszej południowej Mołdawii w Gagauzji (dziś terytorium przez nich zamieszkane jest wydzielonąadministracyjnie autonomicznąjednostkąpaństwa).
Nowy!!: Alfabet grecki i Język gagauski · Zobacz więcej »
Język galijski
Język galijski – zespół wymarłych dialektów celtyckich, używanych od VI wieku p.n.e. najdalej do V wieku n.e. na terenie współczesnej Francji, Szwajcarii i północnych Włoch.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język galijski · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język grecki · Zobacz więcej »
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »
Język hebrajski
Język hebrajski (hebr., trb.) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język hebrajski · Zobacz więcej »
Język lidyjski
Język lidyjski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w VII-I wieku p.n.e. Lidyjczycy, zamieszkujący Lidię – starożytnąkrainę w zachodniej Azji Mniejszej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język lidyjski · Zobacz więcej »
Język macedoński
Język macedoński (mac.) – należy do grupy bułgarsko-macedońskiej (wschodniej) języków południowosłowiańskich.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język macedoński · Zobacz więcej »
Język macedoński (helleński)
Język macedoński (helleński), język staromacedoński – wymarły język starożytnej Macedonii, bardzo blisko spokrewniony z językiem starogreckim, przez niektórych językoznawców uważany za jego dialekt.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język macedoński (helleński) · Zobacz więcej »
Język mykeński
Język mykeński albo greka mykeńska, także: dialekt mykeński – wymarły język z grupy helleńskiej języków indoeuropejskich, najstarsze zaświadczone stadium języka greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język mykeński · Zobacz więcej »
Język nowogrecki
Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).
Nowy!!: Alfabet grecki i Język nowogrecki · Zobacz więcej »
Język nubijski
Manuskrypt z przełomu IX i X w. n.e. z tekstem w języku staronubijskim Język nubijski (również: języki nubijskie) – wspólna nazwa podgrupy języków nilo-saharyjskich używanych w dorzeczu Nilu w południowym Egipcie oraz północnym i środkowym Sudanie.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język nubijski · Zobacz więcej »
Język rumuński
Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język rumuński · Zobacz więcej »
Język tracki
Język tracki – wymarły indoeuropejski język starożytnej Tracji, używany na rozległych obszarach Bałkanów, a także w północno-zachodniej Azji Mniejszej oraz (łącznie z bardzo blisko spokrewnionym językiem dackim) na terenach dzisiejszych wschodnich Węgier, Słowacji i środkowo-zachodniej Ukrainy.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język tracki · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Język turecki · Zobacz więcej »
Języki paleobałkańskie
Języki paleobałkańskie, także: paleobałkańska liga językowa – postulowana liga języków z rodziny indoeuropejskiej, używanych w starożytności na terenach Półwyspu Bałkańskiego i wtórnie rozprzestrzenionych (na skutek inwazji ludnościowej) także na terytorium Azji Mniejszej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Języki paleobałkańskie · Zobacz więcej »
Języki południowosłowiańskie
Kontinuum dialektów południowosłowiańskich z głównymi grupami dialektów Słowianie Języki południowosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i wschodniosłowiańskich).
Nowy!!: Alfabet grecki i Języki południowosłowiańskie · Zobacz więcej »
Jod (litera)
kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Jod lub jud (י) – dziesiąta litera alfabetu hebrajskiego o wartości numerycznej 10.
Nowy!!: Alfabet grecki i Jod (litera) · Zobacz więcej »
John Chadwick
John Chadwick (ur. 21 maja 1920 w Surrey, zm. 24 listopada 1998) – brytyjski lingwista i filolog klasyczny, wraz z Michaelem Ventrisem odczytał w 1952 roku mykeńskie pismo linearne B.
Nowy!!: Alfabet grecki i John Chadwick · Zobacz więcej »
Jot (litera)
Jot (pisana Ϳϳ) – litera alfabetu greckiego, używana do zapisu dźwięku w dialekcie arwanickim języka albańskiego oraz w rekonstrukcjach lingwistycznych archaicznych form języka starogreckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Jot (litera) · Zobacz więcej »
Jota (litera)
Jota (ἰῶτα, pisana Ιι lub ℩) – dziewiąta litera alfabetu greckiego oznaczająca samogłoskę "i".
Nowy!!: Alfabet grecki i Jota (litera) · Zobacz więcej »
Kadmos
Kadmos (gr. Κάδμος Kádmos, łac. Cadmus) – w mitologii greckiej syn Agenora i Telefassy, króla Tyru, brat Europy, mąż Harmonii.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kadmos · Zobacz więcej »
Kaf
Fenickie kaf Arabskie kaf kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Kaf (כ/ך, ك, ܟܟ) – jedenasta litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kaf · Zobacz więcej »
Kaj (spójnik)
Kaj (και, pisana Ϗϗ), („i”;;; czasami skracane do k) – spójnik w językach greckim, koptyjskim i w języku esperanto (kaj). Kaj jest najczęściej występującym słowem w tekstach greckich, z tego powodu to słowo jest używane przez statystyków do określania autorstwa dawnych manuskryptów.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kaj (spójnik) · Zobacz więcej »
Kapitała
Inskrypcja na kolumnie Marka Aureliusza, Rzym Kapitała – najstarsza forma majuskuły, od której wywodząsię wszystkie późniejsze rodzaje pisma łacińskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kapitała · Zobacz więcej »
Kappa (litera)
Kappa (kapa, κάππα, pisana Κκ lub ϰ) – dziesiąta litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę zwartąmiękkopodniebiennąbezdźwięczną/k/.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kappa (litera) · Zobacz więcej »
Karmenta
Wyobrażenie Carmenty w ''Promptuarii Iconum Insigniorum'', 1553 Karmenta (także Karmentis, Carmenta, Nikostrate, Temis, Telpusa, Timandra, Postuersa, Prorsa, łac. Carmentis, od carmen ‘magiczne zaklęcie’, ‘pieśń’) – w mitologii rzymskiej nimfa arkadyjska, kamena, wieszczka, bogini płodności.
Nowy!!: Alfabet grecki i Karmenta · Zobacz więcej »
Katharewusa
Katharewusa (gr. Καθαρεύουσα – " oczyszczona") – odmiana języka greckiego stworzona na początku XIX wieku przez językoznawcę Adamandiosa Koraisa.
Nowy!!: Alfabet grecki i Katharewusa · Zobacz więcej »
Knossos
Filmik przedstawiający pałac. Knossos (gr. Κνωσ(σ)ός, łac. Cnossus, Gnossus), miejscowość na greckiej wyspie Krecie, położona około 6 km na południowy wschód od Heraklionu (Iraklion), u stóp gór Ida, w administracji zdecentralizowanej Kreta, w regionie Kreta, w jednostce regionalnej Heraklion, w gminie Heraklion.
Nowy!!: Alfabet grecki i Knossos · Zobacz więcej »
Kościół Grecji
Grecki Kościół Prawosławny, oficjalnie Kościół Grecji – jeden z kanonicznych autokefalicznych Kościołów prawosławnych tradycji greckiej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kościół Grecji · Zobacz więcej »
Kof
Fenicka litera kof kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Kof, kuf (ק) lub qāf (ق) – dziewiętnasta litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kof · Zobacz więcej »
Koppa
Koppa (κόππα, pisana Ϙϙ lub Ϟϟ) – litera alfabetu greckiego, obecnie nieużywana w tym języku.
Nowy!!: Alfabet grecki i Koppa · Zobacz więcej »
Kreta
Kreta (od słowa krateia – silna,,, wen. Candia) – grecka wyspa na Morzu Śródziemnym.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kreta · Zobacz więcej »
Kropka środkowa
Kropka środkowa, punkt – znak niealfabetyczny w formie kropki (np. font serif) położonej na wysokości średniej linii pisma.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kropka środkowa · Zobacz więcej »
Ksi
Ksi (st.gr. ξῦ, nw.gr. ξι, pisana Ξξ) – czternasta litera alfabetu greckiego oznaczająca zbitkę spółgłosek "ks".
Nowy!!: Alfabet grecki i Ksi · Zobacz więcej »
Kursywa
Kursywa – odmiana pisma, zazwyczaj pochyła, o charakterze bardziej płynnym niż antykwa, choć nawiązująca do niej stylem.
Nowy!!: Alfabet grecki i Kursywa · Zobacz więcej »
Lambda
Lambda (λάμβδα, pisana Λλ) – jedenasta litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę płynną„l”.
Nowy!!: Alfabet grecki i Lambda · Zobacz więcej »
Lamed
Fenickie ''lamed'' kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Lamed, lām (ל, ل) — litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Lamed · Zobacz więcej »
Lewant
Lewant Lewant (od wł. levante – wschód) – określenie państw leżących na wschodnim, azjatyckim wybrzeżu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Lewant · Zobacz więcej »
Ligatura (pismo)
Ligatura – połączenie dwóch lub więcej liter w jedną.
Nowy!!: Alfabet grecki i Ligatura (pismo) · Zobacz więcej »
Lira
''Apollo grający harmonię sprzeczności'', Stanisław Wyspiański, ok. 1897 Lira (gr. lyra) – instrument strunowy z grupy chordofonów, wywodzący się ze starożytnej Grecji.
Nowy!!: Alfabet grecki i Lira · Zobacz więcej »
Marian Auerbach
Marian (Majer) Auerbach (ur. 1882, zm. 1941 we Lwowie) – polski filolog klasyczny żydowskiego pochodzenia.
Nowy!!: Alfabet grecki i Marian Auerbach · Zobacz więcej »
Marian Golias
Marian Michał Golias (ur. 14 sierpnia 1887 w Brzeżanach k. Lwowa, zm. 27 września 1966 w Łodzi) – polski filolog klasyczny, autor podręcznika do starożytnej greki Wstępna nauka języka greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Marian Golias · Zobacz więcej »
Mem (litera)
Fenicka litera mem Mem (ם,מ) — jest trzynastąliterąalfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Mem (litera) · Zobacz więcej »
Meroe
Rozmieszczenie piramid w nekropoli północnej Meroe Piramidy w Meroe, ok. 1850 Meroe – starożytne miasto w Nubii, znajdujące się pomiędzy VI a V kataraktąna Nilu, ok.
Nowy!!: Alfabet grecki i Meroe · Zobacz więcej »
Michael Ventris
Tablica upamiętniająca przy 19 North End, Hampstead Michael George Francis Ventris (ur. 12 lipca 1922 w Wheathampstead, zm. 6 września 1956 koło Hatfield) – angielski architekt i lingwista, wraz z Johnem Chadwickiem odczytał tzw.
Nowy!!: Alfabet grecki i Michael Ventris · Zobacz więcej »
Minuskuła
Minuskuła (mała litera, litera tekstowa) – każda z małych liter alfabetu.
Nowy!!: Alfabet grecki i Minuskuła · Zobacz więcej »
Mołdawia
Mołdawia, Republika Mołdawii – państwo europejskie położone na terenach historycznej Besarabii oraz częściowo na lewym brzegu Dniestru.
Nowy!!: Alfabet grecki i Mołdawia · Zobacz więcej »
Mojry
Mojry jako prządki losu ludzkiego: ''Złota nić'' (mal. John Melhuish Strudwick, 1885) Mojry (gr. Moirai) – w mitologii greckiej boginie losu, utożsamiane przez Rzymian z Parkami.
Nowy!!: Alfabet grecki i Mojry · Zobacz więcej »
My (litera)
My (mi, μῦ, pisana Μμ) – dwunasta litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę nosową„m”.
Nowy!!: Alfabet grecki i My (litera) · Zobacz więcej »
Mykeny
Mykeny (nowogr. Mykḗnes, starogr. Mykēnai) – miejscowość w Grecji, w administracji zdecentralizowanej Peloponez, Grecja Zachodnia i Wyspy Jońskie, w regionie Peloponez, w jednostce regionalnej Argolida.
Nowy!!: Alfabet grecki i Mykeny · Zobacz więcej »
Nauplios
Nauplios – władca Eubei, ojciec Palamedesa.
Nowy!!: Alfabet grecki i Nauplios · Zobacz więcej »
Notacja muzyczna
Preludium A-dur op. 28 nr 7) Notacja muzyczna (inaczej pismo nutowe, zapis nutowy) – symboliczny język, za pomocąktórego można zapisać niemal wszystkie cechy dźwięków muzycznych, rytmiki, melodii, harmonii, dynamiki oraz artykulacji.
Nowy!!: Alfabet grecki i Notacja muzyczna · Zobacz więcej »
Nubia
Nubia (nub. Nobīn) – kraina historyczna w północno-wschodniej Afryce obejmująca środkowy bieg Nilu pomiędzy Asuanem a Chartumem (między VI a I kataraktą), obecnie na terenie południowego Egiptu i północnego Sudanu.
Nowy!!: Alfabet grecki i Nubia · Zobacz więcej »
Nun (litera)
Fenicka litera nun kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Nun (נ/ן,ن) – czternasta litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Nun (litera) · Zobacz więcej »
Ny (litera)
Ny (ni, st.gr. νῦ, nw.gr. νι, pisana Νν) – trzynasta litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę nosowąprzedniojęzykowo-dziąsłową"n".
Nowy!!: Alfabet grecki i Ny (litera) · Zobacz więcej »
Odwołania znakowe SGML
Odwołania znakowe SGML (ang. SGML character references) – w języku znaczników SGML zestaw kodów w postaci &kod;.
Nowy!!: Alfabet grecki i Odwołania znakowe SGML · Zobacz więcej »
Ogg
Big Buck Bunny – plik Ogg Ogg – format kontenera strumieni danych, opracowany przez fundację Xiph.org, stworzony, by wspierać inicjatywy związane z rozwojem wolnego oprogramowania do kodowania i dekodowania multimediów.
Nowy!!: Alfabet grecki i Ogg · Zobacz więcej »
Ojcze nasz
Fridolin Leiber, ''Pater noster'' Zygmunta Glogera Jerozolimie kościoła Pater Noster w Jerozolimie Ojcze nasz, Modlitwa Pańska, Modlitwa wzorcowa (łac. Oratio Dominica, Pater Noster) – najstarsza, a zarazem najważniejsza, modlitwa chrześcijan.
Nowy!!: Alfabet grecki i Ojcze nasz · Zobacz więcej »
Oktawiusz Jurewicz
Grób Oktawiusza Jurewicza na cmentarzu Bródnowskim Oktawiusz Jurewicz (ur. 30 kwietnia 1926 w Białymstoku, zm. 28 kwietnia 2016) – polski filolog klasyczny, historyk, bizantynista, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Oktawiusz Jurewicz · Zobacz więcej »
Omega
Omega (st.gr. ὦ μέγα, nw.gr. ωμέγα, pisana Ωω) – dwudziesta czwarta, ostatnia litera współczesnego alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Omega · Zobacz więcej »
Omikron
Omikron (st.gr. ὂ μικρόν, nw.gr. όμικρον, pisana Οο) – piętnasta litera alfabetu greckiego oznaczająca samogłoskę "o krótkie".
Nowy!!: Alfabet grecki i Omikron · Zobacz więcej »
Orygenes
Orygenes (gr., Origenes; ur. ok. 185, zm. 254) – jeden z najbardziej płodnych komentatorów Pisma Świętego w epoce patrystycznej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Orygenes · Zobacz więcej »
Palamedes
Posąg Palamedesa dłuta A. Canovy Palamedes (gr. Παλαμήδης) – syn Naupliosa, króla Eubei i Klimeny, córki Katreusa (bądź Atreusa), władcy Krety (według innych wersji jego matkąbyła Filira lub Hezjone), brat Ojaksa.
Nowy!!: Alfabet grecki i Palamedes · Zobacz więcej »
Półwysep Krymski
Półwysep Krymski, Krym (Krymśkyj piwostriw;;, Krymskij połuostrow) – półwysep pomiędzy częściąpółnocnąMorza Czarnego a częściązachodniąMorza Azowskiego, zwany w starożytności Chersonezem Taurydzkim bądź Taurydą, połączony jest z lądem tylko wąskim Przesmykiem Perekopskim, pomiędzy morzami Czarnym i Azowskim, a na wschodzie oddzielony od lądu CieśninąKerczeńską.
Nowy!!: Alfabet grecki i Półwysep Krymski · Zobacz więcej »
Pe (litera)
Fenickie pe kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Pe (פ/ף) – siedemnasta litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Pe (litera) · Zobacz więcej »
Phi
Phi (fi, st.gr. φῖ', nw.gr. φι, pisana Φφ lub ϕ) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Phi · Zobacz więcej »
Pi (litera)
Pi (st.gr. πῖ, nw.gr. πι, pisana Ππ lub ϖ) – szesnasta litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę zwartąwybuchowąp. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 80.
Nowy!!: Alfabet grecki i Pi (litera) · Zobacz więcej »
Pisma gruzińskie
Pisma gruzińskie – trzy pisma alfabetyczne, służące do zapisywania języka gruzińskiego oraz kilku innych języków z rodziny kartwelskiej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Pisma gruzińskie · Zobacz więcej »
Pismo linearne A
Tabliczki pokryte pismem linearnym A, znalezione na Santorynie Pismo linearne A – pismo używane w starożytnej Krecie; prawdopodobnie wywodzi się od najstarszego pisma tej cywilizacji, jakim było kreteńskie pismo hieroglificzne.
Nowy!!: Alfabet grecki i Pismo linearne A · Zobacz więcej »
Pismo linearne B
Tabliczka z pismem linearnym B Tabliczka z Myken zapisująca ilość wełny do farbowania Pismo linearne B – pismo mykeńskie odczytane przez angielskich uczonych Michaela Ventrisa i Johna Chadwicka w 1953.
Nowy!!: Alfabet grecki i Pismo linearne B · Zobacz więcej »
Pismo protosynajskie
Pozostałości świątyni Hathor Pismo protosynajskie – pismo alfabetyczne pochodzące z pierwszych wieków II tysiąclecia p.n.e., stanowiące pośredniąfazę rozwoju pisma między hieroglifami a alfabetem semickim.
Nowy!!: Alfabet grecki i Pismo protosynajskie · Zobacz więcej »
Proklityka
Proklityka – wyraz nieposiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentowąz następującym po nim wyrazem akcentowanym.
Nowy!!: Alfabet grecki i Proklityka · Zobacz więcej »
Przydech
Przydech (aspiracja) – zjawisko fonetyczne polegające na energicznym rozwarciu wcześniej zwartych narządów mowy, co daje słaby dźwięk h towarzyszący artykulacji danej spółgłoski zwartej.
Nowy!!: Alfabet grecki i Przydech · Zobacz więcej »
Przydech mocny
Przydech mocny lub dasja (starogrecki δασὺ πνεῦμα dasỳ pneûma; gr. δασεία dasía; łac. spīritus asper) – znak diakrytyczny używany w alfabecie greckim do 1982.
Nowy!!: Alfabet grecki i Przydech mocny · Zobacz więcej »
Przydech słaby
Przydech słaby lub psili (starogrecki ψιλὸν πνεῦμα psilòn pneûma; gr. ψιλή psilí; łac. spīritus lēnis) – znak diakrytyczny używany w alfabecie greckim.
Nowy!!: Alfabet grecki i Przydech słaby · Zobacz więcej »
Psi (litera)
Psi (st.gr. ψῖ, nw.gr. ψι, pisana Ψψ) – dwudziesta trzecia litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Psi (litera) · Zobacz więcej »
Pylos
Pylos (gr. Πυλος, lin. B pu-ro, wł. hist. Navarino) – miejscowość portowa i zatoka w Grecji, na zachodnim wybrzeżu Peloponezu, w administracji zdecentralizowanej Peloponez, Grecja Zachodnia i Wyspy Jońskie, w regionie Peloponez, w jednostce regionalnej Mesenia.
Nowy!!: Alfabet grecki i Pylos · Zobacz więcej »
Resz
Fenickie resz kroju pisma ('''od prawej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Resz (ר,ر) – dwudziesta litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Resz · Zobacz więcej »
Rho (litera)
Rho (ro, st.gr. ῥῶ, nw.gr. ρω, pisana Ρρ lub ϱϼ) – siedemnasta litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Rho (litera) · Zobacz więcej »
Robert Graves
Gabinet Roberta Gravesa w jego domu w Deià Robert Graves (ur. 24 lipca 1895 w Wimbledonie, zm. 7 grudnia 1985, Deià na Majorce) – angielski poeta, prozaik i badacz mitologii.
Nowy!!: Alfabet grecki i Robert Graves · Zobacz więcej »
Samech
Fenickie ''samech'' kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Samech (ס) – litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Samech · Zobacz więcej »
Sampi
Sampi (σαμπῖ, pisana Ͳͳ lub Ϡϡ) – litera, która występowała w niektórych przedklasycznych wariantach alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Sampi · Zobacz więcej »
San (litera)
San (σαν, pisana Ϻϻ) – litera języka greckiego, obecnie nieużywana.
Nowy!!: Alfabet grecki i San (litera) · Zobacz więcej »
Sigma
Sigma (stgr. σῖγμα, nwgr. σίγμα, pisana Σ, σ lub ς) – osiemnasta litera współczesnego alfabetu greckiego, przy czym „Σ” to majuskuła, „σ’ to minuskuła stosowana na początku lub w środku wyrazu, „ς” zaś na jego końcu.
Nowy!!: Alfabet grecki i Sigma · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa tylnojęzykowo-miękkopodniebienna dźwięczna
Spółgłoska nosowa tylnojęzykowo-miękkopodniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Alfabet grecki i Spółgłoska nosowa tylnojęzykowo-miękkopodniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-otwarta
Spółgłoska zwarto-otwarta, także: sonorant – spółgłoska powstająca, gdy w czasie artykulacji dochodzi do zwarcia i równocześnie otwarcia innego kanału (ustnego lub nosowego), którym uchodzi powietrze lub zwarcia i otwarcia następująszybko po sobie.
Nowy!!: Alfabet grecki i Spółgłoska zwarto-otwarta · Zobacz więcej »
Stigma (litera)
Stigma (στίγμα, pisana Ϛϛ) – litera alfabetu greckiego, obecnie nieużywana w języku greckim.
Nowy!!: Alfabet grecki i Stigma (litera) · Zobacz więcej »
Sudan
Sudan, oficjalnie Republika Sudanu – państwo położone w północno-wschodniej części Afryki nad Morzem Czerwonym.
Nowy!!: Alfabet grecki i Sudan · Zobacz więcej »
Sylabariusz cypryjski
Tabliczka z inskrypcjącypryjskąSylabariusz cypryjski – system zapisu języka cypryjskiego, sylabariusz.
Nowy!!: Alfabet grecki i Sylabariusz cypryjski · Zobacz więcej »
Szin (litera)
Fenickie szin Arabskie szin kroju pisma ('''od prawej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Szin (ש, ش) (także sin, šīn) – dwudziesta pierwsza litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Szin (litera) · Zobacz więcej »
Szo (litera)
Szo (pisana Ϸϸ) – litera alfabetu greckiego, służąca do zapisu dźwięku w języku baktryjskim.
Nowy!!: Alfabet grecki i Szo (litera) · Zobacz więcej »
Tatarzy
Flaga narodowa krymskich Tatarów Kobieta tatarska w stroju z XVIII wieku Tatarzy (nazwa własna: tatarlar / татарлар) – grupa ludów tureckich z Europy wschodniej oraz północnej Azji.
Nowy!!: Alfabet grecki i Tatarzy · Zobacz więcej »
Tatarzy krymscy
Tatarzy krymscy (qırımtatarlar) – naród i grupa etniczna pochodzenia tureckiego posługująca się językiem krymskotatarskim od XIII wieku zamieszkująca Półwysep Krymski.
Nowy!!: Alfabet grecki i Tatarzy krymscy · Zobacz więcej »
Tau
Tau (taf, st.gr. ταῦ, nw.gr. ταυ, pisana Ττ) – dziewiętnasta litera alfabetu greckiego i dwudziesta druga, a zarazem ostatnia litera alfabetu hebrajskiego znana pod symbolem ת.
Nowy!!: Alfabet grecki i Tau · Zobacz więcej »
Taw
Fenickie ''taw'' kroju pisma ('''od prawej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Taw (tav, taf) – dwudziesta druga i ostatnia litera alfabetów semickich: fenickiego, aramejskiego, hebrajskiego.
Nowy!!: Alfabet grecki i Taw · Zobacz więcej »
Teby (Grecja)
Teby (Thívai, Thebaj lub Thive) – miasto w Grecji, w administracji zdecentralizowanej Tesalia-Grecja Środkowa, w regionie Grecja Środkowa, w jednostce regionalnej Beocja.
Nowy!!: Alfabet grecki i Teby (Grecja) · Zobacz więcej »
Tet
Fenickie ''tet'' Tet (ט,ط) – litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Tet · Zobacz więcej »
Theta
Theta (thita, θῆτα, pisana θΘ lub ϴϑ) – ósma litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę aspirowaną"t" (czyli "th").
Nowy!!: Alfabet grecki i Theta · Zobacz więcej »
Transliteracja
Transliteracja, w skrócie trl. – grafemiczny sposób konwersji pisma.
Nowy!!: Alfabet grecki i Transliteracja · Zobacz więcej »
Turcy
Turcy – najliczniejszy spośród ludów tureckich.
Nowy!!: Alfabet grecki i Turcy · Zobacz więcej »
Tyryns
Tyryns (gr. Τίρυνθα, Tíryntha trl., Tirinta trb.) – cytadela z czasów kultury mykeńskiej, położona na Peloponezie.
Nowy!!: Alfabet grecki i Tyryns · Zobacz więcej »
Unicode
Logo Unikodu Unicode (formalnie, pol. Unikod) – komputerowy standard kodowania zestawu znaków obejmującego litery większości używanych na świecie pism, a także symboli, emoji i kodów formatowania.
Nowy!!: Alfabet grecki i Unicode · Zobacz więcej »
Waw (litera)
Arabska litera waw Fenicka litera waw kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Waw (wāw, و) – litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Waw (litera) · Zobacz więcej »
Wołosi
Wołosi – zbiorcza nazwa różnych grup etnicznych zamieszkujących pierwotnie Półwysep Bałkański, posługujących się językami wschodnioromańskimi.
Nowy!!: Alfabet grecki i Wołosi · Zobacz więcej »
Zajin
Fenickie ''zajin'' kroju pisma (kolejno '''od prawej do lewej'''): nowoczesnym bezszeryfowym i tradycyjnym Zajin zayn, zay (ז, ز) — litera alfabetów semickich, m.in.
Nowy!!: Alfabet grecki i Zajin · Zobacz więcej »
Znak zapytania
Znak zapytania (pytajnik) – znak interpunkcyjny, służący do określenia intencji osoby mówiącej, która chce otrzymać dane informacje od osoby pytanej (wyjątkiem jest pytanie retoryczne).
Nowy!!: Alfabet grecki i Znak zapytania · Zobacz więcej »
Znaki diakrytyczne
Znaki diakrytyczne, diakrytyki („odróżniający”) – znaki graficzne używane w alfabetach i innych systemach pisma, umieszczane nad, pod literą, obok lub wewnątrz niej, zmieniające sposób odczytu tej litery i tworzące przez to nowąliterę.
Nowy!!: Alfabet grecki i Znaki diakrytyczne · Zobacz więcej »
