Szybszy dostęp niż przeglądarce!
22 kontakty: A-moll, Bagatela (muzyka), C-dur, Crescendo, Dominanta (muzyka), E-dur, F-dur, Fortepian, G-dur, Harmonia (muzyka), Język niemiecki, Kompozytor, Ludwig Nohl, Ludwig van Beethoven, Metrum (muzyka), Miniatura (muzyka), Ostinato, Sekunda (interwał), Skala durowa, Tonacja, Tonika, WoO.
A-moll
a-moll – tonacja muzyczna oparta na skali molowej, której tonikąjest dźwięk a. Gama a-moll w odmianie naturalnej zawiera dźwięki: a, h, c, d, e, f, g, a. W zapisie tonacji a-moll, podobnie jak w C-dur, nie występująznaki przykluczowe.
Nowy!!: Dla Elizy i A-moll · Zobacz więcej »
Bagatela (muzyka)
Bagatela – lekki gatunek muzyczny o nieokreślonym kształcie muzycznym, zwykle na fortepian.
Nowy!!: Dla Elizy i Bagatela (muzyka) · Zobacz więcej »
C-dur
C-dur – tonacja muzyczna oparta na skali durowej, której tonikąjest c. Gama C-dur zawiera dźwięki: c, d, e, f, g, a, h, c. Zapis tonacji C-dur, podobnie jak a-moll, nie zawiera znaków chromatycznych.
Nowy!!: Dla Elizy i C-dur · Zobacz więcej »
Crescendo
Znak crescenda Crescendo (z wł.: narastając, coraz głośniej; wym. kreszendo) – stopniowe zwiększanie głośności, wzmacnianie natężenia dynamiki w utworze muzycznym.
Nowy!!: Dla Elizy i Crescendo · Zobacz więcej »
Dominanta (muzyka)
Dominanta (z łac. dominans.
Nowy!!: Dla Elizy i Dominanta (muzyka) · Zobacz więcej »
E-dur
Znaki chromatyczne w gamie E-dur Diagram akordu E-dur dla gitary E-dur – durowa gama muzyczna, której tonikąjest e. Jej dźwięki to: e, fis, gis, a, h, cis, dis.
Nowy!!: Dla Elizy i E-dur · Zobacz więcej »
F-dur
Znaki chromatyczne w gamie F-dur Diagram akordu F-dur dla gitary F-dur – tonacja muzyczna, oparta na skali durowej, której tonikąjest dźwięk f. Zawiera dźwięki: f, g, a, b, c, d, e. Tonacja F-dur zawiera jeden bemol.
Nowy!!: Dla Elizy i F-dur · Zobacz więcej »
Fortepian
Fortepian (skrót: pf. lub pfte.) – strunowy (chordofon), młoteczkowy, klawiszowy instrument muzyczny, zaliczany do rodziny cytr.
Nowy!!: Dla Elizy i Fortepian · Zobacz więcej »
G-dur
Znak przykluczowy w tonacji G-dur Diagram akordu G-dur dla gitary G-dur – durowa gama muzyczna, której tonikąjest g. Jej dźwięki to: g, a, h, c, d, e, fis, g. Tonacja G-dur zawiera jeden krzyżyk.
Nowy!!: Dla Elizy i G-dur · Zobacz więcej »
Harmonia (muzyka)
Harmonia – nauka o budowie i łączeniu akordów.
Nowy!!: Dla Elizy i Harmonia (muzyka) · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Dla Elizy i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Kompozytor
Kompozytor Kompozytor (łac. compositor) – twórca utworu muzycznego.
Nowy!!: Dla Elizy i Kompozytor · Zobacz więcej »
Ludwig Nohl
Karl Friedrich Ludwig Nohl (ur. 5 grudnia 1831 w Iserlohn, zm. 15 grudnia 1885 w Heidelbergu) – niemiecki muzykolog.
Nowy!!: Dla Elizy i Ludwig Nohl · Zobacz więcej »
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven, wymowa niemiecka: (ur. 15–17 grudnia(zob. niżej) 1770 w Bonn, zm. 26 marca 1827 w Wiedniu) – niemiecki kompozytor i pianista, ostatni z tzw. klasyków wiedeńskich, a zarazem prekursor romantyzmu w muzyce, uznawany za jednego z największych twórców muzycznych wszech czasów. Urodzony w Bonn, na terenie dzisiejszych Niemiec, już w młodości przeniósł się do Wiednia, gdzie rychło uzyskał reputację pianisty wirtuoza, a następnie wybitnego kompozytora. Mimo że około 25. roku życia zaczął tracić słuch, okazał wielkąsiłę ducha i nie zaprzestał tworzenia (do czasu również wykonywania) swoich dzieł, nawet w okresie całkowitej głuchoty. W historii muzyki stanowi centralnąpostać pogranicza klasycyzmu i romantyzmu. Jego twórczość wytyczyła kierunek rozwoju muzyki na cały XIX wiek. Światowąpopularność Beethoven zawdzięcza przede wszystkim swym dziewięciu symfoniom, choć równie przełomowe było znaczenie jego sonat i wariacji fortepianowych oraz muzyki kameralnej, przede wszystkim kwartetów smyczkowych. Muzyka Beethovena łączy intensywność uczuć z doskonałościąformy; wyraża się w niej apoteoza wolności i godności jednostki, woli życia, heroizmu, zmagań z losem oraz radości i powszechnego braterstwa.
Nowy!!: Dla Elizy i Ludwig van Beethoven · Zobacz więcej »
Metrum (muzyka)
Metrum (od gr. metron „miara”) – obowiązujący w utworze muzycznym schemat, który określa układ akcentów w obrębie taktu oraz sposób zapisu wartości rytmicznych.
Nowy!!: Dla Elizy i Metrum (muzyka) · Zobacz więcej »
Miniatura (muzyka)
Erik Satie ''Vexations'', miniatura fortepianowa Miniatura – mała lub średnia forma muzyczna, często skrócona wersja większego dzieła.
Nowy!!: Dla Elizy i Miniatura (muzyka) · Zobacz więcej »
Ostinato
Ostinato (wł. dosł. "uparty, wytrwały") – termin muzyczny, oznaczający wielokrotne powtarzanie struktury melodycznej (także harmonicznej lub rytmicznej), najczęściej w głosie najniższym (basso ostinato).
Nowy!!: Dla Elizy i Ostinato · Zobacz więcej »
Sekunda (interwał)
Sekunda – interwał prosty zawarty między dwoma sąsiednimi stopniami skali muzycznej.
Nowy!!: Dla Elizy i Sekunda (interwał) · Zobacz więcej »
Skala durowa
Skala durowa (z łac. durus – twardy), zwana też majorową(z łac. maior – większy, odnosi się do tercji wielkiej zawartej między I a III stopniem skali) – siedmiostopniowa skala z charakterystycznym półtonem między stopniami III i IV oraz VII i VIII (stanowiącym powtórzenie I stopnia o oktawę wyżej).
Nowy!!: Dla Elizy i Skala durowa · Zobacz więcej »
Tonacja
Tonacja – przynależność materiału dźwiękowego utworu muzycznego do konkretnej gamy durowej lub molowej, na której jest on oparty.
Nowy!!: Dla Elizy i Tonacja · Zobacz więcej »
Tonika
Tonika, akord toniczny, centrum tonalne, ośrodek/punkt ciążenia tonalnego (fr. tonique; często oznaczana symbolem T) – z punktu widzenia harmonii jedna z trzech funkcji głównych systemu dur-moll (obok dominanty oraz subdominanty).
Nowy!!: Dla Elizy i Tonika · Zobacz więcej »
WoO
WoO (skrót od niem. Werke ohne Opuszahl, "dzieła bez numeru opusowego") – sposób oznaczenia utworów różnych kompozytorów, nieposiadających z jakichś względów numeru opusowego.
Nowy!!: Dla Elizy i WoO · Zobacz więcej »
