Szybszy dostęp niż przeglądarce!
235 kontakty: Abckirja, Abessivus, Adessivus, Administracja, Aglutynacyjność, Akcent wyrazowy, Aleksis Kivi, Alfabet łaciński, Allatyw, Alofon, Annika Idström, Antti Aarne, Artykulacja (fonetyka), Aspekt (językoznawstwo), Asymilacja fonetyczna, Żołnierz nieznany, Bałtowie, Bezokolicznik, Biblia, Biblioteka, Biernik, Car, Cecha fonologiczna relewantna, Celownik (przypadek), Cyrylica, Czas, Czas przyszły, Czas teraźniejszy, Czas zaprzeszły, Czesław Kudzinowski, Dialekt, Dopełniacz (przypadek), Dopełnienie (językoznawstwo), Dyftong, Dysymilacja, Eeva-Liisa Manner, Egipcjanin Sinuhe, Elias Lönnrot, Emfaza, Enklityka, Epos narodowy, Estonia, Ewolucja języka, Ezra Pound, Feminizm, Fennicyzacja, Finka, Finlandia, Finlandia Południowo-Zachodnia, Finnmark, ..., Fonetyka, Frans Eemil Sillanpää, Gazeta, Geminata, Gramatyka historyczna, Gramatyka normatywna, Grupa językowa, Gustaw I Waza, Harmonia samogłosek, Häme, Helsingin Sanomat, Helsinki, Hufvudstadsbladet, Hungarystyka, II wojna światowa, Iloczas, Ilta-Sanomat, Imiesłów, Imperfekt, Inessivus, Instytut badawczy języków Finlandii, Intonacja (językoznawstwo), Język angielski, Język średnio-dolno-niemiecki, Język estoński, Język ingryjski, Język karelski, Język literacki, Język liwski, Język polski, Język rosyjski, Język standardowy, Język szwedzki, Język võro, Język węgierski, Język wepski, Język wernakularny, Język wotycki, Języki bałtyckie, Języki bałtycko-fińskie, Języki fińskie, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Języki indoirańskie, Języki lapońskie, Języki pidżynowe, Języki pozycyjne, Języki romańskie, Języki ugrofińskie, Języki uralo-ałtajskie, Języki uralskie, Językoznawstwo diachroniczne, Jean Sibelius, Jerzy Bańczerowski, Kalevala, Kanada, Kantele, Kanteletar, Karelia, Katechizm, Kościół katolicki, Koniugacja (językoznawstwo), Kontakt językowy, Kultura, Labializacja, Laponia, Liczby naturalne, Liczebnik, Liga językowa, Literatura piękna, Literatura stosowana, Literatura wagonowa, Liturgia, Luteranizm, Marcin Luter, Mój brat Sebastian, Meänkieli, Mechanizm przepływu powietrza, Mianownik (przypadek), Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Migracja ludności, Mika Waltari, Mikael Agricola, Minna Canth, Morfem, Nagroda Nobla, Nakład (poligrafia), Neologizm, Niepodległość, Norwegia, Nowogród Wielki, Nowy Testament, Oświata, Obowiązek nauki języka szwedzkiego w Finlandii, Obstruent, Orzeczenie (językoznawstwo), Orzecznik, Ostrobotnia (region historyczny), Paavo Haavikko, Palatalizacja, Partia Koalicji Narodowej, Partitivus, Perfectum, Periodyzacja, Poczta elektroniczna, Podmiot (językoznawstwo), Podwojenie spółgłoski nagłosowej, Poemat epicki (właściwy), Powieść, Powszechna deklaracja praw człowieka, Prajęzyk, Prasa (media), Preskryptywizm (językoznawstwo), Program telewizyjny (audycja), Prolativus, Przedimek, Przydawka, Przyimek, Przymiotnik, Przypadek, Przyrostek, Przysłówek, Rada Nordycka, Radio, Rdzeń (językoznawstwo), Reformacja, Rodzaj gramatyczny, Rodzajnik, Rodzina językowa, Rosja, Runy (pieśni), Rzeczownik, Samogłoska, Samogłoska średnia, Samogłoska otwarta, Samogłoska przymknięta, Sandhi, Satakunta, Sawonia, Słowianie, Słowo Boże, Sąd, Siedmiu braci, SMS, Spółgłoska, Stany Zjednoczone, Strona (językoznawstwo), Sufiks dzierżawczy, Suplement, SVO (Subject Verb Object), Syntaktyka (językoznawstwo), Szwecja, Szwedzkojęzyczna mniejszość w Finlandii, T.S. Eliot, Tampere, Teatr, Telewizja, Timo Mukka, Tryb (językoznawstwo), Tryb oznajmujący, Tryb potencjalny, Tryb przypuszczający, Tryb rozkazujący, Turku, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Warszawski, Väinö Linna, Welaryzacja, Wielkie Księstwo Finlandii, Wikipedia fińskojęzyczna, Wojna domowa w Finlandii, Wymiana stóp, XIX wiek, XX wiek, Yle, Zaimek, Zapożyczenie językowe, Zdanie podrzędnie złożone, Znaczenie, Zwarcie krtaniowe, Związek rządu, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, Związek zgody, 6 grudnia. Rozwiń indeks (185 jeszcze) »
Abckirja
''Abckiria'', najstarsze dzieło w języku fińskim Abckirja (obecnie obowiązuje zapis ABC-kirja), w języku fińskim Elementarz – pierwsza książka opublikowana w języku fińskim w 1543.
Nowy!!: Język fiński i Abckirja · Zobacz więcej »
Abessivus
Abessivus (caritivus, caritativus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający brak danego desygnatu.
Nowy!!: Język fiński i Abessivus · Zobacz więcej »
Adessivus
Adessivus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przebywanie desygnatu na powierzchni pewnego określonego obiektu.
Nowy!!: Język fiński i Adessivus · Zobacz więcej »
Administracja
Administracja (łac. administrare – być pomocnym, obsługiwać, zarządzać, ministrare – służyć) – działalność organizatorska realizowana przy pomocy aparatu urzędniczego, obejmująca zakres spraw o charakterze publicznym, regulowana przez ogólne normy prawne.
Nowy!!: Język fiński i Administracja · Zobacz więcej »
Aglutynacyjność
Aglutynacyjność (dosł. sklejanie), aglutynacja – w językoznawstwie proces morfologiczny polegający na stosowaniu różnego rodzaju afiksów, określających funkcję składniowąwyrazu w wypowiedzeniu.
Nowy!!: Język fiński i Aglutynacyjność · Zobacz więcej »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Język fiński i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Aleksis Kivi
Aleksis Kivi (właściwie: Alexis Stenvall) (ur. 10 października 1834 w Nurmijärvi, zm. 31 grudnia 1872) – fiński prozaik, poeta i dramaturg.
Nowy!!: Język fiński i Aleksis Kivi · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język fiński i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Allatyw
right Allatyw (Allativus) – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przemieszczanie się desygnatu w kierunku do i do wewnątrz pewnego określonego obiektu (odwrotnie niż ablatyw).
Nowy!!: Język fiński i Allatyw · Zobacz więcej »
Alofon
Diagram samogłoskowy z zaznaczonymi alofonami w języku polskim. Na czarno zaznaczono główne alofony, a na zielono i czerwono alofony kombinatoryczne. Dodatkowo alofony zaznaczone na czerwono pojawiająsię w kontekstach podniebiennych. Alofon (allofon, z gr. ἄλλος állos „inny” i φωνή phōnē „dźwięk”) – realizacja fonemu zawierająca oprócz cech fonologicznie relewantnych również szereg cech nierelewantnych w zależności od pozycji głoski (w stosunku do innych) i mówiącego.
Nowy!!: Język fiński i Alofon · Zobacz więcej »
Annika Idström
Annika Idström (ur. 12 listopada 1947 w Helsinkach, zm. 20 września 2011 tamże) – fińska pisarka, tłumacz i dramaturg.
Nowy!!: Język fiński i Annika Idström · Zobacz więcej »
Antti Aarne
Antti Amatus Aarne Antti Amatus Aarne albo Anti Amatus Aarne (ur. 5 grudnia 1867 Pori – zm. 5 lutego 1925 Helsinki) – folklorysta fiński, badacz utworów wczesno- i średniofińskich.
Nowy!!: Język fiński i Antti Aarne · Zobacz więcej »
Artykulacja (fonetyka)
Ułożenie strun głosowych w czasie wypowiadania głosek Artykulacja – proces kształtowania dźwięków mowy ludzkiej, odbywający się w części aparatu mowy obejmującąjamy ponadkrtaniowe, tzw.
Nowy!!: Język fiński i Artykulacja (fonetyka) · Zobacz więcej »
Aspekt (językoznawstwo)
Aspekt (postać, forma) – kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.
Nowy!!: Język fiński i Aspekt (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Asymilacja fonetyczna
Asymilacja fonetyczna, upodobnienie fonetyczne (in. uwarunkowania pozycyjne głosek) – jeden z podstawowych zależnych procesów fonetycznych, polegający na upodobnieniu sąsiednich głosek.
Nowy!!: Język fiński i Asymilacja fonetyczna · Zobacz więcej »
Żołnierz nieznany
Żołnierz nieznany (fin. Tuntematon sotilas) – powieść wojenna Väinö Linny z 1954, najważniejsza książka w jego dorobku.
Nowy!!: Język fiński i Żołnierz nieznany · Zobacz więcej »
Bałtowie
Północna Europa na początku IX wieku data.
Nowy!!: Język fiński i Bałtowie · Zobacz więcej »
Bezokolicznik
Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.
Nowy!!: Język fiński i Bezokolicznik · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Język fiński i Biblia · Zobacz więcej »
Biblioteka
Wnętrze George Peabody Library Czytelnia Biblioteki Kongresu Biblioteka (gr. bibliotheke; biblion – książka, thēkē – zbiornik) – instytucja kultury, która gromadzi, przechowuje i udostępnia materiały biblioteczne oraz informuje o materiałach bibliotecznych (swoich i obcych).
Nowy!!: Język fiński i Biblioteka · Zobacz więcej »
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Nowy!!: Język fiński i Biernik · Zobacz więcej »
Car
Car (Aleksander I Romanow) Car – tytuł monarszy używany w Europie Wschodniej; państwo rządzone przez cara to carstwo, inaczej carat.
Nowy!!: Język fiński i Car · Zobacz więcej »
Cecha fonologiczna relewantna
Cecha fonologiczna relewantna (inaczej cecha odróżniająca, dystynktywna, kontrastywna lub istotna) – właściwość fonemu, której zmiana powoduje zmianę znaczenia wyrazów, w których ów fonem został użyty.
Nowy!!: Język fiński i Cecha fonologiczna relewantna · Zobacz więcej »
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Nowy!!: Język fiński i Celownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Cyrylica
Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.
Nowy!!: Język fiński i Cyrylica · Zobacz więcej »
Czas
Czas – wielkość fizyczna określająca kolejność zdarzeń oraz odstępy między zdarzeniami zachodzącymi w tym samym miejscu.
Nowy!!: Język fiński i Czas · Zobacz więcej »
Czas przyszły
Czas przyszły – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa późniejszączynność lub późniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich, np.
Nowy!!: Język fiński i Czas przyszły · Zobacz więcej »
Czas teraźniejszy
Czas teraźniejszy – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje na równoczesność trwania czynności i mówienia lub pisania o niej, np.
Nowy!!: Język fiński i Czas teraźniejszy · Zobacz więcej »
Czas zaprzeszły
Czas zaprzeszły, Plusquamperfectum – czas stosowany dla podkreślenia uprzedniości czasowej danego zdarzenia, a w szczególności dla wskazania, że jakaś czynność wydarzyła się i zakończyła przed innączynnością, która również miała miejsce w przeszłości.
Nowy!!: Język fiński i Czas zaprzeszły · Zobacz więcej »
Czesław Kudzinowski
Czesław Kudzinowski (ur. 8 października 1908 w Wodziłówce powiatu białostockiego guberni grodzieńskiej, zm. 2 marca 1988 w Poznaniu) – profesor języka fińskiego, autor największego dotychczas wydanego słownika fińsko-polskiego i podręcznika gramatyki fińskiej.
Nowy!!: Język fiński i Czesław Kudzinowski · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język fiński i Dialekt · Zobacz więcej »
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Nowy!!: Język fiński i Dopełniacz (przypadek) · Zobacz więcej »
Dopełnienie (językoznawstwo)
Dopełnienie – część zdania oznaczająca przedmiot czynności wyrażonej orzeczeniem zdania w stronie czynnej w sposób bezpośredni bądź pośredni.
Nowy!!: Język fiński i Dopełnienie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Nowy!!: Język fiński i Dyftong · Zobacz więcej »
Dysymilacja
Dysymilacja („niepodobny”), odpodobnienie, rozpodobnienie – proces fonetyczny, w wyniku którego wytwarzająsię lub powiększająróżnice pomiędzy głoskami w obrębie jakiegoś odcinka wypowiedzi, a więc głoski te stająsię mniej podobne do siebie.
Nowy!!: Język fiński i Dysymilacja · Zobacz więcej »
Eeva-Liisa Manner
Eeva-Liisa Manner, pseud.
Nowy!!: Język fiński i Eeva-Liisa Manner · Zobacz więcej »
Egipcjanin Sinuhe
Egipcjanin Sinuhe (fin. Sinuhe egyptiläinen) – powieść historyczna Miki Waltariego z 1945 roku.
Nowy!!: Język fiński i Egipcjanin Sinuhe · Zobacz więcej »
Elias Lönnrot
Elias Lönnrot (ur. 9 kwietnia 1802, zm. 19 marca 1884) – fiński krawiec, poeta narodowy, lekarz i lingwista – autor Kalevali, czyli zbioru dawnych pieśni fińskich.
Nowy!!: Język fiński i Elias Lönnrot · Zobacz więcej »
Emfaza
Emfaza – środek stylistyczny odwołujący się do dialektycznej i logicznej reguły odwrotnej proporcjonalności treści nazwy i zakresu nazwy, polegający na użyciu podczas wypowiedzi szerszego lub węższego zakresu znaczeniowego osób, faktów i pojęć, zamiast zakresu właściwego.
Nowy!!: Język fiński i Emfaza · Zobacz więcej »
Enklityka
Enklityka (z gr. enklínein – oprzeć) – wyraz nieposiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentowąz wyrazem poprzedzającym.
Nowy!!: Język fiński i Enklityka · Zobacz więcej »
Epos narodowy
Epos narodowy, epopeja narodowa – utwór literacki (epos) o istotnym znaczeniu dla narodu lub grupy społecznej, przedstawiający jego/jej dzieje w przełomowym momencie.
Nowy!!: Język fiński i Epos narodowy · Zobacz więcej »
Estonia
Estonia, Republika Estońska (est. Eesti Vabariik) – państwo unitarne w Europie Północnej, nad Morzem Bałtyckim, nad ZatokąFińską, nad którąleży Tallinn, stolica i największe miasto kraju, i ZatokąRyską.
Nowy!!: Język fiński i Estonia · Zobacz więcej »
Ewolucja języka
Ewolucja języka – proces polegający na przeobrażaniu się struktury języka.
Nowy!!: Język fiński i Ewolucja języka · Zobacz więcej »
Ezra Pound
Ezra Weston Loomis Pound (ur. 30 października 1885 w Hailey na Terytorium Idaho, zm. 1 listopada 1972 w Wenecji) – amerykański poeta, tłumacz, publicysta i krytyk literacki, obok Thomasa Stearnsa Eliota uważany za najwybitniejszego przedstawiciela poezji modernistycznej.
Nowy!!: Język fiński i Ezra Pound · Zobacz więcej »
Feminizm
Jeden z popularnych symboli feministycznych Feminizm („kobieta”) – szereg ruchów społecznych i politycznych oraz ideologii, które łączy wspólny cel, czyli zdefiniowanie, uzyskanie i utrzymywanie równości płci pod względem politycznym, ekonomicznym, osobistym i społecznym.
Nowy!!: Język fiński i Feminizm · Zobacz więcej »
Fennicyzacja
Fennicyzacja (finizacja) – proces przyswajania kultury i języka fińskiego.
Nowy!!: Język fiński i Fennicyzacja · Zobacz więcej »
Finka
Puukko – finka oryginalna Finka harcerska Finka, nóż fiński – nóż używany zwykle przez harcerzy i turystów.
Nowy!!: Język fiński i Finka · Zobacz więcej »
Finlandia
Finlandia, Republika Finlandii – państwo unitarne w Europie Północnej, będące republiką.
Nowy!!: Język fiński i Finlandia · Zobacz więcej »
Finlandia Południowo-Zachodnia
Finlandia Południowo-Zachodnia (fiń. Varsinais-Suomi, Finlandia Właściwa) – region Finlandii w dawnej prowincji Finlandia Zachodnia.
Nowy!!: Język fiński i Finlandia Południowo-Zachodnia · Zobacz więcej »
Finnmark
Finnmark (norw. Finnmark; sam. Finnmárku; fiń. Finnmark) – dawny okręg, jednostka podziału administracyjnego Norwegii.
Nowy!!: Język fiński i Finnmark · Zobacz więcej »
Fonetyka
rezonansu magnetycznego. Daniela Jonesa. Fonetyka (dawniej głosownia) – jeden z działów lingwistyki, zajmujący się badaniem dźwięków mowy ludzkiej (zwanych głoskami) od strony ich artykulacji (tj. sposobu wytwarzania za pomocąnarządów mowy - fonetyka artykulacyjna), ich cech fizycznych (dokładniej: akustycznych – fonetyka akustyczna), ich odbierania (fonetyka audytywna).
Nowy!!: Język fiński i Fonetyka · Zobacz więcej »
Frans Eemil Sillanpää
Frans Eemil Sillanpää (ur. 16 września 1888 w Hämeenkyrö, zm. 3 czerwca 1964 w Helsinkach) – fiński pisarz, jeden z najwybitniejszych powieściopisarzy i nowelistów fińskich XX wieku, przedstawiciel ruchu modernistycznego w literaturze oraz laureat literackiej Nagrody Nobla za 1939 rok, którą− z uzasadnienia jury − otrzymał za „głębokie przeniknięcie w życie fińskich chłopów i wyborne opisanie ich obyczajów w więzi z przyrodą”.
Nowy!!: Język fiński i Frans Eemil Sillanpää · Zobacz więcej »
Gazeta
alt.
Nowy!!: Język fiński i Gazeta · Zobacz więcej »
Geminata
Geminata – spółgłoska podwojona, np.
Nowy!!: Język fiński i Geminata · Zobacz więcej »
Gramatyka historyczna
Gramatyka historyczna (diachroniczna) – gramatyka demonstrująca rozwój języka w ujęciu diachronicznym, czyli na przestrzeni wieków.
Nowy!!: Język fiński i Gramatyka historyczna · Zobacz więcej »
Gramatyka normatywna
Gramatyka normatywna (preskrypcyjna, preskryptywna) – gramatyka skupiająca się na dyktowaniu przepisów gramatycznych, którymi – zdaniem badacza – użytkownicy języka powinni się kierować w praktyce językowej.
Nowy!!: Język fiński i Gramatyka normatywna · Zobacz więcej »
Grupa językowa
Grupa językowa – zespół języków wyróżniony na podstawie ich wspólnych cech, lokalizacji geograficznej lub stwierdzonego pokrewieństwa.
Nowy!!: Język fiński i Grupa językowa · Zobacz więcej »
Gustaw I Waza
Gustaw I Waza (ur. 12 maja 1496, zm. 29 września 1560 w Sztokholmie) – król Szwecji od 6 czerwca 1523, założyciel dynastii Wazów, ojciec królów Eryka XIV, Jana III Wazy i Karola IX Wazy.
Nowy!!: Język fiński i Gustaw I Waza · Zobacz więcej »
Harmonia samogłosek
Harmonia samogłosek, metafonia – rodzaj odległego asymilacyjnego procesu fonologicznego dotyczącego samogłosek.
Nowy!!: Język fiński i Harmonia samogłosek · Zobacz więcej »
Häme
Herb Häme Kraina historyczna na mapie Finlandii Häme (szw. Tavastland) – region historyczny w zachodniej części Pojezierza Fińskiego.
Nowy!!: Język fiński i Häme · Zobacz więcej »
Helsingin Sanomat
Helsingin Sanomat – dziennik w języku fińskim wydawany w Helsinkach, założony przez Eero Erkko.
Nowy!!: Język fiński i Helsingin Sanomat · Zobacz więcej »
Helsinki
Helsinki (lap. Helsset) – stolica i największe pod względem liczby ludności (największym pod względem powierzchni miastem w Finlandii jest Rovaniemi) miasto Finlandii oraz regionu Uusimaa.
Nowy!!: Język fiński i Helsinki · Zobacz więcej »
Hufvudstadsbladet
Hufvudstadsbladet – dziennik ukazujący się w Finlandii w języku szwedzkim.
Nowy!!: Język fiński i Hufvudstadsbladet · Zobacz więcej »
Hungarystyka
Hungarystyka – dyscyplina zajmująca się badaniem języka, literatury, a także historii i kultury narodu węgierskiego.
Nowy!!: Język fiński i Hungarystyka · Zobacz więcej »
II wojna światowa
Polskiego Radia o wybuchu wojny II wojna światowa – największa i najkrwawsza wojna w dziejach, zaliczana do wojen totalnych, trwająca od 1 września 1939 roku do 2 września 1945 roku.
Nowy!!: Język fiński i II wojna światowa · Zobacz więcej »
Iloczas
Iloczas – zjawisko prozodyjne, charakteryzujące się różnicowaniem długości trwania sylab lub głosek.
Nowy!!: Język fiński i Iloczas · Zobacz więcej »
Ilta-Sanomat
Ilta-Sanomat – fiński dziennik, wydawany w Helsinkach.
Nowy!!: Język fiński i Ilta-Sanomat · Zobacz więcej »
Imiesłów
Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.
Nowy!!: Język fiński i Imiesłów · Zobacz więcej »
Imperfekt
Imperfekt – czas przeszły prosty (niedokonany).
Nowy!!: Język fiński i Imperfekt · Zobacz więcej »
Inessivus
Inessivus - przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający przebywanie desygnatu wewnątrz pewnego określonego obiektu.
Nowy!!: Język fiński i Inessivus · Zobacz więcej »
Instytut badawczy języków Finlandii
Instytut badawczy języków Finlandii – rządowy instytut badawczy Finlandii prowadzący badania nad językiem szwedzkim, językiem fińskim, językami lapońskimi, językiem romskim oraz fińskim językiem migowym.
Nowy!!: Język fiński i Instytut badawczy języków Finlandii · Zobacz więcej »
Intonacja (językoznawstwo)
Intonacja – w trakcie wypowiadania tekstu nadawanie mu pewnego rodzaju melodii, poprzez zmianę modulacji głosu, w celu wyrażenia emocji lub tylko dla oddania specyficznego charakteru danej wypowiedzi.
Nowy!!: Język fiński i Intonacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Język fiński i Język angielski · Zobacz więcej »
Język średnio-dolno-niemiecki
Język średnio-dolno-niemiecki – etap rozwoju języka dolnoniemieckiego pomiędzy starosaksońskim a współczesnym.
Nowy!!: Język fiński i Język średnio-dolno-niemiecki · Zobacz więcej »
Język estoński
Język estoński (est., wym.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, w grupie fińskiej zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej w rodzinie uralskiej.
Nowy!!: Język fiński i Język estoński · Zobacz więcej »
Język ingryjski
Język ingryjski, zwany także iżorskim (ižoran keel) – język z grupy bałto-fińskiej języków uralskich, spokrewniony z fińskim i karelskim.
Nowy!!: Język fiński i Język ingryjski · Zobacz więcej »
Język karelski
Język karelski – język ugrofiński z rodziny uralskiej, z podgrupy bałtycko-fińskiej języków fińskich.
Nowy!!: Język fiński i Język karelski · Zobacz więcej »
Język literacki
Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język fiński i Język literacki · Zobacz więcej »
Język liwski
Język liwski (inna nazwa: język liwoński; līvõ kēļ, także rāndakēļ – „język z wybrzeża”) – język ugrofiński, podgrupy fińskiej z rodziny uralskiej, blisko spokrewniony z estońskim.
Nowy!!: Język fiński i Język liwski · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język fiński i Język polski · Zobacz więcej »
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język fiński i Język rosyjski · Zobacz więcej »
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Nowy!!: Język fiński i Język standardowy · Zobacz więcej »
Język szwedzki
Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.
Nowy!!: Język fiński i Język szwedzki · Zobacz więcej »
Język võro
Język võro, także võru lub võro-seto – język ugrofiński z podgrupy bałtycko-fińskiej (rodzina uralska), właściwy dla ludności Võro zamieszkałej w południowo-wschodniej części Estonii, oraz w przygranicznych rejonach Łotwy i Rosji (nad jeziorem Pejpus).
Nowy!!: Język fiński i Język võro · Zobacz więcej »
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Nowy!!: Język fiński i Język węgierski · Zobacz więcej »
Język wepski
Język wepski (vepsän kel') – język uralski z bałtycko-fińskiej grupy językowej, używany przez Wepsów, zamieszkujących północno-zachodniąRosję – na wschód od Petersburga oraz okolice jeziora Ładoga w rejonie Pietrozawodzka (Karelia).
Nowy!!: Język fiński i Język wepski · Zobacz więcej »
Język wernakularny
Język wernakularny – forma mowy (język, dialekt, rejestr) używana do kontaktów codziennych przez przedstawicieli pewnej wspólnoty.
Nowy!!: Język fiński i Język wernakularny · Zobacz więcej »
Język wotycki
Język wotycki (wotski, wocki) – język ugrofiński z grupy bałtycko-fińskiej, używany niegdyś w Ingrii przez lud Wotów.
Nowy!!: Język fiński i Język wotycki · Zobacz więcej »
Języki bałtyckie
Języki bałtyckie lub bałtyjskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi w przeszłości posługiwali się Bałtowie na terenach od ujścia Wisły po południowe granice dzisiejszej Estonii (północne krańce łotewskiej krainy zwanej Liwonią).
Nowy!!: Język fiński i Języki bałtyckie · Zobacz więcej »
Języki bałtycko-fińskie
Języki bałtycko-fińskie obecnie Północna Europa na początku IX wieku Języki bałtycko-fińskie, języki bałtofińskie – grupa językowa w obrębie uralskiej rodziny językowej.
Nowy!!: Język fiński i Języki bałtycko-fińskie · Zobacz więcej »
Języki fińskie
języki jukagirskie Języki fińskie, języki zachodniougrofińskie – jedna z dwu podgrup językowych (obok ugryjskich) wchodzących w skład ugrofińskiej grupy języków uralskich.
Nowy!!: Język fiński i Języki fińskie · Zobacz więcej »
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Nowy!!: Język fiński i Języki germańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język fiński i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki indoirańskie
Współczesny zasięg języków indoirańskich Języki indoirańskie – podrodzina języków indoeuropejskich, w skład której wchodzągrupy językowe: indyjska, irańska i nuristańska.
Nowy!!: Język fiński i Języki indoirańskie · Zobacz więcej »
Języki lapońskie
Rozmieszczenie języków lapońskich: 1. południowolapoński, 2. ume, 3. pite, 4. lule, 5. północnolapoński, 6. skolt, 7. inari, 8. kildin, 9. ter. Obszar ciemniejszy oznacza gminy, w których języki lapońskie sąjęzykami urzędowymi. Języki lapońskie, języki saamskie, języki saami – grupa języków ugrofińskich (rodzina uralska), różniących się jednak dość znacznie od pozostałych języków ugrofińskich i nie zaliczanych do żadnego z trzech głównych zespołów językowych, to znaczy bałtycko-fińskiego, permskiego ani wołżańskiego.
Nowy!!: Język fiński i Języki lapońskie · Zobacz więcej »
Języki pidżynowe
Języki pidżynowe (pidgin, pidżyn) – języki pomocnicze o uproszczonej budowie strukturalnej, a także o ograniczonym słownictwie, powstałe na bazie dwóch (lub więcej) języków.
Nowy!!: Język fiński i Języki pidżynowe · Zobacz więcej »
Języki pozycyjne
Języki pozycyjne, amorficzne – języki w których każda część zdania ma swoje ustalone miejsce, które pozwala na zachowanie sensu wypowiedzi (np. język angielski).
Nowy!!: Język fiński i Języki pozycyjne · Zobacz więcej »
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Nowy!!: Język fiński i Języki romańskie · Zobacz więcej »
Języki ugrofińskie
języki fińskie Języki bałtycko-fińskie obecnie Północna Europa na początku IX wieku Języki ugrofińskie – grupa języków w obrębie języków uralskich lub uralsko-jukagirskich (liga uralo-ałtajska).
Nowy!!: Język fiński i Języki ugrofińskie · Zobacz więcej »
Języki uralo-ałtajskie
Rozmieszczenie geograficzne języków uralo-ałtajskich Języki uralo-ałtajskie (liga uralo-ałtajska) – kontrowersyjna i współcześnie odrzucana rodzina językowa, łącząca języki uralskie i języki należące do kwestionowanej rodziny ałtajskiej.
Nowy!!: Język fiński i Języki uralo-ałtajskie · Zobacz więcej »
Języki uralskie
język jukagirski Języki uralskie – rodzina językowa, której językami posługuje się około 24 mln ludzi, zamieszkujących północnąEurazję i Nizinę Węgierską.
Nowy!!: Język fiński i Języki uralskie · Zobacz więcej »
Językoznawstwo diachroniczne
Językoznawstwo diachroniczne (gr. día „przez”, chrónos „czas”), językoznawstwo historyczne – dział językoznawstwa ogólnego zajmujący się badaniem relacji, jakie występująmiędzy elementami języka w różnych epokach jego rozwoju.
Nowy!!: Język fiński i Językoznawstwo diachroniczne · Zobacz więcej »
Jean Sibelius
Jean Sibelius, właśc.
Nowy!!: Język fiński i Jean Sibelius · Zobacz więcej »
Jerzy Bańczerowski
Jerzy Bańczerowski (ur. 28 października 1938 w Ożarowie) – prof.
Nowy!!: Język fiński i Jerzy Bańczerowski · Zobacz więcej »
Kalevala
pol. „Obrona Sampo”; mal. Akseli Gallen-Kallela) Jerzego Litwiniuka w polskim tłumaczeniu ''Kalevali'' Kalevala, Kalewala (dosł. „Kraina Kalevy”, ważnego mitycznego bohatera Finów, Estończyków, Karelów i innych ludów bałtycko-fińskich) – poemat epicki składający się z pieśni ludowych (tzw. run) i legend z terenów Finlandii, Estonii, Karelii i innych terenów, zebranych i opracowanych w XIX wieku przez Eliasa Lönnrota.
Nowy!!: Język fiński i Kalevala · Zobacz więcej »
Kanada
Kanada (ang. i fr. Canada) – państwo położone w Ameryce Północnej, rozciągające się od Oceanu Atlantyckiego na wschodzie do Oceanu Spokojnego na zachodzie i Oceanu Arktycznego na północy.
Nowy!!: Język fiński i Kanada · Zobacz więcej »
Kantele
38-strunowe koncertowe kantele firmy Koistinen Kantele – fiński ludowy instrument muzyczny z grupy chordofonów szarpanych, występujący również pod innymi nazwami w północno-zachodnich rejonach Rosji i niektórych krajach bałtyckich.
Nowy!!: Język fiński i Kantele · Zobacz więcej »
Kanteletar
''Kanteletar taikka Suomen Kansan Wanhoja Lauluja ja Wirsiä'', 1840 Kanteletar – zbiór wierszy ludowych dokonany przez Eliasa Lönnrota (1840), który uważa się za siostrę Kalevali.
Nowy!!: Język fiński i Kanteletar · Zobacz więcej »
Karelia
Cerkiew w stolicy Karelii – Pietrozawodsku Jedna z wiosek w Karelii Karelskie skały Karelia (ros. Карелия, karel. i fiń. Karjala); oficjalna nazwa Republika Karelii (w urzędowym na terenie kraju języku rosyjskim – Республика Карелия – Riespublika Karielija, w karelskim Karjalan tazavaldu, fińskim – Karjalan tasavalta) – autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej.
Nowy!!: Język fiński i Karelia · Zobacz więcej »
Katechizm
Katechizm (katēchētikós – nauczanie) – dokument wykładający doktrynę wyznania religijnego, zwłaszcza chrześcijańskiego; podstawa katechezy.
Nowy!!: Język fiński i Katechizm · Zobacz więcej »
Kościół katolicki
Bazylika św. Piotra w Watykanie Leonarda da Vinci Św. Paweł Kościół katolicki, Kościół powszechny (katholikos, powszechny) – największa na świecie chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu.
Nowy!!: Język fiński i Kościół katolicki · Zobacz więcej »
Koniugacja (językoznawstwo)
Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.
Nowy!!: Język fiński i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Kontakt językowy
Kontakt językowy – pojęcie z zakresu lingwistyki stosowanej, odnoszące się do kontaktów zachodzących między językami.
Nowy!!: Język fiński i Kontakt językowy · Zobacz więcej »
Kultura
Kultura (z, 'uprawa, dbać, pielęgnować, kształcenie’) – wieloznaczny termin pochodzący od („uprawa roli”), interpretowany w wieloraki sposób przez przedstawicieli różnych nauk.
Nowy!!: Język fiński i Kultura · Zobacz więcej »
Labializacja
Labializacja (uwargowienie) (labializacja od łac. labialis wargowy) – zjawisko zaokrąglenia warg przy artykulacji samogłosek lub spółgłosek.
Nowy!!: Język fiński i Labializacja · Zobacz więcej »
Laponia
Laponia (fiń. Lappi; szw. i norw. Sameland; Lappland; ros. Лапландия, Łapłandija; północnolapoński Sápmi) – region kulturowy i geograficzny w północnej Europie, obejmujący swoim zasięgiem północne części Półwyspu Kolskiego i Półwyspu Skandynawskiego.
Nowy!!: Język fiński i Laponia · Zobacz więcej »
Liczby naturalne
osi liczbowej duża litera N – standardowy symbol liczb naturalnych. Liczby naturalne – termin dwuznaczny.
Nowy!!: Język fiński i Liczby naturalne · Zobacz więcej »
Liczebnik
Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.
Nowy!!: Język fiński i Liczebnik · Zobacz więcej »
Liga językowa
Liga językowa – grupa języków różnego pochodzenia, które wskutek długotrwałego wzajemnego oddziaływania wytworzyły wiele wspólnych cech w strukturze leksykalnej, gramatycznej i fonologicznej, np.
Nowy!!: Język fiński i Liga językowa · Zobacz więcej »
Literatura piękna
Literatura piękna – rodzaj dzieł literackich o charakterze artystycznym; typ piśmiennictwa (także dzieł ustnych), do którego zalicza się wszystkie teksty o dominującej funkcji estetycznej języka, a więc dzieła literackie, w odróżnieniu od literatury użytkowej, tj.
Nowy!!: Język fiński i Literatura piękna · Zobacz więcej »
Literatura stosowana
Literatura stosowana Literatura stosowana (literatura użytkowa) – termin teoretycznoliteracki utworzony w 1932, potem upowszechniony przez Stefanię Skwarczyńską.
Nowy!!: Język fiński i Literatura stosowana · Zobacz więcej »
Literatura wagonowa
Dziewiętnastowieczna literatura wagonowa Literatura wagonowa (z, także literatura groszowa, trywialna, brukowa, dla kucharek) – pierwotne, XIX-wieczne określenie wytworów literackich kultury popularnej.
Nowy!!: Język fiński i Literatura wagonowa · Zobacz więcej »
Liturgia
Liturgia (gr. λειτουργια – działanie na rzecz ludu, leitos od laos – lud i ergon – praca) – w starożytnej Grecji działania konkretnej osoby lub społeczności na rzecz obywateli, obecnie – publiczna forma kultu religijnego, dotycząca całokształtu zrytualizowanych, zbiorowych i ściśle określonych czynności sakralnych, ustalonych przez kapłanów danej religii.
Nowy!!: Język fiński i Liturgia · Zobacz więcej »
Luteranizm
Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517).
Nowy!!: Język fiński i Luteranizm · Zobacz więcej »
Marcin Luter
Marcin Luter (ur. 10 listopada 1483 w Eisleben, zm. 18 lutego 1546 tamże) – niemiecki duchowny chrześcijański i tłumacz, doktor teologii.
Nowy!!: Język fiński i Marcin Luter · Zobacz więcej »
Mój brat Sebastian
Mój brat Sebastian (fin. Veljeni Sebastian) – powieść społeczno-obyczajowa fińskiej pisarki Anniki Idström (1985).
Nowy!!: Język fiński i Mój brat Sebastian · Zobacz więcej »
Meänkieli
Meänkieli (dosł. nasz język) – nazwa używana w Szwecji w stosunku do odłamu języka fińskiego, używanych na północy kraju, w szwedzkiej (zachodniej) części Doliny Torne.
Nowy!!: Język fiński i Meänkieli · Zobacz więcej »
Mechanizm przepływu powietrza
Mechanizm przepływu powietrza – w fonetyce sposób, w jaki strumień powietrza jest tworzony w torze głosowym.
Nowy!!: Język fiński i Mechanizm przepływu powietrza · Zobacz więcej »
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Nowy!!: Język fiński i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Nowy!!: Język fiński i Międzynarodowy alfabet fonetyczny · Zobacz więcej »
Migracja ludności
Migracja ludności – zmiana miejsca zamieszkania lub czasowego pobytu.
Nowy!!: Język fiński i Migracja ludności · Zobacz więcej »
Mika Waltari
Mika Waltari (ur. 19 września 1908 w Helsinkach, zm. 26 sierpnia 1979 tamże) – fiński pisarz.
Nowy!!: Język fiński i Mika Waltari · Zobacz więcej »
Mikael Agricola
Mikael Agricola (ur. ok. 1510 w Torstila, zm. 9 kwietnia 1557 w Kyrönniemi) – fiński duchowny uznawany za twórcę literackiego języka fińskiego, jeden z czołowych działaczy reformacyjnych w Szwecji (której częściąbyła wówczas Finlandia) nazwany „fińskim Lutrem”.
Nowy!!: Język fiński i Mikael Agricola · Zobacz więcej »
Minna Canth
Minna Canth, właśc.
Nowy!!: Język fiński i Minna Canth · Zobacz więcej »
Morfem
Morfem – najmniejsza grupa fonemów, która niesie ze sobąokreślone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe.
Nowy!!: Język fiński i Morfem · Zobacz więcej »
Nagroda Nobla
Nagroda Nobla – wyróżnienie przyznawane od początku XX wieku za wybitne zasługi dla ludzkości: naukowe, literackie lub w działaniach na rzecz pokoju.
Nowy!!: Język fiński i Nagroda Nobla · Zobacz więcej »
Nakład (poligrafia)
Nakład w poligrafii oznacza: 1 – całkowita liczba jednorazowo wydrukowanych egzemplarzy publikacji poligraficznej 2 – sposób sfinansowania danej publikacji.
Nowy!!: Język fiński i Nakład (poligrafia) · Zobacz więcej »
Neologizm
Neologizm (z gr. νεος + λογός „nowe słowo”), innowacja językowa – nowy element wykształcony na gruncie danego języka, pewnej jego formy lub – dla celów artystycznych – w ramach tekstu literackiego.
Nowy!!: Język fiński i Neologizm · Zobacz więcej »
Niepodległość
Niepodległość – pojęcie z zakresu politologii lub psychologii.
Nowy!!: Język fiński i Niepodległość · Zobacz więcej »
Norwegia
Norwegia (bokmål lub nynorsk), urzędowo Królestwo Norwegii – państwo w Europie Północnej będące monarchiąkonstytucyjną, którego terytorium obejmuje zachodniąi północnączęść Półwyspu Skandynawskiego, Jan Mayen, Svalbard, Wyspę Bouveta i Lofoty.
Nowy!!: Język fiński i Norwegia · Zobacz więcej »
Nowogród Wielki
Nowogród Wielki (ros. Вели́кий Но́вгород, Wielikij Nowgorod, w źródłach skandynawskich Holmgård) – miasto w północno-zachodniej Rosji nad rzekąWołchow; stolica obwodu nowogrodzkiego (przydomek „Wielki” przywrócono oficjalnie w 1998 roku).
Nowy!!: Język fiński i Nowogród Wielki · Zobacz więcej »
Nowy Testament
Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Nowy!!: Język fiński i Nowy Testament · Zobacz więcej »
Oświata
Oświata – działalność edukacyjna polegająca na upowszechnianiu wykształcenia ogólnego i zawodowego oraz realizowaniu zadań wychowawczych w celu zapewnienia jednostkom wszechstronnego rozwoju i pomyślnej egzystencji, a społeczeństwu więzi kulturalnych łączących jego przeszłość historycznąz teraźniejszościąi budowąpomyślnej przyszłości.
Nowy!!: Język fiński i Oświata · Zobacz więcej »
Obowiązek nauki języka szwedzkiego w Finlandii
Obowiązek nauki języka szwedzkiego w Finlandii – obowiązek nauki języka szwedzkiego w fińskich szkołach podstawowych w klasach 6–9, a także w szkołach średnich i na wyższych uczelniach; obejmuje również egzamin z języka szwedzkiego na poziomie służby cywilnej.
Nowy!!: Język fiński i Obowiązek nauki języka szwedzkiego w Finlandii · Zobacz więcej »
Obstruent
Obstruent (in. spółgłoska właściwa) – niebędąca sonorantem, wymawiana ze zwarciem lub silnym zbliżeniem narządów mowy, bądź też z takąkombinacjąpowyższych artykulacji, że wytworzenie szczeliny bezpośrednio po zwarciu zapobiega plozji.
Nowy!!: Język fiński i Obstruent · Zobacz więcej »
Orzeczenie (językoznawstwo)
Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu.
Nowy!!: Język fiński i Orzeczenie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Orzecznik
Orzecznik – część orzeczenia imiennego stanowiąca dopełnienie zdaniowe łącznika i orzekająca o podmiocie.
Nowy!!: Język fiński i Orzecznik · Zobacz więcej »
Ostrobotnia (region historyczny)
Herb Położenie na mapie Szwecji do 1809 Historyczna prowincja Ostrobothnia Ostrobotnia (fiń. Pohjanmaa, szw. Österbotten, łac. Ostrobothnia) − region historyczny w centralnej Finlandii, dawna prowincja szwedzka.
Nowy!!: Język fiński i Ostrobotnia (region historyczny) · Zobacz więcej »
Paavo Haavikko
Paavo Haavikko (ur. 25 stycznia 1931 w Helsinkach, zm. 6 października 2008 tamże) – fiński poeta i dramaturg.
Nowy!!: Język fiński i Paavo Haavikko · Zobacz więcej »
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Nowy!!: Język fiński i Palatalizacja · Zobacz więcej »
Partia Koalicji Narodowej
Koalicja Narodowa (fin. Kansallinen Kokoomus, skr. Kok., szw. Samlingspartiet, skr. Saml.) – fińska partia polityczna o profilu konserwatywno-liberalnym.
Nowy!!: Język fiński i Partia Koalicji Narodowej · Zobacz więcej »
Partitivus
Partitivus, partytyw, cząstkownik - przypadek występujący w niektórych grupach językowych (np. w języku fińskim).
Nowy!!: Język fiński i Partitivus · Zobacz więcej »
Perfectum
Perfectum (od łac. perficio - dokonać, ukończyć) – czas lub aspekt gramatyczny wyrażający czynność przeszłąi dokonaną, ale pozostającąw związku z teraźniejszością.
Nowy!!: Język fiński i Perfectum · Zobacz więcej »
Periodyzacja
pt Periodyzacja – umowny podział czasu na ery, epoki, wieki itp.
Nowy!!: Język fiński i Periodyzacja · Zobacz więcej »
Poczta elektroniczna
Poczta elektroniczna, e-poczta, pot.
Nowy!!: Język fiński i Poczta elektroniczna · Zobacz więcej »
Podmiot (językoznawstwo)
Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.
Nowy!!: Język fiński i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Podwojenie spółgłoski nagłosowej
Podwojenie spółgłoski nagłosowej, lub – zjawisko fonetyczne w języku fińskim polegające na podwajaniu spółgłoski następnego wyrazu w ściśle zdefiniowanych warunkach.
Nowy!!: Język fiński i Podwojenie spółgłoski nagłosowej · Zobacz więcej »
Poemat epicki (właściwy)
Poemat epicki – zbliżony do eposu utwór epicki pisany wierszem.
Nowy!!: Język fiński i Poemat epicki (właściwy) · Zobacz więcej »
Powieść
Krzyżacy Powieść – gatunek literatury pięknej, utwór narracyjny, opisujący zwykle rozbudowany ciąg zdarzeń.
Nowy!!: Język fiński i Powieść · Zobacz więcej »
Powszechna deklaracja praw człowieka
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka – zbiór praw człowieka i zasad ich stosowania uchwalony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezolucją217/III A w dniu 10 grudnia 1948 roku w Paryżu.
Nowy!!: Język fiński i Powszechna deklaracja praw człowieka · Zobacz więcej »
Prajęzyk
Prajęzyk – wspólny przodek rodziny językowej lub innej jednostki pokrewieństwa języków, najczęściej nie zaświadczony bezpośrednio, ale częściowo zrekonstruowany za pomocąmetody porównawczej.
Nowy!!: Język fiński i Prajęzyk · Zobacz więcej »
Prasa (media)
Prasa Prasa („tłoczyć”) – określenie dzienników, czasopism i „środków masowego przekazywania powstałych w wyniku postępu technicznego” o charakterze informacyjnym, wydawanych periodycznie, nie rzadziej niż raz do roku, wyróżniających się stałym tytułem i kolejnym numerem.
Nowy!!: Język fiński i Prasa (media) · Zobacz więcej »
Preskryptywizm (językoznawstwo)
Preskryptywizm („przepisywać, ordynować”; także: normatywizm) – dążność do formułowania norm i innych wzorców posługiwania się językiem, z zamiarem wywarcia wpływu na jego użytkowników, aby trzymali się proponowanych środków.
Nowy!!: Język fiński i Preskryptywizm (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Program telewizyjny (audycja)
Program telewizyjny Program telewizyjny – telewizyjna produkcja audiowizualna, podstawowa jednostka ramówek stacji telewizyjnych, która charakteryzuje się określonym gatunkiem telewizyjnym.
Nowy!!: Język fiński i Program telewizyjny (audycja) · Zobacz więcej »
Prolativus
Prolativus – jeden z przypadków w deklinacji występujący przede wszystkim w językach ugrofińskich.
Nowy!!: Język fiński i Prolativus · Zobacz więcej »
Przedimek
brak przedimka Przedimek – część mowy występująca przed rzeczownikiem (także przed konstrukcjąrzeczownikową, a niekiedy również przed przymiotnikiem lub liczebnikiem użytym rzeczownikowo), wskazująca na jego kategorię określoności lub nieokreśloności.
Nowy!!: Język fiński i Przedimek · Zobacz więcej »
Przydawka
Przydawka (zwana również atrybutem) – część zdania określająca rzeczownik lub zaimek rzeczowny.
Nowy!!: Język fiński i Przydawka · Zobacz więcej »
Przyimek
Przyimek – nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która łączy się z innymi wyrazami i nadaje im inny sens.
Nowy!!: Język fiński i Przyimek · Zobacz więcej »
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Nowy!!: Język fiński i Przymiotnik · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język fiński i Przypadek · Zobacz więcej »
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Nowy!!: Język fiński i Przyrostek · Zobacz więcej »
Przysłówek
Przysłówek – nieodmienna część mowy, która głównie służy jako modyfikator czasownika i przymiotnika.
Nowy!!: Język fiński i Przysłówek · Zobacz więcej »
Rada Nordycka
Flagi państw-członków Rady Nordyckiej Bjarni Benediktsson, Martti Miettunen, Helge Sivertsen i Herman Kling Senacie RP (2013) Rada Nordycka – organizacja subregionalna, forum konsultacyjne parlamentów i rządów państw nordyckich i ich terytoriów autonomicznych, utworzona w 1952 roku.
Nowy!!: Język fiński i Rada Nordycka · Zobacz więcej »
Radio
Radio (od – promień) – środek masowego komunikowania, służący do rozpowszechniania audycji dźwiękowych.
Nowy!!: Język fiński i Radio · Zobacz więcej »
Rdzeń (językoznawstwo)
Rdzeń (niekiedy także pierwiastek; por.) – główny morfem wyrazu, który pozostaje po oddzieleniu od niego wszystkich afiksów.
Nowy!!: Język fiński i Rdzeń (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Reformacja
kościoła zamkowego w Wittenberdze. bulli papieskiej. Przedstawiciele reformacji przy wspólnym stole, anonimowa rycina z XVII wieku. Jan Łaski, na Zachodzie znany jako Johannes a Lasco, był jedynym przedstawicielem polskiej reformacji, który zyskał europejski rozgłos. Reformacja – ruch religijno-polityczno-społeczny zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku, mający na celu odnowę chrześcijaństwa.
Nowy!!: Język fiński i Reformacja · Zobacz więcej »
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Nowy!!: Język fiński i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »
Rodzajnik
Rodzajnik – specyficzny rodzaj przedimka, który oprócz właściwej przedimkowi kategorii określoności bądź nieokreśloności, wyznacza dodatkowo kategorię rodzaju gramatycznego, choć nie we wszystkich językach jest to ścisłe wyznaczenie w każdym przypadku – np.
Nowy!!: Język fiński i Rodzajnik · Zobacz więcej »
Rodzina językowa
Rodzina językowa – w klasyfikacji języków jednostka obejmująca grupę (zespół) języków, co do których zakłada się, że wywodząsię one od wspólnego prajęzyka; tzw.
Nowy!!: Język fiński i Rodzina językowa · Zobacz więcej »
Rosja
zarchiwizowano.
Nowy!!: Język fiński i Rosja · Zobacz więcej »
Runy (pieśni)
Śpiewacy run z początku XX wieku Runy – nazwa dawnych epickich pieśni ludowych, fińskich i karelskichW języku fińskim „runo” to wiersz, pieśń, najbliższy odpowiednik angielskiego „lore” – tradycja ustna.
Nowy!!: Język fiński i Runy (pieśni) · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Język fiński i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Język fiński i Samogłoska · Zobacz więcej »
Samogłoska średnia
Samogłoska średnia – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język fiński i Samogłoska średnia · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Nowy!!: Język fiński i Samogłoska otwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język fiński i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Sandhi
Sandhi – zasady fonologiczne, które dotyczązmian na przełomie morfemów lub słów.
Nowy!!: Język fiński i Sandhi · Zobacz więcej »
Satakunta
Satakunta – region na zachodzie Finlandii.
Nowy!!: Język fiński i Satakunta · Zobacz więcej »
Sawonia
Historyczna prowincja Sawonia(granice nowoczesnej prowincji,regiony w kolorze różowym) Herb Sawonii Sawonia (także) – fińska prowincja historyczna, zwykle dzielona na Sawonię Południową, z głównym ośrodkiem w Mikkeli oraz Sawonię Północnąz centrum w Kuopio.
Nowy!!: Język fiński i Sawonia · Zobacz więcej »
Słowianie
południowosłowiańskim językiem urzędowym Słowianie – grupa etnolingwistyczna w obrębie ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi.
Nowy!!: Język fiński i Słowianie · Zobacz więcej »
Słowo Boże
Słowo Boże / Verbum Dei, Λογος τουΘεου/ – termin oznaczający przemawianie Boga do człowieka.
Nowy!!: Język fiński i Słowo Boże · Zobacz więcej »
Sąd
Kompleks Urbanistyczny Wymiaru Sprawiedliwości (gmach Sądu Najwyższego) w Warszawie Sądu Kasacyjnego Wnętrze sądu (Old Bailey) w Londynie, XIX wiek Warszawie Limanowej Sąd – we współczesnych demokratycznych systemach prawnych niezawisły organ państwowy, powołany do stosowania prawa w zakresie rozstrzygania sporów między podmiotami pozostającymi w sporze, a także decydowania o przysługujących uprawnieniach oraz dokonywania innych czynności określonych w ustawach lub umowach międzynarodowych.
Nowy!!: Język fiński i Sąd · Zobacz więcej »
Siedmiu braci
Aleksisa Kivi – ''Siedmiu braci'' Tytułowi bracia na fińskim znaczku pocztowym Siedmiu braci – pierwsza i jedyna powieść fińskiego pisarza Aleksisa Kivi, wydana w 1870.
Nowy!!: Język fiński i Siedmiu braci · Zobacz więcej »
SMS
Redagowanie nowej wiadomości SMS na telefonie SMS (ang. Short Message Service), krótka wiadomość tekstowa – usługa przesyłania krótkich wiadomości tekstowych (esemesów) w cyfrowych sieciach telefonii komórkowej.
Nowy!!: Język fiński i SMS · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Język fiński i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone Ameryki, Stany Zjednoczone, potocznie Ameryka (ang. United States of America, USA; United States, US; pot. America), do 11 lipca 1778 r. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadąod północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Nowy!!: Język fiński i Stany Zjednoczone · Zobacz więcej »
Strona (językoznawstwo)
Strona (diateza) – kategoria gramatyczna, która sygnalizuje różnice w hierarchizacji argumentów predykatu wyrażane za pomocąśrodków formalnych, tj.
Nowy!!: Język fiński i Strona (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Sufiks dzierżawczy
Sufiks dzierżawczy – sufiks oznaczający przynależność danego desygnatu do właściciela, wyrażonego najczęściej w podmiocie zdania.
Nowy!!: Język fiński i Sufiks dzierżawczy · Zobacz więcej »
Suplement
Suplement („dodatek, uzupełnienie”) – w wydawnictwach encyklopedycznych i słownikowych – zazwyczaj w podzielonych na kilka tomów, wydawanych przez kilka kolejnych lat – dodatkowy tom lub tomy, wydany na końcu serii, w którym znajdująmiejsce hasła przeoczone lub jeszcze nieistniejące w chwili przystępowania do redagowania wydania.
Nowy!!: Język fiński i Suplement · Zobacz więcej »
SVO (Subject Verb Object)
SVO (Subject Verb Object) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed orzeczeniem, a dopełnienie występuje na końcu oraz typ języka, w którym takie zdania sądominujące.
Nowy!!: Język fiński i SVO (Subject Verb Object) · Zobacz więcej »
Syntaktyka (językoznawstwo)
Syntaktyka, składnia (gr. sýntaxis – „porządek, szyk”, syntaktikós – „porządkujący”) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budowąwypowiedzeń.
Nowy!!: Język fiński i Syntaktyka (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Szwecja
Szwecja, Królestwo Szwecji (Konungariket Sverige) – państwo w Europie Północnej, zaliczane zarówno do państw skandynawskich oraz krajów nordyckich.
Nowy!!: Język fiński i Szwecja · Zobacz więcej »
Szwedzkojęzyczna mniejszość w Finlandii
Szwedzkojęzyczna mniejszość w Finlandii – mniejszość językowa w Finlandii, używająca fińskiej odmiany języka szwedzkiego.
Nowy!!: Język fiński i Szwedzkojęzyczna mniejszość w Finlandii · Zobacz więcej »
T.S. Eliot
Tablica na domu, w którym przez wiele lat pracował T.S. Eliot T.S. Eliot, właśc.
Nowy!!: Język fiński i T.S. Eliot · Zobacz więcej »
Tampere
Tampere (szw. Tammerfors) – miasto w południowo-zachodniej Finlandii leżące na przesmyku między jeziorami Näsijärvi i Pyhäjärvi w regionie Pirkanmaa.
Nowy!!: Język fiński i Tampere · Zobacz więcej »
Teatr
Teatr Wielki w Warszawie, ok. 1890 Teatr Miejski w Kaliszu, ok. 1905 Teatr – rodzaj sztuki widowiskowej, w której aktor lub grupa aktorów na żywo przedstawia sztukę dla zgromadzonej publiczności.
Nowy!!: Język fiński i Teatr · Zobacz więcej »
Telewizja
Telewizji Polskiej od 1937 Centrum Telewizyjne BBC w Londynie Telewizja (TV) – dziedzina telekomunikacji przekazująca ruchomy obraz oraz dźwięk na odległość.
Nowy!!: Język fiński i Telewizja · Zobacz więcej »
Timo Mukka
Timo Kustaa Mukka (ur. 17 grudnia 1944 w Bollnäs w Szwecji, zm. 27 marca 1973 w Rovaniemi) – fiński pisarz, nowelista, poeta; zadebiutował w wieku 19 lat powieściąZiemia jest grzesznąpieśnią, zaskakując dojrzałościąpoetyckiego stylu oraz ostrościązarysowanych problemów moralnych.
Nowy!!: Język fiński i Timo Mukka · Zobacz więcej »
Tryb (językoznawstwo)
Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.
Nowy!!: Język fiński i Tryb (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Tryb oznajmujący
Tryb oznajmujący, tryb orzekający (łac. indicativus) – podstawowy tryb gramatyczny w większości języków świata.
Nowy!!: Język fiński i Tryb oznajmujący · Zobacz więcej »
Tryb potencjalny
Tryb potencjalny (także łac. modus potentialis) – w językoznawstwie: tryb zbliżony do trybu życzeniowego, wyrażający możliwość zaistnienia jakiejś sytuacji (w sensie prawdopodobieństwa).
Nowy!!: Język fiński i Tryb potencjalny · Zobacz więcej »
Tryb przypuszczający
Tryb przypuszczający (łac. conditionalis) – jeden z podstawowych trybów w mowie, występujący w większości języków.
Nowy!!: Język fiński i Tryb przypuszczający · Zobacz więcej »
Tryb rozkazujący
Tryb rozkazujący (łac. imperativus) – jeden z podstawowych trybów w mowie.
Nowy!!: Język fiński i Tryb rozkazujący · Zobacz więcej »
Turku
Miasto w roku 1856 Dwór Brinkhall na wyspie Kakskerta w Turku Turku (fiń. Turku, szw. Åbo, ros. Турку) – miasto w południowo-zachodniej Finlandii, u ujścia rzeki Aurajoki.
Nowy!!: Język fiński i Turku · Zobacz więcej »
Uniwersytet Gdański
Uniwersytet Gdański (UG) – polski uniwersytet utworzony w 1970 w Gdańsku w wyniku połączenia Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (założonej w 1945 jako Wyższa Szkoła Handlu Morskiego) i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku (założonej w 1946).
Nowy!!: Język fiński i Uniwersytet Gdański · Zobacz więcej »
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Uniwersytet im.
Nowy!!: Język fiński i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu · Zobacz więcej »
Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet Warszawski (historyczne nazwy: Królewski Uniwersytet Warszawski, Cesarski Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie) – polski publiczny uniwersytet założony 19 listopada 1816 w Warszawie przez Komisję Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
Nowy!!: Język fiński i Uniwersytet Warszawski · Zobacz więcej »
Väinö Linna
Väinö Linna (ur. 20 grudnia 1920, zm. 21 kwietnia 1992) – fiński pisarz.
Nowy!!: Język fiński i Väinö Linna · Zobacz więcej »
Welaryzacja
Welaryzacja (od „podniebienie miękkie”) – proces koartykulacyjny, polegający na utworzeniu podczas artykulacji dźwięku dodatkowego zwężania poprzez wzniesienie tyłu języka w kierunku podniebienia miękkiego.
Nowy!!: Język fiński i Welaryzacja · Zobacz więcej »
Wielkie Księstwo Finlandii
Wielkie Księstwo Finlandii – autonomiczne wielkie księstwo, połączone uniąpersonalnąz Imperium Rosyjskim i wchodzące w jego skład.
Nowy!!: Język fiński i Wielkie Księstwo Finlandii · Zobacz więcej »
Wikipedia fińskojęzyczna
Wikipedia fińskojęzyczna (Suomenkielinen Wikipedia) – edycja Wikipedii prowadzona w języku fińskim.
Nowy!!: Język fiński i Wikipedia fińskojęzyczna · Zobacz więcej »
Wojna domowa w Finlandii
Wojna domowa w Finlandii (fiń. Suomen sisällissota) – wewnętrzny konflikt zbrojny w dopiero co powstałym Królestwie Finlandii w pierwszej połowie 1918 roku pomiędzy siłami Czerwonych (punaiset), wspieranych przez radzieckąRosję a siłami Białych (valkoiset), wspieranych przez Niemcy.
Nowy!!: Język fiński i Wojna domowa w Finlandii · Zobacz więcej »
Wymiana stóp
Wymiana stóp – zjawisko morfologiczne w niektórych językach, polegające na zmianie ilościowej lub jakościowej spółgłosek wewnątrz morfemu spowodowanej kontekstem zewnętrznym – wpływem otoczenia fonetycznego.
Nowy!!: Język fiński i Wymiana stóp · Zobacz więcej »
XIX wiek
XVIII wiek XX wiek Lata 1800. • Lata 1810. • Lata 1820. • Lata 1830. • Lata 1840. • Lata 1850. • Lata 1860. • Lata 1870. • Lata 1880. • Lata 1890. 1801 1802 1803 1804 1805 1806 1807 1808 1809 1810 1811 1812 1813 1814 1815 1816 1817 1818 1819 1820 1821 1822 1823 1824 1825 1826 1827 1828 1829 1830 1831 1832 1833 1834 1835 1836 1837 1838 1839 1840 1841 1842 1843 1844 1845 1846 1847 1848 1849 1850 1851 1852 1853 1854 1855 1856 1857 1858 1859 1860 1861 1862 1863 1864 1865 1866 1867 1868 1869 1870 1871 1872 1873 1874 1875 1876 1877 1878 1879 1880 1881 1882 1883 1884 1885 1886 1887 1888 1889 1890 1891 1892 1893 1894 1895 1896 1897 1898 1899 1900 ----.
Nowy!!: Język fiński i XIX wiek · Zobacz więcej »
XX wiek
XIX wiek XXI wiek Lata 1900. • Lata 1910. • Lata 1920. • Lata 1930. • Lata 1940. • Lata 1950. • Lata 1960. • Lata 1970. • Lata 1980. • Lata 1990. 1901 1902 1903 1904 1905 1906 1907 1908 1909 1910 1911 1912 1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 1925 1926 1927 1928 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940 1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 ----.
Nowy!!: Język fiński i XX wiek · Zobacz więcej »
Yle
Logo Yle Yleisradio Oy (Yle; szw. Rundradion Ab, dosłownie Generalne Radio) – fiński publiczny nadawca radiowo-telewizyjny istniejący od 1926 roku.
Nowy!!: Język fiński i Yle · Zobacz więcej »
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Nowy!!: Język fiński i Zaimek · Zobacz więcej »
Zapożyczenie językowe
Zapożyczenie językowe, inaczej pożyczka, wyraz obcy – element językowy zaczerpnięty z języka obcego, który zadomowił się w mniejszym lub większym stopniu jako element języka rodzimego.
Nowy!!: Język fiński i Zapożyczenie językowe · Zobacz więcej »
Zdanie podrzędnie złożone
Zdanie podrzędnie złożone – zdanie złożone z wielu zdań składowych, w którym jedno z nich (zdanie podrzędne) wynika z drugiego (zdania nadrzędnego) i zastosowane samodzielnie nie zachowuje sensu, np.
Nowy!!: Język fiński i Zdanie podrzędnie złożone · Zobacz więcej »
Znaczenie
Znaczenie – pojęcie, które łączy to, co rejestrujemy naszymi zmysłami z jakimś symbolem.
Nowy!!: Język fiński i Znaczenie · Zobacz więcej »
Zwarcie krtaniowe
Zwarcie krtaniowe – w fonetyce określenie bezdźwięcznej zwartej spółgłoski krtaniowej.
Nowy!!: Język fiński i Zwarcie krtaniowe · Zobacz więcej »
Związek rządu
Związek rządu (rekcja) – relacja między powiązanymi elementami zdania, w której jeden musi mieć pewnąz góry ustalonąformę, niezależnie od formy drugiego.
Nowy!!: Język fiński i Związek rządu · Zobacz więcej »
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR, Związek Radziecki, również Związek Sowiecki, Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich, skr. ZSRS,; Sowietskij Sojuz, Sojuz Sowietskich Socyalisticzeskich Riespublik, SSSR) – historyczne pierwsze państwo komunistyczne na świecie, położone częściowo w Europie wschodniej i północno-wschodniej, a częściowo w Azji, ze stolicąw Moskwie, istniejące w latach 1922–1991.
Nowy!!: Język fiński i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich · Zobacz więcej »
Związek zgody
Związek zgody (kongruencja) – połączenie wyrazu określającego z wyrazem określanym, w którym oba wyrazy zgadzająsię w rodzaju, liczbie i przypadku.
Nowy!!: Język fiński i Związek zgody · Zobacz więcej »
6 grudnia
Bez opisu.
Nowy!!: Język fiński i 6 grudnia · Zobacz więcej »
