Szybszy dostęp niż przeglądarce!
132 kontakty: Akcent wyrazowy, Aleksander Szulc, Alfabet łaciński, Alfabet polski, Alfabet szwedzki, Armia Czerwona, Łacina, Å (litera), Bajka, Bezokolicznik, Biernik, Bokmål, Celownik (przypadek), Chrześcijaństwo, Czas (językoznawstwo), Czas teraźniejszy, Czasownik modalny, Czasownik zwrotny, Część mowy, Deklinacja (językoznawstwo), Desygnat, Dialekt, Dialekt niestandardowy, Dopełniacz (przypadek), Dwuznak, Estońscy Szwedzi, Estonia, Etruskowie, Fińska odmiana języka szwedzkiego, Finlandia, Finowie, Fonem, Fuþark, Funkcje semiotyczne, Grupa językowa, Idiom, Imiesłów, Indoeuropejczycy, Język (mowa), Język angielski, Język bułgarski, Język duński, Język fiński, Język francuski, Język grecki, Język macedoński, Język mówiony, Język niderlandzki, Język niemiecki, Język norweski, ..., Język ojczysty, Język polski, Język rumuński, Język standardowy, Język urzędowy, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Języki północnogermańskie, Języki romańskie, Końcówka fleksyjna, Koniugacja (językoznawstwo), Kontinuum dialektalne, Liczba mnoga, Liturgia, Mianownik (przypadek), Miejscownik, Narzędnik, Negacja, Nynorsk, Odpowiedniki imion w różnych językach, Ombudsman, Orzecznik, Pismo, Podmiot (językoznawstwo), Poezja, Przegłos, Przydawka, Przyimek, Przymiotnik, Przypadek, Rada Języka Szwedzkiego, Rodzaj gramatyczny, Rzeczownik, Samogłoska, Samogłoska średnia, Samogłoska centralna, Samogłoska otwarta, Samogłoska półotwarta, Samogłoska półprzymknięta, Samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta, Samogłoska tylna, Słowianie, Skania, Skansen, Spółgłoska, Spółgłoska środkowojęzykowa, Spółgłoska drżąca, Spółgłoska dwuwargowa, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska tylnojęzykowa, Spółgłoska wargowo-zębowa, Spółgłoska zębowa, Spółgłoska zwarta, Stół szwedzki, Supinum, Swedex, Sylaba, Szczecin, Szkier, Sztokholm, Szwecja, Szwedzi, Szwedzkojęzyczna mniejszość w Finlandii, Tisus, Unia Europejska, Uppland, Utrum, Wikipedia szwedzkojęzyczna, Wołacz, Wyspy Alandzkie, Zaimek, Złożenie (językoznawstwo), Zdanie podrzędnie złożone, Zestawienie, Związek rządu, Zwierzęta. Rozwiń indeks (82 jeszcze) »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Język szwedzki i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Aleksander Szulc
Aleksander Szulc (ur. 22 marca 1924 w Poznaniu, zm. 18 kwietnia 2012 w Krakowie) – polski językoznawca, germanista i skandynawista, profesor, długoletni dyrektor Instytutu Filologii Germańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, tłumacz.
Nowy!!: Język szwedzki i Aleksander Szulc · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język szwedzki i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet polski
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego). ''Encyklopedii staropolskiej'' Brücknera. data.
Nowy!!: Język szwedzki i Alfabet polski · Zobacz więcej »
Alfabet szwedzki
Alfabet szwedzki składa się z 29 znaków.
Nowy!!: Język szwedzki i Alfabet szwedzki · Zobacz więcej »
Armia Czerwona
Początki Armii Czerwonej – Trocki i Lenin wraz z żołnierzami Mundury żołnierzy Armii Czerwonej z 1919 r. Młot i pług – pierwszy symbol Armii Czerwonej placu Czerwonym w Moskwie, 1922 r. Armia Czerwona (właściwie Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona,, RKKA) – siły zbrojne Rosji Radzieckiej (RFSRR) w latach 1918–1922, następnie wojska lądowe Sił Zbrojnych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) w latach 1922–1946.
Nowy!!: Język szwedzki i Armia Czerwona · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Język szwedzki i Łacina · Zobacz więcej »
Å (litera)
znak å na klawiaturze komputera Å, å (a z kółkiem) – litera alfabetów – duńsko-norweskiego i szwedzkiego; z języków nieskandynawskich używająjej także język waloński, północnofryzyjski, istrorumuński, języki lapońskie i czamorro.
Nowy!!: Język szwedzki i Å (litera) · Zobacz więcej »
Bajka
Strona tytułowa pierwszego tomu ''Fables choisies'' La Fontaine’a, wyd. 1678 Bajka – krótki utwór literacki zawierający morał (pouczenie), często jest wierszowany, czasem żartobliwy.
Nowy!!: Język szwedzki i Bajka · Zobacz więcej »
Bezokolicznik
Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.
Nowy!!: Język szwedzki i Bezokolicznik · Zobacz więcej »
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Nowy!!: Język szwedzki i Biernik · Zobacz więcej »
Bokmål
Bokmål (dosł. „język książkowy”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego.
Nowy!!: Język szwedzki i Bokmål · Zobacz więcej »
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Nowy!!: Język szwedzki i Celownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Chrześcijaństwo
Chrześcijaństwo (Christianismós), chrystianizm – religia monoteistyczna zaliczana do grupy abrahamicznej.
Nowy!!: Język szwedzki i Chrześcijaństwo · Zobacz więcej »
Czas (językoznawstwo)
Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.
Nowy!!: Język szwedzki i Czas (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Czas teraźniejszy
Czas teraźniejszy – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje na równoczesność trwania czynności i mówienia lub pisania o niej, np.
Nowy!!: Język szwedzki i Czas teraźniejszy · Zobacz więcej »
Czasownik modalny
Czasownik modalny – czasownik wyrażający stosunek mówiącego do treści wypowiedzi lub do danej czynności, wykonywanej lub zaplanowanej.
Nowy!!: Język szwedzki i Czasownik modalny · Zobacz więcej »
Czasownik zwrotny
Czasownik zwrotny – forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest jednocześnie wykonawcąi odbiorcączynności (agensem i patiensem).
Nowy!!: Język szwedzki i Czasownik zwrotny · Zobacz więcej »
Część mowy
Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy).
Nowy!!: Język szwedzki i Część mowy · Zobacz więcej »
Deklinacja (językoznawstwo)
Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.
Nowy!!: Język szwedzki i Deklinacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Desygnat
Desygnat ('oznaczony') (rzadko: referent) – każdy konkretny obiekt pasujący (denotowany) do nazwy lub, ściślej, każda rzecz oznaczana przez dany znak, wyraz, wyrażenie lub pojęcie (na przykład desygnatem słowa „pies” jest zwierzę, o którym można zgodnie z prawdąpowiedzieć, że jest psem).
Nowy!!: Język szwedzki i Desygnat · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język szwedzki i Dialekt · Zobacz więcej »
Dialekt niestandardowy
Dialekt niestandardowy, dialekt nieliteracki – odmiana języka niepełniąca funkcji normy instytucjonalnej, nieuprzywilejowana w procesie standaryzacji językowej i zwykle pozbawiona prestiżu przypisywanego dialektowi standardowemu.
Nowy!!: Język szwedzki i Dialekt niestandardowy · Zobacz więcej »
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Nowy!!: Język szwedzki i Dopełniacz (przypadek) · Zobacz więcej »
Dwuznak
Dwuznak, digraf – dwie litery oznaczające jednągłoskę.
Nowy!!: Język szwedzki i Dwuznak · Zobacz więcej »
Estońscy Szwedzi
Nieoficjalna flaga szwedzkojęzycznej mniejszości Estońscy Szwedzi lub Szwedzi z wybrzeża („Estońscy Szwedzi”, potocznie aibofolke, „Ludzie z wysp”,, „Szwedzi z wybrzeża”) – szwedzkojęzyczna mniejszość zamieszkująca rejony północno-zachodnie i wyspy Estonii.
Nowy!!: Język szwedzki i Estońscy Szwedzi · Zobacz więcej »
Estonia
Estonia, Republika Estońska (est. Eesti Vabariik) – państwo unitarne w Europie Północnej, nad Morzem Bałtyckim, nad ZatokąFińską, nad którąleży Tallinn, stolica i największe miasto kraju, i ZatokąRyską.
Nowy!!: Język szwedzki i Estonia · Zobacz więcej »
Etruskowie
Zasięg wpływów etruskich Etruskowie (etr. Rasenna lub Rasna, gr. Tyrrhenoi, lub Tusci) – współczesna nazwa ludu, który zamieszkiwał w starożytności północnąItalię (Etrurię), pomiędzy rzekami Arno i Tyber, co najmniej od VII w. p.n.e. aż do I w. n.e. tworząc cywilizację etruską.
Nowy!!: Język szwedzki i Etruskowie · Zobacz więcej »
Fińska odmiana języka szwedzkiego
Gminy w Finlandii, w których język szwedzki jest uznany za oficjalny: Biały: gminy jednojęzyczne – język fiński Jasnoniebieski: gminy z większościąfińskojęzycznąNiebieski: gminy z większościąszwedzkojęzycznąCiemnoniebieski: gminy jednojęzyczne (92-94%) – język szwedzki Flaga Finów szwedzkojęzycznych Fińska odmiana języka szwedzkiego (szw. finlandssvenska) – określenie grupy dialektów języka szwedzkiego używanych jako język ojczysty przez około 300 tysięcy Finów w niektórych regionach zachodniej i południowej Finlandii, w sumie około 5% ludności.
Nowy!!: Język szwedzki i Fińska odmiana języka szwedzkiego · Zobacz więcej »
Finlandia
Finlandia, Republika Finlandii – państwo unitarne w Europie Północnej, będące republiką.
Nowy!!: Język szwedzki i Finlandia · Zobacz więcej »
Finowie
Finowie (fiń. suomalaiset) – naród ugrofiński zamieszkujący Finlandię, ok.
Nowy!!: Język szwedzki i Finowie · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Język szwedzki i Fonem · Zobacz więcej »
Fuþark
Fuþark starszy Fuþark (fuþąrk) młodszy w dwóch odmianach: u góry - duńskiej, u dołu - szwedzko-norweskiej 300px Fuþark lub futhark – nazwa jednego z alfabetów runicznych.
Nowy!!: Język szwedzki i Fuþark · Zobacz więcej »
Funkcje semiotyczne
Funkcje semiotyczne – relacje wyrażenia językowego, zdolne do tworzenia reprezentacji rzeczy, wobec.
Nowy!!: Język szwedzki i Funkcje semiotyczne · Zobacz więcej »
Grupa językowa
Grupa językowa – zespół języków wyróżniony na podstawie ich wspólnych cech, lokalizacji geograficznej lub stwierdzonego pokrewieństwa.
Nowy!!: Język szwedzki i Grupa językowa · Zobacz więcej »
Idiom
Idiom, idiomat, idiomatyzm (z „specyfika języka, osobliwości językowe”; od gr. idiōma, dop. idiōmatos „specyficzna cecha; właściwość” od idiousthai „odpowiedni”; ídios „własny; prywatny; swoisty”) – konstrukcja językowa, której znaczenie ma charakter swoisty, tj.
Nowy!!: Język szwedzki i Idiom · Zobacz więcej »
Imiesłów
Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.
Nowy!!: Język szwedzki i Imiesłów · Zobacz więcej »
Indoeuropejczycy
Współczesny zasięg geograficzny języków zaliczonych do grupy IE Indoeuropejczycy – umowna nazwa grupy ludów posługujących się językami indoeuropejskimi, pochodzącymi od języka praindoeuropejskiego, bądź będącymi efektem wymieszania się dawnych grup języków.
Nowy!!: Język szwedzki i Indoeuropejczycy · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język szwedzki i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Język szwedzki i Język angielski · Zobacz więcej »
Język bułgarski
Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.
Nowy!!: Język szwedzki i Język bułgarski · Zobacz więcej »
Język duński
Język duński (duń.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: Język szwedzki i Język duński · Zobacz więcej »
Język fiński
Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.
Nowy!!: Język szwedzki i Język fiński · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Język szwedzki i Język francuski · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Język szwedzki i Język grecki · Zobacz więcej »
Język macedoński
Język macedoński (mac.) – należy do grupy bułgarsko-macedońskiej (wschodniej) języków południowosłowiańskich.
Nowy!!: Język szwedzki i Język macedoński · Zobacz więcej »
Język mówiony
Język mówiony – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocąmowy; jest środkiem komunikacji werbalnej.
Nowy!!: Język szwedzki i Język mówiony · Zobacz więcej »
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Nowy!!: Język szwedzki i Język niderlandzki · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Język szwedzki i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język norweski
Język norweski (norw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: Język szwedzki i Język norweski · Zobacz więcej »
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Nowy!!: Język szwedzki i Język ojczysty · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język szwedzki i Język polski · Zobacz więcej »
Język rumuński
Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.
Nowy!!: Język szwedzki i Język rumuński · Zobacz więcej »
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Nowy!!: Język szwedzki i Język standardowy · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język szwedzki i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Nowy!!: Język szwedzki i Języki germańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język szwedzki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki północnogermańskie
Języki północnogermańskie (języki nordyjskie, nordyckie, skandynawskie) – północna grupa języków germańskich, którymi posługuje się blisko 18 mln ludzi zamieszkujących kraje skandynawskie i Islandię.
Nowy!!: Język szwedzki i Języki północnogermańskie · Zobacz więcej »
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Nowy!!: Język szwedzki i Języki romańskie · Zobacz więcej »
Końcówka fleksyjna
Końcówka fleksyjna – morfem końcowy wyrazu w językach fleksyjnych, podlegający wymianie w drodze koniugacji lub deklinacji.
Nowy!!: Język szwedzki i Końcówka fleksyjna · Zobacz więcej »
Koniugacja (językoznawstwo)
Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.
Nowy!!: Język szwedzki i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Kontinuum dialektalne
Europejskie kontinua językowe Kontinuum dialektalne, kontinuum językowe – grupa blisko spokrewnionych bytów językowych, których formy przenikająsię nawzajem, uniemożliwiając nakreślenie ostrych granic językowych.
Nowy!!: Język szwedzki i Kontinuum dialektalne · Zobacz więcej »
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Nowy!!: Język szwedzki i Liczba mnoga · Zobacz więcej »
Liturgia
Liturgia (gr. λειτουργια – działanie na rzecz ludu, leitos od laos – lud i ergon – praca) – w starożytnej Grecji działania konkretnej osoby lub społeczności na rzecz obywateli, obecnie – publiczna forma kultu religijnego, dotycząca całokształtu zrytualizowanych, zbiorowych i ściśle określonych czynności sakralnych, ustalonych przez kapłanów danej religii.
Nowy!!: Język szwedzki i Liturgia · Zobacz więcej »
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Nowy!!: Język szwedzki i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Miejscownik
Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.
Nowy!!: Język szwedzki i Miejscownik · Zobacz więcej »
Narzędnik
Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.
Nowy!!: Język szwedzki i Narzędnik · Zobacz więcej »
Negacja
Negacja (z łac. negatio), zaprzeczenie – pojęcie logiki i językoznawstwa o kilku znaczeniach.
Nowy!!: Język szwedzki i Negacja · Zobacz więcej »
Nynorsk
Geograficzny zasięg występowania odmian języka norweskiego Nynorsk („nowonorweski”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego.
Nowy!!: Język szwedzki i Nynorsk · Zobacz więcej »
Odpowiedniki imion w różnych językach
Strona ta zawiera tradycyjne odpowiedniki imion w różnych językach.
Nowy!!: Język szwedzki i Odpowiedniki imion w różnych językach · Zobacz więcej »
Ombudsman
Ombudsman (szw. „rzecznik”) – niezależny urzędnik, powiązany z parlamentem, do którego można odwoływać się w sprawach naruszania praw i wolności jednostki po wyczerpaniu samodzielnych możliwości prawnych.
Nowy!!: Język szwedzki i Ombudsman · Zobacz więcej »
Orzecznik
Orzecznik – część orzeczenia imiennego stanowiąca dopełnienie zdaniowe łącznika i orzekająca o podmiocie.
Nowy!!: Język szwedzki i Orzecznik · Zobacz więcej »
Pismo
Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.
Nowy!!: Język szwedzki i Pismo · Zobacz więcej »
Podmiot (językoznawstwo)
Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.
Nowy!!: Język szwedzki i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Poezja
Poezja Poezja (z gr., poíesis – tworzenie, wytwórczość, sztuka poetycka) – wieloznaczny termin, współcześnie stanowiący przede wszystkim określenie dzieł literackich nienapisanych proząlub synonim liryki.
Nowy!!: Język szwedzki i Poezja · Zobacz więcej »
Przegłos
Przegłos, inaczej metafonia, apofonia (ablaut – z niem.) – uwarunkowana fonologicznie wymiana samogłosek w temacie (np. w języku niemieckim i praindoeuropejskim), powstała na skutek historycznych procesów fonetycznych, jak również proces fonetyczny, w wyniku którego pojawia się przegłos, np.
Nowy!!: Język szwedzki i Przegłos · Zobacz więcej »
Przydawka
Przydawka (zwana również atrybutem) – część zdania określająca rzeczownik lub zaimek rzeczowny.
Nowy!!: Język szwedzki i Przydawka · Zobacz więcej »
Przyimek
Przyimek – nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która łączy się z innymi wyrazami i nadaje im inny sens.
Nowy!!: Język szwedzki i Przyimek · Zobacz więcej »
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Nowy!!: Język szwedzki i Przymiotnik · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język szwedzki i Przypadek · Zobacz więcej »
Rada Języka Szwedzkiego
Svenska språkrådet (pol. Rada Języka Szwedzkiego) jest głównym organem regulującym rozwój języka szwedzkiego.
Nowy!!: Język szwedzki i Rada Języka Szwedzkiego · Zobacz więcej »
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Nowy!!: Język szwedzki i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Język szwedzki i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska · Zobacz więcej »
Samogłoska średnia
Samogłoska średnia – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska średnia · Zobacz więcej »
Samogłoska centralna
Samogłoska centralna, samogłoska środkowa – samogłoska wymawiana bez przesunięcia języka ku przodowi lub tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska centralna · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska otwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska półotwarta
Samogłoska półotwarta – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta
Samogłoska półprzymknięta – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska półprzymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona
Samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska półprzymknięta tylna zaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska tylna
Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język szwedzki i Samogłoska tylna · Zobacz więcej »
Słowianie
południowosłowiańskim językiem urzędowym Słowianie – grupa etnolingwistyczna w obrębie ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi.
Nowy!!: Język szwedzki i Słowianie · Zobacz więcej »
Skania
Skania, Skonia (w językach duńskim i szwedzkim Skåne) – historyczna kraina (lub prowincja, landskap) Szwecji, do traktatu z Roskilde w 1658 należąca do Danii.
Nowy!!: Język szwedzki i Skania · Zobacz więcej »
Skansen
Dwór w Skansenie w Sztokholmie Skansen w Dobczycach Zalipiu Skansen (muzeum skansenowskie, muzeum na wolnym powietrzu (ang. open-air museum)) – potoczne określenie muzeum na wolnym powietrzu, którego celem jest zaprezentowanie kultury ludowej danego regionu lub też ekspozycja obiektów zabytkowych (archeologicznych, budowlanych, etnograficznych).
Nowy!!: Język szwedzki i Skansen · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska środkowojęzykowa
Spółgłoska środkowojęzykowa, spółgłoska średniojęzykowa – spółgłoska artykułowana poprzez zbliżenie środkowej części języka do podniebienia.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska środkowojęzykowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca
Spółgłoska drżąca – spółgłoska dźwięczna, która powstaje przez szybkie następstwo zwarć i rozwarć narządu artykulacji (dolnej wargi, końca języka lub języczka) i miejsca artykulacji w kanale głosowym.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska drżąca · Zobacz więcej »
Spółgłoska dwuwargowa
Spółgłoska dwuwargowa – spółgłoska wymawiana przy zbliżeniu obu warg do siebie.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska dwuwargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska tylnojęzykowa
Spółgłoska tylnojęzykowa, welarna – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu tylnej części języka do podniebienia miękkiego.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska tylnojęzykowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowo-zębowa
Spółgłoska wargowo-zębowa (labiodentalna) – spółgłoska wymawiana przy zbliżeniu górnych zębów do dolnej wargi.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska wargowo-zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zębowa
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język szwedzki i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Stół szwedzki
thumb Stół szwedzki, bufet szwedzki – sposób serwowania posiłków w hotelach, rzadziej restauracjach, polegający na udostępnieniu gościom kilkunastu potraw, z których mogąoni ułożyć pełny posiłek z uwzględnieniem własnych upodobań kulinarnych i dietetycznych.
Nowy!!: Język szwedzki i Stół szwedzki · Zobacz więcej »
Supinum
Supinum – forma czasownika występująca w stosunkowo niewielu językach, która wyraża pewnącelowość, zwykle w połączeniu z czasownikami ruchu (w prasłowiańskim i staro-cerkiewno-słowiańskim tylko po nich).
Nowy!!: Język szwedzki i Supinum · Zobacz więcej »
Swedex
Swedex – certyfikat językowy potwierdzający znajomość języka szwedzkiego na poziomie A2, B1 lub B2 (według kryteriów Rady Europy).
Nowy!!: Język szwedzki i Swedex · Zobacz więcej »
Sylaba
Struktura sylaby Sylaba (syllabḗ), zgłoska – element struktury fonologicznej aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji.
Nowy!!: Język szwedzki i Sylaba · Zobacz więcej »
Szczecin
Szczecin – miasto na prawach powiatu w północno-zachodniej Polsce, stolica i największe miasto województwa zachodniopomorskiego, położone na Pobrzeżu Szczecińskim, nad Odrąi jeziorem Dąbie.
Nowy!!: Język szwedzki i Szczecin · Zobacz więcej »
Szkier
Szkiery w okolicach Naantali Szkier (również skier, skjer, szer) – skalista wysepka, muton, powstały w wyniku niszczenia podłoża przez lodowiec oraz zalania.
Nowy!!: Język szwedzki i Szkier · Zobacz więcej »
Sztokholm
Sztokholm (szw.) – stolica i największe miasto (tätort) Szwecji, główny ośrodek polityczny, ekonomiczny i kulturalny kraju.
Nowy!!: Język szwedzki i Sztokholm · Zobacz więcej »
Szwecja
Szwecja, Królestwo Szwecji (Konungariket Sverige) – państwo w Europie Północnej, zaliczane zarówno do państw skandynawskich oraz krajów nordyckich.
Nowy!!: Język szwedzki i Szwecja · Zobacz więcej »
Szwedzi
Szwedzi (szw. svenskar) – naród germański mieszkający głównie w Szwecji (około 9 mln), zachodniej i południowo-zachodniej Finlandii (około 300 tys.) oraz w innych krajach skandynawskich, w USA (ponad 4 miliony ludzi pochodzenia szwedzkiego) i Kanadzie.
Nowy!!: Język szwedzki i Szwedzi · Zobacz więcej »
Szwedzkojęzyczna mniejszość w Finlandii
Szwedzkojęzyczna mniejszość w Finlandii – mniejszość językowa w Finlandii, używająca fińskiej odmiany języka szwedzkiego.
Nowy!!: Język szwedzki i Szwedzkojęzyczna mniejszość w Finlandii · Zobacz więcej »
Tisus
Test i svenska för universitets- och högskolestudier (TISUS) – egzamin państwowy, sprawdzający znajomość języka szwedzkiego na poziomie C1 (według kryteriów Rady Europy) i uprawniającym do podjęcia studiów wyższych w Szwecji.
Nowy!!: Język szwedzki i Tisus · Zobacz więcej »
Unia Europejska
Komisji Europejskiej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu Unia Europejska, UE (ang. European Union, EU) – gospodarczo-polityczny związek 27 demokratycznych państw europejskich.
Nowy!!: Język szwedzki i Unia Europejska · Zobacz więcej »
Uppland
Uppland – kraina historyczna Szwecji będąca częściąkraju Svealand i leżąca we wschodniej Szwecji.
Nowy!!: Język szwedzki i Uppland · Zobacz więcej »
Utrum
Utrum (w różnych opracowaniach także: rodzaj wspólny, rodzaj męsko-żeński, rodzaj nienijaki, rodzaj ogólny) – rodzaj gramatyczny przeciwstawiany w gramatykach niektórych języków rodzajowi nijakiemu (łac. neutrum).
Nowy!!: Język szwedzki i Utrum · Zobacz więcej »
Wikipedia szwedzkojęzyczna
Wzrost liczby artykułów Wikipedia szwedzkojęzyczna – szwedzkojęzyczna edycja Wikipedii.
Nowy!!: Język szwedzki i Wikipedia szwedzkojęzyczna · Zobacz więcej »
Wołacz
Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach.
Nowy!!: Język szwedzki i Wołacz · Zobacz więcej »
Wyspy Alandzkie
Wyspy Alandzkie – archipelag i jednostka administracyjna Finlandii, położony na Morzu Bałtyckim u wejścia do Zatoki Botnickiej, stanowi obszar szwedzkojęzyczny.
Nowy!!: Język szwedzki i Wyspy Alandzkie · Zobacz więcej »
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Nowy!!: Język szwedzki i Zaimek · Zobacz więcej »
Złożenie (językoznawstwo)
Złożenie – wyraz powstały przez połączenie co najmniej dwóch rdzeni lub ich derywatów za pomocąmiędzyrostka.
Nowy!!: Język szwedzki i Złożenie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Zdanie podrzędnie złożone
Zdanie podrzędnie złożone – zdanie złożone z wielu zdań składowych, w którym jedno z nich (zdanie podrzędne) wynika z drugiego (zdania nadrzędnego) i zastosowane samodzielnie nie zachowuje sensu, np.
Nowy!!: Język szwedzki i Zdanie podrzędnie złożone · Zobacz więcej »
Zestawienie
Zestawienie – połączenie dwóch lub więcej wyrazów w całość stwarzającąpozory bycia frazą, lecz interpretowanąjako pojedynczy leksem.
Nowy!!: Język szwedzki i Zestawienie · Zobacz więcej »
Związek rządu
Związek rządu (rekcja) – relacja między powiązanymi elementami zdania, w której jeden musi mieć pewnąz góry ustalonąformę, niezależnie od formy drugiego.
Nowy!!: Język szwedzki i Związek rządu · Zobacz więcej »
Zwierzęta
Zwierzęta (Animalia) – królestwo obejmujące wielokomórkowe organizmy cudzożywne o komórkach eukariotycznych, bez ściany komórkowej, w większości zdolne do aktywnego poruszania się.
Nowy!!: Język szwedzki i Zwierzęta · Zobacz więcej »
