Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Darmowy
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Wołacz

Indeks Wołacz

Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach.

54 kontakty: Apostrofa, Błąd językowy, Biernik, Deklinacja (językoznawstwo), Dopełniacz (przypadek), Hanna Dalewska-Greń, Język angielski, Język awestyjski, Język łotewski, Język bułgarski, Język czeski, Język francuski, Język gocki, Język grecki klasyczny, Język gruziński, Język hetycki, Język litewski, Język niemiecki, Język nowogrecki, Język polski, Język praindoeuropejski, Język prasłowiański, Język rosyjski, Język rumuński, Język słowacki, Język słoweński, Język serbsko-chorwacki, Język ukraiński, Języki indoeuropejskie, Języki słowiańskie, Języki tocharskie, Językoznawstwo, Końcówka fleksyjna, Leszek Bednarczuk, Leszek Moszyński, Liczba mnoga, Liczba pojedyncza, Liczebnik, Lista przypadków, Mianownik (przypadek), Osoba (językoznawstwo), Przedimek, Przymiotnik, Przypadek, Rodzaj gramatyczny, Rodzajnik, Rzeczownik, Sanskryt, Spółgłoska, Stanisław Szober, ..., Synkretyzm przypadków, Temat wyrazu, Zaimek, Zdanie. Rozwiń indeks (4 jeszcze) »

Apostrofa

Apostrofa (gr. apostrophḗ – "zwrot") – składniowa figura retoryczna, charakteryzująca się bezpośrednim zwrotem do osoby, bóstwa, idei, wydarzenia, pojęcia lub przedmiotu (dochodzi wówczas do personifikacji adresata wypowiedzi).

Nowy!!: Wołacz i Apostrofa · Zobacz więcej »

Błąd językowy

Błąd językowy – niezamierzone odejście od zasad systemu językowego.

Nowy!!: Wołacz i Błąd językowy · Zobacz więcej »

Biernik

Biernik – czwarty przypadek deklinacji.

Nowy!!: Wołacz i Biernik · Zobacz więcej »

Deklinacja (językoznawstwo)

Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.

Nowy!!: Wołacz i Deklinacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Dopełniacz (przypadek)

Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.

Nowy!!: Wołacz i Dopełniacz (przypadek) · Zobacz więcej »

Hanna Dalewska-Greń

Hanna Dalewska-Greń – polska slawistka, dyplomatka.

Nowy!!: Wołacz i Hanna Dalewska-Greń · Zobacz więcej »

Język angielski

Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.

Nowy!!: Wołacz i Język angielski · Zobacz więcej »

Język awestyjski

próbka tekstu napisanego w języku awestyjskim Język awestyjski, język awestański – język klasyczny używany w starożytnej Persji, w którym został zapisany zbiór prac Zaratustry.

Nowy!!: Wołacz i Język awestyjski · Zobacz więcej »

Język łotewski

Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok.

Nowy!!: Wołacz i Język łotewski · Zobacz więcej »

Język bułgarski

Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.

Nowy!!: Wołacz i Język bułgarski · Zobacz więcej »

Język czeski

Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Nowy!!: Wołacz i Język czeski · Zobacz więcej »

Język francuski

Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.

Nowy!!: Wołacz i Język francuski · Zobacz więcej »

Język gocki

Srebrnej Biblii'' Język gocki – wymarły język wschodniogermański, który był używany przez germańskie plemię Gotów.

Nowy!!: Wołacz i Język gocki · Zobacz więcej »

Język grecki klasyczny

Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.

Nowy!!: Wołacz i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »

Język gruziński

Język gruziński (gruz.) – język kartwelski, używany przez ok.

Nowy!!: Wołacz i Język gruziński · Zobacz więcej »

Język hetycki

Tabliczka zapisana w języku hetyckim, pochodząca z XIV wieku p.n.e. Język hetycki (zwany również nesyckim) – język martwy z rodziny języków indoeuropejskich, z gałęzi języków anatolijskichH.A. Hoffner, H.C. Melchert, A Grammar of the Hittite Language, s. 2; I.Yakubovich, Hittite, s. 221.

Nowy!!: Wołacz i Język hetycki · Zobacz więcej »

Język litewski

Język litewski (lit.) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok.

Nowy!!: Wołacz i Język litewski · Zobacz więcej »

Język niemiecki

Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.

Nowy!!: Wołacz i Język niemiecki · Zobacz więcej »

Język nowogrecki

Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).

Nowy!!: Wołacz i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Nowy!!: Wołacz i Język polski · Zobacz więcej »

Język praindoeuropejski

Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.

Nowy!!: Wołacz i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Język prasłowiański

Język prasłowiański – hipotetyczny, rekonstruowany wspólny prajęzyk dawnych Słowian, z którego później wykształciły się wszystkie języki słowiańskie.

Nowy!!: Wołacz i Język prasłowiański · Zobacz więcej »

Język rosyjski

Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Nowy!!: Wołacz i Język rosyjski · Zobacz więcej »

Język rumuński

Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.

Nowy!!: Wołacz i Język rumuński · Zobacz więcej »

Język słowacki

Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.

Nowy!!: Wołacz i Język słowacki · Zobacz więcej »

Język słoweński

Język słoweński (słoweń. lub) – język południowosłowiański, urzędowy w Słowenii i jeden z oficjalnych języków Unii Europejskiej.

Nowy!!: Wołacz i Język słoweński · Zobacz więcej »

Język serbsko-chorwacki

język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.

Nowy!!: Wołacz i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »

Język ukraiński

Język ukraiński (ukr.) – język z grupy wschodniosłowiańskiej.

Nowy!!: Wołacz i Język ukraiński · Zobacz więcej »

Języki indoeuropejskie

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Nowy!!: Wołacz i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Języki słowiańskie

Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.

Nowy!!: Wołacz i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »

Języki tocharskie

200px Języki tocharskie – grupa języków indoeuropejskich, które występowały na obszarze wschodniego Turkiestanu Chińskiego i Azji Środkowej.

Nowy!!: Wołacz i Języki tocharskie · Zobacz więcej »

Językoznawstwo

Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.

Nowy!!: Wołacz i Językoznawstwo · Zobacz więcej »

Końcówka fleksyjna

Końcówka fleksyjna – morfem końcowy wyrazu w językach fleksyjnych, podlegający wymianie w drodze koniugacji lub deklinacji.

Nowy!!: Wołacz i Końcówka fleksyjna · Zobacz więcej »

Leszek Bednarczuk

Leszek Bednarczuk (ur. 30 maja 1936 w Wilnie) – polski językoznawca, indoeuropeista i celtolog.

Nowy!!: Wołacz i Leszek Bednarczuk · Zobacz więcej »

Leszek Moszyński

Leszek Józef Moszyński (ur. 19 lutego 1928 w Lublinie, zm. 16 kwietnia 2006) – polski slawista i językoznawca.

Nowy!!: Wołacz i Leszek Moszyński · Zobacz więcej »

Liczba mnoga

Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.

Nowy!!: Wołacz i Liczba mnoga · Zobacz więcej »

Liczba pojedyncza

Liczba pojedyncza, lp – szereg form fleksyjnych oznaczających pojedynczość przedmiotu lub osoby bez względu na to, czy jest to rzeczywiście jednostka (np. mały chłopiec biegnie), gatunek (np. pies szczeka) czy też zbiorowość (np. armia walczy).

Nowy!!: Wołacz i Liczba pojedyncza · Zobacz więcej »

Liczebnik

Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.

Nowy!!: Wołacz i Liczebnik · Zobacz więcej »

Lista przypadków

Oto lista przypadków używanych w różnych językach fleksyjnych lub aglutynacyjnych posiadających deklinację.

Nowy!!: Wołacz i Lista przypadków · Zobacz więcej »

Mianownik (przypadek)

Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.

Nowy!!: Wołacz i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »

Osoba (językoznawstwo)

Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.

Nowy!!: Wołacz i Osoba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Przedimek

brak przedimka Przedimek – część mowy występująca przed rzeczownikiem (także przed konstrukcjąrzeczownikową, a niekiedy również przed przymiotnikiem lub liczebnikiem użytym rzeczownikowo), wskazująca na jego kategorię określoności lub nieokreśloności.

Nowy!!: Wołacz i Przedimek · Zobacz więcej »

Przymiotnik

Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.

Nowy!!: Wołacz i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Przypadek

Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.

Nowy!!: Wołacz i Przypadek · Zobacz więcej »

Rodzaj gramatyczny

Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.

Nowy!!: Wołacz i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »

Rodzajnik

Rodzajnik – specyficzny rodzaj przedimka, który oprócz właściwej przedimkowi kategorii określoności bądź nieokreśloności, wyznacza dodatkowo kategorię rodzaju gramatycznego, choć nie we wszystkich językach jest to ścisłe wyznaczenie w każdym przypadku – np.

Nowy!!: Wołacz i Rodzajnik · Zobacz więcej »

Rzeczownik

Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.

Nowy!!: Wołacz i Rzeczownik · Zobacz więcej »

Sanskryt

Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.

Nowy!!: Wołacz i Sanskryt · Zobacz więcej »

Spółgłoska

Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).

Nowy!!: Wołacz i Spółgłoska · Zobacz więcej »

Stanisław Szober

Grób Szobera na cmentarzu Powązkowskim Stanisław Józef Leonard Szober (ur. 6 listopada 1879 w Warszawie, zm. 29 sierpnia 1938 tamże) – polski językoznawca i pedagog, leksykograf.

Nowy!!: Wołacz i Stanisław Szober · Zobacz więcej »

Synkretyzm przypadków

Synkretyzm przypadków, synkretyzm fleksyjny – zachodzące w językach fleksyjnych zjawisko przejmowania funkcji jednego przypadka deklinacji przez inny i będąca tego następstwem homonimia dwóch bądź kilku form fleksyjnych jednego leksemu.

Nowy!!: Wołacz i Synkretyzm przypadków · Zobacz więcej »

Temat wyrazu

Temat wyrazu – część wyrazu, która zasadniczo nie uczestniczy w odmianie, pozostająca po usunięciu formantów fleksyjnych.

Nowy!!: Wołacz i Temat wyrazu · Zobacz więcej »

Zaimek

Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.

Nowy!!: Wołacz i Zaimek · Zobacz więcej »

Zdanie

Zdanie – w językoznawstwie termin ten oznacza wypowiedzenie służące do zakomunikowania jakiejś treści i podlegające ograniczeniom formalnym.

Nowy!!: Wołacz i Zdanie · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Vocativus.

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »