Podobieństwa między Języki indoeuropejskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich
Języki indoeuropejskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich mają 267 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Łacina, Cypr, Dialekt, Dialekt arbaryjski, Dialekt arwanicki, Dialekt bawarski, Dialekt gallurski, Dialekt gegijski języka albańskiego, Dialekt kampidański, Dialekt logudorski, Dialekt sassarski, Dialekt toskijski języka albańskiego, Dialekty czakawskie, Ethnologue, Europa, Grabar, Grecja, Grupa językowa, Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich, Hindi fidżyjskie, Język afrikaans, Język albański, Język angielski, Język aragoński, Język arumuński, Język asamski, Język aszkun, Język awestyjski, Język łatgalski, Język łotewski, ..., Język ćhattisgarhi, Język bachtiarski, Język baktryjski, Język baszkardi, Język baszkarik, Język beludżi, Język bengalski, Język bhili, Język bhodźpuri, Język białoruski, Język bihari, Język bisznuprija-manipuri, Język bośniacki, Język bretoński, Język bułgarski, Język burgundzki, Język chatgaya, Język chorezmijski, Język chorwacki, Język czarnogórski, Język czeski, Język dalmatyński, Język dari, Język dogri, Język dolnołużycki, Język dolnoniemiecki, Język domari, Język doteli, Język duński, Język faliskijski, Język farerski, Język francuski, Język franko-prowansalski, Język friulski, Język fryzyjski, Język gaelicki szkocki, Język galicyjski, Język galijski, Język garhwali, Język górnołużycki, Język giliański, Język gocki, Język grecki, Język grecki klasyczny, Język gudźarati, Język gurani, Język hetycki, Język hindi, Język hindustani, Język hiszpański, Język irlandzki, Język islandzki, Język istrorumuński, Język iszkaszmi, Język jagnobijski, Język jakati, Język jazgulamski, Język jewanik, Język kaććhi, Język kalasza-ala, Język karyjski, Język kaszmirski, Język kaszubski, Język kataloński, Język kati, Język khowar, Język konkani, Język kornijski, Język korsykański, Język kumauni, Język kurdyjski, Język kurmandżi, Język ladyński, Język lahnda, Język licyjski, Język lidyjski, Język liguryjski (współczesny), Język litewski, Język lombardzki, Język luksemburski, Język luri, Język luwijski, Język macedoński, Język magadhi, Język maithili, Język malediwski, Język malwi, Język manx, Język marathi, Język martwy, Język marwari, Język mazanderański, Język meglenorumuński, Język merwari, Język mewari, Język mundżański, Język neapolitański, Język nepalski, Język niderlandzki, Język niemiecki, Język norweski, Język nowogrecki, Język ojczysty, Język oksytański, Język orija, Język ormiański, Język osetyjski, Język oskijski, Język palajski, Język pali, Język partyjski, Język paszto, Język pendżabski, Język perski, Język piemoncki, Język pikardyjski, Język pizydyjski, Język połabski, Język południowokurdyjski, Język polski, Język portugalski, Język pranordyjski, Język pruski, Język radżastani, Język romansz, Język romski, Język rosyjski, Język rumuński, Język rusiński, Język saraiki, Język sardyński, Język słowacki, Język słoweński, Język scots, Język scytyjski, Język semnani, Język serbski, Język serbsko-chorwacki, Język sindhi, Język sogdyjski, Język staro-cerkiewno-słowiański, Język staroperski, Język sycylijski, Język sydetyjski, Język sykulski, Język syngaleski, Język szina, Język szugnański, Język szwedzki, Język tacki, Język tadżycki, Język tocharski A, Język tocharski B, Język tregami, Język ukraiński, Język umbryjski, Język urdu, Język wachański, Język walijski, Język waloński, Język wandalski, Język wasi-weri, Język włoski, Język wymarły, Język zachodnioormiański, Język zachodniopendżabski, Język zazaki, Języki albańskie, Języki anatolijskie, Języki łużyckie, Języki środkowo-północnoindyjskie, Języki bałtosłowiańskie, Języki bałtyckie, Języki brytańskie, Języki celtyckie, Języki celtyckie kontynentalne, Języki celtyckie wyspiarskie, Języki dardyjskie, Języki gallo-italskie, Języki galloromańskie, Języki germańskie, Języki goidelskie, Języki helleńskie, Języki iberoromańskie, Języki indoaryjskie, Języki indoirańskie, Języki irańskie, Języki italoromańskie, Języki italskie, Języki latynofaliskie, Języki luwijskie, Języki nuristańskie, Języki ormiańskie, Języki oskijsko-umbryjskie, Języki północno-wschodnioirańskie, Języki północno-zachodnioirańskie, Języki północnogermańskie, Języki południowo-wschodnioirańskie, Języki południowo-zachodnioirańskie, Języki południoworomańskie, Języki południowosłowiańskie, Języki retoromańskie, Języki romańskie, Języki romskie, Języki satem, Języki słowiańskie, Języki syngalesko-malediwskie, Języki tocharskie, Języki wschodnio-środkowo-północnoindyjskie, Języki wschodnio-północnoindyjskie, Języki wschodniobałtyckie, Języki wschodniogermańskie, Języki wschodnioirańskie, Języki wschodnioromańskie, Języki wschodniosłowiańskie, Języki zachodnio-północnogermańskie, Języki zachodnio-północnoindyjskie, Języki zachodniobałtyckie, Języki zachodniogermańskie, Języki zachodnioromańskie, Języki zachodniosłowiańskie, Jidysz, Kursywa, Ladino (dialekt), LingVaria, Lista języków indoeuropejskich, Merritt Ruhlen, Odmiana językowa, Podrodzina językowa, Pokrewieństwo języków, Sanskryt, SIL International, Turcja, Uniwersytet Hawajski, Uniwersytet Stanu Ohio, Václav Blažek, Włochy. Rozwiń indeks (237 jeszcze) »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Języki indoeuropejskie i Łacina · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Łacina ·
Cypr
Cypr, Republika Cypryjska (Kýpros) – państwo położone na wyspie Cypr leżącej we wschodniej części Morza Śródziemnego.
Cypr i Języki indoeuropejskie · Cypr i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Dialekt i Języki indoeuropejskie · Dialekt i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt arbaryjski
Dialekt arbaryjski – dialekt języka albańskiego, używany przez Arboreszów zamieszkujących południowe Włochy.
Dialekt arbaryjski i Języki indoeuropejskie · Dialekt arbaryjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt arwanicki
Dialekt arwanicki (albański arwanicki, arwanityka, arvanitika) – etnolekt używany przez Arwanitów, mieszkańców północno-zachodniej Grecji, głównie Attyki.
Dialekt arwanicki i Języki indoeuropejskie · Dialekt arwanicki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt bawarski
Dialekt bawarski, język bawarski (boarisch, niem. Bairisch) – duża grupa gwar górnoniemieckich, klasyfikowana przez część językoznawców jako język odrębny od niemieckiego, natomiast potocznie, ze względu na fakt, że bawarski jest głównie językiem mówionym, zaś jego użytkownicy posługująsię w piśmie niemczyznąstandardową, traktowany jest często jako zespół gwar języka niemieckiego.
Dialekt bawarski i Języki indoeuropejskie · Dialekt bawarski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt gallurski
Dialekt gallurski (północno-wschodniosardyński) – jeden z czterech głównych dialektów języka sardyńskiego.
Dialekt gallurski i Języki indoeuropejskie · Dialekt gallurski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt gegijski języka albańskiego
Dialekt gegijski języka albańskiego – jeden z dwóch głównych dialektów języka albańskiego (obok dialektu toskijskiego), używany w północnej części kraju (rejon Szkodry), Kosowie oraz państwach sąsiadujących z Albanią.
Dialekt gegijski języka albańskiego i Języki indoeuropejskie · Dialekt gegijski języka albańskiego i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt kampidański
Dialekt kampidański (południowosardyński) – jeden z czterech głównych dialektów języka sardyńskiego.
Dialekt kampidański i Języki indoeuropejskie · Dialekt kampidański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt logudorski
Dialekt logudorski (środkowosardyński) – jeden z czterech głównych dialektów języka sardyńskiego.
Dialekt logudorski i Języki indoeuropejskie · Dialekt logudorski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt sassarski
Języki i dialekty Sardynii Dialekt sassarski, dialekt północno-zachodnio-sardyński – jeden z czterech głównych dialektów języka sardyńskiego.
Dialekt sassarski i Języki indoeuropejskie · Dialekt sassarski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekt toskijski języka albańskiego
Dialekt toskijski języka albańskiego – jeden z dwóch głównych dialektów języka albańskiego (obok dialektu gegijskiego), używany w południowej części tego kraju oraz m.in.
Dialekt toskijski języka albańskiego i Języki indoeuropejskie · Dialekt toskijski języka albańskiego i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Dialekty czakawskie
Dialekty języka serbsko-chorwackiego używane na terytorium Chorwacji. Obszar, na którym dominuje dialekt czakawski, oznaczono kolorem niebieskim Narzecze czakawskie, dialekty czakawskie lub dialekt czakawski – jeden z trzech głównych zespołów dialektalnych języka serbsko-chorwackiego, wyróżnianych na podstawie postaci zaimka pytajnego ‘co’.
Dialekty czakawskie i Języki indoeuropejskie · Dialekty czakawskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Ethnologue
Ethnologue – publikacja, zarówno w formie papierowej, jak i internetowej, wydawana przez SIL International, chrześcijańskąorganizację stawiającąsobie za cel badanie rzadziej używanych języków, aby następnie wydać w nich Biblię.
Ethnologue i Języki indoeuropejskie · Ethnologue i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Europa i Języki indoeuropejskie · Europa i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Grabar
Warszawie Grabar, ormiański klasyczny lub liturgiczny – starożytna forma języka ormiańskiego, używana w liturgii Kościoła ormiańskiego.
Grabar i Języki indoeuropejskie · Grabar i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Grecja
Grecja we wschodnim basenie śródziemnomorskim (zdjęcie satelitarne) Grecja (gr. Elláda, IPA: lub Ellás, IPA), Republika Grecka (Ellinikí Dimokratía, IPA) – państwo położone w południowo-wschodniej części Europy, na południowym krańcu Półwyspu Bałkańskiego.
Grecja i Języki indoeuropejskie · Grecja i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Grupa językowa
Grupa językowa – zespół języków wyróżniony na podstawie ich wspólnych cech, lokalizacji geograficznej lub stwierdzonego pokrewieństwa.
Grupa językowa i Języki indoeuropejskie · Grupa językowa i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich
Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich lub grupa bułgarsko-macedońska – grupa dwóch blisko spokrewnionych ze sobąjęzyków południowosłowiańskich, którąstanowiąjęzyk bułgarski i macedoński.
Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich i Języki indoeuropejskie · Grupa wschodnia języków południowosłowiańskich i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Hindi fidżyjskie
Hindi fidżyjskie (hif.) – język pochodzenia indoaryjskiego używany na wyspach Fidżi przez ok.
Hindi fidżyjskie i Języki indoeuropejskie · Hindi fidżyjskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język afrikaans
60–80% 80–100% Tablica na pomniku języka afrikaans z napisami w języku afrikaans Język afrikaans, język afrykanerski (afr.) – indoeuropejski język należący do dolnosaksońskiej gałęzi języków zachodniogermańskich, będący językiem ojczystym południowoafrykańskich Koloredów oraz białych Afrykanerów.
Język afrikaans i Języki indoeuropejskie · Język afrikaans i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język albański
Mapa dialektów albańskich Język albański (alb.) – język indoeuropejski z grupy satem, którym posługuje się ok.
Język albański i Języki indoeuropejskie · Język albański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Język angielski i Języki indoeuropejskie · Język angielski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język aragoński
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język aragoński (arag.) – język zachodnioromański, używany obecnie przez około 11 tysięcy osób mieszkających w prowincji Huesca na obszarze autonomicznego regionu Aragonii w północnej Hiszpanii oraz przez 20 tysięcy osób jako drugi język.
Język aragoński i Języki indoeuropejskie · Język aragoński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język arumuński
Język arumuński lub macedo-rumuński – język z grupy grupy romańskiej, należący do języków wschodnioromańskich.
Język arumuński i Języki indoeuropejskie · Język arumuński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język asamski
Zasięg geograficzny języka asamskiego Język asamski (অসমীয়া ɔxɔmija) – język indoeuropejski należący do podgrupy wschodniej języków indoaryjskich, którym posługuje się ponad 16 mln mówiących.
Język asamski i Języki indoeuropejskie · Język asamski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język aszkun
Język aszkun – język z grupy języków nuristańskich.
Język aszkun i Języki indoeuropejskie · Język aszkun i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język awestyjski
próbka tekstu napisanego w języku awestyjskim Język awestyjski, język awestański – język klasyczny używany w starożytnej Persji, w którym został zapisany zbiór prac Zaratustry.
Język awestyjski i Języki indoeuropejskie · Język awestyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język łatgalski
Zasięg języka łatgalskiego Język łatgalski (latgaļu volūda) – etnolekt należący do wschodniego zespołu języków bałtyckich, blisko spokrewniony z językiem łotewskim.
Język łatgalski i Języki indoeuropejskie · Język łatgalski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język łotewski
Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok.
Język łotewski i Języki indoeuropejskie · Język łotewski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język ćhattisgarhi
Język ćhattisgarhi (dewanagari: छत्तिसगढ़ी lub छत्तीसगढ़ी) – język indoaryjski używany przez około 17 milionów osób w indyjskim stanie Chhattisgarh, gdzie wraz z hindi posiada status języka urzędowego, oraz w sąsiednich stanach Orissa, Bihar i Madhya Pradesh.
Język ćhattisgarhi i Języki indoeuropejskie · Język ćhattisgarhi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bachtiarski
Język bachtiarski – język irański używany przez około 1 milion osób w południowo-zachodnim Iranie.
Język bachtiarski i Języki indoeuropejskie · Język bachtiarski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język baktryjski
Język baktryjski – wymarły język zaliczany do południowej podgrupy języków wschodnioirańskich, używany w starożytności na terenie Baktrii.
Język baktryjski i Języki indoeuropejskie · Język baktryjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język baszkardi
Język baszkardi – język irański, używany w południowo-wschodnim Iranie, na pograniczu ostanów Kerman, Sistan i Beludżystan oraz Hormozgan.
Język baszkardi i Języki indoeuropejskie · Język baszkardi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język baszkarik
Język baszkarik (baškarīk, gāwrī, gārwī, Baškar) – język dardyjski z grupy wschodniej, używany w górnej części doliny rzeki Pandżkora i w pobliżu źródeł rzeki Swat.
Język baszkarik i Języki indoeuropejskie · Język baszkarik i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język beludżi
Język beludżi (zwany również baluczi) – język z rodziny języków indoeuropejskich, którym posługująsię Beludżowie, pasterski lud pochodzenia irańskiego zamieszkujący Pakistan, Iran, południowy Afganistan, Oman, Turkmenistan i Tadżykistan.
Język beludżi i Języki indoeuropejskie · Język beludżi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bengalski
Zasięg geograficzny języka bengalskiego. Zasięg języka bengalskiego na terenie Bangladeszu. Spółgłoski alfabetu bengalskiego Język bengalski (bengalski: trl.: bāṃlā //) – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się jako językiem ojczystym ponad 180 mln osób, głównie w Bangladeszu (120 mln) i Indiach (60 mln).
Język bengalski i Języki indoeuropejskie · Język bengalski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bhili
Język bhili – język indoaryjski używany w indyjskich stanach Madhya Pradesh, Gudżarat i Radżastan.
Język bhili i Języki indoeuropejskie · Język bhili i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bhodźpuri
Język bhodźpuri, bhojpuri (भोजपुरी) – język z grupy indoaryjskiej, używany przez ok.
Język bhodźpuri i Języki indoeuropejskie · Język bhodźpuri i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Język białoruski i Języki indoeuropejskie · Język białoruski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bihari
Języki bihari (बिहारी) – zbiorcze określenie języków maithili, bhodźpuri, magadhi i innych bytów językowych na terenie indyjskiego stanu Bihar oraz przygranicznych terenach Nepalu.
Język bihari i Języki indoeuropejskie · Język bihari i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bisznuprija-manipuri
Język bisznuprija-manipuri (ইমার ঠার/বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী) – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się około 120 tys. osób, zamieszkujących głównie indyjskie stany: Asam, Tripura, Manipur, oraz Bangladesz i Birmę. Jest blisko spokrewniony z językami orija, asamskim i bengalskim. Liczbę użytkowników na terenie Indii ocenia się na 77 tysięcy. W Bangladeszu ma 40 tys. użytkowników (2003). W użyciu sąteż języki bengalski i meitei. Historycznie (XIII–XIX w.) służył jako regionalna lingua franca. Został poddany wpływom języka meitei. Angielska nazwa języka, Bishnupriya Manipuri, została wprowadzona w końcu XIX wieku przez dr. G. A. Griersona. Jest zapisywany pismem bengalskim.
Język bisznuprija-manipuri i Języki indoeuropejskie · Język bisznuprija-manipuri i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bośniacki
Dialekty bośniackiego, występujące w Bośni i Hercegowinie. Język bośniacki (bośn. /) – język z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Boszniaków.
Język bośniacki i Języki indoeuropejskie · Język bośniacki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bretoński
Języki i dialekty Francji Dwujęzyczne drogowskazy w Quimper w Bretanii Język bretoński (Brezhoneg) – język z grupy brytańskiej języków celtyckich.
Język bretoński i Języki indoeuropejskie · Język bretoński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język bułgarski
Język bułgarski (bułg.) – język z grupy języków południowosłowiańskich oraz bałkańskiej ligi językowej.
Język bułgarski i Języki indoeuropejskie · Język bułgarski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język burgundzki
Język burgundzki – wymarły język wschodniogermański używany przez Burgundów, przejściowo używany w dorzeczu dolnej Noteci i Odry od ujścia Nysy Łużyckiej.
Język burgundzki i Języki indoeuropejskie · Język burgundzki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język chatgaya
Język chatgaya (চাটগাঁইয়া বুলি Chaţgãia Buli) – język należący do wschodniej grupy języków indoaryjskich, używany w południowo-wschodniej części Bangladeszu, w okolicach miasta Ćottogram.Jest blisko spokrewniony z językiem bengalskim i często bywa uważany za jego dialekt, mimo że jest w małym stopniu zrozumiały dla użytkowników standardowego języka bengalskiego.
Język chatgaya i Języki indoeuropejskie · Język chatgaya i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język chorezmijski
Język chorezmijski – wymarły ok.
Język chorezmijski i Języki indoeuropejskie · Język chorezmijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język chorwacki
Obszar użycia (rok 2006) Płyta z Baški, 1100. Modlitewnik (1380–1400) Język chorwacki (chorw.) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich.
Język chorwacki i Języki indoeuropejskie · Język chorwacki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język czarnogórski
Język czarnogórski (czarnogórski crnogorski jezik, црногорски jeзик) – jeden z czterech wariantów standardowych policentrycznego języka serbsko-chorwackiego, oparty, podobnie jak pozostałe warianty serbsko-chorwackiego, na podstawie sztokawskiej.
Język czarnogórski i Języki indoeuropejskie · Język czarnogórski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język czeski i Języki indoeuropejskie · Język czeski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język dalmatyński
Język dalmatyński – wymarły język z grupy romańskiej (podgrupa italoromańska), używany w średniowieczu w kilku miastach na wybrzeżu Dalmacji: Dubrownik (dalmat.: Ragusa), Split (Spalato), Zadar (Zara) i Trogir (Trau) oraz na wyspach: Cres (dalmat.: Crepsa), Krk (Vikla) i Rab (Arba), a także w jednej miejscowości w obecnej Czarnogórze – Kotorze (Cattaro).
Język dalmatyński i Języki indoeuropejskie · Język dalmatyński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język dari
Język dari – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich.
Język dari i Języki indoeuropejskie · Język dari i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język dogri
Język dogri (डोगरी) – język indoaryjski używany przez ok.
Język dogri i Języki indoeuropejskie · Język dogri i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język dolnołużycki
Język dolnołużycki (dolnołuż.) – jeden z dwóch języków łużyckich, którym posługująsię Dolnołużyczanie na niewielkim obszarze wokół Chociebuża we wschodniej części Niemiec.
Język dolnołużycki i Języki indoeuropejskie · Język dolnołużycki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język dolnoniemiecki
Zasięg dialektów języka dolnoniemieckiego, w tym także na terenie Holandii. Dialekty dolnosaksońskie: 1.
Język dolnoniemiecki i Języki indoeuropejskie · Język dolnoniemiecki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język domari
Język domari – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich.
Język domari i Języki indoeuropejskie · Język domari i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język doteli
Język doteli – język z rodziny indoaryjskiej, używany przez ok.
Język doteli i Języki indoeuropejskie · Język doteli i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język duński
Język duński (duń.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Język duński i Języki indoeuropejskie · Język duński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język faliskijski
Język faliskijski (zwany też faliskim) – język z podgrupy latynofaliskiej języków italskich, używany w starożytnej Italii na północ od Tybru do około 200 roku p.n.e., kiedy to został wyparty przez blisko z nim spokrewnionąłacinę.
Język faliskijski i Języki indoeuropejskie · Język faliskijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język farerski
izoglos w dialektach farerskich Język farerski (far.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Język farerski i Języki indoeuropejskie · Język farerski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Język francuski i Języki indoeuropejskie · Język francuski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język franko-prowansalski
Język franko-prowansalski (fr.-prow. lub) – zespół dialektów romańskich używanych we Włoszech (Dolina Aosty, Piemont), w Szwajcarii (kantony Fryburg, Valais, Vaud i Genewa) oraz we Francji (Rodan-Alpy, Prowansja-Alpy-Wybrzeże Lazurowe).
Język franko-prowansalski i Języki indoeuropejskie · Język franko-prowansalski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język friulski
Zasięg geograficzny języka friulskiego Język friulski a. friulański a. furlański – jeden z języków retoromańskich, największy pod względem liczby mówiących.
Język friulski i Języki indoeuropejskie · Język friulski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język fryzyjski
Język fryzyjski (zach. fryz. frysk, wsch. fryz. fräisk, dialekty pn. fryz. friisk, fresk, freesk, frasch, fräisch, freesch), właśc.
Język fryzyjski i Języki indoeuropejskie · Język fryzyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język gaelicki szkocki
Język gaelicki szkocki (gaelicki, Scottish Gaelic, Scots Gaelic, nazwa własna: Gàidhlig, wym.) – język z grupy goidelskiej języków celtyckich.
Język gaelicki szkocki i Języki indoeuropejskie · Język gaelicki szkocki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język galicyjski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Procent ludności posługującej się na co dzień językiem galicyjskim na mapie regionu Język galicyjski lub galisyjski (galic.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ok.
Język galicyjski i Języki indoeuropejskie · Język galicyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język galijski
Język galijski – zespół wymarłych dialektów celtyckich, używanych od VI wieku p.n.e. najdalej do V wieku n.e. na terenie współczesnej Francji, Szwajcarii i północnych Włoch.
Język galijski i Języki indoeuropejskie · Język galijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język garhwali
Język garhwali – język indoaryjski używany przez ludność zamieszkującąpołudniowe stoki Himalajów w północnoindyjskim stanie Uttarakhand.
Język garhwali i Języki indoeuropejskie · Język garhwali i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język górnołużycki
Język górnołużycki (górnołuż.) – jeden z dwóch języków łużyckich, którym posługująsię Serbołużyczanie na niewielkim obszarze wokół Budziszyna we wschodniej części Niemiec (kraina historyczna Łużyce Górne).
Język górnołużycki i Języki indoeuropejskie · Język górnołużycki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język giliański
Język giliański, gilaki (گیلکی نیویشتن) – język irański używany przez ok.
Język giliański i Języki indoeuropejskie · Język giliański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język gocki
Srebrnej Biblii'' Język gocki – wymarły język wschodniogermański, który był używany przez germańskie plemię Gotów.
Język gocki i Języki indoeuropejskie · Język gocki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Język grecki i Języki indoeuropejskie · Język grecki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Język grecki klasyczny i Języki indoeuropejskie · Język grecki klasyczny i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język gudźarati
Język gudźarati, gudżarati, gudżaracki – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się blisko 61 mln mówiących – głównie mieszkańców Indii, gdzie w stanie Gudźarat oraz sąsiednich terytoriach Daman i Diu oraz Dadra i Nagar Haweli jest językiem urzędowym – jednym z 23 języków konstytucyjnych Indii.
Język gudźarati i Języki indoeuropejskie · Język gudźarati i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język gurani
Język gurani, gorani, howrami – język zaliczany do podgrupy zaza-gorani języków irańskich, używany przez ludność na pograniczu iracko-irańskim.
Język gurani i Języki indoeuropejskie · Język gurani i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język hetycki
Tabliczka zapisana w języku hetyckim, pochodząca z XIV wieku p.n.e. Język hetycki (zwany również nesyckim) – język martwy z rodziny języków indoeuropejskich, z gałęzi języków anatolijskichH.A. Hoffner, H.C. Melchert, A Grammar of the Hittite Language, s. 2; I.Yakubovich, Hittite, s. 221.
Język hetycki i Języki indoeuropejskie · Język hetycki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język hindi
Zasięg języka hindi jako języka ojczystego Obszar, na którym hindi jest językiem administracji i szkolnictwa Język hindi – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się jako pierwszym językiem 180 milionów osób, natomiast przy zaklasyfikowaniu jako dialekty hindi języków radżastani, bihari oraz pahari (bez nepalskiego) aż 422 mln osób, czyli 41% mieszkańców Indii.
Język hindi i Języki indoeuropejskie · Język hindi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język hindustani
arabskim. Język hindustani – forma języka potocznego używana w Indiach północnych oraz na Dekanie, szczególnie popularna przed podziałem Indii Brytyjskich w 1947 r. Hindustani powstało na podstawie dialektu khariboli, który z kolei wykształcił się z północnych form apabhranśi śauraseni w okresie konsolidacji władzy muzułmańskiej w pierwszej połowie XIII wieku, w okolicach Delhi (niektórzy badacze uważająjednak, że hindustani powstało wcześniej, bo już na początku XII wieku).
Język hindustani i Języki indoeuropejskie · Język hindustani i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język hiszpański
Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.
Język hiszpański i Języki indoeuropejskie · Język hiszpański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język irlandzki
Język irlandzki, język iryjski (Gaeilge, wym.) – język z grupy goidelskiej języków celtyckich, język narodowy Irlandczyków.
Język irlandzki i Języki indoeuropejskie · Język irlandzki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język islandzki
Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.
Język islandzki i Języki indoeuropejskie · Język islandzki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język istrorumuński
Język istrorumuński – język z grupy romańskiej (podgrupa wschodnioromańska) języków indoeuropejskich, którym posługuje się około 300 osób w wioskach Žejane, Šušnjevica i kilku innych, znajdujących się w północnej części półwyspu Istria, w Chorwacji.
Język istrorumuński i Języki indoeuropejskie · Język istrorumuński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język iszkaszmi
Język iszkaszmi (sangliczi-iszkaszmi, iszkaszymski) – język pamirski, którym mówiąmieszkańcy okolic wsi Iszkaszym w północno-wschodnim Afganistanie.
Język iszkaszmi i Języki indoeuropejskie · Język iszkaszmi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język jagnobijski
Język jagnobijski (jagnobi, jagnobski, nowosogdyjski) – język z północnej grupy języków wschodnioirańskich, używany przede wszystkim w Tadżykistanie, w górnej dolinie rzeki Jagnob, na północ od Duszanbe.
Język jagnobijski i Języki indoeuropejskie · Język jagnobijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język jakati
Język jakati, także: jakata, jat, jataki, jati, jatu, kayani, musali – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się (według różnych źródeł) 30–75 tys.
Język jakati i Języki indoeuropejskie · Język jakati i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język jazgulamski
Język jazgulamski (jazgulami, jazguljamski, yazgulami) – język pamirski, którym posługująsię mieszkańcy doliny rzeki Jazgulom w Górskim Badachszanie.
Język jazgulamski i Języki indoeuropejskie · Język jazgulamski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język jewanik
Jewanik lub język żydowsko-grecki, język romaniocki – wymarły język z grupy języków helleńskich, używany przez Żydów greckich (zwanych Romaniotami) od okresu hellenistycznego do końca XX wieku.
Język jewanik i Języki indoeuropejskie · Język jewanik i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kaććhi
Język kaććhi (gudżarati: કચ્છી, sindhi: کچھی, hindi: कच्छी, urdu: کچھی) – język używany przez ok.
Język kaććhi i Języki indoeuropejskie · Język kaććhi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kalasza-ala
Język kalasza-ala (waigali) – język z grupy języków nuristańskich.
Język kalasza-ala i Języki indoeuropejskie · Język kalasza-ala i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język karyjski
Język karyjski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w II i I tysiącleciu p.n.e. Karowie, zamieszkujący Karię – starożytnąkrainę w południowo-zachodniej Azji Mniejszej.
Język karyjski i Języki indoeuropejskie · Język karyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kaszmirski
Język kaszmirski (कॉशुर, trb. kaśur lub trb. kaśur) – język dardyjski używany w Kaszmirze, spornym terytorium pomiędzy Indiami i Pakistanem.
Język kaszmirski i Języki indoeuropejskie · Język kaszmirski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kaszubski
Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub.) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego.
Język kaszubski i Języki indoeuropejskie · Język kaszubski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kataloński
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język kataloński (kat.) – język romański z grupy zachodniej, mający status języka urzędowego w Andorze i hiszpańskich wspólnotach autonomicznych: Katalonii, Balearach i Walencji.
Język kataloński i Języki indoeuropejskie · Język kataloński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kati
Język kati (język kamkata-viri) – język z grupy języków nuristańskich.
Język kati i Języki indoeuropejskie · Język kati i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język khowar
Język khowar (khowār, arniya, chitrali, chitrari, citrali, kashkari, khawar, patu, qashqari) – główny język Chitralu, z grupy wschodniej języków dardyjskich.
Język khowar i Języki indoeuropejskie · Język khowar i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język konkani
Język konkani, konknni, konkni (dewanagari: कोंकणी) – jeden z 23 oficjalnych języków Indii, używany przez co najmniej 7 milionów osób na zachodnim wybrzeżu Indii (w stanie Maharashtra, Goa, Karnataka, również niewielkie enklawy w stanie Kerala). Nazwa języka pochodzi od słowa „konkan” (wybrzeże). Należy do grupy indoaryjskiej w ramach rodziny indoeuropejskiej, jednak zarówno w fonetyce, jak i słownictwie widoczne sąsilne wpływy języków drawidyjskich. Ze względu na bliskie pokrewieństwo z marathi, w stanie Maharashtra uważany jest niekiedy za specyficzny dialekt tego języka (por.
Język konkani i Języki indoeuropejskie · Język konkani i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kornijski
thumb Kornijski szyld w Penzance Język kornijski (kornwalijski, kornicki) – język z grupy brytańskiej języków celtyckich, którego używano do końca XVIII wieku w Kornwalii (południowo-zachodnia Anglia).
Język kornijski i Języki indoeuropejskie · Język kornijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język korsykański
Języki i dialekty Francji Język korsykański (lingua corsa) – język romański, którym posługuje się ok.
Język korsykański i Języki indoeuropejskie · Język korsykański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kumauni
Język kumauni, kumaoni – język indoaryjski z grupy pahari, używany przez ponad 2 mln osób w indyjskim stanie Uttarakhand, w pobliżu miast Almora i Nainital.
Język kumauni i Języki indoeuropejskie · Język kumauni i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kurdyjski
Język kurdyjski (Kurdî / كوردی) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich.
Język kurdyjski i Języki indoeuropejskie · Język kurdyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język kurmandżi
Język kurmandżi, kurdi, północnokurdyjski – język z grupy irańskiej.
Język kurmandżi i Języki indoeuropejskie · Język kurmandżi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język ladyński
Język ladyński – pierwotnie zespół reliktowych dialektów retoromańskich, używany przez Ladynów – rdzennąludność retoromańskązamieszkującąwłoskie Dolomity.
Język ladyński i Języki indoeuropejskie · Język ladyński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język lahnda
Zasięg i klasyfikacja języka lahnda Język lahnda – makrojęzyk obejmujący szereg spokrewnionych języków i dialektów, używanych głównie w Pakistanie.
Język lahnda i Języki indoeuropejskie · Język lahnda i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język licyjski
Język licyjski (inaczej likijski, pis. oryg. 𐊗𐊕𐊐𐊎𐊆𐊍𐊆) – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w VII–I wieku p.n.e. Licyjczycy, zamieszkujący Licję – starożytnąkrainę w południowo-zachodniej Azji Mniejszej.
Język licyjski i Języki indoeuropejskie · Język licyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język lidyjski
Język lidyjski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w VII-I wieku p.n.e. Lidyjczycy, zamieszkujący Lidię – starożytnąkrainę w zachodniej Azji Mniejszej.
Język lidyjski i Języki indoeuropejskie · Język lidyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język liguryjski (współczesny)
Język liguryjski – zespół dialektów używanych przez niemal 2 miliony osób w Ligurii, krainie rozciągającej się na północnym wybrzeżu Morza Liguryjskiego, głównie na terytorium Włoch, ale także Francji i Monako.
Język liguryjski (współczesny) i Języki indoeuropejskie · Język liguryjski (współczesny) i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język litewski
Język litewski (lit.) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok.
Język litewski i Języki indoeuropejskie · Język litewski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język lombardzki
Języki zachodnioromańskie zaznaczono na zielono Język lombardzki – zespół dialektów używanych w północnych Włoszech (region Lombardia) i południowo-wschodniej Szwajcarii (kantony Gryzonia i Ticino), tradycyjnie uznawanych za dialekty języka włoskiego.
Język lombardzki i Języki indoeuropejskie · Język lombardzki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język luksemburski
Język luksemburski (wym.) – język należący do zachodniej grupy języków germańskich.
Język luksemburski i Języki indoeuropejskie · Język luksemburski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język luri
Język luri, także: luryjski – język irański używany przez ok.
Język luri i Języki indoeuropejskie · Język luri i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język luwijski
250 px Język luwijski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, którym posługiwali się w okresie III-I tysiąclecia p.n.e. Luwijczycy, zamieszkujący państwo Hetytów w północnej części Azji Mniejszej.
Język luwijski i Języki indoeuropejskie · Język luwijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język macedoński
Język macedoński (mac.) – należy do grupy bułgarsko-macedońskiej (wschodniej) języków południowosłowiańskich.
Język macedoński i Języki indoeuropejskie · Język macedoński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język magadhi
Język magadhi (dewanagari: मागधी), magahi (मगही) – język używany w indyjskim stanie Bihar, jeden z języków bihari.
Język magadhi i Języki indoeuropejskie · Język magadhi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język maithili
Język maithili (मैथिली Maithilī) – język należący do podgrupy wschodniej języków indoaryjskich z grupy języków indoirańskich.
Język maithili i Języki indoeuropejskie · Język maithili i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język malediwski
Język malediwski, język dhivehi – język indoaryjski używany przez ok.
Język malediwski i Języki indoeuropejskie · Język malediwski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język malwi
Język malwi – język indoaryjski używany w północnych Indiach.
Język malwi i Języki indoeuropejskie · Język malwi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język manx
Język manx (mański) (Gaelg Vanninagh; język manx gaelicki) – język z grupy goidelskiej języków celtyckich, który używany jest na Wyspie Man (dependencji Korony brytyjskiej), położonej na Morzu Irlandzkim.
Język manx i Języki indoeuropejskie · Język manx i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język marathi
Język marathi (także: maracki, maratyjski, mar.) – język z grupy indoaryjskiej.
Język marathi i Języki indoeuropejskie · Język marathi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język martwy
języku eteocypryjskim Język martwy – język, który nie jest używany przez zwartągrupę etnicznąlub taki, który ma obecnie rozproszonąspołecznąbazę osób posługujących się nim.
Język martwy i Języki indoeuropejskie · Język martwy i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język marwari
Język marwari (trl. mārwāṛī) – język używany przez około 13 mln osób (2002), głównie w południowo-zachodniej części indyjskiego stanu Radżastan, poza tym w stanie Gujarat i wschodnim Pakistanie.
Język marwari i Języki indoeuropejskie · Język marwari i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język mazanderański
Język mazandarani (tabari, mazenik, tabersi) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym jako ojczystym posługuje się od 3 do 5 mln osób, zamieszkujących głównie irańskie prowincje Mazandaran i Golestan.
Język mazanderański i Języki indoeuropejskie · Język mazanderański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język meglenorumuński
Język meglenorumuński (meglenicki, nazwa własna vlaheşte, gr. vlachomoglenítika) – język wschodnioromański, przez część językoznawców uznawany za dialekt języka rumuńskiego.
Język meglenorumuński i Języki indoeuropejskie · Język meglenorumuński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język merwari
Język merwari – język indoaryjski używany w stanie Radżastan w północnych Indiach, klasyfikowany niekiedy jako część makrojęzyka marwari.
Język merwari i Języki indoeuropejskie · Język merwari i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język mewari
Język mewari (मेवाड़ी) – język używany we wschodniej części indyjskiego stanu Radżastan (zwłaszcza miasta Udaipur i Chittaurgarh).
Język mewari i Języki indoeuropejskie · Język mewari i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język mundżański
Język mundżański (mundżi, mundżani) – język Mundżanu, tj.
Język mundżański i Języki indoeuropejskie · Język mundżański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język neapolitański
Język neapolitański – język z grupy romańskiej używany w południowych Włoszech, a dokładniej w rejonie Kampanii z głównym ośrodkiem w Neapolu.
Język neapolitański i Języki indoeuropejskie · Język neapolitański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język nepalski
Język nepalski, nepali (dawne nazwy: gorkhali, khas kura) – język z grupy indoaryjskiej, z rodziny języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 17 mln ludzi – w tym ok.
Język nepalski i Języki indoeuropejskie · Język nepalski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Język niderlandzki i Języki indoeuropejskie · Język niderlandzki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Język niemiecki i Języki indoeuropejskie · Język niemiecki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język norweski
Język norweski (norw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Język norweski i Języki indoeuropejskie · Język norweski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język nowogrecki
Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).
Język nowogrecki i Języki indoeuropejskie · Język nowogrecki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Język ojczysty i Języki indoeuropejskie · Język ojczysty i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język oksytański
Zasięg języka oksytańskiego Języki i dialekty Francji (oksytańskie w odcieniach czerwieni) Dialekty języka oksytańskiego Język oksytański (occitan / lenga d'òc, okcytański), w Polsce częściej nazywany językiem prowansalskim – język należący do grupy romańskiej języków indoeuropejskich.
Język oksytański i Języki indoeuropejskie · Język oksytański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język orija
Język orija (ଓଡ଼ିଆ, trl. oṛiā;, uprzednio Oriya; hindi ओड़िया, trb. orija, trl. oṛiyā, uprzednio उड़िया, trb. urija, trl. uṛiyā) – język z podgrupy wschodniej grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich.
Język orija i Języki indoeuropejskie · Język orija i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język ormiański
Język ormiański, język armeński (Հայերեն, hayeren) – język z rodziny języków indoeuropejskich z grupy satem, stanowiący w niej samodzielnągałąź.
Język ormiański i Języki indoeuropejskie · Język ormiański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język osetyjski
Język osetyjski (oset., iron ævzag) – język należący wraz z językiem tackim i tałyskim do podgrupy irańskiej języków indoirańskich, którymi mówi się na Kaukazie.
Język osetyjski i Języki indoeuropejskie · Język osetyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język oskijski
Przybliżone rozmieszczenie języków italskich w VI wieku p.n.e. Język oskijski – wymarły język indoeuropejski, należący do podgrupy oskijsko-umbryjskiej języków italskich.
Język oskijski i Języki indoeuropejskie · Język oskijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język palajski
Język palajski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich.
Język palajski i Języki indoeuropejskie · Język palajski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język pali
Język pali (sanskr. पाळि pāli, szereg, wiersz, kanon), język palijski – martwy język średnioindyjski z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, wykazujący duże podobieństwo do języka wedyjskiego i sanskrytu klasycznego.
Język pali i Języki indoeuropejskie · Język pali i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język partyjski
Język partyjski – wymarły zachodnioirański język okresu średnioirańskiego.
Język partyjski i Języki indoeuropejskie · Język partyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język paszto
Język paszto (pasztuński, znany także jako afgański; nazwa własna) – język należący do rodziny języków indoeuropejskich.
Język paszto i Języki indoeuropejskie · Język paszto i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język pendżabski
Dialekty pendżabskie sikhów zapisana alfabetem gurmukhi Tablica na stacji Southall w języku pendżabskim, pismo gurmukhi Język pendżabski (ਪੰਜਾਬੀ pańdźabi), język wschodniopendżabski – język z centralnej grupy języków indoaryjskich indoeuropejskiej rodziny językowej, którym posługuje się ponad 28 mln osób, zamieszkujących historycznąkrainę Pendżab na pograniczu indyjsko-pakistańskim.
Język pendżabski i Języki indoeuropejskie · Język pendżabski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język perski
Język perski, nowoperski (pers. fārsī) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 50 mln mówiących, zamieszkujących głównie Iran (40 mln), Afganistan (7 mln), Tadżykistan (6 mln) i Irak (200 tys.). Służy jednocześnie jako lingua franca dla blisko 80 mln mieszkańców Bliskiego Wschodu (po języku arabskim).
Język perski i Języki indoeuropejskie · Język perski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język piemoncki
Języki zachodnioromańskie zaznaczono na zielono Język piemoncki (piemontèis) – etnolekt romański używany w Piemoncie (północno-zachodnie Włochy).
Język piemoncki i Języki indoeuropejskie · Język piemoncki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język pikardyjski
Język pikardyjski (picard, ch'ti) – etnolekt romański z grupy langues d’oïl, posługująsię nim mieszkańcy Pikardii – w północnej części Francji oraz w belgijskim Hainaut.
Język pikardyjski i Języki indoeuropejskie · Język pikardyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język pizydyjski
Język pizydyjski – język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich, znany z około 25 krótkich inskrypcji.
Język pizydyjski i Języki indoeuropejskie · Język pizydyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język połabski
Języki serbołużyckie Rejon Lüchow-Dannenberg na mapie Niemiec język połabski, język drzewiański lub dialekt drzewiański (drzewiańsko-połabski: venskă rec, slüv́onsťĕ, slüvensťĕ lub vensťĕ – obie formy znaczyły to samo, tj. „słowiański”) – wymarły język zachodniosłowiański, należący do grupy języków lechickich.
Język połabski i Języki indoeuropejskie · Język połabski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język południowokurdyjski
Język południowokurdyjski – język z grupy irańskiej, używany zwłaszcza w zachodnim Iranie, w prowincjach Kermanszah i Ilam, oraz w przygranicznym rejonie Iraku.
Język południowokurdyjski i Języki indoeuropejskie · Język południowokurdyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język polski i Języki indoeuropejskie · Język polski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język portugalski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.
Język portugalski i Języki indoeuropejskie · Język portugalski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język pranordyjski
Kopia złotego brakteatu z Vadsteny Język pranordyjski – język ludów germańskich, używany na terenach Skandynawii między III a VII w. n.e., zaświadczony w kilku inskrypcjach runicznych.
Język pranordyjski i Języki indoeuropejskie · Język pranordyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język pruski
Język pruski, – wymarły język bałtyckich Prusów.
Język pruski i Języki indoeuropejskie · Język pruski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język radżastani
Język radżastani (dewanagari राजस्थानी trb. Radźasthani) – język indoaryjski używany przede wszystkim w indyjskim stanie Radżastan.
Język radżastani i Języki indoeuropejskie · Język radżastani i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język romansz
Język romansz (Rumantsch, fr Romanche, de Bündnerromanisch, Rätoromanisch, Romanisch), znany też jako język retoromański – język obejmujący pięć grup dialektów retoromańskich, używanych w szwajcarskim kantonie Gryzonia: Sursilvan, Sutsilvan, Surmiran, Puter, Vallader.
Język romansz i Języki indoeuropejskie · Język romansz i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język romski
Język romski lub romani (nazwa własna:,, w innych językach często określany potocznąnazwą„język cygański”) – język indoeuropejski z gałęzi nowoindyjskiej języków indoaryjskich.
Język romski i Języki indoeuropejskie · Język romski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Język rosyjski i Języki indoeuropejskie · Język rosyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język rumuński
Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.
Język rumuński i Języki indoeuropejskie · Język rumuński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język rusiński
Język rusiński (zwany również łemkowsko-rusińskim, rusińsko-łemkowskim, karpatorusińskim, baczwańsko-rusnackim) – język słowiański używany przez Rusinów (nazywających siebie Rusnakami).
Język rusiński i Języki indoeuropejskie · Język rusiński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język saraiki
Język saraiki (alfabet arabski: سرائیکی, gurmukhi: ਸਰਾਇਕੀ, dewanagari: सराइकी trb. sarāikī, określany także jako multani) – język należący do grupy północno-zachodniej języków indoaryjskich, używany przez ok.
Język saraiki i Języki indoeuropejskie · Język saraiki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język sardyński
Język sardyński (sard.) – język z grupy romańskiej (podgrupa południoworomańska) języków indoeuropejskich, którym posługuje się od 1 do 1,5 mln Sardyńczyków (mieszkańców Sardynii, włoskiej wyspy na Morzu Śródziemnym).
Język sardyński i Języki indoeuropejskie · Język sardyński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język słowacki
Europy Środkowo-Wschodniej Język słowacki (słow., też) – język należący do zachodniosłowiańskiej grupy językowej.
Język słowacki i Języki indoeuropejskie · Język słowacki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język słoweński
Język słoweński (słoweń. lub) – język południowosłowiański, urzędowy w Słowenii i jeden z oficjalnych języków Unii Europejskiej.
Język słoweński i Języki indoeuropejskie · Język słoweński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język scots
Język scots (lallans, lowland scots) – język zachodniogermański (rodzina indoeuropejska), którym posługuje się prawdopodobnie około 1,5 mln mieszkańców Szkocji.
Język scots i Języki indoeuropejskie · Język scots i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język scytyjski
Język scytyjski – język z grupy wschodnioirańskiej, używany w starożytności w Scytii (obecnie Ukraina, południowa Rosja i Kazachstan), spokrewniony z językiem sogdyjskim i językiem sakijskim.
Język scytyjski i Języki indoeuropejskie · Język scytyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język semnani
Język semnani (semnani: Semani zefön) – jeden z języków lokalnych ostanu Semnan w Iranie.
Język semnani i Języki indoeuropejskie · Język semnani i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język serbski
Diasystem serbsko-chorwacki (2006) Język serbski (serb. /) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Serbów.
Język serbski i Języki indoeuropejskie · Język serbski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język serbsko-chorwacki
język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.
Język serbsko-chorwacki i Języki indoeuropejskie · Język serbsko-chorwacki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język sindhi
Język sindhi – język z grupy indyjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się około 30 mln ludzi, głównie w pakistańskiej prowincji Sindh.
Język sindhi i Języki indoeuropejskie · Język sindhi i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język sogdyjski
Język sogdyjski – język wschodnioirański, którym posługiwano się w Sogdianie (obszar dzisiejszego Uzbekistanu i Tadżykistanu – główne miasta: Samarkanda, Fergana, Pandżakent).
Język sogdyjski i Języki indoeuropejskie · Język sogdyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język staro-cerkiewno-słowiański
Język staro-cerkiewno-słowiański, język scs., język starosłowiański – najstarszy literacki język słowiański, formujący się od połowy IX wieku, oparty głównie na słowiańskich gwarach okolic Sołunia (dzisiejsze Saloniki).
Język staro-cerkiewno-słowiański i Języki indoeuropejskie · Język staro-cerkiewno-słowiański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język staroperski
Język staroperski – wymarły język irański, wraz z awestyjskim i medyjskim, używany w okresie staroirańskim.
Język staroperski i Języki indoeuropejskie · Język staroperski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język sycylijski
Język sycylijski (scn. sicilianu) – zespół dialektów używanych na Sycylii oraz na Półwyspie Apenińskim (Kalabria i Apulia).
Język sycylijski i Języki indoeuropejskie · Język sycylijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język sydetyjski
Język sydetyjski – wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich.
Język sydetyjski i Języki indoeuropejskie · Język sydetyjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język sykulski
Język sykulski – wymarły język indoeuropejski, używany przez lud Sykulów, zamieszkujących w starożytności wschodniąi środkowąSycylię.
Język sykulski i Języki indoeuropejskie · Język sykulski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język syngaleski
Napis „Sri Lanka” w piśmie syngaleskim Język syngaleski, język singaleski (sinhala, සිංහල, ISO 15919: siṃhala, IPA) – używany na Sri Lance przez blisko 17 mln ludzi z grupy etnicznej Syngalezów.
Język syngaleski i Języki indoeuropejskie · Język syngaleski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język szina
Język szina – język dardyjski używany przez niektórych mieszkańców Gilgit-Baltistanu w Pakistanie.
Język szina i Języki indoeuropejskie · Język szina i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język szugnański
Język szugnański (szugni) – język pamirski, którym posługuje się około 40 tys.
Język szugnański i Języki indoeuropejskie · Język szugnański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język szwedzki
Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.
Język szwedzki i Języki indoeuropejskie · Język szwedzki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język tacki
Język tacki (zuhun tati) – język irański używany przez Tatów i Żydów Górskich w północnowschodnim Azerbejdżanie i Dagestanie.
Język tacki i Języki indoeuropejskie · Język tacki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język tadżycki
Język tadżycki (тоҷикӣ, забони тоҷикӣ) albo tadżycki farsi (форсии тоҷикӣ) – etnolekt z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, zazwyczaj uważany za wariant języka perskiego.
Język tadżycki i Języki indoeuropejskie · Język tadżycki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język tocharski A
Język tocharski A – wymarły język należący do grupy tocharskiej języków indoeuropejskich.
Język tocharski A i Języki indoeuropejskie · Język tocharski A i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język tocharski B
Język tocharski B – wymarły język należący do grupy tocharskiej języków indoeuropejskich.
Język tocharski B i Języki indoeuropejskie · Język tocharski B i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język tregami
Język tregami – język z grupy języków nuristańskich.
Język tregami i Języki indoeuropejskie · Język tregami i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język ukraiński
Język ukraiński (ukr.) – język z grupy wschodniosłowiańskiej.
Język ukraiński i Języki indoeuropejskie · Język ukraiński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język umbryjski
Przybliżone rozmieszczenie języków italskich w VI wieku p.n.e. Język umbryjski – wymarły język należący do podgrupy oskijsko-umbryjskiej języków italskich.
Język umbryjski i Języki indoeuropejskie · Język umbryjski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język urdu
Język urdu (urdū), miejscowo znany jako lashkari – język indoeuropejski z grupy indoaryjskiej używany obecnie przez ponad 50 mln ludzi na subkontynencie indyjskim i przez ponad milion osób zamieszkujących poza Azją.
Język urdu i Języki indoeuropejskie · Język urdu i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język wachański
Język wachański (wakhi, wachi, wachni) – język z grupy języków pamirskich, spotykany wzdłuż górnego biegu rzeki Piandż (dawniej nazywanej Wachsz), w północno-wschodnim Afganistanie, na terytorium zwanym Wachanem.
Język wachański i Języki indoeuropejskie · Język wachański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język walijski
Dwujęzyczny napis na pojeździe policyjnym Dwujęzyczne napisy na dworcu Caerdydd Canolog Język walijski (wal.) – język z grupy brytańskiej języków celtyckich, którym według cenzusu z 2011 roku mówi 18% obywateli Walii (562 tys. osób), a 14% społeczeństwa potrafi w nim czytać, pisać oraz mówić.
Język walijski i Języki indoeuropejskie · Język walijski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język waloński
Języki i dialekty Francji Język waloński (Walon) – język romański z grupy langues d’oïl, niekiedy uznawany za dialekt języka francuskiego.
Język waloński i Języki indoeuropejskie · Język waloński i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język wandalski
Język wandalski – wymarły język z wschodniej podgrupy języków germańskich.
Język wandalski i Języki indoeuropejskie · Język wandalski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język wasi-weri
Język wasi-weri (język prasun) – język z grupy języków nuristańskich.
Język wasi-weri i Języki indoeuropejskie · Język wasi-weri i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język włoski
Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.
Język włoski i Języki indoeuropejskie · Język włoski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język wymarły
języku eteocypryjskim Język wymarły – język, który nie jest już używany ani w formie pisanej, ani ustnej.
Język wymarły i Języki indoeuropejskie · Język wymarły i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język zachodnioormiański
Język zachodnioormiański (arewmytahajeren-Արեւմտահայերէն) – jeden z dwóch dialektów współczesnego języka ormiańskiego (drugim jest wschodnioormiański).
Język zachodnioormiański i Języki indoeuropejskie · Język zachodnioormiański i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język zachodniopendżabski
Język zachodniopendżabski, dawniej także określany jako lahnda albo lahndi (pendżabski: lahindi) – język z rodziny indoaryjskiej, używany w prowincji Pendżab w Pakistanie.
Język zachodniopendżabski i Języki indoeuropejskie · Język zachodniopendżabski i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Język zazaki
Język zazaki – język ludu Zaza używany we wschodniej Anatolii, w dorzeczu Eufratu i Tygrysu.
Język zazaki i Języki indoeuropejskie · Język zazaki i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki albańskie
Języki albańskie – grupa językowa w obrębie rodziny indoeuropejskiej.
Języki albańskie i Języki indoeuropejskie · Języki albańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki anatolijskie
Języki anatolijskie (hetyckie) – podrodzina języków indoeuropejskich, którymi posługiwała się ludność zamieszkująca współczesnąAnatolię w okresie od ok.
Języki anatolijskie i Języki indoeuropejskie · Języki anatolijskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki łużyckie
'''Serbołużyckie''' Języki łużyckie – grupa obejmująca dwa blisko spokrewnione języki zachodniosłowiańskie: górnołużycki i dolnołużycki.
Języki indoeuropejskie i Języki łużyckie · Języki łużyckie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki środkowo-północnoindyjskie
Języki środkowo-północnoindyjskie – podgrupa językowa w obrębie języków indoaryjskich (indyjskich).
Języki indoeuropejskie i Języki środkowo-północnoindyjskie · Języki środkowo-północnoindyjskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Języki bałtosłowiańskie i Języki indoeuropejskie · Języki bałtosłowiańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki bałtyckie
Języki bałtyckie lub bałtyjskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi w przeszłości posługiwali się Bałtowie na terenach od ujścia Wisły po południowe granice dzisiejszej Estonii (północne krańce łotewskiej krainy zwanej Liwonią).
Języki bałtyckie i Języki indoeuropejskie · Języki bałtyckie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki brytańskie
Języki brytańskie – jedna z dwóch grup języków celtyckich w obrębie języków indoeuropejskich (druga grupa to języki goidelskie).
Języki brytańskie i Języki indoeuropejskie · Języki brytańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki celtyckie
Współczesny zasięg języków celtyckich Języki celtyckie – grupa językowa w obrębie języków indoeuropejskich, wywodząca się z rekonstruowanego języka praceltyckiego.
Języki celtyckie i Języki indoeuropejskie · Języki celtyckie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki celtyckie kontynentalne
Tabliczka z Botorrita – zabytek języka celtyberyjskiego. Języki celtyckie kontynentalne – najprawdopodobniej parafiletyczna podgrupa językowa w ramach języków celtyckich, zawierająca wymarłe, stosunkowo słabo poświadczone dialekty używane w starożytności i wczesnym średniowieczu na terenie Europy kontynentalnej i Azji Mniejszej.
Języki celtyckie kontynentalne i Języki indoeuropejskie · Języki celtyckie kontynentalne i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki celtyckie wyspiarskie
Języki celtyckie wyspiarskie – jedna z dwóch głównych kategorii w klasyfikacji języków celtyckich.
Języki celtyckie wyspiarskie i Języki indoeuropejskie · Języki celtyckie wyspiarskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki dardyjskie
Zasięg języków dardyjskich (kolor niebieski) Języki dardyjskie (języki kafirskie) – zespół języków indoeuropejskich.
Języki dardyjskie i Języki indoeuropejskie · Języki dardyjskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki gallo-italskie
Języki gallo-italskie zaznaczono kolorem zielonym i złotym Języki gallo-italskie (Gallo-italico) – języki z grupy języków zachodnioromańskich, używane na obszarze północnych Włoch, na północ od linii Massa-Senigallia.
Języki gallo-italskie i Języki indoeuropejskie · Języki gallo-italskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki galloromańskie
Języki galloromańskie – podgrupa językowa w obrębie języków romańskich.
Języki galloromańskie i Języki indoeuropejskie · Języki galloromańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Języki germańskie i Języki indoeuropejskie · Języki germańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki goidelskie
Języki goidelskie – podgrupa języków celtyckich w obrębie języków indoeuropejskich.
Języki goidelskie i Języki indoeuropejskie · Języki goidelskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki helleńskie
Języki helleńskie – rodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich.
Języki helleńskie i Języki indoeuropejskie · Języki helleńskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki iberoromańskie
Języki iberoromańskie – podgrupa językowa w obrębie języków romańskich.
Języki iberoromańskie i Języki indoeuropejskie · Języki iberoromańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki indoaryjskie
Zasięg języków indoaryjskich Języki indoaryjskie (indyjskie) – grupa języków indoeuropejskich.
Języki indoaryjskie i Języki indoeuropejskie · Języki indoaryjskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki indoirańskie
Współczesny zasięg języków indoirańskich Języki indoirańskie – podrodzina języków indoeuropejskich, w skład której wchodzągrupy językowe: indyjska, irańska i nuristańska.
Języki indoeuropejskie i Języki indoirańskie · Języki indoirańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki irańskie
języków irańskich Języki irańskie – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się około 200 mln osób zamieszkujących Bliski i Środkowy Wschód oraz Azję Środkową.
Języki indoeuropejskie i Języki irańskie · Języki irańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki italoromańskie
Języki italoromańskie (italo-dalmatyńskie) – podgrupa językowa w obrębie języków romańskich.
Języki indoeuropejskie i Języki italoromańskie · Języki italoromańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki italskie
Języki italskie – podrodzina języków indoeuropejskich, z których jeden (łacina) dał początek współczesnym językom romańskim.
Języki indoeuropejskie i Języki italskie · Języki italskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki latynofaliskie
alfabecie, powstała około roku 550 p.n.e. Języki latynofaliskie – podgrupa języków italskich obejmująca dwa blisko spokrewnione języki: łacinę i faliskijski.
Języki indoeuropejskie i Języki latynofaliskie · Języki latynofaliskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki luwijskie
Języki luwijskie – podgrupa językowa w obrębie wymarłych języków anatolijskich.
Języki indoeuropejskie i Języki luwijskie · Języki luwijskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki nuristańskie
Języki nuristańskie – grupa językowa w obrębie podrodziny języków indoirańskich, na którąskłada się 5 języków używanych przez górskie ludy w izolowanych rejonach Hindukuszu na granicy Afganistanu i Pakistanu.
Języki indoeuropejskie i Języki nuristańskie · Języki nuristańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki ormiańskie
Kaukazu Języki ormiańskie – jedna z grup językowych w obrębie języków indoeuropejskich.
Języki indoeuropejskie i Języki ormiańskie · Języki ormiańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki oskijsko-umbryjskie
Języki oskijsko-umbryjskie – grupa języków italskich (w ramach rodziny języków indoeuropejskich), które używane były przez plemiona Samnitów i Umbrów, po czym zostały wyparte przez łacinę wraz ze wzrostem potęgi i znaczenia Starożytnego Rzymu.
Języki indoeuropejskie i Języki oskijsko-umbryjskie · Języki oskijsko-umbryjskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki północno-wschodnioirańskie
Języki północno-wschodnioirańskie – jedna z czterech podgrup językowych w obrębie języków irańskich.
Języki indoeuropejskie i Języki północno-wschodnioirańskie · Języki północno-wschodnioirańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki północno-zachodnioirańskie
Języki północno-zachodnioirańskie – jedna z czterech podgrup językowych w obrębie języków irańskich.
Języki indoeuropejskie i Języki północno-zachodnioirańskie · Języki północno-zachodnioirańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki północnogermańskie
Języki północnogermańskie (języki nordyjskie, nordyckie, skandynawskie) – północna grupa języków germańskich, którymi posługuje się blisko 18 mln ludzi zamieszkujących kraje skandynawskie i Islandię.
Języki indoeuropejskie i Języki północnogermańskie · Języki północnogermańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki południowo-wschodnioirańskie
Języki południowo-wschodnioirańskie – jedna z czterech podgrup językowych w obrębie języków irańskich.
Języki indoeuropejskie i Języki południowo-wschodnioirańskie · Języki południowo-wschodnioirańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki południowo-zachodnioirańskie
Języki południowo-zachodnioirańskie – jedna z czterech podgrup językowych w obrębie języków irańskich.
Języki indoeuropejskie i Języki południowo-zachodnioirańskie · Języki południowo-zachodnioirańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki południoworomańskie
Języki południoworomańskie – jedna z trzech grup języków romańskich (obok wschodnio- i zachodnioromańskich).
Języki indoeuropejskie i Języki południoworomańskie · Języki południoworomańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki południowosłowiańskie
Kontinuum dialektów południowosłowiańskich z głównymi grupami dialektów Słowianie Języki południowosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i wschodniosłowiańskich).
Języki indoeuropejskie i Języki południowosłowiańskie · Języki południowosłowiańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki retoromańskie
Języki retoromańskie Języki retoromańskie – grupa języków romańskich, używanych przez około 700 tys.
Języki indoeuropejskie i Języki retoromańskie · Języki retoromańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Języki indoeuropejskie i Języki romańskie · Języki romańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki romskie
Języki romskie – podgrupa językowa w obrębie języków indoaryjskich (indyjskich).
Języki indoeuropejskie i Języki romskie · Języki romskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki satem
palatalizacji indoeuropejskiej. Języki satem, języki satemowe (od słowa satem „sto” w awestyjskim) – grupa języków indoeuropejskich, w których palatalizacja indoeuropejska zmieniła miękkie w, niekiedy też w (sanskryt) lub (bałtyckie).
Języki indoeuropejskie i Języki satem · Języki satem i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Języki indoeuropejskie i Języki słowiańskie · Języki słowiańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki syngalesko-malediwskie
Języki syngalesko-malediwskie – podgrupa w obrębie języków indoaryjskich (indyjskich).
Języki indoeuropejskie i Języki syngalesko-malediwskie · Języki syngalesko-malediwskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki tocharskie
200px Języki tocharskie – grupa języków indoeuropejskich, które występowały na obszarze wschodniego Turkiestanu Chińskiego i Azji Środkowej.
Języki indoeuropejskie i Języki tocharskie · Języki tocharskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki wschodnio-środkowo-północnoindyjskie
Języki wschodnio-środkowo-północnoindyjskie – podgrupa językowa w obrębie języków indoaryjskich (indyjskich).
Języki indoeuropejskie i Języki wschodnio-środkowo-północnoindyjskie · Języki wschodnio-środkowo-północnoindyjskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki wschodnio-północnoindyjskie
Języki wschodnio-północnoindyjskie – podgrupa językowa w obrębie języków indoaryjskich (indyjskich).
Języki indoeuropejskie i Języki wschodnio-północnoindyjskie · Języki wschodnio-północnoindyjskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki wschodniobałtyckie
Języki wschodniobałtyckie – grupa, do której zalicza się blisko spokrewnione języki bałtyckie: litewski i łotewski, łatgalski, żmudzki oraz wymarłe kuroński, seloński i zemgalski.
Języki indoeuropejskie i Języki wschodniobałtyckie · Języki wschodniobałtyckie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki wschodniogermańskie
Języki wschodniogermańskie – grupa wymarłych języków indoeuropejskich z germańskiej rodziny językowej.
Języki indoeuropejskie i Języki wschodniogermańskie · Języki wschodniogermańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki wschodnioirańskie
Języki wschodnioirańskie (irańskie wschodnie) – grupa języków irańskich używanych na wschodzie Iranu i w krajach sąsiednich.
Języki indoeuropejskie i Języki wschodnioirańskie · Języki wschodnioirańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki wschodnioromańskie
Języki wschodnioromańskie, bałkańsko-romańskie – grupa językowa w ramach rodziny języków romańskich.
Języki indoeuropejskie i Języki wschodnioromańskie · Języki wschodnioromańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki wschodniosłowiańskie
Języki wschodniosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i południowosłowiańskich).
Języki indoeuropejskie i Języki wschodniosłowiańskie · Języki wschodniosłowiańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki zachodnio-północnogermańskie
Języki zachodnio-północnogermańskie (zachodnioskandynawskie) – zespół językowy w obrębie podgrupy północnogermańskiej języków germańskich.
Języki indoeuropejskie i Języki zachodnio-północnogermańskie · Języki zachodnio-północnogermańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki zachodnio-północnoindyjskie
Języki zachodnio-północnoindyjskie – podgrupa językowa w obrębie języków indoaryjskich (indyjskich).
Języki indoeuropejskie i Języki zachodnio-północnoindyjskie · Języki zachodnio-północnoindyjskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki zachodniobałtyckie
Języki zachodniobałtyckie – grupa trzech wymarłych języków bałtyckich: staropruskiego, jaćwińskiego i galindyjskiego.
Języki indoeuropejskie i Języki zachodniobałtyckie · Języki zachodniobałtyckie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki zachodniogermańskie
Języki zachodniogermańskie około roku 580 Języki zachodniogermańskie – jedna z trzech grup języków germańskich, obok języków północnogermańskich i wymarłych wschodniogermańskich.
Języki indoeuropejskie i Języki zachodniogermańskie · Języki zachodniogermańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki zachodnioromańskie
Języki zachodnioromańskie zaznaczono kolorem ciemnozielonym Języki i dialekty Francji Języki zachodnioromańskie – jedna z trzech grup języków romańskich (obok wschodnio- i południoworomańskich).
Języki indoeuropejskie i Języki zachodnioromańskie · Języki zachodnioromańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Języki zachodniosłowiańskie
Europy Środkowo-Wschodniej Języki zachodniosłowiańskie – jeden z trzech zespołów języków słowiańskich (obok języków wschodnio- i południowosłowiańskich), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w Europie Środkowej.
Języki indoeuropejskie i Języki zachodniosłowiańskie · Języki zachodniosłowiańskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Jidysz
''Elementarz'', Warszawa 1958 Jidysz (jid. jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok.
Jidysz i Języki indoeuropejskie · Jidysz i Klasyfikacja języków indoeuropejskich ·
Kursywa
Kursywa – odmiana pisma, zazwyczaj pochyła, o charakterze bardziej płynnym niż antykwa, choć nawiązująca do niej stylem.
Języki indoeuropejskie i Kursywa · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Kursywa ·
Ladino (dialekt)
Język ladino (לאדינו), język judeohiszpański (ג'ודיאו-איספאנייול), judezmo, dżudezmo, spaniolisz, spaniolin – język żydowski powstały jako dialekt języka hiszpańskiego po wygnaniu Żydów sefardyjskich z Półwyspu Iberyjskiego w latach 1492–1497.
Języki indoeuropejskie i Ladino (dialekt) · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Ladino (dialekt) ·
LingVaria
LingVaria – półrocznik Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego poświęcony językowi polskiemu i językoznawstwu.
Języki indoeuropejskie i LingVaria · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i LingVaria ·
Lista języków indoeuropejskich
Lista języków indoeuropejskich – alfabetyczny wykaz wszystkich języków rodziny indoeuropejskiej, uwzględnionych w następujących klasyfikacjach.
Języki indoeuropejskie i Lista języków indoeuropejskich · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Lista języków indoeuropejskich ·
Merritt Ruhlen
Merritt Ruhlen (ur. 1944, zm. 29 stycznia 2021) – amerykański lingwista specjalizujący się w klasyfikacji języków.
Języki indoeuropejskie i Merritt Ruhlen · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Merritt Ruhlen ·
Odmiana językowa
Odmiana językowa, niekiedy również lekt lub kod językowy – wyodrębniona forma realizacji języka, zbiór środków językowych wyróżnionych na podstawie określonego kryterium – funkcjonalnego, socjalnego lub terytorialnego.
Języki indoeuropejskie i Odmiana językowa · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Odmiana językowa ·
Podrodzina językowa
Podrodzina językowa – grupa języków w obrębie rodziny językowej, wywodzących się od jednego prajęzyka.
Języki indoeuropejskie i Podrodzina językowa · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Podrodzina językowa ·
Pokrewieństwo języków
Pokrewieństwo języków – powiązanie między językami naturalnymi polegające na pochodzeniu tych języków od wspólnego prajęzyka.
Języki indoeuropejskie i Pokrewieństwo języków · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Pokrewieństwo języków ·
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Języki indoeuropejskie i Sanskryt · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Sanskryt ·
SIL International
SIL International – chrześcijańska naukowa organizacja non-profit, której głównym celem jest studiowanie i dokumentowanie mniej znanych języków w celu poszerzania wiedzy lingwistycznej, promocji piśmiennictwa i pomocy w rozwijaniu rzadkich języków.
Języki indoeuropejskie i SIL International · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i SIL International ·
Turcja
Turcja (tur. Türkiye), Republika Turcji (tur. Türkiye Cumhuriyeti) – państwo położone w Azji Zachodniej na półwyspie Azja Mniejsza, a częściowo również w Europie Południowo-Wschodniej, ze stolicąw Ankarze.
Języki indoeuropejskie i Turcja · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Turcja ·
Uniwersytet Hawajski
Uniwersytet Hawajski, Uniwersytet Hawajów – zespół uczelni publicznych na Hawajach, prowadzących studia licencjackie, magisterskie, doktoranckie i podoktorskie.
Języki indoeuropejskie i Uniwersytet Hawajski · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Uniwersytet Hawajski ·
Uniwersytet Stanu Ohio
Uniwersytet Stanu Ohio, Uniwersytet Stanowy Ohio – amerykańska uczelnia o statusie uniwersytetu publicznego, z siedzibąw Columbus i mniejszymi kampusami w Limie, Mansfield, Marion, Newark i Wooster.
Języki indoeuropejskie i Uniwersytet Stanu Ohio · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Uniwersytet Stanu Ohio ·
Václav Blažek
Prof. Václav Blažek jako uczestnik konferencji naukowej w Toruniu (czerwiec 2015) Václav Blažek (ur. 23 kwietnia 1959 w Sokolovie, w Czechach) – czeski matematyk, językoznawca, indoeuropeista i nostratysta, profesor na Uniwersytecie Masaryka w Brnie.
Języki indoeuropejskie i Václav Blažek · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Václav Blažek ·
Włochy
Zdjęcie satelitarne Włoch Włochy, Republika Włoska – państwo położone w Europie Południowej, głównie na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: ONZ, NATO, należące do grupy siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.
Języki indoeuropejskie i Włochy · Klasyfikacja języków indoeuropejskich i Włochy ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Języki indoeuropejskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich
- Co ma wspólnego Języki indoeuropejskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich
- Podobieństwa między Języki indoeuropejskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich
Porównanie Języki indoeuropejskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich
Języki indoeuropejskie posiada 1027 relacji, a Klasyfikacja języków indoeuropejskich ma 349. Co mają wspólnego 267, indeks Jaccard jest 19.40% = 267 / (1027 + 349).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Języki indoeuropejskie i Klasyfikacja języków indoeuropejskich. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: