23 kontakty: A, Ae, Alfabet łaciński, Þ, Łacina, Ð, Ø, Œ, Ä, Å (litera), Ƿ, E, Ȝ, Fuþork, Język duński, Język farerski, Język islandzki, Język norweski, Język staroangielski, Ligatura (pismo), Litera, Ӕ, Samogłoska prawie otwarta przednia niezaokrąglona.
A
A (minuskuła: a) – pierwsza litera alfabetu łacińskiego i alfabetów na nim opartych, w tym alfabetu polskiego.
Nowy!!: Æ i A · Zobacz więcej »
Ae
Ae występuje między innymi w łacinie i odpowiada współcześnie wymowie /e/, w łacinie klasycznej zbliżone do niemieckiego ei, a w archaicznej /aj/.
Nowy!!: Æ i Ae · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Æ i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Þ
Þ (duża litera Þ, mała litera þ), Thorn lub Þorn – alfabetyczna litera współczesnego alfabetu islandzkiego, oraz dawniej alfabetu staroangielskiego (anglosaskiego).
Nowy!!: Æ i Þ · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Æ i Łacina · Zobacz więcej »
Ð
Ð (duża litera Ð, mała litera ð; nazywana eth, eð lub edh, w farerskim: edd) – litera alfabetu staroangielskiego (anglosaskiego), używana współcześnie w języku islandzkim i farerskim.
Nowy!!: Æ i Ð · Zobacz więcej »
Ø
Øø – litera alfabetu łacińskiego używana między innymi w ortografii duńskiej, islandzkiej, norweskiej i farerskiej.
Nowy!!: Æ i Ø · Zobacz więcej »
Œ
Œ – litera alfabetu łacińskiego powstała jako ligatura liter o i e. Używana często w łacińskich tekstach na oddanie częstej w łacinie grupy oe.
Nowy!!: Æ i Œ · Zobacz więcej »
Ä
Ä, ä (a-umlaut, a z przegłosem) – litera powstała poprzez dodanie dwóch kropek nad łacińskąliterąA lub a. Występuje w alfabetach języków germańskich (szwedzkiego, niemieckiego), a także m.in.
Nowy!!: Æ i Ä · Zobacz więcej »
Å (litera)
znak å na klawiaturze komputera Å, å (a z kółkiem) – litera alfabetów – duńsko-norweskiego i szwedzkiego; z języków nieskandynawskich używająjej także język waloński, północnofryzyjski, istrorumuński, języki lapońskie i czamorro.
Nowy!!: Æ i Å (litera) · Zobacz więcej »
Ƿ
Ƿ, ƿ (Wynn) litera alfabetu staroangielskiego pochodząca z pisma runicznego fuþork.
Nowy!!: Æ i Ƿ · Zobacz więcej »
E
E (minuskuła: e) – piąta litera alfabetu łacińskiego, siódma litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Æ i E · Zobacz więcej »
Ȝ
Ȝ, ȝ (Yogh) litera alfabetu łacińskiego oznaczająca w języku średnioangielskim i średnioszkockim dźwięk j i polskie ł.
Nowy!!: Æ i Ȝ · Zobacz więcej »
Fuþork
Pokryty inskrypcjąw fuþorku tzw. nóż z Tamizy Fuþork lub fuþorc – odmiana alfabetu runicznego wywodząca się z fuþarku starszego, używana na Wyspach Brytyjskich.
Nowy!!: Æ i Fuþork · Zobacz więcej »
Język duński
Język duński (duń.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: Æ i Język duński · Zobacz więcej »
Język farerski
izoglos w dialektach farerskich Język farerski (far.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: Æ i Język farerski · Zobacz więcej »
Język islandzki
Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.
Nowy!!: Æ i Język islandzki · Zobacz więcej »
Język norweski
Język norweski (norw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.
Nowy!!: Æ i Język norweski · Zobacz więcej »
Język staroangielski
Język staroangielski (stang. Ænglisc, Anglisc lub Englisc sprǣc, wym.) lub język anglosaski (stang. Ængle-Seaxisce sprǣc) – najwcześniejsza znana forma języka angielskiego używana w Anglii oraz w południowej i zachodniej Szkocji we wczesnym średniowieczu.
Nowy!!: Æ i Język staroangielski · Zobacz więcej »
Ligatura (pismo)
Ligatura – połączenie dwóch lub więcej liter w jedną.
Nowy!!: Æ i Ligatura (pismo) · Zobacz więcej »
Litera
150x150px Litera – znak graficzny charakterystyczny dla pism głoskowych, odpowiadający zwykle pojedynczemu fonemowi.
Nowy!!: Æ i Litera · Zobacz więcej »
Ӕ
Ӕ, ӕ – ligatura liter А i Е występująca w zapisie tylko jednego języka zapisywanego alfabetem opartym na cyrylicy – języka osetyjskiego, dla oddania dźwięku, tj.
Nowy!!: Æ i Ӕ · Zobacz więcej »
Samogłoska prawie otwarta przednia niezaokrąglona
Samogłoska prawie otwarta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Æ i Samogłoska prawie otwarta przednia niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Ash (litera), Ǣ, Ǽ.