47 kontakty: Adar, Aleksandria, Antioch IV Epifanes, Antioch V Eupator, Antiochia, Apokryf, Świątynia Jerozolimska, Żydzi, Biblia jerozolimska, Chanuka, Czyściec, Diaspora (naród), Egipt, Gianfranco Ravasi, Glosa (językoznawstwo), Gustave Doré, Hieronim ze Strydonu, I wiek p.n.e., II wiek p.n.e., Izokrates, Jazon z Cyreny, Józef Flawiusz, Juda Machabeusz, Judaizm, Kanon Biblii, Katolicyzm, Kodeks Aleksandryjski, Kodeks Synajski, Koine, Księgi deuterokanoniczne, Księgi historyczne Starego Testamentu, Księgi Machabejskie, Męczeństwo matki i jej siedmiu synów, Pareneza, Prawosławie, Protestantyzm, Proza, Purim, Seleucydzi, Seleukos IV Filopator, Septuaginta, Stary Testament, Tetragram, Wulgata, Ziemia Święta, Zmartwychwstanie, 1 Księga Machabejska.
Adar
Purim szpil wystawiane z okazji święta purim. Radosne święto purim (losów) obchodzone w miesiącu Adar na pamiątkę zwycięskiego wstawiennictwa królowej Estery za narodem żydowskim u króla Achaszwerosza, wskutek czego zabity zostaje Haman, prześladowca Żydów. Adar (hebr. אדר) – szósty miesiąc w żydowskim kalendarzu świeckim, a dwunasty w kalendarzu religijnym.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Adar · Zobacz więcej »
Aleksandria
Nowy gmach Biblioteki Aleksandryjskiej Aleksandria (Al-Iskandarijja;;, Aleksandreia; kopt. ⲣⲁⲕⲟϯ, Rakodī) – drugie co do wielkości miasto w Egipcie (z liczbą4,11 mln mieszkańców w 2006) i aglomeracja z liczbą4,48 mln mieszkańców w 2008, co stawia jąna szóstym miejscu wśród wszystkich aglomeracji Afryki.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Aleksandria · Zobacz więcej »
Antioch IV Epifanes
Moneta Antiocha IV Epifanesa Antioch IV Epifanes (gr. Επιφανής; ur. ?, zm. 164/163 p.n.e.) – władca Syrii starożytnej z dynastii Seleucydów, panował w latach 175–163 p.n.e.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Antioch IV Epifanes · Zobacz więcej »
Antioch V Eupator
Antioch V Eupator (gr. Αντίοχος Ε' Ευπάτωρ, „ ze Szlachetnego Ojca”; ur. 173 p.n.e., zm. 162 p.n.e.) – władca państwa Seleucydów od 164 p.n.e. do 162 p.n.e., syn Antiocha IV Epifanesa.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Antioch V Eupator · Zobacz więcej »
Antiochia
Antiochia (lub Hatay; hist. Antiochia Syryjska, Antiochia koło Dafne, Wielka Antiochia, Teopolis;, trl. Anṭākiya, trb. Antakija,, trl. Antiocheia) – miasto położone w Turcji nad rzekąOrontes (Asi), 22 km od brzegu Morza Śródziemnego, u podnóża góry Silpius (ar. Habib an-Nadżar).
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Antiochia · Zobacz więcej »
Apokryf
Apokryf (ápókryphos – ukryty, tajemny) – określenie używane obecnie głównie w kontekście religijnym wobec ksiąg o tematyce biblijnej, uważanych za nienatchnione i co za tym idzie niewchodzących w skład Kanonu Biblii.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Apokryf · Zobacz więcej »
Świątynia Jerozolimska
Heroda Wielkiego Model Świątyni Jerozolimskiej z czasów Heroda Wielkiego Heroda Wielkiego Świątynia Jerozolimska (Bejt Ha-Mikdasz) – jedyna świątynia judaizmu stojąca niegdyś w Jerozolimie.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Świątynia Jerozolimska · Zobacz więcej »
Żydzi
Żydzi (dosł. „chwalcy Jahwe” lub „czciciele Jahwe” z hebr. Jehudim, יהודים, jid. Jidn, ייִדן, ladino ג׳ודיוס Gjudios) – naród semicki, zamieszkujący w starożytności Palestynę (określany wtedy jako Hebrajczycy albo Izraelici), posługujący się wówczas językiem hebrajskim, a w średniowieczu i czasach nowożytnych mieszkający w diasporze na całym świecie i posługujący się wieloma różnymi językami, w rezultacie czego niestanowiący jednolitej grupy religijnej i etnicznej.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Żydzi · Zobacz więcej »
Biblia jerozolimska
Biblia jerozolimska – francuski katolicki przekład Biblii, a jednocześnie nazwa popularnego wydania Biblii w różnych językach zawierającego przypisy egzegezy katolickiej z wersji francuskiej.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Biblia jerozolimska · Zobacz więcej »
Chanuka
Chanukija mały Sejmie (2015) mały Chanuka (Chanukka, zapisywane także:; Chanuke lub Chanike), Święto Poświęcenia (Odnowienia), także: Dzień Ognia, u Józefa Flawiusza, Święto Świateł (hebr. Chag ha-Orim) – doroczne święto żydowskie trwające osiem dni, począwszy od 25 dnia miesiąca kislew (według kalendarza żydowskiego).
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Chanuka · Zobacz więcej »
Czyściec
Ludovico Caracciego (ok. 1610) Czyściec (łac. purgatorium) – dochodzenie duszy do absolutnie doskonałej miłości, koniecznej do osiągnięcia szczęścia nieba, występuje wyłącznie w teologii katolickiej.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Czyściec · Zobacz więcej »
Diaspora (naród)
Diaspora – słowo pochodzenia greckiego, oznaczające rozproszenie członków danego narodu bądź grupy etnicznej wśród innych narodów lub też wyznawców danej religii wśród wyznawców innej, nadawane konkretnym grupom przez naukowców lub też w wyniku autodefiniowania.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Diaspora (naród) · Zobacz więcej »
Egipt
Piramidy w Gizie i Wielki Sfinks (fot. barwna, autochrom, Auguste Léon, 1914) Świątynie w Abu Simbel Świątynia Hatszepsut Egipt (Miṣr; dialekt egipski Máṣr, /masˤɾ/;;, Aígyptos), nazwa oficjalna Arabska Republika Egiptu (arab., Dżumhurijjat Misr Al-Arabijja) – państwo położone w północno-wschodniej Afryce z półwyspem Synaj w zachodniej Azji.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Egipt · Zobacz więcej »
Gianfranco Ravasi
Gianfranco Ravasi (ur. 18 października 1942 w Merate) – włoski duchowny katolicki, biblista, specjalista od języka hebrajskiego, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał prezbiter od 2010, w latach 2007–2022 przewodniczący Papieskiej Rady ds.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Gianfranco Ravasi · Zobacz więcej »
Glosa (językoznawstwo)
Glosa (z strgr. γλῶσσα glōssa „język”) – adnotacja umieszczona w tekście, najczęściej między wierszem tekstu oryginalnego i jego tłumaczeniem, zawierająca dodatkowe objaśnienia nt.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Glosa (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Gustave Doré
Jedna z ilustracji do ''Don Kiszota'', 1863 Paul Gustave Doré (ur. 6 stycznia 1832 w Strasburgu, zm. 23 stycznia 1883 w Paryżu) – francuski grafik, malarz, ilustrator i rzeźbiarz.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Gustave Doré · Zobacz więcej »
Hieronim ze Strydonu
Hieronim ze Strydonu (ur. między 331 a 347 w Strydonie, zm. 30 września 420 w Betlejem) – święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła, apologeta chrześcijaństwa; święty Kościoła prawosławnego i koptyjskiego, wyznawca.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Hieronim ze Strydonu · Zobacz więcej »
I wiek p.n.e.
I wiek przed nasząerą(p.n.e.) – ostatni wiek przed nasząerą, liczonąod daty narodzin Jezusa Chrystusa.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i I wiek p.n.e. · Zobacz więcej »
II wiek p.n.e.
II wiek p.n.e. >.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i II wiek p.n.e. · Zobacz więcej »
Izokrates
Izokrates (Isokrates; 436-338 p.n.e.) – mówca grecki, nauczyciel wymowy, twórca teorii klasycznej prozy attyckiej.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Izokrates · Zobacz więcej »
Jazon z Cyreny
Jazon z Cyreny – nieznany bliżej autor pięciotomowego dzieła, którego streszczeniem jest 2 Księga Machabejska, o czym jest mowa w 2 Mch 2, 19-23.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Jazon z Cyreny · Zobacz więcej »
Józef Flawiusz
Biblioteki Narodowej Józef Flawiusz (ur. 37, zm. po 94) – żydowski historyk pochodzący z rodu kapłańskiego – z klasy Joariba, pierwszej klasy kapłańskiej w Izraelu.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Józef Flawiusz · Zobacz więcej »
Juda Machabeusz
Judea za Judy Machabeusza Juda Machabeusz (hebr. יהודה המכבי Yehudah HaMakabi Juda Młot) – jeden z przywódców żydowskiego powstania Machabeuszy przeciwko Seleucydom 167 p.n.e. – 160 p.n.e.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Juda Machabeusz · Zobacz więcej »
Judaizm
data.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Judaizm · Zobacz więcej »
Kanon Biblii
Kanon (– „reguła postępowania”) – zbiór lub spis ksiąg uznanych za autentyczne i natchnione Pismo Święte (Biblię).
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Kanon Biblii · Zobacz więcej »
Katolicyzm
Katolicyzm – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, najliczniejsze wyznanie chrześcijańskie, oparte na Piśmie Świętym i Tradycji apostolskiej.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Katolicyzm · Zobacz więcej »
Kodeks Aleksandryjski
Kodeks Aleksandryjski (Londyn, British Library, MS Royal 1. D. V-VIII, oznaczany symbolami A albo 02 Gregory-Aland, δ 4 Soden) – manuskrypt greckiej Biblii, tj.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Kodeks Aleksandryjski · Zobacz więcej »
Kodeks Synajski
Kodeks Synajski – najstarszy, gdyż pochodzący z IV wieku, manuskrypt Septuaginty i Nowego Testamentu.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Kodeks Synajski · Zobacz więcej »
Koine
Koine, koinè, greka wspólna (od gr., he koine dialektos – wspólny dialekt) – określenie powszechnej formy języka greckiego, która zastąpiła klasyczny język starogrecki i pozostawała w użyciu od początków epoki hellenistycznej do czasów późnoantycznych (ok. 300 p.n.e. – 300 n.e.). Greka koine stała się lingua franca wschodniej części basenu Morza Śródziemnego i nieoficjalnie drugim po łacinie językiem cesarstwa rzymskiego.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Koine · Zobacz więcej »
Księgi deuterokanoniczne
Księgi deuterokanoniczne (wtórnokanoniczne) – termin używany w katolicyzmie i prawosławiu na określenie tych spośród ksiąg Pisma Świętego Starego Testamentu funkcjonujących w kanonie tych wyznań, których nie zawiera Biblia hebrajska.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Księgi deuterokanoniczne · Zobacz więcej »
Księgi historyczne Starego Testamentu
Księgi historyczne Starego Testamentu – dwadzieścia jeden z czterdziestu sześciu ksiąg (kanonicznych i ksiąg deuterokanonicznych Starego Testamentu według przekładu Biblii Tysiąclecia).
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Księgi historyczne Starego Testamentu · Zobacz więcej »
Księgi Machabejskie
Księgi Machabejskie – księgi związane bądź przypisywane Machabeuszom, przywódcom żydowskiego powstania przeciwko dynastii Seleucydów.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Księgi Machabejskie · Zobacz więcej »
Męczeństwo matki i jej siedmiu synów
Męczeństwo matki i jej siedmiu synów (hebr. חנה ושבעת בניה) – wydarzenie opisane w siódmym rozdziale Drugiej Księgi Machabejskiej w Starym Testamencie, oraz innych źródłach.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Męczeństwo matki i jej siedmiu synów · Zobacz więcej »
Pareneza
Pareneza (gr. paraínesis – "zachęcanie") – inaczej porada, napominanie, pouczenie, przedstawienie wzorca osobowego w tekście.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Pareneza · Zobacz więcej »
Prawosławie
Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Prawosławie · Zobacz więcej »
Protestantyzm
Protestantyzm – jedna z głównych gałęzi chrześcijaństwa, obok katolicyzmu i prawosławia, na którąskładająsię wspólnoty religijne powstałe na skutek ruchów reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych wystąpieniem Marcina Lutra w XVI wieku oraz ruchów przebudzeniowych w łonie macierzystych wyznań protestanckich w kolejnych stuleciach.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Protestantyzm · Zobacz więcej »
Proza
Karta rękopisu powieści ''Biesy'' Fiodora Dostojewskiego Drukowany tekst prozatorski: fragment karty z pierwszej edycji ''Biesów'' Fiodora Dostojewskiego Proza – pojęcie z zakresu teorii literatury, mające różne znaczenia.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Proza · Zobacz więcej »
Purim
Purim, Purym (פורים – hebr. losy; nazwa pochodzi od akad. „pur” – los, przeznaczenie; jid. purym), Święto Losów (Losowania) – radosne święto żydowskie, które powstało w gminach żydowskich wschodniej diaspory (być może w Suzie) w połowie II wieku p.n.e. Święto upamiętnia biblijnąhistorię opisanąw Księdze Estery.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Purim · Zobacz więcej »
Seleucydzi
bitwie pod Ipsos (301 p.n.e.) Seleucydzi lub też Seleukidzi – dynastia hellenistyczna założona przez Seleukosa, z ośrodkiem początkowo w Babilonii, a od początku III w. p.n.e. Syrii, panująca w latach 312–63 p.n.e. Seleukos był jednym z dowódców Aleksandra Wielkiego.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Seleucydzi · Zobacz więcej »
Seleukos IV Filopator
Seleukos IV Filopator (ur. około 220 p.n.e., zm. 175 p.n.e.) – władca z dynastii Seleucydów w latach 187 p.n.e. - 175 p.n.e., drugi syn Antiocha III Wielkiego, brat Antiocha IV Epifanesa, ojciec Demetriusza I Sotera.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Seleukos IV Filopator · Zobacz więcej »
Septuaginta
Kodeks synajski LXX z IV lub pocz. V w. – fragment ''Księgi Estery'' Septuaginta (z; oznaczana rzymskąliczbąLXX oznaczającą70, w wydaniach krytycznych przez symbol 𝔖) – pierwsze tłumaczenie Biblii hebrajskiej i innych religijnych tekstów judaizmu z hebrajskiego i aramejskiego na grekę.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Septuaginta · Zobacz więcej »
Stary Testament
Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Stary Testament · Zobacz więcej »
Tetragram
Steli Meszy Tetragram – cztery hebrajskie litery będące zapisem imienia własnego Boga w Biblii: jod, he, waw, he (hebr. יהוה).
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Tetragram · Zobacz więcej »
Wulgata
Wulgata (przekład rozpowszechniony, popularny) – przekład Biblii na łacinę, dokonany przez Hieronima ze Strydonu w latach 382–406 z języków oryginałów: hebrajskiego i greki.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Wulgata · Zobacz więcej »
Ziemia Święta
Ziemia Święta – termin pochodzący z Biblii, oznaczający Palestynę i Izrael jako miejsca rozgrywania się wydarzeń Starego i Nowego Testamentu.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Ziemia Święta · Zobacz więcej »
Zmartwychwstanie
Łazarza. Fresk malarza z Florencji, Giotto di Bondone (1266-1337) Zmartwychwstanie Pańskie Zmartwychwstanie lub wskrzeszenie zmarłych (z łac. resurrectio mortuorum; gr. ανάστασις νεκρων /anastasis nekron/) – przywrócenie do życia ciał osób zmarłych.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i Zmartwychwstanie · Zobacz więcej »
1 Księga Machabejska
Pierwsza Księga Machabejska – księga historyczna, zaliczana przez część chrześcijan (katolicy, prawosławni, koptowie) do deuterokanonicznych ksiąg Starego Testamentu.
Nowy!!: 2 Księga Machabejska i 1 Księga Machabejska · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Druga Księga Machabejska, II Księga Machabejska.