Szybszy dostęp niż przeglądarce!
52 kontakty: Acheron (mitologia), Afrodyta, Alamanowie, Aleksandria, Antologia palatyńska, Artemida, Atena, Barthold Georg Niebuhr, Bosfor, Cenotaf, Cesarstwo Bizantyńskie, Chersonez Taurydzki, Cycero, Diogenes z Synopy, Ekfraza, Eolia (kraina), Epitafium, Filip z Tesaloniki, Frankowie, Goci, Heksametr daktyliczny, Historia, Hunowie, Izmir, Jan Barbukalos, Język średniogrecki, Język grecki, Julian z Egiptu, Justynian I Wielki, Kallimach z Cyreny, Kastaniety, Konstantynopol, Lazyka, Leoncjusz Scholastyk, Ludy tureckie, Macedoniusz konsul, Meleager z Gadary, Menady, Myrina (Azja Mniejsza), Narses (Bizancjum), Oktawiusz Jurewicz, Paweł Silencjariusz, Persowie, Platon, Poezja, Prokopiusz z Cezarei, Retoryka, Słowianie, Teokryt, Trymetr jambiczny, ..., 536, 585. Rozwiń indeks (2 jeszcze) »
Acheron (mitologia)
Acheron (także Acheront; gr. Achérōn, łac. Acheron) – w mitologii greckiej uosobienie rzeki w Hadesie.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Acheron (mitologia) · Zobacz więcej »
Afrodyta
Ruiny cypryjskiego sanktuarium z XII wieku p.n.e., w którym była czczona Afrodyta, Palepafos ''Narodziny Wenus'', Sandro Botticelli około 1485–1486 Skała Afrodyty na Cyprze. W tym miejscu według legendy narodziła się z piany morskiej Afrodyta Afrodyta (gr. Aphrodítē „wdzięk, urok”, łac. Venus) – w mitologii greckiej bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Afrodyta · Zobacz więcej »
Alamanowie
Państwo Alemanów ok. 1000 roku Domostwo Alemanów z okresu rzymskiego (rekonstrukcja) Alemanowie, Alamanowie – germański związek plemienny, od III wieku n.e. dokonujący najazdów na zachodnie prowincje cesarstwa rzymskiego.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Alamanowie · Zobacz więcej »
Aleksandria
Nowy gmach Biblioteki Aleksandryjskiej Aleksandria (Al-Iskandarijja;;, Aleksandreia; kopt. ⲣⲁⲕⲟϯ, Rakodī) – drugie co do wielkości miasto w Egipcie (z liczbą4,11 mln mieszkańców w 2006) i aglomeracja z liczbą4,48 mln mieszkańców w 2008, co stawia jąna szóstym miejscu wśród wszystkich aglomeracji Afryki.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Aleksandria · Zobacz więcej »
Antologia palatyńska
Strona z Kodeksu Palatyńskiego Greckiego 23 z Heidelbergu Antologia palatyńska – jest to zbiór epigramatów około 320 poetów greckich z różnych epok - od czasów hellenistycznych do bizantyjskich.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Antologia palatyńska · Zobacz więcej »
Artemida
Posąg Artemidy z Efezu Artemida, Artemis; Ártemis) – w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności; wielka łowczyni. Uważana również za boginię płodności, niosącąpomoc rodzącym kobietom. Podobnie jak Apollo był bogiem słońca i życia, tak Artemidę uznawano za boginię księżyca i śmierci. Wierzono bowiem, że bliźniacze rodzeństwo charakteryzuje podobna konstrukcja duchowa. Ze względu na związek między obrotami księżyca a przypływami i odpływami morza, Artemidę zaczęto uważać za bóstwo opiekuńcze rybaków. Jej atrybutami były łuk, strzały i kołczan, a ulubionym zwierzęciem łania. Była córkąZeusa i Latony, siostrąbliźniaczkąApollina. Należała do grona 12 bogów olimpijskich. Bogini-dziewica. Ulubionym zajęciem bogini było przemierzanie nocądzikich górskich dolin, kotlin, gajów i lasów. Podróżowała zawsze w towarzystwie wiernych jej nimf. Jej obecność najbardziej odczuwano w pobliżu rzek i źródeł, w okolicach podmokłych i bagiennych. Uważano, że to podczas księżycowych nocy bezpieczniejsi sąpodróżni i trzody – Artemida była bowiem postrachem dla groźnych zwierząt. Jej ukochanym terenem łowieckim była Arkadia – dziewicza kraina wzgórz i zalesionych kotlin. Bliźniacza więź z Apollem, a także afirmacja życia spowodowały, że uznano jąza wielkąmiłośniczkę tańca i muzyki. Jej ulubionym napojem była woda źródlana, którąceniła wyżej niż ambrozję. Uwielbiała także mięso pieczone na ogniu. Utożsamiano jąz rzymskąboginiąDianąoraz z małoazjatyckąboginiąksiężyca i śmierci, Hekate. W badaniach współczesnych utożsamiono z niąstaropolskąDziewannę oraz łużyckąDziwicę.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Artemida · Zobacz więcej »
Atena
Atena (gr. Athene, Athenaie, łac. Minerva) – w mitologii greckiej bogini mądrości, sztuki, sprawiedliwej wojny oraz opiekunka miast, m.in.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Atena · Zobacz więcej »
Barthold Georg Niebuhr
Barthold Georg Niebuhr (ur. 27 sierpnia 1776, zm. 2 stycznia 1831) – duński i niemiecki historyk, ekspert finansowy, mąż stanu w służbie pruskiej, w latach 1816-1823 ambasador Ambasador Elektoratu Brandenburgii i Królestwa Prus w Watykanie.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Barthold Georg Niebuhr · Zobacz więcej »
Bosfor
Bosfor (tur. Bogaziçi, İstanbul Boğazı;, bosporos – przejście, przeprawa dla bydła) – cieśnina łączącąMorze Czarne z morzem Marmara, położona między Półwyspem Bałkańskim a AzjąMniejszą, oddziela Europę od Azji.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Bosfor · Zobacz więcej »
Cenotaf
bitwy pod WarnąCenotaf (kenotaf, kenotafium) – symboliczny grobowiec, wznoszony ku czci zmarłego (nie zawierający jego szczątków).
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Cenotaf · Zobacz więcej »
Cesarstwo Bizantyńskie
Cesarstwo wschodniorzymskie (bizantyjskie) Cesarstwo wschodniorzymskie, później Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze przeważnie w formie Cesarstwo Bizantyjskie, choć sąteż odmienne opinie, pot. i skrótowo Bizancjum) – termin historiograficzny, używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicąw Konstantynopolu.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Cesarstwo Bizantyńskie · Zobacz więcej »
Chersonez Taurydzki
Chersonez Taurydzki i inne starożytne kolonie greckie północnego Nadczarnomorza Chersonez Taurydzki (ukr. Херсоне́с Таврі́йський; dawniej ros. Korsuń; gr. Χερσόνησος, trb. Chersonesos) – antyczne miasto greckie na Krymie – kolonia Miletu, także.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Chersonez Taurydzki · Zobacz więcej »
Cycero
Cycero – jednostka długości używana w poligrafii.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Cycero · Zobacz więcej »
Diogenes z Synopy
J.-L. Gérôme, 1860). Filozof w swym symbolicznym mieszkaniu, z anegdotycznąlatarnią, w otoczeniu psów alegorycznie nawiązujących do jego przezwiska i nazwy szkoły cyników (''kynikoi'') Diogenes z Synopy, gr. Diogenes tes Sinopes (ur. ok. 413 r. p.n.e. w Synopie, zm. ok. 323 r. p.n.e. w Koryncie) – grecki filozof, przedstawiciel szkoły cyników (nazwanej od jego przydomka Kyon – Pies) i uczeń Antystenesa.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Diogenes z Synopy · Zobacz więcej »
Ekfraza
Ekfraza (gr. έκφρασις – dokładny opis) – artystyczny (zwykle szczegółowy) opis dzieła sztuki w literaturze pięknej (zarówno poezji, prozie jak i w dramacie).
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Ekfraza · Zobacz więcej »
Eolia (kraina)
Krainy historyczne Azji Mniejszej Eolia, Eolida (gr. Αιολίς Aiolís, Αιολία Aiolía; łac. Aeolis, Aeolia) – część starożytnej Grecji obejmująca fragment wybrzeża północno-zachodniej Azji Mniejszej od Hellespontu na północy do ujścia rzeki Hermos na południu (nadmorski pas krain Troada, Myzja i Lydia), oraz pobliskie wyspy (m.in. Lesbos).
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Eolia (kraina) · Zobacz więcej »
Epitafium
kościoła św. Antoniego z Padwy w Warszawie Boleścinie Jędrzejowie Epitafium (z gr. ἐπιτάφιος epi-taphios, „nad grobem”, „na kamieniu nagrobnym”) – napis umieszczony na nagrobku lub pomniku, upamiętniający lub sławiący zmarłego.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Epitafium · Zobacz więcej »
Filip z Tesaloniki
Filip z Tesaloniki – poeta grecki z I wieku n.e., autor epigramatów, które za panowania cesarza Kaliguli wydał wraz z utworami innych poetów.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Filip z Tesaloniki · Zobacz więcej »
Frankowie
Frankowie – zachodniogermańska federacja plemion, u swoich uchwytnych źródłowo początków, tj.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Frankowie · Zobacz więcej »
Goci
Cesarstwo Rzymskie Wandalowie Goci, Gotowie (Gutþiuda;, u Pliniusza Starszego Gutones, u Tacyta Gotones) – jedno z największych i najważniejszych plemion wschodniogermańskich, mówiące językiem gockim.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Goci · Zobacz więcej »
Heksametr daktyliczny
Heksametr daktyliczny (łac. versus hexameter dactylicus) – najstarsze znane metrum europejskiej poezji epickiej.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Heksametr daktyliczny · Zobacz więcej »
Historia
Nikolaosa Gyzisa pochodzącym z 1892 r. Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Historia · Zobacz więcej »
Hunowie
Huński kocioł Hunowie (łac. Huni, Hunni, Chuni, Unni) – lud koczowniczy, który ok.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Hunowie · Zobacz więcej »
Izmir
IzmirKomisja Standaryzacji Nazw Geograficznych,, Warszawa 2019, str.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Izmir · Zobacz więcej »
Jan Barbukalos
Jan Barbukalos – poeta bizantyński z VI wieku, autor epigramatów.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Jan Barbukalos · Zobacz więcej »
Język średniogrecki
Język średniogrecki (greka bizantyjska) – termin określający czwartąfazę w ewolucji języka greckiego, w okresie między założeniem Konstantynopola w roku 330 a jego upadkiem w roku 1453.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Język średniogrecki · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Język grecki · Zobacz więcej »
Julian z Egiptu
Julian z Egiptu (gr.: Ιουλιανός Αιγύπτιος) – poeta bizantyński z VI wieku, autor epigramatów.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Julian z Egiptu · Zobacz więcej »
Justynian I Wielki
kościele San Vitale w Rawennie Granice Cesarstwa Bizantyńskiego w 550 r. Pomnik Justyniana I w Skopje dyptyku Barberini z kości słoniowej z początku VI w. Justynian I Wielki, Iustinianus (właśc. Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus, ur. 11 maja 483 w Tauresium, Prowincja Iliria, zm. 14 listopada 565 w Konstantynopolu) – cesarz bizantyński od 1 sierpnia 527 do 13 listopada 565 z dynastii justyniańskiej, święty Kościoła prawosławnego.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Justynian I Wielki · Zobacz więcej »
Kallimach z Cyreny
Papirus z II wieku n.e. z fragmentem tekstu poematu ''Aitia'' Kallimach z Cyreny (Kallimachos ho Kyrenaios, ur. około 310 p.n.e. w Cyrenie, zm. około 240 p.n.e.) – uważany za największego poetę tzw.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Kallimach z Cyreny · Zobacz więcej »
Kastaniety
Tradycyjne kastaniety. Pierre'a-Auguste'a Renoira, 1909. Kastaniety (hiszp. castañuelas) – instrument muzyczny z grupy idiofonów zderzanych, składający się z drewnianej rękojeści, do której przymocowano z jednej lub obu stron pary drewnianych (rzadko kościanych) muszelek związanych sznurkiem.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Kastaniety · Zobacz więcej »
Konstantynopol
Hagia Sophia – symbol Konstantynopola Kościół Chrystusa Pantokratora Konstantynopol – nazwa Bizancjum nadana miastu przez Konstantyna Wielkiego, który wybrał je na swojąsiedzibę; w latach 330–395 stolica Cesarstwa Rzymskiego, w latach 395–1453 stolica Cesarstwa Bizantyńskiego i Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261), stolica Imperium Osmańskiego w latach 1453–1922.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Konstantynopol · Zobacz więcej »
Lazyka
Położenie Lazyki Lazyka (kolor zielony) w 565 jako wasal Cesarstwa Bizantyńskiego (kolor czerwony) Lazyka – zwana też po gruzińsku Egrisi, region historyczny i nazwa królestwa istniejącego w zachodniej części współczesnej Gruzji.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Lazyka · Zobacz więcej »
Leoncjusz Scholastyk
Leoncjusz Scholastyk (gr.: Λεόντιος ο σχολαστικός) – poeta bizantyński z VI wieku, autor epigramatów.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Leoncjusz Scholastyk · Zobacz więcej »
Ludy tureckie
Rozmieszczenie języków z turkijskiej grupy językowej Ludy tureckie, ludy turkijskie (także turańskie, turskie, turkskie) – rodzina ludów wspólnego pochodzenia i kultury, posługujących się językami turkijskiej rodziny językowej.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Ludy tureckie · Zobacz więcej »
Macedoniusz konsul
Macedoniusz konsul albo Macedoniusz Scholastyk (gr.: Μακηδόνιος lub Ύπατος Μακεδόνιος, ο Θεσσαλονικεύς) – poeta bizantyński z VI wieku, autor epigramatów.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Macedoniusz konsul · Zobacz więcej »
Meleager z Gadary
Meleager z Gadary (Meleagros) – grecki poeta z I wieku p.n.e. Autor między innymi 128 zachowanych epigramów.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Meleager z Gadary · Zobacz więcej »
Menady
biało gruntowanym, V wiek p.n.e.,Staatliches Antikensammlungen w Monachium. Menady (także bakchantki, bachantki, gr. Mainádes ‘szalejące’, gr. Bákchai, łac. Maenades, Bacchae) – 1.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Menady · Zobacz więcej »
Myrina (Azja Mniejsza)
Wczesne polichromowane przedstawienie tancerki w ruchu (2 poł. III-II w. p.n.e.) Późne wyobrażenie Erosa (100-50 p.n.e.) Terakotowa grupa Demeter i Persefony (kon. II w. p.n.e.) Myrina (stgr. Μυρίνα) – w starożytności niewielkie portowe miasto greckie w małoazjatyckiej Eolidzie nad ZatokąEleacką, usytuowane na prawym brzegu u ujścia rzeki Pithikos (dzis. Güzelhisar çayı).
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Myrina (Azja Mniejsza) · Zobacz więcej »
Narses (Bizancjum)
Narses (ur. ok. 478, zm. ok. 573) – pierwotnie eunuch cesarski, następnie wysoki urzędnik (praepositus sanctii cubilarii) i dowódca bizantyński.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Narses (Bizancjum) · Zobacz więcej »
Oktawiusz Jurewicz
Grób Oktawiusza Jurewicza na cmentarzu Bródnowskim Oktawiusz Jurewicz (ur. 30 kwietnia 1926 w Białymstoku, zm. 28 kwietnia 2016) – polski filolog klasyczny, historyk, bizantynista, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Oktawiusz Jurewicz · Zobacz więcej »
Paweł Silencjariusz
Paweł Silencjariusz albo Paulus Silentiarius (gr.: Παῦλος ὁ Σιλεντιάριος, zm. ok. 575-580) – bizantyński poeta, autor ekfraz i epigramatów.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Paweł Silencjariusz · Zobacz więcej »
Persowie
Persowie – starożytny lud pochodzenia irańskiego, współcześnie zaś naród zamieszkujący głównie obszar Iranu (dawniej znanego jako Persja).
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Persowie · Zobacz więcej »
Platon
Platon (Plátōn; ur. 424/423 p.n.e., zm. 348/347 p.n.e.) – filozof grecki, Ateńczyk, twórca tradycji intelektualnej znanej jako platonizm.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Platon · Zobacz więcej »
Poezja
Poezja Poezja (z gr., poíesis – tworzenie, wytwórczość, sztuka poetycka) – wieloznaczny termin, współcześnie stanowiący przede wszystkim określenie dzieł literackich nienapisanych proząlub synonim liryki.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Poezja · Zobacz więcej »
Prokopiusz z Cezarei
Prokopiusz z Cezarei lub Prokop z Cezarei (Prokopios Kaisareus; ur. ok. 490 w Cezarei Nadmorskiej, zm. ok. 561) – najsłynniejszy historyk bizantyński.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Prokopiusz z Cezarei · Zobacz więcej »
Retoryka
Justynian. Napis głosi: ''Retoryka (...) jest najcudowniejsząze wszystkich umiejętności''. Retoryka – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Retoryka · Zobacz więcej »
Słowianie
południowosłowiańskim językiem urzędowym Słowianie – grupa etnolingwistyczna w obrębie ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Słowianie · Zobacz więcej »
Teokryt
Teokryt (gr. Theokritos, około 310 p.n.e. – około 250 p.n.e.) – grecki poeta z Syrakuz, uważany za twórcę sielanki.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Teokryt · Zobacz więcej »
Trymetr jambiczny
Trymetr jambiczny (łac. versus trimeter iambicus) – starożytna, iloczasowa miara wierszowa (metrum), używana w starożytnej Grecji i Rzymie.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i Trymetr jambiczny · Zobacz więcej »
536
Rok 536 (DXXXVI) był rokiem przestępnym rozpoczynającym się we wtorek kalendarza juliańskiego.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i 536 · Zobacz więcej »
585
*585.
Nowy!!: Agatiasz Scholastyk i 585 · Zobacz więcej »
