Szybszy dostęp niż przeglądarce!
37 kontakty: Afryka, Azja, Czas (językoznawstwo), Esperanto, Europa, Formant (morfologia), Język angielski, Język baskijski, Język elamicki, Język estoński, Język etruski, Język fiński, Język gruziński, Język japoński, Język keczua, Język koreański, Język polski, Język sumeryjski, Język turecki, Język węgierski, Języki autochtoniczne Ameryk, Języki bantu, Języki syntetyczne, Języki uralo-ałtajskie, Językoznawstwo, Kategoria gramatyczna, Końcówka fleksyjna, Morfem, Morfologia (językoznawstwo), Osoba (językoznawstwo), Przyrostek, Rdzeń (językoznawstwo), Rodzaj gramatyczny, Rzeczownik, Słowotwórstwo, Syntaktyka (językoznawstwo), Wypowiedzenie.
Afryka
Mapa Afryki Afryka – drugi pod względem wielkości kontynent na Ziemi.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Afryka · Zobacz więcej »
Azja
Azja (gr. Asía, łac. Asia) – w zależności od podejścia: największy kontynent na Ziemi lub część świata, która razem z Europątworzy największy kontynent, Eurazję.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Azja · Zobacz więcej »
Czas (językoznawstwo)
Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Czas (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Esperanto
Flaga esperancka Ludwik Zamenhof ''Lingva Komitato'' (Komitet Językowy), poprzednik ''Akademio de Esperanto'', 1907 r. Esperanto (esperanto: osoba mająca nadzieję, pierwotnie Lingvo Internacia, w tłum. język międzynarodowy) – najbardziej rozpowszechniony na świecie międzynarodowy język pomocniczy.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Esperanto · Zobacz więcej »
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Europa · Zobacz więcej »
Formant (morfologia)
Formant, zrostek, afiks (od „element przyczepiony”) – słowotwórcza część wyrazu, dodana do jego rdzenia (podstawy słowotwórczej).
Nowy!!: Aglutynacyjność i Formant (morfologia) · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język angielski · Zobacz więcej »
Język baskijski
Basque Country in Spain and France Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język baskijski · Zobacz więcej »
Język elamicki
Tabliczka zapisana pismem elamickim Hitą, elamickim władcąz Awan; najstarszy znany tekst historyczny spisany w języku elamickim; zbiory Luwru. Język elamicki – wymarły język starożytnego Elamu, używany przez lud Elamitów od III tysiąclecia p.n.e. W okresie od VI do IV wieku p.n.e. był oficjalnym językiem starożytnej Persji, wyszedł z użycia po podbojach Aleksandra Wielkiego.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język elamicki · Zobacz więcej »
Język estoński
Język estoński (est., wym.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, w grupie fińskiej zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej w rodzinie uralskiej.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język estoński · Zobacz więcej »
Język etruski
Język etruski – wymarły po I wieku n.e. język nieindoeuropejski o nieustalonym pochodzeniu i pokrewieństwie z innymi językami.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język etruski · Zobacz więcej »
Język fiński
Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język fiński · Zobacz więcej »
Język gruziński
Język gruziński (gruz.) – język kartwelski, używany przez ok.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język gruziński · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język japoński · Zobacz więcej »
Język keczua
Język keczua, kiczua (runa simi – „język ludzi”) – język z rodziny keczua, którym posługująsię Indianie Keczua.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język keczua · Zobacz więcej »
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język koreański · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język polski · Zobacz więcej »
Język sumeryjski
Język sumeryjski (sum. 𒅴𒂠, eme-gi7/gir15, akad. Ŝumeru) – język starożytnego Sumeru, używany w południowej Mezopotamii od co najmniej IV tysiąclecia p.n.e., jeden z najstarszych zapisanych języków.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język sumeryjski · Zobacz więcej »
Język turecki
Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język turecki · Zobacz więcej »
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Nowy!!: Aglutynacyjność i Język węgierski · Zobacz więcej »
Języki autochtoniczne Ameryk
Rozmieszczenie języków w Ameryce Północnej przed przybyciem Europejczyków język mapudungun (mapucze) Grupę języków rdzennej ludności obu Ameryk wydziela się ze względów czysto geograficznych, jak dotąd nie udało się bowiem ustalić ich wzajemnego pokrewieństwa.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Języki autochtoniczne Ameryk · Zobacz więcej »
Języki bantu
Rodziny językowe Afryki Języki bantu – rodzina języków afrykańskich, zaliczana do wielkiej rodziny nigero-kongijskiej.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Języki bantu · Zobacz więcej »
Języki syntetyczne
Języki syntetyczne – języki, w których formy gramatyczne tworzone sąza pomocąafiksów i funkcjonująw charakterze pojedynczego słowa.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Języki syntetyczne · Zobacz więcej »
Języki uralo-ałtajskie
Rozmieszczenie geograficzne języków uralo-ałtajskich Języki uralo-ałtajskie (liga uralo-ałtajska) – kontrowersyjna i współcześnie odrzucana rodzina językowa, łącząca języki uralskie i języki należące do kwestionowanej rodziny ałtajskiej.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Języki uralo-ałtajskie · Zobacz więcej »
Językoznawstwo
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Językoznawstwo · Zobacz więcej »
Kategoria gramatyczna
Kategoria gramatyczna – typ cech semantycznych słowa, realizowanych w warstwie jego morfologii i wzajemnie wykluczających się.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Kategoria gramatyczna · Zobacz więcej »
Końcówka fleksyjna
Końcówka fleksyjna – morfem końcowy wyrazu w językach fleksyjnych, podlegający wymianie w drodze koniugacji lub deklinacji.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Końcówka fleksyjna · Zobacz więcej »
Morfem
Morfem – najmniejsza grupa fonemów, która niesie ze sobąokreślone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Morfem · Zobacz więcej »
Morfologia (językoznawstwo)
Morfologia – dziedzina lingwistyki zajmująca się formami odmiennymi części mowy (fleksja) oraz słowotwórstwem.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Morfologia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Osoba (językoznawstwo)
Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Osoba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Nowy!!: Aglutynacyjność i Przyrostek · Zobacz więcej »
Rdzeń (językoznawstwo)
Rdzeń (niekiedy także pierwiastek; por.) – główny morfem wyrazu, który pozostaje po oddzieleniu od niego wszystkich afiksów.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Rdzeń (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Słowotwórstwo
Słowotwórstwo – dział językoznawstwa zajmujący się sposobami powstawania nowych wyrazów w języku.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Słowotwórstwo · Zobacz więcej »
Syntaktyka (językoznawstwo)
Syntaktyka, składnia (gr. sýntaxis – „porządek, szyk”, syntaktikós – „porządkujący”) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budowąwypowiedzeń.
Nowy!!: Aglutynacyjność i Syntaktyka (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Wypowiedzenie
Wypowiedzenie – komunikat językowy wyrażony zespołem wyrazów powiązanych logicznie i gramatycznie lub jednym wyrazem, wyodrębnionym prozodyjnie (mającym zamknięty kontur intonacyjny).
Nowy!!: Aglutynacyjność i Wypowiedzenie · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Język aglutynujący, Języki aglutynacyjne, Języki aglutynujące.
