Szybszy dostęp niż przeglądarce!
67 kontakty: Abdi-Milkutti, Arda-Mulissi, Asyria, Aszur (bóg), Aszur-etel-szame-erseti-muballissu, Aszur-mukin-pale’a, Aszur-szarrani-muballissu, Aszur-takisza-liblut, Aszurbanipal, Łacina, Babilon, Babilonia, Berlin, Biblia, Biblia gdańska, Biblia poznańska, Biblia Tysiąclecia, Biblia warszawska, Biblia warszawsko-praska, Bliski Wschód, Dolny Egipt, Elam, Eszarra-hamat, Etiopia, Fenicja, Górny Egipt, Język akadyjski, Język grecki, Język hebrajski, Kalhu, Kanon Ptolemeusza, Kaukaz (łańcuch górski), Kimerowie, Kodeks Leningradzki, Księga Ezdrasza, Księga Izajasza, Medowie, Memfis, Muzeum Pergamońskie, Naqi’a, Necho I, Persowie, Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata, Sais, Sargonidzi, Scytowie, Sennacheryb, Septuaginta, Sin-nadin-apli, Sin-per’u-ukin, ..., Starożytny Egipt, Stela Asarhaddona, Sydon, Szadditu, Szamasz-metu-uballit, Szamasz-szuma-ukin, Szerua-eterat, Tabal, Taharka, Tyr (miasto), Urartu, Wulgata, XXV dynastia, 2 Księga Królewska, 669 p.n.e., 674 p.n.e., 681 p.n.e.. Rozwiń indeks (17 jeszcze) »
Abdi-Milkutti
Abdi-Milkutti, Abdi-Milki – król Sydonu, który w 677 roku p.n.e. zbuntował się przeciw asyryjskiemu królowi Asarhaddonowi (681–669 p.n.e.). Gdy ten ostatni zdobył Sydon, Abdi-Milkutti zdołał uciec z miasta łodzią, ale później - jak podająasyryjskie roczniki - schwytano go „jak rybę” i stracono.
Nowy!!: Asarhaddon i Abdi-Milkutti · Zobacz więcej »
Arda-Mulissi
Arda-MulissiW opracowaniach naukowych spotykane sąteż nieco inne formy zapisu tego imienia, np.
Nowy!!: Asarhaddon i Arda-Mulissi · Zobacz więcej »
Asyria
Asyria (akad. māt Aššurki) – starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii istniejące od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e.
Nowy!!: Asarhaddon i Asyria · Zobacz więcej »
Aszur (bóg)
lwie-smoku Aszur (akad. daš-šur, zapisywane w piśmie klinowym 100x20px 100x20px) – bóg opiekuńczy miasta Aszur, który wraz z rosnącąpotęgąAsyrii stał się narodowym bogiem Asyryjczyków i najważniejszym bóstwem panteonu asyryjskiego.
Nowy!!: Asarhaddon i Aszur (bóg) · Zobacz więcej »
Aszur-etel-szame-erseti-muballissu
Aszur-etel-szame-erseti-muballissu (akad. Aššur-etel-šamê-erṣeti-muballissu, tłum. „Aszur, książę nieba i ziemi, jest tym, który utrzymuje go przy życiu”)Pempe W., 'Aššur-etel-šamê-erṣeti-muballissu, w: Radner K. (red.), The Prosopography...
Nowy!!: Asarhaddon i Aszur-etel-szame-erseti-muballissu · Zobacz więcej »
Aszur-mukin-pale’a
Aszur-mukin-pale’a (akad. Aššur-mukīn-palē'a, tłum. „Aszur jest tym, który ustanowił moje rządy”)Radner K., Aššur-mukīn-palē'a, w: Radner K. (red.), The Prosopography...
Nowy!!: Asarhaddon i Aszur-mukin-pale’a · Zobacz więcej »
Aszur-szarrani-muballissu
Aszur-szarrani-muballissu (akad. Aššur-šarrāni-muballissu, w transliteracji z pisma klinowego zapisywane maš-šur-LUGAL-a-ni-TI.LA.BI; tłum. „Aszur, nasz król, jest tym, który daje mu życie”)Frahm E., Aššur-šarrāni-muballissu, w: Radner K. (red.), The Prosopography...
Nowy!!: Asarhaddon i Aszur-szarrani-muballissu · Zobacz więcej »
Aszur-takisza-liblut
Aszur-takisza-liblut (akad. Aššur-taqīša-libluṭ, w transliteracji z pisma klinowego zapisywane maš-šur-BA-TI.LA; tłum. „Aszurze, ty obdarzyłeś, niechaj on żyje!”)Radner K., Weissert E., Aššur-taqīša-libluṭ, w: Radner K. (red.), The Prosopography..., s. 227.
Nowy!!: Asarhaddon i Aszur-takisza-liblut · Zobacz więcej »
Aszurbanipal
Mapa imperium asyryjskiego za czasów Aszurbanipala (na brązowo) British Museum. Niniwy; zbiory British Museum steli Aszurbanipala; zbiory British Museum Aszurbanipal, Asurbanipal, właśc.
Nowy!!: Asarhaddon i Aszurbanipal · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Asarhaddon i Łacina · Zobacz więcej »
Babilon
Mapa Babilonii w czasach Hammurabiego z zaznaczonym Babilonem Bramy Isztar, kompleksu z ziguratem E-temenanki i świątyni E-sagila. Babilon (sum. ká.dingir.raki „brama boga”; akad. Bāb-ilim „brama boga” lub Bāb-ilāni „brama bogów”; gr. Babylōn; bibl. בָּבֶל Bābel; arab. بابل Bābil) – starożytne miasto położone w Mezopotamii, nad Eufratem, w pobliżu obecnego miasta Al-Hilla, dawna stolica Babilonii; obecnie stanowisko archeologiczne Atlal Babil w Iraku.
Nowy!!: Asarhaddon i Babilon · Zobacz więcej »
Babilonia
Babilonia (akad. 𒆳𒆍𒀭𒊏𒆠, māt Akkadī) – starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku.
Nowy!!: Asarhaddon i Babilonia · Zobacz więcej »
Berlin
Berlin – stolica, największe miasto Niemiec i zarazem kraj związkowy.
Nowy!!: Asarhaddon i Berlin · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Asarhaddon i Biblia · Zobacz więcej »
Biblia gdańska
Biblia gdańska – przekład Pisma Świętego na język polski z roku 1632 dokonany wspólnie przez braci czeskich i kalwinistów.
Nowy!!: Asarhaddon i Biblia gdańska · Zobacz więcej »
Biblia poznańska
Biblia poznańska – współczesny przekład Pisma Świętego na język polski wykonany z inicjatywy ks.
Nowy!!: Asarhaddon i Biblia poznańska · Zobacz więcej »
Biblia Tysiąclecia
Biblia Tysiąclecia (BT) – polski przekład Biblii z języków oryginalnych zainicjowany przez opactwo benedyktynów tynieckich z Krakowa, wydany przez Pallottinum po raz pierwszy w roku 1965.
Nowy!!: Asarhaddon i Biblia Tysiąclecia · Zobacz więcej »
Biblia warszawska
Biblia warszawska, dawniej Nowy Przekład, potocznie: „Biblia Ojców”, lub: „Brytyjka” – XX-wieczne protestanckie tłumaczenie Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu z języków oryginalnych (hebrajskiego, aramejskiego i greckiego) na język polski, opracowane przez Komisję Przekładu Pisma Świętego, z inicjatywy Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego w Warszawie.
Nowy!!: Asarhaddon i Biblia warszawska · Zobacz więcej »
Biblia warszawsko-praska
Biblia warszawsko-praska – tłumaczenie Biblii na współczesny język polski dokonane przez ks.
Nowy!!: Asarhaddon i Biblia warszawsko-praska · Zobacz więcej »
Bliski Wschód
Mapa polityczna Zdjęcie satelitarne Bliski Wschód (hebr. המזרח התיכון;, Xâvar-e Miyâne; przestarzałe Lewant) – region geograficzny obejmujący głównie Azję Zachodnią, ale w pewnych kontekstach także obszary Europy i Afryki.
Nowy!!: Asarhaddon i Bliski Wschód · Zobacz więcej »
Dolny Egipt
Nomy Dolnego Egiptu Dolny Egipt (egip. Ta Mehu) – obszar położony w delcie Nilu.
Nowy!!: Asarhaddon i Dolny Egipt · Zobacz więcej »
Elam
Elam – starożytne państwo o strukturze federacyjnej, powstałe około 2400 roku p.n.e. na terenach obecnego południowo-zachodniego Iranu (prowincja Chuzestan na granicy z Irakiem) oraz górskiej prowincji Lurestan, sięgającej aż do Buszehr nad ZatokąPerską.
Nowy!!: Asarhaddon i Elam · Zobacz więcej »
Eszarra-hamat
Eszarra-hamat (akad. Ešarra-hamat, tłum. „Świątynia E-szara jest ratunkiem/pomocą”) – asyryjska królowa, główna żona Asarhaddona (681-669 p.n.e.), matka Aszurbanipala i Szamasz-szuma-ukinaTeppo S., Women and their Agency..., s. 39.
Nowy!!: Asarhaddon i Eszarra-hamat · Zobacz więcej »
Etiopia
Etiopia (Jeśli tam, gdzie oczekujesz wyrazów amharskich, widzisz sekwencję prostokątów w rodzaju „▯▯▯▯”, oznacza to, że nie masz odpowiedniej czcionki zainstalowanej w swoim systemie. Skorzystaj np. z czcionki (gotowa do instalacji) lub (po rozpakowaniu archiwum)., trl. Ityopp’ya), oficjalnie Federalna Demokratyczna Republika Etiopii (trl. yeʾĪtiyoṗṗya Fēdēralawī Dēmokirasīyawī Rīpebilīk), dawniej Abisynia – państwo położone we wschodniej Afryce.
Nowy!!: Asarhaddon i Etiopia · Zobacz więcej »
Fenicja
Fenicja (fenickie 𐤊𐤍𐤏𐤍) – starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, obejmująca tereny dzisiejszego Libanu, zachodniej Syrii i północnego Izraela.
Nowy!!: Asarhaddon i Fenicja · Zobacz więcej »
Górny Egipt
Nomy Górnego Egiptu Górny Egipt (egip. Ta Shemau) – kraina starożytnego Egiptu nazwana tak dla odróżnienia od leżącej na północ od niej krainy Dolnego Egiptu.
Nowy!!: Asarhaddon i Górny Egipt · Zobacz więcej »
Język akadyjski
Język akadyjski (akad. lišānum akkadītum), dawniej też zwany „chaldejskim” – język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Akad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium akadyjskiego, założonego około 2350 roku p.n.e. przez Sargona.
Nowy!!: Asarhaddon i Język akadyjski · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Asarhaddon i Język grecki · Zobacz więcej »
Język hebrajski
Język hebrajski (hebr., trb.) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim.
Nowy!!: Asarhaddon i Język hebrajski · Zobacz więcej »
Kalhu
Kalchu – lamassu strzegące wejścia do pałacu królewskiego plan miasta Kalchu z zaznaczonym przebiegiem murów oraz wzgórzami Tell Nimrud (rezydencja królewska) i Tell 'Azar (arsenał) Aszurnasirpala II w Kalchu (na niebiesko zaznaczono dziedziniec w części ceremonialnej pałacu, na czerwono salę tronową, na żółto dziedziniec wewnętrzny w części prywatnej pałacu) Kalhuzapis według ustaleń Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych, w:, Kalchu (asyr. Kalḫu), biblijne Kalach – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, na wschodnim brzegu rzeki Tygrys, w IX i VIII w. p.n.e. stolica imperium asyryjskiego.
Nowy!!: Asarhaddon i Kalhu · Zobacz więcej »
Kanon Ptolemeusza
Uranię, muzę astronomii; Gregor Reisch, ''Margarita Philosophica'' (1508) Kanon Ptolemeusza, zwany też Kanonem królów – lista wymieniająca w porządku chronologicznym imiona i długość panowania władców Babilonii i Egiptu używana przez astronoma Ptolemeusza z Aleksandrii (II w. n.e.) do datowania zjawisk astronomicznych.
Nowy!!: Asarhaddon i Kanon Ptolemeusza · Zobacz więcej »
Kaukaz (łańcuch górski)
Swanetii Kaukaz w Gruzji Bazardüzü Dağı Szchara Gestola Swanetia Kaukaz (także Wielki Kaukaz; azer. Qafqaz, orm. Կովկաս, gruz. კავკასიონი, ros. Кавказские горы) – łańcuch górski na pograniczu południowo-wschodniej Europy i południowo-zachodniej Azji (zobacz: granica Europa-Azja).
Nowy!!: Asarhaddon i Kaukaz (łańcuch górski) · Zobacz więcej »
Kimerowie
Kimmerowie (Kimerowie, Kimmeriowie, Kimmeryjczycy) – koczowniczy lud indoeuropejski pochodzący najprawdopodobniej z terenów Krymu (stolica w Opuk) i przyległych do Krymu części dzisiejszej Ukrainy, który w drugiej połowie VIII w. p.n.e. przekroczył Kaukaz, wkraczając na Bliski Wschód.
Nowy!!: Asarhaddon i Kimerowie · Zobacz więcej »
Kodeks Leningradzki
Kodeks Leningradzki – przykładowa strona Kodeks Leningradzki (Codex Leningradensis oznaczany B19A lub L) – najstarszy zachowany rękopis zawierający cały tekst Biblii hebrajskiej.
Nowy!!: Asarhaddon i Kodeks Leningradzki · Zobacz więcej »
Księga Ezdrasza
Księga Ezdrasza – (hebr. עֶזְרָא Ezra) jedna z ksiąg Starego Testamentu.
Nowy!!: Asarhaddon i Księga Ezdrasza · Zobacz więcej »
Księga Izajasza
Księga Izajasza – (hebr. ישעיה Jiszaja) księga prorocka Starego Testamentu, przypisywana prorokowi Izajaszowi.
Nowy!!: Asarhaddon i Księga Izajasza · Zobacz więcej »
Medowie
Żołnierz medyjski, relief z pałacu w Persepolis Medowie – lud indoeuropejski zamieszkujący w starożytności północno-zachodni Iran.
Nowy!!: Asarhaddon i Medowie · Zobacz więcej »
Memfis
Memfis (gr. Μέμφις Mémphis) – grecka nazwa jednego z najważniejszych miast starożytnego Egiptu, centrum politycznego, handlowego i administracyjnego, ośrodka kultu Ptaha, Sechmet i Apisa, stolicy w epoce Starego Państwa (III–VI dynastia).
Nowy!!: Asarhaddon i Memfis · Zobacz więcej »
Muzeum Pergamońskie
Rekonstrukcja Wielkiego Ołtarza Zeusa (pergamońskiego ołtarza) Zbliżenie eksponatu Muzeum Pergamońskie (niem. Pergamonmuseum) – muzeum znajdujące się w Berlinie, w którym zrekonstruowano Wielki Ołtarz Zeusa (ołtarz pergamoński).
Nowy!!: Asarhaddon i Muzeum Pergamońskie · Zobacz więcej »
Naqi’a
Naqi’a (sem. Naqi’a), Zakutu (akad. Zakūtu) – asyryjska królowa, jedna z małżonek Sennacheryba (704–681 p.n.e.), matka Asarhaddona (681–669 p.n.e.) i babka Aszurbanipala (669–627? p.n.e.). Królowa ta była najprawdopodobniej kobietąpochodzenia aramejskiego na co wskazuje jej zachodniosemickie imię Naqi’a, znaczące „czysta”.
Nowy!!: Asarhaddon i Naqi’a · Zobacz więcej »
Necho I
Necho I – gubernator Sais w latach 672–664 p.n.e.
Nowy!!: Asarhaddon i Necho I · Zobacz więcej »
Persowie
Persowie – starożytny lud pochodzenia irańskiego, współcześnie zaś naród zamieszkujący głównie obszar Iranu (dawniej znanego jako Persja).
Nowy!!: Asarhaddon i Persowie · Zobacz więcej »
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata – przekład Pisma Świętego dokonany przez Komitet Przekładu Biblii Nowego Świata Świadków Jehowy, przez nich wydawany i głównie przez nich rozpowszechniany.
Nowy!!: Asarhaddon i Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata · Zobacz więcej »
Sais
Sais (egip. Zau, arab. Sa al-Hadżar) – miasto w starożytnym Egipcie, w zachodniej części Delty Nilu.
Nowy!!: Asarhaddon i Sais · Zobacz więcej »
Sargonidzi
Sargonidzi – umowna nazwa ostatniej, najwybitniejszej dynastii państwa nowoasyryjskiego panującej w latach 722–612 p.n.e. Założycielem był Sargon II, który będąc generałem obalił w 722 roku p.n.e. Salmanasara V. Za panowania tej dynastii Asyria stała się pierwsząpotęgąBliskiego Wschodu, która podbiła wszystkie ościenne państwa.
Nowy!!: Asarhaddon i Sargonidzi · Zobacz więcej »
Scytowie
Terytoria Scytów i ich sąsiadów Scytowie – koczownicze ludy irańskie wywodzące się z obszarów pomiędzy Ałtajem a dolnąWołgą, tj.
Nowy!!: Asarhaddon i Scytowie · Zobacz więcej »
Sennacheryb
Sennacheryb, właśc.
Nowy!!: Asarhaddon i Sennacheryb · Zobacz więcej »
Septuaginta
Kodeks synajski LXX z IV lub pocz. V w. – fragment ''Księgi Estery'' Septuaginta (z; oznaczana rzymskąliczbąLXX oznaczającą70, w wydaniach krytycznych przez symbol 𝔖) – pierwsze tłumaczenie Biblii hebrajskiej i innych religijnych tekstów judaizmu z hebrajskiego i aramejskiego na grekę.
Nowy!!: Asarhaddon i Septuaginta · Zobacz więcej »
Sin-nadin-apli
Sin-nadin-apli (akad. Sîn-nādin-apli, tłum. „(bóg) Sin jest tym, który dał syna”) – syn asyryjskiego króla Asarhaddona (680-669 p.n.e.). Sprawa wyznaczenia go na następcę tronu asyryjskiego jest przedmiotem zapytania skierowanego do wyroczniKwasman T., Parpola S., Legal transactions..., s. XXIX.
Nowy!!: Asarhaddon i Sin-nadin-apli · Zobacz więcej »
Sin-per’u-ukin
Sin-per’u-ukin (akad. Sîn-per’u-ukin, w transliteracji z pisma klinowego zapisywane md30-NUNUZ-GIN-in; tłum. „Sin ustanowił potomstwo”) – asyryjski książę, syn Asarhaddona (681-669 p.n.e.), brat Aszurbanipala (669-627? p.n.e.)Radner K., Aššur-mukīn-palē'a, w: Radner K. (red.), The Prosopography...
Nowy!!: Asarhaddon i Sin-per’u-ukin · Zobacz więcej »
Starożytny Egipt
Maska grobowa Tutanchamona – jeden z najbardziej rozpoznawalnych wytworów kultury staroegipskiej Starożytny Egipt (stegip. Kemet, Czarna Ziemia) – cywilizacja starożytnego Bliskiego Wschodu położona w północno-wschodniej Afryce w dolinie i delcie Nilu (z oazami Pustyni Libijskiej włącznie).
Nowy!!: Asarhaddon i Starożytny Egipt · Zobacz więcej »
Stela Asarhaddona
Stela Asarhaddona z Sam’al; zbiory Muzeum Pergamońskiego w Berlinie. Stela Asarhaddona – monumentalna kamienna stela odkryta w końcu XIX wieku na stanowisku Zincirli (południowo-wschodnia Turcja), kryjącym pozostałości starożytnego miasta Sam’al.
Nowy!!: Asarhaddon i Stela Asarhaddona · Zobacz więcej »
Sydon
Sydon lub Sajda – trzecie pod względem wielkości miasto Libanu, około 59 tysięcy mieszkańców (2010), położone na wybrzeżu Morza Śródziemnego, ok.
Nowy!!: Asarhaddon i Sydon · Zobacz więcej »
Szadditu
Szadditu – asyryjska księżniczka, córka Sennacheryba (704-681 p.n.e.) i siostra Asarhaddona (680-669 p.n.e.). W trakcie wykopalisk w Niniwie odkryto tabliczkę klinowąbędącądokumentem prawnym poświadczającym, iż za cenę „ośmiu min srebra (według wagi) miny z Karkemisz” dokonała ona zakupu ziemi, domu, ogrodu i ludzi.
Nowy!!: Asarhaddon i Szadditu · Zobacz więcej »
Szamasz-metu-uballit
Szamasz-metu-uballit (akad. Šamaš-metu-uballiṭNovotny J., Singletary J., Family Ties: Assurbanipal’s Family..., s. 169., w transliteracji z pisma klinowego zapisywane m(d)GIŠ.NU/NU11-UG5.GA-TI.LA; tłum. „Szamasz ożywił zmarłego”Novotny J., Singletary J., Family Ties: Assurbanipal’s Family..., s. 170.) – asyryjski książę, syn Asarhaddona (681-669 p.n.e.), brat Aszurbanipala (669-627? p.n.e.)Weissert E., Aššur-bāni-apli, w: Radner K. (red.), The Prosopography..., s. 162.
Nowy!!: Asarhaddon i Szamasz-metu-uballit · Zobacz więcej »
Szamasz-szuma-ukin
Mapa imperium nowoasyryjskiego Szamasz-szuma-ukin, Szamasz-szum-ukin (akad. Šamaš-šuma-ukīn) – król Babilonii z asyryjskiej dynastii Sargonidów, syn władcy asyryjskiego Asarhaddona, starszy brat Aszurbanipala.
Nowy!!: Asarhaddon i Szamasz-szuma-ukin · Zobacz więcej »
Szerua-eterat
Szerua-eterat (akad. Šērū'a-ēṭeratFrame G., Babylonia..., s. 195., tłum. „bogini Szerua jest tą, która ratuje/ocala”) – asyryjska księżniczka, najstarsza córka Asarhaddona (680-669 p.n.e.), siostra Aszurbanipala (669-627? p.n.e.) i Szamasz-szuma-ukina (668-648 p.n.e.). Znany jest list, który Szerua-eterat napisała do Aszur-szarrat, żony swego brata Aszurbanipala, będącego wówczas jeszcze następcątronu.
Nowy!!: Asarhaddon i Szerua-eterat · Zobacz więcej »
Tabal
Tabal – księstwo późnohetyckie obejmujące obszar położony pomiędzy rzekąHalys na północy, Kayseri na wschodzie i Göllüdag na zachodzie.
Nowy!!: Asarhaddon i Tabal · Zobacz więcej »
Taharka
Taharka – władca kuszycki rezydujący w Napacie, oraz faraon – władca starożytnego Egiptu z czasów końca Trzeciego Okresu Przejściowego, zaliczany do XXV dynastii kuszyckiej, rezydujący początkowo w Tebach, a następnie w Memfis i Tanis.
Nowy!!: Asarhaddon i Taharka · Zobacz więcej »
Tyr (miasto)
Tyr – starożytne miasto Fenicjan, współcześnie miasto portowe Sur w Libanie, na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Asarhaddon i Tyr (miasto) · Zobacz więcej »
Urartu
Urartu, Ararat, Biajnili, Królestwo Wan (urart. KURbi-a-i-na, orm. Ուրարտու, tur. Urartular, pers. اورارتو) – starożytne państwo na Bliskim Wschodzie, na Wyżynie Armeńskiej (współcześnie terytorium byłego Urartu znajduje się w granicach Armenii, Turcji i Iranu).
Nowy!!: Asarhaddon i Urartu · Zobacz więcej »
Wulgata
Wulgata (przekład rozpowszechniony, popularny) – przekład Biblii na łacinę, dokonany przez Hieronima ze Strydonu w latach 382–406 z języków oryginałów: hebrajskiego i greki.
Nowy!!: Asarhaddon i Wulgata · Zobacz więcej »
XXV dynastia
Zasięg zjednoczonego państwa XXV dynastii. XXV dynastia – dynastia władców starożytnego Egiptu, wywodzących się z Nubii, rezydujących najpierw w Napacie, potem w Tebach, Memfis i Tanis, władających Egiptem w latach 746–655 p.n.e. Ich zjednoczone państwo łączące Egipt oraz Kusz tworzyło największy terytorialny zasięg od czasów Nowego Państwa.
Nowy!!: Asarhaddon i XXV dynastia · Zobacz więcej »
2 Księga Królewska
Gustave Doré Eliasz wstępuje ku niebu 2 Krl 2:11 Druga Księga Królewska, Druga Księga Królów, (hebr. מְלָכִים ב Melakhim 2) w Septuagincie Czwarta Księga Królewska jest kontynuacjąsprawozdania z Pierwszej Księgi Królewskiej, opisuje dalszy ciąg burzliwych dziejów królestwa Izraela i Judy, opisuje panowanie 29 monarchów – 12 władców północnego królestwa Izraela oraz 17 panujących w południowym królestwie Judy.
Nowy!!: Asarhaddon i 2 Księga Królewska · Zobacz więcej »
669 p.n.e.
; Bliski Wschód.
Nowy!!: Asarhaddon i 669 p.n.e. · Zobacz więcej »
674 p.n.e.
; Bliski wschód.
Nowy!!: Asarhaddon i 674 p.n.e. · Zobacz więcej »
681 p.n.e.
Bez opisu.
Nowy!!: Asarhaddon i 681 p.n.e. · Zobacz więcej »
