Szybszy dostęp niż przeglądarce!
26 kontakty: A (dźwięk), B (dźwięk), B-moll, Bemol, C (dźwięk), D (dźwięk), Dźwięk (muzyka), Es (dźwięk), F (dźwięk), G (dźwięk), G-moll, George Gershwin, Giuseppe Verdi, Gran Partita (KV 361), IV symfonia Beethovena, Johannes Brahms, Ludwig van Beethoven, Pokrewieństwo tonacji, Siergiej Prokofjew, Skala durowa, Skala molowa, Tonacja, Tonika, Wolfgang Amadeus Mozart, Znak chromatyczny, Znaki przykluczowe.
A (dźwięk)
A (nazwa solmizacyjna: la) – dźwięk, którego częstotliwość dla a¹ wynosi 440 Hz.
Nowy!!: B-dur i A (dźwięk) · Zobacz więcej »
B (dźwięk)
B – obniżony bemolem dźwięk h (odległy o kwartę czystąod f).
Nowy!!: B-dur i B (dźwięk) · Zobacz więcej »
B-moll
Znaki chromatyczne w gamie b-moll Diagram akordu b-moll dla gitary b-moll – gama muzyczna oparta na skali molowej, której tonikąjest b. Gama b-moll w odmianie naturalnej (eolskiej) zawiera następujące dźwięki: b, c, des, es, f, ges, as.
Nowy!!: B-dur i B-moll · Zobacz więcej »
Bemol
Bemol (♭) – znak chromatyczny, obniżający wysokość dźwięku o pół tonu.
Nowy!!: B-dur i Bemol · Zobacz więcej »
C (dźwięk)
C (nazwa solmizacyjna: do) – dźwięk, którego częstotliwość dla c¹ wynosi 261,6 Hz.
Nowy!!: B-dur i C (dźwięk) · Zobacz więcej »
D (dźwięk)
D (nazwa solmizacyjna: re) – dźwięk, którego częstotliwość dla d¹ wynosi 293,7 Hz.
Nowy!!: B-dur i D (dźwięk) · Zobacz więcej »
Dźwięk (muzyka)
Dźwięk muzyczny – dźwięk wytwarzany przez instrument muzyczny (albo głos ludzki).
Nowy!!: B-dur i Dźwięk (muzyka) · Zobacz więcej »
Es (dźwięk)
Es (E♭) – dźwięk, którego częstotliwość dla es¹ wynosi około 311,2 Hz.
Nowy!!: B-dur i Es (dźwięk) · Zobacz więcej »
F (dźwięk)
F (nazwa solmizacyjna: fa) – dźwięk, którego częstotliwość w oktawie razkreślnej wynosi 349,6 Hz.
Nowy!!: B-dur i F (dźwięk) · Zobacz więcej »
G (dźwięk)
G (nazwa solmizacyjna: sol) – dźwięk, którego częstotliwość dla g¹ wynosi 391,9 Hz.
Nowy!!: B-dur i G (dźwięk) · Zobacz więcej »
G-moll
Znaki chromatyczne w gamie g-moll Diagram akordu g-moll dla gitary g-moll – gama oparta na skali molowej, której tonikąjest g. Gama g-moll w odmianie naturalnej (eolskiej) zawiera dźwięki: g - a - b - c - d - es - f. W zapisie tonacji g-moll występujądwa bemole.
Nowy!!: B-dur i G-moll · Zobacz więcej »
George Gershwin
George Gershwin, właśc.
Nowy!!: B-dur i George Gershwin · Zobacz więcej »
Giuseppe Verdi
Giuseppe Fortunino Francesco Verdi (wym.) (ur. 10 października 1813 w Le Roncole koło Busseto, zm. 27 stycznia 1901 w Mediolanie) – włoski kompozytor romantyczny.
Nowy!!: B-dur i Giuseppe Verdi · Zobacz więcej »
Gran Partita (KV 361)
Gran Partita − Serenada B-dur (KV 361/370a) skomponowana przez Wolfganga Amadeusa Mozarta, przypuszczalnie na początku 1781, w Monachium.
Nowy!!: B-dur i Gran Partita (KV 361) · Zobacz więcej »
IV symfonia Beethovena
IV symfonia B-dur op. 60 Ludwiga van Beethovena powstała w roku 1806 (relatywnie szybko w porównaniu z równocześnie z niąpisanymi symfoniami V i VI).
Nowy!!: B-dur i IV symfonia Beethovena · Zobacz więcej »
Johannes Brahms
Johannes Brahms (wym.; ur. 7 maja 1833 w Hamburgu, zm. 3 kwietnia 1897 w Wiedniu) – niemiecki kompozytor, pianista i dyrygent okresu romantyzmu.
Nowy!!: B-dur i Johannes Brahms · Zobacz więcej »
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven, wymowa niemiecka: (ur. 15–17 grudnia(zob. niżej) 1770 w Bonn, zm. 26 marca 1827 w Wiedniu) – niemiecki kompozytor i pianista, ostatni z tzw. klasyków wiedeńskich, a zarazem prekursor romantyzmu w muzyce, uznawany za jednego z największych twórców muzycznych wszech czasów. Urodzony w Bonn, na terenie dzisiejszych Niemiec, już w młodości przeniósł się do Wiednia, gdzie rychło uzyskał reputację pianisty wirtuoza, a następnie wybitnego kompozytora. Mimo że około 25. roku życia zaczął tracić słuch, okazał wielkąsiłę ducha i nie zaprzestał tworzenia (do czasu również wykonywania) swoich dzieł, nawet w okresie całkowitej głuchoty. W historii muzyki stanowi centralnąpostać pogranicza klasycyzmu i romantyzmu. Jego twórczość wytyczyła kierunek rozwoju muzyki na cały XIX wiek. Światowąpopularność Beethoven zawdzięcza przede wszystkim swym dziewięciu symfoniom, choć równie przełomowe było znaczenie jego sonat i wariacji fortepianowych oraz muzyki kameralnej, przede wszystkim kwartetów smyczkowych. Muzyka Beethovena łączy intensywność uczuć z doskonałościąformy; wyraża się w niej apoteoza wolności i godności jednostki, woli życia, heroizmu, zmagań z losem oraz radości i powszechnego braterstwa.
Nowy!!: B-dur i Ludwig van Beethoven · Zobacz więcej »
Pokrewieństwo tonacji
Pokrewieństwo tonacji – jeden z podstawowych elementów systemu dur-moll, który określa związki między tonacjami.
Nowy!!: B-dur i Pokrewieństwo tonacji · Zobacz więcej »
Siergiej Prokofjew
Siergiej Siergiejewicz Prokofjew (w formie spolszczonej Sergiusz Prokofiew, Siergiej Prokofiew; ur. w Soncowce k. Kurachowa, w Imperium Rosyjskim, zm. 5 marca 1953 w Moskwie, ZSRR) – rosyjski (radziecki) kompozytor, pianista-wirtuoz oraz dyrygent, jeden z najważniejszych twórców awangardy pierwszej połowy XX w. Współtworzył różne nurty modernizmu, w tym futuryzm, ekspresjonizm, prymitywizm i neoklasycyzm (uważany za inicjatora ostatniego z tych kierunków w I Symfonii D-dur „Klasycznej”, op. 25, 1917), zachowując przy tym oryginalność i idiomatyczność stylu.
Nowy!!: B-dur i Siergiej Prokofjew · Zobacz więcej »
Skala durowa
Skala durowa (z łac. durus – twardy), zwana też majorową(z łac. maior – większy, odnosi się do tercji wielkiej zawartej między I a III stopniem skali) – siedmiostopniowa skala z charakterystycznym półtonem między stopniami III i IV oraz VII i VIII (stanowiącym powtórzenie I stopnia o oktawę wyżej).
Nowy!!: B-dur i Skala durowa · Zobacz więcej »
Skala molowa
Skala molowa (z – miękki), zwana też minorową(z łac. – mniejszy, odnosi się do tercji małej zawartej między I a III stopniem skali) – siedmiostopniowa skala z charakterystycznym półtonem między stopniami II i III.
Nowy!!: B-dur i Skala molowa · Zobacz więcej »
Tonacja
Tonacja – przynależność materiału dźwiękowego utworu muzycznego do konkretnej gamy durowej lub molowej, na której jest on oparty.
Nowy!!: B-dur i Tonacja · Zobacz więcej »
Tonika
Tonika, akord toniczny, centrum tonalne, ośrodek/punkt ciążenia tonalnego (fr. tonique; często oznaczana symbolem T) – z punktu widzenia harmonii jedna z trzech funkcji głównych systemu dur-moll (obok dominanty oraz subdominanty).
Nowy!!: B-dur i Tonika · Zobacz więcej »
Wolfgang Amadeus Mozart
Wolfgang Amadeus Mozart, w formie spolszczonej Wolfgang Amadeusz Mozart (ur. 27 stycznia 1756 w Salzburgu, zm. 5 grudnia 1791 w Wiedniu) – austriacki lub niemieckiŻadne z tych określeń nie jest do końca precyzyjne.
Nowy!!: B-dur i Wolfgang Amadeus Mozart · Zobacz więcej »
Znak chromatyczny
Znaki chromatyczne Znak chromatyczny - znak notacji muzycznej określający alterację stopni podstawowych skali diatonicznej.
Nowy!!: B-dur i Znak chromatyczny · Zobacz więcej »
Znaki przykluczowe
Znaki przykluczowe – znaki chromatyczne umieszczane w ściśle określonej kolejności bezpośrednio za kluczem na początku każdej pięciolinii, które alterujądźwięki szeregu podstawowego; oznaczajątonację utworu.
Nowy!!: B-dur i Znaki przykluczowe · Zobacz więcej »
