Szybszy dostęp niż przeglądarce!
14 kontakty: Chiny, Cztery klasyczne powieści chińskie, Dynastia, Dynastia Ming, Fikcja literacka, Guangdong, Hanyu pinyin, Jyutping, Klasyczny język chiński, Standardowy język kantoński, Standardowy język mandaryński, Styl potoczny, Tradycyjne pismo chińskie, Uproszczone pismo chińskie.
Chiny
Dynastii Qing. Chiny – region historyczno-kulturowy w Azji, będący jednąz najstarszych cywilizacji na świecie.
Nowy!!: Baihua i Chiny · Zobacz więcej »
Cztery klasyczne powieści chińskie
Cztery klasyczne powieści chińskie – cztery powieści powszechnie uznawane za najwybitniejsze dzieła literatury chińskiej cesarskich Chin.
Nowy!!: Baihua i Cztery klasyczne powieści chińskie · Zobacz więcej »
Dynastia
Dynastia (gr. dynasteia – władza od dýnamis 'siła; władza') – szereg władców z jednego rodu (książąt, królów lub cesarzy), lub sam ród, z którego oni pochodzą.
Nowy!!: Baihua i Dynastia · Zobacz więcej »
Dynastia Ming
Dynastia Ming (1368–1644) (wym.) – dynastia cesarska Chin, panująca po upadku mongolskiej dynastii Yuan.
Nowy!!: Baihua i Dynastia Ming · Zobacz więcej »
Fikcja literacka
Zilustrowana fikcja literacka (''Pan Tadeusz'') Fikcja literacka (– tworzenie, kształtowanie, również zmyślenie) – właściwość świata przedstawionego polegająca na tym, że jest on tworem niedającym się zweryfikować przez porównanie z rzeczywistościązewnętrznąwobec dzieła.
Nowy!!: Baihua i Fikcja literacka · Zobacz więcej »
Guangdong
Guangdong – południowo-wschodnia prowincja Chińskiej Republiki Ludowej.
Nowy!!: Baihua i Guangdong · Zobacz więcej »
Hanyu pinyin
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Nowy!!: Baihua i Hanyu pinyin · Zobacz więcej »
Jyutping
Jyutping (chiń. trad. 粵拼, chiń. upr. 粤拼, hanyu pinyin Yuèpīn, jyutping Jyut6ping3) – niezanglicyzowana transkrypcja języka kantońskiego na alfabet łaciński.
Nowy!!: Baihua i Jyutping · Zobacz więcej »
Klasyczny język chiński
Klasyczny poemat chiński Klasyczny język chiński – język używany do początku XX wieku w piśmiennictwie chińskim, a także japońskim, wietnamskim i koreańskim.
Nowy!!: Baihua i Klasyczny język chiński · Zobacz więcej »
Standardowy język kantoński
Schemat tonów w języku kantońskim Schemat samogłosek w języku kantońskim Standardowy język kantoński, yue – jeden z języków chińskich używany na południu Chin, w Hongkongu i Makau, a także przez potomków chińskich emigrantów w Azji Południowo-Wschodniej i innych rejonach świata.
Nowy!!: Baihua i Standardowy język kantoński · Zobacz więcej »
Standardowy język mandaryński
Tony w standardowym języku mandaryńskim Standardowy język mandaryński (nazywany często językiem mandaryńskim lub standardowym językiem chińskim) – oficjalny standard mówionego języka chińskiego, używany jako język urzędowy w Chińskiej Republice Ludowej, Republice Chińskiej, jeden z czterech oficjalnych języków Singapuru, a także jeden z sześciu oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Baihua i Standardowy język mandaryński · Zobacz więcej »
Styl potoczny
Styl potoczny, styl konwersacyjny, język potoczny – styl funkcjonalny języka stosowany przede wszystkim do swobodnych kontaktów językowych, opozycyjny wobec języka książkowego.
Nowy!!: Baihua i Styl potoczny · Zobacz więcej »
Tradycyjne pismo chińskie
Tradycyjne pismo chińskie (chiń. trad. 繁體字, chiń. upr. 繁体字, pinyin zhèngtǐzì/fántǐzì) – odmiana pisma chińskiego, w której znaki majątradycyjnąpostać, umożliwiającączytanie dawniejszych tekstów.
Nowy!!: Baihua i Tradycyjne pismo chińskie · Zobacz więcej »
Uproszczone pismo chińskie
Uproszczone pismo chińskie (chiń. upr. 简体字; chiń. trad. 簡體字; pinyin jiǎntǐzì) – odmiana pisma chińskiego, używana oficjalnie w Chińskiej Republice Ludowej, a także w Singapurze.
Nowy!!: Baihua i Uproszczone pismo chińskie · Zobacz więcej »
