Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Darmowy
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Język białoruski

Indeks Język białoruski

Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.

90 kontakty: Adam Hurynowicz, Akanie, Alaksandr Łukaszenka, Alfabet, Alfabet łaciński, Alfabet białoruski (arabski), Alfabet białoruski (cyrylicki), Alfabet polski, Alternacja (językoznawstwo), Ławrentij Zyzanij-Tustanowski, Białoruś, Białorusini, Białoruska Republika Ludowa, Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka, Biblia Franciszka Skaryny, Bronisław Taraszkiewicz, Cyrylica, Czechy, Czyże (gmina), Dialekt, Dialekt północno-wschodniobiałoruski, Dialekt południowo-zachodniobiałoruski, Dyftong, Franciszak Bahuszewicz, Franciszek Skaryna, Gminy w Polsce z językiem pomocniczym, Gwary przejściowe, Hajnówka, Hajnówka (gmina wiejska), Iloczas, Jakanie, Jakub Kołas, Jan Barszczewski, Jan Czeczot, Janka Kupała, Jazep Losik, Język literacki, Język polski, Język pomocniczy (Polska), Język rosyjski, Język ruski, Język staroruski, Język ukraiński, Język urzędowy, Język zagrożony wymarciem, Języki bałtosłowiańskie, Języki indoeuropejskie, Języki słowiańskie, Języki wschodniosłowiańskie, Jidysz, ..., Kanada, Kitaby, Kuźma Czorny, Literatura białoruska, Literatura piękna, Litwa, Maksim Bahdanowicz, Maksim Harecki, Melecjusz Smotrycki, Narewka (gmina), Norma językowa, Ѣ, Orla (gmina), Pieriestrojka, Podlasie, Polesie, Polska, Powstanie styczniowe, Proteza (językoznawstwo), Rosja, Rusyfikacja Białorusi, Stalinizm, Statuty litewskie, Taraszkiewica, Tatarzy w Polsce, Transkrypcja (językoznawstwo), Trasianka, Ukraina, UNESCO, Unia lubelska, Urzędowa transliteracja białoruskich nazw geograficznych alfabetem łacińskim, Wałczenie, Wacłau Łastouski, Władysław Syrokomla, Wielkie Księstwo Litewskie, Wikipedia białoruskojęzyczna, Wikipedia w języku białoruskim (taraszkiewicy), Wincenty Dunin Marcinkiewicz, Województwo podlaskie, Zmitrok Biadula. Rozwiń indeks (40 jeszcze) »

Adam Hurynowicz

Adam Hilary Kalikstawicz Hurynowicz (biał. Адам Гіляры Калікставіч Гурыновіч; ur. w folwarku Kowalki w powiecie wilejskim guberni wileńskiejObecnie rejon miadziolski w obwodzie mińskim., zm. Według innych źródeł bądź. w folwarku Krystynopol w powiecie święciańskimObecnie rejon smorgoński w obwodzie grodzieńskim.) – białoruski poeta, folklorysta, działacz polityczny represjonowany przez policję carskąza radykalne poglądy społeczneГенадзь Кісялеў, Гурыновіч Адам Гіляры Каліставіч (w) Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, t. 3, Мінск 1996, s. 178-179.

Nowy!!: Język białoruski i Adam Hurynowicz · Zobacz więcej »

Akanie

Akanie – nieodróżnianie nieakcentowanych /a/, /e/ i /o/.

Nowy!!: Język białoruski i Akanie · Zobacz więcej »

Alaksandr Łukaszenka

Alaksandr Ryhorawicz Łukaszenka (Aleksandr Grigorjewicz Łukaszenko; ur. 30 sierpnia 1954 w Kopysiu) – białoruski polityk, prezydent Białorusi od 1994 roku, sprawujący władzę autorytarną, od 2020 nieuznawany przez Stany Zjednoczone, WielkąBrytanię, Kanadę oraz Unię Europejskąza legalnego przedstawiciela tego państwa na arenie międzynarodowej.

Nowy!!: Język białoruski i Alaksandr Łukaszenka · Zobacz więcej »

Alfabet

Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego) Alfabet, abecadło (od stgr. nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta lub z) – najpopularniejszy system zapisywania mowy.

Nowy!!: Język białoruski i Alfabet · Zobacz więcej »

Alfabet łaciński

kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.

Nowy!!: Język białoruski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »

Alfabet białoruski (arabski)

Arabski alfabet białoruski – alfabet wykształcony w XVI wieku na potrzeby Tatarów litewskich, którzy przejęli język ruski.

Nowy!!: Język białoruski i Alfabet białoruski (arabski) · Zobacz więcej »

Alfabet białoruski (cyrylicki)

Alfabet białoruski – alfabet oparty na cyrylicy, służący do zapisu języka białoruskiego.

Nowy!!: Język białoruski i Alfabet białoruski (cyrylicki) · Zobacz więcej »

Alfabet polski

Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego). ''Encyklopedii staropolskiej'' Brücknera. data.

Nowy!!: Język białoruski i Alfabet polski · Zobacz więcej »

Alternacja (językoznawstwo)

Alternacja – w dziedzinie fonetyki oznacza oboczność tematu lub rdzenia wyrazu, czyli wymianę głosek fonetycznie różnych, lecz pokrewnych pod względem etymologicznym (np. stół – stole, dwór – dworze, grób – grobie).

Nowy!!: Język białoruski i Alternacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Ławrentij Zyzanij-Tustanowski

Fragment słownika z 1596 roku. W lewej kolumnie słowa w języku cerkiewnosłowiańskim, w prawej w języku ruskim Ławrentij Zyzanij-Tustanowski, w wersji spolszczonej Wawrzyniec Zyzani-Tustanowski (ur. ok. 1560, zm. ok. 1634) – ruski językoznawca, pisarz, tłumacz, nauczyciel, teolog i protojerej.

Nowy!!: Język białoruski i Ławrentij Zyzanij-Tustanowski · Zobacz więcej »

Białoruś

Białoruś, Republika Białorusi (biał.,, Bielarus’, Respublika Bielarus; lub Formąoficjalnie stosowanąjest według białoruskiego prawodawstwa Беларусь, natomiast Белоруссия to nazwa tradycyjnie stosowana w Rosji i uznawana za poprawnąprzez tamtejszych językoznawców.) – państwo w Europie Wschodniej.

Nowy!!: Język białoruski i Białoruś · Zobacz więcej »

Białorusini

Białorusini (biał. беларусы, biełarusy, ros. белорусы, biełorusy) – naród wschodniosłowiański zamieszkujący głównie tereny dzisiejszej Białorusi oraz inne kraje byłego Związku Radzieckiego, przede wszystkim Rosję, Ukrainę, Kazachstan, Łotwę i Litwę.

Nowy!!: Język białoruski i Białorusini · Zobacz więcej »

Białoruska Republika Ludowa

Jazepa Waronki.Siedząod lewej: Alaksandr Burbis, Iwan Sierada, Jazep Waronka, Wasil Zacharka. Stojąod lewej: Arkadź Smolicz, Piotr Kreczeuski, Kanstancin Jezawitau, Antoni Owsianik, Leanard Zajac. Białoruska Republika Ludowa (Biełaruskaja Narodnaja Respublika) – byt polityczny, którego powstanie ogłosił Komitet Wykonawczy Rady I Zjazdu Wszechbiałoruskiego w dniu 9 marca 1918 roku w Mińsku, w warunkach tymczasowej okupacji centralnej części ziem białoruskich przez wojska niemieckiePor.

Nowy!!: Język białoruski i Białoruska Republika Ludowa · Zobacz więcej »

Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka

Białoruska SRR 1.12.1938 Podział administracyjny Białoruskiej SRR 1954-1960 Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka, Białoruś – jedna z czterech republik, które w grudniu 1922 roku utworzyły Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Nowy!!: Język białoruski i Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka · Zobacz więcej »

Biblia Franciszka Skaryny

Biblia Franciszka Skaryny – przekład 22 ksiąg Starego Testamentu na język ruski, wykonany przez prekursora drukarstwa wschodniosłowiańskiego Franciszka Skarynę i wydany w Pradze w latach 1517–1519.

Nowy!!: Język białoruski i Biblia Franciszka Skaryny · Zobacz więcej »

Bronisław Taraszkiewicz

Bronisław Taraszkiewicz (/Branisłaŭ Taraškievič; ur. w Maciuliszkach koło Ławaryszek, zm. 29 listopada 1938 w Mińsku) – białoruski polityk, poseł na Sejm Rzeczypospolitej, przewodniczący Białoruskiego Koła Poselskiego, przywódca Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady, działacz społeczny, językoznawca, tłumacz, jeden z twórców ortografii języka białoruskiego.

Nowy!!: Język białoruski i Bronisław Taraszkiewicz · Zobacz więcej »

Cyrylica

Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.

Nowy!!: Język białoruski i Cyrylica · Zobacz więcej »

Czechy

Czechy, Republika Czeska – unitarne państwo śródlądowe w Europie Środkowej.

Nowy!!: Język białoruski i Czechy · Zobacz więcej »

Czyże (gmina)

Czyże (biał. гмiна Чыжы, hmina Čyžy) – gmina wiejska w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim.

Nowy!!: Język białoruski i Czyże (gmina) · Zobacz więcej »

Dialekt

Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.

Nowy!!: Język białoruski i Dialekt · Zobacz więcej »

Dialekt północno-wschodniobiałoruski

Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) Dialekt północno-wschodniobiałoruski (biał. паўночна-ўсходні дыялект беларускай мовы) – jeden z dwóch podstawowych dialektów białoruskich, obok dialektu południowo-zachodniobiałoruskiego, od którego jest oddzielony pasem przejściowych gwar środkowobiałoruskich.

Nowy!!: Język białoruski i Dialekt północno-wschodniobiałoruski · Zobacz więcej »

Dialekt południowo-zachodniobiałoruski

Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) Dialekt południowo-zachodniobiałoruski (biał. паўднёва-заходні дыялект беларускай мовы) – jeden z dwóch podstawowych dialektów białoruskich, obok dialektu północno-wschodniobiałoruskiego, od którego jest on oddzielony pasem przejściowych gwar środkowobiałoruskich.

Nowy!!: Język białoruski i Dialekt południowo-zachodniobiałoruski · Zobacz więcej »

Dyftong

Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.

Nowy!!: Język białoruski i Dyftong · Zobacz więcej »

Franciszak Bahuszewicz

Franciszak Bahuszewicz, Franciszek Bohuszewicz (Franciszak Bieniedykt Bahuszewicz; ur. 21 marca 1840 w folwarku Świrany, w powiecie wileńskim, guberni wileńskiej, zm. 28 kwietnia 1900 w Kuszlanach) – białoruski pisarz, poeta, adwokat, uczestnik powstania styczniowego.

Nowy!!: Język białoruski i Franciszak Bahuszewicz · Zobacz więcej »

Franciszek Skaryna

Biblia ruska'' Franciszek Skaryna,, Francysk / Franciszak Skaryna, także spotykany zapis Skoryna (ur. przed 1490 rokiem w Połocku, zm. po 1540 roku w Pradze) – ruski humanista, drukarz, wydawca, filozof, tłumacz Biblii z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego na język ruski (starobiałoruski) – Biblia Franciszka Skaryny (Biblia Ruska), artysta grafik, pisarz, lekarz i przedsiębiorca.

Nowy!!: Język białoruski i Franciszek Skaryna · Zobacz więcej »

Gminy w Polsce z językiem pomocniczym

Gminy, w których wprowadzono język mniejszości jako język pomocniczy (stan na 21.02.2014) Gminy w Polsce z językiem pomocniczym – gminy, w których zgodnie z ustawąz dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, samorządy mogąwprowadzić język mniejszości jako język pomocniczy stosowany w kontaktach z organami gminy.

Nowy!!: Język białoruski i Gminy w Polsce z językiem pomocniczym · Zobacz więcej »

Gwary przejściowe

Gwary przejściowe, także narzecza przejściowe – gwary występujące na pograniczu dwóch dialektów lub języków.

Nowy!!: Język białoruski i Gwary przejściowe · Zobacz więcej »

Hajnówka

Hajnówka (Hajnaŭka) – miasto w Polsce w województwie podlaskim, siedziba władz powiatu hajnowskiego.

Nowy!!: Język białoruski i Hajnówka · Zobacz więcej »

Hajnówka (gmina wiejska)

Hajnówka (biał. гмiна Гайнаўка, hmina Hajnaŭka; w 1954 gmina Nowoberezowo) – gmina wiejska w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim.

Nowy!!: Język białoruski i Hajnówka (gmina wiejska) · Zobacz więcej »

Iloczas

Iloczas – zjawisko prozodyjne, charakteryzujące się różnicowaniem długości trwania sylab lub głosek.

Nowy!!: Język białoruski i Iloczas · Zobacz więcej »

Jakanie

Jakanie, Я́канне – zjawisko występujące w języku białoruskim polegające na tym, że samogłoski /е/ oraz /ё/ w pierwszej sylabie przed akcentem oznaczane sąw piśmie jako /я/, np.

Nowy!!: Język białoruski i Jakanie · Zobacz więcej »

Jakub Kołas

Jakub Kołas, właśc.

Nowy!!: Język białoruski i Jakub Kołas · Zobacz więcej »

Jan Barszczewski

Utwór Barszczewskiego ''Szlachcic Zawalnia, czyli Białoruś w fantastycznych opowiadaniach'' Portret Barszczewskiego pracy Karola Rypińskiego Jan Barszczewski (biał.; Ян Баршчэўскі; ur. w 1790 lub 1794 w Murahach (w polskiej literaturze podaje się nazwę MoruchyEncyklopedia PWN, 1962, t.1.Przedmowa z 1844r. Romualda Podbereskiego do wyd. t. 1 Szlachcica Zawalni., w obu przypadkach chodzi o wieś nad jeziorem Nieszczerdo koło Połocka), zm. 11 marca 1851 roku w Cudnowie) – polski i białoruski pisarz, poeta, wydawca.

Nowy!!: Język białoruski i Jan Barszczewski · Zobacz więcej »

Jan Czeczot

Druskienik) Jan Antoni Czeczot (Czeczott) herbu Ostoja (ur. w folwarku Maluszyce w gminie Rajce, zm. w Druskienikach) – polski poeta, tłumacz, etnograf, przyjaciel Adama Mickiewicza, sekretarz Towarzystwa Filomatycznego.

Nowy!!: Język białoruski i Jan Czeczot · Zobacz więcej »

Janka Kupała

Janka Kupała, właściwie Iwan Daminikawicz Łucewicz,; ur.

Nowy!!: Język białoruski i Janka Kupała · Zobacz więcej »

Jazep Losik

Jazep (Iosif) Jurjewicz Losik (pseudonimy: Ja. Ł. Apałczeniec, Ł-k, Ja.Ł., Ja.Ł-k.; ur. 18 listopada 1883 w Mikołajewszczyźnie w powiecie mińskim litewskim, zm. 1 kwietnia 1940 w Saratowie) – białoruski lewicowy działacz narodowy i społeczny, polityk, prozaik, publicysta, językoznawca i literaturoznawca, pedagog, zwolennik niepodległości Białorusi; delegat na I Zjazd Wszechbiałoruski, w 1918 roku jeden z inicjatorów utworzenia Białoruskiej Republiki Ludowej (BRL), a następnie przewodniczący Rady BRL – formalnie głowa państwa; akademik Akademii Nauk Białorusi; wielokrotnie aresztowany i represjonowany politycznie przez władze carskie i radzieckie, zmarł w więzieniu.

Nowy!!: Język białoruski i Jazep Losik · Zobacz więcej »

Język literacki

Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.

Nowy!!: Język białoruski i Język literacki · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Nowy!!: Język białoruski i Język polski · Zobacz więcej »

Język pomocniczy (Polska)

Gminy w Polsce z językiem pomocniczym (stan na 2014) Język pomocniczy – w prawodawstwie polskim język mniejszości narodowej lub etnicznej albo język regionalny, dopuszczony do użycia obok języka urzędowego (języka polskiego), wyłącznie przed organami gminy.

Nowy!!: Język białoruski i Język pomocniczy (Polska) · Zobacz więcej »

Język rosyjski

Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Nowy!!: Język białoruski i Język rosyjski · Zobacz więcej »

Język ruski

Statutu Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1588 Język ruski (nazywany od XIX wieku także starobiałoruskim albo staroukraińskim, a jego wczesna forma staroruskim; jego nazwąwłasnąjest руский ѧзыкъ lub русский языкъ, podobnie jak języka staroruskiego i współczesnego rosyjskiego) – wymarły język wschodniosłowiański, którym posługiwano się na ziemiach dawnej Rusi Kijowskiej zajętych przez Wielkie Księstwo Litewskie, a także Hospodarstwie Mołdawskim.

Nowy!!: Język białoruski i Język ruski · Zobacz więcej »

Język staroruski

Język staroruski (star. rus. рѹсьскъ ѩꙁꙑкъ, translit. rusĭskŭ językŭ, zwany także językiem wschodniosłowiańskim) – język wschodniosłowiański używany od X do XV wieku, protoplasta współczesnych języków: białoruskiego, rusińskiego, ukraińskiego i rosyjskiego.

Nowy!!: Język białoruski i Język staroruski · Zobacz więcej »

Język ukraiński

Język ukraiński (ukr.) – język z grupy wschodniosłowiańskiej.

Nowy!!: Język białoruski i Język ukraiński · Zobacz więcej »

Język urzędowy

Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.

Nowy!!: Język białoruski i Język urzędowy · Zobacz więcej »

Język zagrożony wymarciem

Język zagrożony wymarciem – język wykazujący spadek liczby użytkowników, zwłaszcza wśród młodego pokolenia, co w bliższej lub dalszej przyszłości grozi jego zaniknięciem.

Nowy!!: Język białoruski i Język zagrożony wymarciem · Zobacz więcej »

Języki bałtosłowiańskie

Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.

Nowy!!: Język białoruski i Języki bałtosłowiańskie · Zobacz więcej »

Języki indoeuropejskie

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Nowy!!: Język białoruski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Języki słowiańskie

Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.

Nowy!!: Język białoruski i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »

Języki wschodniosłowiańskie

Języki wschodniosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i południowosłowiańskich).

Nowy!!: Język białoruski i Języki wschodniosłowiańskie · Zobacz więcej »

Jidysz

''Elementarz'', Warszawa 1958 Jidysz (jid. jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok.

Nowy!!: Język białoruski i Jidysz · Zobacz więcej »

Kanada

Kanada (ang. i fr. Canada) – państwo położone w Ameryce Północnej, rozciągające się od Oceanu Atlantyckiego na wschodzie do Oceanu Spokojnego na zachodzie i Oceanu Arktycznego na północy.

Nowy!!: Język białoruski i Kanada · Zobacz więcej »

Kitaby

Strona kitabu z XIX w. Kitab z 2 poł. XVIII w. Kitaby (z arab. kitāb – księga) – zbiory tekstów zawierających zasady religii muzułmańskiej, opowieści moralistyczne związane z treściąKoranu i hadis, przepisy rytualne, legendy z życia proroków, apokryfy, tłumaczenia lub oryginały modlitw.

Nowy!!: Język białoruski i Kitaby · Zobacz więcej »

Kuźma Czorny

Kuźma Czorny, właśc.

Nowy!!: Język białoruski i Kuźma Czorny · Zobacz więcej »

Literatura białoruska

Literatura białoruska – literatura w języku białoruskim, która powstała na ziemiach współczesnej Białorusi, jak i poza jej granicami.

Nowy!!: Język białoruski i Literatura białoruska · Zobacz więcej »

Literatura piękna

Literatura piękna – rodzaj dzieł literackich o charakterze artystycznym; typ piśmiennictwa (także dzieł ustnych), do którego zalicza się wszystkie teksty o dominującej funkcji estetycznej języka, a więc dzieła literackie, w odróżnieniu od literatury użytkowej, tj.

Nowy!!: Język białoruski i Literatura piękna · Zobacz więcej »

Litwa

Prezydent Litwy Gitanas Nausėda Litwa, Republika Litewska (lit. Lietuva, Lietuvos Respublika) – państwo unitarne w Europie, jeden z krajów bałtyckich, członek Unii Europejskiej i NATO; graniczy od zachodu z Rosją(obwodem królewieckim), od południowego zachodu z Polską, od wschodu z Białorusią, od północy z Łotwą.

Nowy!!: Język białoruski i Litwa · Zobacz więcej »

Maksim Bahdanowicz

Maksim Bahdanowicz (biał. Максі́м Ада́мавіч Багдано́віч, pol. Maksym Bogdanowicz) (ur. 9 lipca 1891 w Mińsku, zm. 25 maja 1917 w Jałcie) – białoruski poeta, prozaik, krytyk literacki, historyk, tłumacz literatury niemieckiej i francuskiej.

Nowy!!: Język białoruski i Maksim Bahdanowicz · Zobacz więcej »

Maksim Harecki

Maksim Iwanowicz Harecki (biał. Максiм Гарэцкi, ur. 6 lutego 1893 w Małej Bogacówce, pow. mścisławski, zm. 10 lutego 1938) – białoruski działacz polityczny, pisarz, krytyk i historyk literatury.

Nowy!!: Język białoruski i Maksim Harecki · Zobacz więcej »

Melecjusz Smotrycki

Melecjusz (w j. pol. także Meletiusz Smotriski, Smotrzyski, Smotrziski; ukr. Мелетій Смотрицький, biał. Мялецій Сматрыцкі, ros. Мелетий Смотрицкий, łac. Meletius Smotrickij, Smotriscky, SmotryskyWszystkimi wymienionymi polskimi i łacińskimi wariantami imienia i nazwiska posługiwał się sam Smotrycki.; ur. ok. 1577 na Podolu, zm. 27 grudnia 1633 w Dermaniu) – prawosławny, a następnie unicki duchowny działający w Rzeczypospolitej, w latach 1620–1629 prawosławny arcybiskup połocki, archimandryta dermański w 1627 roku.

Nowy!!: Język białoruski i Melecjusz Smotrycki · Zobacz więcej »

Narewka (gmina)

Narewka (biał. гмiна Нараўка, hmina Naraŭka, do 1939 gmina Masiewo) – gmina wiejska w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim.

Nowy!!: Język białoruski i Narewka (gmina) · Zobacz więcej »

Norma językowa

Norma językowa – sposób realizacji określonego systemu językowego, który odpowiada zwyczajowi panującemu w danej wspólnocie językowej.

Nowy!!: Język białoruski i Norma językowa · Zobacz więcej »

Ѣ

Jać. Warto zwrócić uwagę na postać małej litery w kursywie. Jać (Ѣ, ѣ) (scs., ros., ukr. ять, bułg. ят lub е двойно, serb. јат, chorw. jat) – nazwa 32.

Nowy!!: Język białoruski i Ѣ · Zobacz więcej »

Orla (gmina)

dwujęzyczne tablice z nazwami miejscowości Orla (biał. гмiна Орля, hmina Orla) – gmina wiejska w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim.

Nowy!!: Język białoruski i Orla (gmina) · Zobacz więcej »

Pieriestrojka

KC KPZR Michaił Gorbaczow (1987) Pieriestrojka („przebudowa”) – określenie procesu przekształceń systemu komunistycznego ZSRR w okresie 1985–1991.

Nowy!!: Język białoruski i Pieriestrojka · Zobacz więcej »

Podlasie

Podlasie historyczne a późniejsze jednostki podziału administracyjnego Bug w okolicach Drohiczyna Podlasie (albo Podlasze;, Padlaszsza, Padlašša,, Pidlaszszia) – historyczna kraina Polski leżąca na Nizinie Podlaskiej.

Nowy!!: Język białoruski i Podlasie · Zobacz więcej »

Polesie

Nizina Poleska na terenie Polski, Białorusi, Ukrainy i Rosji Jezioro Łukie w polskiej części Polesia Prypeć – główna rzeka Polesia Rzeka Lwa w białoruskiej części Polesia Polesie (845) – kraina geograficzna i historyczna, leżąca głównie na terytorium obecnej Białorusi i Ukrainy oraz częściowo Polski i Rosji.

Nowy!!: Język białoruski i Polesie · Zobacz więcej »

Polska

Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.

Nowy!!: Język białoruski i Polska · Zobacz więcej »

Powstanie styczniowe

przedrozbiorowych wprowadzony przez Rząd Narodowy w czasie powstania styczniowego w 1863 roku Polonia'', 1863 Aleksander Sochaczewski ''Branka 1863'' Manifest 22 stycznia – dekret Tymczasowego Rządu Narodowego ogłaszający wybuch powstania, a także uwolnienie i uwłaszczenie wszystkich obywateli języku ukraińskim, ogłaszający uwolnienie i uwłaszczenie chłopów ukraińskich województwa grodzieńskiego Powstanie styczniowe – polskie powstanie przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone Manifestem 22 stycznia wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy.

Nowy!!: Język białoruski i Powstanie styczniowe · Zobacz więcej »

Proteza (językoznawstwo)

Proteza (z gr. prósthesis „dodatek; uzupełnienie”, od prós „przy, ku, do” + thésis „postawienie”) – proces fonetyczny polegający na pojawieniu się etymologicznie nieuzasadnionej głoski lub grupy głosek w nagłosie (na początku wyrazu).

Nowy!!: Język białoruski i Proteza (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Rosja

zarchiwizowano.

Nowy!!: Język białoruski i Rosja · Zobacz więcej »

Rusyfikacja Białorusi

Rusyfikacja Białorusi (Rusifikacyja Biełarusi) – polityka prowadzona najpierw przez władze Imperium Rosyjskiego, później ZSRR.

Nowy!!: Język białoruski i Rusyfikacja Białorusi · Zobacz więcej »

Stalinizm

kultu jednostki Stalinizm – ukształtowany w latach 30. XX wieku w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich pod dyktatorskimi rządami Józefa Stalina system poglądów ideologicznych i sposób kierowania partiąoraz państwem komunistycznym, oraz jego gospodarką.

Nowy!!: Język białoruski i Stalinizm · Zobacz więcej »

Statuty litewskie

thumb Statuty litewskie – określenie kodyfikacji z zakresu prawa cywilnego, karnego, procesowego i w części publicznego wydanych w 1529, 1566 i 1588 w Wielkim Księstwie Litewskim.

Nowy!!: Język białoruski i Statuty litewskie · Zobacz więcej »

Taraszkiewica

Bronisław Taraszkiewicz Strona tytułowa „Białoruskiej gramatyki dla szkół” B. Taraszkiewicza (5 wydanie) Taraszkiewica, klasyczny wariant (biał. тарашкевіца, taraškievica; клясычны правапіс, klasyčny pravapis) – potoczna nazwa jednego z wariantów ortografii języka białoruskiego, opierającego się na regułach stosowanych przed reformąjęzykowąz 1933 roku i będącego systemem alternatywnym w stosunku do ortografii oficjalnej.

Nowy!!: Język białoruski i Taraszkiewica · Zobacz więcej »

Tatarzy w Polsce

Maksymiliana Gierymskiego z 1867 ''Taniec tatarski'' (mal. Juliusz Kossak) Tatarzy litewscy z epoki napoleońskiej Bohoniki – cmentarz muzułmański Pomnik Tatara Polskiego w Gdańsku Tatarzy polscy – termin rozpowszechniony w okresie międzywojennym, określający Tatarów mieszkających na dawnych terenach Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Nowy!!: Język białoruski i Tatarzy w Polsce · Zobacz więcej »

Transkrypcja (językoznawstwo)

Transkrypcja, w skrócie trb. (od słowa transkrybowanie - dokonywanie transkrypcji) – system zapisu głosek (mowy) danego języka za pomocąsymboli graficznych, czyli pisownia fonetyczna lub system fonetycznej konwersji innego pisma.

Nowy!!: Język białoruski i Transkrypcja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Trasianka

Trasianka – specyficzna mieszanina języka rosyjskiego i białoruskiego, a dokładniej – kontaminacja białoruskiej fonetyki i rosyjskiego słownictwa, a czasem także składni.

Nowy!!: Język białoruski i Trasianka · Zobacz więcej »

Ukraina

Ukraina (Ukrajina,.

Nowy!!: Język białoruski i Ukraina · Zobacz więcej »

UNESCO

UNESCO – organizacja wyspecjalizowana ONZ, której podstawowym celem jest wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka, bez względu na kolor skóry, status społeczny i religię.

Nowy!!: Język białoruski i UNESCO · Zobacz więcej »

Unia lubelska

Unia lubelska'', obraz Jana Matejki z 1869 roku Rzeczpospolita po unii lubelskiej w 1569 r. Rota przysięgi na Unię panów rad i posłów koronnych i litewskich, lipiec 1569 roku klasztoru dominikanów w Lublinie, według tradycji miejsce zawarcia aktu unii lubelskiej w 1569 roku Akt unii lubelskiej 1 lipca 1569 roku Marcello Bacciarelli ''Unia Lubelska'', 1785–1786, Zamek Królewski w Warszawie. Pomnik Unii Lubelskiej w Lublinie z 1826 roku kościoła franciszkanów w Sanoku wmurowana w 300. rocznicę Unii Lubelskiej Unia lubelska – porozumienie pomiędzy stanami Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego zawarte 1 lipca 1569 na sejmie walnym w Lublinie.

Nowy!!: Język białoruski i Unia lubelska · Zobacz więcej »

Urzędowa transliteracja białoruskich nazw geograficznych alfabetem łacińskim

Mińska z nazwami zapisanymi alfabetem cyrylickim oraz po transliteracji. Urzędowa transliteracja białoruskich nazw geograficznych – przyjęta w 2000 roku oficjalna metoda latynizacji alfabetu białoruskiego opracowana na potrzeby transliteracji nazw geograficznych.

Nowy!!: Język białoruski i Urzędowa transliteracja białoruskich nazw geograficznych alfabetem łacińskim · Zobacz więcej »

Wałczenie

Wałczenie – wymowa ł jak u niezgłoskotwórczego (w zapisie fonetycznym), spotykana w języku polskim od XVI−XVII wieku.

Nowy!!: Język białoruski i Wałczenie · Zobacz więcej »

Wacłau Łastouski

Wacłau Łastouski (biał. Вацлаў Юстынавіч Ластоўскі; Vacłaŭ Justynavič Łastoŭski; pseud. Власт, Юры Верашчака, Ласт, В.Ласт., Уласт; Арцём Музыка, Пагашчанін, Сваяк, Ю.Сулімірскі, Veritatis, Miles, Peregrinus, В.В…, В-…, В.Л., В.Л-скі; В-т; Л.; Ю.В.; ur. w Koleśnikach koło Dzisny, zm. 23 stycznia 1938 w Saratowie) – białoruski publicysta i polityk, filolog, literaturoznawca, historyk, premier rządu Białoruskiej Republiki Ludowej w latach 1919–1923.

Nowy!!: Język białoruski i Wacłau Łastouski · Zobacz więcej »

Władysław Syrokomla

Portret wykonany ok. 1860 roku. Pomnik Syrokomli w kościele św. Jana w Wilnie Muzeum Syrokomli w Borejkowszczyźnie Tablica w Wilnie Pomnik w Borejkowszczyźnie Władysław Syrokomla, właśc.

Nowy!!: Język białoruski i Władysław Syrokomla · Zobacz więcej »

Wielkie Księstwo Litewskie

Wielkie Księstwo Litewskie (rus. Велїкое кнꙗзство Лїтовское), potocznie: Litwa, w historiografii określana jako Litwa historyczna – państwo powstałe w wyniku zjednoczenia plemiennych księstw litewskich w roku 1236 przez Mendoga.

Nowy!!: Język białoruski i Wielkie Księstwo Litewskie · Zobacz więcej »

Wikipedia białoruskojęzyczna

Wikipedia białoruskojęzyczna – edycja Wikipedii w języku białoruskim.

Nowy!!: Język białoruski i Wikipedia białoruskojęzyczna · Zobacz więcej »

Wikipedia w języku białoruskim (taraszkiewicy)

Wikipedia w języku białoruskim (taraszkiewicy) – jedna z dwóch edycji Wikipedii pisanych w języku białoruskim, wykorzystująca zasady klasycznej pisowni tego języka.

Nowy!!: Język białoruski i Wikipedia w języku białoruskim (taraszkiewicy) · Zobacz więcej »

Wincenty Dunin Marcinkiewicz

Wincenty Jakub Dunin Marcinkiewicz herbu Łabędź (ur. w Paniuszkiewiczach, zm. 29 grudnia 1884 w) – białoruski i polski poeta, dramaturg, klasyk literatury polsko-białoruskiej XIX w. Autor romantycznych wierszy, powieści i opowiadań.

Nowy!!: Język białoruski i Wincenty Dunin Marcinkiewicz · Zobacz więcej »

Województwo podlaskie

Województwo podlaskie – jednostka podziału administracyjnego Polski, jedno z 16 województw.

Nowy!!: Język białoruski i Województwo podlaskie · Zobacz więcej »

Zmitrok Biadula

Zmitrok Biadula, biał. Змітрок Бядуля, właśc.

Nowy!!: Język białoruski i Zmitrok Biadula · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Biał., Białorus., Język krywicki.

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »