Szybszy dostęp niż przeglądarce!
101 kontakty: Alfabet łaciński, Anhui, Bopomofo, Chaozhou, Chengdu, Chińska Republika Ludowa, Chińskie nazwiska, Chiny, Dialekt, Dialekt Fuzhou, Dialekt hajnański, Dialekt pekiński, Dyglosja, Dynastia Ming, Dynastia Yuan, Ethnologue, Filipiny, Fujian, Gansu, Grupa językowa, Guangdong, Hajnan, Hanyu pinyin, Hebei, Heilongjiang, Henan, Hokkien, Hongkong, Hubei, Hui, Hunan, Indonezja, Język (mowa), Język średniochiński, Język gan, Język hakka, Język jin, Język minbei, Język minnański, Język ojczysty, Język standardowy, Język tajwański, Język urzędowy, Język wu, Język xiang, Język yue, Języki chińsko-tybetańskie, Języki mandaryńskie, Języki min, Jiangsu, ..., Jiangxi, Jilin, Junnan, Kambodża, Kanton (Chiny), Klasyczny język chiński, Korea Północna, Korea Południowa, Kuangsi, Kuejczou, Lekcja (językoznawstwo), Liaoning, Lingua franca, Literatura chińska, Makau, Makrojęzyk, Malezja, Mandaryn, Mandżurowie, Mieczysław Jerzy Künstler, Minnańska Wikipedia, Mongolia Wewnętrzna, Odmiana językowa, Organizacja Narodów Zjednoczonych, Państwo, Pismo chińskie, Republika Chińska, Shaanxi, Shantou, Shanxi, She (mniejszość narodowa), Sinciang, Singapur, Sinologia, Standardowy język kantoński, Standardowy język mandaryński, Syczuan, Szanghaj, Szantung, Tajlandia, Tajwan (wyspa), Teochew, Tradycyjne pismo chińskie, Transkrypcja (językoznawstwo), Transkrypcja języka chińskiego, Uproszczone pismo chińskie, Wade-Giles, Wietnam, Wikipedia chińskojęzyczna, Xiamen, Zhejiang. Rozwiń indeks (51 jeszcze) »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język chiński i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Anhui
Anhui – prowincja we wschodnich Chinach w dorzeczu Jangcy i Huang He.
Nowy!!: Język chiński i Anhui · Zobacz więcej »
Bopomofo
Bopomofo, właściwie zhuyin fuhao (chiń. trad. 注音符號, chiń. upr. 注音符号, pinyin: zhùyīn fúhào), czyli „znaki do zapisywania dźwięków” lub zhuyin zimu (chiń. trad. i chiń. upr. 注音字母, pinyin: zhùyīn zìmǔ), czyli „litery opisujące dźwięki” – oparte na piśmie chińskim pismo fonetyczne służące do zapisywania wymowy znaków języka chińskiego, stosowane zwłaszcza do zapisu wymowy tzw.
Nowy!!: Język chiński i Bopomofo · Zobacz więcej »
Chaozhou
Chaozhou – miasto o statusie prefektury miejskiej w południowych Chinach, w prowincji Guangdong.
Nowy!!: Język chiński i Chaozhou · Zobacz więcej »
Chengdu
Świątynia Daci Chengdu – miasto w Chinach, liczące ponad 15 milionów mieszkańców, stolica prowincji Syczuan.
Nowy!!: Język chiński i Chengdu · Zobacz więcej »
Chińska Republika Ludowa
Pekin Szanghaj Mount Everest Chińska Republika Ludowa, ChRL, Chiny – państwo w Azji Wschodniej, obejmujące historyczne Chiny (bez Tajwanu) oraz Tybet i inne ziemie w Azji Środkowej zamieszkane w sumie przez 56 grup etnicznych.
Nowy!!: Język chiński i Chińska Republika Ludowa · Zobacz więcej »
Chińskie nazwiska
Typowe chińskie nazwisko składa się z.
Nowy!!: Język chiński i Chińskie nazwiska · Zobacz więcej »
Chiny
Dynastii Qing. Chiny – region historyczno-kulturowy w Azji, będący jednąz najstarszych cywilizacji na świecie.
Nowy!!: Język chiński i Chiny · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język chiński i Dialekt · Zobacz więcej »
Dialekt Fuzhou
Dialekty Fuzhou Dialekt Fuzhou (福州話 mindong: Hók-ciŭ-uâ) – standardowa i prestiżowa odmiana języka mingdong.
Nowy!!: Język chiński i Dialekt Fuzhou · Zobacz więcej »
Dialekt hajnański
Kolor zielony - zasięg dialektu hajnańskiego Dialekt hajnański (język chiński:海南話 pinyin hǎinánhuà, również 琼语 qióngyǔ) – odmiana języka minnan używana na chińskiej wyspie Hajnan.
Nowy!!: Język chiński i Dialekt hajnański · Zobacz więcej »
Dialekt pekiński
Dialekt pekiński (chin. upr.: 北京话; chin. trad.: 北京話; pinyin: Běijīnghuà) – dialekt języka chińskiego, należący do tzw.
Nowy!!: Język chiński i Dialekt pekiński · Zobacz więcej »
Dyglosja
Dyglosja (z gr. diglossia „dwujęzyczność”) – sytuacja, w której jedna społeczność językowa posługuje się dwiema odmianami języka (systemami językowymi), spełniającymi różne funkcje i mającymi własny zakres zastosowania.
Nowy!!: Język chiński i Dyglosja · Zobacz więcej »
Dynastia Ming
Dynastia Ming (1368–1644) (wym.) – dynastia cesarska Chin, panująca po upadku mongolskiej dynastii Yuan.
Nowy!!: Język chiński i Dynastia Ming · Zobacz więcej »
Dynastia Yuan
Dynastia Yuan (wym.) – mongolska dynastia władająca imperium chińsko-mongolskim w latach 1279–1368, a następnie jako dynastia północnych Yuan do 1635 w Mongolii.
Nowy!!: Język chiński i Dynastia Yuan · Zobacz więcej »
Ethnologue
Ethnologue – publikacja, zarówno w formie papierowej, jak i internetowej, wydawana przez SIL International, chrześcijańskąorganizację stawiającąsobie za cel badanie rzadziej używanych języków, aby następnie wydać w nich Biblię.
Nowy!!: Język chiński i Ethnologue · Zobacz więcej »
Filipiny
Filipiny, oficjalnie Republika Filipin (fil. Pilipinas, Republika ng Pilipinas) – państwo wyspiarskie w Azji Południowo-Wschodniej, położone na Archipelagu Filipińskim na Oceanie Spokojnym.
Nowy!!: Język chiński i Filipiny · Zobacz więcej »
Fujian
Fujian – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśninąTajwańską.
Nowy!!: Język chiński i Fujian · Zobacz więcej »
Gansu
Gansu – północno-zachodnia prowincja ChRL.
Nowy!!: Język chiński i Gansu · Zobacz więcej »
Grupa językowa
Grupa językowa – zespół języków wyróżniony na podstawie ich wspólnych cech, lokalizacji geograficznej lub stwierdzonego pokrewieństwa.
Nowy!!: Język chiński i Grupa językowa · Zobacz więcej »
Guangdong
Guangdong – południowo-wschodnia prowincja Chińskiej Republiki Ludowej.
Nowy!!: Język chiński i Guangdong · Zobacz więcej »
Hajnan
Hajnan – wyspa chińska na Morzu Południowochińskim.
Nowy!!: Język chiński i Hajnan · Zobacz więcej »
Hanyu pinyin
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Nowy!!: Język chiński i Hanyu pinyin · Zobacz więcej »
Hebei
centrum stolicy prowincji Hebei – Shijiazhuang Hebei – północna prowincja ChRL, położona na północ od Huang He, od wschodu granicząca z Morzem Wschodniochińskim.
Nowy!!: Język chiński i Hebei · Zobacz więcej »
Heilongjiang
Sobór św. Zofii w Harbinie Heilongjiang – północna prowincja ChRL.
Nowy!!: Język chiński i Heilongjiang · Zobacz więcej »
Henan
Henan – prowincja ChRL w centrum kraju, na południe od Rzeki Żółtej.
Nowy!!: Język chiński i Henan · Zobacz więcej »
Hokkien
Kolorem czarnym zaznaczono zasięg geograficzny dialektu hokkien Hokkien (pinyin: fújiànhuà, POJ: Hok-kiàn-oē), nazywany również dialektem quanzhou-zhangzhou – odmiana języka minnańskiego, używana w południowej części prowincji Fujian, na Tajwanie, oraz przez wielu Chińczyków w krajach Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język chiński i Hokkien · Zobacz więcej »
Hongkong
Podział administracyjny Hongkongu Wzgórza Wiktorii Ulica Hongkongu Star Ferry, prom łączący Koulun z wyspąHongkong Dżonka Katamaran „Discovery Bay 3” w przystani promowej, w głębi wieżowiec International Finance Centre Jeden z tuneli łączących Koulun i wyspę Hongkong Plaża nad zatokąRepulse, na południowym wybrzeżu wyspy Hongkong Hongkong (chiń. 香港, kantoński jyutping: hoeng gong wym., ang. Hong Kong, mandaryński pinyin: Xiānggǎng wym.), oficjalnie: Specjalny Region Administracyjny Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej (ang. Hong Kong Special Administrative Region of the People’s Republic of China, w skrócie Hong Kong SAR, HKSAR) – miasto i specjalny region administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej, znajdujący się nad Morzem Południowochińskim, w Delcie Rzeki Perłowej.
Nowy!!: Język chiński i Hongkong · Zobacz więcej »
Hubei
Wieża telewizyjna w Wuhanie Hubei – prowincja Chin, położona w centralnej części kraju.
Nowy!!: Język chiński i Hubei · Zobacz więcej »
Hui
Huiowie podczas modlitwy Hui (xiao’erjing: خُوِذُو / حواري, dungański: Хуэйзў/Huejzw) – jedna z 55 uznanych oficjalnie mniejszości w Chińskiej Republice Ludowej.
Nowy!!: Język chiński i Hui · Zobacz więcej »
Hunan
Hunan – prowincja ChRL położona w środkowym biegu Jangcy, na południe od jeziora Dongting Hu.
Nowy!!: Język chiński i Hunan · Zobacz więcej »
Indonezja
Indonezja, oficjalnie Republika Indonezji – wyspiarskie państwo unitarne położone w Azji Południowo-Wschodniej oraz w Oceanii, którego stolicąjest Dżakarta.
Nowy!!: Język chiński i Indonezja · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język chiński i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język średniochiński
Język średniochiński – zespół form języka chińskiego używanych między VI a X wiekiem.
Nowy!!: Język chiński i Język średniochiński · Zobacz więcej »
Język gan
Język gan – jeden z głównych języków chińskich używanych powszechnie w Chinach.
Nowy!!: Język chiński i Język gan · Zobacz więcej »
Język hakka
Język hakka (chiń. trad. 客家話, chiń. upr. 客家话, pinyin: Kèjiāhuà; język hakka: Hak-kâ-fa) – jeden z języków chińskich, używany głównie w południowych Chinach, w wielu lokalnych wersjach dialektalnych, w prowincjach Guangdong, Fujian, Jiangxi, Kuangsi, Syczuan, Hunan i regionie autonomicznym Kuejczou, a także na wyspie Hajnan i na Tajwanie.
Nowy!!: Język chiński i Język hakka · Zobacz więcej »
Język jin
Prowincja Shanxi Język jin lub jinyu – jeden z wielu dialektów języka chińskiego, używany w północnej części Chin.
Nowy!!: Język chiński i Język jin · Zobacz więcej »
Język minbei
Język minbei, min bei (min północny) – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) używanych w północnej części prowincji Fujian na południu Chin.
Nowy!!: Język chiński i Język minbei · Zobacz więcej »
Język minnański
Język minnański, minnan, min nan (min południowy) lub tajwański – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) wywodzących się z południa chińskiej prowincji Fujian.
Nowy!!: Język chiński i Język minnański · Zobacz więcej »
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Nowy!!: Język chiński i Język ojczysty · Zobacz więcej »
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Nowy!!: Język chiński i Język standardowy · Zobacz więcej »
Język tajwański
Publikacje w języku tajwańskim (w różnych systemach pisma) Język tajwański (chiń. 臺灣語, POJ: tâi-oân-oē) – tajwańska odmiana języka minnan (dialekt hokkien), używana jako język ojczysty przez około 70% mieszkańców wyspy, głównie przez członków największej chińskiej grupy etnicznej, zwanej Hoklo lub Hō-ló.
Nowy!!: Język chiński i Język tajwański · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język chiński i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Język wu
Język wu (wymowa wu: wu nyu) – jeden z głównych języków chińskich używanych powszechnie w Chinach.
Nowy!!: Język chiński i Język wu · Zobacz więcej »
Język xiang
Język xiang, także hunański – jeden z języków chińskich, używany głównie w prowincji Hunan, a także w części prowincji Guangdong, Syczuan i regionu autonomicznego Guangxi.
Nowy!!: Język chiński i Język xiang · Zobacz więcej »
Język yue
Język yue (chiń. trad. 粵語, chiń. upr. 粤语, kantoński (jyutping): Jyut6jyu5; pinyin: Yuèyǔ) – język lub makrojęzyk (zależnie od klasyfikacji) używany w południowej części Chin, zwłaszcza w prowincji Guangdong.
Nowy!!: Język chiński i Język yue · Zobacz więcej »
Języki chińsko-tybetańskie
Języki chińsko-tybetańskie (sino-tybetańskie) – hipotetyczna rodzina językowa, do której należąjęzyki używane na terenie Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język chiński i Języki chińsko-tybetańskie · Zobacz więcej »
Języki mandaryńskie
Zasięg języków mandaryńskich Języki mandaryńskie – grupa języków, którymi, według sinologów chińskich, mówi 70% populacji etnicznych Chińczyków.
Nowy!!: Język chiński i Języki mandaryńskie · Zobacz więcej »
Języki min
Główne języki min. Języki min – rodzina języków chińskich używanych przez około 60 milionów osób w prowincji Fujian oraz przez emigrantów z tej prowincji mieszkających w Guangdong (wokół Chaozhou), na wyspie Leizhou, na wyspie Hajnan, na archipelagu Zhoushan oraz na Tajwanie.
Nowy!!: Język chiński i Języki min · Zobacz więcej »
Jiangsu
Mauzoleum Sun Jat-sena w Nankinie Jiangsu - prowincja ChRL położona w środkowej części wschodniego wybrzeża Chin.
Nowy!!: Język chiński i Jiangsu · Zobacz więcej »
Jiangxi
Jiangxi – prowincja ChRL położona w południowo-wschodniej części kraju, rozciągająca się między Jangcy na północy, a górami na południu.
Nowy!!: Język chiński i Jiangxi · Zobacz więcej »
Jilin
Jilin – północno-wschodnia prowincja ChRL, część regionu Dongbei przy granicy z Rosją.
Nowy!!: Język chiński i Jilin · Zobacz więcej »
Junnan
Junnan (wym.) – górska prowincja w południowo-zachodniej części ChRL.
Nowy!!: Język chiński i Junnan · Zobacz więcej »
Kambodża
Kambodża, Królestwo Kambodży (trl. Kâmpǔchéa, Preăhréachéanachâkr Kâmpǔchéa, w latach 1976–1989 Kampucza) – państwo w południowo-wschodniej Azji, na Półwyspie Indochińskim, nad ZatokąTajlandzką.
Nowy!!: Język chiński i Kambodża · Zobacz więcej »
Kanton (Chiny)
Wieżowce w Kantonie Kanton (wym. kant., wym. mand.) – miasto w południowo-wschodnich Chinach, stolica prowincji Guangdong, największa jednostka administracyjna konurbacji o liczbie ludności przekraczającej 100 milionów mieszkańców (2015), położona przy wierzchołku delty Rzeki Perłowej, w XVI–XIX wieku główny chiński port, siedziba najstarszych i największych w kraju targów, w 2010 roku gospodarz letnich Igrzysk Azjatyckich.
Nowy!!: Język chiński i Kanton (Chiny) · Zobacz więcej »
Klasyczny język chiński
Klasyczny poemat chiński Klasyczny język chiński – język używany do początku XX wieku w piśmiennictwie chińskim, a także japońskim, wietnamskim i koreańskim.
Nowy!!: Język chiński i Klasyczny język chiński · Zobacz więcej »
Korea Północna
Korea Północna, oficjalna nazwa Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, w skrócie KRLD (kor. 조선민주주의인민공화국, hancha: 朝鮮民主主義人民共和國, MCR Chosŏn Minjujuŭi Inmin Konghwaguk) – państwo w Azji Wschodniej, powstałe w północnej części Półwyspu Koreańskiego po II wojnie światowej na terenach zajętych przez Armię Czerwoną.
Nowy!!: Język chiński i Korea Północna · Zobacz więcej »
Korea Południowa
Korea Południowa (kor. 한국, hancha 韓國, trb. Hanguk), właściwie Republika Korei (kor. 대한민국, hancha 大韓民國, trb. Daehan-minguk) – państwo w Azji Wschodniej, w południowej części Półwyspu Koreańskiego utworzone po II wojnie światowej na terenach zajętych przez wojska Stanów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język chiński i Korea Południowa · Zobacz więcej »
Kuangsi
Region Autonomiczny Kuangsi-Czuang (Guangxi wym.) – region autonomiczny w południowej części Chin.
Nowy!!: Język chiński i Kuangsi · Zobacz więcej »
Kuejczou
Kuejczou – prowincja w południowych Chinach.
Nowy!!: Język chiński i Kuejczou · Zobacz więcej »
Lekcja (językoznawstwo)
Lekcja (łac. lectio – czytanie, odczyt) – sposób odczytania na głos znaków pisma.
Nowy!!: Język chiński i Lekcja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Liaoning
Liaoning – północna prowincja ChRL w regionie Dongbei.
Nowy!!: Język chiński i Liaoning · Zobacz więcej »
Lingua franca
Lingua franca (wł. „język Franków”) – w wąskim ujęciu: język mieszany typu pidżynowego (zwany też sabir, od hiszpańskiego saber – „wiedzieć”), używany w basenie Morza Śródziemnego, o zredukowanej fleksji i gramatyce, powstały na bazie słownej głównie z języków: francuskiego, włoskiego, greckiego, hiszpańskiego i arabskiego.
Nowy!!: Język chiński i Lingua franca · Zobacz więcej »
Literatura chińska
Literatura chińska – tradycja literacka licząca ponad 2,5 tys.
Nowy!!: Język chiński i Literatura chińska · Zobacz więcej »
Makau
Makau lub Makao (chiń. trad. 澳門, chiń. upr. 澳门, kant. jyutping Ou3 mun4 wym., mand. pinyin Àomén wym.), oficjalnie Specjalny Region Administracyjny Makau (port. Região Administrativa Especial de Macau) – jeden z dwóch specjalnych regionów administracyjnych Chińskiej Republiki Ludowej (drugim regionem jest Hongkong), znajdujący się na wschodnim wybrzeżu Chin.
Nowy!!: Język chiński i Makau · Zobacz więcej »
Makrojęzyk
Makrojęzyk – jednostka klasyfikacyjna wprowadzona przez międzynarodowy standard ISO 639.
Nowy!!: Język chiński i Makrojęzyk · Zobacz więcej »
Malezja
Region Malezji Malezja – państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Malajskim i wyspie Borneo; obszar 330,803 km², ludność 33 711 000 (według stanu na 2022 r.), stolica Kuala Lumpur (ok. 8,419 mln mieszkańców), siedziba rządu w Putrajaya.
Nowy!!: Język chiński i Malezja · Zobacz więcej »
Mandaryn
dynastii Qing Mandaryn – urzędnik w cesarskich Chinach.
Nowy!!: Język chiński i Mandaryn · Zobacz więcej »
Mandżurowie
Mandżurskie damy na fotografii z pocz. XX wieku Mandżurowie (mandż. Manju) – naród wywodzący się z plemion tungusko-mandżurskich ałtajskiej ligi językowej, zamieszkujących od zamierzchłych czasów północno-wschodniąMandżurię.
Nowy!!: Język chiński i Mandżurowie · Zobacz więcej »
Mieczysław Jerzy Künstler
Grób Künstlera na wojskowych Powązkach Mieczysław Jerzy Künstler (ur. 26 marca 1933 w Słupcy, zm. 27 grudnia 2007 w WarszawieEwa Zajdler: Mieczysław Jerzy Künstler 1933-2007. Między Paryżem a Pekinem, w: Portrety uczonych. Profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego po 1945. A-K, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2016, s. 686-697.) – polski językoznawca, sinolog, znawca języków i kultury chińskiej.
Nowy!!: Język chiński i Mieczysław Jerzy Künstler · Zobacz więcej »
Minnańska Wikipedia
Minnańska Wikipedia – edycja Wikipedii tworzona w języku minnańskim.
Nowy!!: Język chiński i Minnańska Wikipedia · Zobacz więcej »
Mongolia Wewnętrzna
Region Autonomiczny Mongolii Wewnętrznej (Mongolia Wewnętrzna) – region autonomiczny w północnych Chinach obejmujący południowe ziemie historycznej Mongolii.
Nowy!!: Język chiński i Mongolia Wewnętrzna · Zobacz więcej »
Odmiana językowa
Odmiana językowa, niekiedy również lekt lub kod językowy – wyodrębniona forma realizacji języka, zbiór środków językowych wyróżnionych na podstawie określonego kryterium – funkcjonalnego, socjalnego lub terytorialnego.
Nowy!!: Język chiński i Odmiana językowa · Zobacz więcej »
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Organizacja Narodów Zjednoczonych, ONZ (Organizacyja Objedinionnych Nacyj;, al-Umam al-Muttahida;, Liánhéguó) – uniwersalna (z wyjątkiem narodów niereprezentowanych) organizacja międzynarodowa, z siedzibąw Nowym Jorku, powstała 24 października 1945 roku w wyniku wejścia w życie podpisanej 26 czerwca 1945 w San Francisco Karty Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język chiński i Organizacja Narodów Zjednoczonych · Zobacz więcej »
Państwo
unitarne, będące jednocześnie krajem krajów związkowych Państwo – forma organizacji społeczeństwa mająca na celu stanowienie i wykonywanie prawa na określonym terytorium.
Nowy!!: Język chiński i Państwo · Zobacz więcej »
Pismo chińskie
Pismo chińskie (chiń. hànzì, jap. kanji, kor. hancha) – sylabowe pismo logograficzne (ideograficzno-fonetyczne), stworzone najwcześniej 8 tys.
Nowy!!: Język chiński i Pismo chińskie · Zobacz więcej »
Republika Chińska
Tajwańska kolej wysokich prędkości Republika Chińska, Tajwan, na arenie międzynarodowej często Chińskie Tajpej, także z ang.
Nowy!!: Język chiński i Republika Chińska · Zobacz więcej »
Shaanxi
Shaanxi – prowincja w północno-środkowej części ChRL.
Nowy!!: Język chiński i Shaanxi · Zobacz więcej »
Shantou
Shantou – miasto o statusie prefektury miejskiej w południowych Chinach, w prowincji Guangdong, port handlowy i rybacki nad Morzem Południowochińskim.
Nowy!!: Język chiński i Shantou · Zobacz więcej »
Shanxi
Shanxi – prowincja w środkowych Chinach.
Nowy!!: Język chiński i Shanxi · Zobacz więcej »
She (mniejszość narodowa)
She – jedna z oficjalnie uznawanych 55 mniejszości etnicznych w Chinach.
Nowy!!: Język chiński i She (mniejszość narodowa) · Zobacz więcej »
Sinciang
Sinciang (wym.; pełna nazwa: Region Autonomiczny Sinciang-Ujgur, ujg. شىنجاڭ ئۇيغۇر ئاپتونومرايونى, Shinjang Uyghur Aptonom Rayoni) – region autonomiczny w Chinach.
Nowy!!: Język chiński i Sinciang · Zobacz więcej »
Singapur
Singapur, oficjalnie Republika Singapuru (ang. Republic of Singapore, chiń. 新加坡共和国, malajski Republik Singapura, tamil. சிங்கப்பூர் குடியரசு) – miasto-państwo w Azji Południowo-Wschodniej, położone na wyspie Singapur oraz kilkudziesięciu mniejszych wyspach, w pobliżu południowego krańca Półwyspu Malajskiego.
Nowy!!: Język chiński i Singapur · Zobacz więcej »
Sinologia
Sinologia (albo chinoznawstwo; nazwa wywodzi się od łacińskiej nazwy Chin, Sina) – dziedzina wiedzy, zajmująca się wszystkim, co dotyczy Chin: językami chińskimi, kulturą, historią, systemami religijnymi i filozoficznymi (jak np. buddyzm, konfucjanizm czy taoizm), literaturą, a także gospodarkąitd.
Nowy!!: Język chiński i Sinologia · Zobacz więcej »
Standardowy język kantoński
Schemat tonów w języku kantońskim Schemat samogłosek w języku kantońskim Standardowy język kantoński, yue – jeden z języków chińskich używany na południu Chin, w Hongkongu i Makau, a także przez potomków chińskich emigrantów w Azji Południowo-Wschodniej i innych rejonach świata.
Nowy!!: Język chiński i Standardowy język kantoński · Zobacz więcej »
Standardowy język mandaryński
Tony w standardowym języku mandaryńskim Standardowy język mandaryński (nazywany często językiem mandaryńskim lub standardowym językiem chińskim) – oficjalny standard mówionego języka chińskiego, używany jako język urzędowy w Chińskiej Republice Ludowej, Republice Chińskiej, jeden z czterech oficjalnych języków Singapuru, a także jeden z sześciu oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Język chiński i Standardowy język mandaryński · Zobacz więcej »
Syczuan
Syczuan (Sichuan wym.) – prowincja w południowo-zachodnich Chinach, ze stolicąw Chengdu.
Nowy!!: Język chiński i Syczuan · Zobacz więcej »
Szanghaj
Szanghaj, dzielnica Pudong Szanghaj – miasto we wschodnich Chinach, przy ujściu rzeki Jangcy, jedno z czterech miast wydzielonych Chińskiej Republiki Ludowej.
Nowy!!: Język chiński i Szanghaj · Zobacz więcej »
Szantung
Szantung – prowincja na wschodnim wybrzeżu Chin.
Nowy!!: Język chiński i Szantung · Zobacz więcej »
Tajlandia
Region Tajlandii Tajlandia, Królestwo Tajlandii (Prathet Thai, potocznie Muang Thai) – państwo w południowo-wschodniej Azji, graniczące z Laosem i Kambodżąna wschodzie, z Malezjąna południu oraz z Mjanmą(Birmą) na zachodzie i północnym zachodzie.
Nowy!!: Język chiński i Tajlandia · Zobacz więcej »
Tajwan (wyspa)
Tajwan, hist.
Nowy!!: Język chiński i Tajwan (wyspa) · Zobacz więcej »
Teochew
Zasięg dialektu teochew Teochew, tiochiu, diojiu (潮州話, teoch. Dio5 ziu1 uê7, pinyin Cháozhōuhuà) – dialekt należący do grupy języków minnańskich, używany w regionie Chaoshan we wschodniej części prowincji Guangdong w Chinach.
Nowy!!: Język chiński i Teochew · Zobacz więcej »
Tradycyjne pismo chińskie
Tradycyjne pismo chińskie (chiń. trad. 繁體字, chiń. upr. 繁体字, pinyin zhèngtǐzì/fántǐzì) – odmiana pisma chińskiego, w której znaki majątradycyjnąpostać, umożliwiającączytanie dawniejszych tekstów.
Nowy!!: Język chiński i Tradycyjne pismo chińskie · Zobacz więcej »
Transkrypcja (językoznawstwo)
Transkrypcja, w skrócie trb. (od słowa transkrybowanie - dokonywanie transkrypcji) – system zapisu głosek (mowy) danego języka za pomocąsymboli graficznych, czyli pisownia fonetyczna lub system fonetycznej konwersji innego pisma.
Nowy!!: Język chiński i Transkrypcja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Transkrypcja języka chińskiego
piśmie phags-pa pochodzenia tybetańskiego. Zhuyin, chiński system transkrypcji języka mandaryńskiego Gazeta z lat 30 XX w. wydrukowana w całości w systemie ''latinxua sin wenz'' w grafii łacińskiej gwoyeu romatzyh języku arabskim, prawa po chińsku w arabskim systemie xiao’erjing Wyraz „Chiny” zapisany w hanyu pinyin, tongyong pinyin oraz tradycyjnymi i uproszczonymi znakami chińskimi Transkrypcja języka chińskiego – różne systemy oddania dźwięków języka chińskiego za pomocąinnych alfabetów.
Nowy!!: Język chiński i Transkrypcja języka chińskiego · Zobacz więcej »
Uproszczone pismo chińskie
Uproszczone pismo chińskie (chiń. upr. 简体字; chiń. trad. 簡體字; pinyin jiǎntǐzì) – odmiana pisma chińskiego, używana oficjalnie w Chińskiej Republice Ludowej, a także w Singapurze.
Nowy!!: Język chiński i Uproszczone pismo chińskie · Zobacz więcej »
Wade-Giles
Angielska transkrypcja sinologiczna Wade’a i Gilesa – transkrypcja stosowana do zapisu wymowy języka chińskiego za pomocąalfabetu łacińskiego na potrzeby użytkowników języka angielskiego.
Nowy!!: Język chiński i Wade-Giles · Zobacz więcej »
Wietnam
Region Wietnamu Wietnam, Socjalistyczna Republika Wietnamu − państwo w Azji Południowo-Wschodniej, położone na Półwyspie Indochińskim i graniczące z ChińskąRepublikąLudową, Laosem i Kambodżą.
Nowy!!: Język chiński i Wietnam · Zobacz więcej »
Wikipedia chińskojęzyczna
Wikipedia chińskojęzyczna – prowadzona w języku chińskim edycja Wikipedii uruchomiona 11 maja 2001.
Nowy!!: Język chiński i Wikipedia chińskojęzyczna · Zobacz więcej »
Xiamen
Xiamen (dawniej znane na Zachodzie jako Amoy od wymowy nazwy miasta w dialekcie hokkien) – miasto portowe w południowo-wschodnich Chinach, w prowincji Fujian, nad CieśninąTajwańską.
Nowy!!: Język chiński i Xiamen · Zobacz więcej »
Zhejiang
Zhejiang – prowincja na wschodnim wybrzeżu ChRL.
Nowy!!: Język chiński i Zhejiang · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Chin., Chiński, Hanyu, Języki chińskie.
