Komunikacja

345 kontakty: Abraham Lincoln, Akademia (starożytność), Albert Wielki, Aleksander Macedoński, Alkione (Plejada), Alkuin, Ambroży z Mediolanu, Ambrozjusz Teodozjusz Makrobiusz, Amfimakr, Anafora (środek stylistyczny), Andrzej Chryzostom Załuski, Andrzej Frycz Modrzewski, Andrzej Patrycy Nidecki, Angelo Mai, Antiochia, Antiochos z Askalonu, Antykatony, Apollonios Molon, Appian z Aleksandrii, Appiusz Klaudiusz Pulcher (konsul 143 p.n.e.), Aratos z Soloj, Archimedes, Areté, Arpino, Art Institute of Chicago, Arystokracja, Arystotelizm, Askoniusz Pedianus, Świątynia Bellony w Rzymie, Święta Monika, Attycyzm, Attyk, Augur, Augustyn z Hippony, Aulus Licinius Archias, Azja (prowincja rzymska), Azjanizm, Łacina, Łazienki Królewskie w Warszawie, Łukasz Górnicki, Beda Czcigodny, Benedykt Herbest, Biblia, Biblioteka opactwa św. Galla, Biblioteka Watykańska, Bieniasz Budny, Bitwa pod Carrhae, Bitwa pod Farsalos, Bitwa pod Mutiną (43 p.n.e.), Bitwa pod Tapsus, ..., Bononia (starożytne miasto), Brindisi, Brygida Kürbis, Cato Maior de Senectute, Cnota, Concilium plebis, Concordia (mitologia), Connecticut, Cyceronianizm, Cylicja, Deizm, Dejotar I Filoromajos, Deklaracja praw człowieka i obywatela, Demokracja, Demostenes, Devon, Droga Mleczna, Durrës, Dusza (filozofia), Dyktatura, Dytrochej, Dzieje cywilizacji w Polsce, Edyl, Egocentryzm, Einhard, Eklektyzm starożytny, Ekwici, Elżbieta I Tudor, Elegia, Elita, Eliusz Donat, Epikureizm, Epir, Epistemologia, Epistolografia, Erazm Rykaczewski, Erazm z Rotterdamu, Etyka chrześcijańska, Exemplum, Figura retoryczna, Filipiki (Cyceron), Filon z Laryssy, Filozofia przyrody, Filozofia religii, Filozofia rzymska, Formia, Forum Romanum, Francesco Petrarca, Fulwia, Gajusz Juliusz Cezar, Gajusz Kasjusz Longinus, Gajusz Mariusz, Galacja, Galia Przedalpejska, Gaston Boissier, Góry Nur, Gelliusz, George Washington, Gnejusz Pompejusz Strabon, Godność, Haruspik, Heksametr daktyliczny, Hermagoras z Temnos, Hieronim ze Strydonu, Homo novus, Homoioteleuton, Honoré Gabriel Riqueti de Mirabeau, Hortensjusz (dialog), Hraban Maur, Hugo Grocjusz, Humanizm renesansowy, I triumwirat, Ignacy Nagurczewski, Imperator, Inkunabuł, Istota, Ius civile, Jakość, Jan (Sacranus) z Oświęcimia, Jan Sajdak, Jan Szkot Eriugena, Jan Wikarjak, Jan Zamoyski, Jérôme Carcopino, Józef Borejko, Język grecki klasyczny, Język literacki, Język wernakularny, Jean Bodin, Jerzy Ossoliński, John Adams, John Locke, Kapadocja, Kapua, Kasjusz Dion, Katon Młodszy, Katylina, Kazimierz Feliks Kumaniecki, Kazimierz Morawski (filolog), Klaudiusz (cesarz), Klaudiusz Ptolemeusz, Komentarz (gatunek literacki), Komicja centurialne, Komicja kurialne, Komicja trybusowe, Komisja Edukacji Narodowej, Konsul rzymski, Krantor z Soloj, Królestwo Partów, Kronika Wincentego Kadłubka, Krzesło kurulne, Ksenofont, Kultura popularna, Kwestor, Kwintus Cecyliusz Metellus Nepos Młodszy, Kwintus Tulliusz Cyceron, Kwintylian, Kwirynał, Laktancjusz, Latynizacja, Lilibeum, Literatura starogrecka, Liutprand z Cremony, Lorenzo Valla, Lorsch, Lucjusz Emiliusz Paulus Macedoński, Lucjusz Licyniusz Krassus, Lud, Lukka, Lukrecjusz, Malarstwo temperowe, Marcjanus Kapella, Marek Antoniusz, Marek Antoniusz Orator, Marek Emiliusz Lepidus (triumwir), Marek Juniusz Brutus, Marek Licyniusz Krassus, Marek Terencjusz Warron, Mądrość, Męstwo, Metafizyka klasyczna, Michał z Wielunia, Mieczysław Brożek, Mikołaj Kopernik, Minuskuła, Misteria eleuzyjskie, Mitrydates VI Eupator, Mnemotechnika, Monarchia, Monoteizm, Monteskiusz, Mopsuestia, Moralność, Muzea Kapitolińskie, Muzea Watykańskie, Muzeum Thorvaldsena, Narracja (retoryka), Neoplatonizm, Neron, New Haven, Niccolò Machiavelli, O inwencji, O nadzwyczajnej władzy wojskowej Gnejusza Pompejusza, O naturze bogów, O tempora, o mores!, Obelga, Obowiązki duchownych, Obywatele rzymscy, Ochlokracja, Ojcowie Kościoła, Ojcowie założyciele Stanów Zjednoczonych, Oktawian August, Oligarchia, Pałac Luksemburski, Państwo, Palatyn (wzgórze), Panajtios, Paschasius Radbertus, Percepcja, Pietro Bembo, Piotr Skarga, Platon, Platonizm, Plutarch, Pochwała Katona, Pocieszenie, Podział władz, Poggio a Caiano, Pole Marsowe (Rzym), Polona, Pompeja, Pompejusz, Pont, Pontyfik, Posejdonios z Rodos, Prawda, Prawo natury, Prawo pozytywne, Prawo rzymskie, Prawo zwyczajowe, Pretor, Proskrypcja, Pryncypat (Rzym), Pryscjan, Publikanie, Publiusz Klodiusz Pulcher, Publiusz Korneliusz Dolabella, Publiusz Korneliusz Tacyt, Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra?, Racjonalizm filozoficzny, Religia starożytnego Rzymu, Renesans, Reno (rzeka), Republika, Republika rzymska, Republikanizm, Retoryka, Retoryka dla Herenniusza, Ronald Reagan, Rostra, Routledge Encyclopedia of Philosophy, Rozum, Rubikon, Rzeczpospolita Obojga Narodów, Sceptycyzm, Scholastyka (filozofia), Scypion Afrykański Młodszy, Scypion Afrykański Starszy, Sekstus Roscjusz, Sen Scypiona, Senat (Francja), Seneka Młodszy, Seneka Starszy, Serwiusz (gramatyk), Sprawiedliwość, Sprzysiężenie Katyliny, St. Gallen, Stanisław Karnkowski, Stanisław Konarski, Stanisław Koszutski (pisarz), Stanisław Orzechowski (pisarz), Stanisław Reszka, Starożytny Rzym, Stary Testament, Status społeczny, Stoicyzm, Sulla, Swetoniusz, Sycylia, Sylwester II, Syrakuzy, Syria (prowincja rzymska), Sztuki wyzwolone, Szymon Marycjusz, Tadeusz Zieliński (filolog), Tarsus (miasto), Taurus (góry w Turcji), Theodor Mommsen, Thomas Hobbes, Thomas Jefferson, Timajos (dialog), Trajan, Trybun ludowy, Tusculum, Tuskulanki, Tyran, Tyron, Tytus Anniusz Milon, Tytus Liwiusz, Ulmer Münster, Umiarkowanie, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Yale, Vincenzo Foppa, Voltaire, W obronie Sekstusa Roscjusza, W sprawie Kwinkcjusza, Waleriusz Maksymus, Wallace Collection, Werona, Werres, Wespazjan, Wilhelm Drumann, William Pitt Młodszy, William z Malmesbury, Wincenty Kadłubek, Winston Churchill, Wojna Rzymu ze sprzymierzeńcami, Wolność zgromadzeń, Wolskowie, Wulgata, Wypowiedź, Wyznania, Zjawisko, Zygmunt Kubiak. Rozwiń indeks (295 jeszcze) » « Skompresować indeks

Abraham Lincoln

wojny secesyjnej Litografia przedstawiająca moment zabójstwa Lincolna. Od lewej: Henry Rathbone, Clara Harris, Mary Todd Lincoln, Abraham Lincoln i John Wilkes Booth 7 lipca 1865, egzekucja skazanych za spisek na życie Lincolna (Mary Surratt, Lewis Powell, David Herold i George Atzerodt) Abraham Lincoln (ur. 12 lutego 1809 pod Hodgenville, zm. 15 kwietnia 1865 w Waszyngtonie) – amerykański polityk, mąż stanu, szesnasty prezydent Stanów Zjednoczonych, uczestnik wojny Czarnego Jastrzębia.

Nowy!!: Cyceron i Abraham Lincoln · Zobacz więcej »

Akademia (starożytność)

Pałacu Apostolskim Akademia – szkoła założona w Atenach ok.

Nowy!!: Cyceron i Akademia (starożytność) · Zobacz więcej »

Albert Wielki

Albert Wielki, Albert z Kolonii, Albert z Lauingen, Albert von Bollstädt, łac. Albertus Magnus (ur. 1193/1205? w Lauingen (Donau), zm. 15 listopada 1280 w Kolonii) – niemiecki duchowny katolicki oraz uczony; dominikanin, teolog i filozof scholastyczny, pierwszy wybitny przedstawiciel scholastycznego arystotelizmu.

Nowy!!: Cyceron i Albert Wielki · Zobacz więcej »

Aleksander Macedoński

Aleksander III Macedoński (Aleksandros ho Tritos ho Makedon) zwany też Aleksandrem Wielkim (Aleksandros ho Megas) i niezwyciężonym (άνίκητος) (ur. 19–20 lipca 356 p.n.e. w Pelli, zm. 10 czerwca 323 p.n.e. w Babilonie) – król Macedonii z dynastii Argeadów w latach 336–323 p.n.e. Jest powszechnie uznawany za wybitnego stratega i jednego z największych zdobywców w historii ludzkości.

Nowy!!: Cyceron i Aleksander Macedoński · Zobacz więcej »

Alkione (Plejada)

Alkione (także Alkyone, Alcyone, Halcyone; gr. Alkyónē, łac. Alcyone 'zimorodek') – w mitologii greckiej nimfa, jedna z siedmiu Plejad.

Nowy!!: Cyceron i Alkione (Plejada) · Zobacz więcej »

Alkuin

Otgarowi z Moguncji; iluminacja z ''Manuscriptum Fuldense'', ok. 831-840. Alcuin, Alkuin, Alchoin, Alcwin, Ealhwine, Alchwine lub Albinus Flaccus (ur. ok. 730, prawdopodobnie w pobliżu Yorku, zm. 19 maja 804 w Tours) – błogosławiony katolicki, filozof, pedagog, teolog i teoretyk muzyki, uczony mnich anglosaski.

Nowy!!: Cyceron i Alkuin · Zobacz więcej »

Ambroży z Mediolanu

Ambroży z Mediolanu (ur. ok. 340 w Trewirze, zm. 4 kwietnia 397 w Mediolanie) – arcybiskup Mediolanu, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, wyznawca, ojciec i doktor Kościoła.

Nowy!!: Cyceron i Ambroży z Mediolanu · Zobacz więcej »

Ambrozjusz Teodozjusz Makrobiusz

Średniowieczna podobizna Makrobiusza Makrobiusz Ambrozjusz Teodozjusz (łac. Macrobius Afimbrosius Theodosius) – rzymski pisarz (jednak nierzymskiego pochodzenia, być może urodzony w Afryce) i rzymski filozof neoplatoński, żyjący i tworzący na przełomie IV i V wieku.

Nowy!!: Cyceron i Ambrozjusz Teodozjusz Makrobiusz · Zobacz więcej »

Amfimakr

Amfimakr, amfimacer (gr. amphímakros, z obu stron długi), kretyk (gr. κρητικός, wers kreteński) – w wersyfikacji iloczasowej stopa metryczna złożona z trzech sylab: jednej krótkiej między dwiema długimi.

Nowy!!: Cyceron i Amfimakr · Zobacz więcej »

Anafora (środek stylistyczny)

Anafora (gr. anaphorá „podniesienie”), także epanafora (gr. epanaphorá) – celowe powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych segmentów wypowiedzi.

Nowy!!: Cyceron i Anafora (środek stylistyczny) · Zobacz więcej »

Andrzej Chryzostom Załuski

Andrzej Chryzostom Załuski, herbu Junosza, pseud.: Cierpiący, Ieden Kapłan, Ogłowski Andrzej, Iego Niegdy Przyjaciel X. B. Kijowski, (ur. 1650, zm. 12 maja 1711 w Dobrym Mieście) – kaznodzieja, tłumacz, kanclerz wielki koronny od 1703, biskup warmiński od 1699, biskup płocki od 1692, biskup kijowski od 1683, prepozyt płockiej kapituły katedralnej w latach 1691-1692 i w 1709 roku, poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1674 roku, poseł Rzeczypospolitej w Królestwie Hiszpanii, kanclerz królowej Marii Kazimiery.

Nowy!!: Cyceron i Andrzej Chryzostom Załuski · Zobacz więcej »

Andrzej Frycz Modrzewski

Zygmunta Augusta Zygmunta Augusta Andrzej Frycz Modrzewski, właśc.

Nowy!!: Cyceron i Andrzej Frycz Modrzewski · Zobacz więcej »

Andrzej Patrycy Nidecki

Andrzej Patrycy Nidecki herbu Wieże, inne formy nazwiska: Andreas Patricius, A. Patricus Striceco, A. Patricius Nidecicus, Nidecius, A. Patricius Nideczki, A. Patriczi Nideczki, Patrycy, (ur. 27 listopada 1522 w Oświęcimiu, zm. 2 stycznia 1587 na zamku w Wolmarze na Łotwie) – polski humanista, filolog; sekretarz Zygmunta Augusta 1560, później Anny Jagiellonki 1572 i Stefana Batorego 1576, archidiakon kapituły katedralnej wileńskiej w latach 1570-1587, kanonik kruszwicki 1547, warszawski 1563, sandomierski 1568, pułtuski 1569 i krakowski 1580, biskup wendeński 1585, autor polemicznych pism antyreformacyjnych, pisarz apologetyczny, wydawca i komentator Cycerona.

Nowy!!: Cyceron i Andrzej Patrycy Nidecki · Zobacz więcej »

Angelo Mai

Angelo Mai (ur. 7 marca 1782 w Schilpario, zm. 8 września 1854 w Castel Gandolfo) – kardynał, teolog i filolog włoski.

Nowy!!: Cyceron i Angelo Mai · Zobacz więcej »

Antiochia

Antiochia (lub Hatay; hist. Antiochia Syryjska, Antiochia koło Dafne, Wielka Antiochia, Teopolis;, trl. Anṭākiya, trb. Antakija,, trl. Antiocheia) – miasto położone w Turcji nad rzekąOrontes (Asi), 22 km od brzegu Morza Śródziemnego, u podnóża góry Silpius (ar. Habib an-Nadżar).

Nowy!!: Cyceron i Antiochia · Zobacz więcej »

Antiochos z Askalonu

Antiochos z Askalonu (ur. między początkiem lat trzydziestych a końcem lat dwudziestych II w. p.n.e., zm. po 69 roku p.n.e.) – starożytny filozof platońskiej Akademii (piąta Akademia) doby eklektyzmu.

Nowy!!: Cyceron i Antiochos z Askalonu · Zobacz więcej »

Antykatony

Juliusza Cezara wykonane za jego życia – w okresie, gdy pisał ''Antykatony'' Antykatony lub Antykaton – zaginiony traktat polityczny w dwóch księgach autorstwa Gajusza Juliusza Cezara, napisany i opublikowany w roku 45 przed Chrystusem, który był polemikąz PochwałąKatona Marka Tulliusza CyceronaWykorzystano tłumaczenie Gabrieli Pianko (korespondencja Cycerona), Wiktora Kornatowskiego (Topiki) oraz Tadeusza Sinko i Mieczysława Brożka (Plutarch).

Nowy!!: Cyceron i Antykatony · Zobacz więcej »

Apollonios Molon

Apollonios Molon (I wiek p.n.e.) – grecki nauczyciel wymowy i retor, pochodzący z Alabandy w Karii.

Nowy!!: Cyceron i Apollonios Molon · Zobacz więcej »

Appian z Aleksandrii

Appian z Aleksandrii łac. Appianus Alexandrinus, gr. Ἀππιανὸς ὁ Ἀλεξανδρεύς (ur. ok. 95, zm. ok. 180) – grecki historyk.

Nowy!!: Cyceron i Appian z Aleksandrii · Zobacz więcej »

Appiusz Klaudiusz Pulcher (konsul 143 p.n.e.)

Appius Claudius Pulcher (ur. ?, zm. 133 p.n.e.) – członek patrycjuszowskiego rodu Klaudiuszów Pulcher, jednego z najbardziej wpływowych w okresie republiki.

Nowy!!: Cyceron i Appiusz Klaudiusz Pulcher (konsul 143 p.n.e.) · Zobacz więcej »

Aratos z Soloj

Aratos z Soloj (Aratos ho Soleus; wersja łac. imienia Aratus; ur. około 310 p.n.e., zm. około 245 p.n.e.) – hellenistyczny poeta i lekarz grecki żyjący w czasach Ptolemeusza II Filadelfosa (panowanie: 284–246 p.n.e.). Urodził się w Soli w Cylicji.

Nowy!!: Cyceron i Aratos z Soloj · Zobacz więcej »

Archimedes

Pomnik przedstawiający Archimedesa – Berlin, Alt-Treptow, ogród Obserwatorium Archenholda Archimedes z Syrakuz (gr. Archimedes ho Syrakosios; ok. 287–212 p.n.e.) – grecki matematyk, fizyk i inżynier.

Nowy!!: Cyceron i Archimedes · Zobacz więcej »

Areté

Bibliotece Celsusa w Efezie (II w. n.e.) Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji.

Nowy!!: Cyceron i Areté · Zobacz więcej »

Arpino

Panorama Arpino Arpino – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Frosinone.

Nowy!!: Cyceron i Arpino · Zobacz więcej »

Art Institute of Chicago

Art Institute of Chicago (AIC) (Instytut Sztuki w Chicago) – muzeum sztuk pięknych położone w Chicago w Grant Park przy South Michigan Avenue 111.

Nowy!!: Cyceron i Art Institute of Chicago · Zobacz więcej »

Arystokracja

Aleksander Romanow) Arystokracja (gr. aristokratia, od wyrazów aristos „najlepszy” + krateo „rządzę”) – najwyższa warstwa społeczna, która wykształciła się w starożytnej Grecji, podczas najazdu Dorów w 1200 r. p.n.e. Mianem arystokracji określa się zatem elitarnąwarstwę społeczną, zajmującąnajwyższąpozycję w społeczeństwie, do której przynależność wynika ze szlachetnego urodzenia i jest dziedziczna (arystokracja rodowa).

Nowy!!: Cyceron i Arystokracja · Zobacz więcej »

Arystotelizm

Arystotelizm – grupa doktryn filozoficznych związanych z twórczościąArystotelesa.

Nowy!!: Cyceron i Arystotelizm · Zobacz więcej »

Askoniusz Pedianus

Quintus Asconius Pedianus (ur. 9 p.n.e., zm. 76 n.e.) – rzymski gramatyk, autor komentarzy do dzieł literackich.

Nowy!!: Cyceron i Askoniusz Pedianus · Zobacz więcej »

Świątynia Bellony w Rzymie

Świątynia Bellony – starożytna świątynia poświęcona bogini wojny Bellonie, znajdująca się na Polu Marsowym w Rzymie.

Nowy!!: Cyceron i Świątynia Bellony w Rzymie · Zobacz więcej »

Święta Monika

Święta Monika, Monika z Hippony (Tagasty), łac. i wł. Monica (ur. ok. 332 w Tagaście w Numidii, obecnie Souk Ahras w Algierii, zm. 387 w Ostii) – święta Kościoła katolickiego, matka św. AugustynaZmarła na febrę prawdopodobnie w listopadzie (patrz bibliografia).

Nowy!!: Cyceron i Święta Monika · Zobacz więcej »

Attycyzm

Attycyzm – odmiana stylu retorycznego, powstała w retoryce greckiej w I w. p.n.e. jako reakcja na ozdobność i niezwykłość form językowych (reprezentowane m.in. przez sofistów i tzw. azjanizm), którym przeciwstawiała ideał powagi, prostoty i jasności.

Nowy!!: Cyceron i Attycyzm · Zobacz więcej »

Attyk

Tytus Pomponiusz Attyk, zwany Attykiem (ur. 109 p.n.e., zm. 31 marca 32 r. p.n.e.) – rzymski pisarz, historyk, przedsiębiorca i wydawca.

Nowy!!: Cyceron i Attyk · Zobacz więcej »

Augur

Augur z ''lituus''. Augur (łac.) – rzymski kapłan, który odczytywał wolę bogów z nieba nad miastem na podstawie zjawisk atmosferycznych i lotu ptaków.

Nowy!!: Cyceron i Augur · Zobacz więcej »

Augustyn z Hippony

Philippe’a de Champaigne Aureliusz Augustyn z Hippony, łac. Aurelius Augustinus (ur. 13 listopada 354 w Tagaście, zm. 28 sierpnia 430 w Hipponie) – filozof, teolog, organizator życia kościelnego, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi PrawosławnejPor.

Nowy!!: Cyceron i Augustyn z Hippony · Zobacz więcej »

Aulus Licinius Archias

Aulus Licinius Archias także Archias z Antiochii (ur. ok. 120 p.n.e., zm. 61 p.n.e.) – starożytny poeta grecki z Antiochii słynący z talentu improwizatorskiego.

Nowy!!: Cyceron i Aulus Licinius Archias · Zobacz więcej »

Azja (prowincja rzymska)

Azja jako prowincja w Imperium rzymskim (za panowania Trajana) Azja (łac. Asia) – prowincja rzymska obejmująca zachodniączęść półwyspu Azja Mniejsza.

Nowy!!: Cyceron i Azja (prowincja rzymska) · Zobacz więcej »

Azjanizm

Azjanizm – odmiana stylu retorycznego przeciwstawiana attycyzmowi.

Nowy!!: Cyceron i Azjanizm · Zobacz więcej »

Łacina

Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.

Nowy!!: Cyceron i Łacina · Zobacz więcej »

Łazienki Królewskie w Warszawie

Zygmunta Vogla, koniec XVIII wieku Hipodrom wybudowany w 1927 Nieborowa Ermitaż Biały Dom Pałac Myślewicki Amfiteatr Wielka Oficyna (tzw. Podchorążówka) Nowa Kordegarda Stara Pomarańczarnia Nowa Pomarańczarnia Stara Kordegarda Świątynia Sybilli Pomnik Fryderyka Chopina pomnik Jana III Sobieskiego Promenada prowadząca od Białego Domku do pałacu Na Wyspie Łazienki Królewskie – zespół pałacowo-ogrodowy w Warszawie założony w XVIII wieku przez Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Nowy!!: Cyceron i Łazienki Królewskie w Warszawie · Zobacz więcej »

Łukasz Górnicki

Łukasz Górnicki herbu Ogończyk (ur. 1527 w Oświęcimiu, zm. 22 lipca 1603 w Lipnikach pod Tykocinem) – polski humanista renesansowy, poeta, pisarz polityczny, tłumacz, sekretarz królewski Zygmunta Augusta (1559) i jego bibliotekarz, sekretarz Stefana Batorego, starosta niegrodowy tykociński (1571), starosta wasilkowski (1576), prebendarz dóbr duchownych (otrzymywał dochody z probostw wielickiego i kęckiego oraz kanonii kruszwickiej), wójt wasilkowski.

Nowy!!: Cyceron i Łukasz Górnicki · Zobacz więcej »

Beda Czcigodny

Kroniki norymberskiej). Zamek i katedra w Durham. Beda, zwany Czcigodnym lub Wspaniałym, łac. Venerabilis, sang. Bǣda lub Bēda (ur. 672 w Wearmouth k. Sunderlandu w Anglii lub 673, zm. 25 maja 735 w Jarrow) – anglosaski mnich benedyktyn, prezbiter, związany z klasztorami w Wearmouth oraz Jarrow w Nortumbrii (obecnie klasztor Wearmouth-Jarrow), wszechstronny uczony.

Nowy!!: Cyceron i Beda Czcigodny · Zobacz więcej »

Benedykt Herbest

Benedykt Herbest (ur. ok. 1531 w Nowym Mieście, zm. 4 marca 1598 w Jarosławiu) – polski jezuita, pisarz, literaturoznawca i pedagog, działający w okresie renesansu.

Nowy!!: Cyceron i Benedykt Herbest · Zobacz więcej »

Biblia

Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.

Nowy!!: Cyceron i Biblia · Zobacz więcej »

Biblioteka opactwa św. Galla

Biblioteka opactwa św.

Nowy!!: Cyceron i Biblioteka opactwa św. Galla · Zobacz więcej »

Biblioteka Watykańska

Hal Sykstyński w Bibliotece Watykańskiej Biblioteka Watykańska (Bibliotheca Apostolica Vaticana) – biblioteka znajdująca się na terenie państwa Watykan.

Nowy!!: Cyceron i Biblioteka Watykańska · Zobacz więcej »

Bieniasz Budny

''Krotkich a węzłowatych powiesci ktore po grecku zowąapophtegmata księgi IIII'' – strona tytułowa wydania z 1639 Bieniasz Budny (zm. po 1632) – polski pisarz i tłumacz działający na przełomie XVI i XVII wieku.

Nowy!!: Cyceron i Bieniasz Budny · Zobacz więcej »

Bitwa pod Carrhae

Bitwa pod Carrhae (obecnie Harran w Turcji) – starcie zbrojne, do którego doszło 9 czerwca 53 roku p.n.e. pomiędzy legionami rzymskimi a Partami.

Nowy!!: Cyceron i Bitwa pod Carrhae · Zobacz więcej »

Bitwa pod Farsalos

Bitwa pod Farsalos – starcie zbrojne 9 sierpnia 48 p.n.e. pomiędzy wojskami Cezara i Pompejusza, które miało miejsce w Tesalii podczas rzymskiej wojny domowej.

Nowy!!: Cyceron i Bitwa pod Farsalos · Zobacz więcej »

Bitwa pod Mutiną (43 p.n.e.)

Bitwa pod Mutiną– starcie zbrojne, które miało miejsce 23 kwietnia 43 p.n.e. w trakcie kampanii mutińskiej, po śmierci Gajusza Juliusza Cezara.

Nowy!!: Cyceron i Bitwa pod Mutiną (43 p.n.e.) · Zobacz więcej »

Bitwa pod Tapsus

Bitwa pod Tapsus – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 46 p.n.e. między wojskami Cezara i zwolenników Pompejusza.

Nowy!!: Cyceron i Bitwa pod Tapsus · Zobacz więcej »

Bononia (starożytne miasto)

Bononia (dziś: Bolonia) - starożytne miasto w Italii północnej, na prawym brzegu rzeki Renus (dopływ Padu).

Nowy!!: Cyceron i Bononia (starożytne miasto) · Zobacz więcej »

Brindisi

Brindisi (łac. Brundisium, grec. Brentèsion lub Vrindhision, mesapijskie Brention) – miasto portowe i gmina we Włoszech, w regionie Apulia, w prowincji Brindisi.

Nowy!!: Cyceron i Brindisi · Zobacz więcej »

Brygida Kürbis

Brygida Maria Kürbis (Brygida Kürbisówna; ur. 11 września 1921 w Chełmnie, zm. 5 listopada 2001 w Poznaniu) – polska historyczka i wydawczyni źródeł, mediewistka specjalizująca się w źródłoznawstwie, dziejach historiografii i kulturze średniowiecza polskiego na tle europejskim.

Nowy!!: Cyceron i Brygida Kürbis · Zobacz więcej »

Cato Maior de Senectute

Cato Maior de Senectute (pol. Katon Starszy o starości, skr. O starości) – traktat filozoficzny w formie dialogu, praca Marka Tuliusza Cycerona napisana około 45–44 roku p.n.e. Jest prawdopodobnie najczęściej czytanąi najbardziej lubianąpracąautoraAleksander Mikołajczak, Traktat Cycerona „De senectute” i jego aktualność u progu trzeciego tysiąclecia, w: Ars Senescendi.

Nowy!!: Cyceron i Cato Maior de Senectute · Zobacz więcej »

Cnota

Alegoria cnoty. Cnocie (postać kobiety) towarzysząliczne atrybuty cnót szczegółowych (wąż, cyrkiel, miecz, uprząż, skóra lwa, tarcza i hełm). Antonio Allegri da Correggio, olej na płótnie (1525) Cnota (w j. pl. także dzielność, sprawność) (– areté) – pozytywna cecha charakteru, stała dyspozycja człowieka ku czynom moralnie dobrym.

Nowy!!: Cyceron i Cnota · Zobacz więcej »

Concilium plebis

Concilium plebis (także Concilia plebis tributa) – zgromadzenie ludowe powstałe w V wieku p.n.e. w republikańskim Rzymie, na którym zbierali się wyłącznie plebejusze.

Nowy!!: Cyceron i Concilium plebis · Zobacz więcej »

Concordia (mitologia)

Concordia (także Konkordia; łac. Concordia) – w mitologii rzymskiej bogini zgody i harmonii, która panowała nad ładem w państwie i stosunkami wewnętrznymi w nim.

Nowy!!: Cyceron i Concordia (mitologia) · Zobacz więcej »

Connecticut

Connecticut (wym.) – stan w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, położony w regionie Nowej Anglii, jedna z trzynastu pierwotnych kolonii.

Nowy!!: Cyceron i Connecticut · Zobacz więcej »

Cyceronianizm

Cyceronianizm – odmiana stylu retorycznego wzorowana na dziełach Cycerona uważanych, zwłaszcza w okresie renesansu, za najdoskonalsze urzeczywistnienie klasycznego stylu oratorskiego.

Nowy!!: Cyceron i Cyceronianizm · Zobacz więcej »

Cylicja

Cylicja (Kilikija lub niegdyś,,, Kilikia) – kraina historyczna na pograniczu Azji Mniejszej i Syropalestyny.

Nowy!!: Cyceron i Cylicja · Zobacz więcej »

Deizm

Deizm – nurt religijno-filozoficzny, którego cechąwspólnąjest przekonanie, że racjonalnie można uzasadnić istnienie jedynie Boga bezosobowego, będącego konstruktorem świata rozumianego jako mechanizm oraz źródłem praw, według których ten mechanizm świata działa.

Nowy!!: Cyceron i Deizm · Zobacz więcej »

Dejotar I Filoromajos

Dejotar I Filoromajos lub Dejotarus (celt.: Deiotarix; gr.: Δηϊοταρος, Dēïotaros, łac.: Deiotarus) (ur. ok. 105, zm. 40 p.n.e.) – tetrarcha celtyckich Tolistoagów w zachodniej Galacji w latach 70–63 p.n.e., król Pontu w latach 63–48 p.n.e. i od 47 p.n.e., król Małej Armenii w latach 63–47 p.n.e. i od 44 p.n.e., pierwszy król zjednoczonej Galacji od 63 p.n.e. do swej śmierci.

Nowy!!: Cyceron i Dejotar I Filoromajos · Zobacz więcej »

Deklaracja praw człowieka i obywatela

Deklaracja praw człowieka i obywatela przedstawiona w formie zbliżonej do Dekalogu Deklaracja praw człowieka i obywatela – dokument programowy rewolucji francuskiej, uchwalony 26 sierpnia 1789 przez Konstytuantę.

Nowy!!: Cyceron i Deklaracja praw człowieka i obywatela · Zobacz więcej »

Demokracja

urny wyborczej. Wybory sąjednym z podstawowych mechanizmów demokracji, umożliwiając obywatelom wyłonienie swoich przedstawicieli do organów władzy Demokracja (gr. dḗmos „lud”, krátos „władza” – dosł. „rządy ludu, ludowładztwo”) – jeden z typów ustroju państwa, zakładający udział obywateli w sprawowaniu władzy.

Nowy!!: Cyceron i Demokracja · Zobacz więcej »

Demostenes

Demostenes (gr. Dēmosthénēs, 384–322 p.n.e.) – mówca grecki, polityk, stanowczy przeciwnik macedońskiej dominacji w świecie greckim.

Nowy!!: Cyceron i Demostenes · Zobacz więcej »

Devon

Devon – hrabstwo administracyjne (niemetropolitalne), ceremonialne i historyczne w Anglii, w regionie South West England, położone we wschodniej części Półwyspu Kornwalijskiego, pomiędzy Kornwaliąna zachodzie a hrabstwami Somerset i Dorset na wschodzie.

Nowy!!: Cyceron i Devon · Zobacz więcej »

Droga Mleczna

Droga Mleczna – galaktyka spiralna z poprzeczką, w której znajduje się m.in.

Nowy!!: Cyceron i Droga Mleczna · Zobacz więcej »

Durrës

Durrës (alb. Durrësi, wł. Durazzo, gr. Δυρράχιον, Dyrrhachion, łac. Dyrrachium, srb. Драч Drač) – miasto w zachodniej Albanii, położone nad Morzem Adriatyckim.

Nowy!!: Cyceron i Durrës · Zobacz więcej »

Dusza (filozofia)

Dusza (/nefesz/,, /psyche/) – w filozofii pierwiastek życia, decydujący o tym, że osoba ludzka, zwierzę i roślina sąbytami żywymi.

Nowy!!: Cyceron i Dusza (filozofia) · Zobacz więcej »

Dyktatura

Przykładowi dyktatorzy XX wieku, od lewej: Józef Stalin, Adolf Hitler, Mao Zedong, Benito Mussolini, Kim Ir Sen Dyktatura (– dyktować) – dawniej termin używany był w starożytnym Rzymie, gdzie władzę na wypadek zagrożenia ze strony wroga obejmowała jednostka (dyktator); z czasem określenie to stało się synonimem władzy opartej na przemocy.

Nowy!!: Cyceron i Dyktatura · Zobacz więcej »

Dytrochej

Dytrochej – w wersyfikacji antycznej stopa wierszowa składająca się z czterech sylab: długiej, krótkiej, długiej, krótkiej; podwójny trochej.

Nowy!!: Cyceron i Dytrochej · Zobacz więcej »

Dzieje cywilizacji w Polsce

Dzieje cywilizacji w Polsce – cykl dwunastu prac Jana Matejki.

Nowy!!: Cyceron i Dzieje cywilizacji w Polsce · Zobacz więcej »

Edyl

Edyl (łac. aedilis) – urzędnik w starożytnym Rzymie.

Nowy!!: Cyceron i Edyl · Zobacz więcej »

Egocentryzm

Graficzna prezentacja egocentryzmu Egocentryzm (łac. ego – ja + centrum – środek) – postrzeganie świata zewnętrznego polegające na centralnym umiejscowieniu własnej osoby w świecie.

Nowy!!: Cyceron i Egocentryzm · Zobacz więcej »

Einhard

''Vita Karoli Magni'', iluminacja, XIII w. Einhard (ur. ok. 775 w Dolinie rzeki Men, zm. 14 marca 840 w Seligenstadt) – frankijski biograf i kronikarz piszący w języku łacińskim.

Nowy!!: Cyceron i Einhard · Zobacz więcej »

Eklektyzm starożytny

Eklektyzm starożytny - kierunek filozoficzny starożytności, łączący w sobie elementy z różnych doktryn filozoficznych, zwłaszcza hellenistycznych - epikureizmu, sceptycyzmu i stoicyzmu.

Nowy!!: Cyceron i Eklektyzm starożytny · Zobacz więcej »

Ekwici

Ekwici (łac. equites, l.poj. eques) – średnio zamożna rzymska klasa społeczna, w skład której wchodzili kupcy, przedsiębiorcy, bankierzy, posiadający majątki o wartości minimum 400 000 sesterców (III w. p.n.e.). Symbolami przynależności do stanu ekwickiego było posiadanie konia (stąd nazwa ekwitów znacząca "jeźdźcy": łac. equus oznacza konia), noszenie stroju wojskowego zwanego trabea, złotego pierścienia oraz wąskiego purpurowego szlaku zdobiącego tunikę (szeroki nosili senatorowie).

Nowy!!: Cyceron i Ekwici · Zobacz więcej »

Elżbieta I Tudor

Elżbieta w wieku 13 lat Elżbieta I Tudor (ur. 7 września 1533 w Greenwich, zm. 24 marca 1603 w Richmond) – królowa Anglii i Irlandii (panowała od 17 listopada 1558 do śmierci w 1603, czyli 44 lata), córka Henryka VIII i jego drugiej żony Anny Boleyn.

Nowy!!: Cyceron i Elżbieta I Tudor · Zobacz więcej »

Elegia

Williama-Adolphe’a Bouguereau, 1899. Elegia (gr. ἐλεγεία elegeia – pieśń żałobna) – utwór liryczny o treści poważnej, refleksyjny, utrzymany w tonie smutnego rozpamiętywania, rozważania lub skargi, dotyczący spraw osobistych lub problemów egzystencjalnych (przemijanie, śmierć, miłość); wyróżnia się elegie miłosne i patriotyczne.

Nowy!!: Cyceron i Elegia · Zobacz więcej »

Elita

Elita – kategoria osób znajdujących się najwyżej w hierarchii społecznej, pod jakimś względem wyróżnionych z ogółu społeczeństwa.

Nowy!!: Cyceron i Elita · Zobacz więcej »

Eliusz Donat

Donat, właściwie Eliusz Donat, także Donat Gramatyk lub niepoprawnie Donet – rzymski gramatyk i historyk literatury z połowy IV wieku; najprawdopodobniej urodzony w Afryce.

Nowy!!: Cyceron i Eliusz Donat · Zobacz więcej »

Epikureizm

Epikur Epikureizm – kierunek filozoficzny zapoczątkowany w starożytności przez Epikura, ok.

Nowy!!: Cyceron i Epikureizm · Zobacz więcej »

Epir

Region administracyjny Epir Zamieszkiwanie epirockiej ludności grecko-prawosławnej, według źródeł greckich z 1918 r. Granicę grecko-albańskąoznaczono czerwonąliniąEpir ok. 200 r. p.n.e. Epirus vetus i Epirus nova wśród prowincji macedońskich ok. 400 n.e. Epir (grecki – Ipiros, co oznacza kontynent lub wnętrze dużego lądu) – górzysta kraina położona w północno-zachodniej części Grecji, nad Morzem Jońskim, na północy graniczy z Albanią, na wschodzie z Tesalią, a na południu z Etoliąi Akarnanią.

Nowy!!: Cyceron i Epir · Zobacz więcej »

Epistemologia

Epistemologia (od, episteme – „wiedza; umiejętność, zrozumienie”; λόγος, logos – „nauka; myśl”), teoria poznania lub gnoseologia – dział filozofii, zajmujący się relacjami między poznawaniem, poznaniem a rzeczywistością.

Nowy!!: Cyceron i Epistemologia · Zobacz więcej »

Epistolografia

Ilustracja z XIII-wiecznej powieści Hadîth Bayâd wa Riyâd Epistolografia (łac. epistola ) – 1) sztuka pisania listów zgodna z obyczajami panującymi w danej epoce czy środowisku; 2) dział piśmiennictwa zajmujący się listami i ich zbiorami oraz utworami literackimi pisanymi w formie listów. Zasadniczo epistolografia zajmuje się listami pisanymi w minionych czasach, kiedy to funkcja samego listu odgrywała znacznie większąrolę niż dzisiaj. Listy często były czytane nie tylko przez adresata, ale i udostępniane oficjalnie i za zgodąnadawcy wielu innym osobom, cytowały też fragmenty innych listów i stanowiły rodzaj wymiany informacji będący substytutem prasy. Były także miejscem wyrażania poglądów i dyskusji itp. Jednocześnie wiele z tych listów można uznawać za dzieła z pogranicza literatury. Wszystkie te listy były przechowywane latami, nierzadko przechodząc w postaci całych zbiorów do archiwów, a po latach niektóre zbiory takich listów, z pominięciem fragmentów stricte prywatnych, bywały nawet publikowane w postaci książek. Epistolografia zajmuje się także metodami odczytywania i interpretacji listów, gdyż wiele z nich konstruowanych było według bardzo sztywnych i rozbudowanych reguł, a ponadto zawierało treści, które dopiero należało odpowiednio zinterpretować, gdyż mogły zawierać treści nieujęte w sposób bezpośredni lecz niejako ukryte, które jednak były jednoznacznie zrozumiałe dla współczesnych im czytelników. Im wcześniejsza epoka historyczna, tym częściej listy posiadały charakter publiczny, a sposoby ich pisania obarczone były sztywniejszymi regułami. Publikowano nawet rozważania filozoficzne i prace naukowe na temat tego, jak powinno pisać się takie listy.

Nowy!!: Cyceron i Epistolografia · Zobacz więcej »

Erazm Rykaczewski

Erazm Edward Rykaczewski (ur. 1803, zm. 1873 w Lubostroniu) – polski historyk, tłumacz i leksykograf.

Nowy!!: Cyceron i Erazm Rykaczewski · Zobacz więcej »

Erazm z Rotterdamu

Erazm z Rotterdamu, łac. Desiderius Erasmus Roterodamus, właściwie Geert Geerts, Gerhard Gerhardson.

Nowy!!: Cyceron i Erazm z Rotterdamu · Zobacz więcej »

Etyka chrześcijańska

Bransoletka:,,Co Jezus by zrobił?''. Zachęca chrześcijan do naśladowania w swoim życiu Jezusa Chrystusa, który wypełnił w najdoskonalszy sposób wolę Boga. Etyka chrześcijańska (czasami teologia moralna) – etyka oparta na chrześcijaństwie.

Nowy!!: Cyceron i Etyka chrześcijańska · Zobacz więcej »

Exemplum

Exemplum, egzemplum, kommemoracja (łac. commemoratio), przykład, wzór – w retoryce i dialektyce argument z wydarzenia lub wydarzeń rzeczywistych czy fikcyjnych, który jest elementem wypowiedzi.

Nowy!!: Cyceron i Exemplum · Zobacz więcej »

Figura retoryczna

Figura retoryczna (figura stylistyczna, postać mowy) – środek ekspresji językowej wzmacniający emocjonalność, obrazowość języka, polegający na stosowaniu ozdobnych zwrotów lub wyrażeń.

Nowy!!: Cyceron i Figura retoryczna · Zobacz więcej »

Filipiki (Cyceron)

Filipiki (łac. In Marcum Antonium orationes Philippicae) – cykl 14 mów wygłoszonych w 44 i 43 p.n.e. przez Cycerona, skierowanych przeciwko Markowi Antoniuszowi.

Nowy!!: Cyceron i Filipiki (Cyceron) · Zobacz więcej »

Filon z Laryssy

Filon z Laryssy - (ur. w drugiej połowie II w p.n.e., zm. I w. p.n.e.) - filozof platońskiej Akademii doby eklektyzmu (czwarta Akademia).

Nowy!!: Cyceron i Filon z Laryssy · Zobacz więcej »

Filozofia przyrody

Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry'', ok. 1410) Filozofia przyrody – dział filozofii zajmujący się refleksjąnad naturą, wiedząna jej temat oraz stosunkiem do niej człowieka.

Nowy!!: Cyceron i Filozofia przyrody · Zobacz więcej »

Filozofia religii

Filozofia religii – dział filozofii zajmujący się religią, Bogiem i zakładanymi przez religie faktami, bytami czy spodziewanymi wydarzeniami.

Nowy!!: Cyceron i Filozofia religii · Zobacz więcej »

Filozofia rzymska

Filozofia rzymska (filozofia starożytnego Rzymu) – filozofia uprawiana przez Rzymian.

Nowy!!: Cyceron i Filozofia rzymska · Zobacz więcej »

Formia

Formia – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Latina.

Nowy!!: Cyceron i Formia · Zobacz więcej »

Forum Romanum

Świątynia Saturna na Forum Romanum Pozostałości świątyni Saturna Forum Romanum łuk triumfalny Septymiusza Sewera Forum Romanum (pol. – rynek rzymski), inna nazwa to Forum Magnum – najstarszy plac miejski w Rzymie, otoczony sześcioma z siedmiu wzgórz: Kapitolem, Palatynem, Celiusem, Eskwilinem, Wiminałem i Kwirynałem.

Nowy!!: Cyceron i Forum Romanum · Zobacz więcej »

Francesco Petrarca

Francesco Petrarca (ur. 20 lipca 1304 w Arezzo, zm. 19 lipca 1374 w Arquà) – jeden z pierwszych poetów pochodzący z Italii.

Nowy!!: Cyceron i Francesco Petrarca · Zobacz więcej »

Fulwia

Fulwia, Fulvia (zm. 40 p.n.e.) – rzymska matrona wyróżniająca się ambicjami i aktywnościąpolitycznąw okresie, gdy zgodnie z tradycyjnąrzymskąmoralnościąkobiety nie brały udziału w życiu publicznym.

Nowy!!: Cyceron i Fulwia · Zobacz więcej »

Gajusz Juliusz Cezar

Gajusz Juliusz Cezar, (ur. 12 lipca 100 p.n.e. lub 13 lipca 102 p.n.e. (koncepcja Mommsena i Diona) w Rzymie, zm. 15 marca 44 p.n.e. tamże) – rzymski polityk, wódz, dyktator i pisarz.

Nowy!!: Cyceron i Gajusz Juliusz Cezar · Zobacz więcej »

Gajusz Kasjusz Longinus

Gaius Cassius Longinus (ur. przed 85 p.n.e., zm. 3 października 42 p.n.e.) – rzymski wódz, jeden z zabójców Cezara, później walczył przeciw II triumwiratowi.

Nowy!!: Cyceron i Gajusz Kasjusz Longinus · Zobacz więcej »

Gajusz Mariusz

Gajusz Mariusz, (ur. 157 p.n.e. w Cereatae, zm. 13 stycznia 86 p.n.e. w Rzymie) – polityk rzymski okresu republikańskiego.

Nowy!!: Cyceron i Gajusz Mariusz · Zobacz więcej »

Galacja

starożytnym Rzymie Galacja (gr. Galatike) – w starożytności kraina w centralnej Azji Mniejszej, położona wokół dzisiejszej Ankary, nazwana tak przez Rzymian od nazwy Galatów, przybyłego w ten rejon w III w. p.n.e. odłamu celtyckiej armii Brennusa, która splądrowała w roku 279 roku p.n.e. Macedonię, Tesalię i Epir.

Nowy!!: Cyceron i Galacja · Zobacz więcej »

Galia Przedalpejska

Mapa Galii ok. 58 p.n.e Galia Przedalpejska (– Galia po tej stronie Alp) – część Galii leżąca na południe od Alp.

Nowy!!: Cyceron i Galia Przedalpejska · Zobacz więcej »

Gaston Boissier

Gaston Boissier (ur. 15 sierpnia 1823 w Nîmes, zm. 10 czerwca 1908 Viroflay) – francuski historyk i filolog.

Nowy!!: Cyceron i Gaston Boissier · Zobacz więcej »

Góry Nur

Góry Nur dawniej Góry Amanus (tur. Nur Dağları Amanos Dağları; gr. Αμάνος Όρη; łac. Montes Amanus) – góry w południowej Turcji, których południowa część tworzy wschodnie wybrzeże Zatoki İskenderun w prowincji Osmaniye i Hatay.

Nowy!!: Cyceron i Góry Nur · Zobacz więcej »

Gelliusz

Gelliusz przy pracy (na XVIII-wiecznej rycinie z ówczesnej edycji jego dzieła) Aulus Gellius (druga połowa II wieku n.e.) – erudyta i pisarz rzymski, miłośnik starożytności i kolekcjoner ciekawostek, znany z autorstwa zbioru zatytułowanego Noce attyckie (łac. Noctes Atticae).

Nowy!!: Cyceron i Gelliusz · Zobacz więcej »

George Washington

George Washington (forma spolszczona: Jerzy Waszyngton) (ur. w, zm. 14 grudnia 1799 w Mount Vernon) – amerykański generał, polityk, mąż stanu, wódz naczelny Armii Kontynentalnej (1775–1784), deputowany do Kongresu Kontynentalnego, pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych (1789–1797), mason.

Nowy!!: Cyceron i George Washington · Zobacz więcej »

Gnejusz Pompejusz Strabon

Gnejusz Pompejusz Strabon (Gnaeus Pompeius Strabo, zm. 87 p.n.e.) – rzymski wódz i polityk.

Nowy!!: Cyceron i Gnejusz Pompejusz Strabon · Zobacz więcej »

Godność

Cesarego Ripy ''Iconologia''.Kobieta dźwigająca cennąi ozdobną, lecz ciężkąskrzynię.Godność związana z kierowaniem sprawami publicznymi jest ciężarem, który człowiek dźwiga. Godność człowieka – poczucie własnej wartości i szacunek dla samego siebie, co wyraża się w pragnieniu posiadania także szacunku ze strony innych z uwagi na swoje walory duchowe, moralne czy też zasługi społeczne.

Nowy!!: Cyceron i Godność · Zobacz więcej »

Haruspik

Etruski diagram haruspicyjny przedstawiający wątrobę, odkryty w 1877 Haruspik (łac. aruspex, haruspex l.mn. haruspices), czasoguślnik, czasokusiedlnica, czasownik – kapłan pogański zajmujący się '''haruspicją''', czyli rodzajem wróżby z wnętrzności zwierząt ofiarnych (najczęściej wątroby).

Nowy!!: Cyceron i Haruspik · Zobacz więcej »

Heksametr daktyliczny

Heksametr daktyliczny (łac. versus hexameter dactylicus) – najstarsze znane metrum europejskiej poezji epickiej.

Nowy!!: Cyceron i Heksametr daktyliczny · Zobacz więcej »

Hermagoras z Temnos

Hermagoras (II wiek p.n.e.) – grecki retor z Temnos, autor niezachowanych podręczników do retoryki, twórca systemu nauczania retoryki, który stosowano w szkołach przez dłuższy czas.

Nowy!!: Cyceron i Hermagoras z Temnos · Zobacz więcej »

Hieronim ze Strydonu

Hieronim ze Strydonu (ur. między 331 a 347 w Strydonie, zm. 30 września 420 w Betlejem) – święty Kościoła katolickiego, doktor Kościoła, apologeta chrześcijaństwa; święty Kościoła prawosławnego i koptyjskiego, wyznawca.

Nowy!!: Cyceron i Hieronim ze Strydonu · Zobacz więcej »

Homo novus

Homo novus (łac. człowiek nowy, l. mn. homines novi) – lekceważąca nazwa używana przez nobilów w starożytnym Rzymie na określenie człowieka, który pierwszy w swoim rodzie obejmował urząd dający mu prawo do zasiadania w senacie.

Nowy!!: Cyceron i Homo novus · Zobacz więcej »

Homoioteleuton

Homoioteleuton (gr. ὁμοιοτέλευτον homoiotéleuton, łac. similiter desinens, pol. podobieństwo zakończeń) – figura retoryczna, która uwypukla identyczne końcówki gramatyczne tak samo odmieniających się części mowy (dwóch czasowników, dwóch rzeczowników, rzeczownika i określającego go przymiotnika itp.). Homoioteleuton to również błąd popełniany przez kopistów przepisujących tekst, gdy pisarz pomija określonąfrazę na skutek skupienia wzroku na jednym słowie w tekście i przeskoczeniu wzroku na ten sam lub podobny wyraz znajdujący się nieco dalej.

Nowy!!: Cyceron i Homoioteleuton · Zobacz więcej »

Honoré Gabriel Riqueti de Mirabeau

Honoré Gabriel Riqueti, Hrabia de Mirabeau, nazywany też po prostu: Mirabeau (ur. 9 marca 1749 w Bignon-Mirabeau, zm. 2 kwietnia 1791 w Paryżu) – wpływowy polityk Wielkiej Rewolucji Francuskiej, członek Stanów Generalnych, przewodniczący Zgromadzenia Narodowego.

Nowy!!: Cyceron i Honoré Gabriel Riqueti de Mirabeau · Zobacz więcej »

Hortensjusz (dialog)

Popiersie Cycerona w wieku około 60 lat, w którym pisał ''Hortensjusza''. Prawdopodobnie wykonane w I wieku. Muzeum Prado w Madrycie. Hortensjusz lub Hortenzjusz – zaginiony dialog filozoficzny autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany w roku 45 przed Chrystusem, który omawiał zagadnienie, czy filozofia jest w ogóle potrzebna i miał być zachętądo studiów filozoficznychJeszcze w XX wieku w literaturze polskiej przeważał tradycyjny tytuł Hortenzjusz.

Nowy!!: Cyceron i Hortensjusz (dialog) · Zobacz więcej »

Hraban Maur

Maurus Magnentius Rabanus, Hraban Maur, Rabanus, Raban Maur lub Hrabanus Maurus (ok. 780 – 4 lutego 856 w Winkel) – kronikarz i uczony czasów karolińskich, mnich benedyktyński, teolog, autor encyklopedii De rerum naturis, poeta łaciński, autor hymnów brewiarzowych sławiących Ducha Świętego.

Nowy!!: Cyceron i Hraban Maur · Zobacz więcej »

Hugo Grocjusz

Hugo Grocjusz, Hugo Grotius, Huig de Groot (ur. 10 kwietnia 1583 w Delfcie, zm. 28 sierpnia 1645 w Rostocku) – holenderski prawnik, filozof i dyplomata, zwany „ojcem” prawa międzynarodowego.

Nowy!!: Cyceron i Hugo Grocjusz · Zobacz więcej »

Humanizm renesansowy

Pico della Mirandola (pośrodku), Marsilio Ficino (po lewej) i Angelo Poliziano Humanizm renesansowy – główny prąd intelektualny epoki renesansu; ruch filozoficzny, kulturowy i moralny powstały w XV wieku we Włoszech, a zarysowujący się już w XIV wieku w wielu aspektach kultury średniowiecznej, zmierzający do odrodzenia znajomości literatury i języków klasycznych.

Nowy!!: Cyceron i Humanizm renesansowy · Zobacz więcej »

I triumwirat

I triumwirat – tajne, nieformalne porozumienie zawarte pomiędzy Gajuszem Juliuszem Cezarem, Gnejuszem Pompejuszem i Markiem Krassusem w 60 roku p.n.e. Pierwszy triumwirat został zawiązany w myśl zasady: odtąd nie stanie się w Republice nic, co nie podobałoby się któremukolwiek z trzech.

Nowy!!: Cyceron i I triumwirat · Zobacz więcej »

Ignacy Nagurczewski

Ignacy Nagurczewski herbu Kościesza (ur. 22 marca 1725 w Nagurkach koło Pińska, zm. w lutym 1811 w Warszawie) – polski poeta, tłumacz, historyk literatury, pedagog i jezuita, nauczyciel ks.

Nowy!!: Cyceron i Ignacy Nagurczewski · Zobacz więcej »

Imperator

Oktawian August jako imperator Imperator (łac. 'rozkazodawca' od imperium od czasownika imperare 'rozkazywać; rządzić' i końcówki -tor oznaczającej sprawcę czynności) – tytuł, który w czasach republiki żołnierze przyznawali w Rzymie zwycięskim wodzom, którzy samodzielnie prowadzili (suis auspiicis) i zwycięsko zakończyli wojnę, w której zabito minimum 5000 wrogów.

Nowy!!: Cyceron i Imperator · Zobacz więcej »

Inkunabuł

Inkunabuł (z, powijaki, kołyska, w pieluszce) – umowne określenie pierwszych druków (do roku 1500 włącznie), a także pierwocin innych technik graficznych, np.

Nowy!!: Cyceron i Inkunabuł · Zobacz więcej »

Istota

Istota, esencja, eidos (gr. είδος) – w filozofii istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwąnaturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna przy pogłębionym poznaniu świata.

Nowy!!: Cyceron i Istota · Zobacz więcej »

Ius civile

Ius civile – rodzime, rzymskie prawo narodowe, obowiązujące wyłącznie obywateli rzymskich.

Nowy!!: Cyceron i Ius civile · Zobacz więcej »

Jakość

Jakość (gr. poiotes, łac. qualitas) – pojęcie filozoficzne zdefiniowane przez Platona jako „pewien stopień doskonałości”.

Nowy!!: Cyceron i Jakość · Zobacz więcej »

Jan (Sacranus) z Oświęcimia

Jan (Sacranus) z Oświęcimia herbu Wieniawa, inne formy nazwiska: Sacran, Sacrarius, Johannes Sacranus, Johannes Bartholomei de Osswanczin (ur. w 1443 w Oświęcimiu, zm. 7 grudnia 1527 w Krakowie) – profesor Akademii Krakowskiej, rektor (1493-1495, 1512-1513 i 1521), kapelan i spowiednik królów: Jana Olbrachta, Aleksandra i Zygmunta I Starego, kanonik krakowski i kujawski, królewski agent dyplomatyczny, teolog, mówca i epistolograf.

Nowy!!: Cyceron i Jan (Sacranus) z Oświęcimia · Zobacz więcej »

Jan Sajdak

Jan Sajdak (ur. 26 lutego 1882 w Burzynie k. Tarnowa, zm. 22 kwietnia 1967 w Poznaniu) – filolog klasyczny, bizantynolog, privatdocent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1912–1916), a następnie profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1917–1919) i Uniwersytetu Poznańskiego (1919–1933 i od 1946), w którym założył Katedrę Filologii Klasycznej i którego był rektorem w latach 1931–1932.

Nowy!!: Cyceron i Jan Sajdak · Zobacz więcej »

Jan Szkot Eriugena

5 funtów irlandzkich (seria B 1976-1992). Jan Szkot Eriugena (ur. ok. 810 w Irlandii, zm. ok. 877 we Francji) – irlandzki uczony działający we Francji; filozof, teolog chrześcijański i tłumacz, dworzanin króla Franków Karola II Łysego.

Nowy!!: Cyceron i Jan Szkot Eriugena · Zobacz więcej »

Jan Wikarjak

Jan Wikarjak (ur. 13 sierpnia 1914 w Michałkowie, zm. 24 stycznia 1983 w Poznaniu) – profesor, filolog klasyczny, hellenista, latynista, neolatynista, autor popularnej Gramatyki opisowej języka łacińskiego.

Nowy!!: Cyceron i Jan Wikarjak · Zobacz więcej »

Jan Zamoyski

Jan Sariusz Zamoyski (Jan Zamojski) herbu Jelita (ur. 19 marca 1542, zm. 3 czerwca 1605) – sekretarz królewski od 1565, podkanclerzy koronny od 1576, kanclerz wielki koronny od 1578 i hetman wielki koronny Rzeczypospolitej Obojga Narodów od roku 1581.

Nowy!!: Cyceron i Jan Zamoyski · Zobacz więcej »

Jérôme Carcopino

Jérôme Carcopino (ur. 27 czerwca 1881 w Verneuil-sur-Avre, zm. 17 marca 1970 w Paryżu) – francuski historyk starożytności.

Nowy!!: Cyceron i Jérôme Carcopino · Zobacz więcej »

Józef Borejko

Józef Borejko SJ (ur. w 1729 w Wilnie, zm. 6 lutego 1765 tamże) – jezuita, pedagog, retoryk, prefekt studiów w Collegium Nobilium jezuitów w Wilnie.

Nowy!!: Cyceron i Józef Borejko · Zobacz więcej »

Język grecki klasyczny

Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.

Nowy!!: Cyceron i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »

Język literacki

Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.

Nowy!!: Cyceron i Język literacki · Zobacz więcej »

Język wernakularny

Język wernakularny – forma mowy (język, dialekt, rejestr) używana do kontaktów codziennych przez przedstawicieli pewnej wspólnoty.

Nowy!!: Cyceron i Język wernakularny · Zobacz więcej »

Jean Bodin

Portret Jeana Bodina Strona tytułowa ''O demonomanii czarowników'' Jean Bodin (ur. w 1530 w Angers, zm. w 1596 w Laon) – francuski prawnik, teoretyk państwa, polityk, twórca ideologii francuskiego absolutyzmu, zwolennik monarchii absolutnej, opracował nowożytne pojęcie suwerenności.

Nowy!!: Cyceron i Jean Bodin · Zobacz więcej »

Jerzy Ossoliński

Jerzy Ossoliński, portret Peetera Danckersa de Rij po 1643 roku Stefano Della Bella ''Wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu w 1633'' – akwaforta Stefano Della Bella (fragmenty) zamku w Ossolinie fundacji Jerzego Ossolińskiego Kościół św. Józefa w Klimontowie fundacji Jerzego Ossolińskiego Jerzy Ossoliński herbu Topór (ur. 15 grudnia 1595 w Sandomierzu, zm. 9 sierpnia 1650 w Warszawie) – marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1631 roku i marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1635 roku, dyplomata, podstoli wielki koronny od 1630, marszałek sejmu 1631, starosta bydgoski od 1633, podskarbi nadworny koronny w latach 1632-1636, wojewoda sandomierski od 1636, podkanclerzy koronny od 1638, kanclerz wielki koronny od 1643, starosta lubelski w latach 1649–1650, starosta lubomelski w 1639 roku, lubaczowski w latach 1637–1645 i 1648–1650, bogusławski, brodnicki, rycki, dorpacki, adzelski, stanisławowski, bydgoski w latach 1632–1644, starosta żydaczowski w 1650 roku, starosta radoszycki w 1625 rokuJan Kwak, Sejm warszawski 1626 roku, Opole 1985, s. 21.

Nowy!!: Cyceron i Jerzy Ossoliński · Zobacz więcej »

John Adams

Rodzinny dom Adamsa John Adams Jr. (ur. 30 października 1735 w Braintree, zm. 4 lipca 1826 w Quincy) – amerykański politolog, dyplomata i polityk, 1.

Nowy!!: Cyceron i John Adams · Zobacz więcej »

John Locke

John Locke (ur. we Wrington, zm. w High Laver) – angielski filozof, lekarz, polityk i ekonomista.

Nowy!!: Cyceron i John Locke · Zobacz więcej »

Kapadocja

Miasto Ortahisar – Światowe Dziedzictwa UNESCO Kapadocja – kraina historyczna w środkowej Turcji w centralnej części Anatolii, znana przede wszystkim z charakterystycznych form tufowych, tworzących „księżycowy” krajobraz, oraz z domów i kościołów wykutych w tych wulkanicznych skałach.

Nowy!!: Cyceron i Kapadocja · Zobacz więcej »

Kapua

Kapua – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kampania, w prowincji Caserta, położona na południe od Rzymu nad rzekąVolturno.

Nowy!!: Cyceron i Kapua · Zobacz więcej »

Kasjusz Dion

Lucjusz Kasjusz Dion Kokcejanus (łac. Lucius Cassius Dio Cocceianus, grec. Δίων ὁ Κάσσιος; ur. 163/164, zm. ok. 235) – rzymski historyk pochodzenia greckiego oraz senator i dwukrotny konsul.

Nowy!!: Cyceron i Kasjusz Dion · Zobacz więcej »

Katon Młodszy

Marek Porcjusz Katon (łac. Marcus Porcius Cato Uticensis; ur. 95 p.n.e., zm. 46 p.n.e.), zwany, dla odróżnienia od Katona Starszego, którego był prawnukiem, Katonem Młodszym (łac. Cato Minor) lub Katonem Utyceńskim (łac. Cato Uticensis) – polityk i filozof rzymski, stoik.

Nowy!!: Cyceron i Katon Młodszy · Zobacz więcej »

Katylina

Cesare Maccari, ''Cyceron demaskujący Katylinę'', 1889 Lucjusz Sergiusz Katylina, łac. Lucius Sergius Catilina (ur. 109 p.n.e., zm. 62 p.n.e.) – rzymski polityk i awanturnik.

Nowy!!: Cyceron i Katylina · Zobacz więcej »

Kazimierz Feliks Kumaniecki

Kazimierz Feliks Kumaniecki, pseud.

Nowy!!: Cyceron i Kazimierz Feliks Kumaniecki · Zobacz więcej »

Kazimierz Morawski (filolog)

Kazimierz Morawski (ur. 29 stycznia 1852 w Jurkowie, zm. 25 sierpnia 1925 w Krakowie) – polski filolog klasyczny, historyk, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prezes Polskiej Akademii Umiejętności, kandydat na urząd Prezydenta RP.

Nowy!!: Cyceron i Kazimierz Morawski (filolog) · Zobacz więcej »

Klaudiusz (cesarz)

pałacu w Wersalu Klaudiusz, Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus, oficjalna tytulatura cesarska: Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus (ur. 1 sierpnia 10 p.n.e. w Lugdunum w Galii, zm. 13 października 54 n.e. w Rzymie) – historyk, czwarty cesarz rzymski od 25 stycznia 41 roku do swojej śmierci, syn Druzusa Starszego i Antonii Młodszej; bratanek cesarza Tyberiusza, stryj cesarza Kaliguli, brat Germanika.

Nowy!!: Cyceron i Klaudiusz (cesarz) · Zobacz więcej »

Klaudiusz Ptolemeusz

Andreasa Cellariusa Podstawowe elementy teorii PtolemeuszaA – epicyklB – ekwantC – deferentniebieski punkt – Ziemiaczerwony punkt – planeta krążąca wokół Ziemi Klaudiusz Ptolemeusz (także: Ptolemeusz Klaudiusz, Ptolemeusz, Aleksandryjczyk) (łac. Claudius Ptolemaeus, Klaudios Ptolemaios; ur. ok. 100, zm. ok. 168) – astronom, matematyk i geograf pochodzenia greckiego.

Nowy!!: Cyceron i Klaudiusz Ptolemeusz · Zobacz więcej »

Komentarz (gatunek literacki)

Metamorfoz'' Owidiusza wraz z komentarzem na marginesie (1390−1400 r. n.e.) Komentarz – gatunek literatury użytkowej, w którym autor omawia, interpretuje i opatruje szczegółowymi uwagami oraz wyjaśnieniami dzieło innego autora.

Nowy!!: Cyceron i Komentarz (gatunek literacki) · Zobacz więcej »

Komicja centurialne

Komicja centurialne (łac. comitia centuriata) – jeden z typów zgromadzenia ludowego (komicjów) w starożytnym Rzymie.

Nowy!!: Cyceron i Komicja centurialne · Zobacz więcej »

Komicja kurialne

Komicja kurialne (łac. comitia curiata) – zgromadzenie kurii, które stanowiło najdawniejsząformę organizacji politycznej w starożytnym Rzymie.

Nowy!!: Cyceron i Komicja kurialne · Zobacz więcej »

Komicja trybusowe

Komicja trybusowe (łac. comitia tributa) – w starożytnym Rzymie zgromadzenie tribus, czyli obywateli podzielonych na te jednostki administracyjno-terytorialne.

Nowy!!: Cyceron i Komicja trybusowe · Zobacz więcej »

Komisja Edukacji Narodowej

Instrukcja Hugona Kołłątaja delegowanego do Akademii Krakowskiej. Franciszka Smuglewicza prymas) Michał Jerzy Poniatowski, prezes KEN od 1776 Akademii Krakowskiej Komisja Edukacji Narodowej (KEN), właśc.

Nowy!!: Cyceron i Komisja Edukacji Narodowej · Zobacz więcej »

Konsul rzymski

Rzymski konsul w towarzystwie dwóch liktorów Konsul (łac. consul – l.mn. consules od consulere 'radzić (się)') – w starożytnym Rzymie, w okresie republiki był jednym z dwóch najwyższych rangąurzędników wybieranych przez komicje centurialne na rocznąkadencję.

Nowy!!: Cyceron i Konsul rzymski · Zobacz więcej »

Krantor z Soloj

Krantor z Soloj na Cyprze (gr. Κράντωρ IV/III wiek p.n.e.) - grecki filozof, uczeń Ksenokratesa i Polemona.

Nowy!!: Cyceron i Krantor z Soloj · Zobacz więcej »

Królestwo Partów

Królestwo Partów – państwo na terenie starożytnego Iranu, rządzone przez dynastię Arsacydów, istniejące od 247/238 p.n.e. do 226 n.e.

Nowy!!: Cyceron i Królestwo Partów · Zobacz więcej »

Kronika Wincentego Kadłubka

Pierwsza strona wydania Historii Polski z 1612 r. Wincenty Kadłubek ze swojąkroniką. Wzgórze katedralne w Sandomierzu Kronika Polski – kronika historii Polski, obejmująca jej dzieje od czasów pradawnych po rok 1202.

Nowy!!: Cyceron i Kronika Wincentego Kadłubka · Zobacz więcej »

Krzesło kurulne

Wygląd i konstrukcja krzesła kurulnego rewers) Krzesło kurulne (łac. sellă cŭrūlĭs) – w starożytnym Rzymie specjalne krzesło należące do insygniów władzy, niskie siedzisko bez oparcia na czterech nożycowo skrzyżowanych nogachSłownik kultury antycznej (red. L. Winniczuk).

Nowy!!: Cyceron i Krzesło kurulne · Zobacz więcej »

Ksenofont

Marsz dziesięciu tysięcy. Ksenofont (Ksenophon) z Aten (ok. 430 p.n.e. – ok. 355 p.n.e.) – grecki pisarz, historyk, żołnierz.

Nowy!!: Cyceron i Ksenofont · Zobacz więcej »

Kultura popularna

Kultura popularna (popkultura, kultura masowa) – charakterystyczny typ kultury powszechnie dostępny i praktykowany (faworyzowany, lubiany) przez „masy”, „lud”, czyli liczne i szerokie rzesze ludzi, przy tym zasadniczo jest to pojęcie zawężone do obszaru kultury symbolicznej, szczególnie tej związanej z działalnościąintelektualną, artystyczną(estetyczną), zabawowo-rozrywkową(ludyczno-rekreacyjną).

Nowy!!: Cyceron i Kultura popularna · Zobacz więcej »

Kwestor

Kwestor (łac. quaestor) – w starożytnym Rzymie, w początkach republiki, urzędnik sprawujący funkcję sędziego śledczego oraz oskarżyciela publicznego w sprawach karnych.

Nowy!!: Cyceron i Kwestor · Zobacz więcej »

Kwintus Cecyliusz Metellus Nepos Młodszy

Quintus Caecilius Metellus Nepos członek wpływowego plebejskiego rodu rzymskiego Cecyliuszy.

Nowy!!: Cyceron i Kwintus Cecyliusz Metellus Nepos Młodszy · Zobacz więcej »

Kwintus Tulliusz Cyceron

Kwintus Tulliusz Cyceron, inaczej Kwintus Tulliusz Cycero (ur. 102 r. p.n.e., zm. 43 r. p.n.e.) – rzymski polityk, dowódca wojskowy i pisarz.

Nowy!!: Cyceron i Kwintus Tulliusz Cyceron · Zobacz więcej »

Kwintylian

Kroniki norymberskiej), 1493. Pomnik Kwintyliana w Calahorra (Hiszpania) Marcus Fabius Quintilianus (ok. 35 – ok. 96) – rzymski retor i pedagog w dziedzinie teorii wymowy.

Nowy!!: Cyceron i Kwintylian · Zobacz więcej »

Kwirynał

Kwirynał – najwyższe z siedmiu wzgórz Rzymu, znajdujące się w centrum miasta, po wschodniej stronie Tybru.

Nowy!!: Cyceron i Kwirynał · Zobacz więcej »

Laktancjusz

Lucius Caecilius Firmianus Lactantius (ur. ok. 250, zm. 330) – pisarz i apologeta chrześcijański, retor.

Nowy!!: Cyceron i Laktancjusz · Zobacz więcej »

Latynizacja

Latynizacja – termin przyjmujący różne znaczenia.

Nowy!!: Cyceron i Latynizacja · Zobacz więcej »

Lilibeum

Lilibeum (łac. Lilybaeum) – starożytne miasto na zachodzie Sycylii, dzisiejsza Marsala.

Nowy!!: Cyceron i Lilibeum · Zobacz więcej »

Literatura starogrecka

Starożytni Grecy byli prekursorami w wielu dziedzinach – dotyczy to szczególnie kultury.

Nowy!!: Cyceron i Literatura starogrecka · Zobacz więcej »

Liutprand z Cremony

Liutprand z Cremony (ur. ok. 920 w Pawii, zm. ok. 970 w Konstantynopolu) – włoski podróżnik, dyplomata i historyk.

Nowy!!: Cyceron i Liutprand z Cremony · Zobacz więcej »

Lorenzo Valla

Lorenzo Valla (ur. 1405/1407, zm. 1 sierpnia 1457 w Rzymie) – neapolitański humanista, filozof, historyk.

Nowy!!: Cyceron i Lorenzo Valla · Zobacz więcej »

Lorsch

Lorsch – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, w rejencji Darmstadt, w powiecie Bergstraße.

Nowy!!: Cyceron i Lorsch · Zobacz więcej »

Lucjusz Emiliusz Paulus Macedoński

Lucius Aemilius Paullus Macedonicus – rzymski polityk i zwycięzca spod Pydny.

Nowy!!: Cyceron i Lucjusz Emiliusz Paulus Macedoński · Zobacz więcej »

Lucjusz Licyniusz Krassus

Lucius Licinius Crassus – polityk rzymski, mówca.

Nowy!!: Cyceron i Lucjusz Licyniusz Krassus · Zobacz więcej »

Lud

''Wolność wiodąca lud na barykady'', obraz Eugène Delacroix Lud − jedno z kluczowych pojęć języka polityki, używane w dwóch podstawowych znaczeniach.

Nowy!!: Cyceron i Lud · Zobacz więcej »

Lukka

Lukka (łac. i wł. Lucca) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Lukka.

Nowy!!: Cyceron i Lukka · Zobacz więcej »

Lukrecjusz

Portret imaginacyjny Lukrecjusza dłuta nieznanego włoskiego artysty (ok. 1860) ''De rerum natura'', 1570 Lukrecjusz, łac.

Nowy!!: Cyceron i Lukrecjusz · Zobacz więcej »

Malarstwo temperowe

Św. Paweł'' – malarstwo temperowe Malarstwo temperowe – technika malowania przy użyciu farb temperowych oraz dzieła malarskie powstałe w tej technice.

Nowy!!: Cyceron i Malarstwo temperowe · Zobacz więcej »

Marcjanus Kapella

Marcjanus Kapella lub Marcjan Kapella – żyjący na przełomie IV i V wieku prawnik oraz nauczyciel, pochodzący z rzymskiej prowincji Afryka.

Nowy!!: Cyceron i Marcjanus Kapella · Zobacz więcej »

Marek Antoniusz

Marek Antoniusz, Marcus Antonius (ur. 14 stycznia 83 p.n.e. w Rzymie, zm. 1 sierpnia 30 p.n.e. w Aleksandrii) – wódz i polityk rzymski w latach 61–30 p.n.e.

Nowy!!: Cyceron i Marek Antoniusz · Zobacz więcej »

Marek Antoniusz Orator

Marek Antoniusz Orator, (Marcus Antonius Orator; M. Antonius M. f. M. n.), (ur. 143 p.n.e. – zm. 87 p.n.e.) – polityk i znany mówca rzymski.

Nowy!!: Cyceron i Marek Antoniusz Orator · Zobacz więcej »

Marek Emiliusz Lepidus (triumwir)

Marek Emiliusz Lepidus (Marcus Aemilius Lepidus) (ur. ok. 89 p.n.e., zm. 12 p.n.e.) – syn Marka Emiliusza Lepidusa konsula w 78 p.n.e. i Appulei (córki Lucjusza Apulejusza Saturnina (Lucius Appuleius Saturninus). Polityk patrycjuszowski końca republiki rzymskiej. Edyl kurulny 53; interrex w 52; w 49 roku p.n.e. sprawował funkcję pretora. Jako jeden z najważniejszych stronników Cezara, w czasie jego pobytu w Hiszpanii zastępował go w Rzymie. W 48 p.n.e. objął namiestnictwo prowincji Hiszpania Bliższa. Po powrocie pod koniec 47 odbył triumf. W 46 p.n.e. objął stanowisko konsula, a od 45 dowódcy jazdy (magister equitum) przy Cezarze jako dyktatorze. W 44 zarządza prowincjąGalia Narbońska. Po zabójstwie Cezara został członkiem sojuszu, tzw. II triumwiratu wraz z Oktawianem i Antoniuszem, legalizującego w 43 p.n.e. ich władzę na pięć lat, i odnowionego w 38 roku p.n.e. na następny taki okres. W ramach podziału władzy pomiędzy triumwirów Lepidus zarządzał zachodnimi prowincjami imperium: Hiszpaniąi Afryką. W 42 p.n.e. obejmuje po raz drugi konsulat. Początkowo udawało mu się stać z boku wobec coraz ostrzejszej rywalizacji Antoniusza i Oktawiana. Jednak w 36 p.n.e. Oktawian przeciągnął na swojąstronę wojska Lepidusa, który został pozbawiony wszelkich wpływów. Stracił też wszystkie urzędy z wyjątkiem stanowiska najwyższego kapłana (Pontifex maximus).

Nowy!!: Cyceron i Marek Emiliusz Lepidus (triumwir) · Zobacz więcej »

Marek Juniusz Brutus

Marek Juniusz Brutus,, zwany Brutusem lub Brutusem Młodszym (ur. 85 lub 78 r. p.n.e., zm. 23 października 42 r. p.n.e.) – polityk, dowódca wojskowy, mówca i pisarz rzymski.

Nowy!!: Cyceron i Marek Juniusz Brutus · Zobacz więcej »

Marek Licyniusz Krassus

Krassus, Marcus Licinius Crassus (ur. w 114 p.n.e., zm. w 53 p.n.e.) – rzymski polityk i wódz, członek I triumwiratu.

Nowy!!: Cyceron i Marek Licyniusz Krassus · Zobacz więcej »

Marek Terencjusz Warron

Marek Terencjusz Warron Marcus Terentius Varro, zwany też Warronem z Reate (łac. Reatinus), w odróżnieniu od poety Warrona z Ataksu – uczony i pisarz rzymski, w karierze politycznej doszedł do urzędu pretora.

Nowy!!: Cyceron i Marek Terencjusz Warron · Zobacz więcej »

Mądrość

Bibliotece Celsusa w Efezie Mądrość w najwęższym znaczeniu to umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, które w dłuższej perspektywie przynosząpozytywne rezultaty.

Nowy!!: Cyceron i Mądrość · Zobacz więcej »

Męstwo

Męstwo – cnota moralna, która polega na umiejętności podjęcia dobrej decyzji mimo niesprzyjających uwarunkowań, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.

Nowy!!: Cyceron i Męstwo · Zobacz więcej »

Metafizyka klasyczna

Metafizyka klasyczna albo filozofia pierwsza (gr. τα μετα τα φυσικά ta meta ta physika – „to, co po przyrodzie/ponad przyrodą”) – dziedzina wiedzy ukonstytuowana przez Arystotelesa, rozważająca byt jako byt oraz jego istotne właściwości i ostateczne przyczyny.

Nowy!!: Cyceron i Metafizyka klasyczna · Zobacz więcej »

Michał z Wielunia

Michał z Wielunia (zm. 1487) – dziekan wydziału sztuk Akademii Krakowskiej.

Nowy!!: Cyceron i Michał z Wielunia · Zobacz więcej »

Mieczysław Brożek

Mieczysław Brożek (ur. 11 kwietnia 1911 w Kaniowie, zm. 29 lutego 2000 w Krakowie) – polski filolog klasyczny, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Nowy!!: Cyceron i Mieczysław Brożek · Zobacz więcej »

Mikołaj Kopernik

Dom Mikołaja Kopernika w Toruniu kapituły warmińskiej, której kanonikiem był Kopernik przez 48 lat życia,, (ur. 19 lutego 1473 w Toruniu, zm. przed 21 maja 1543 we Fromborku) – polski polihistor pochodzenia niemieckiego; prawnik, urzędnik, dyplomata, lekarz i niższy duchowny katolicki, doktor prawa kanonicznego, zajmujący się również astronomiąi astrologią, matematyką, ekonomią, strategiąwojskową, kartografiąi filologią.

Nowy!!: Cyceron i Mikołaj Kopernik · Zobacz więcej »

Minuskuła

Minuskuła (mała litera, litera tekstowa) – każda z małych liter alfabetu.

Nowy!!: Cyceron i Minuskuła · Zobacz więcej »

Misteria eleuzyjskie

Demeter, Kora i Triptolemos. Relief z Eleuzis Misteria eleuzyjskie, Eleuzynie – misteria odprawiane w starożytnej Grecji, w Eleusis, nieopodal Aten, związane z kultem Demeter, jej córki Persefony oraz Dionizosa.

Nowy!!: Cyceron i Misteria eleuzyjskie · Zobacz więcej »

Mitrydates VI Eupator

Mitrydates VI Eupator (ur. 132 p.n.e., zm. 63 p.n.e.) – król Pontu z dynastii Mitrydatydów, panował w latach 120-63 p.n.e., władca Bosporu od około 107 do 63 p.n.e.

Nowy!!: Cyceron i Mitrydates VI Eupator · Zobacz więcej »

Mnemotechnika

Mnemotechnika, mnemonika (gr. mneme „pamięć”) – ogólna nazwa sposobów ułatwiających zapamiętanie, przechowywanie i przypominanie sobie informacji.

Nowy!!: Cyceron i Mnemotechnika · Zobacz więcej »

Monarchia

monarchy (tu:chrześcijańska korona Królestwa Włoch) Monarchia (ze, monarchía „jedynowładztwo”, od μόναρχος „jedyny władca”, od μόνος monos „jeden” i ἀρχός archós „początek”) – ustrój polityczny lub forma rządów, gdzie głowąpaństwa jest jedna osoba, nazywana monarchą, nie wybierana w sposób republikański.

Nowy!!: Cyceron i Monarchia · Zobacz więcej »

Monoteizm

Monoteizm, jedynobóstwo (monoteizm z monos – „jedyny” + theos – „bóg”) – wiara w istnienie tylko jednego boga i w przeciwieństwie do henoteizmu wykluczająca istnienie jakichkolwiek innych istot boskich.

Nowy!!: Cyceron i Monoteizm · Zobacz więcej »

Monteskiusz

''Lettres familieres a divers amis d’Italie'', 1767 Monteskiusz, właśc.

Nowy!!: Cyceron i Monteskiusz · Zobacz więcej »

Mopsuestia

Adany, dawnej Antiochii Cylicyjskiej. Mopsuestia / Μοψουεστία/ także Mopswestia lub Mompsuestia, pierwotnie gr. Mopsos, w średniowieczu Mamissa lub Mamistra, później tur. Missis, od lat 60.

Nowy!!: Cyceron i Mopsuestia · Zobacz więcej »

Moralność

Moralność – zbiór zasad (norm), które określają, co jest dobre, a co złe.

Nowy!!: Cyceron i Moralność · Zobacz więcej »

Muzea Kapitolińskie

Pałac Kapitoliński przy Piazza del Campidoglio Muzea Kapitolińskie (wł. Musei Capitolini) – grupa muzeów archeologicznych i sztuki znajdujących się przy placu na Kapitolu (Piazza del Campidoglio) w Rzymie (Włochy).

Nowy!!: Cyceron i Muzea Kapitolińskie · Zobacz więcej »

Muzea Watykańskie

Muzea Watykańskie – muzea publiczne Państwa Watykańskiego, powstałe ze zbiorów dzieł sztuki zgromadzonych przez poszczególnych papieży.

Nowy!!: Cyceron i Muzea Watykańskie · Zobacz więcej »

Muzeum Thorvaldsena

Siedziba muzeum Muzeum Thorvaldsena (duń. Thorvaldsens Museum) w Kopenhadze – muzeum sztuki zlokalizowane w stolicy Królestwa Danii przy Bertel Thorvaldsens Plads 2, obok pałacu Christiansborg.

Nowy!!: Cyceron i Muzeum Thorvaldsena · Zobacz więcej »

Narracja (retoryka)

florenckie z około 1477 roku. Narracja – druga część wypowiedzi, której zadaniem jest przedstawienie faktów lub pojęć dotyczących omawianej sprawy w taki sposób, aby odbiorca podzielił z mówcąlub pisarzem ich odpowiedniąinterpretację.

Nowy!!: Cyceron i Narracja (retoryka) · Zobacz więcej »

Neoplatonizm

Neoplatonizm – filozofia powstała w II wieku n.e. w Aleksandrii pod wpływem myśli Platona oraz politeizmu grecko-rzymskiego.

Nowy!!: Cyceron i Neoplatonizm · Zobacz więcej »

Neron

Neron (Lucius Domitius Ahenobarbus, po adopcji przez Klaudiusza Nero Claudius Caesar Drusus Germanicus, ur. 15 grudnia 37 roku w Ancjum, zm. 9 czerwca 68 roku w Rzymie) – piąty cesarz rzymski panujący w latach 54–68, syn Gnejusza Domicjusza Ahenobarbusa i Agrypiny Młodszej, późniejszej żony cesarza Klaudiusza.

Nowy!!: Cyceron i Neron · Zobacz więcej »

New Haven

New Haven – miasto w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, w stanie Connecticut, ośrodek administracyjny hrabstwa New Haven.

Nowy!!: Cyceron i New Haven · Zobacz więcej »

Niccolò Machiavelli

Niccolò di Bernardo dei Machiavelli (ur. 3 maja 1469 we Florencji, zm. 21 czerwca 1527 w Sant'Andrea in Percussina k. Florencji) – prawnik, filozof, pisarz społeczny i polityczny, historyk i dyplomata florencki, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli renesansowej myśli politycznej.

Nowy!!: Cyceron i Niccolò Machiavelli · Zobacz więcej »

O inwencji

Początek pierwszej księgi ''De inventione''. Rękopis spisany w Italii, w latach 1100–1150. Det Kongelige Bibliotek, Kopenhaga. Sygnatura GKS 1998, 1 recto. O inwencji, inaczej O wynajdywaniu treści, O wynalezieniu retorycznym, O inwencji retorycznej, właściwie Księgi retoryczne – nieukończony podręcznik retoryki w formie traktatu autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany najprawdopodobniej w latach 84–81 przed ChrystusemWykorzystano przekłady Erazma Rykaczewskiego (mowy oraz pisma retoryczne Cycerona) i Mieczysława Brożka (Kwintylian).

Nowy!!: Cyceron i O inwencji · Zobacz więcej »

O nadzwyczajnej władzy wojskowej Gnejusza Pompejusza

O nadzwyczajnej władzy wojskowej Gnejusza Pompejusza – pierwsza polityczna mowa Cycerona, z czasów jego pretury (66 p.n.e.), znana również pod nazwąpro Lege Manilia lub Maniliana.

Nowy!!: Cyceron i O nadzwyczajnej władzy wojskowej Gnejusza Pompejusza · Zobacz więcej »

O naturze bogów

O naturze bogów – dialog w trzech księgach autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany w roku 45, a opublikowany w roku 44 przed Chrystusem, omawiający zagadnienia filozofii religii, zwłaszcza dowody na istnienie bogów lub BogaWykorzystano tłumaczenia Wiktora Kornatowskiego (O naturze bogów) i Gabrieli Pianko (korespondencja Cycerona).

Nowy!!: Cyceron i O naturze bogów · Zobacz więcej »

O tempora, o mores!

Cyceron oskarżający Katylinę (fragment fresku Cesare Maccariego) O tempora, o mores! (łac. dosł. „O czasy, o obyczaje!”) – słowa Cycerona z jego pierwszego wystąpienia przeciw Katylinie (In Catilinam I 1,77), wyrażające oburzenie wobec ówczesnego zepsucia i rozluźnienia obyczajów.

Nowy!!: Cyceron i O tempora, o mores! · Zobacz więcej »

Obelga

Obelga, inwektywa − obraza słowna wyrażona mowąlub pismem, przez przypisanie danej osobie cech negatywnych.

Nowy!!: Cyceron i Obelga · Zobacz więcej »

Obowiązki duchownych

Sankt Gallen. Biblioteka opactwa św. Galla, Cod. Sang. 97, p. 51. Obowiązki duchownych lub O obowiązkach duchownych – wzorowany na De officiis Cycerona traktat filozoficzny w trzech księgach autorstwa Ambrożego z Mediolanu, napisany około roku 390.

Nowy!!: Cyceron i Obowiązki duchownych · Zobacz więcej »

Obywatele rzymscy

obywatel rzymski Obywatele rzymscy (pierwotnie – quirites, później ogólnie – cives) – w prawie rzymskim kategoria osób wolnych, którym status civitatis umożliwiał korzystanie z pełnej rzymskiej zdolności prawnej.

Nowy!!: Cyceron i Obywatele rzymscy · Zobacz więcej »

Ochlokracja

Ochlokracja (ochlokratia – rządy tłumu, od óchlos – tłum, motłoch i kratéõ – władam) – rządy motłochu, tłumu ciemnego pospólstwa; panowanie gminu ulicznego, gminowładztwo.

Nowy!!: Cyceron i Ochlokracja · Zobacz więcej »

Ojcowie Kościoła

Ojcowie Kościoła – pisarze i teologowie we wczesnym chrześcijaństwie, w epoce bezpośrednio po czasach apostolskich, aż do czasów średniowiecza.

Nowy!!: Cyceron i Ojcowie Kościoła · Zobacz więcej »

Ojcowie założyciele Stanów Zjednoczonych

Kongresu Kontynentalnego. Ojcowie założyciele Stanów Zjednoczonych – działacze polityczni, którzy podpisali Deklarację niepodległości lub Konstytucję Stanów Zjednoczonych (1787), czy też uczestniczyli w rewolucji amerykańskiej jako Patrioci, czyli przeciwnicy Lojalistów.

Nowy!!: Cyceron i Ojcowie założyciele Stanów Zjednoczonych · Zobacz więcej »

Oktawian August

Gaius Octavius Thurinus (Gajusz Oktawiusz Turyn), po adopcji Gaius Iulius Caesar Octavianus (Gajusz Juliusz Cezar Oktawian) (ur. 23 września 63 roku p.n.e. w Rzymie, zm. 19 sierpnia 14 roku n.e. w Noli) – pierwszy cesarz rzymski, panował od 16 stycznia 27 roku p.n.e. do śmierci jako Imperator Caesar Augustus.

Nowy!!: Cyceron i Oktawian August · Zobacz więcej »

Oligarchia

Oligarchia (gr. „panowanie nielicznych”, od wyrazów oligos „nieliczny” + arche „władza”) – forma rządów, polegająca na sprawowaniu władzy przez niewielkągrupę ludzi.

Nowy!!: Cyceron i Oligarchia · Zobacz więcej »

Pałac Luksemburski

Pałac Luksemburski – pałac znajdujący się w Ogrodzie Luksemburskim w Paryżu, zaprojektowany przez Salomona de Brosse dla Marii Medycejskiej, małżonki Henryka IV.

Nowy!!: Cyceron i Pałac Luksemburski · Zobacz więcej »

Państwo

unitarne, będące jednocześnie krajem krajów związkowych Państwo – forma organizacji społeczeństwa mająca na celu stanowienie i wykonywanie prawa na określonym terytorium.

Nowy!!: Cyceron i Państwo · Zobacz więcej »

Palatyn (wzgórze)

Ruiny Domus Augustana na Palatynie Palatyn (łac. Mons Palatinus, wł. Palatino) – jedno z siedmiu wzgórz Rzymu, według tradycji (i ostatnich badań archeologicznych) uważane za miejsce najstarszej osady rzymskiej zwanej Roma quadrata.

Nowy!!: Cyceron i Palatyn (wzgórze) · Zobacz więcej »

Panajtios

Panajtios (ur. ok. 180 - zm. ok. 110 p.n.e.) – pochodzący z Rodosu grecki filozof mediostoicki, uważany za twórcę rzymskiego stoicyzmu.

Nowy!!: Cyceron i Panajtios · Zobacz więcej »

Paschasius Radbertus

Paschazjusz Radabert, Paschasius Radbertus (ur. ok. 790 w Soissons, zm. 865 w Saint-Riquier) – teolog chrześcijański, opat Opactwo Corbie w latach 844-851, autor biografii Adelhara, założyciela opactwa Corvey.

Nowy!!: Cyceron i Paschasius Radbertus · Zobacz więcej »

Percepcja

Percepcja – procesy zmysłowe oraz interpretujące je jako wytwór obiektów lub wydarzeń pochodzących z zewnętrznego, trójwymiarowego świata.

Nowy!!: Cyceron i Percepcja · Zobacz więcej »

Pietro Bembo

Pietro Bembo (ur. 20 maja 1470 w Wenecji, zm. 18 stycznia 1547 w Rzymie) – wenecki kardynał i humanista renesansowy; filolog, poeta i historyk.

Nowy!!: Cyceron i Pietro Bembo · Zobacz więcej »

Piotr Skarga

Tablica pamiątkowa w Krakowie Krypta ks. Piotra Skargi w kościele Świętych Piotra i Pawła w Krakowie Piotr Skarga herbu Pawęża, SJSkrót łac. SI Societas Iesu używany także SJ z ang. Society of Jesus lub TJ pol. Towarzystwo Jezusowe zob.

Nowy!!: Cyceron i Piotr Skarga · Zobacz więcej »

Platon

Platon (Plátōn; ur. 424/423 p.n.e., zm. 348/347 p.n.e.) – filozof grecki, Ateńczyk, twórca tradycji intelektualnej znanej jako platonizm.

Nowy!!: Cyceron i Platon · Zobacz więcej »

Platonizm

Platonizm – nurt filozoficzny opierający się na filozofii Platona (427–347 p.n.e.), stanowiący jej interpretację i kontynuację.

Nowy!!: Cyceron i Platonizm · Zobacz więcej »

Plutarch

Przypuszczalne popiersie portretowe Plutarcha z Delf(II-III w. n.e., muzeum w Delfach) Plutarch z Cheronei (gr., Plutarchos ho Chaironeus, ur. ok. 50 n.e., zm. ok. 125 n.e.) – jeden z największych pisarzy starożytnej Grecji, historyk, filozof-moralista oraz orator.

Nowy!!: Cyceron i Plutarch · Zobacz więcej »

Pochwała Katona

Genui. Pochwała Katona lub Katon – zaginiony traktat polityczny autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany i opublikowany w roku 46 przed Chrystusem, w którym autor, wychwalając działalność publicznąi poglądy Marka Porcjusza Katona, bronił wartości i zasad republikańskiego ustroju starożytnego RzymuWykorzystano tłumaczenie Gabrieli Pianko (korespondencja Cycerona) oraz Tadeusza Sinko i Mieczysława Brożka (Plutarch).

Nowy!!: Cyceron i Pochwała Katona · Zobacz więcej »

Pocieszenie

Popiersie Cycerona w wieku około 60 lat, w którym pisał ''Pocieszenie''. Prawdopodobnie wykonane w I wieku. Muzeum Prado w Madrycie Pocieszenie lub Konsolacja – zaginiony traktat filozoficzny autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany w roku 45 przed Chrystusem jako dzieło o charakterze bardzo osobistym, omawiający zagadnienia bólu, cierpienia i nieśmiertelności duszy człowiekaWykorzystano tłumaczenia Wiktora Kornatowskiego (Pocieszenie, św. Augustyn) i Gabrieli Pianko (korespondencja Cycerona).

Nowy!!: Cyceron i Pocieszenie · Zobacz więcej »

Podział władz

Podział władz (podział władzy) – model organizacji państwa, w którym funkcje prawodawcze, wykonawcze i sądownicze sąod siebie oddzielone i powierzone niezależnym od siebie ciałom.

Nowy!!: Cyceron i Podział władz · Zobacz więcej »

Poggio a Caiano

Poggio a Caiano – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Prato.

Nowy!!: Cyceron i Poggio a Caiano · Zobacz więcej »

Pole Marsowe (Rzym)

rione Pola Marsowego, który stanowi tylko mniejszączęść Pola Marsowego Model starożytnego Pola Marsowego w ok. 300 r. Pole Marsowe (łac. Campus Martius) – miejsce w starożytnym Rzymie, pozostające poza tzw.

Nowy!!: Cyceron i Pole Marsowe (Rzym) · Zobacz więcej »

Polona

Polona – polska biblioteka cyfrowa, w której udostępniane sązdigitalizowane książki, czasopisma, grafiki, mapy, muzykalia, druki ulotne oraz rękopisy pochodzące ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz instytucji współpracujących.

Nowy!!: Cyceron i Polona · Zobacz więcej »

Pompeja

Pompeja (Pompeia; ur. 80/75 p.n.e. – zm. przed 35 p.n.e.) – jedyna córka Pompejusza Wielkiego i jego trzeciej żony Mucji Tercji, siostra Gnejusza Pompejusza oraz Sekstusa Pompejusza.

Nowy!!: Cyceron i Pompeja · Zobacz więcej »

Pompejusz

Gnaeus Pompeius Magnus, Gnejusz Pompejusz Wielki (ur. 29 września 106 p.n.e., zm. 28 września 48 p.n.e.) – rzymski polityk i dowódca wojskowy, jeden z twórców I triumwiratu, zwany przez współczesnych Pompejuszem Wielkim ze względu na wielkie sukcesy polityczne i militarne oraz zasługi dla Rzymu.

Nowy!!: Cyceron i Pompejusz · Zobacz więcej »

Pont

Mapa Pontu Gór Pontyjskich Pont – kraina historyczna w północno-wschodniej Azji Mniejszej, nadmorska część Kapadocji, w starożytności niezależne królestwo, a następnie prowincja rzymska.

Nowy!!: Cyceron i Pont · Zobacz więcej »

Pontyfik

Pontyfik (od łac. pontifex, dosł. budowniczy mostów) – w starożytnym Rzymie członek najwyższego kolegium kapłanów czuwającego nad formalnąstronąkultu religijnego i związanych z nimi aktów państwowych.

Nowy!!: Cyceron i Pontyfik · Zobacz więcej »

Posejdonios z Rodos

Posejdonios z Apamei (lub z Rodos, gr., ur. ok. 135 p.n.e. w Apamei, zm. ok. 51 p.n.e.) – starogrecki uczony: filozof mediostoicki, astronom, geodeta, geograf, historyk i badacz kultury, nauczyciel Cycerona.

Nowy!!: Cyceron i Posejdonios z Rodos · Zobacz więcej »

Prawda

Alegoria prawdy, marmurowa rzeźba w Ogrodzie Letnim, Sankt-Petersburg Prawda – według klasycznej definicji właściwość sądów polegająca na ich zgodności z faktycznym stanem rzeczy, których dotyczą.

Nowy!!: Cyceron i Prawda · Zobacz więcej »

Prawo natury

Prawo natury, prawo naturalne (łac. ius naturale) – postulowany, odmienny od prawa pozytywnego porządek prawny.

Nowy!!: Cyceron i Prawo natury · Zobacz więcej »

Prawo pozytywne

Prawo pozytywne – prawo stanowione lub inaczej prawo tworzone przez człowieka (w odróżnieniu od prawa naturalnego), w tym także przez uprawnione do tego władze państwowe (tzw. prawo stanowione – ius civile).

Nowy!!: Cyceron i Prawo pozytywne · Zobacz więcej »

Prawo rzymskie

Prawo rzymskie – termin oznaczający najczęściej prawo starożytnego Rzymu, które rozwijało się od czasów prawa zwyczajowego, aż do kodyfikacji Justyniana I Wielkiego (VI wiek n.e.). Prawo rzymskie miało istotny wpływ na rozwój prawodawstwa europejskiego (tzw. recepcja prawa rzymskiego) w postaci prawa powszechnego (ius commune) w średniowieczu, pandektystykę, która osiągnęła swoje apogeum w XIX wieku, a także na współczesnąnaukę, rozwijanąjako przedmiot uniwersytecki.

Nowy!!: Cyceron i Prawo rzymskie · Zobacz więcej »

Prawo zwyczajowe

Prawo zwyczajowe – normy prawne trwale i jednolicie wykonywane w przekonaniu, że sąobowiązującym prawem.

Nowy!!: Cyceron i Prawo zwyczajowe · Zobacz więcej »

Pretor

Pretor (łac. praetor – l.mn. praetores) – wyższy urzędnik w antycznym Rzymie mający tzw.

Nowy!!: Cyceron i Pretor · Zobacz więcej »

Proskrypcja

Proskrypcja – w starożytności i od pełnego średniowiecza skazanie na banicję, pozbawienie praw, wyjęcie spod prawa; we wczesnośredniowiecznym prawie polskim wywołanie (skazanie na fikcyjnąśmierć).

Nowy!!: Cyceron i Proskrypcja · Zobacz więcej »

Pryncypat (Rzym)

Pryncypat (od łac. princeps civium Romanorum) – forma rządów w okresie Cesarstwa Rzymskiego wprowadzona po 27 roku p.n.e. przez Oktawiana Augusta.

Nowy!!: Cyceron i Pryncypat (Rzym) · Zobacz więcej »

Pryscjan

katedry we Florencji, wykonany między rokiem 1437 a 1439 przez Luca della Robbia. Pryscjan (także Priscian, Priscjan, właściwie Pryscjan z Cezarei (– łaciński gramatyk, historyk literatury, tłumacz i poeta z przełomu V i VI wieku.

Nowy!!: Cyceron i Pryscjan · Zobacz więcej »

Publikanie

Publikanie (telones, celnik) – w starożytnym Rzymie dzierżawcy publicznych dochodów, z których najznaczniejsi i najzamożniejsi pochodzili ze stanu ekwickiego.

Nowy!!: Cyceron i Publikanie · Zobacz więcej »

Publiusz Klodiusz Pulcher

Publiusz Klodiusz Pulcher (Publius Clodius Pulcher) urodzony jako Publiusz Klaudiusz Pulcher (Publius Claudius Pulcher) (ur. ok. 92 p.n.e., zm. 18 stycznia 52 p.n.e.) – polityk rzymski, przywódca ruchów plebejskich.

Nowy!!: Cyceron i Publiusz Klodiusz Pulcher · Zobacz więcej »

Publiusz Korneliusz Dolabella

Publius Cornelius Dolabella (ur. ok. 70 p.n.e., zm. 43 p.n.e.) – oficer w armii Cezara, trybun ludowy (47) i konsul (44).

Nowy!!: Cyceron i Publiusz Korneliusz Dolabella · Zobacz więcej »

Publiusz Korneliusz Tacyt

Publius (albo Gaius – imię niepewne) Cornelius Tacitus, czyli Tacyt (około 55–120) – historyk rzymski, prokonsul Azji w latach 112–113.

Nowy!!: Cyceron i Publiusz Korneliusz Tacyt · Zobacz więcej »

Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra?

Cycero oskarżający Katylinę (Cesare Maccari, Villa Madama w Rzymie, 1882–1888) Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra – incipit mowy przeciw Katylinie, wygłoszonej 8 listopada 63 roku p.n.e. w senacie rzymskim przez mówcę i polityka Cycerona po wykryciu spisku, mającego na celu obalenie republiki.

Nowy!!: Cyceron i Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? · Zobacz więcej »

Racjonalizm filozoficzny

Racjonalizm filozoficzny (ew. racjonalizm metodologiczny, aprioryzm) (łac. ratio – rozum; rationalis – rozumny, rozsądny) – stanowisko filozoficzne, przede wszystkim w epistemologii akcentujące rolę rozumu i rozumowań apriorycznych w zdobywaniu wiedzy.

Nowy!!: Cyceron i Racjonalizm filozoficzny · Zobacz więcej »

Religia starożytnego Rzymu

Religia starożytnego Rzymu – zbiór wierzeń i rytuałów praktykowanych w starożytnym Rzymie w formie kultu, a w wyniku późniejszych podbojów rozprzestrzenionych na cały obszar rzymskiego imperium.

Nowy!!: Cyceron i Religia starożytnego Rzymu · Zobacz więcej »

Renesans

Leonardo da Vinci św. Ignacy Loyola Marcin Luter Krzysztof Kolumb Karol V Papież Juliusz II Mikołaj Kopernik Renesans, odrodzenie („odrodzenie”) – epoka w historii kultury europejskiej, obejmująca przede wszystkim XVI wiek, określany często jako „odrodzenie sztuk i nauk” oraz koncepcja historiozoficzna odnosząca się do historii kultury włoskiej od Dantego do roku 1520.

Nowy!!: Cyceron i Renesans · Zobacz więcej »

Reno (rzeka)

Reno – rzeka w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania, najważniejsza po Padzie w tym rejonie kraju.

Nowy!!: Cyceron i Reno (rzeka) · Zobacz więcej »

Republika

Republiki Paragwaju Republika (łac. res publica – dosł. rzecz pospolita, rzecz publiczna, rzecz stworzona pospołu) – zgodnie ze współczesnądefinicjąustrój polityczny, w którym władza jest sprawowana przez organ wyłoniony na określony czas w wyniku wyborów.

Nowy!!: Cyceron i Republika · Zobacz więcej »

Republika rzymska

Republika rzymska – okres w historii starożytnego Rzymu w którym był on republiką, trwający od upadku królestwa w 509*Daty opatrzone asteriskiem podane sąwedług tzw.

Nowy!!: Cyceron i Republika rzymska · Zobacz więcej »

Republikanizm

Ambrogia Lorenzettiego. Republikanizm (od łac. res publica – rzecz publiczna) – nurt filozofii politycznej, zgodnie z którym ideałem życia politycznego jest republika, rozumiana jako wspólnota polityczna, której członkowie (obywatele) biorąudział w życiu publicznym.

Nowy!!: Cyceron i Republikanizm · Zobacz więcej »

Retoryka

Justynian. Napis głosi: ''Retoryka (...) jest najcudowniejsząze wszystkich umiejętności''. Retoryka – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.

Nowy!!: Cyceron i Retoryka · Zobacz więcej »

Retoryka dla Herenniusza

Uniwersytetu Yale, sygnatura ''Beinecke MS 681'' Retoryka dla Herenniusza, inaczej Retoryka do Herenniusza, pełny tytuł De ratione dicendi ad C. Herennium libri IV – podręcznik retoryki anonimowego autora, napisany po łacinie najprawdopodobniej w latach 86-82 przed ChrystusemWykorzystano przekłady Kazimierza Kumanieckiego i Stanisława Stabryły.

Nowy!!: Cyceron i Retoryka dla Herenniusza · Zobacz więcej »

Ronald Reagan

Herb Ronalda Reagana. Ronald Wilson Reagan (ur. 6 lutego 1911 w Tampico, zm. 5 czerwca 2004, w Los Angeles) – amerykański polityk, mąż stanu, 40.

Nowy!!: Cyceron i Ronald Reagan · Zobacz więcej »

Rostra

Rostra – mównica wzniesiona na Forum Romanum.

Nowy!!: Cyceron i Rostra · Zobacz więcej »

Routledge Encyclopedia of Philosophy

Routledge Encyclopedia of Philosophy – encyklopedia filozofii pod redakcjąEdwarda Craiga.

Nowy!!: Cyceron i Routledge Encyclopedia of Philosophy · Zobacz więcej »

Rozum

Francisco de Goya, ''Gdy rozum śpi, budząsię demony'' Rozum – zdolność do operowania pojęciami abstrakcyjnymi lub zdolność analitycznego myślenia i wyciągania wniosków z przetworzonych danych.

Nowy!!: Cyceron i Rozum · Zobacz więcej »

Rubikon

Rubikon – rzeka w północnych Włoszech płynąca z Apeninów Północnych do Morza Adriatyckiego, do którego uchodzi na południe od Gatteo.

Nowy!!: Cyceron i Rubikon · Zobacz więcej »

Rzeczpospolita Obojga Narodów

rolce sztokholmskiej z XVII wieku unii lubelskiej 1 lipca 1569 roku, akt ustanawiający RzeczpospolitąObojga Narodów Rewers 15 dukatów Zygmunta III Wazy z 1617 z herbem królewskim. W otoku napis: MAGNVS DVX LITVAniae RVSsiae PRVSsiae MASoviae SAMogitiae LIVONiae ZC Gęstość zaludnienia Rzeczypospolitej Obojga Narodów według spisu ludności z 1790 roku Zasięg terytorialny Rzeczypospolitej w 1701 roku Podział administracyjny Rzeczypospolitej, stan prawny na rok 1619 Posiadłości ziemskie polskich rodów magnackich w XVI-XVII wieku potopu rosyjskiego miasta królewskie Rzeczypospolitej Obojga Narodów Jan Matejko, Unia lubelska Jan Matejko, ''Potęga Rzeczypospolitej u zenitu. Złota wolność. Elekcja 1573'' Jan Matejko, ''Konstytucja 3 maja'' 1791 Quincunx'' z 1564 Rzeczpospolita Obojga Narodów, potocznie: Polska, I Rzeczpospolita lub Rzeczpospolita szlachecka – państwo złożone z Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego powstałe w roku 1569 na mocy unii lubelskiej, przestało istnieć w wyniku traktatów rozbiorowych w 1795 roku.

Nowy!!: Cyceron i Rzeczpospolita Obojga Narodów · Zobacz więcej »

Sceptycyzm

Sceptycyzm (gr. sképtomai – „obserwuję”) – pojęcie wieloznaczne, określające postawę w nauce, pogląd filozoficzny oraz potocznie – postawę „sceptyka”, człowieka wątpiącego, krytycznego, niedowierzającego.

Nowy!!: Cyceron i Sceptycyzm · Zobacz więcej »

Scholastyka (filozofia)

Mistrz i uczniowie (1464) Scholastyka – termin wieloznaczny.

Nowy!!: Cyceron i Scholastyka (filozofia) · Zobacz więcej »

Scypion Afrykański Młodszy

Publiusz Korneliusz Scypion Emilian Afrykański Młodszy, Publius Cornelius Scipio Aemilianus Africanus Minor (ur. 185 p.n.e., zm. 129 p.n.e.) – rzymski wódz z okresu III wojny punickiej.

Nowy!!: Cyceron i Scypion Afrykański Młodszy · Zobacz więcej »

Scypion Afrykański Starszy

Publiusz Korneliusz Scypion Afrykański Starszy łac. Publius Cornelius Scipio Africanus Maior (ur. 236 p.n.e. w Rzymie, zm. 183 p.n.e. w Liternum) – wódz rzymski z okresu II wojny punickiej, zwycięzca Hannibala w bitwie pod Zamą, dwukrotny konsul Republiki Rzymskiej.

Nowy!!: Cyceron i Scypion Afrykański Starszy · Zobacz więcej »

Sekstus Roscjusz

Sekstus Roscjusz (I wiek p.n.e.) – syn bogatego latyfundysty z Amerii zamordowanego w Rzymie.

Nowy!!: Cyceron i Sekstus Roscjusz · Zobacz więcej »

Sen Scypiona

Makrobiusza w rękopisie z XII wieku. Kopenhaga, Det Kongelige Bibliotek, ms. NKS 218 4°, fol. 38v. Sen Scypiona – opowiadanie autorstwa Marka Tulliusza Cycerona o eschatologicznej wizji sennej Scypiona Afrykańskiego Młodszego.

Nowy!!: Cyceron i Sen Scypiona · Zobacz więcej »

Senat (Francja)

Pałacu Luksemburskim Senat (fr. Sénat) – izba wyższa francuskiego parlamentu.

Nowy!!: Cyceron i Senat (Francja) · Zobacz więcej »

Seneka Młodszy

Śmierć Seneki (mal. Joseph-Noël Sylvestre, 1875) Lucius Annaeus Seneca (Minor) (ur. ok. 4 p.n.e. w Kordobie, zm. 65 r. n.e.), Lucjusz Anneusz Seneka (Młodszy) – retor, pisarz, poeta, filozof rzymski, zwany Filozofem, syn Seneki Starszego (Seneca Maior) zwanego Retorem (Seneca Rhetor).

Nowy!!: Cyceron i Seneka Młodszy · Zobacz więcej »

Seneka Starszy

Lucius Annaeus Seneca, zwany Rhetor (ur. ok. 55 p.n.e., zm. 40 n.e.) – rzymski retor pochodzenia iberyjskiego, autor antologii cytatów z mów (z 10 ksiąg zachowało się 5).

Nowy!!: Cyceron i Seneka Starszy · Zobacz więcej »

Serwiusz (gramatyk)

Serwiusz, łac. Maurus Servius Honoratus (IV/V w. n.e.) – gramatyk rzymski ze schyłku starożytności.

Nowy!!: Cyceron i Serwiusz (gramatyk) · Zobacz więcej »

Sprawiedliwość

''Sprawiedliwość'' na witrażu w ratuszu w Buxtehude, Niemcy Warszawie Sprawiedliwość – "uczciwe, prawe postępowanie".

Nowy!!: Cyceron i Sprawiedliwość · Zobacz więcej »

Sprzysiężenie Katyliny

izby wyższej włoskiego parlamentu Sprzysiężenie Katyliny (łac. Catilinae coniuratio) – wydarzenia z 63 roku p.n.e. w republice rzymskiej, na czele których stał Lucjusz Sergiusz Katylina.

Nowy!!: Cyceron i Sprzysiężenie Katyliny · Zobacz więcej »

St. Gallen

Opactwo Sankt Gallen Wzniesienie ''Freudenberg'' w pobliżu miasta St.

Nowy!!: Cyceron i St. Gallen · Zobacz więcej »

Stanisław Karnkowski

Stanisław Karnkowski herbu Junosza (ur. 10 maja 1520 w Karnkowie, zm. 8 czerwca 1603 w Łowiczu) – biskup kujawski od 1567, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1581, sekretarz wielki koronny od 1563 roku, sekretarz królewski, pisarz polityczny i religijny, mówca.

Nowy!!: Cyceron i Stanisław Karnkowski · Zobacz więcej »

Stanisław Konarski

kościele klasztornym pijarów w Krakowie Grób Stanisława Konarskiego na cmentarzu Powązkowskim – alejka, pod którąznajduje się zbiorowa mogiłaZnicze oznaczająorientacyjne położenie mogiły pod alejką. Tablica oznaczająca grób Stanisława Konarskiego w zbiorowej mogile, kościół św. Karola Boromeusza, cmentarz Powązkowski I Liceum Ogólnokształcącego im. St. Konarskiego w Rzeszowie Hieronim Franciszek Konarski herbu Gryf, imię zakonne: Stanisław od świętego Wawrzyńca, ps.

Nowy!!: Cyceron i Stanisław Konarski · Zobacz więcej »

Stanisław Koszutski (pisarz)

Stanisław Koszutski herbu Leszczyc (zm. 1559) – polski renesansowy poeta łaciński, tłumacz, pisarz (sekretarz) królowej Barbary Radziwiłłówny w latach 1548–1551, po jej śmierci bibliotekarz króla Zygmunta II Augusta do 1559 roku, dworzanin królewski od 1548 roku, sekretarz królewski Zygmunta II Augusta.

Nowy!!: Cyceron i Stanisław Koszutski (pisarz) · Zobacz więcej »

Stanisław Orzechowski (pisarz)

Mikołaj Oleśnicki i stolnik sandomierski Stanisław Lupa Podlodowski Stanisław Orzechowski łac.

Nowy!!: Cyceron i Stanisław Orzechowski (pisarz) · Zobacz więcej »

Stanisław Reszka

Łacińska inskrypcja poświęcona Stanisławowi Reszce ponad wejściem do dawnego szpitala św. Ducha w Buku, ufundowanego przez Stanisława Reszkę Tablica z krótkim biogramem patrona placu w Buku Stanisław Reszka inna forma nazwiska: Rescius, anagram: Sanis recta salus, (ur. 14 września 1544 w Buku, zm. 3 kwietnia 1600 w Neapolu) – opat jędrzejowski (in commendam) w 1585 roku, kanonik warmiński w 1571 roku, dziekan warszawski w 1583 roku, sekretarz królewski w 1573 rokuKlerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI – pocz. XX w.), opracował Stanisław Jujeczka, Wrocław 2018, s. 42.

Nowy!!: Cyceron i Stanisław Reszka · Zobacz więcej »

Starożytny Rzym

cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.

Nowy!!: Cyceron i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »

Stary Testament

Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.

Nowy!!: Cyceron i Stary Testament · Zobacz więcej »

Status społeczny

Status społeczny – pozycja, jakąjednostka zajmuje w grupie społecznej.

Nowy!!: Cyceron i Status społeczny · Zobacz więcej »

Stoicyzm

Stoicyzm – szkoła filozoficzna, która powstała jednocześnie z epikureizmem w końcu IV wieku p.n.e. i przetrwała aż do zamknięcia wszystkich szkół filozoficznych przez cesarza Justyniana w 529 roku.

Nowy!!: Cyceron i Stoicyzm · Zobacz więcej »

Sulla

Lucjusz Korneliusz Sulla Felix (łac. Lucius Cornelius Sulla Felix; ur. 138 p.n.e., zm. 78 p.n.e. w Puteoli) – rzymski polityk i wojskowy.

Nowy!!: Cyceron i Sulla · Zobacz więcej »

Swetoniusz

Gaius Suetonius Tranquillus (ur. ok. 69 n.e., zm. 130) – rzymski pisarz, pisał po łacinie i po grecku.

Nowy!!: Cyceron i Swetoniusz · Zobacz więcej »

Sycylia

Prowincje Sycylii Etna Krajobraz środkowej Sycylii Rzeka Simeto Sycylia – największa wyspa na Morzu Śródziemnym (ponad 25 tys. km²), położona we Włoszech na południe od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela jąwąska Cieśnina Mesyńska.

Nowy!!: Cyceron i Sycylia · Zobacz więcej »

Sylwester II

Sylwester II (właśc. Gerbert z Aurillac OSB, ur. ok. 945 w Owernii, zm. 12 maja 1003 w Rzymie) – francuski uczony, matematyk, filozof, papież w okresie od 2 kwietnia 999 do 12 maja 1003.

Nowy!!: Cyceron i Sylwester II · Zobacz więcej »

Syrakuzy

Syrakuzy – miasto we Włoszech położone we wschodniej części Sycylii.

Nowy!!: Cyceron i Syrakuzy · Zobacz więcej »

Syria (prowincja rzymska)

Rzymskie prowincje Rzymska prowincja Syria Musée du Louvre Prowincja Syria Syria – była ważnąprowincjąrzymską, podbitąw roku 64 p.n.e. przez Pompejusza.

Nowy!!: Cyceron i Syria (prowincja rzymska) · Zobacz więcej »

Sztuki wyzwolone

Herrady z Landsbergu (ok. 1180) Sztuki wyzwolone lub siedem sztuk wyzwolonych – system podstawowej, ogólnej i uniwersalnej edukacji ukształtowany w IV wieku przed Chrystusem, powszechnie stosowany w starożytnych Grecji i Rzymie, obejmujący nauczanie literatury i matematyki.

Nowy!!: Cyceron i Sztuki wyzwolone · Zobacz więcej »

Szymon Marycjusz

Szymon Marycjusz (Mariciusz) z Pilzna, inne formy nazwiska i pseudonimy: Maricius (prawdopodobnie przekł. grecki właściwego nazwiska Kociełek, wzgl.Kociołek; według Estreichera: Koziołek), Simon Maricius Pilsnensis, Szymon z Pilzna, Chlebodziejski, Czystochlebski, forma błędna: Marycki, (ur. 1516 w Pilźnie, zm. 1574) – polski pedagog, prawnik, filolog, wydawca, profesor Akademii Krakowskiej, znawca, wielbiciel i tłumacz literatury starożytnej.

Nowy!!: Cyceron i Szymon Marycjusz · Zobacz więcej »

Tadeusz Zieliński (filolog)

Tadeusz Stefan Zieliński, ps. „Eheu” (ur. 14 września 1859 w Skrzypczyńcach, powiat kaniowski, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie, zm. 8 maja 1944 w Schondorf am Ammersee, Górna Bawaria) – polski historyk kultury, filolog klasyczny, profesor Uniwersytetu w Petersburgu i Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności.

Nowy!!: Cyceron i Tadeusz Zieliński (filolog) · Zobacz więcej »

Tarsus (miasto)

Tarsus (gr. Tarsos, łac. Tarsus ar. طرسوس trl. Ṭarsūs, trl. Tarsus) – miasto w południowej Turcji, w Cylicji, nad rzekąKydnos, w prowincji (il) Içel, 245 671 mieszkańców (2012).

Nowy!!: Cyceron i Tarsus (miasto) · Zobacz więcej »

Taurus (góry w Turcji)

Góry Taurus Taurus – łańcuch górski w południowej Turcji, graniczy z WyżynąAnatolijską.

Nowy!!: Cyceron i Taurus (góry w Turcji) · Zobacz więcej »

Theodor Mommsen

Christian Matthias Theodor Mommsen (ur. 30 listopada 1817 w Garding, zm. 1 listopada 1903 w Charlottenburgu) – historyk, poeta oraz prawnik niemiecki, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1902.

Nowy!!: Cyceron i Theodor Mommsen · Zobacz więcej »

Thomas Hobbes

Thomas Hobbes (ur. 5 kwietnia 1588 w Westport (Wiltshire), ob. Malmesbury, zm. 4 grudnia 1679 w Hardwick Hall) – angielski filozof, myśliciel społeczny, twórca kontraktualizmu, autor dzieła Lewiatan (1651), traktatu z zakresu filozofii społecznej i filozofii politycznej, w którym dowodzi, że człowiek wyszedł z hipotetycznego stanu natury, czyli stanu wojny każdego z każdym (łac. bellum omnium contra omnes) szukając gwarancji swojego bezpieczeństwa.

Nowy!!: Cyceron i Thomas Hobbes · Zobacz więcej »

Thomas Jefferson

Thomas Jefferson (ur. w Shadwell (Wirginia), zm. 4 lipca 1826 w Charlottesville) – amerykański prawnik, działacz niepodległościowy, archeolog, architekt, trzeci prezydent USA (1801–1809), jeden z autorów Deklaracji niepodległości Stanów Zjednoczonych, założyciel stanowego Uniwersytetu Wirginii.

Nowy!!: Cyceron i Thomas Jefferson · Zobacz więcej »

Timajos (dialog)

Timajos (gr. Τίμαιος, Timaios) jest jednym z dialogów Platona.

Nowy!!: Cyceron i Timajos (dialog) · Zobacz więcej »

Trajan

Kolumna Trajana w Rzymie Forum Trajana w Rzymie Marek Ulpiusz Trajan (łac. Marcus Ulpius Traianus, ur. 18 września 53 w Italice, zm. 9 sierpnia 117 w Selinusie) – cesarz rzymski w latach 98–117, drugi z tak zwanych pięciu dobrych cesarzy.

Nowy!!: Cyceron i Trajan · Zobacz więcej »

Trybun ludowy

Silvestre Davida Mirysa (1742–1810). Trybun ludowy (także plebejski, lub plebi, l.mn. tribuni plebis) – urząd w republice rzymskiej utworzony w 494 roku p.n.e., którego podstawowym zadaniem była ochrona interesów obywateli, a zwłaszcza plebejuszy przed arbitrażem patrycjuszy w senacie i samowoląurzędników.

Nowy!!: Cyceron i Trybun ludowy · Zobacz więcej »

Tusculum

Amfiteatr w Tusculum Krzyż na szczycie wzgórza w Tusculum Tusculum – dawna miejscowość w środkowych Włoszech, w rejonie Lacjum, położona 5 kilometrów od Rzymu.

Nowy!!: Cyceron i Tusculum · Zobacz więcej »

Tuskulanki

Iluminowany rękopis ''Tuskulanek'', sporządzony między rokiem 1450 a 1460 w Neapolu. Tuskulanki lub Rozmowy tuskulańskie, pełny tytuł Rozmów tuskulańskich ksiąg pięć – dialog filozoficzny w pięciu księgach autorstwa Marka Tulliusza Cycerona, napisany w roku 45 p.n.e., omawiający zagadnienie szczęścia człowieka, w którym autor chciał dać czytelnikowi skutecznąbroń przeciw najrozmaitszym przeciwnościom losuWykorzystano tłumaczenia Kazimierza Leśniaka (Rozmowy tuskulańskie) i Gabrieli Pianko (korespondencja Cycerona).

Nowy!!: Cyceron i Tuskulanki · Zobacz więcej »

Tyran

Tyran (Dionizjos I) Tyran (gr. tyrannos) – osoba sprawująca nieograniczonąwładzę, często zdobytąniezgodnie z prawem.

Nowy!!: Cyceron i Tyran · Zobacz więcej »

Tyron

Marcus Tullius Tiro, Tyron (ur. 103 p.n.e. w Arpino, zm. 4 p.n.e.) − wyzwoleniec Cycerona, przyjaciel i sekretarz pisarza.

Nowy!!: Cyceron i Tyron · Zobacz więcej »

Tytus Anniusz Milon

Tytus Anniusz Milon (Titus Annius Milo: zmarły w 48 p.n.e.) – trybun ludowy w 57 wraz z Klodiuszem.

Nowy!!: Cyceron i Tytus Anniusz Milon · Zobacz więcej »

Tytus Liwiusz

Titus Livius (ur. 59 p.n.e., zm. 17 n.e.) – rzymski historyk pochodzący z miasta Patavium (dziś Padwa).

Nowy!!: Cyceron i Tytus Liwiusz · Zobacz więcej »

Ulmer Münster

Wnętrze kościoła NMP w Ulm Ulmer Münster (dawniej Münster Unserer Lieben Frau in Ulm, czyli kościół Najświętszej Marii Panny w Ulm), zwyczajowo katedra w Ulm lub katedra ulmska – zabytkowy gotycki kościół parafialny w Ulm, początkowo katolicki, następnie (od reformacji) protestancki.

Nowy!!: Cyceron i Ulmer Münster · Zobacz więcej »

Umiarkowanie

Umiarkowanie i nieumiarkowanie; Mistrz Modlitewnika Drezdeńskiego, iluminacja w Faits et dits mémorables, 1470-1475. Umiarkowanie, wstrzemięźliwość, umiar (sophrosyne) – cnota moralna, która polega na używaniu rozumu dla panowania nad własnymi popędami, emocjami, instynktami i potrzebami.

Nowy!!: Cyceron i Umiarkowanie · Zobacz więcej »

Uniwersytet Jagielloński

Jan Matejko, „Dzieje Cywilizacji w Polsce”, ''Założenie Szkoły Głównej przeniesieniem do Krakowa ugruntowane. R.P. 1361–1399–1400'', 1888 ul. Jagiellońskiej. Wielkiego Księstwa Litewskiego, na dole herb Akademii Krakowskiej Święty Stanisław z prawąrękąuniesionąw geście błogosławieństwa, a w lewej trzymający pastorał, oparty o tarczę z orłem Dziedziniec Collegium Maius Uniwersytet Jagielloński, skr. UJ – polski publiczny uniwersytet w Krakowie, najstarsza polska uczelnia, jeden z najstarszych uniwersytetów na świecie.

Nowy!!: Cyceron i Uniwersytet Jagielloński · Zobacz więcej »

Uniwersytet Yale

Phelps Hall na starym kampusie uniwersytetu Rudolph Hall, w której mieści się Yale School of Architecture Uniwersytet Yale – amerykański uniwersytet niepubliczny w mieście New Haven, w stanie Connecticut, jeden z najbardziej prestiżowych na świecie, należący do Ligi Bluszczowej, przodujący w rankingach kierunków prawniczych i humanistycznych.

Nowy!!: Cyceron i Uniwersytet Yale · Zobacz więcej »

Vincenzo Foppa

Vincenzo Foppa (ur. 1430 w Bagnolo Mela, zm. 1515) – włoski malarz renesansowy.

Nowy!!: Cyceron i Vincenzo Foppa · Zobacz więcej »

Voltaire

Voltaire, pol.

Nowy!!: Cyceron i Voltaire · Zobacz więcej »

W obronie Sekstusa Roscjusza

Szkic oryginalnego rzymskiego popiersia Cycerona W obronie Sekstusa Roscjusza – druga z opublikowanych mów Cycerona, wygłoszona w okresie dyktatury Lucjusza Korneliusza Sulli, w obronie oskarżonego o ojcobójstwo Sekstusza Roscjusza (ok. 80 p.n.e.). Ze względu na odważnie poruszony wątek polityczny przyniosła autorowi rozgłos i uznanie.

Nowy!!: Cyceron i W obronie Sekstusa Roscjusza · Zobacz więcej »

W sprawie Kwinkcjusza

W sprawie Kwinkcjusza – pierwsza opublikowana mowa Cycerona, wygłoszona w trakcie procesu wytoczonego Sekstusowi Newiuszowi przez Publiusza Kwinkcjusza ok.

Nowy!!: Cyceron i W sprawie Kwinkcjusza · Zobacz więcej »

Waleriusz Maksymus

Kroniki norymberskiej) Waleriusz Maksymus (łac. Valerius Maximus) – rzymski pisarz żyjący w I poł.

Nowy!!: Cyceron i Waleriusz Maksymus · Zobacz więcej »

Wallace Collection

Hertford House Jedna z sal muzeum Wallace Collection – muzeum sztuki w Londynie ze zbiorami rodziny Seymour-Conway, zgromadzonymi w XVIII i XIX w., w 1897 przekazanymi narodowi angielskiemu, w 1900 udostępnionymi publiczności.

Nowy!!: Cyceron i Wallace Collection · Zobacz więcej »

Werona

Werona – miasto położone w północno-wschodnich Włoszech, w regionie administracyjnym Wenecja Euganejska (Veneto).

Nowy!!: Cyceron i Werona · Zobacz więcej »

Werres

Werres (ok. 115–43 p.n.e.) – rzymski namiestnik prowincji Sycylia w latach 73–71 p.n.e., znany ze złych rządów i procesu o popełnione nadużycia finansowe, który ujawnił rozmiary korupcji w prowincjach rzymskich w późnej republice.

Nowy!!: Cyceron i Werres · Zobacz więcej »

Wespazjan

Wespazjan (ur. 17 listopada 9, zm. 23 czerwca 79) – cesarz rzymski w latach 69–79.

Nowy!!: Cyceron i Wespazjan · Zobacz więcej »

Wilhelm Drumann

Wilhelm Karl August Drumann (ur. 11 czerwca 1786 w Danstedt koło Halberstadt, zm. 29 lipca 1861 w Królewcu) – niemiecki historyk.

Nowy!!: Cyceron i Wilhelm Drumann · Zobacz więcej »

William Pitt Młodszy

William Pitt młodszy (ang. William Pitt the Younger; ur. 28 maja 1759 w Hayes w hrabstwie Kent, zm. 23 stycznia 1806 w Londynie) – premier Królestwa Wielkiej Brytanii w latach 1783-1801 oraz 1804-1806.

Nowy!!: Cyceron i William Pitt Młodszy · Zobacz więcej »

William z Malmesbury

Opactwo Malmesbury William z Malmesbury, (ur. ok. 1080 lub 1095 w Wiltshire, zm. ok. 1143) – angielski historyk, żyjący w XII wieku, mnich w opactwie Malmesbury.

Nowy!!: Cyceron i William z Malmesbury · Zobacz więcej »

Wincenty Kadłubek

Wincenty Kadłubek, mistrz Wincenty Kadłubek lub mistrz Wincenty zwany Kadłubkiem (ur. ok. 1150 w Kargowie lub Karwowie, zm. 8 marca 1223 w Jędrzejowie) – autor Kroniki dziejów Polski, uważany za jednąz najważniejszych postaci w dziejach literatury i historiografii polskiej; określany mianem „ojca kultury polskiej”; biskup krakowskiWykorzystano przekłady Brygidy Kürbis i Kazimierza Abgarowicza (Kronika Wincentego Kadłubka, dokumenty średniowieczne).

Nowy!!: Cyceron i Wincenty Kadłubek · Zobacz więcej »

Winston Churchill

Winston Leonard Spencer Churchill (ur. 30 listopada 1874 w Blenheim Palace, zm. 24 stycznia 1965 w Londynie) – brytyjski polityk, mąż stanu, mówca, strateg, pisarz i historyk, malarz, dwukrotny premier Zjednoczonego Królestwa, laureat literackiej Nagrody Nobla, honorowy obywatel Stanów Zjednoczonych.

Nowy!!: Cyceron i Winston Churchill · Zobacz więcej »

Wojna Rzymu ze sprzymierzeńcami

Wojna ze sprzymierzeńcami (łac. bellum sociale, wojna italska, marsyjska) − toczony w latach 91-88 p.n.e. konflikt Republiki Rzymskiej z italskimi sprzymierzeńcami (socii).

Nowy!!: Cyceron i Wojna Rzymu ze sprzymierzeńcami · Zobacz więcej »

Wolność zgromadzeń

Przykład korzystania z wolności zgromadzeń – Marsz na Waszyngton, 28 sierpnia 1963 Wolność zgromadzeń – jedna z podstawowych wolności politycznych jednostki, polegająca na prawie do publicznego i pokojowego gromadzenia się ludzi, umożliwiająca wyrażanie przez nich własnych poglądów oraz wpływanie na procesy społeczne i polityczne.

Nowy!!: Cyceron i Wolność zgromadzeń · Zobacz więcej »

Wolskowie

Osady wolskie oznaczono kolorem czerwonym Wolskowie – plemię italijskie (umbryjskie bądź oskijskie), które zamieszkiwało południowączęść Lacjum nad rzekąLiris (Garigliano).

Nowy!!: Cyceron i Wolskowie · Zobacz więcej »

Wulgata

Wulgata (przekład rozpowszechniony, popularny) – przekład Biblii na łacinę, dokonany przez Hieronima ze Strydonu w latach 382–406 z języków oryginałów: hebrajskiego i greki.

Nowy!!: Cyceron i Wulgata · Zobacz więcej »

Wypowiedź

Wypowiedź lub wypowiedzenie, niekiedy stanowisko lub oświadczenie – ustny lub pisemny, rzeczywisty komunikat językowy wyrażający stanowisko, pogląd czy opinię autora.

Nowy!!: Cyceron i Wypowiedź · Zobacz więcej »

Wyznania

Rękopis kodeksu „Wyznań”. Niemcy, pierwsza połowa XIII w. Ostii – obraz autorstwa Ary Scheffer, 1846. Wyznania (łac. Confessiones) – książka autorstwa św. Augustyna z Hippony, należąca do światowej klasyki literatury duchowej.

Nowy!!: Cyceron i Wyznania · Zobacz więcej »

Zjawisko

Zjawisko, fenomen (– obserwowany) – pojęcie filozoficzne oznaczające to, co dane jest w poznaniu zmysłowym, a więc obrazy, dźwięki, zapachy, smaki itd.

Nowy!!: Cyceron i Zjawisko · Zobacz więcej »

Zygmunt Kubiak

Zygmunt Kubiak (ur. 30 kwietnia 1929 w Warszawie, zm. 19 marca 2004 tamże) − polski pisarz, eseista, tłumacz, propagator kultury antycznej, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, sekretarz Ogólnopolskiego Klubu Postępowej Inteligencji Katolickiej.

Nowy!!: Cyceron i Zygmunt Kubiak · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Marcus Tullius Cicero, Marek Tuliusz Cyceron, Marek Tulliusz Cycero.

Unionpedia jest koncepcja lub sieci semantycznej mapie zorganizowane jak encyklopedii lub słownika. To daje krótką definicję każdej koncepcji i jej związków.

To jest olbrzymia mapa mentalna online, który służy jako podstawa do schematów koncepcyjnych. Jest darmowy i każdy artykuł lub dokument można pobrać. Jest to narzędzie, zasobów lub odniesienie do nauki, badań, edukacji, nauki lub nauczania, które mogą być wykorzystywane przez nauczycieli, pedagogów, uczniów lub studentów; dla świata akademickiego: dla szkoły podstawowej, średniej, gimnazjum, środku, uczelni, stopień technicznej, kolegium, uniwersytet, licencjackich, magisterskich lub stopnia doktora; dla dokumentów, raportów, projektów, pomysłów, dokumentacji, badań, podsumowań, lub pracy. Oto definicja, wyjaśnienie, opis lub znaczenie każdego znaczące na które potrzebujesz informacji, a także wykaz związanych z nimi pojęć, jak słownik. Dostępne w języku polski, angielski, hiszpański, portugalski, Japoński, chiński, francuski, niemiecki, włoski, holenderski, rosyjski, arabski, hindi, szwedzki, ukraiński, węgierski, kataloński, czeski, hebrajski, duński, fiński, indonezyjski, norweski, rumuński, turecki, wietnamski, koreański, tajski, grecki, bułgarski, chorwacki, słowacki, litewski, filipiński, łotewski, estoński i słoweński. Więcej języków wkrótce.

Wszystkie informacje ekstrahowano z Wikipedia, i jest dostępny na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.

Unionpedia nie jest wspierana ani powiązana z Fundacją Wikimedia.

Google Play, Android i logo Google Play są znakami towarowymi firmy Google Inc.

Polityka prywatności

TowarzyskiPrzybywający