Szybszy dostęp niż przeglądarce!
30 kontakty: As (dźwięk), B (dźwięk), C (dźwięk), C-moll, D (dźwięk), Dźwięk (muzyka), Es (dźwięk), Es-moll, F (dźwięk), Ferenc Liszt, Fryderyk Chopin, G (dźwięk), Gama, Grande Valse Brillante (Chopin), Gustav Mahler, I koncert fortepianowy Liszta, III symfonia Beethovena, Johann Sebastian Bach, Ludwig van Beethoven, Pokrewieństwo tonacji, Skala durowa, Skala molowa, Tonacja, Tonika, V koncert fortepianowy Beethovena, Wolfgang Amadeus Mozart, XXII koncert fortepianowy (KV 482), XXXIX symfonia (KV 543), Znak chromatyczny, Znaki przykluczowe.
As (dźwięk)
As (A♭) – dźwięk, którego częstotliwość dla as¹ wynosi około 415,3 Hz.
Nowy!!: Es-dur i As (dźwięk) · Zobacz więcej »
B (dźwięk)
B – obniżony bemolem dźwięk h (odległy o kwartę czystąod f).
Nowy!!: Es-dur i B (dźwięk) · Zobacz więcej »
C (dźwięk)
C (nazwa solmizacyjna: do) – dźwięk, którego częstotliwość dla c¹ wynosi 261,6 Hz.
Nowy!!: Es-dur i C (dźwięk) · Zobacz więcej »
C-moll
Znaki chromatyczne w gamie c-moll Diagram akordu c-moll dla gitary c-moll – gama oparta na skali molowej, której tonikąjest c. Naturalna gama c-moll zawiera dźwięki: c, d, es, f, g, as, b. W zapisie tonacji c-moll występujątrzy bemole.
Nowy!!: Es-dur i C-moll · Zobacz więcej »
D (dźwięk)
D (nazwa solmizacyjna: re) – dźwięk, którego częstotliwość dla d¹ wynosi 293,7 Hz.
Nowy!!: Es-dur i D (dźwięk) · Zobacz więcej »
Dźwięk (muzyka)
Dźwięk muzyczny – dźwięk wytwarzany przez instrument muzyczny (albo głos ludzki).
Nowy!!: Es-dur i Dźwięk (muzyka) · Zobacz więcej »
Es (dźwięk)
Es (E♭) – dźwięk, którego częstotliwość dla es¹ wynosi około 311,2 Hz.
Nowy!!: Es-dur i Es (dźwięk) · Zobacz więcej »
Es-moll
Znaki chromatyczne w gamie es-moll Diagram akordu es-moll (dis-moll) dla gitary es-moll − gama oparta na skali molowej, której tonikąjest es.
Nowy!!: Es-dur i Es-moll · Zobacz więcej »
F (dźwięk)
F (nazwa solmizacyjna: fa) – dźwięk, którego częstotliwość w oktawie razkreślnej wynosi 349,6 Hz.
Nowy!!: Es-dur i F (dźwięk) · Zobacz więcej »
Ferenc Liszt
Portret Liszta (1837), mal. Ary Scheffer I koncert fortepianowy Es-dur Ferenc Liszt (niem. Franz Liszt; ur. 22 października 1811 w Raiding, zm. 31 lipca 1886 w Bayreuth) – węgierski kompozytor i pianista, jedna z najwybitniejszych postaci romantyzmu w muzyce.
Nowy!!: Es-dur i Ferenc Liszt · Zobacz więcej »
Fryderyk Chopin
Fryderyk Franciszek Chopin, forma spolszczona: Szopen (ur. 22 lutego lub 1 marca 1810↓ w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista.
Nowy!!: Es-dur i Fryderyk Chopin · Zobacz więcej »
G (dźwięk)
G (nazwa solmizacyjna: sol) – dźwięk, którego częstotliwość dla g¹ wynosi 391,9 Hz.
Nowy!!: Es-dur i G (dźwięk) · Zobacz więcej »
Gama
Gama – szereg dźwięków ułożonych według reguł danej skali muzycznej, zaczynający się od konkretnego dźwięku, który zazwyczaj nadaje nazwę tak utworzonej gamie.
Nowy!!: Es-dur i Gama · Zobacz więcej »
Grande Valse Brillante (Chopin)
Grande valse brillante. Wykonawca: Olga Gurevich Walc Es-dur op.
Nowy!!: Es-dur i Grande Valse Brillante (Chopin) · Zobacz więcej »
Gustav Mahler
Gustav Mahler (ur. 7 lipca 1860 w Kalište koło Humpolca w Cesarstwie Austriackim, obecnie Czechy, zm. 18 maja 1911 w Wiedniu w Monarchii Austro-Węgierskiej, obecnie Austria) – austriacki kompozytor i dyrygent.
Nowy!!: Es-dur i Gustav Mahler · Zobacz więcej »
I koncert fortepianowy Liszta
Koncert fortepianowy Es-dur – dzieło Ferenca Liszta.
Nowy!!: Es-dur i I koncert fortepianowy Liszta · Zobacz więcej »
III symfonia Beethovena
Symfonia nr 3 Es-dur op. 55 "Eroica" Ludwiga van Beethovena powstała w latach 1802-04.
Nowy!!: Es-dur i III symfonia Beethovena · Zobacz więcej »
Johann Sebastian Bach
Johann Sebastian Bach (wym. MAF:,; w formie spolszczonej Jan Sebastian Bach, ur. w Eisenach, zm. 28 lipca 1750 w Lipsku) – kompozytor i organista niemiecki epoki baroku, jeden z najwybitniejszych artystów w dziejach muzyki, kompozytor dworski.
Nowy!!: Es-dur i Johann Sebastian Bach · Zobacz więcej »
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven, wymowa niemiecka: (ur. 15–17 grudnia(zob. niżej) 1770 w Bonn, zm. 26 marca 1827 w Wiedniu) – niemiecki kompozytor i pianista, ostatni z tzw. klasyków wiedeńskich, a zarazem prekursor romantyzmu w muzyce, uznawany za jednego z największych twórców muzycznych wszech czasów. Urodzony w Bonn, na terenie dzisiejszych Niemiec, już w młodości przeniósł się do Wiednia, gdzie rychło uzyskał reputację pianisty wirtuoza, a następnie wybitnego kompozytora. Mimo że około 25. roku życia zaczął tracić słuch, okazał wielkąsiłę ducha i nie zaprzestał tworzenia (do czasu również wykonywania) swoich dzieł, nawet w okresie całkowitej głuchoty. W historii muzyki stanowi centralnąpostać pogranicza klasycyzmu i romantyzmu. Jego twórczość wytyczyła kierunek rozwoju muzyki na cały XIX wiek. Światowąpopularność Beethoven zawdzięcza przede wszystkim swym dziewięciu symfoniom, choć równie przełomowe było znaczenie jego sonat i wariacji fortepianowych oraz muzyki kameralnej, przede wszystkim kwartetów smyczkowych. Muzyka Beethovena łączy intensywność uczuć z doskonałościąformy; wyraża się w niej apoteoza wolności i godności jednostki, woli życia, heroizmu, zmagań z losem oraz radości i powszechnego braterstwa.
Nowy!!: Es-dur i Ludwig van Beethoven · Zobacz więcej »
Pokrewieństwo tonacji
Pokrewieństwo tonacji – jeden z podstawowych elementów systemu dur-moll, który określa związki między tonacjami.
Nowy!!: Es-dur i Pokrewieństwo tonacji · Zobacz więcej »
Skala durowa
Skala durowa (z łac. durus – twardy), zwana też majorową(z łac. maior – większy, odnosi się do tercji wielkiej zawartej między I a III stopniem skali) – siedmiostopniowa skala z charakterystycznym półtonem między stopniami III i IV oraz VII i VIII (stanowiącym powtórzenie I stopnia o oktawę wyżej).
Nowy!!: Es-dur i Skala durowa · Zobacz więcej »
Skala molowa
Skala molowa (z – miękki), zwana też minorową(z łac. – mniejszy, odnosi się do tercji małej zawartej między I a III stopniem skali) – siedmiostopniowa skala z charakterystycznym półtonem między stopniami II i III.
Nowy!!: Es-dur i Skala molowa · Zobacz więcej »
Tonacja
Tonacja – przynależność materiału dźwiękowego utworu muzycznego do konkretnej gamy durowej lub molowej, na której jest on oparty.
Nowy!!: Es-dur i Tonacja · Zobacz więcej »
Tonika
Tonika, akord toniczny, centrum tonalne, ośrodek/punkt ciążenia tonalnego (fr. tonique; często oznaczana symbolem T) – z punktu widzenia harmonii jedna z trzech funkcji głównych systemu dur-moll (obok dominanty oraz subdominanty).
Nowy!!: Es-dur i Tonika · Zobacz więcej »
V koncert fortepianowy Beethovena
V Koncert fortepianowy Es-dur op.
Nowy!!: Es-dur i V koncert fortepianowy Beethovena · Zobacz więcej »
Wolfgang Amadeus Mozart
Wolfgang Amadeus Mozart, w formie spolszczonej Wolfgang Amadeusz Mozart (ur. 27 stycznia 1756 w Salzburgu, zm. 5 grudnia 1791 w Wiedniu) – austriacki lub niemieckiŻadne z tych określeń nie jest do końca precyzyjne.
Nowy!!: Es-dur i Wolfgang Amadeus Mozart · Zobacz więcej »
XXII koncert fortepianowy (KV 482)
XXII Koncert fortepianowy Es-dur 22 Koncert na fortepian z towarzyszeniem orkiestry, jaki stworzył Wolfgang Amadeus Mozart.
Nowy!!: Es-dur i XXII koncert fortepianowy (KV 482) · Zobacz więcej »
XXXIX symfonia (KV 543)
XXXIX Symfonia Es-dur (KV 543) – pierwsza z trzech wielkich symfonii, skomponowana przez Wolfganga Amadeusa Mozarta w 1788.
Nowy!!: Es-dur i XXXIX symfonia (KV 543) · Zobacz więcej »
Znak chromatyczny
Znaki chromatyczne Znak chromatyczny - znak notacji muzycznej określający alterację stopni podstawowych skali diatonicznej.
Nowy!!: Es-dur i Znak chromatyczny · Zobacz więcej »
Znaki przykluczowe
Znaki przykluczowe – znaki chromatyczne umieszczane w ściśle określonej kolejności bezpośrednio za kluczem na początku każdej pięciolinii, które alterujądźwięki szeregu podstawowego; oznaczajątonację utworu.
Nowy!!: Es-dur i Znaki przykluczowe · Zobacz więcej »
