14 kontakty: Czyn niedozwolony, Czynność konwencjonalna, Czynność prawna, Decyzja administracyjna, Delikt, Orzeczenie sądowe, Pandektystyka, Podmiot prawa, Prawo rzymskie, Przestępstwo, Reguła uznania, Skutek prawny, Zachowanie prawne, Zdarzenie prawne.
Czyn niedozwolony
Czyn niedozwolony (fr. acte illicite, niem. unerlaubte Handlung) – termin języka prawnego i prawniczego oznaczający zdarzenie cywilnoprawne, które z mocy ustawy - niezależnie od istnienia lub nieistnienia między stronami uprzedniej umowy - pociąga za sobąobowiązek naprawienia szkody, tj.
Nowy!!: Fakt prawny i Czyn niedozwolony · Zobacz więcej »
Czynność konwencjonalna
Czynność konwencjonalna – w ogólnej teorii prawa polega na tym, iż mocązwyczajowo ukształtowanej lub wyraźnie ustanowionej reguły sensu – pewnej czynności psychofizycznej albo prostszej czynności konwencjonalnej przypisuje się nowy sens społeczny.
Nowy!!: Fakt prawny i Czynność konwencjonalna · Zobacz więcej »
Czynność prawna
Czynność prawna (łac. negotium) – czynność konwencjonalna (skonstruowana przez normę prawną) podmiotu prawa cywilnego, zawierająca treść określającąkonsekwencje prawne zdarzenia prawnego.
Nowy!!: Fakt prawny i Czynność prawna · Zobacz więcej »
Decyzja administracyjna
Decyzja w sprawie nadania NIP Karty Polaka Decyzja administracyjna – jednostronna czynność organu administracji publicznej rozstrzyga sprawę indywidualnąkonkretnego adresata.
Nowy!!: Fakt prawny i Decyzja administracyjna · Zobacz więcej »
Delikt
Delikt (łac. delictum – czyn niedozwolony, błąd, przewinienie) – pojęcie prawnicze, mające swe korzenie w czasach starożytnego Rzymu, współcześnie funkcjonuje w wielu dziedzinach prawa.
Nowy!!: Fakt prawny i Delikt · Zobacz więcej »
Orzeczenie sądowe
Orzeczenie sądowe – władcza i decyzyjna czynność procesowa dokonywana przez sąd i trybunał w postępowaniu.
Nowy!!: Fakt prawny i Orzeczenie sądowe · Zobacz więcej »
Pandektystyka
Pandektystyka – nurt w niemieckiej nauce prawa XIX wieku, skupiający się na analizie recypowanego w Niemczech prawa rzymskiego.
Nowy!!: Fakt prawny i Pandektystyka · Zobacz więcej »
Podmiot prawa
Podmiot prawa (podmiot prawny) – oznacza każdąosobę fizycznąlub osobę prawnąutworzoną– i uznawanąza taką– na mocy prawa krajowego, unijnego lub międzynarodowego, która ma osobowość prawnąoraz zdolność do czynności prawnych.
Nowy!!: Fakt prawny i Podmiot prawa · Zobacz więcej »
Prawo rzymskie
Prawo rzymskie – termin oznaczający najczęściej prawo starożytnego Rzymu, które rozwijało się od czasów prawa zwyczajowego, aż do kodyfikacji Justyniana I Wielkiego (VI wiek n.e.). Prawo rzymskie miało istotny wpływ na rozwój prawodawstwa europejskiego (tzw. recepcja prawa rzymskiego) w postaci prawa powszechnego (ius commune) w średniowieczu, pandektystykę, która osiągnęła swoje apogeum w XIX wieku, a także na współczesnąnaukę, rozwijanąjako przedmiot uniwersytecki.
Nowy!!: Fakt prawny i Prawo rzymskie · Zobacz więcej »
Przestępstwo
Przestępstwo – czyn zabroniony uznany za zasadniczo społecznie szkodliwy lub społecznie niebezpieczny, konkretnie zdefiniowany i zagrożony karąna mocy prawa karnego.
Nowy!!: Fakt prawny i Przestępstwo · Zobacz więcej »
Reguła uznania
Reguła uznania (ang. rule of recognition) - według myśliciela prawa Herberta Harta prawo to tylko reguły.
Nowy!!: Fakt prawny i Reguła uznania · Zobacz więcej »
Skutek prawny
Skutek prawny, konsekwencja prawna – następstwo określonych przepisami prawa okoliczności polegające na powstaniu, zmianie lub wygaśnięciu stosunku prawnego.
Nowy!!: Fakt prawny i Skutek prawny · Zobacz więcej »
Zachowanie prawne
Zachowanie prawne – fakt prawny, który jest zależny od woli podmiotuM.
Nowy!!: Fakt prawny i Zachowanie prawne · Zobacz więcej »
Zdarzenie prawne
Zdarzenie prawne – zdarzenie pociągające za sobąpowstanie, zmianę lub rozwiązanie stosunku prawnegoM.