Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Zainstaluj
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Franciszek Bohomolec

Indeks Franciszek Bohomolec

Franciszek Bohomolec SJ, herbu Bogoria, publikujący pod wieloma pseudonimami (ur. 29 stycznia 1720, zm. 24 kwietnia 1784) – polski jezuita, nauczyciel, redaktor, komediopisarz, poeta, publicysta, tłumacz, wydawca, jeden ze współtwórców polskiego oświecenia, wykładowca wymowy w Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie w 1753 roku.

73 kontakty: Adam Kazimierz Czartoryski, Adam Naruszewicz, Łacina, Biografia, Bogoria (herb szlachecki), Carlo Goldoni, Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie, Collegium Nobilium pijarów w Warszawie, Dziennikarz, Frazeologia, Fryderyk II Wielki, Gebethner i Wolff, Grzegorz Piramowicz, Horacy (poeta), Ignacy Krasicki, Jan Chrzciciel Albertrandi, Jan Kochanowski, Jan Kott, Język polski, Jean-Jacques Rousseau, Jezuici, Karol Wyrwicz, Katolicyzm, Kościół łaciński, Kobyłka, Kolegium jezuitów w Wilnie, Komedia, Komedia obyczajowa, Komisja Edukacji Narodowej, Konwikt, Kraków, Kurdesz (wiersz), Kurier Polski (1729–1760), Liryka, Literatura polska – oświecenie, Małżeństwo z kalendarza, Maciej Kazimierz Sarbiewski, Molière, Monitor (czasopismo), Nauczyciel, Nędza uszczęśliwiona, Oświecenie (epoka), Parodia, Paryżanin polski, Paweł Józef Bohomolec, Pijarzy, Piotr Tadeusz Bohomolec, Polona, Polska, Polska Akademia Umiejętności, ..., Polski Słownik Biograficzny, Publicystyka, Retoryka, Rzym, Stanisław August Poniatowski, Szkolnictwo jezuickie w Polsce, Tłumacz, Teatyni, Tragedia, Voltaire, Wacław Piotr Rzewuski, Warszawa, Wilno, Witebsk, Województwo witebskie, Wulgaryzm, Wydawca, Zabawy Przyjemne i Pożyteczne, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1720, 1784, 24 kwietnia, 29 stycznia. Rozwiń indeks (23 jeszcze) »

Adam Kazimierz Czartoryski

Ludwik Marteau, Adam Kazimierz Czartoryski Jan Piotr Norblin, Książę Adam Kazimierz Czartoryski w Szkole Rycerskiej Élisabeth Vigée-Lebrun, Portret Adama Kazimierza Czartoryskiego z 1793 roku Zygmunt Vogel, Katafalk wystawiony podczas żałobnego nabożeństwa za duszę Adama Kazimierza Czartoryskiego w dniu 22 kwietnia 1823 roku Adam Kazimierz Czartoryski książę na Klewaniu i Żukowie herbu Pogoń Litewska, pseud.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Adam Kazimierz Czartoryski · Zobacz więcej »

Adam Naruszewicz

Adam Tadeusz Stanisław Naruszewicz (ur. 20 października 1733 na Polesiu – zm. 8 lipca 1796 w Janowie Podlaskim) – polski jezuita, nadworny historyk i poeta, dramatopisarz i tłumacz, biskup smoleński w latach 1788–1790, biskup łucki w latach 1790–1796, sekretarz Rady Nieustającej w latach 1781–1786, pisarz wielki litewski w latach 1781–1788Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 230.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Adam Naruszewicz · Zobacz więcej »

Łacina

Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Łacina · Zobacz więcej »

Biografia

Jerzego Waszyngtona z serii „Biografie Sławnych Ludzi” Biografia (gr. bíos – 'życie' i gráphō – 'piszę') – opis życia postaci autentycznej, który może mieć charakter naukowy, literacki lub popularyzatorski.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Biografia · Zobacz więcej »

Bogoria (herb szlachecki)

Bogoria – polski herb szlachecki, noszący zawołanie Bogoryja.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Bogoria (herb szlachecki) · Zobacz więcej »

Carlo Goldoni

Carlo Goldoni (ur. 25 lutego 1707 w Wenecji, zm. 6 lutego 1793 w Paryżu) – włoski komediopisarz związany z Wenecją, z zawodu prawnik.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Carlo Goldoni · Zobacz więcej »

Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie

kościoła św. Kazimierza i Collegium Nobilium po pr. Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie – elitarne kolegium jezuickie przeznaczone dla młodzieży szlacheckiej i magnackiej, założone w Warszawie w 1752 roku z fundacji podskarbiego wielkiego koronnego Macieja Grabowskiego i Jana Ciecierskiego TJ.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie · Zobacz więcej »

Collegium Nobilium pijarów w Warszawie

Zygmunta Vogla placu Krasińskich) Cytadela Warszawska. Budynek mieszkalny wzniesiony w latach 1829–1930 będący częściąkonwiktu pijarów Collegium Nobilium pijarów w Warszawie łac. Collegium Nobilium Scholarum Piarum – szkoła posiadająca charakter uczelni wyższej, założona w 1740 roku w Warszawie przez pijara Stanisława Konarskiego.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Collegium Nobilium pijarów w Warszawie · Zobacz więcej »

Dziennikarz

TVP przy pracy Dziennikarz, dziennikarka – osoba zajmująca się przygotowaniem i prezentowaniem materiałów w środkach masowego przekazu.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Dziennikarz · Zobacz więcej »

Frazeologia

Frazeologia – określenie mające trzy znaczenia.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Frazeologia · Zobacz więcej »

Fryderyk II Wielki

Fryderyk II Wielki, niem. Friedrich II von Hohenzollern (ur. 24 stycznia 1712 w Berlinie, zm. 17 sierpnia 1786 w Poczdamie) – król Prus w latach 1740–1786.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Fryderyk II Wielki · Zobacz więcej »

Gebethner i Wolff

ul. Nowosiennej 9 w Warszawie (1907) Gebethner i Wolff – przedsiębiorstwo wydawnicze i księgarskie założone w 1857 przez Gustawa Adolfa Gebethnera i Augusta Roberta Wolffa w Warszawie.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Gebethner i Wolff · Zobacz więcej »

Grzegorz Piramowicz

Tablica pamiątkowa ku czci Franciszka Zabłockiego i Grzegorza Piramowicza w kościele pw. Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja w Końskowoli ''Elementarz dla szkół parafialnych'' wyd. przez Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych w 1785. Grzegorz Piramowicz, Pisandro; Pyram (ur. 25 listopada 1735 we Lwowie, zm. 14 listopada 1801 w Międzyrzecu Podlaskim) – polski duchowny rzymskokatolicki, kaznodzieja, pedagog, działacz oświatowy, pisarz i poeta oświeceniowy, teoretyk wymowy i poezji, filozof, pochodzenia ormiańskiego.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Grzegorz Piramowicz · Zobacz więcej »

Horacy (poeta)

Horacy, właściwie Kwintus Horacjusz Flakkus (ur. 8 grudnia 65 p.n.e. w Wenuzji, zm. 27 listopada 8 p.n.e.) – poeta rzymski, często określany mianem największego łacińskiego liryka i mistrza satyry.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Horacy (poeta) · Zobacz więcej »

Ignacy Krasicki

166px Ignacy Błażej Franciszek Krasicki herbu Rogala (ur. 3 lutego 1735 w Dubiecku, zm. 14 marca 1801 w Berlinie) – biskup warmiński od 1767, arcybiskup gnieźnieński od 1795, książę sambijski, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, prezydent Trybunału Głównego Koronnego w Lublinie w 1765, proboszcz przemyski, kustosz kapituły katedralnej lwowskiej w 1765 roku, poeta, prozaik, publicysta i encyklopedysta, kawaler maltański zaszczycony Krzyżem Devotionis, mianowany biskupem tytularnym Verinopolis w 1766 roku.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Ignacy Krasicki · Zobacz więcej »

Jan Chrzciciel Albertrandi

Jan Chrzciciel Albertrandi, inna forma nazwiska: Albetrandy, pseud.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Jan Chrzciciel Albertrandi · Zobacz więcej »

Jan Kochanowski

Jan Kochanowski, (ur. ok. 1530 w Sycynie, zm. 22 sierpnia 1584 w Lublinie) – polski poeta epoki renesansu, tłumacz, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1564–1574, poeta nadworny Stefana Batorego w 1579 roku, sekretarz królewski Zygmunta Augusta i Stefana Batorego, wojski sandomierski w latach 1579–1584.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Jan Kochanowski · Zobacz więcej »

Jan Kott

Jan Kott (ur. 27 października 1914 w Warszawie, zm. 22 grudnia 2001 w Santa Monica) – polski krytyk i teoretyk teatru, poeta, tłumacz, eseista, krytyk literacki, współzałożyciel lewicowego tygodnika „Kuźnica”.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Jan Kott · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Język polski · Zobacz więcej »

Jean-Jacques Rousseau

Jean-Jacques Rousseau (ur. 28 czerwca 1712 w Genewie, zm. 2 lipca 1778 w Ermenonville) – genewski pisarz tworzący w języku francuskim, filozof, pedagog, teoretyk muzyki.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Jean-Jacques Rousseau · Zobacz więcej »

Jezuici

Ignacy Loyola Franciszek Ksawery Robert Bellarmin Matteo Ricci Athanasius Kircher Ruđer Josip Bošković Towarzystwo Jezusowe, SJ (łac. Societas Jesu), jezuici – męski papieski zakon apostolski założony przez Ignacego Loyolę.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Jezuici · Zobacz więcej »

Karol Wyrwicz

Karol Wyrwicz, krypt.: K. W., (ur. 2 listopada 1717 w powiecie brasławskim, zm. 6 czerwca 1793 w Warszawie) – polski geograf, historyk, publicysta, kaznodzieja i jezuita, opat komendatoryjny hebdowski w 1782 roku, regens Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie, wykładowca etyki i historii na tej uczelni w 1757 roku.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Karol Wyrwicz · Zobacz więcej »

Katolicyzm

Katolicyzm – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, najliczniejsze wyznanie chrześcijańskie, oparte na Piśmie Świętym i Tradycji apostolskiej.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Katolicyzm · Zobacz więcej »

Kościół łaciński

bazylice św. Jana na Lateranie Kościół łaciński, Kościół rzymskokatolicki – największa liczebnie część Kościoła katolickiego, mająca własną, odrębnątradycję liturgicznąoraz własnąi odrębnąstrukturę; widzialnągłowąKościoła rzymskokatolickiego jest biskup Rzymu, czyli papież.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Kościół łaciński · Zobacz więcej »

Kobyłka

Kobyłka – miasto w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w aglomeracji warszawskiej, ok.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Kobyłka · Zobacz więcej »

Kolegium jezuitów w Wilnie

Piotr Skarga, rektor Kolegium Jezuickiego w Wilnie Kolegium jezuitów w Wilnie – kolegium jezuickie założone w 1570 w Wilnie, w 1579 przekształcone w Akademię i Uniwersytet Wileński Towarzystwa Jezusowego.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Kolegium jezuitów w Wilnie · Zobacz więcej »

Komedia

Talia, muza komedii, marmurowa kopia rzymska z II wieku n.e. według oryginału greckiego, Muzeum Pio-Clementino (Muzea Watykańskie) Komedia (łac. comoedia, z gr. komodia, od wyrazów komos – pochód i ode – pieśń) – jeden z trzech, obok tragedii i dramatu właściwego, gatunków dramatycznych.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Komedia · Zobacz więcej »

Komedia obyczajowa

Komedia obyczajowa, inscenizacja utworu ''Moralność pani Dulskiej'' Komedia obyczajowa – komedia ukazująca obyczajowość pewnej zbiorowości i panujące konwencje; odmiana komedii satyrycznej.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Komedia obyczajowa · Zobacz więcej »

Komisja Edukacji Narodowej

Instrukcja Hugona Kołłątaja delegowanego do Akademii Krakowskiej. Franciszka Smuglewicza prymas) Michał Jerzy Poniatowski, prezes KEN od 1776 Akademii Krakowskiej Komisja Edukacji Narodowej (KEN), właśc.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Komisja Edukacji Narodowej · Zobacz więcej »

Konwikt

konwiktu jezuickiego w Kłodzku Konwikt (łac. convictus) – forma internatu dla uczniów uczęszczających do szkoły prowadzonej przez dany zakon katolicki.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Konwikt · Zobacz więcej »

Kraków

alt.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Kraków · Zobacz więcej »

Kurdesz (wiersz)

Kurdesz (Do Imci Pana Grzegorza Łyszkiewicza prezydenta warszawskiego na jego przysłowie „Kurdesz nad kurdeszami”) – anonimowy wiersz opublikowany w 1780.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Kurdesz (wiersz) · Zobacz więcej »

Kurier Polski (1729–1760)

Kurier Polski (staropol. Kuryer Polski, początkowo w 1729 r. Nowiny Polskie, w latach 1734–1736 Gazety Polskie) – polski tygodnik wydawany w XVIII wieku w Warszawie.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Kurier Polski (1729–1760) · Zobacz więcej »

Liryka

liry Liryka (gr. lyrikós „odnoszący się do liry”) – jeden z trzech rodzajów literackich, obok dramatu i epiki.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Liryka · Zobacz więcej »

Literatura polska – oświecenie

Biblioteka Załuskich Collegium Nobilium pijarów w Warszawie Literatura polska oświecenia – epoka w historii literatury polskiej przypadająca na lata 1740–1822.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Literatura polska – oświecenie · Zobacz więcej »

Małżeństwo z kalendarza

Małżeństwo z kalendarza – komedia satyryczna napisana przez Franciszka Bohomolca i wystawiona po raz pierwszy na deskach Teatru Narodowego 4 marca 1766 r. Jak pisze Mieczysław Klimowicz, „komedia ta zawarła w kształcie scenicznym problemy dyskutowane uprzednio w «Monitorze», takie jak rola cudzoziemskich specjalistów przy odbudowie Polski, obcych mieszczan, lokujących wielkie kapitały, sprawy tolerancji religijnej, awansu stanu trzeciego”.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Małżeństwo z kalendarza · Zobacz więcej »

Maciej Kazimierz Sarbiewski

popiersie Macieja Kazimierza Sarbiewskiego dłuta Jana Kryńskiego przed 1885 Andrzeja Le Bruna Rubensa Maciej Kazimierz Sarbiewski epitafium Macieja Kazimierza Sarbiewskiego na kościele św. Karola Boromeusza na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, 2011 cmentarzu Powązkowskim – alejka oznaczona tablicą, pod którąznajduje się zbiorowa mogiłaZnicze oznaczająorientacyjne położenie mogiły pod alejką., 2009 kościół św. Karola Boromeusza – ściana zakrystii, cmentarz Powązkowski Uniwersytecie Wileńskim Maciej Kazimierz Sarbiewski SJ herbu Prawdzic łac. Mathias Casimirus Sarbievius (ur. 24 lutego 1595 w Sarbiewie koło Płońska, zm. 2 kwietnia 1640 w Warszawie) – światowej sławy polski poeta neołaciński i teoretyk literatury epoki baroku, kaznodzieja nadworny Władysława IV, jezuita.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Maciej Kazimierz Sarbiewski · Zobacz więcej »

Molière

Molière, pol.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Molière · Zobacz więcej »

Monitor (czasopismo)

Monitor (łac. „upominający”) – jedno z pierwszych polskojęzycznych czasopism, drukowane w latach 1765–1785Wbrew niektórym źródłom, „Monitor” nie jest pierwszym polskim czasopismem.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Monitor (czasopismo) · Zobacz więcej »

Nauczyciel

Alphonse de Neuvilla (XIX w.) Nauczyciel (r.ż. nauczycielka) – rodzaj specjalności zawodowej, wykonywanej przez specjalistę przygotowanego do prowadzenia pracy dydaktyczno-wychowawczej w instytucjach oświatowo-wychowawczych, która bywa uważana za jeden z zawodów zaufania publicznego; według innych źródeł – osoba posiadająca potwierdzone osobiste predyspozycje i kompetencje, poparte kierunkowym wykształceniem wyższym oraz przygotowaniem pedagogicznym i zawodowym do nauczania formalnego w oświacie.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Nauczyciel · Zobacz więcej »

Nędza uszczęśliwiona

Nędza uszczęśliwiona (pełny tytuł w pisowni oryginalnej: Nędza uszczęśliwiona Naypierwsza oryginalna polska opera w dwóch aktach z muzykąMacieia Kamieńskiego wystawiona w Warszawie 1778) – dwuaktowa opera z muzykąMacieja Kamieńskiego i librettem Wojciecha Bogusławskiego powstałym na podstawie kantaty Franciszka Bohomolca.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Nędza uszczęśliwiona · Zobacz więcej »

Oświecenie (epoka)

Voltaire (François-Marie Arouet) Jean-Jacques Rousseau Edmund Burke Jonathan Swift Joseph von Sonnenfels: ''Człowiek bez przesądów'' – A.D. 1765 Jorge Juan y Santacilia Immanuel Kant Oświecenie, in.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Oświecenie (epoka) · Zobacz więcej »

Parodia

Puck” 9 października 1915. Podpis „Nie wychowałem mojej dziewczyny na wyborcę” parodiuje antywojennąpiosenkę „I Didn’t Raise My Boy to Be a Soldier” Parodia (gr. parōidía od pará „poza (czym); obok; mimo” i ōidḗ – „pieśń”) – odmiana parafrazy, która spełnia funkcję humorystyczną(rodzaj zabawy literackiej) bądź satyryczną(używana jako element polemiki).

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Parodia · Zobacz więcej »

Paryżanin polski

Paryżanin polski – komedia konwiktowa autorstwa Franciszka Bohomolca.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Paryżanin polski · Zobacz więcej »

Paweł Józef Bohomolec

Paweł Józef Bohomolec herbu Bogoria – stolnik witebski, pisarz grodzki witebski, poseł witebski na sejmy, starosta dworzycki, administrator hrabstw kopyskiego, newelskiego i siebieżskiego.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Paweł Józef Bohomolec · Zobacz więcej »

Pijarzy

Zakon pijarów – potoczna nazwa Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych (Ordo Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum), czyli Zakonu Szkół Pobożnych – zakonu ustanowionego przez papieża Grzegorza XV 18 listopada 1621 r.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Pijarzy · Zobacz więcej »

Piotr Tadeusz Bohomolec

Piotr Tadeusz Bohomolec herbu Bogoria (XVIII w.) – poseł sejmowy, sędzia, starosta dworzycki, starosta kruszyński, stolnik witebski, kawaler orderu św. Stanisława.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Piotr Tadeusz Bohomolec · Zobacz więcej »

Polona

Polona – polska biblioteka cyfrowa, w której udostępniane sązdigitalizowane książki, czasopisma, grafiki, mapy, muzykalia, druki ulotne oraz rękopisy pochodzące ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz instytucji współpracujących.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Polona · Zobacz więcej »

Polska

Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Polska · Zobacz więcej »

Polska Akademia Umiejętności

Polska Akademia Umiejętności (w skrócie PAU, do 1919 pod nazwąAkademia Umiejętności, w skrócie AU) – instytucja naukowa mająca status stowarzyszenia, korporacja uczonych skupiająca elitę kadry naukowej.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Polska Akademia Umiejętności · Zobacz więcej »

Polski Słownik Biograficzny

Polski Słownik Biograficzny (PSB) – wielotomowa publikacja mająca na celu gromadzenie biografii zasłużonych, nieżyjących już osób związanych z Polską(również z Wielkim Księstwem Litewskim, z RzecząpospolitąObojga Narodów i ich lennami), mieszkających czy działających w kraju i za granicą– od czasów legendarnego Popiela począwszy, aż do roku 2000.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Polski Słownik Biograficzny · Zobacz więcej »

Publicystyka

Telewizyjny program publicystyczny Publicystyka – subiektywne gatunki wypowiedzi w środkach komunikacji społecznej (prasa, radio, telewizja, internet, książka, wydawnictwa jednorazowe) na publicznie interesujące w danym momencie tematy.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Publicystyka · Zobacz więcej »

Retoryka

Justynian. Napis głosi: ''Retoryka (...) jest najcudowniejsząze wszystkich umiejętności''. Retoryka – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Retoryka · Zobacz więcej »

Rzym

() – stolica i największe miasto Włoch, położone w środkowej części kraju nad rzekąTyber i Morzem Śródziemnym, zarazem stolica regionu administracyjno-historycznego Lacjum (Lazio).

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Rzym · Zobacz więcej »

Stanisław August Poniatowski

Stanisław II August, urodzony jako Stanisław Antoni Poniatowski herbu Ciołek (ur. 17 stycznia 1732 w Wołczynie, zm. w Petersburgu) – król Polski w latach 1764–1795, ostatni władca Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Stanisław August Poniatowski · Zobacz więcej »

Szkolnictwo jezuickie w Polsce

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Pułtusku wraz z budynkiem Kolegium jezuitów w Pułtusku Kolegium jezuickiego w Toruniu Kolegium jezuitów w Kaliszu, 1858 Kolegium jezuitów w Poznaniu, 1833 Uniwersytet) oraz kościół św. Mikołaja we Lwowie Kolegium jezuickie w Stanisławowie (dziś: Iwano-Frankiwsk, budynek z lewej) Kolegium jezuitów w Sandomierzu Szkoły jezuickie – szkoły prowadzone przez zakon jezuitów, w Polsce od 1565 r. Pojawienie się kolegiów jezuickich (wraz z pijarskimi i teatyńskimi) było przełomem w dziedzinie edukacji.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Szkolnictwo jezuickie w Polsce · Zobacz więcej »

Tłumacz

Tłumacz – osoba, która dzięki znajomości co najmniej dwóch języków dokonuje przekładu wypowiedzi lub tekstu pisanego z języka źródłowego na język docelowy.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Tłumacz · Zobacz więcej »

Teatyni

św. Kajetan z Thieny Zakon Kleryków Regularnych (Teatynów), (łac. Ordo Clericorum Regularium vulgo Theatinorum) – zakon katolicki, założony w 1524 w Rzymie, przez św. Kajetana i Jana Piotra Caraffę, biskupa Chieti (łac. Teate lub Theate – skąd popularna nazwa zakonu - Teatyni), późniejszego papieża Pawła IV, który został pierwszym generałem zakonu.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Teatyni · Zobacz więcej »

Tragedia

Melpomene, muza tragedii, z maskątragicznąJaworowie w 1619. Tragedia (łac. tragoedia, z gr. tragōdía, od wyrazów tragos „kozioł” i ōdḗ „pieśń”) – obok komedii i dramatu właściwego jeden z trzech podstawowych gatunków dramatu.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Tragedia · Zobacz więcej »

Voltaire

Voltaire, pol.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Voltaire · Zobacz więcej »

Wacław Piotr Rzewuski

Wacław Piotr Rzewuski herbu Krzywda, allonimy i krypt.: J. R. S. D. G. L. W. K.; Józef Rzewuski starosta drohobycki, generał lejtnant wojsk koronnych; Pewien kompacjent; S. R. S. C. R. P. W. K. JKMci; Stanisław Rzewuski; W. R. W. K. H. P. K., (ur. 29 października 1706 w Rozdole, zm. 27 października 1779 w Sielcu) – kasztelan krakowski w latach 1778-1779, hetman wielki koronny w latach 1773-1774, wojewoda krakowski w latach 1762-1778, hetman polny koronny w 1752 roku, wojewoda podolski w 1736 roku, pisarz polny koronny w latach 1732-1736, starosta kowelski, bohusławski, romanowski w 1724 roku, drohobycki w 1728 roku, kruszwicki w 1730 roku, wójt drohobycki w 1771 roku, starosta nowosielski i stuleński w 1771 roku, starosta łanowiecki w 1771 roku, marszałek sejmu nadzwyczajnego pacyfikacyjnego w Warszawie w 1736, prezes Komisji Wojskowej Koronnej, poeta, dramatopisarz, pisarz polityczny, teoretyk poezji i wymowy, mecenas sztuki, bibliofil i kolekcjoner.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Wacław Piotr Rzewuski · Zobacz więcej »

Warszawa

Hejnał warszawski Warszawa, miasto stołeczne WarszawaUstawa z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Warszawa · Zobacz więcej »

Wilno

Wilno (lit. Vilnius, biał. Вільня, Вільнюс, ros. Вильнюс, Вильна, łot. Viļņa, jid. ווילנע.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Wilno · Zobacz więcej »

Witebsk

Witebsk (biał. Віцебск, Wiciebsk; ros. Витебск, Witiebsk) – miasto położone w północno-wschodniej części Białorusi, nad rzekąDźwiną.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Witebsk · Zobacz więcej »

Województwo witebskie

270 px Witebsk Czaszniki w województwie witebskim Województwo witebskie – województwo, które było położone na północno-wschodnich kresach Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Województwo witebskie · Zobacz więcej »

Wulgaryzm

kreskówkach i komiksach wulgaryzmy często przedstawiane sąw formie symboli zamiast słów Wulgaryzm (z „pospolity; ludowy” od „lud; pospólstwo”) – wyraz, wyrażenie lub zwrot uznawany przez użytkowników danego języka za nieprzyzwoity lub ordynarny.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Wulgaryzm · Zobacz więcej »

Wydawca

Wydawca – osoba bądź instytucja (ta druga zwana również wydawnictwem), za której pieniądze przygotowywane, opracowywane, a następnie drukowane jest czasopismo, książka, lub publikowana podobna rzecz, np.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Wydawca · Zobacz więcej »

Zabawy Przyjemne i Pożyteczne

„Zabawy Przyjemne i Pożyteczne” – tygodnik wydawany w latach 1770–1777 w Warszawie przez Michała Grölla; pierwsze polskie czasopismo literackie, od 1771 nieoficjalny organ obiadów czwartkowych.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Zabawy Przyjemne i Pożyteczne · Zobacz więcej »

Zakład Narodowy im. Ossolińskich

Zakład Narodowy im.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i Zakład Narodowy im. Ossolińskich · Zobacz więcej »

1720

Bez opisu.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i 1720 · Zobacz więcej »

1784

Bez opisu.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i 1784 · Zobacz więcej »

24 kwietnia

Bez opisu.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i 24 kwietnia · Zobacz więcej »

29 stycznia

Bez opisu.

Nowy!!: Franciszek Bohomolec i 29 stycznia · Zobacz więcej »

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »