Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Darmowy
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Język japoński

Indeks Język japoński

Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.

150 kontakty: Aikido, Akcent wyrazowy, Angaur, Anime, Biernik, Bonsai, Bonseki, Bunraku, Chrzan japoński, Czas (językoznawstwo), Czasownik, Dialekt, Dopełniacz (przypadek), Dopełnienie bliższe, Gairaigo, Gejsza, Gothic (krój pisma japońskiego), Haiku, Harmonia samogłosek, Heian, Hiragana, Hokkaido, Homofonia (językoznawstwo), Ikebana, Iloczas, Izanami i Izanagi, Japończycy, Japońskie zaimki osobowe, Japonia, Japonizm, Jōyō kanji-hyō, Język (mowa), Język ajnuski, Język angielski, Język chiński, Język francuski, Język koreański, Język mongolski, Język niderlandzki, Język niemiecki, Język polski, Język portugalski, Język turecki, Języki japońskie, Języki polinezyjskie, Języki uralo-ałtajskie, Jinmeiyō kanji, JIS, Judo, Kabuki, ..., Kaligrafia japońska, Kamikaze, Kana (pismo), Kango, Kanji, Kanji kentei, Karaoke, Karate, Karōshi, Katakana, Katana, Kawaii, Keigo, Kendo, Kiki (literatura japońska), Kimono, Klasyczny język japoński, Klasyfikator (językoznawstwo), Kojiki, Kombu, Kun’yomi, Kunrei, Liczba mnoga, Liczba pojedyncza, Liczebnik, Literatura japońska, Makron (znak diakrytyczny), Man’yōgana, Manga, Masa perłowa, Meiji (okres), Mianownik (przypadek), Miejscownik, Migracja ludności, Mikado, Minchō, Monogatari, Mora (lingwistyka), Morfem, Narzędnik, , Nihon-shoki, Nihongo nōryoku shiken, Ninja, Nori (wodorosty), Ocean Spokojny, Odmienne części mowy w języku japońskim, On’yomi, Origami, Orzeczenie (językoznawstwo), Otaku, Palau, Partykuła, Pismo japońskie, Pismo trawiaste, Podmiot (językoznawstwo), Polisyndeton, Prefektura Shiga, Przekształcenia fonetyczne w języku japońskim, Przyimek, Przymiotnik, Przyrostek, Rōmaji, Reduplikacja, Riksza, Rodzaj gramatyczny, Ruby (znaki), Rząd Japonii, Rzeczownik, Sake, Samuraj, Sashimi, Shamisen, Shinkansen, Shintō, Siogun, SOV (Subject Object Verb), Spójnik (część mowy), Sudoku, Sukiyaki, Sumo, Sushi, Tanka, Temat–remat, Tempura, Tofu, Tokio, Transkrypcja (językoznawstwo), Transkrypcja Hepburna, Tsunami, Unicode, Uniwersalia językowe, Uniwersytet Columbia, Uniwersytet Oregonu, Walkman, Wasei-eigo, Yakuza, Zaibatsu, Zapożyczenie językowe, Zen. Rozwiń indeks (100 jeszcze) »

Aikido

Słowo "aikidō" napisane po japońsku – japońska sztuka walki skodyfikowana przez Morihei Ueshibę pod koniec dziewiętnastego i na początku dwudziestego wieku.

Nowy!!: Język japoński i Aikido · Zobacz więcej »

Akcent wyrazowy

Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.

Nowy!!: Język japoński i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »

Angaur

Angaur – wyspa położona w zachodniej części Oceanu Spokojnego, należąca do państwa Palau.

Nowy!!: Język japoński i Angaur · Zobacz więcej »

Anime

Kadr z filmu ''Namakura Gatana'' (1917), jednego z najstarszych japońskich filmów animowanych, który zachował się do naszych czasów – skrót słowny w języku japońskim, pochodzący od angielskiego słowa „animation”, które jest wymawiane po japońsku animēshon.

Nowy!!: Język japoński i Anime · Zobacz więcej »

Biernik

Biernik – czwarty przypadek deklinacji.

Nowy!!: Język japoński i Biernik · Zobacz więcej »

Bonsai

Jałowiec chiński (''Juniperus chinensis'') ''Carissa macrocarpa'' var. ''Horizontalis'' – sztuka miniaturyzowania drzew, krzewów lub roślin uprawianych w odpowiednio dobranych, płaskich naczyniach, donicach (np. ceramicznych).

Nowy!!: Język japoński i Bonsai · Zobacz więcej »

Bonseki

Chikanobu Toyohara (1838–1912), ''Kobieta tworząca krajobraz na tacy przedstawiający pełnię księżyca'' (1899) – (1) kamień służący do tworzenia krajobrazu na tacy, (2) miniaturowy krajobraz z białego piasku, kamyków i niewielkich odłamków skalnych, utworzony na pokrytej czarnąlakątacy.

Nowy!!: Język japoński i Bonseki · Zobacz więcej »

Bunraku

Scena z przedstawienia ''bunraku'' Narrator i akompaniator prefektury Tokushima Głowa lalki ''bunraku'' National Bunraku Theatre, Osaka, używana także pierwotna nazwa ningyō-jōruri (人形浄瑠璃) – japoński teatr lalkowy, w którym narracji i dialogowi towarzyszy akompaniament shamisenu (okazyjnie innych instrumentów, jak np. taiko).

Nowy!!: Język japoński i Bunraku · Zobacz więcej »

Chrzan japoński

Chrzan japoński, wasabia japońska, wasabi (Eutrema japonicum) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae).

Nowy!!: Język japoński i Chrzan japoński · Zobacz więcej »

Czas (językoznawstwo)

Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.

Nowy!!: Język japoński i Czas (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Czasownik

Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.

Nowy!!: Język japoński i Czasownik · Zobacz więcej »

Dialekt

Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.

Nowy!!: Język japoński i Dialekt · Zobacz więcej »

Dopełniacz (przypadek)

Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.

Nowy!!: Język japoński i Dopełniacz (przypadek) · Zobacz więcej »

Dopełnienie bliższe

Dopełnienie bliższe – dopełnienie odnoszące się do czasownika przechodniego.

Nowy!!: Język japoński i Dopełnienie bliższe · Zobacz więcej »

Gairaigo

– słowa w języku japońskim, pochodzenia obcego, innego niż chiński, głównie z angielskiego.

Nowy!!: Język japoński i Gairaigo · Zobacz więcej »

Gejsza

Gejsza – w Japonii kobieta o umiejętnościach artystycznych, bawiąca gości rozmową, tańcem, śpiewem i grąna instrumentach (np. na shamisenie, koto czy shakuhachi).

Nowy!!: Język japoński i Gejsza · Zobacz więcej »

Gothic (krój pisma japońskiego)

482x482px – jeden z dwóch najpopularniejszych (obok Minchō) stylów fontów japońskich.

Nowy!!: Język japoński i Gothic (krój pisma japońskiego) · Zobacz więcej »

Haiku

– japońska forma poetycka reprezentatywna dla okresu Edo (1603–1868).

Nowy!!: Język japoński i Haiku · Zobacz więcej »

Harmonia samogłosek

Harmonia samogłosek, metafonia – rodzaj odległego asymilacyjnego procesu fonologicznego dotyczącego samogłosek.

Nowy!!: Język japoński i Harmonia samogłosek · Zobacz więcej »

Heian

Chigusa Kotani (Yoshioka) 1889-1947, ''Dama dworu okresu Heian'' – jeden z okresów, na które historycy tradycyjnie dzielądzieje Japonii, trwający od 794 do 1185 roku, najdłuższy (prawie 400 lat) czas względnego spokoju wewnętrznego.

Nowy!!: Język japoński i Heian · Zobacz więcej »

Hiragana

– jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana.

Nowy!!: Język japoński i Hiragana · Zobacz więcej »

Hokkaido

Hokkaido (Hokkaidō; ajn. Mosir, dawniej Ezo lub Yezo) – największa pod względem powierzchni jednostka podziału administracyjnego Japonii, w skład której wchodzi druga pod względem wielkości wyspa tego państwa.

Nowy!!: Język japoński i Hokkaido · Zobacz więcej »

Homofonia (językoznawstwo)

Homofonia – fonetyczna tożsamość różnych segmentów językowych (głosek, sylab, wyrazów itd.) przy możliwych różnicach w pisowni.

Nowy!!: Język japoński i Homofonia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Ikebana

Nagoya Ikebana Art Exhibition, aranżacja dziewięciu roślin szkoły Ikenobō (2018) – japońska sztuka układania kwiatów, nazywana także kadō (華道, 花道) – „droga kwiatów” (sposób opanowania kompozycji kwiatowej). W przeciwieństwie do dekoracyjnych bukietów w stylu zachodnim, japońska sztuka układania kwiatów skupia się na tworzeniu harmonii linearnych konstrukcji, rytmu i koloru. Podczas gdy ludzie Zachodu podkreślająliczbę i barwy roślin, poświęcając uwagę przede wszystkim pięknu kwiatów, Japończycy podkreślająlinearne aspekty kompozycji. Rozwinęli sztukę obejmującąnie tylko kwiaty, ale również naczynia, łodygi, liście i gałęzie. Cała struktura japońskiego układania kwiatów opiera się na trzech głównych punktach, symbolizujących niebo, ziemię i ludzkość.

Nowy!!: Język japoński i Ikebana · Zobacz więcej »

Iloczas

Iloczas – zjawisko prozodyjne, charakteryzujące się różnicowaniem długości trwania sylab lub głosek.

Nowy!!: Język japoński i Iloczas · Zobacz więcej »

Izanami i Izanagi

Sukenobu Nishikawa (1671–1750), ''Bóg Izanagi i bogini Izanami'' Bóstwa zrodzone z pary demiurgów Droga wiodąca do chramu Shirayamahime Chram Shirayamahime i – w mitologii shintō para prabogów japońskich, demiurgów, którzy stworzyli świat i bogów.

Nowy!!: Język japoński i Izanami i Izanagi · Zobacz więcej »

Japończycy

– naród zamieszkujący głównie Japonię.

Nowy!!: Język japoński i Japończycy · Zobacz więcej »

Japońskie zaimki osobowe

– zaimki osobowe w języku japońskim.

Nowy!!: Język japoński i Japońskie zaimki osobowe · Zobacz więcej »

Japonia

Region Japonii – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys.

Nowy!!: Język japoński i Japonia · Zobacz więcej »

Japonizm

Japonizmy – wyrazy, zwroty bądź też konstrukcje składniowe zapożyczone z języka japońskiego, ewentualnie wzorowane na tym języku.

Nowy!!: Język japoński i Japonizm · Zobacz więcej »

Jōyō kanji-hyō

Oficjalna lista jôyô kanji w 2008 roku – oficjalna lista znaków kanji, ustalona i cały czas udoskonalana przez Ministerstwo Edukacji Japonii, wyznaczająca minimalnąpodstawę naukowąznaków kanji gwarantującąopanowanie umiejętności swobodnego czytania i pisania w języku japońskim.

Nowy!!: Język japoński i Jōyō kanji-hyō · Zobacz więcej »

Język (mowa)

Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.

Nowy!!: Język japoński i Język (mowa) · Zobacz więcej »

Język ajnuski

Język ajnuski (ajn. ainu itak), język ajnoski – język o nieustalonej przynależności językowej, którym posługująsię Ajnowie zamieszkujący japońskąwyspę Hokkaido.

Nowy!!: Język japoński i Język ajnuski · Zobacz więcej »

Język angielski

Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.

Nowy!!: Język japoński i Język angielski · Zobacz więcej »

Język chiński

Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.

Nowy!!: Język japoński i Język chiński · Zobacz więcej »

Język francuski

Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.

Nowy!!: Język japoński i Język francuski · Zobacz więcej »

Język koreański

Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.

Nowy!!: Język japoński i Język koreański · Zobacz więcej »

Język mongolski

Język mongolski (mong.) – główny język z rodziny mongolskiej.

Nowy!!: Język japoński i Język mongolski · Zobacz więcej »

Język niderlandzki

Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.

Nowy!!: Język japoński i Język niderlandzki · Zobacz więcej »

Język niemiecki

Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.

Nowy!!: Język japoński i Język niemiecki · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Nowy!!: Język japoński i Język polski · Zobacz więcej »

Język portugalski

Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.

Nowy!!: Język japoński i Język portugalski · Zobacz więcej »

Język turecki

Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.

Nowy!!: Język japoński i Język turecki · Zobacz więcej »

Języki japońskie

Języki japońskie (in. języki japoniczne) – rodzina językowa, której zasięg terytorialny jest ograniczony do Wysp Japońskich oraz do diaspory japońskiej.

Nowy!!: Język japoński i Języki japońskie · Zobacz więcej »

Języki polinezyjskie

Migracje Polinezyjczyków Trójkąt polinezyjski Języki polinezyjskie - grupa języków oceanicznych (wschodnioaustronezyjskich) z rodziny języków austronezyjskich, którymi posługuje się ok.

Nowy!!: Język japoński i Języki polinezyjskie · Zobacz więcej »

Języki uralo-ałtajskie

Rozmieszczenie geograficzne języków uralo-ałtajskich Języki uralo-ałtajskie (liga uralo-ałtajska) – kontrowersyjna i współcześnie odrzucana rodzina językowa, łącząca języki uralskie i języki należące do kwestionowanej rodziny ałtajskiej.

Nowy!!: Język japoński i Języki uralo-ałtajskie · Zobacz więcej »

Jinmeiyō kanji

– 863 znaki chińskie (kanji), które mogąbyć oficjalnie rejestrowane i stosowane w zapisie imion i nazwisk Japończyków.

Nowy!!: Język japoński i Jinmeiyō kanji · Zobacz więcej »

JIS

Symbol '''JIS''' JIS (Japanese Industrial Standards) – japoński standard przemysłowy.

Nowy!!: Język japoński i JIS · Zobacz więcej »

Judo

– sztuka walki stworzona w Japonii jako sport przez Jigorō Kanō (1860–1938) z jūjutsu.

Nowy!!: Język japoński i Judo · Zobacz więcej »

Kabuki

tokijskiej dzielnicy Higashi Ginza. Zbudowany w 1889 roku, po gruntownym remoncie otwarty w 2013 roku. Izumo no Okuni Danjūrō Ichikawa I – XII – jeden z trzech głównych rodzajów tradycyjnego teatru japońskiego, wywodzący się z XVII wieku.

Nowy!!: Język japoński i Kabuki · Zobacz więcej »

Kaligrafia japońska

Soseki Musō (1275–1351), japoński kaligraf i poeta. Znaki „別無工夫” („Bez duchowego znaczenia”) – ogólna nazwa kaligrafii, obejmująca kilka stylów pisma w języku japońskim, wywodząca się z kaligrafii chińskiej.

Nowy!!: Język japoński i Kaligrafia japońska · Zobacz więcej »

Kamikaze

en – specjalne japońskie oddziały wojskowe okresu II wojny światowej, należące do armii (w tym do jednostek lotniczych) i marynarki japońskiej.

Nowy!!: Język japoński i Kamikaze · Zobacz więcej »

Kana (pismo)

– wspólna nazwa japońskich pism sylabicznych: hiragany ひらがな i katakany カタカナ.

Nowy!!: Język japoński i Kana (pismo) · Zobacz więcej »

Kango

– część słownictwa i wyrażeń w języku japońskim pochodzenia chińskiego.

Nowy!!: Język japoński i Kango · Zobacz więcej »

Kanji

Słowo ''kanji'' („znaki Hanów”) zapisane znakami kanji – znaki logograficzne pochodzenia chińskiego, które wraz z sylabariuszami hiragana (ひらがな, 平仮名), katakana (カタカナ, 片仮名), cyframi arabskimi oraz alfabetem łacińskim stanowiąelement pisma japońskiego.

Nowy!!: Język japoński i Kanji · Zobacz więcej »

Kanji kentei

– zestaw testów znajomości japońskich znaków kanji na różnych poziomach.

Nowy!!: Język japoński i Kanji kentei · Zobacz więcej »

Karaoke

Kameralny klub karaoke w Hamburgu Karaoke na otwartym powietrzu w Berlinie Kabina dla jednej osoby, Shinjuku, Tokio – forma rozrywki pochodząca z Japonii, polegająca na śpiewaniu w pubie, klubie, domu itp.

Nowy!!: Język japoński i Karaoke · Zobacz więcej »

Karate

– sztuka walki i sport walki stworzone na Okinawie, jednej z Wysp Japońskich.

Nowy!!: Język japoński i Karate · Zobacz więcej »

Karōshi

tokijskiej dzielnicy Shinbashi, czerwiec 2018 r. – zjawisko nagłej śmierci w wyniku przepracowania i stresu.

Nowy!!: Język japoński i Karōshi · Zobacz więcej »

Katakana

– jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana.

Nowy!!: Język japoński i Katakana · Zobacz więcej »

Katana

Katana – japońska długa sieczna broń biała, należąca do grupy tzw.

Nowy!!: Język japoński i Katana · Zobacz więcej »

Kawaii

Subkultura ''kawaii'', styl ''decora'' Yumeji Takehisa, 1914 (od lewej: ówczesna kochanka Hikono Kasai, była żona Tamaki Kishi, Yumeji Takehisa) Bunkyō-ku Sklep Sanrio w kształcie truskawki – przymiotnik w języku japońskim oznaczający: „sympatyczny”, „uroczy”, „czarujący”, „śliczny”, „słodki”, „milutki”.

Nowy!!: Język japoński i Kawaii · Zobacz więcej »

Keigo

– japoński język zwrotów grzecznościowych.

Nowy!!: Język japoński i Keigo · Zobacz więcej »

Kendo

right thumb – sport walki wywodzący się z szermierki japońskich samurajów.

Nowy!!: Język japoński i Kendo · Zobacz więcej »

Kiki (literatura japońska)

– zwyczajowe, skrótowe określenie dwóch najstarszych kronik japońskich: Kojiki 古事記 (712 r., Kronika dawnych wydarzeń) i Nihon shoki 日本書紀 (720 r., Kroniki japońskie), utworzone z ostatnich znaków ich tytułów.

Nowy!!: Język japoński i Kiki (literatura japońska) · Zobacz więcej »

Kimono

Uroczyste stroje formalne: mężczyzna ubrany w ''hakama'' i ''haori'', kobieta – w ''uchikake'' koku intronizacji cesarza Naruhito, 22 października 2019 r.) Mężczyźni w historycznym stroju ''kamishimo'' w czasie parady, Kioto 2009 eki Kamakura – tradycyjny ubiór japoński.

Nowy!!: Język japoński i Kimono · Zobacz więcej »

Klasyczny język japoński

– etap rozwoju języka japońskiego, przypadający na IX–XII wiek, tj.

Nowy!!: Język japoński i Klasyczny język japoński · Zobacz więcej »

Klasyfikator (językoznawstwo)

Klasyfikator – morfem, słowo lub sufiks pośredniczące pomiędzy liczebnikiem a wyrazem określanym.

Nowy!!: Język japoński i Klasyfikator (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Kojiki

''Kojiki'', manuskrypt Shinpukuji, 1371-1372 – dzieło mające stanowić oficjalnąhistorię Japonii, spisane w 712 roku przez wysokiej rangi urzędnika dworskiego,, na rozkaz cesarzowej Gemmei.

Nowy!!: Język japoński i Kojiki · Zobacz więcej »

Kombu

Kombu ''Tsukudani'' sporządzone z kombu – surowiec kulinarny uzyskiwany z kilku gatunków wodorostów z rzędu listownicowców, przede wszystkim listownicy japońskiej (Saccharina japonica, syn. Laminaria japonica), a w mniejszym stopniu z Saccharina religiosa (Laminaria religiosa), Saccharina cichorioides (L. cichorioides), Alaria crassifolia i różnych gatunków Arthrothamnus.

Nowy!!: Język japoński i Kombu · Zobacz więcej »

Kun’yomi

– jeden z dwóch sposobów czytania znaków kanji (drugim jest on’yomi).

Nowy!!: Język japoński i Kun’yomi · Zobacz więcej »

Kunrei

– system latynizacji języka japońskiego, stworzony w oparciu o starszy system i zaadaptowany przez MiędzynarodowąOrganizację Normalizacyjnąjako standard transkrypcji języka japońskiego ISO 3602.

Nowy!!: Język japoński i Kunrei · Zobacz więcej »

Liczba mnoga

Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.

Nowy!!: Język japoński i Liczba mnoga · Zobacz więcej »

Liczba pojedyncza

Liczba pojedyncza, lp – szereg form fleksyjnych oznaczających pojedynczość przedmiotu lub osoby bez względu na to, czy jest to rzeczywiście jednostka (np. mały chłopiec biegnie), gatunek (np. pies szczeka) czy też zbiorowość (np. armia walczy).

Nowy!!: Język japoński i Liczba pojedyncza · Zobacz więcej »

Liczebnik

Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.

Nowy!!: Język japoński i Liczebnik · Zobacz więcej »

Literatura japońska

onoZe względu na łagodny klimat i piękno krajobrazu, wielu japońskich pisarzy i poetów odwiedzało miasto Onomichi, poszukując inspiracji i natchnienia. Na kamieniach wzdłuż ścieżki, w parku otaczającym historycznąświątynię buddyjskąSenkō-ji, usytuowanąna znacznym wzniesieniu, wyryto wiersze i cytaty z dzieł 25 autorów związanych z tym miastem. We wczesnych dziełach literatury japońskiej widać duży wpływ kultury chińskiej oraz literatury chińskiej, często zapisanej w klasycznym języku chińskim.

Nowy!!: Język japoński i Literatura japońska · Zobacz więcej »

Makron (znak diakrytyczny)

Makron (gr. μακρόv / makrón, dosłownie: długi) – znak diakrytyczny umieszczany nad lub pod samogłoską, początkowo używany do zaznaczania długiej sylaby w metrum greckim lub łacińskim.

Nowy!!: Język japoński i Makron (znak diakrytyczny) · Zobacz więcej »

Man’yōgana

analiza poniżej) – najstarszy sposób fonetycznego zapisu języka japońskiego za pomocąznaków chińskich.

Nowy!!: Język japoński i Man’yōgana · Zobacz więcej »

Manga

Postać mangowa; uwagę zwracająduże oczy, często nienaturalny kolor włosów – komiks, obraz, rysunek, szkic, karykatura.

Nowy!!: Język japoński i Manga · Zobacz więcej »

Masa perłowa

łodzika z rodzaju Nautilus Wachlarz z masy perłowej i koronki Masa perłowa (albo macica perłowa) – wewnętrzna, silnie iryzująca warstwa (hipostrakum) muszli niektórych małżów np.

Nowy!!: Język japoński i Masa perłowa · Zobacz więcej »

Meiji (okres)

Korei w 1910 roku Ministrowie okresu Meiji: W centrum para cesarska; '''górny rząd, od prawej do lewej''': minister spraw zagranicznych Kaoru Inoue, premier Hirobumi Itō, dowódca armii Taruhito Arisugawa, minister dworu Sanetomi Sanjō, minister marynarki wojennej, admirał Jūdō Saigō, minister rolnictwa i handlu, generał porucznik Tateki Tani; '''środkowy rząd, od prawej do lewej''': minister sprawiedliwości Akiyoshi Yamada, minister komunikacji i transportu Takeaki Enomoto; '''dolny rząd, od prawej do lewej''': minister spraw wewnętrznych Aritomo Yamagata, minister wojny, admirał Iwao Ōyama, minister spraw wewnętrznych Masayoshi Matsukata, minister edukacji Arinori Mori – okres w historii Japonii przypadający na lata panowania cesarza Mutsuhito, trwający od 8 września 1868 do 30 lipca 1912.

Nowy!!: Język japoński i Meiji (okres) · Zobacz więcej »

Mianownik (przypadek)

Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.

Nowy!!: Język japoński i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »

Miejscownik

Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.

Nowy!!: Język japoński i Miejscownik · Zobacz więcej »

Migracja ludności

Migracja ludności – zmiana miejsca zamieszkania lub czasowego pobytu.

Nowy!!: Język japoński i Migracja ludności · Zobacz więcej »

Mikado

Bierki Mikado, tu zestaw składający się z:– 1 bierki „Mikado” ze spiralą,– 5 bierek w paski niebiesko-czerwono-niebieskie,– 5 bierek w paski czerwono-niebiesko-czerwono-niebiesko-czerwone,– 15 bierek w paski niebiesko-żółto-czerwone– 15 w kolorach niebiesko-czerwonych Mikado w wersji plenerowej Mikado – zręcznościowa gra towarzyska, podobna do bierek.

Nowy!!: Język japoński i Mikado · Zobacz więcej »

Minchō

314x314px – jeden z najpopularniejszych stylów fontów japońskich.

Nowy!!: Język japoński i Minchō · Zobacz więcej »

Monogatari

– forma literacka w tradycyjnej literaturze japońskiej, opowieść, forma narracyjna wykształcona w okresie Heian.

Nowy!!: Język japoński i Monogatari · Zobacz więcej »

Mora (lingwistyka)

Mora (łac.) – jest najmniejsząjednostkąprozodycznąużywanąw metryce i fonologii, będąca nosicielem cech prozodycznych.

Nowy!!: Język japoński i Mora (lingwistyka) · Zobacz więcej »

Morfem

Morfem – najmniejsza grupa fonemów, która niesie ze sobąokreślone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe.

Nowy!!: Język japoński i Morfem · Zobacz więcej »

Narzędnik

Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.

Nowy!!: Język japoński i Narzędnik · Zobacz więcej »

chramie Itsukushima w mieście Hatsukaichi Narodowego Teatru Nō w Tokio Rozmieszczenie uczestników przedstawienia: w centrum - ''shite''; z przodu z prawej (siedzi) - ''waki''; po prawej - ''jiutai''; z tyłu w środku - ''hayashi-kata''; z tyłu po lewej - ''kōken'' Rytuał ''okina-hōnō'' Narodowy Teatr Nō, Shibuya, Tokio – jeden z głównych gatunków klasycznego teatru japońskiego.

Nowy!!: Język japoński i Nō · Zobacz więcej »

Nihon-shoki

– dzieło historiograficzne, którego kompilację ukończono w 720 roku.

Nowy!!: Język japoński i Nihon-shoki · Zobacz więcej »

Nihongo nōryoku shiken

Certyfikat – test znajomości języka japońskiego dla obcokrajowców.

Nowy!!: Język japoński i Nihongo nōryoku shiken · Zobacz więcej »

Ninja

Kuniyoshi Utagawa (1798–1861): Jiraiya (postać japońskiego folkloru) przedstawiony jako ninja w ''Jiraiya monogatari'' Kunisada Utagawa: ''Aktor Utaemon Nakamura IV jako Goemon Ishikawa'' (ok. 1838) – tajni agenci lub najemnicy w feudalnej Japonii, którzy specjalizowali się w działaniach specjalnych, wywiadzie, rozpoznaniu, przenikaniu i skrytobójstwach, ale także w walce wręcz i broniąbiałą.

Nowy!!: Język japoński i Ninja · Zobacz więcej »

Nori (wodorosty)

Arkusze nori – japońska nazwa określająca różne gatunki jadalnych wodorostów (rzadziej sinic), najczęściej z rodzaju Porphyra z gromady krasnorostów.

Nowy!!: Język japoński i Nori (wodorosty) · Zobacz więcej »

Ocean Spokojny

Ocean Spokojny, Pacyfik, Ocean Wielki – największy, najgłębszy i najstarszy, obok Atlantyku, zbiornik wodny na Ziemi.

Nowy!!: Język japoński i Ocean Spokojny · Zobacz więcej »

Odmienne części mowy w języku japońskim

W języku polskim istniejąwyrazy nieodmienne oraz dwie „klasy” wyrazów odmiennych.

Nowy!!: Język japoński i Odmienne części mowy w języku japońskim · Zobacz więcej »

On’yomi

– jeden z dwóch sposobów czytania znaków kanji: „czytanie sinojapońskie” lub inaczej „wymowa zapożyczona z chińskiego”, używana zwykle w złożeniach, reprezentująca słowa – lub ich elementy – pochodzące z Chin.

Nowy!!: Język japoński i On’yomi · Zobacz więcej »

Origami

Origami – żuraw ''Hiden senbazuru orikata'' („Tajniki składania tysiąca żurawi”), strona jednej z najstarszych książek o origami, 1797 r. Proces składania żurawia Koperta służąca do przekazywania nagród i prezentów pieniężnych, ozdobiona ''noshi'' (u góry po prawej) Słoń wykonany z jednodolarowego banknotu – sztuka składania papieru, pochodząca z Chin, rozwinięta w Japonii i dlatego uważa się jąza tradycyjnąsztukę japońską.

Nowy!!: Język japoński i Origami · Zobacz więcej »

Orzeczenie (językoznawstwo)

Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu.

Nowy!!: Język japoński i Orzeczenie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Otaku

– fan japońskiej popkultury, głównie anime, mangi i gier komputerowych w tym stylu.

Nowy!!: Język japoński i Otaku · Zobacz więcej »

Palau

Położenie Palau Palau, Republika Palau (ang. Republic of Palau, palau Belau, Beluu er a Belau, jap. パラオ, パラオ共和国, Parao, Parao Kyōwakoku) – wyspiarskie państwo samorządowe, stowarzyszone ze Stanami Zjednoczonymi, położone na Oceanie Spokojnym, w Oceanii oraz w Mikronezji, ok.

Nowy!!: Język japoński i Palau · Zobacz więcej »

Partykuła

Partykuła – niesamodzielny (pozbawiony samodzielnego znaczenia) wyraz lub morfem (tzw. wyrazek), nadający wypowiedzeniom zabarwienie znaczeniowe lub uczuciowe.

Nowy!!: Język japoński i Partykuła · Zobacz więcej »

Pismo japońskie

przybory do kaligrafii Kiyonaga Torii (1752–1815), ''Eimo Gyokkashi, dziewczynka z talentem do kaligrafii, obok nauczycielka'' – system zapisu języka japońskiego, składający się z trzech rodzajów znaków: (1) kanji (pismo chińskie), (2) sylabariusza hiragana (pismo fonetyczne, utworzone z uproszczenia całych znaków kanji), (3) sylabariusza katakana (pismo fonetyczne, utworzone z fragmentów kanji).

Nowy!!: Język japoński i Pismo japońskie · Zobacz więcej »

Pismo trawiaste

Pismo trawiaste w ''Traktacie o kaligrafii'' Sun Guotinga Qing. Autorami poszczególnych form są: 1 Sun Guoting; 2, 3 Huai Su; 4 Yan Zhenqing; 5 Zhao Mengfu; 6, 7 Zhu Zhisan; 8 nn., inaczej pismo szkicowe – kaligraficzna odmiana chińskiego pisma, powstała celem przyspieszenia i ułatwienia kreślenia znaków.

Nowy!!: Język japoński i Pismo trawiaste · Zobacz więcej »

Podmiot (językoznawstwo)

Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.

Nowy!!: Język japoński i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Polisyndeton

Polisyndeton (gr. polysýndeton, od polysýndetos „wielokrotnie złożony”) – konstrukcja składniowa zaliczana do figur retorycznych, polegająca na połączeniu współrzędnych członów zdania lub zdań takimi samymi spójnikami.

Nowy!!: Język japoński i Polisyndeton · Zobacz więcej »

Prefektura Shiga

– prefektura znajdująca się w regionie Kinki, w Japonii, na wyspie Honsiu (Honshū).

Nowy!!: Język japoński i Prefektura Shiga · Zobacz więcej »

Przekształcenia fonetyczne w języku japońskim

W językach naturalnych sklejanie morfemów nie jest prostąoperacją.

Nowy!!: Język japoński i Przekształcenia fonetyczne w języku japońskim · Zobacz więcej »

Przyimek

Przyimek – nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która łączy się z innymi wyrazami i nadaje im inny sens.

Nowy!!: Język japoński i Przyimek · Zobacz więcej »

Przymiotnik

Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.

Nowy!!: Język japoński i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Przyrostek

Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).

Nowy!!: Język japoński i Przyrostek · Zobacz więcej »

Rōmaji

– łacińska transkrypcja wyrazów japońskich, zapis transkrypcyjny języka japońskiego za pomocąalfabetu łacińskiego, metoda pisania po japońsku znakami rzymskimi (pismem łacińskim).

Nowy!!: Język japoński i Rōmaji · Zobacz więcej »

Reduplikacja

Reduplikacja („podwojenie”) – powtórzenie całego wyrazu bądź jego części.

Nowy!!: Język japoński i Reduplikacja · Zobacz więcej »

Riksza

Nowoczesna riksza w Hamburgu Kalkucie, 2012 Riksze w Warszawie, 1943 Riksze w Warszawie, 1944 Znak drogowy B-11 „zakaz wjazdu wózków rowerowych” – pojazd kołowy napędzany siłąludzkich mięśni, służący do transportu osób.

Nowy!!: Język japoński i Riksza · Zobacz więcej »

Rodzaj gramatyczny

Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.

Nowy!!: Język japoński i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »

Ruby (znaki)

– małe znaki zapisu fonetycznego, umieszczane ponad chińskimi (hànzì) i japońskimi (kanji) ideogramami lub po prawej ich stronie.

Nowy!!: Język japoński i Ruby (znaki) · Zobacz więcej »

Rząd Japonii

Yoshihide Sugi w dniu utworzenia 16 września 2020 r. (zwyczajowe zdjęcie oficjalne) – organ władzy wykonawczej w Japonii.

Nowy!!: Język japoński i Rząd Japonii · Zobacz więcej »

Rzeczownik

Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.

Nowy!!: Język japoński i Rzeczownik · Zobacz więcej »

Sake

Zestaw do sake według projektu Mori Masahiro Design Studio Typowe butelki sake (o pojemności 1,8 l) – (1) trunek, napój alkoholowy; ogólna nazwa napojów alkoholowych, jak: piwo, whisky, wino, w tym także japoński alkohol nazywany na Zachodzie sake (jako słowo obce, oznaczające nihon-shu, 日本酒), (2) w wąskim, japońskim znaczeniu odnosi się do nihon-shu.

Nowy!!: Język japoński i Sake · Zobacz więcej »

Samuraj

rynsztunku (XIX wiek) – pierwotnie świta służąca najwyższym dostojnikom japońskim, także gwardia cesarska (gosho-zamurai); dziedziczna szlachta wojskowa; kasta wojowników, która utrzymywała się od XII wieku do Restauracji Meiji w 1868 roku.

Nowy!!: Język japoński i Samuraj · Zobacz więcej »

Sashimi

fugu Sashimi z koniny Tradycyjne sashimi – japoński sposób serwowania surowego mięsa – głównie ryb i owoców morza, ale także wołowiny i koniny (basashi).

Nowy!!: Język japoński i Sashimi · Zobacz więcej »

Shamisen

Utamaro Kitagawy, przedstawiający młodąkobietę grającąna shamisenie (ca 1803). – japoński instrument muzyczny, strunowy, szarpany.

Nowy!!: Język japoński i Shamisen · Zobacz więcej »

Shinkansen

Shinkansen serii 200~E5 Shinkansen 0 ~ N700 – japoński system kolei dużych prędkości, osiągających prędkość maksymalnądo 320 km/h.

Nowy!!: Język japoński i Shinkansen · Zobacz więcej »

Shintō

Modlitwa w chramie Itsukushima Kannushi – kapłan, chram Katori-jingū, Katori Kapłan shintō w stroju ''kariginu''W okresie Heian był to strój arystokratów i wojowników. Kolor różni się w zależności od wieku kapłana i pory roku., na głowie ''eboshi'' irysów., Tokio ''Mikoshi'' przygotowane do parady Kamakurze Kapłani niosący ''mikoshi'' w czasie ''matsuri'', Tsuruga, prefektura Fukui ''Chi-no-wa''''Chi-no-wa'' – duży pierścień wykonany z trawy ''chigaya'' (''Imperata cylindrica''), utworzony na ścieżce prowadzącej do chramu. Przejście przez niego jest aktem oczyszczenia ze złych uczynków, zanieczyszczenia lub pecha., chram Kamado, Fukuoka ''Hokora'' – miniaturowy chram lub, pol.

Nowy!!: Język japoński i Shintō · Zobacz więcej »

Siogun

Yoritomo Minamoto (1147-1199), pierwszy z siogunów siogunatu Kamakura Ashikaga Tokugawa Yoshinobu Tokugawa, ostatni siogun siogunatu Tokugawa (1867), szogun – wódz naczelny, generał, zwierzchnik sił zbrojnych, generalissimus.

Nowy!!: Język japoński i Siogun · Zobacz więcej »

SOV (Subject Object Verb)

SOV (dosł. podmiot dopełnienie orzeczenie) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed dopełnieniem, a orzeczenie występuje na końcu, a także typ języka, w którym taki szyk dominuje.

Nowy!!: Język japoński i SOV (Subject Object Verb) · Zobacz więcej »

Spójnik (część mowy)

Spójnik – wyraz łączący dwa zdania, równoważniki zdań lub wyrażenia w jedno zdanie złożone.

Nowy!!: Język japoński i Spójnik (część mowy) · Zobacz więcej »

Sudoku

Przykładowa plansza sudoku – łamigłówka, której celem jest wypełnienie diagramu 9 × 9 w taki sposób, aby w każdym wierszu, w każdej kolumnie i w każdym z dziewięciu pogrubionych kwadratów 3 × 3 (zwanych „blokami” lub „podkwadratami”) znalazło się po jednej cyfrze od 1 do 9.

Nowy!!: Język japoński i Sudoku · Zobacz więcej »

Sukiyaki

Sukiyaki – rodzaj popularnej, japońskiej potrawy jednogarnkowej typu nabe-mono.

Nowy!!: Język japoński i Sukiyaki · Zobacz więcej »

Sumo

– japoński sport narodowy, japoński odpowiednik zapasów, znany od początku VIII wieku.

Nowy!!: Język japoński i Sumo · Zobacz więcej »

Sushi

Hiroshige Andō (1797–1858), ''Misa sushi'' Nigiri z łososiem Sushi (na pierwszym planie maki-zushi) Chirashi-zushi (bara-zushi) Sasa-zushi, rodzaj oshi-zushi Kaiten-zushi Typowy sposób serwowania sushi Sushi bentō Inari-zushi Gunkan-maki Temaki Futo-maki W złożeniach, np.

Nowy!!: Język japoński i Sushi · Zobacz więcej »

Tanka

– jedna z najstarszych form poezji japońskiej (pierwotnie jedna z odmian waka) powstała około VI wieku.

Nowy!!: Język japoński i Tanka · Zobacz więcej »

Temat–remat

Temat–remat – opozycja między tym, czego dotyczy wypowiedź (tematem), a tym, co o temacie jest powiedziane (rematem).

Nowy!!: Język japoński i Temat–remat · Zobacz więcej »

Tempura

– potrawa kuchni japońskiej, pochodząca z Portugalii.

Nowy!!: Język japoński i Tempura · Zobacz więcej »

Tofu

Ken – sojowy produkt spożywczy, otrzymywany w procesie koagulacji napoju sojowego.

Nowy!!: Język japoński i Tofu · Zobacz więcej »

Tokio

Kwartał nocnej rozrywki Kabuki-chō w dzielnicy Shinjuku – stolica i największe miasto Japonii, położone na południowo-wschodnim wybrzeżu Honsiu i zarazem największy obszar metropolitalny na świecie na poziomie 38 305 000 mieszkańców (stan na kwiecień 2018).

Nowy!!: Język japoński i Tokio · Zobacz więcej »

Transkrypcja (językoznawstwo)

Transkrypcja, w skrócie trb. (od słowa transkrybowanie - dokonywanie transkrypcji) – system zapisu głosek (mowy) danego języka za pomocąsymboli graficznych, czyli pisownia fonetyczna lub system fonetycznej konwersji innego pisma.

Nowy!!: Język japoński i Transkrypcja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Transkrypcja Hepburna

– nosząca nazwisko Jamesa Curtisa Hepburna transkrypcja pisma i dźwięków języka japońskiego na alfabet łaciński, którąwykorzystał w trzecim wydaniu swojego słownika japońsko-angielskiego z 1886 roku.

Nowy!!: Język japoński i Transkrypcja Hepburna · Zobacz więcej »

Tsunami

trzęsieniu ziemi na Oceanie Indyjskim w 2004 Prędkość rozchodzenia się tsunami po trzęsieniu ziemi w Chile w 1960 Tajlandii, grudzień 2004) – fala oceaniczna, wywołana podwodnym trzęsieniem ziemi, wybuchem wulkanu, osuwiskiem ziemi lub cieleniem się lodowców, rzadko w wyniku upadku meteorytu.

Nowy!!: Język japoński i Tsunami · Zobacz więcej »

Unicode

Logo Unikodu Unicode (formalnie, pol. Unikod) – komputerowy standard kodowania zestawu znaków obejmującego litery większości używanych na świecie pism, a także symboli, emoji i kodów formatowania.

Nowy!!: Język japoński i Unicode · Zobacz więcej »

Uniwersalia językowe

Uniwersalia językowe, powszechniki językowe – cechy wspólne wszystkich (uniwersalia absolutne) lub zdecydowanej większości (tzw. uniwersalne tendencje) mówionych języków naturalnych.

Nowy!!: Język japoński i Uniwersalia językowe · Zobacz więcej »

Uniwersytet Columbia

Uniwersytet Columbia (ang. Columbia University) – uniwersytet amerykański z siedzibąw Nowym Jorku, należący do tzw.

Nowy!!: Język japoński i Uniwersytet Columbia · Zobacz więcej »

Uniwersytet Oregonu

Uniwersytet Oregonu, Uniwersytet Oregoński – amerykańska uczelnia publiczna znajdująca się w Eugene w stanie Oregon.

Nowy!!: Język japoński i Uniwersytet Oregonu · Zobacz więcej »

Walkman

Walkman firmy Sony model WM-GX302 z wbudowanym radioodbiornikiem Wnętrze Walkmana II Nowoczesny, cyfrowy Walkman Walkman – przenośny, zminiaturyzowany odtwarzacz kaset magnetofonowych, odporny na wstrząsy.

Nowy!!: Język japoński i Walkman · Zobacz więcej »

Wasei-eigo

– wyrazy angielskie utworzone w Japonii.

Nowy!!: Język japoński i Wasei-eigo · Zobacz więcej »

Yakuza

tatuażami w czasie festiwalu Sanja Matsuri, w Sensō-ji, w dzielnicy Asakusa, Tokio Sanja Matsuri, Asakusa, Tokio Wejście do regionu rozrywki Kabuki-chō, w tokijskiej dzielnicy Shinjuku Talia kart ''kabufuda'' „Yakuza niechciani” – naklejka „Ruchu Anty-Yakuza” w dzielnicy Hakata, Fukuoka, 2013 r. Łaźnia (''ofuro'') i ''onsen'' „Yu-no-hana” w Otaru; po lewej stronie automatu do sprzedaży biletów tablica zakazująca wstępu członkom ''bōryoku-dan'', osobom z nimi związanym, posiadającym tatuaże i pijanym, 2019 lub – yakuza, gangster, hazardzista, członek tradycyjnych japońskich grup przestępczych.

Nowy!!: Język japoński i Yakuza · Zobacz więcej »

Zaibatsu

– japoński termin oznaczający „rodzinny kartel finansowy”, syndykat, konglomerat.

Nowy!!: Język japoński i Zaibatsu · Zobacz więcej »

Zapożyczenie językowe

Zapożyczenie językowe, inaczej pożyczka, wyraz obcy – element językowy zaczerpnięty z języka obcego, który zadomowił się w mniejszym lub większym stopniu jako element języka rodzimego.

Nowy!!: Język japoński i Zapożyczenie językowe · Zobacz więcej »

Zen

– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.

Nowy!!: Język japoński i Zen · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Jap., Japoński, Nihongo.

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »