Szybszy dostęp niż przeglądarce!
134 kontakty: Abstand- i Ausbausprachen, Akt mowy, Alfabet, Arabowie, Balet, Chińska Republika Ludowa, Czasownik, Dialekt, Dialekty języka polskiego, Dopełnienie (językoznawstwo), Esperanto, Etnolekt, Filologia, Filozofia języka, Fonem, Fonologia, Forum Akademickie, František Čermák (językoznawca), Gest, Gramatyka, Grupa etniczna, Gwara, Informatyka, Interlingua, Jana Pleskalová, Język, Język (anatomia), Język angielski, Język arabski, Język baskijski, Język bośniacki, Język chiński, Język chorwacki, Język formalny, Język francuski, Język hixkaryana, Język islandzki, Język japoński, Język kaszubski, Język literacki, Język liturgiczny, Język malgaski, Język martwy, Język mówiony, Język międzynarodowy, Język migowy, Język mołdawski, Język ogólny, Język ojczysty, Język pisany, ..., Język polski, Język pomocniczy, Język prawniczy, Język prawny, Język programowania, Język regionalny, Język rumuński, Język serbski, Język serbsko-chorwacki, Język standardowy, Język sztuczny, Język to dialekt z armią i flotą wojenną, Język urzędowy, Język walijski, Język wehikularny, Język wernakularny, Język wymarły, Język zagrożony wymarciem, Języki świata, Języki chińsko-tybetańskie, Języki izolowane, Języki kreolskie, Języki pidżynowe, Językoznawstwo, John McWhorter, Klasyfikacja języków, Klasyfikator (językoznawstwo), Kod językowy, Komunikacja językowa, Konwencjonalny charakter języka, Langue a parole, Liga językowa, Lingua franca, Lista najczęściej używanych języków świata, Marek Nekula, Matematyka, Mołdawia, Morfem, Morfologia (językoznawstwo), Muzyka, Narzecze, Notacja muzyczna, Odbiorca, Odmiana językowa, Ortografia, Orzeczenie (językoznawstwo), OSV, OVS, Peter Trudgill, Pismo, Podmiot (językoznawstwo), Poliglota, Psycholingwistyka, Regiolekt, Rodzina językowa, Słownictwo, Semantyka (językoznawstwo), Slang, Socjolekt, SOV (Subject Object Verb), Społeczność językowa, Spuneryzm, Styl potoczny, SVO (Subject Verb Object), Syntaktyka (językoznawstwo), System fonologiczny, System językowy, System leksykalny, Tekst (semiotyka), Trzeci Świat, Uniwersalia językowe, Vít Dovalil, Verlan, VOS, VSO, Wydawnictwo Naukowe PWN, Wypowiedź, Wyraz, Zapożyczenie językowe, Znaczenie, Znak (semiotyka), Znaki diakrytyczne, Związek frazeologiczny, Zwrot (frazeologia). Rozwiń indeks (84 jeszcze) »
Abstand- i Ausbausprachen
Abstand- i Ausbausprachen – koncepcje lingwistyczne wprowadzone przez Heinza Klossa, określające dwa typy kryteriów definiujących pojęcie języka: jedno zależne od wzajemnego dystansu lingwistycznego lektów, uwarunkowanego ich wewnętrznąstrukturą, drugie zależne od stopnia ich elaboracji (niem.), wykształconej zwykle przez praktykę społecznąlub w wyniku manipulacji politycznych.
Nowy!!: Język (mowa) i Abstand- i Ausbausprachen · Zobacz więcej »
Akt mowy
Akt mowy (z – czyn) – wypowiedzenie skierowane przez nadawcę do odbiorcy, którego celem jest przekazanie komunikatu za pomocąsystemu znaków językowych.
Nowy!!: Język (mowa) i Akt mowy · Zobacz więcej »
Alfabet
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego) Alfabet, abecadło (od stgr. nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta lub z) – najpopularniejszy system zapisywania mowy.
Nowy!!: Język (mowa) i Alfabet · Zobacz więcej »
Arabowie
'''Państwa, w których język arabski jest językiem urzędowym'''„zielony” – państwa, w których jest jedynym językiem urzędowym,„niebieski” – państwa, w których jest jednym z języków urzędowych Arabowie (’Arab, w pierwotnym znaczeniu: „koczownik”) – grupa ludów pochodzenia semickiego zamieszkująca od czasów starożytnych Półwysep Arabski.
Nowy!!: Język (mowa) i Arabowie · Zobacz więcej »
Balet
Balet „Dziadek do orzechów” Henrykiem III w Luwrze Wacław Niżyński w ''Talizmanie'', 1909 Termin balet (z franc. ballet, a to z wł. balletto zdrobnienie od ballo „taniec”) ma kilka powiązanych z sobąznaczeń.
Nowy!!: Język (mowa) i Balet · Zobacz więcej »
Chińska Republika Ludowa
Pekin Szanghaj Mount Everest Chińska Republika Ludowa, ChRL, Chiny – państwo w Azji Wschodniej, obejmujące historyczne Chiny (bez Tajwanu) oraz Tybet i inne ziemie w Azji Środkowej zamieszkane w sumie przez 56 grup etnicznych.
Nowy!!: Język (mowa) i Chińska Republika Ludowa · Zobacz więcej »
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Nowy!!: Język (mowa) i Czasownik · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język (mowa) i Dialekt · Zobacz więcej »
Dialekty języka polskiego
Karola Dejny) Zofii Kurzowej Dialekty języka polskiego – regionalne odmiany języka polskiego, używane na terenie Polski i Kresów Wschodnich.
Nowy!!: Język (mowa) i Dialekty języka polskiego · Zobacz więcej »
Dopełnienie (językoznawstwo)
Dopełnienie – część zdania oznaczająca przedmiot czynności wyrażonej orzeczeniem zdania w stronie czynnej w sposób bezpośredni bądź pośredni.
Nowy!!: Język (mowa) i Dopełnienie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Esperanto
Flaga esperancka Ludwik Zamenhof ''Lingva Komitato'' (Komitet Językowy), poprzednik ''Akademio de Esperanto'', 1907 r. Esperanto (esperanto: osoba mająca nadzieję, pierwotnie Lingvo Internacia, w tłum. język międzynarodowy) – najbardziej rozpowszechniony na świecie międzynarodowy język pomocniczy.
Nowy!!: Język (mowa) i Esperanto · Zobacz więcej »
Etnolekt
Etnolekt – odmiana językowa (lekt) właściwa dla wyodrębnionej grupy etnicznej, postrzegana jako wyznacznik jej tożsamości.
Nowy!!: Język (mowa) i Etnolekt · Zobacz więcej »
Filologia
Filologia – nauka humanistyczna badająca literaturę kręgu cywilizacyjnego lub narodu.
Nowy!!: Język (mowa) i Filologia · Zobacz więcej »
Filozofia języka
Filozofia języka – dział filozofii podejmujący problem natury, pochodzenia oraz użycia języka.
Nowy!!: Język (mowa) i Filozofia języka · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Język (mowa) i Fonem · Zobacz więcej »
Fonologia
Fonologia (dawniej głosownia) – nauka o systemach dźwiękowych języków.
Nowy!!: Język (mowa) i Fonologia · Zobacz więcej »
Forum Akademickie
Forum Akademickie – ogólnopolski miesięcznik informacyjno-publicystyczny (wcześniej pod nazwą„Przegląd Akademicki”), wydawany od 1991 roku przez AkademickąOficynę Wydawnicząw Lublinie.
Nowy!!: Język (mowa) i Forum Akademickie · Zobacz więcej »
František Čermák (językoznawca)
František Čermák (ur. 30 stycznia 1940 w Pradze) – czeski językoznawca.
Nowy!!: Język (mowa) i František Čermák (językoznawca) · Zobacz więcej »
Gest
Sungkeman Manten to tradycyjny indonezyjski gest wykonywany przez pannę i pana młodego w obecności rodziców i starszych członków rodziny. Symbolizuje wdzięczność za poświęcenie i opiekę od narodzin do małżeństwa. Gest – dowolny ruch wykonany przez kogoś świadomie lub nieświadomie, mający określone znaczenie.
Nowy!!: Język (mowa) i Gest · Zobacz więcej »
Gramatyka
Gramatyka – uporządkowany zbiór reguł językowych rządzących organizacjązdań, dyskursów, tekstów; innymi słowy zespół prawideł umożliwiających tworzenie złożonych jednostek językowych, ich składanie z jednostek elementarnych.
Nowy!!: Język (mowa) i Gramatyka · Zobacz więcej »
Grupa etniczna
Grupa etniczna Grupa etniczna – grupa ludzi, identyfikujących się ze sobąw oparciu o wspólne doświadczenia społeczne, kulturowe, narodowe oraz historyczne.
Nowy!!: Język (mowa) i Grupa etniczna · Zobacz więcej »
Gwara
Gwara – termin określający odmiany języka odrębne od odmiany ogólnej.
Nowy!!: Język (mowa) i Gwara · Zobacz więcej »
Informatyka
Informatyka zajmuje się teoretycznymi podstawami informacji, algorytmami i architekturami układów jąprzetwarzających oraz praktycznymi technikami ich stosowania.
Nowy!!: Język (mowa) i Informatyka · Zobacz więcej »
Interlingua
Interlingua (Interlingua de IALA) – sztuczny międzynarodowy język pomocniczy, opublikowany 15 stycznia 1951 roku przez International Auxiliary Language Association (IALA).
Nowy!!: Język (mowa) i Interlingua · Zobacz więcej »
Jana Pleskalová
Jana Pleskalová (ur. 1 lutego 1949 w Brnie) – czeska językoznawczyni, kierowniczka Instytutu Języka Czeskiego Uniwersytetu Masaryka.
Nowy!!: Język (mowa) i Jana Pleskalová · Zobacz więcej »
Język
Bez opisu.
Nowy!!: Język (mowa) i Język · Zobacz więcej »
Język (anatomia)
kota domowego Język – wieloczynnościowy narząd, twór mięśniowy jamy gębowej kręgowców.
Nowy!!: Język (mowa) i Język (anatomia) · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Język (mowa) i Język angielski · Zobacz więcej »
Język arabski
Język arabski – język z rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta.
Nowy!!: Język (mowa) i Język arabski · Zobacz więcej »
Język baskijski
Basque Country in Spain and France Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji.
Nowy!!: Język (mowa) i Język baskijski · Zobacz więcej »
Język bośniacki
Dialekty bośniackiego, występujące w Bośni i Hercegowinie. Język bośniacki (bośn. /) – język z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Boszniaków.
Nowy!!: Język (mowa) i Język bośniacki · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Język (mowa) i Język chiński · Zobacz więcej »
Język chorwacki
Obszar użycia (rok 2006) Płyta z Baški, 1100. Modlitewnik (1380–1400) Język chorwacki (chorw.) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich.
Nowy!!: Język (mowa) i Język chorwacki · Zobacz więcej »
Język formalny
Język formalny – podzbiór zbioru wszystkich słów nad skończonym alfabetem.
Nowy!!: Język (mowa) i Język formalny · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Język (mowa) i Język francuski · Zobacz więcej »
Język hixkaryana
Język hixkaryana – jeden z języków karaibskich.
Nowy!!: Język (mowa) i Język hixkaryana · Zobacz więcej »
Język islandzki
Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.
Nowy!!: Język (mowa) i Język islandzki · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Język (mowa) i Język japoński · Zobacz więcej »
Język kaszubski
Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub.) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego.
Nowy!!: Język (mowa) i Język kaszubski · Zobacz więcej »
Język literacki
Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język (mowa) i Język literacki · Zobacz więcej »
Język liturgiczny
Język liturgiczny (język religijny, język sakralny) – język, który używany jest jako język tekstów i ceremonii religijnych.
Nowy!!: Język (mowa) i Język liturgiczny · Zobacz więcej »
Język malgaski
Język malgaski – język należący do rodziny austronezyjskiej, zaliczany do grupy barito.
Nowy!!: Język (mowa) i Język malgaski · Zobacz więcej »
Język martwy
języku eteocypryjskim Język martwy – język, który nie jest używany przez zwartągrupę etnicznąlub taki, który ma obecnie rozproszonąspołecznąbazę osób posługujących się nim.
Nowy!!: Język (mowa) i Język martwy · Zobacz więcej »
Język mówiony
Język mówiony – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocąmowy; jest środkiem komunikacji werbalnej.
Nowy!!: Język (mowa) i Język mówiony · Zobacz więcej »
Język międzynarodowy
Język międzynarodowy (ponadetniczny) – język używany przez więcej niż jeden naród, najczęściej jest on językiem urzędowym w organizacjach międzynarodowych lub w kilku państwach.
Nowy!!: Język (mowa) i Język międzynarodowy · Zobacz więcej »
Język migowy
«Abecedario demonstrativo»,Juan Pablo Bonet, 1620. Język migowy – język naturalny służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi.
Nowy!!: Język (mowa) i Język migowy · Zobacz więcej »
Język mołdawski
Język mołdawski (mołd.) – język z grupy języków wschodnioromańskich, który jest zazwyczaj utożsamiany z językiem rumuńskim lub uważany za jego regionalnąodmianę – dialekt.
Nowy!!: Język (mowa) i Język mołdawski · Zobacz więcej »
Język ogólny
Język ogólny (lub język powszechny) – zespół środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, stylistycznych) akceptowanych i rozumianych przez ogół użytkowników języka.
Nowy!!: Język (mowa) i Język ogólny · Zobacz więcej »
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Nowy!!: Język (mowa) i Język ojczysty · Zobacz więcej »
Język pisany
Język pisany – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocąpisma.
Nowy!!: Język (mowa) i Język pisany · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język (mowa) i Język polski · Zobacz więcej »
Język pomocniczy
Język pomocniczy (międzynarodowy język pomocniczy,, skracane do IAL lub aukslang) – język używany w komunikacji między różnojęzycznymi osobami.
Nowy!!: Język (mowa) i Język pomocniczy · Zobacz więcej »
Język prawniczy
Język prawniczy – specyficzny język używany przez osoby stosujące i interpretujące prawo.
Nowy!!: Język (mowa) i Język prawniczy · Zobacz więcej »
Język prawny
Język prawny – język, w którym formułowane jest prawo, a więc język przepisów i norm prawnych.
Nowy!!: Język (mowa) i Język prawny · Zobacz więcej »
Język programowania
Język programowania – zbiór zasad określających, kiedy ciąg symboli tworzy program komputerowy oraz jakie obliczenia opisuje.
Nowy!!: Język (mowa) i Język programowania · Zobacz więcej »
Język regionalny
Procentowy udział osób posługujących się w kontaktach domowych językiem kaszubskim (2002) Język regionalny – wg definicji zawartej w Europejskiej karcie języków regionalnych lub mniejszościowych: mowa tradycyjnie używana na terenie państwa przez mniejsząliczebnie od reszty grupę obywateli, odmienna od przyjętego języka urzędowego oraz niebędąca ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów.
Nowy!!: Język (mowa) i Język regionalny · Zobacz więcej »
Język rumuński
Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.
Nowy!!: Język (mowa) i Język rumuński · Zobacz więcej »
Język serbski
Diasystem serbsko-chorwacki (2006) Język serbski (serb. /) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Serbów.
Nowy!!: Język (mowa) i Język serbski · Zobacz więcej »
Język serbsko-chorwacki
język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.
Nowy!!: Język (mowa) i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Nowy!!: Język (mowa) i Język standardowy · Zobacz więcej »
Język sztuczny
Język sztuczny (także konlang, conlang) – język, którego fonologia, gramatyka oraz słownictwo zostało świadomie stworzone przez jednostkę (zwanąjęzykotwórcąbądź konlangerem) bądź grupę osób.
Nowy!!: Język (mowa) i Język sztuczny · Zobacz więcej »
Język to dialekt z armią i flotą wojenną
Język to dialekt z armiąi flotąwojenną– aforyzm spopularyzowany przez Maxa Weinreicha ukazujący trudnądo sprecyzowania różnicę między dialektem a językiem.
Nowy!!: Język (mowa) i Język to dialekt z armią i flotą wojenną · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język (mowa) i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Język walijski
Dwujęzyczny napis na pojeździe policyjnym Dwujęzyczne napisy na dworcu Caerdydd Canolog Język walijski (wal.) – język z grupy brytańskiej języków celtyckich, którym według cenzusu z 2011 roku mówi 18% obywateli Walii (562 tys. osób), a 14% społeczeństwa potrafi w nim czytać, pisać oraz mówić.
Nowy!!: Język (mowa) i Język walijski · Zobacz więcej »
Język wehikularny
Język wehikularny – język używany w czasie podróży i kontaktów handlowych w obszarach o dużej różnorodności językowej.
Nowy!!: Język (mowa) i Język wehikularny · Zobacz więcej »
Język wernakularny
Język wernakularny – forma mowy (język, dialekt, rejestr) używana do kontaktów codziennych przez przedstawicieli pewnej wspólnoty.
Nowy!!: Język (mowa) i Język wernakularny · Zobacz więcej »
Język wymarły
języku eteocypryjskim Język wymarły – język, który nie jest już używany ani w formie pisanej, ani ustnej.
Nowy!!: Język (mowa) i Język wymarły · Zobacz więcej »
Język zagrożony wymarciem
Język zagrożony wymarciem – język wykazujący spadek liczby użytkowników, zwłaszcza wśród młodego pokolenia, co w bliższej lub dalszej przyszłości grozi jego zaniknięciem.
Nowy!!: Język (mowa) i Język zagrożony wymarciem · Zobacz więcej »
Języki świata
Języki świata – na świecie używanych jest ponad 7 tysięcy języków.
Nowy!!: Język (mowa) i Języki świata · Zobacz więcej »
Języki chińsko-tybetańskie
Języki chińsko-tybetańskie (sino-tybetańskie) – hipotetyczna rodzina językowa, do której należąjęzyki używane na terenie Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język (mowa) i Języki chińsko-tybetańskie · Zobacz więcej »
Języki izolowane
Języki izolowane, języki odosobnione – języki, które ze względu na swąspecyfikę, tj.
Nowy!!: Język (mowa) i Języki izolowane · Zobacz więcej »
Języki kreolskie
Języki kreolskie – ogólne określenie niepowiązanych ze sobąjęzyków etnicznych rozwiniętych na bazie języków europejskich kolonistów (głównie angielskiego, francuskiego, portugalskiego, hiszpańskiego czy niderlandzkiego) z dużym dodatkiem elementów przejętych z języków ludności tubylczej.
Nowy!!: Język (mowa) i Języki kreolskie · Zobacz więcej »
Języki pidżynowe
Języki pidżynowe (pidgin, pidżyn) – języki pomocnicze o uproszczonej budowie strukturalnej, a także o ograniczonym słownictwie, powstałe na bazie dwóch (lub więcej) języków.
Nowy!!: Język (mowa) i Języki pidżynowe · Zobacz więcej »
Językoznawstwo
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.
Nowy!!: Język (mowa) i Językoznawstwo · Zobacz więcej »
John McWhorter
John McWhorter (ur. 6 października 1965) – amerykański językoznawca.
Nowy!!: Język (mowa) i John McWhorter · Zobacz więcej »
Klasyfikacja języków
Istniejądwa podstawowe sposoby klasyfikacji języków – klasyfikacja genetyczna i klasyfikacja strukturalna.
Nowy!!: Język (mowa) i Klasyfikacja języków · Zobacz więcej »
Klasyfikator (językoznawstwo)
Klasyfikator – morfem, słowo lub sufiks pośredniczące pomiędzy liczebnikiem a wyrazem określanym.
Nowy!!: Język (mowa) i Klasyfikator (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Kod językowy
Kod językowy – zbiór jednostek językowych i reguł rządzących ich łączeniem, z założenia wspólny dla nadawcy i odbiorcy.
Nowy!!: Język (mowa) i Kod językowy · Zobacz więcej »
Komunikacja językowa
Komunikacja językowa – proces porozumiewania się ludzi za pomocąznaków językowych, w formie ustnej lub pisemnej.
Nowy!!: Język (mowa) i Komunikacja językowa · Zobacz więcej »
Konwencjonalny charakter języka
Konwencjonalny charakter języka, niemotywowany charakter języka, arbitralny charakter języka – cecha języka polegająca na tym, że jest on systemem znaków opartym na umowie (konwencji) społecznej, umożliwiającym wyrażanie treści za pomocądowolnych środków językowych.
Nowy!!: Język (mowa) i Konwencjonalny charakter języka · Zobacz więcej »
Langue a parole
Langue i parole – terminy lingwistyczne wprowadzone przez Ferdinanda de Saussure’a i upublicznione w książce Kurs językoznawstwa ogólnego.
Nowy!!: Język (mowa) i Langue a parole · Zobacz więcej »
Liga językowa
Liga językowa – grupa języków różnego pochodzenia, które wskutek długotrwałego wzajemnego oddziaływania wytworzyły wiele wspólnych cech w strukturze leksykalnej, gramatycznej i fonologicznej, np.
Nowy!!: Język (mowa) i Liga językowa · Zobacz więcej »
Lingua franca
Lingua franca (wł. „język Franków”) – w wąskim ujęciu: język mieszany typu pidżynowego (zwany też sabir, od hiszpańskiego saber – „wiedzieć”), używany w basenie Morza Śródziemnego, o zredukowanej fleksji i gramatyce, powstały na bazie słownej głównie z języków: francuskiego, włoskiego, greckiego, hiszpańskiego i arabskiego.
Nowy!!: Język (mowa) i Lingua franca · Zobacz więcej »
Lista najczęściej używanych języków świata
Najczęściej używane języki świata – lista największych języków świata pod względem liczby użytkowników.
Nowy!!: Język (mowa) i Lista najczęściej używanych języków świata · Zobacz więcej »
Marek Nekula
Marek Nekula (ur. 4 marca 1965 w Brnie) – czeski językoznawca.
Nowy!!: Język (mowa) i Marek Nekula · Zobacz więcej »
Matematyka
Rafaela Santiego (XVI wiek); cyrkiel trzyma Euklides, grecki matematyk z III wieku p.n.e. Uniwersytetu Oksfordzkiego; na ziemi znajduje się parkietaż Penrose’a opisany po raz pierwszy przez jednego z pracowników tej placówki. Matematyka (z łac. mathematicus, od gr. μαθηματικός mathēmatikós, od μαθηματ-, μαθημα mathēmat-, mathēma, „nauka, lekcja, poznanie”, od μανθάνειν manthánein, „uczyć się, dowiedzieć”; prawd. spokr. z goc. mundon, „baczyć, uważać”) – nauka zaliczana do grupy formalnych, inaczej dedukcyjnych lub apriorycznych, a także do nauk ścisłych i definiująca tę grupę – matematyka stanowi ich fundament.
Nowy!!: Język (mowa) i Matematyka · Zobacz więcej »
Mołdawia
Mołdawia, Republika Mołdawii – państwo europejskie położone na terenach historycznej Besarabii oraz częściowo na lewym brzegu Dniestru.
Nowy!!: Język (mowa) i Mołdawia · Zobacz więcej »
Morfem
Morfem – najmniejsza grupa fonemów, która niesie ze sobąokreślone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe.
Nowy!!: Język (mowa) i Morfem · Zobacz więcej »
Morfologia (językoznawstwo)
Morfologia – dziedzina lingwistyki zajmująca się formami odmiennymi części mowy (fleksja) oraz słowotwórstwem.
Nowy!!: Język (mowa) i Morfologia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Muzyka
Alegoria Muzyki, Filippino Lippi Muzyka (ze stgr. μουσική mousiké „sztuka Muz”) – sztuka organizacji struktur dźwiękowych w czasie.
Nowy!!: Język (mowa) i Muzyka · Zobacz więcej »
Narzecze
Narzecze – odmiana językowa właściwa dla danej grupy użytkowników języka.
Nowy!!: Język (mowa) i Narzecze · Zobacz więcej »
Notacja muzyczna
Preludium A-dur op. 28 nr 7) Notacja muzyczna (inaczej pismo nutowe, zapis nutowy) – symboliczny język, za pomocąktórego można zapisać niemal wszystkie cechy dźwięków muzycznych, rytmiki, melodii, harmonii, dynamiki oraz artykulacji.
Nowy!!: Język (mowa) i Notacja muzyczna · Zobacz więcej »
Odbiorca
Odbiorca – osoba lub grupa osób, do których dociera przekaz artystyczny, intelektualny lub informacyjny.
Nowy!!: Język (mowa) i Odbiorca · Zobacz więcej »
Odmiana językowa
Odmiana językowa, niekiedy również lekt lub kod językowy – wyodrębniona forma realizacji języka, zbiór środków językowych wyróżnionych na podstawie określonego kryterium – funkcjonalnego, socjalnego lub terytorialnego.
Nowy!!: Język (mowa) i Odmiana językowa · Zobacz więcej »
Ortografia
Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, wyd. 2016 Ortografia (z gr., „poprawny”,, „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocąliter alfabetu lub innych symboli.
Nowy!!: Język (mowa) i Ortografia · Zobacz więcej »
Orzeczenie (językoznawstwo)
Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu.
Nowy!!: Język (mowa) i Orzeczenie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
OSV
OSV (z) – bardzo rzadki typ języka, w którym zdanie zaczyna się od dopełnienia, potem następuje podmiot, a na końcu orzeczenie.
Nowy!!: Język (mowa) i OSV · Zobacz więcej »
OVS
OVS (Object Verb Subject) – rzadki typ języka, w którym zdanie zaczyna się od dopełnienia, potem następuje orzeczenie, a na końcu podmiot.
Nowy!!: Język (mowa) i OVS · Zobacz więcej »
Peter Trudgill
Peter Trudgill (wym. ur. 7 listopada 1943 w Norwich) – brytyjski socjolingwista i dialektolog.
Nowy!!: Język (mowa) i Peter Trudgill · Zobacz więcej »
Pismo
Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.
Nowy!!: Język (mowa) i Pismo · Zobacz więcej »
Podmiot (językoznawstwo)
Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.
Nowy!!: Język (mowa) i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Poliglota
Poliglota (gr. polýglōttos lub polýglōssos „wielojęzyczny”) – człowiek znający wiele języków, potrafiący kontaktować się lub pisać w wielu językach świata.
Nowy!!: Język (mowa) i Poliglota · Zobacz więcej »
Psycholingwistyka
Psycholingwistyka, psychologia języka – dziedzina nauki na pograniczu psychologii i językoznawstwa zajmująca się psychologicznymi podstawami funkcjonowania języka, tzn.
Nowy!!: Język (mowa) i Psycholingwistyka · Zobacz więcej »
Regiolekt
Regiolekt, interdialekt – postdialektalna odmiana językowa, zajmująca pozycję pośredniąmiędzy mowąmiejscowąa językiem standardowym.
Nowy!!: Język (mowa) i Regiolekt · Zobacz więcej »
Rodzina językowa
Rodzina językowa – w klasyfikacji języków jednostka obejmująca grupę (zespół) języków, co do których zakłada się, że wywodząsię one od wspólnego prajęzyka; tzw.
Nowy!!: Język (mowa) i Rodzina językowa · Zobacz więcej »
Słownictwo
Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretnąosobę.
Nowy!!: Język (mowa) i Słownictwo · Zobacz więcej »
Semantyka (językoznawstwo)
Semantyka językoznawcza (gr., sēmantikós – „ważny”, „znaczący”) – dział językoznawstwa ogólnego, część semiotyki (ogólnej dyscypliny zajmującej się systemami znakowymi) badający problem znaczenia w języku, a także relacji formy znaku do treści oznaczanej, w ujęciu synchronicznym i diachronicznym.
Nowy!!: Język (mowa) i Semantyka (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Slang
Slang – zespół jednostek językowych (z zasady leksykalnych) używanych przez wyodrębnionągrupę ludzi w określonym kontekście komunikatywnym, np.
Nowy!!: Język (mowa) i Slang · Zobacz więcej »
Socjolekt
Socjolekt – odmiana językowa właściwa dla danej klasy lub grupy społecznej, zawodowej lub subkultury.
Nowy!!: Język (mowa) i Socjolekt · Zobacz więcej »
SOV (Subject Object Verb)
SOV (dosł. podmiot dopełnienie orzeczenie) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed dopełnieniem, a orzeczenie występuje na końcu, a także typ języka, w którym taki szyk dominuje.
Nowy!!: Język (mowa) i SOV (Subject Object Verb) · Zobacz więcej »
Społeczność językowa
Społeczność językowa – grupa osób dzielących wspólny język lub języki, używane do porozumiewania się w formie ustnej bądź pisemnej, a także repertuar norm i postaw językowych odnoszonych do własnego środka komunikacji.
Nowy!!: Język (mowa) i Społeczność językowa · Zobacz więcej »
Spuneryzm
Spuneryzm (od nazwiska Williama Archibalda Spoonera) – przejęzyczenie polegające na zamianie miejscami głosek w wyrazie lub początkowych głosek w grupie wyrazów.
Nowy!!: Język (mowa) i Spuneryzm · Zobacz więcej »
Styl potoczny
Styl potoczny, styl konwersacyjny, język potoczny – styl funkcjonalny języka stosowany przede wszystkim do swobodnych kontaktów językowych, opozycyjny wobec języka książkowego.
Nowy!!: Język (mowa) i Styl potoczny · Zobacz więcej »
SVO (Subject Verb Object)
SVO (Subject Verb Object) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed orzeczeniem, a dopełnienie występuje na końcu oraz typ języka, w którym takie zdania sądominujące.
Nowy!!: Język (mowa) i SVO (Subject Verb Object) · Zobacz więcej »
Syntaktyka (językoznawstwo)
Syntaktyka, składnia (gr. sýntaxis – „porządek, szyk”, syntaktikós – „porządkujący”) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budowąwypowiedzeń.
Nowy!!: Język (mowa) i Syntaktyka (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
System fonologiczny
System fonologiczny – abstrakcyjny, wzajemnie zhierarchizowany układ cech dystynktywnych opisujący funkcjonalnąstronę dźwiękowej formy języka.
Nowy!!: Język (mowa) i System fonologiczny · Zobacz więcej »
System językowy
System językowy – język jako system, czyli uporządkowany wewnętrznie i posiadający określonąstrukturę układ elementów; innymi słowy jest to język pojmowany jako zbiór elementów i zbiór relacji (wzajemnych zależności), które zachodząmiędzy tymi elementami, zgrupowanymi na różnych płaszczyznach.
Nowy!!: Język (mowa) i System językowy · Zobacz więcej »
System leksykalny
System leksykalny – struktura językowa zbudowana z wykładników językowych znaczeń (wyrazów, leksemów), które można wyrazić w danym języku za pomocąśrodków, którymi ten język dysponuje.
Nowy!!: Język (mowa) i System leksykalny · Zobacz więcej »
Tekst (semiotyka)
Tekst – każdy wytwór kultury (tekst kultury) stanowiący całość uporządkowanąwedług określonych reguł, np.
Nowy!!: Język (mowa) i Tekst (semiotyka) · Zobacz więcej »
Trzeci Świat
zimnej wojny: niebieskim kolorem oznaczony został ''Pierwszy Świat'', czerwonym ''Drugi Świat'', a zielonym ''Trzeci Świat'' Trzeci Świat – powstałe w okresie zimnej wojny określenie grupy państw nienależących ani do bloku zachodniego – w którym dominował kapitalizm, ani do bloku wschodniego – gdzie dominował ustrój socjalistyczny.
Nowy!!: Język (mowa) i Trzeci Świat · Zobacz więcej »
Uniwersalia językowe
Uniwersalia językowe, powszechniki językowe – cechy wspólne wszystkich (uniwersalia absolutne) lub zdecydowanej większości (tzw. uniwersalne tendencje) mówionych języków naturalnych.
Nowy!!: Język (mowa) i Uniwersalia językowe · Zobacz więcej »
Vít Dovalil
Vít Dovalil (ur. 9 lutego 1974 w Chrudimiu) – czeski językoznawca, germanista.
Nowy!!: Język (mowa) i Vít Dovalil · Zobacz więcej »
Verlan
Verlan – przestawianie sylab lub czytanie wyrazów od tyłu, tak by utworzyć nowe słowa slangu, występuje w języku francuskim.
Nowy!!: Język (mowa) i Verlan · Zobacz więcej »
VOS
VOS (Verb Object Subject) – rzadki typ języka, w którym zdanie zaczyna się od orzeczenia, potem następuje dopełnienie, a na końcu podmiot.
Nowy!!: Język (mowa) i VOS · Zobacz więcej »
VSO
VSO (Verb Subject Object) – typ języka, w którym zdanie zaczyna się od orzeczenia, potem następuje podmiot, a na końcu dopełnienie.
Nowy!!: Język (mowa) i VSO · Zobacz więcej »
Wydawnictwo Naukowe PWN
Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Nowy!!: Język (mowa) i Wydawnictwo Naukowe PWN · Zobacz więcej »
Wypowiedź
Wypowiedź lub wypowiedzenie, niekiedy stanowisko lub oświadczenie – ustny lub pisemny, rzeczywisty komunikat językowy wyrażający stanowisko, pogląd czy opinię autora.
Nowy!!: Język (mowa) i Wypowiedź · Zobacz więcej »
Wyraz
Wyraz – wieloznaczny termin językoznawczy; jest to wspólna nazwa (hiperonim) kilku powiązanych pojęć o różnych znaczeniach.
Nowy!!: Język (mowa) i Wyraz · Zobacz więcej »
Zapożyczenie językowe
Zapożyczenie językowe, inaczej pożyczka, wyraz obcy – element językowy zaczerpnięty z języka obcego, który zadomowił się w mniejszym lub większym stopniu jako element języka rodzimego.
Nowy!!: Język (mowa) i Zapożyczenie językowe · Zobacz więcej »
Znaczenie
Znaczenie – pojęcie, które łączy to, co rejestrujemy naszymi zmysłami z jakimś symbolem.
Nowy!!: Język (mowa) i Znaczenie · Zobacz więcej »
Znak (semiotyka)
Znak – w semiotyce: obserwowalny (percypowalny) element rzeczywistości, który nie jest istotny ze względu na swoje własne cechy, ale na swojąrelację do innego elementu rzeczywistości do którego się odnosi. Znak to nośnik informacji, który funkcjonuje albo w oparciu o naturalną, instynktownąwiedzę człowieka wynikającąz jego funkcjonowania w środowisku dotyczącąistniejących mechanizmów przyczynowo-skutkowych np.
Nowy!!: Język (mowa) i Znak (semiotyka) · Zobacz więcej »
Znaki diakrytyczne
Znaki diakrytyczne, diakrytyki („odróżniający”) – znaki graficzne używane w alfabetach i innych systemach pisma, umieszczane nad, pod literą, obok lub wewnątrz niej, zmieniające sposób odczytu tej litery i tworzące przez to nowąliterę.
Nowy!!: Język (mowa) i Znaki diakrytyczne · Zobacz więcej »
Związek frazeologiczny
Związek frazeologiczny, frazeologizm, frazem – utrwalone w danym języku połączenie dwóch lub więcej wyrazów, którego znaczenie jest odmienne od sensu dyktowanego przez poszczególne wyrazy składające się na związek.
Nowy!!: Język (mowa) i Związek frazeologiczny · Zobacz więcej »
Zwrot (frazeologia)
Zwrot frazeologiczny – frazeologizm, którego ośrodkiem jest czasownik (frazem czasownikowy) lub imiesłów przysłówkowy, w szerszym rozumieniu: pojęcie równoznaczne z frazeologizmem.
Nowy!!: Język (mowa) i Zwrot (frazeologia) · Zobacz więcej »
