Szybszy dostęp niż przeglądarce!
140 kontakty: Aglutynacyjność, Alfabet arabski, Alfabet łaciński, Ambon (wyspa), Amran Halim, Anton Moeliono, Śriwidżaja, Azja Południowo-Wschodnia, Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Batakowie, Bernard Comrie, Betawi (lud), Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde, Brunei, Bule (określenie), Charles Adriaan van Ophuijsen, Czas (językoznawstwo), Czasownik nieprzechodni, Czasownik przechodni, Darrell T. Tryon, Dżakarta, Dyglosja, Eufemizm, Exclusivus, Flores (wyspa w Indonezji), Formant (morfologia), Gradacja (językoznawstwo), Grantha, Hokkien, Holenderskie Indie Wschodnie, Inclusivus, Indonezja, Indonezyjczycy, James Sneddon, Jarosław Liberek, Jawajczycy, Język (mowa), Język aceh, Język angielski, Język arabski, Język balijski, Język banjar, Język chiński, Język filipiński, Język hakka, Język hawajski, Język jawajski, Język kawi, Język kiriwina, Język madurski, ..., Język malajski, Język malajski amboński, Język malajski betawi, Język malajski Kupangu, Język malajski miasta Manado, Język malajski Moluków Północnych, Język malezyjski, Język minangkabau, Język narodowy, Język niderlandzki, Język ojczysty, Język perski, Język portugalski, Język roboczy, Język standardowy, Język sundajski, Język tetum, Język tonalny, Język urzędowy, Języki austronezyjskie, Języki batackie, Języki Indonezji, Języki izolujące, Języki malajskie, Języki malajsko-polinezyjskie, Języki w Europie, K. Alexander Adelaar, Kalka (językoznawstwo), Kamus Besar Bahasa Indonesia, Kerinci, Klasyfikator (językoznawstwo), Konstytucja Republiki Indonezji, Lingua franca, Literatura, Malajowie, Malakka (sułtanat), Malezja, Martin Haspelmath, Medan, Morfologia (językoznawstwo), Neologizm, Nikolaus P. Himmelmann, Nowa Gwinea, Nusantara, Okołorostek, Okupacja Timoru Wschodniego przez Indonezję, Peter Mühlhäusler, Pismo jawajskie, Pismo jawi, Powszechna deklaracja praw człowieka, Przypadek, Reduplikacja, Reforma ortograficzna, Robert Blust, Samogłoska centralna, Samogłoska otwarta, Samogłoska półprzymknięta, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta, Samogłoska tylna, Sanskryt, Singapur, Solor, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zadziąsłowa, Spółgłoska zębowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Stephen Wurm, Strona (językoznawstwo), Sułtanat Johoru, Sumatra, SVO (Subject Verb Object), Szyk wyrazów, Ternate (Moluki), Timor Wschodni, Tom Dutton, Typologia języków, Ulrich Kozok, Vatteluttu, W.J.S. Poerwadarminta, Wielojęzyczność, Wikipedia indonezyjskojęzyczna, Wyrażenie przyimkowe. Rozwiń indeks (90 jeszcze) »
Aglutynacyjność
Aglutynacyjność (dosł. sklejanie), aglutynacja – w językoznawstwie proces morfologiczny polegający na stosowaniu różnego rodzaju afiksów, określających funkcję składniowąwyrazu w wypowiedzeniu.
Nowy!!: Język indonezyjski i Aglutynacyjność · Zobacz więcej »
Alfabet arabski
Alfabet arabski Alfabet arabski – pismo będące abdżadem, używane do zapisu języka arabskiego, a także innych języków.
Nowy!!: Język indonezyjski i Alfabet arabski · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język indonezyjski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Ambon (wyspa)
Ambon (dawniej Amboina) – wyspa na morzu Banda w Indonezji w archipelagu Moluki u południowo-zachodniego wybrzeża wyspy Seram.
Nowy!!: Język indonezyjski i Ambon (wyspa) · Zobacz więcej »
Amran Halim
Amran Halim (ur. 25 sierpnia 1929 w Bengkulu, zm. 13 czerwca 2009 w Palembang) – indonezyjski językoznawca, kodyfikator języka i ortografii indonezyjskiej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Amran Halim · Zobacz więcej »
Anton Moeliono
Anton Moeliono (ur. 21 lutego 1929 w Bandungu, zm. 25 lipca 2011 w Dżakarcie) – indonezyjski językoznawca, kodyfikator języka i ortografii indonezyjskiej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Anton Moeliono · Zobacz więcej »
Śriwidżaja
Królestwo Śriwidżaja (ok. VIII w.) Śriwidżaja (Sriwijaya, Śriwidźaja) – buddyjskie królestwo, powstałe w VII wieku n.e. na Sumatrze.
Nowy!!: Język indonezyjski i Śriwidżaja · Zobacz więcej »
Azja Południowo-Wschodnia
Azja Południowo-Wschodnia Azja Południowo-Wschodnia – region Azji obejmujący Półwysep Indochiński i Archipelag Malajski wraz z Filipinami.
Nowy!!: Język indonezyjski i Azja Południowo-Wschodnia · Zobacz więcej »
Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa
Główny budynek gremium Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, także Badan Bahasa (dawniej Pusat Bahasa) – indonezyjska instytucja państwowa zajmująca się regulacjąjęzyka indonezyjskiego oraz dokumentacjąjęzyków regionalnych Indonezji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa · Zobacz więcej »
Batakowie
Tradycyjny dom Bataków Toba Batakowie, Batacy (Halak Batak) – zbiorcze określenie ludów austronezyjskich zamieszkujących północno-zachodniączęść Sumatry (Wyżyna Batak) w Indonezji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Batakowie · Zobacz więcej »
Bernard Comrie
Bernard S. Comrie (ur. 23 maja 1947 w Sunderlandzie) – brytyjski językoznawca.
Nowy!!: Język indonezyjski i Bernard Comrie · Zobacz więcej »
Betawi (lud)
Betawi – indonezyjska grupa etniczna, składająca się z potomków ludności zamieszkującej Batavię (dzisiejsząDżakartę) począwszy od XVII w. Według spisu ludności z 2010 r. ich liczebność wynosi blisko 7 mln.
Nowy!!: Język indonezyjski i Betawi (lud) · Zobacz więcej »
Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde
Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde – holenderskie czasopismo naukowe publikujące artykuły z zakresu językoznawstwa, antropologii i historii Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde · Zobacz więcej »
Brunei
Brunei, oficjalnie Państwo Brunei Darussalam (malajski) – państwo położone w Azji Południowo-Wschodniej, na północnym wybrzeżu wyspy Borneo.
Nowy!!: Język indonezyjski i Brunei · Zobacz więcej »
Bule (określenie)
Bule – miejscowa nazwa przedstawiciela białej odmiany człowieka („białas”) w Indonezji, potoczne określenie, jakiego Indonezyjczycy używająw stosunku do „białoskórych” obcokrajowców i turystów z Zachodu.
Nowy!!: Język indonezyjski i Bule (określenie) · Zobacz więcej »
Charles Adriaan van Ophuijsen
Charles Adriaan van Ophuijsen (ur. 31 grudnia 1854 w Solok na Sumatrze, zm. 15 lutego 1917) – holenderski językoznawca, badacz języka malajskiego i innych języków austronezyjskich.
Nowy!!: Język indonezyjski i Charles Adriaan van Ophuijsen · Zobacz więcej »
Czas (językoznawstwo)
Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.
Nowy!!: Język indonezyjski i Czas (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Czasownik nieprzechodni
Czasownik nieprzechodni – czasownik, który nie może mieć dopełnienia bliższego, i w związku z tym nie tworzy strony biernej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Czasownik nieprzechodni · Zobacz więcej »
Czasownik przechodni
Czasownik przechodni – czasownik, który może posiadać dopełnienie bliższe.
Nowy!!: Język indonezyjski i Czasownik przechodni · Zobacz więcej »
Darrell T. Tryon
Darrell Trevor Tryon (ur. 20 lipca 1942, zm. 15 maja 2013) – nowozelandzki językoznawca.
Nowy!!: Język indonezyjski i Darrell T. Tryon · Zobacz więcej »
Dżakarta
Dżakarta (dawn. Batavia) – stolica Indonezji, w północno-zachodniej części Jawy, druga aglomeracja świata z 31 760 000 mieszkańców.
Nowy!!: Język indonezyjski i Dżakarta · Zobacz więcej »
Dyglosja
Dyglosja (z gr. diglossia „dwujęzyczność”) – sytuacja, w której jedna społeczność językowa posługuje się dwiema odmianami języka (systemami językowymi), spełniającymi różne funkcje i mającymi własny zakres zastosowania.
Nowy!!: Język indonezyjski i Dyglosja · Zobacz więcej »
Eufemizm
Eufemizm (z euphēmismós, od eu „dobrze”, phemi „mówić”), meliorativum, melioratyw – słowo lub połączenie wyrazowe zastępujące określenia, które nie mogąlub nie powinny być używane ze względu na: tabu kulturowe, religijne, zabobon, cenzurę, autocenzurę (politycznąlub obyczajową), normy towarzyskie, pruderię, współczucie (empatię), poprawność polityczną, delikatność, uprzejmość czy dobre wychowanie mówiącego/piszącego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Eufemizm · Zobacz więcej »
Exclusivus
Exclusivus a inclusivus Exclusivus („my” ekskluzywne) – forma językowa pierwszej osoby liczby mnogiej, odpowiadająca polskiemu „my” z wykluczeniem odbiorcy (słuchacza) – my bez ciebie.
Nowy!!: Język indonezyjski i Exclusivus · Zobacz więcej »
Flores (wyspa w Indonezji)
Flores (z port. „kwiaty”) – indonezyjska wyspa wchodząca w skład Małych Wysp Sundajskich.
Nowy!!: Język indonezyjski i Flores (wyspa w Indonezji) · Zobacz więcej »
Formant (morfologia)
Formant, zrostek, afiks (od „element przyczepiony”) – słowotwórcza część wyrazu, dodana do jego rdzenia (podstawy słowotwórczej).
Nowy!!: Język indonezyjski i Formant (morfologia) · Zobacz więcej »
Gradacja (językoznawstwo)
Gradacja, stopniowanie – proces w morfologii, pozwalający na różnicowanie przymiotników i przysłówków pod względem intensywności danej cechy.
Nowy!!: Język indonezyjski i Gradacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Grantha
Pismo grantha (tamil: கிரந்த ௭ழுத்து, malajalam: ഗ്രന്ഥലിപി, sanskryt: ग्रन्थ grantha (księga, manuskrypt) – starożytny system pisma używany do końca XIX w. w południowych Indiach do zapisywania sanskrytu. Prawdopodobnie wywodzi się z pisma brahmi. Obecnie użycie pisma grantha jest ograniczone do kręgów najbardziej ortodoksyjnych oraz z okazji ceremonii religijnych namakarana (nadawanie imienia dziecku), ślubów i kremacji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Grantha · Zobacz więcej »
Hokkien
Kolorem czarnym zaznaczono zasięg geograficzny dialektu hokkien Hokkien (pinyin: fújiànhuà, POJ: Hok-kiàn-oē), nazywany również dialektem quanzhou-zhangzhou – odmiana języka minnańskiego, używana w południowej części prowincji Fujian, na Tajwanie, oraz przez wielu Chińczyków w krajach Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Hokkien · Zobacz więcej »
Holenderskie Indie Wschodnie
Holenderskie Indie Wschodnie (lub) – nazwa kolonii założonej przez HolenderskąKompanię Wschodnioindyjską, która pozostawała pod bezpośrednim zwierzchnictwem Królestwa Holenderskiego od 1799 r. aż do uzyskania niepodległości przez Indonezję w 1949 r.
Nowy!!: Język indonezyjski i Holenderskie Indie Wschodnie · Zobacz więcej »
Inclusivus
Inclusivus a exclusivus Inclusivus („my” inkluzywne) – forma językowa pierwszej osoby liczby mnogiej, odpowiadająca polskiemu „my” z uwzględnieniem odbiorcy (słuchacza) – ja (lub my) wraz z tobą.
Nowy!!: Język indonezyjski i Inclusivus · Zobacz więcej »
Indonezja
Indonezja, oficjalnie Republika Indonezji – wyspiarskie państwo unitarne położone w Azji Południowo-Wschodniej oraz w Oceanii, którego stolicąjest Dżakarta.
Nowy!!: Język indonezyjski i Indonezja · Zobacz więcej »
Indonezyjczycy
Mapa grup etnicznych Indonezji Indonezyjczycy – ludność Republiki Indonezji, dzieląca się na szereg grup etnicznych i językowych.
Nowy!!: Język indonezyjski i Indonezyjczycy · Zobacz więcej »
James Sneddon
James Neil Sneddon – australijski językoznawca.
Nowy!!: Język indonezyjski i James Sneddon · Zobacz więcej »
Jarosław Liberek
Jarosław Liberek (ur. 27 stycznia 1963 w Łobzie) – polski językoznawca dr hab.
Nowy!!: Język indonezyjski i Jarosław Liberek · Zobacz więcej »
Jawajczycy
Jawajczycy (nazwa własna) – najliczniejszy lud Indonezji, mieszkający głównie w środkowej i wschodniej Jawie.
Nowy!!: Język indonezyjski i Jawajczycy · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język aceh
Język aceh (Bahsa Acèh / Aceh) – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Aceh na wyspie Sumatra.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język aceh · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język angielski · Zobacz więcej »
Język arabski
Język arabski – język z rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język arabski · Zobacz więcej »
Język balijski
Język balijski (balijski Basa Bali) – język austronezyjski używany przede wszystkim na wyspie Bali i w zachodniej części wyspy Lombok.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język balijski · Zobacz więcej »
Język banjar
Język banjar, bandżar (bahasa Banjar) – język austronezyjski używany w południowej i wschodniej części wyspy Borneo (Kalimantan), gdzie służy jako lingua franca.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język banjar · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język chiński · Zobacz więcej »
Język filipiński
Język filipiński (oficjalna nazwa w latach 1937–1987 Pilipino, od 1987 roku Filipino) – jeden z dwóch języków urzędowych Filipin (drugim jest angielski).
Nowy!!: Język indonezyjski i Język filipiński · Zobacz więcej »
Język hakka
Język hakka (chiń. trad. 客家話, chiń. upr. 客家话, pinyin: Kèjiāhuà; język hakka: Hak-kâ-fa) – jeden z języków chińskich, używany głównie w południowych Chinach, w wielu lokalnych wersjach dialektalnych, w prowincjach Guangdong, Fujian, Jiangxi, Kuangsi, Syczuan, Hunan i regionie autonomicznym Kuejczou, a także na wyspie Hajnan i na Tajwanie.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język hakka · Zobacz więcej »
Język hawajski
Język hawajski (haw.) – język Hawajczyków, rdzennych mieszkańców Hawajów.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język hawajski · Zobacz więcej »
Język jawajski
Tekst w piśmie jawajskim Język jawajski (jaw.) – język z rodziny austronezyjskiej, którym posługuje się ok.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język jawajski · Zobacz więcej »
Język kawi
Pismo jawajskie Język kawi (z sanskrytu: kavi „poeta”) – dawny klasyczny język jawajski, używany od VIII do XIII w. na indonezyjskich wyspach Jawa, Bali i Lombok.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język kawi · Zobacz więcej »
Język kiriwina
Język kiriwina, także kilivila, boyowa, pol.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język kiriwina · Zobacz więcej »
Język madurski
Język madurski (Basa Mathura) − język austronezyjski używany na wyspie Madura oraz we wschodniej części Jawy.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język madurski · Zobacz więcej »
Język malajski
Język malajski (malajski), czasem też „malajsko-indonezyjski” – język austronezyjski używany w różnych zakątkach Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język malajski · Zobacz więcej »
Język malajski amboński
Język malajski amboński, także amboński – język pochodzenia austronezyjskiego używany w prowincji Moluki we wschodniej Indonezji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język malajski amboński · Zobacz więcej »
Język malajski betawi
Język malajski betawi lub język betawi (Melayu Betawi, Melayu Jakarte, Omong Djakarta) – rodzimy język ludu Betawi, zamieszkującego stolicę Indonezji – Dżakartę.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język malajski betawi · Zobacz więcej »
Język malajski Kupangu
Język malajski Kupangu (bahasa Kupang, basa Kupang lub bahasa Melayu Kupang) – język używany w mieście Kupang w zachodniej, indonezyjskiej części wyspy Timor, stanowiący pochodnąjęzyka malajskiego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język malajski Kupangu · Zobacz więcej »
Język malajski miasta Manado
Język malajski miasta Manado, także malajski minahaski – język pochodzenia austronezyjskiego używany jako lingua franca w prowincjach Celebes Północny i Gorontalo w Indonezji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język malajski miasta Manado · Zobacz więcej »
Język malajski Moluków Północnych
Język malajski Moluków Północnych, także malajski wyspy Ternate – język pochodzenia austronezyjskiego, który służy jako lingua franca w prowincji Moluki Północne w Indonezji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język malajski Moluków Północnych · Zobacz więcej »
Język malezyjski
Język malezyjski (malez.) – określenie języka malajskiego używanego w Malezji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język malezyjski · Zobacz więcej »
Język minangkabau
Język minangkabau (Bahaso Minangkabau), także: minang, padang – język z rodziny austronezyjskiej, używany przez grupę etnicznąMinangkabau w okolicach miasta Padang w zachodniej części Sumatry.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język minangkabau · Zobacz więcej »
Język narodowy
Język narodowy – język będący środkiem komunikacji wśród przedstawicieli określonego narodu, uważany za podstawowy wyznacznik jego tożsamości.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język narodowy · Zobacz więcej »
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język niderlandzki · Zobacz więcej »
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język ojczysty · Zobacz więcej »
Język perski
Język perski, nowoperski (pers. fārsī) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 50 mln mówiących, zamieszkujących głównie Iran (40 mln), Afganistan (7 mln), Tadżykistan (6 mln) i Irak (200 tys.). Służy jednocześnie jako lingua franca dla blisko 80 mln mieszkańców Bliskiego Wschodu (po języku arabskim).
Nowy!!: Język indonezyjski i Język perski · Zobacz więcej »
Język portugalski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język portugalski · Zobacz więcej »
Język roboczy
Język roboczy (język proceduralny) – język, któremu nadano specjalny status w organizacjach, korporacjach międzynarodowych, stanach lub państwach jako zasadniczy środek komunikacji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język roboczy · Zobacz więcej »
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Nowy!!: Język indonezyjski i Język standardowy · Zobacz więcej »
Język sundajski
Język sundajski, także sundyjski (basa Sunda) – język austronezyjski używany w prowincjach Banten i Jawa Zachodnia w Indonezji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język sundajski · Zobacz więcej »
Język tetum
Język tetum (lia-tetun, tetun) – język austronezyjski używany głównie w Timorze Wschodnim, gdzie wraz z portugalskim jest objęty statusem języka urzędowego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język tetum · Zobacz więcej »
Język tonalny
Języki tonalne na świecie Schemat tonów w języku tajskim Schemat tonów w języku kantońskim Schemat tonów w języku wietnamskim (Hanoi) Schemat tonów w języku wietnamskim (dialekt północny) Schemat tonów w standardowym języku mandaryńskim Język tonalny − język, w którym każda sylaba ma przypisany pewien ton, polegający na odpowiedniej modulacji głosu.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język tonalny · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Języki austronezyjskie
Języki austronezyjskie – rodzina języków, którymi posługuje się ok.
Nowy!!: Język indonezyjski i Języki austronezyjskie · Zobacz więcej »
Języki batackie
Języki batackie – grupa siedmiu spokrewnionych języków austronezyjskich używanych przez Bataków na Sumatrze.
Nowy!!: Język indonezyjski i Języki batackie · Zobacz więcej »
Języki Indonezji
Podział etnolingwistyczny Indonezji Zgodnie z klasyfikacjami SIL (Ethnologue) i Peta Bahasa na terenie Indonezji funkcjonuje ponad 700 języków.
Nowy!!: Język indonezyjski i Języki Indonezji · Zobacz więcej »
Języki izolujące
Języki izolujące – języki, w których o funkcji gramatycznej i składniowej wyrazu nie decydująkońcówki fleksyjne, jak w językach fleksyjnych, ani monofunkcyjne afiksy, jak w językach aglutynacyjnych, lecz głównie pozycja danego wyrazu w zdaniu.
Nowy!!: Język indonezyjski i Języki izolujące · Zobacz więcej »
Języki malajskie
Języki malajskie – grupa bliżej spokrewnionych języków austronezyjskich używanych przede wszystkim w Indonezji, Malezji, południowej Tajlandii oraz w Brunei i Singapurze.
Nowy!!: Język indonezyjski i Języki malajskie · Zobacz więcej »
Języki malajsko-polinezyjskie
Archipelagu Malajskiego i Madagaskaru Migracje ludów austronezyjskich Języki malajsko-polinezyjskie – grupa językowa obejmująca większość języków (1248) w ramach rodziny języków austronezyjskich, używanych przez ponad 300 mln osób.
Nowy!!: Język indonezyjski i Języki malajsko-polinezyjskie · Zobacz więcej »
Języki w Europie
Języki Europy – oznaczenia według ISO 639 semickie Zdecydowana większość ludności Europy posługuje się językami z rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Języki w Europie · Zobacz więcej »
K. Alexander Adelaar
Karl Alexander „Sander” Adelaar (ur. 1953 w Hadze) – holenderski językoznawca, orientalista.
Nowy!!: Język indonezyjski i K. Alexander Adelaar · Zobacz więcej »
Kalka (językoznawstwo)
Kalka językowa, in.
Nowy!!: Język indonezyjski i Kalka (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Kamus Besar Bahasa Indonesia
Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) – słownik języka indonezyjskiego opracowywany przez państwowe gremium Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa.
Nowy!!: Język indonezyjski i Kamus Besar Bahasa Indonesia · Zobacz więcej »
Kerinci
Kerinci – czynny wulkan, najwyższy w Indonezji, także najwyższy szczyt Sumatry; zaliczany do stratowulkanów.
Nowy!!: Język indonezyjski i Kerinci · Zobacz więcej »
Klasyfikator (językoznawstwo)
Klasyfikator – morfem, słowo lub sufiks pośredniczące pomiędzy liczebnikiem a wyrazem określanym.
Nowy!!: Język indonezyjski i Klasyfikator (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Konstytucja Republiki Indonezji
Konstytucja Republiki Indonezji – najważniejszy akt prawny (ustawa zasadnicza) Republiki Indonezji, uchwalony 18 sierpnia 1945 roku.
Nowy!!: Język indonezyjski i Konstytucja Republiki Indonezji · Zobacz więcej »
Lingua franca
Lingua franca (wł. „język Franków”) – w wąskim ujęciu: język mieszany typu pidżynowego (zwany też sabir, od hiszpańskiego saber – „wiedzieć”), używany w basenie Morza Śródziemnego, o zredukowanej fleksji i gramatyce, powstały na bazie słownej głównie z języków: francuskiego, włoskiego, greckiego, hiszpańskiego i arabskiego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Lingua franca · Zobacz więcej »
Literatura
Literatura Literatura – wszystkie „sensowne twory słowne” (według definicji Stefanii Skwarczyńskiej), czyli dzieła artystyczne, tj.
Nowy!!: Język indonezyjski i Literatura · Zobacz więcej »
Malajowie
Malajowie – zróżnicowana grupa etniczna zamieszkująca Półwysep Malajski oraz część Archipelagu Malajskiego, tereny współczesnej Malezji, Singapuru, Brunei, Indonezji i Tajlandii.
Nowy!!: Język indonezyjski i Malajowie · Zobacz więcej »
Malakka (sułtanat)
Malakka – sułtanat muzułmańskich emigrantów z Sumatry utworzony ok.
Nowy!!: Język indonezyjski i Malakka (sułtanat) · Zobacz więcej »
Malezja
Region Malezji Malezja – państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Malajskim i wyspie Borneo; obszar 330,803 km², ludność 33 711 000 (według stanu na 2022 r.), stolica Kuala Lumpur (ok. 8,419 mln mieszkańców), siedziba rządu w Putrajaya.
Nowy!!: Język indonezyjski i Malezja · Zobacz więcej »
Martin Haspelmath
Martin Haspelmath (ur. 2 lutego 1963 w Hoya) – niemiecki językoznawca.
Nowy!!: Język indonezyjski i Martin Haspelmath · Zobacz więcej »
Medan
Medan (oznacza „pole bitwy”) – miasto w Indonezji, stolica prowincji Sumatra Północna, licząca razem z przedmieściami ok.
Nowy!!: Język indonezyjski i Medan · Zobacz więcej »
Morfologia (językoznawstwo)
Morfologia – dziedzina lingwistyki zajmująca się formami odmiennymi części mowy (fleksja) oraz słowotwórstwem.
Nowy!!: Język indonezyjski i Morfologia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Neologizm
Neologizm (z gr. νεος + λογός „nowe słowo”), innowacja językowa – nowy element wykształcony na gruncie danego języka, pewnej jego formy lub – dla celów artystycznych – w ramach tekstu literackiego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Neologizm · Zobacz więcej »
Nikolaus P. Himmelmann
Nikolaus P. Himmelmann (ur. 2 sierpnia 1959) – niemiecki językoznawca.
Nowy!!: Język indonezyjski i Nikolaus P. Himmelmann · Zobacz więcej »
Nowa Gwinea
Nowa Gwinea (dawniej) – wyspa w zachodniej części Oceanu Spokojnego, w Melanezji; pod względem wielkości druga (po Grenlandii) wyspa świata.
Nowy!!: Język indonezyjski i Nowa Gwinea · Zobacz więcej »
Nusantara
Nusantara – indonezyjskie i malezyjskie określenie wysp Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Nusantara · Zobacz więcej »
Okołorostek
Okołorostek (cyrkumfiks z od „dookoła” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każda cząstka wyrazu (jego morfem), o ile otacza rdzeń (podstawę słowotwórczą), a jego składniki nie występująsamodzielnie.
Nowy!!: Język indonezyjski i Okołorostek · Zobacz więcej »
Okupacja Timoru Wschodniego przez Indonezję
Okupacja Timoru Wschodniego przez Indonezję – okupacja Timoru Wschodniego trwająca od 7 grudnia 1975 do 20 maja 2002 roku.
Nowy!!: Język indonezyjski i Okupacja Timoru Wschodniego przez Indonezję · Zobacz więcej »
Peter Mühlhäusler
Peter Mühlhäusler (ur. 1947 we Fryburgu Bryzgowijskim) – niemiecko-australijski językoznawca.
Nowy!!: Język indonezyjski i Peter Mühlhäusler · Zobacz więcej »
Pismo jawajskie
Inskrypcja w języku jawajskim Tekst w piśmie jawajskim Pismo jawajskie, hanacaraka, alfabet jawajski, pismo kawi – stary alfabet sylabiczny pochodzenia indyjskiego używany do XVI w. do zapisywania języka jawajskiego, a także w uproszczonej wersji do zapisu języka sundajskiego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Pismo jawajskie · Zobacz więcej »
Pismo jawi
Strona w piśmie jawi Pismo jawi (جاوي), yawi – wariant pisma arabskiego używany historycznie do zapisu języka malajskiego i innych języków w regionie Azji Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Pismo jawi · Zobacz więcej »
Powszechna deklaracja praw człowieka
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka – zbiór praw człowieka i zasad ich stosowania uchwalony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezolucją217/III A w dniu 10 grudnia 1948 roku w Paryżu.
Nowy!!: Język indonezyjski i Powszechna deklaracja praw człowieka · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Przypadek · Zobacz więcej »
Reduplikacja
Reduplikacja („podwojenie”) – powtórzenie całego wyrazu bądź jego części.
Nowy!!: Język indonezyjski i Reduplikacja · Zobacz więcej »
Reforma ortograficzna
Reforma ortograficzna, reforma pisowni – zmiana w normach pisowni danego języka, z konieczności rewolucyjna i wprowadzana przez wyższy autorytet.
Nowy!!: Język indonezyjski i Reforma ortograficzna · Zobacz więcej »
Robert Blust
Robert Blust (ur. 9 maja 1940 w Cincinnati, zm. 5 stycznia 2022 w Honolulu) – amerykański językoznawca, który zajmował się językoznawstwem diachronicznym, leksykografiąi etnologią.
Nowy!!: Język indonezyjski i Robert Blust · Zobacz więcej »
Samogłoska centralna
Samogłoska centralna, samogłoska środkowa – samogłoska wymawiana bez przesunięcia języka ku przodowi lub tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Samogłoska centralna · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Nowy!!: Język indonezyjski i Samogłoska otwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta
Samogłoska półprzymknięta – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język indonezyjski i Samogłoska półprzymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język indonezyjski i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska tylna
Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język indonezyjski i Samogłoska tylna · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Język indonezyjski i Sanskryt · Zobacz więcej »
Singapur
Singapur, oficjalnie Republika Singapuru (ang. Republic of Singapore, chiń. 新加坡共和国, malajski Republik Singapura, tamil. சிங்கப்பூர் குடியரசு) – miasto-państwo w Azji Południowo-Wschodniej, położone na wyspie Singapur oraz kilkudziesięciu mniejszych wyspach, w pobliżu południowego krańca Półwyspu Malajskiego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Singapur · Zobacz więcej »
Solor
Portugalski fort na Solorze Solor – wyspa w Indonezji w grupie wysp Solor.
Nowy!!: Język indonezyjski i Solor · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska miękkopodniebienna
Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zadziąsłowa
Spółgłoski zadziąsłowe – spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylnączęściąwałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe.
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska zadziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zębowa
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język indonezyjski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Stephen Wurm
Stephen Wurm, właśc.
Nowy!!: Język indonezyjski i Stephen Wurm · Zobacz więcej »
Strona (językoznawstwo)
Strona (diateza) – kategoria gramatyczna, która sygnalizuje różnice w hierarchizacji argumentów predykatu wyrażane za pomocąśrodków formalnych, tj.
Nowy!!: Język indonezyjski i Strona (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Sułtanat Johoru
Sułtanat Johoru – sułtanat założony w 1528 r. Od 1885 r. znajdował się pod protektoratem brytyjskim.
Nowy!!: Język indonezyjski i Sułtanat Johoru · Zobacz więcej »
Sumatra
Sumatra – wyspa w Azji Południowo-Wschodniej, w Archipelagu Malajskim, w grupie Wielkich Wysp Sundajskich; w całości należy do Indonezji.
Nowy!!: Język indonezyjski i Sumatra · Zobacz więcej »
SVO (Subject Verb Object)
SVO (Subject Verb Object) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed orzeczeniem, a dopełnienie występuje na końcu oraz typ języka, w którym takie zdania sądominujące.
Nowy!!: Język indonezyjski i SVO (Subject Verb Object) · Zobacz więcej »
Szyk wyrazów
Szyk wyrazów, porządek słów – układ wyrazów w zdaniu, czyli ich usytuowanie względem siebie w perspektywie czasowej (w mowie) lub przestrzennej (w piśmie).
Nowy!!: Język indonezyjski i Szyk wyrazów · Zobacz więcej »
Ternate (Moluki)
Ternate, także Tarnate – wyspa w Indonezji na Morzu Moluckim w archipelagu Moluków na zachód od Halmahery i na północ od Tidore; powierzchnia 101,57 km², ok.
Nowy!!: Język indonezyjski i Ternate (Moluki) · Zobacz więcej »
Timor Wschodni
Timor Wschodni, Demokratyczna Republika Timoru Wschodniego – państwo na wyspie Timor w Archipelagu Malajskim.
Nowy!!: Język indonezyjski i Timor Wschodni · Zobacz więcej »
Tom Dutton
Tom Dutton, właśc.
Nowy!!: Język indonezyjski i Tom Dutton · Zobacz więcej »
Typologia języków
Typologia języków – dziedzina językoznawstwa zajmująca się kategoryzowaniem języków ze względu na ich cechy systemowo-strukturalne.
Nowy!!: Język indonezyjski i Typologia języków · Zobacz więcej »
Ulrich Kozok
Ulrich (Uli) Kozok (ur. 26 maja 1959 w Hildesheim) – niemiecki filolog i paleograf.
Nowy!!: Język indonezyjski i Ulrich Kozok · Zobacz więcej »
Vatteluttu
Inskrypcja w Koneśwaram w piśmie vatteluttu Znaki pisma vatteluttu Vatteluttu (trl. vaṭṭeḻuttu), pismo pallawa – alfabet sylabiczny dostosowany do zapisu języka tamilskiego, używany w południowych Indiach (obecne stany Kerala i Tamil Nadu) oraz na Cejlonie od VI do XIV w. Sama nazwa znaczy dosłownie „okrągłe litery”.
Nowy!!: Język indonezyjski i Vatteluttu · Zobacz więcej »
W.J.S. Poerwadarminta
Wilfridus Josephus Sabarija Poerwadarminta (ur. 12 września 1904 w Yogyakarcie, zm. 28 listopada 1968 tamże) – indonezyjski leksykograf i pisarz, zwany „ojcem indonezyjskiego słownikarstwa”.
Nowy!!: Język indonezyjski i W.J.S. Poerwadarminta · Zobacz więcej »
Wielojęzyczność
Tablica informacyjna w Singapurze we wszystkich językach urzędowych tego kraju: chińskim, malajskim, tamilskim i angielskim urdu/dakhini Wielojęzyczność, multilingwizm, różnojęzyczność, plurilingwizm, polilingwizm – czynne lub bierne posługiwanie się dwoma lub większąliczbąjęzyków przez jednostkę lub grupę społeczną.
Nowy!!: Język indonezyjski i Wielojęzyczność · Zobacz więcej »
Wikipedia indonezyjskojęzyczna
Wikipedia indonezyjskojęzyczna – indonezyjska edycja językowa Wikipedii.
Nowy!!: Język indonezyjski i Wikipedia indonezyjskojęzyczna · Zobacz więcej »
Wyrażenie przyimkowe
Wyrażenie przyimkowe – połączenie przyimka z rzeczownikiem, liczebnikiem, przysłówkiem, przymiotnikiem (w użyciu rzeczownym) albo zaimkiem.
Nowy!!: Język indonezyjski i Wyrażenie przyimkowe · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Bahasa indonesia, Indonezyjski.
