Szybszy dostęp niż przeglądarce!
35 kontakty: Agens, Alfabet łaciński, Czasownik, Fidżi, Język urzędowy, Języki austronezyjskie, Języki malajsko-polinezyjskie, Języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie, Języki mikronezyjskie, Języki oceaniczne, Kiribati, Liczba (językoznawstwo), Nauru, Partykuła, Przedimek, Przymiotnik, Przypadek, Rzeczownik, Samogłoska, Samogłoska otwarta, Samogłoska półprzymknięta, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta, Samogłoska tylna, Spółgłoska, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zwarta, Stany Zjednoczone, Tokelau, Wyspy Cooka, Zaimek.
Agens
Agens (podmiot czynny) w językoznawstwie – rola semantyczna wykonawcy czynności określonej czasownikiem.
Nowy!!: Język kiribati i Agens · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język kiribati i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Nowy!!: Język kiribati i Czasownik · Zobacz więcej »
Fidżi
J.P. Thomsona z 1889 Fidżi, Republika Fidżi – państwo wyspiarskie, położone w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego na wschód od Vanuatu, zachód od Tonga i południe od Tuvalu.
Nowy!!: Język kiribati i Fidżi · Zobacz więcej »
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Nowy!!: Język kiribati i Język urzędowy · Zobacz więcej »
Języki austronezyjskie
Języki austronezyjskie – rodzina języków, którymi posługuje się ok.
Nowy!!: Język kiribati i Języki austronezyjskie · Zobacz więcej »
Języki malajsko-polinezyjskie
Archipelagu Malajskiego i Madagaskaru Migracje ludów austronezyjskich Języki malajsko-polinezyjskie – grupa językowa obejmująca większość języków (1248) w ramach rodziny języków austronezyjskich, używanych przez ponad 300 mln osób.
Nowy!!: Język kiribati i Języki malajsko-polinezyjskie · Zobacz więcej »
Języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie
Języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie – postulowana gałąź w ramach grupy języków malajsko-polinezyjskich, należącej do wielkiej rodziny austronezyjskiej.
Nowy!!: Język kiribati i Języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie · Zobacz więcej »
Języki mikronezyjskie
Mapa przedstawiająca wyspy Oceanii Języki mikronezyjskie – grupa języków oceanicznych (wschodnioaustronezyjskich) z rodziny języków austronezyjskich, którymi posługuje się ok.
Nowy!!: Język kiribati i Języki mikronezyjskie · Zobacz więcej »
Języki oceaniczne
Języki oceaniczne (języki wschodnioaustronezyjskie) – podrodzina języków austronezyjskich, którymi posługuje się około 2–2,5 mln rdzennych mieszkańców wysp Oceanii.
Nowy!!: Język kiribati i Języki oceaniczne · Zobacz więcej »
Kiribati
Republika Kiribati (ang. Republic of Kiribati; kiribati Ribaberikin Kiribati) – państwo wyspiarskie na Oceanie Spokojnym.
Nowy!!: Język kiribati i Kiribati · Zobacz więcej »
Liczba (językoznawstwo)
Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.
Nowy!!: Język kiribati i Liczba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Nauru
Nauru (ang. Nauru, nauruański Naoero), oficjalnie Republika Nauru (ang. Republic of Nauru, nauruański Republik Naoero) wcześniej nazywana Pleasant Island – wyspiarskie państwo położone w zachodniej części Oceanu Spokojnego, w Mikronezji, w odległości około 42 km na południe od równika.
Nowy!!: Język kiribati i Nauru · Zobacz więcej »
Partykuła
Partykuła – niesamodzielny (pozbawiony samodzielnego znaczenia) wyraz lub morfem (tzw. wyrazek), nadający wypowiedzeniom zabarwienie znaczeniowe lub uczuciowe.
Nowy!!: Język kiribati i Partykuła · Zobacz więcej »
Przedimek
brak przedimka Przedimek – część mowy występująca przed rzeczownikiem (także przed konstrukcjąrzeczownikową, a niekiedy również przed przymiotnikiem lub liczebnikiem użytym rzeczownikowo), wskazująca na jego kategorię określoności lub nieokreśloności.
Nowy!!: Język kiribati i Przedimek · Zobacz więcej »
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Nowy!!: Język kiribati i Przymiotnik · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język kiribati i Przypadek · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Język kiribati i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Język kiribati i Samogłoska · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Nowy!!: Język kiribati i Samogłoska otwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta
Samogłoska półprzymknięta – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język kiribati i Samogłoska półprzymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język kiribati i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język kiribati i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska tylna
Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język kiribati i Samogłoska tylna · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Język kiribati i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska miękkopodniebienna
Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).
Nowy!!: Język kiribati i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język kiribati i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język kiribati i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język kiribati i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język kiribati i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język kiribati i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone Ameryki, Stany Zjednoczone, potocznie Ameryka (ang. United States of America, USA; United States, US; pot. America), do 11 lipca 1778 r. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadąod północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Nowy!!: Język kiribati i Stany Zjednoczone · Zobacz więcej »
Tokelau
Tokelau – terytorium zależne Nowej Zelandii, położone na trzech atolach koralowych, należących do archipelagu wysp Tokelau.
Nowy!!: Język kiribati i Tokelau · Zobacz więcej »
Wyspy Cooka
Wyspy Cooka (maoryski Wysp Cooka Kūki ʻĀirani) – samorządne terytorium stowarzyszone Nowej Zelandii na południowym Oceanie Spokojnym w Polinezji obejmujące wyspy o tej samej nazwie.
Nowy!!: Język kiribati i Wyspy Cooka · Zobacz więcej »
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Nowy!!: Język kiribati i Zaimek · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Język gilbertański, Język tungaru.
