Szybszy dostęp niż przeglądarce!
69 kontakty: Afryka, Akcent wyrazowy, Artykulacja (fonetyka), Bałtowie, Białoruś, Biernik, Bracia Grimm, Celownik (przypadek), Dopełniacz (przypadek), Etymologia, Europa, Europa Środkowa, Europa Północna, Fausto Cercignani, Francja, Germanie, Gramatyka, III wiek, Język (mowa), Język angielski, Język gocki, Język grecki, Język niderlandzki, Język niemiecki, Język polski, Język praindoeuropejski, Język pranordyjski, Język szwedzki, Języki celtyckie, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Języki tocharskie, Języki uralo-ałtajskie, Języki zachodniogermańskie, Kultura jastorfska, Leszek Bednarczuk, Metoda porównawcza (językoznawstwo), Mianownik (przypadek), Narzędnik, Niemcy, Półwysep Iberyjski, Półwysep Jutlandzki, Półwysep Skandynawski, Pragermanie, Prajęzyk, Prawo Grimma, Przedindoeuropejski substrat językowy, Przegłos, Przymiotnik, Przypadek, ..., Przyrostek, Rdzeń (językoznawstwo), Religia, Samogłoska, Sanskryt, Słowianie, Słownictwo, Skandynawia, Spółgłoska, Srom, Starożytny Rzym, Substrat językowy, Temat wyrazu, Tryb (językoznawstwo), Tryb łączący, Tryb oznajmujący, Ukraina, VII wiek, Wołacz. Rozwiń indeks (19 jeszcze) »
Afryka
Mapa Afryki Afryka – drugi pod względem wielkości kontynent na Ziemi.
Nowy!!: Język pragermański i Afryka · Zobacz więcej »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Nowy!!: Język pragermański i Akcent wyrazowy · Zobacz więcej »
Artykulacja (fonetyka)
Ułożenie strun głosowych w czasie wypowiadania głosek Artykulacja – proces kształtowania dźwięków mowy ludzkiej, odbywający się w części aparatu mowy obejmującąjamy ponadkrtaniowe, tzw.
Nowy!!: Język pragermański i Artykulacja (fonetyka) · Zobacz więcej »
Bałtowie
Północna Europa na początku IX wieku data.
Nowy!!: Język pragermański i Bałtowie · Zobacz więcej »
Białoruś
Białoruś, Republika Białorusi (biał.,, Bielarus’, Respublika Bielarus; lub Formąoficjalnie stosowanąjest według białoruskiego prawodawstwa Беларусь, natomiast Белоруссия to nazwa tradycyjnie stosowana w Rosji i uznawana za poprawnąprzez tamtejszych językoznawców.) – państwo w Europie Wschodniej.
Nowy!!: Język pragermański i Białoruś · Zobacz więcej »
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Nowy!!: Język pragermański i Biernik · Zobacz więcej »
Bracia Grimm
Bracia Grimm, bracia GrimmowieForma wzorcowa.
Nowy!!: Język pragermański i Bracia Grimm · Zobacz więcej »
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Nowy!!: Język pragermański i Celownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Nowy!!: Język pragermański i Dopełniacz (przypadek) · Zobacz więcej »
Etymologia
Etymologia – dział językoznawstwa badający pochodzenie wyrazów, zmiany ich znaczenia i formy w miarę upływu czasu.
Nowy!!: Język pragermański i Etymologia · Zobacz więcej »
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Nowy!!: Język pragermański i Europa · Zobacz więcej »
Europa Środkowa
Rzeczypospolitej Obojga Narodów) kolorem jasnozielonym. Granice pokrywająsię z niemieckim imperialnym planem Mitteleuropa. język.
Nowy!!: Język pragermański i Europa Środkowa · Zobacz więcej »
Europa Północna
Wielkie regiony Europy w klasyfikacji ONZ. Obszar Europy Północnej został oznaczony kolorem niebieskim Europa Północna – północna część Europy.
Nowy!!: Język pragermański i Europa Północna · Zobacz więcej »
Fausto Cercignani
Fausto Cercignani (ur. 21 marca 1941 w Cagliari) – włoski uczony, eseista i poeta.
Nowy!!: Język pragermański i Fausto Cercignani · Zobacz więcej »
Francja
Francja (IPA), Republika Francuska – państwo, którego część metropolitalna znajduje się w Europie Zachodniej oraz częściowo w Europie Południowej (Oksytania, Korsyka), posiadające także zamorskie terytoria na innych kontynentach.
Nowy!!: Język pragermański i Francja · Zobacz więcej »
Germanie
Rozmieszczenie plemion germańskich na przełomie er Europie Germanie, in.
Nowy!!: Język pragermański i Germanie · Zobacz więcej »
Gramatyka
Gramatyka – uporządkowany zbiór reguł językowych rządzących organizacjązdań, dyskursów, tekstów; innymi słowy zespół prawideł umożliwiających tworzenie złożonych jednostek językowych, ich składanie z jednostek elementarnych.
Nowy!!: Język pragermański i Gramatyka · Zobacz więcej »
III wiek
II wiekIV wiek 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 Świat w III wieku.
Nowy!!: Język pragermański i III wiek · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język pragermański i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Język pragermański i Język angielski · Zobacz więcej »
Język gocki
Srebrnej Biblii'' Język gocki – wymarły język wschodniogermański, który był używany przez germańskie plemię Gotów.
Nowy!!: Język pragermański i Język gocki · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Język pragermański i Język grecki · Zobacz więcej »
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Nowy!!: Język pragermański i Język niderlandzki · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Język pragermański i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język pragermański i Język polski · Zobacz więcej »
Język praindoeuropejski
Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język pragermański i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »
Język pranordyjski
Kopia złotego brakteatu z Vadsteny Język pranordyjski – język ludów germańskich, używany na terenach Skandynawii między III a VII w. n.e., zaświadczony w kilku inskrypcjach runicznych.
Nowy!!: Język pragermański i Język pranordyjski · Zobacz więcej »
Język szwedzki
Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.
Nowy!!: Język pragermański i Język szwedzki · Zobacz więcej »
Języki celtyckie
Współczesny zasięg języków celtyckich Języki celtyckie – grupa językowa w obrębie języków indoeuropejskich, wywodząca się z rekonstruowanego języka praceltyckiego.
Nowy!!: Język pragermański i Języki celtyckie · Zobacz więcej »
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Nowy!!: Język pragermański i Języki germańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język pragermański i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki tocharskie
200px Języki tocharskie – grupa języków indoeuropejskich, które występowały na obszarze wschodniego Turkiestanu Chińskiego i Azji Środkowej.
Nowy!!: Język pragermański i Języki tocharskie · Zobacz więcej »
Języki uralo-ałtajskie
Rozmieszczenie geograficzne języków uralo-ałtajskich Języki uralo-ałtajskie (liga uralo-ałtajska) – kontrowersyjna i współcześnie odrzucana rodzina językowa, łącząca języki uralskie i języki należące do kwestionowanej rodziny ałtajskiej.
Nowy!!: Język pragermański i Języki uralo-ałtajskie · Zobacz więcej »
Języki zachodniogermańskie
Języki zachodniogermańskie około roku 580 Języki zachodniogermańskie – jedna z trzech grup języków germańskich, obok języków północnogermańskich i wymarłych wschodniogermańskich.
Nowy!!: Język pragermański i Języki zachodniogermańskie · Zobacz więcej »
Kultura jastorfska
Strefa północnoeuropejskiego Barbaricum Archeologiczna kultura jastorfska (nazwa pochodzi od stanowiska w miejscowości Jastorf w Dolnej Saksonii), jest kulturąwczesnej epoki żelaza z okresu przedrzymskiego (od okresu Hallstatt D – do przełomu er).
Nowy!!: Język pragermański i Kultura jastorfska · Zobacz więcej »
Leszek Bednarczuk
Leszek Bednarczuk (ur. 30 maja 1936 w Wilnie) – polski językoznawca, indoeuropeista i celtolog.
Nowy!!: Język pragermański i Leszek Bednarczuk · Zobacz więcej »
Metoda porównawcza (językoznawstwo)
Celem metody porównawczej jest ustalenie pokrewieństwa między różnymi językami i sformułowanie spójnej hipotezy na temat szczegółów tego pokrewieństwa poprzez rekonstrukcję.
Nowy!!: Język pragermański i Metoda porównawcza (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Nowy!!: Język pragermański i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »
Narzędnik
Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.
Nowy!!: Język pragermański i Narzędnik · Zobacz więcej »
Niemcy
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD,.
Nowy!!: Język pragermański i Niemcy · Zobacz więcej »
Półwysep Iberyjski
Półwysep Iberyjski na mapie Europy Półwysep Iberyjski Półwysep Iberyjski (Półwysep Pirenejski, hiszp. i port. Península Ibérica, kat. Península Ibèrica, bask. Iberiar penintsula; w starożytności i średniowieczu Hiszpania) – półwysep znajdujący się w południowo-zachodniej części Europy.
Nowy!!: Język pragermański i Półwysep Iberyjski · Zobacz więcej »
Półwysep Jutlandzki
Jutlandia na mapie politycznej. Półwysep Jutlandzki (Jutlandia, duń. Jyske Halvø, Jylland, niem. Jütland) – półwysep, zlokalizowany w północnej Europie, administracyjnie należący do Danii (jedyna śródlądowa część tego państwa) oraz Niemiec, otoczony wodami Cieśnin Duńskich, a także mórz: Bałtyckiego i Północnego.
Nowy!!: Język pragermański i Półwysep Jutlandzki · Zobacz więcej »
Półwysep Skandynawski
Półwysep Skandynawski (11) – półwysep w Europie Północnej stanowiący zachodniączęść Półwyspu Fennoskandzkiego, a także jedna z trzech prowincji fizycznogeograficznych megaregionu o tej samej nazwie.
Nowy!!: Język pragermański i Półwysep Skandynawski · Zobacz więcej »
Pragermanie
Orientacyjny zasięg kultury jastorfskiej (kolor brązowy) Pragermanie – hipotetyczny lud prehistoryczny będący bezpośrednim protoplastąGermanów.
Nowy!!: Język pragermański i Pragermanie · Zobacz więcej »
Prajęzyk
Prajęzyk – wspólny przodek rodziny językowej lub innej jednostki pokrewieństwa języków, najczęściej nie zaświadczony bezpośrednio, ale częściowo zrekonstruowany za pomocąmetody porównawczej.
Nowy!!: Język pragermański i Prajęzyk · Zobacz więcej »
Prawo Grimma
Prawo Grimma – prawo głosowe, opisujące przebieg pierwszej (starogermańskiej) przesuwki spółgłoskowej.
Nowy!!: Język pragermański i Prawo Grimma · Zobacz więcej »
Przedindoeuropejski substrat językowy
Mapa niektórych przedindoeuropejskich języków Europy Przedindoeuropejski substrat językowy – grupa języków używanych w Europie, Azji Przedniej i Indiach przed przybyciem na te tereny ludów mówiących językami indoeuropejskimi – najstarsza znana warstwa językowa tych terenów.
Nowy!!: Język pragermański i Przedindoeuropejski substrat językowy · Zobacz więcej »
Przegłos
Przegłos, inaczej metafonia, apofonia (ablaut – z niem.) – uwarunkowana fonologicznie wymiana samogłosek w temacie (np. w języku niemieckim i praindoeuropejskim), powstała na skutek historycznych procesów fonetycznych, jak również proces fonetyczny, w wyniku którego pojawia się przegłos, np.
Nowy!!: Język pragermański i Przegłos · Zobacz więcej »
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Nowy!!: Język pragermański i Przymiotnik · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Język pragermański i Przypadek · Zobacz więcej »
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Nowy!!: Język pragermański i Przyrostek · Zobacz więcej »
Rdzeń (językoznawstwo)
Rdzeń (niekiedy także pierwiastek; por.) – główny morfem wyrazu, który pozostaje po oddzieleniu od niego wszystkich afiksów.
Nowy!!: Język pragermański i Rdzeń (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Religia
rodzimowierstwa słowiańskiego (czwarty rząd) Procent obywateli uznających religię za bardzo ważną: do 19%, > 90% obszary niereligijne Religia – system wierzeń i praktyk określający relację między różnie pojmowanąsferąsacrum (świętością) i sferąboskąa społeczeństwem, grupąlub jednostką.
Nowy!!: Język pragermański i Religia · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Język pragermański i Samogłoska · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Język pragermański i Sanskryt · Zobacz więcej »
Słowianie
południowosłowiańskim językiem urzędowym Słowianie – grupa etnolingwistyczna w obrębie ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi.
Nowy!!: Język pragermański i Słowianie · Zobacz więcej »
Słownictwo
Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretnąosobę.
Nowy!!: Język pragermański i Słownictwo · Zobacz więcej »
Skandynawia
Flaga Danii Flaga Szwecji Flaga Norwegii Unii kalmarskiej Skandynawizm – plakat propagandowy; flagi: Danii, Norwegii i Szwecji Skandynawia – region północnej Europy, obejmujący państwa: Szwecję, Norwegię oraz Danię.
Nowy!!: Język pragermański i Skandynawia · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Język pragermański i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Srom
Srom człowieka Srom, rzadziej wulwa – zewnętrzna część żeńskiego układu płciowego.
Nowy!!: Język pragermański i Srom · Zobacz więcej »
Starożytny Rzym
cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.
Nowy!!: Język pragermański i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »
Substrat językowy
Substrat językowy („podłoże”) – pierwotne podłoże językowe (lub etniczno-językowe) na określonym obszarze zamieszkanym później przez ludność używającąinnego języka.
Nowy!!: Język pragermański i Substrat językowy · Zobacz więcej »
Temat wyrazu
Temat wyrazu – część wyrazu, która zasadniczo nie uczestniczy w odmianie, pozostająca po usunięciu formantów fleksyjnych.
Nowy!!: Język pragermański i Temat wyrazu · Zobacz więcej »
Tryb (językoznawstwo)
Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.
Nowy!!: Język pragermański i Tryb (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Tryb łączący
Tryb łączący (łac. coniunctivus, subiunctivus) – tryb gramatyczny, występujący w wielu językach indoeuropejskich, służący do wyrażania życzeń, poleceń, emocji, możliwości, osądów, potrzeb oraz stwierdzeń przeciwnych aktualnym faktom.
Nowy!!: Język pragermański i Tryb łączący · Zobacz więcej »
Tryb oznajmujący
Tryb oznajmujący, tryb orzekający (łac. indicativus) – podstawowy tryb gramatyczny w większości języków świata.
Nowy!!: Język pragermański i Tryb oznajmujący · Zobacz więcej »
Ukraina
Ukraina (Ukrajina,.
Nowy!!: Język pragermański i Ukraina · Zobacz więcej »
VII wiek
VI wiek VIII wiek 601 602 603 604 605 606 607 608 609 610 611 612 613 614 615 616 617 618 619 620 621 622 623 624 625 626 627 628 629 630 631 632 633 634 635 636 637 638 639 640 641 642 643 644 645 646 647 648 649 650 651 652 653 654 655 656 657 658 659 660 661 662 663 664 665 666 667 668 669 670 671 672 673 674 675 676 677 678 679 680 681 682 683 684 685 686 687 688 689 690 691 692 693 694 695 696 697 698 699 700.
Nowy!!: Język pragermański i VII wiek · Zobacz więcej »
Wołacz
Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach.
Nowy!!: Język pragermański i Wołacz · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Język protogermański, Język starogermański.
