Szybszy dostęp niż przeglądarce!
55 kontakty: Bhutan, Buddyzm tybetański, Chińska Republika Ludowa, Dialekt, Dzongkha, Ethnologue, Himalaje, Indie, Język amdo, Język ladakhi, Język niemiecki, Język szerpa, Języki chińsko-tybetańskie, Języki tybetańskie, Języki tybeto-birmańskie, Kaszmir (region), Klasyfikacja języków, Kolkata, Ladakh, Lhasa, Makrojęzyk, Nepal, Norwegia, Pinyin tybetański, Pismo tybetańskie, Qinghai, Republika Chińska, Retrofleksja (fonetyka), Samantabhadra, Sanskryt, Sándor Kőrösi Csoma, SOV (Subject Object Verb), Spółgłoska drżąca, Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska labiowelarna, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zębowa, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Stany Zjednoczone, Syczuan, Szwajcaria, Transkrypcja (językoznawstwo), Transkrypcja języka tybetańskiego, Transliteracja Wyliego, ..., Tybetańczycy, Tybetański Region Autonomiczny, Tybetologia, Umlaut, Węgry. Rozwiń indeks (5 jeszcze) »
Bhutan
250px Bhutan (dzongkha འབྲུག་ཡུལ་, ang. Bhutan), oficjalnie Królestwo Bhutanu (dzongkha འབྲུག་ཡུལ་, ang. Kingdom of Bhutan) – państwo śródlądowe w Azji Południowej, we wschodnich Himalajach, graniczące na północy, zachodzie i wschodzie z Chinami, a na południu z Indiami.
Nowy!!: Język tybetański i Bhutan · Zobacz więcej »
Buddyzm tybetański
Wylie: mkhas grub dge legs dpal bzang po; 1385–1438). Od słowa lama pochodzi określenie buddyzmu tybetańskiego jako lamaizmu Buddyzm tybetański (tyb.: བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན།, Wylie: bod brgyud nang bstan; określany też jako lamaizm, choć nazwa ta bywa odbierana jako pejoratywna i jest merytorycznie niesłuszna) – odmiana buddyzmu, która jest głównąreligiąTybetu i jego regionów sąsiadujących (np. Bhutanu, Nepalu, Sikkimu i Ladakhu) od czasu ustanowienia jej jako religii państwowej przez króla Trisong Decena (Wylie: khri srong lde btsan) panującego w Tybecie w okresie od roku 755 do 797.
Nowy!!: Język tybetański i Buddyzm tybetański · Zobacz więcej »
Chińska Republika Ludowa
Pekin Szanghaj Mount Everest Chińska Republika Ludowa, ChRL, Chiny – państwo w Azji Wschodniej, obejmujące historyczne Chiny (bez Tajwanu) oraz Tybet i inne ziemie w Azji Środkowej zamieszkane w sumie przez 56 grup etnicznych.
Nowy!!: Język tybetański i Chińska Republika Ludowa · Zobacz więcej »
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język tybetański i Dialekt · Zobacz więcej »
Dzongkha
Dzongkha (རྯོང༌ཁ༌, transliteracja Wyliego: rdzong-kha; alternatywna nazwa: འབྲུག༌སྐད༌ brug skad, wymowa: trukkä) – język urzędowy Bhutanu, spokrewniony z niektórymi dialektami tybetańskimi używanymi w Sikkimie i południowym Tybecie.
Nowy!!: Język tybetański i Dzongkha · Zobacz więcej »
Ethnologue
Ethnologue – publikacja, zarówno w formie papierowej, jak i internetowej, wydawana przez SIL International, chrześcijańskąorganizację stawiającąsobie za cel badanie rzadziej używanych języków, aby następnie wydać w nich Biblię.
Nowy!!: Język tybetański i Ethnologue · Zobacz więcej »
Himalaje
Mount Everest Lhotse Krucze Jezioro w Sikkimie Dolina Imja Khola Lodowiec Khumbu Makalu Kanczendzonga Nanga Parbat Klasztor Taktshang Mustangu. Himalaje – najwyższy łańcuch górski na Ziemi.
Nowy!!: Język tybetański i Himalaje · Zobacz więcej »
Indie
Indie (niezaakceptowana społecznie propozycja PAN z 1959 r.: India,, trl. Bhārat, trb. Bharat), Republika Indii (hindi: भारत गणराज्य, trl. Bhārat Gaṇarājya, trb. Bharat Ganaradźja; ang. Republic of India) – państwo położone w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego.
Nowy!!: Język tybetański i Indie · Zobacz więcej »
Język amdo
Język amdo (tybet. ཨ་མདོ་སྐད transliteracja Wyliego: a mdo skad; chiń. 安多方言 pinyin: ānduō fāngyán) – język wschodniotybetański, używany w dawnym regionie Amdo (obecnie wschodnia część Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, część prowincji Qinghai, zachodni Syczuan i Gansu).
Nowy!!: Język tybetański i Język amdo · Zobacz więcej »
Język ladakhi
Język ladakhi – język z rodziny chińsko-tybetańskiej używany przez ok.
Nowy!!: Język tybetański i Język ladakhi · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Język tybetański i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język szerpa
Język szerpa (transliteracja Wyliego: shar-pa'i skad; wymowa: szarpä kä) – język tybeto-birmański z grupy języków bodyjskich używany przez około 150 tysięcy osób (Szerpów) w Nepalu oraz 16 tysięcy w Indiach (Sikkim, Arunaćal Pradeś).
Nowy!!: Język tybetański i Język szerpa · Zobacz więcej »
Języki chińsko-tybetańskie
Języki chińsko-tybetańskie (sino-tybetańskie) – hipotetyczna rodzina językowa, do której należąjęzyki używane na terenie Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej.
Nowy!!: Język tybetański i Języki chińsko-tybetańskie · Zobacz więcej »
Języki tybetańskie
Zasięg języków bodyjskich Języki tybetańskie, języki bodyjskie – cluster blisko spokrewnionych, lecz często wzajemnie niezrozumiałych języków i dialektów używanych na Wyżynie Tybetańskiej i w Himalajach, należących do rodziny języków tybeto-birmańskich i posługujących się pismem tybetańskim.
Nowy!!: Język tybetański i Języki tybetańskie · Zobacz więcej »
Języki tybeto-birmańskie
Języki tybeto-birmańskie – grupa około 330 języków używanych w regionie himalajskim, południowych Chinach i Południowo-wschodniej Azji.
Nowy!!: Język tybetański i Języki tybeto-birmańskie · Zobacz więcej »
Kaszmir (region)
chińskie. Kaszmir – jeden z 4 regionów Dżammu i Kaszmiru.
Nowy!!: Język tybetański i Kaszmir (region) · Zobacz więcej »
Klasyfikacja języków
Istniejądwa podstawowe sposoby klasyfikacji języków – klasyfikacja genetyczna i klasyfikacja strukturalna.
Nowy!!: Język tybetański i Klasyfikacja języków · Zobacz więcej »
Kolkata
Kolkata lub Kalkuta (hindi कोलकाता, trl. Kolkātā, trb. Kolkata; bengali: কলকাতা, trl. Kolkatā, trb. Kolkata ang. Kolkata; do 2001 hindi कलकत्ता, trl. Kalkattā, trb. Kalkatta; ang. Calcutta) – miasto w Indiach, w delcie Gangesu, stolica stanu Bengal Zachodni, trzecia aglomeracja w kraju licząca około 15 milionów mieszkańców.
Nowy!!: Język tybetański i Kolkata · Zobacz więcej »
Ladakh
Ladakh (tyb.: ལ་དྭགས་; Wylie: la-dwags, hindi: लद्दाख़, urdu: لدّاخ; „kraj wysokich przełęczy”) – region administrowany przez Indie jako terytorium związkowe.
Nowy!!: Język tybetański i Ladakh · Zobacz więcej »
Lhasa
Lhasa (tyb., Wylie: lha-sa, ZWPY: Lhasa) – stolica i największe miasto chińskiego Tybetańskiego Regionu Autonomicznego.
Nowy!!: Język tybetański i Lhasa · Zobacz więcej »
Makrojęzyk
Makrojęzyk – jednostka klasyfikacyjna wprowadzona przez międzynarodowy standard ISO 639.
Nowy!!: Język tybetański i Makrojęzyk · Zobacz więcej »
Nepal
Prowincje Nepalu dystrykcie Mustang Nepal, oficjalnie Federalna Demokratyczna Republika Nepalu (nep. नेपाल trl. Nepāl, trb. Nepal) – demokratyczna republika federalna w Azji Południowej, położona w środkowej części Himalajów, granicząca na północy z Chinami a na południu, wschodzie i zachodzie z Indiami, bez dostępu do morza.
Nowy!!: Język tybetański i Nepal · Zobacz więcej »
Norwegia
Norwegia (bokmål lub nynorsk), urzędowo Królestwo Norwegii – państwo w Europie Północnej będące monarchiąkonstytucyjną, którego terytorium obejmuje zachodniąi północnączęść Półwyspu Skandynawskiego, Jan Mayen, Svalbard, Wyspę Bouveta i Lofoty.
Nowy!!: Język tybetański i Norwegia · Zobacz więcej »
Pinyin tybetański
Tybetański pinyin (chiń. 藏文拼音 Zàngwén Pīnyīn, stąd skrót ZWPY) – oficjalna transkrypcja języka tybetańskiego przy użyciu alfabetu łacińskiego, używana na terenie ChRL.
Nowy!!: Język tybetański i Pinyin tybetański · Zobacz więcej »
Pismo tybetańskie
Inskrypcja w języku tybetańskim Pismo tybetańskie – alfabet sylabiczny używany do zapisu języka tybetańskiego oraz języków pokrewnych (dzongkha, ladakhi i czasami balti).
Nowy!!: Język tybetański i Pismo tybetańskie · Zobacz więcej »
Qinghai
Qinghai (tyb.: མཚོ་སྔོན་ mtsho-sngon, mong.: Köke Naγur, mandż.: Huhu Noor) – zachodnia prowincja Chińskiej Republiki Ludowej, której nazwa bierze się od rozległego, górskiego jeziora Qinghai.
Nowy!!: Język tybetański i Qinghai · Zobacz więcej »
Republika Chińska
Tajwańska kolej wysokich prędkości Republika Chińska, Tajwan, na arenie międzynarodowej często Chińskie Tajpej, także z ang.
Nowy!!: Język tybetański i Republika Chińska · Zobacz więcej »
Retrofleksja (fonetyka)
Retrofleksja (z „wstecz” i „zginanie” od „zgiąć”) – rodzaj artykulacji spółgłosek (też samogłosek).
Nowy!!: Język tybetański i Retrofleksja (fonetyka) · Zobacz więcej »
Samantabhadra
Postać „pierwotnego buddy” ''Samantabhadry'' Samantabhadra (tyb.: ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ, Kun-tu bzang-po, mong.: Qamugha Sain, chiń. 普贤菩萨 Pǔxián Púsà, kor. Pohyon posal, jap. Fugen bosatsu, wiet. Phổ Hiền Bồ tát).
Nowy!!: Język tybetański i Samantabhadra · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Język tybetański i Sanskryt · Zobacz więcej »
Sándor Kőrösi Csoma
Sándor Kőrösi Csoma (znany również jako Aleksander Csoma de Kőrös, ur. 27 marca 1784 w Kőrös, Siedmiogród, zm. 11 kwietnia 1842 w Dardżyling, Indie) – węgierski badacz, orientalista i podróżnik, pionier tybetologii i autor pierwszych prac na temat języka tybetańskiego.
Nowy!!: Język tybetański i Sándor Kőrösi Csoma · Zobacz więcej »
SOV (Subject Object Verb)
SOV (dosł. podmiot dopełnienie orzeczenie) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed dopełnieniem, a orzeczenie występuje na końcu, a także typ języka, w którym taki szyk dominuje.
Nowy!!: Język tybetański i SOV (Subject Object Verb) · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca
Spółgłoska drżąca – spółgłoska dźwięczna, która powstaje przez szybkie następstwo zwarć i rozwarć narządu artykulacji (dolnej wargi, końca języka lub języczka) i miejsca artykulacji w kanale głosowym.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska drżąca · Zobacz więcej »
Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce) ciszące – spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska labiowelarna
Spółgłoska labiowelarna – w polskiej terminologii językoznawczej termin ten określa dwa rodzaje spółgłosek.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska labiowelarna · Zobacz więcej »
Spółgłoska miękkopodniebienna
Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zębowa
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język tybetański i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Stany Zjednoczone
Stany Zjednoczone Ameryki, Stany Zjednoczone, potocznie Ameryka (ang. United States of America, USA; United States, US; pot. America), do 11 lipca 1778 r. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej – państwo federacyjne w Ameryce Północnej składające się z 50 stanów, graniczące z Kanadąod północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.
Nowy!!: Język tybetański i Stany Zjednoczone · Zobacz więcej »
Syczuan
Syczuan (Sichuan wym.) – prowincja w południowo-zachodnich Chinach, ze stolicąw Chengdu.
Nowy!!: Język tybetański i Syczuan · Zobacz więcej »
Szwajcaria
Szwajcaria, Konfederacja Szwajcarska (niem. Schweiz, Schweizerische Eidgenossenschaft, fr. Suisse, Confédération suisse, wł. Svizzera, Confederazione Svizzera, romansz Svizra, Confederaziun Svizra) – państwo federacyjne w Europie Zachodniej.
Nowy!!: Język tybetański i Szwajcaria · Zobacz więcej »
Transkrypcja (językoznawstwo)
Transkrypcja, w skrócie trb. (od słowa transkrybowanie - dokonywanie transkrypcji) – system zapisu głosek (mowy) danego języka za pomocąsymboli graficznych, czyli pisownia fonetyczna lub system fonetycznej konwersji innego pisma.
Nowy!!: Język tybetański i Transkrypcja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Transkrypcja języka tybetańskiego
Transkrypcja języka tybetańskiego - sposoby oddania dźwięków języka tybetańskiego przy pomocy systemów pisma innych niż alfabet tybetański.
Nowy!!: Język tybetański i Transkrypcja języka tybetańskiego · Zobacz więcej »
Transliteracja Wyliego
Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959.
Nowy!!: Język tybetański i Transliteracja Wyliego · Zobacz więcej »
Tybetańczycy
Tybetańczycy (tyb. བོད་པ།་ Wylie: Bod pa; chiń. 藏族, pinyin: Zàng Zú) – protonaród zamieszkujący głównie Wyżynę Tybetańską, po inwazji chińskiej i aneksji Tybetu w 1951 r. stanowiąobecnie mniejszość narodowąw zachodnich Chinach (4,8 mln, 1994 r.). Tybetańczycy zamieszkująrównież prowincje Qinghai, Syczuan, Gansu, Junnan oraz Indie (historyczny region Ladakh, zwany też niekiedy Tybetem Zachodnim, Sikkim oraz liczne skupiska emigracyjne w stanie Himachal Pradesh, w tym obecna siedziba XIV Dalajlamy Dharamsala), Nepal i Bhutan.
Nowy!!: Język tybetański i Tybetańczycy · Zobacz więcej »
Tybetański Region Autonomiczny
Tybetański Region Autonomiczny, Tybet (tyb.: བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་, Wylie: Bod-rang-skyong-ljongs, ZWPY: Poi Ranggyong Jong; chiń.: 西藏自治区; pinyin: Xīzàng Zìzhìqū) – region autonomiczny Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicąw Lhasie.
Nowy!!: Język tybetański i Tybetański Region Autonomiczny · Zobacz więcej »
Tybetologia
Tybetologia - nauka o językach, literaturze, kulturze, historii i dziejach Tybetu.
Nowy!!: Język tybetański i Tybetologia · Zobacz więcej »
Umlaut
Umlaut (dosłownie: przegłos) – zmiana brzmienia samogłoski spotykana w językach germańskich.
Nowy!!: Język tybetański i Umlaut · Zobacz więcej »
Węgry
Węgry (.
Nowy!!: Język tybetański i Węgry · Zobacz więcej »
