44 kontakty: Aragoto, Arcydzieła ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości, Ateji, Bashō Matsuo, Buddyzm, Bunraku, Chiyoda (Tokio), Edo (miasto), Edo (okres), Genji monogatari, Ginza, II wojna światowa, Izumo-taisha, Jidai-geki, Kanji, Kōrin Ogata, Kioto, Kumadori, Kyōgen, Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego, Maska, Meiji (okres), Miko, Mokuami Kawatake, Monzaemon Chikamatsu, Moronobu Hishikawa, Mutsuhito, Nō, Onnagata, Osaka, Prostytucja, Rakugo, Ród Tokugawa, Saikaku Ihara, Samuraj, Sarugaku, Shintō, Siogunat, Skarbiec wasalnej lojalności, Sumo, Takarazuka Revue, Teatr japoński, Ukiyo-e, Wagoto.
Aragoto
Ichikawa Danjūrō VIII w głównej roli w sztuce ''Shibaraku'', ucharakteryzowany w stylu ''aragoto'' (XIX wiek) – japoński styl gry aktorskiej, charakterystyczny dla ról męskich teatru kabuki.
Nowy!!: Kabuki i Aragoto · Zobacz więcej »
Arcydzieła ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości
Arcydzieła ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości – proklamacje ogłaszane przez UNESCO w latach 2001–2005 w celu wyróżnienia na arenie światowej wybranych zjawisk z zakresu dziedzictwa niematerialnego i związanych z nim przestrzeni kulturowych.
Nowy!!: Kabuki i Arcydzieła ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości · Zobacz więcej »
Ateji
– grupa znaków chińskich (kanji), służąca w języku japońskim do fonetycznego zapisu (jako fonetyczny ekwiwalent) niektórych słów.
Nowy!!: Kabuki i Ateji · Zobacz więcej »
Bashō Matsuo
Kyoriku Morikawa (1656-1715), Matsuo Bashō pref. Fukui – pseudonim, japońskiego poety, znanego też po prostu jako Bashō, gdyż tak najczęściej podpisywał swoje dzieła.
Nowy!!: Kabuki i Bashō Matsuo · Zobacz więcej »
Buddyzm
„Koło Dharmy” – najczęściej spotykany buddyjski symbol. Flaga buddyjska Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcąjego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach.
Nowy!!: Kabuki i Buddyzm · Zobacz więcej »
Bunraku
Scena z przedstawienia ''bunraku'' Narrator i akompaniator prefektury Tokushima Głowa lalki ''bunraku'' National Bunraku Theatre, Osaka, używana także pierwotna nazwa ningyō-jōruri (人形浄瑠璃) – japoński teatr lalkowy, w którym narracji i dialogowi towarzyszy akompaniament shamisenu (okazyjnie innych instrumentów, jak np. taiko).
Nowy!!: Kabuki i Bunraku · Zobacz więcej »
Chiyoda (Tokio)
– jeden z 23 specjalnych okręgów (dzielnic) japońskiej stolicy, Tokio.
Nowy!!: Kabuki i Chiyoda (Tokio) · Zobacz więcej »
Edo (miasto)
Fuji-san; po obu stronach ulicy widoczne sklepy Echigoya, od nazwy dawnej prowincji Echigo. Obecnie jest to firma handlowa (domy towarowe) Mitsukoshi – dawna nazwa obecnej stolicy Japonii, Tokio; położonej w regionie Kantō na wyspie Honsiu.
Nowy!!: Kabuki i Edo (miasto) · Zobacz więcej »
Edo (okres)
Siogun Ieyasu Tokugawa (1543-1616) Zatoka Nagasaki i Dejima (po lewej stronie, w kształcie wachlarza) Kiyotada Torii I, ''Przedstawienie teatru kabuki'' (poł. XVIII w.) Yoshitoyo Gansuitei (1830-1866), ''Statki transportowe z bawełnąścigające się do Edo wypływająz ujścia rzeki Aji'' w Osace (ok. 1855) lub – okres w historii Japonii trwający od 1603 do 1868, w którym rzeczywistąwładzę sprawowali sioguni z rodu Tokugawa.
Nowy!!: Kabuki i Edo (okres) · Zobacz więcej »
Genji monogatari
heritage Mel MelImię dziewczynki napotkanej przez księcia Genji w Kitayama. Murasaki Shikibu (pisarka) rzekomo po niej otrzymała imię. emaki'' Kadr z filmu „Genji monogatari” (1951) Wnętrze Genji Monogatari Museum kimonach (''jūni-hitoe'') grająw go – klasyczne dzieło literatury japońskiej okresu Heian (794–1185) autorstwa damy dworu Murasaki Shikibu, żyjącej na przełomie X i XI wieku (978?–1016?).
Nowy!!: Kabuki i Genji monogatari · Zobacz więcej »
Ginza
– luksusowy region Tokio, należący administracyjnie do centralnej dzielnicy miasta o nazwie Chūō.
Nowy!!: Kabuki i Ginza · Zobacz więcej »
II wojna światowa
Polskiego Radia o wybuchu wojny II wojna światowa – największa i najkrwawsza wojna w dziejach, zaliczana do wojen totalnych, trwająca od 1 września 1939 roku do 2 września 1945 roku.
Nowy!!: Kabuki i II wojna światowa · Zobacz więcej »
Izumo-taisha
Słowo 大社 może być czytane: taisha lub ōyashiro i oznacza „wielki chram” w znaczeniu wyższej rangi, większego znaczenia sanktuarium w hierarchii shintō.
Nowy!!: Kabuki i Izumo-taisha · Zobacz więcej »
Jidai-geki
Plakat do filmu „Siedmiu samurajów”, 1954 r. – gatunek filmu, przedstawienia teatralnego lub widowiska TV, w którym akcja rozgrywa się w Japonii w dawnych czasach, przed okresem Meiji, przeważnie w okresie Edo (1603–1868).
Nowy!!: Kabuki i Jidai-geki · Zobacz więcej »
Kanji
Słowo ''kanji'' („znaki Hanów”) zapisane znakami kanji – znaki logograficzne pochodzenia chińskiego, które wraz z sylabariuszami hiragana (ひらがな, 平仮名), katakana (カタカナ, 片仮名), cyframi arabskimi oraz alfabetem łacińskim stanowiąelement pisma japońskiego.
Nowy!!: Kabuki i Kanji · Zobacz więcej »
Kōrin Ogata
Parawan ozdobiony przez Kōrina Ogatę, z charakterystycznym dla jego twórczości złotym tłem – japoński malarz, przedstawiciel szkoły Rinpa.
Nowy!!: Kabuki i Kōrin Ogata · Zobacz więcej »
Kioto
– miasto w zachodniej części japońskiej wyspy Honsiu, stolica prefektury Kioto, dawna stolica Japonii i siedziba cesarza.
Nowy!!: Kabuki i Kioto · Zobacz więcej »
Kumadori
Danjūrō Ichikawa IX w makijażu ''kumadori'', 1896 r. – rodzaj mocnego, wyrazistego makijażu stosowanego w japońskim, tradycyjnym teatrze kabuki do gwałtownych, pompatycznych ról stylu aragoto.
Nowy!!: Kabuki i Kumadori · Zobacz więcej »
Kyōgen
Sztuka kyōgen w świątyni buddyjskiej Mibu w Kioto, 2006 r. – jedna z form klasycznego teatru japońskiego.
Nowy!!: Kabuki i Kyōgen · Zobacz więcej »
Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego
Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości (ang. Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity) – lista prowadzona przez UNESCO w celu wyróżnienia na arenie światowej wybranych zjawisk z zakresu dziedzictwa niematerialnego i związanych z nim przestrzeni kulturowych, stworzona na mocy Konwencji UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego (ang. Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage).
Nowy!!: Kabuki i Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego · Zobacz więcej »
Maska
Maska afrykańska Pana Karnawałowa maska wenecka Maska – przykrycie twarzy lub jej części, z otworami na oczy, początkowo używane w celach magicznych lub obrzędowych.
Nowy!!: Kabuki i Maska · Zobacz więcej »
Meiji (okres)
Korei w 1910 roku Ministrowie okresu Meiji: W centrum para cesarska; '''górny rząd, od prawej do lewej''': minister spraw zagranicznych Kaoru Inoue, premier Hirobumi Itō, dowódca armii Taruhito Arisugawa, minister dworu Sanetomi Sanjō, minister marynarki wojennej, admirał Jūdō Saigō, minister rolnictwa i handlu, generał porucznik Tateki Tani; '''środkowy rząd, od prawej do lewej''': minister sprawiedliwości Akiyoshi Yamada, minister komunikacji i transportu Takeaki Enomoto; '''dolny rząd, od prawej do lewej''': minister spraw wewnętrznych Aritomo Yamagata, minister wojny, admirał Iwao Ōyama, minister spraw wewnętrznych Masayoshi Matsukata, minister edukacji Arinori Mori – okres w historii Japonii przypadający na lata panowania cesarza Mutsuhito, trwający od 8 września 1868 do 30 lipca 1912.
Nowy!!: Kabuki i Meiji (okres) · Zobacz więcej »
Miko
Miko w strojach do tańca ''kagura'' Narze – (1) młoda dziewczyna lub kobieta (trad. niezamężna dziewica), która pomaga kapłanom w chramach shintō, (2) medium, szamanka.
Nowy!!: Kabuki i Miko · Zobacz więcej »
Mokuami Kawatake
Mokuami Kawatake – japoński dramatopisarz i aktor, uważany za ostatniego wielkiego twórcę teatru kabuki.
Nowy!!: Kabuki i Mokuami Kawatake · Zobacz więcej »
Monzaemon Chikamatsu
, prawdziwe imię i nazwisko: – japoński pisarz sztuk jōruri (typ japońskiego teatru marionetek, później znanego jako bunraku) i kabuki.
Nowy!!: Kabuki i Monzaemon Chikamatsu · Zobacz więcej »
Moronobu Hishikawa
Drzeworyt Moronobu Hishikawy – japoński malarz, pionier techniki ukiyo-e. Początkowo stosował drzeworyt ilustrując książki, z czasem jego doskonałe ilustracje stały się samodzielnymi dziełami sztuki.
Nowy!!: Kabuki i Moronobu Hishikawa · Zobacz więcej »
Mutsuhito
Cesarz Meiji w stroju wojskowym. Zdjęcie zrobione przez Kuichi Uchida, 1873 Edoardo Chiossone i Riyō Maruki, ''Portret cesarza Meiji'', 1888 – zgodnie z tradycją122.
Nowy!!: Kabuki i Mutsuhito · Zobacz więcej »
Nō
chramie Itsukushima w mieście Hatsukaichi Narodowego Teatru Nō w Tokio Rozmieszczenie uczestników przedstawienia: w centrum - ''shite''; z przodu z prawej (siedzi) - ''waki''; po prawej - ''jiutai''; z tyłu w środku - ''hayashi-kata''; z tyłu po lewej - ''kōken'' Rytuał ''okina-hōnō'' Narodowy Teatr Nō, Shibuya, Tokio – jeden z głównych gatunków klasycznego teatru japońskiego.
Nowy!!: Kabuki i Nō · Zobacz więcej »
Onnagata
– rola kobieca grana przez mężczyznę w teatrze kabuki.
Nowy!!: Kabuki i Onnagata · Zobacz więcej »
Osaka
Zamek Ōsaka Umeda Sky Building Shitennō-ji Shinsaibashi Dōtonbori Osaka Business Park, widok z zamku Ogród Keitaku-en, w głębi Osaka City Museum of Fine Arts Shinsekai, w głębi wieża Tsutenkaku – trzecie co do wielkości miasto w Japonii.
Nowy!!: Kabuki i Osaka · Zobacz więcej »
Prostytucja
Prostytutka – ''Femmes de Maison'', Henri de Toulouse-Lautrec, obraz pastelowy na płótnie (ok. 1894) Prostytucja (pot. nierząd) – świadczenie usług o charakterze seksualnym, polegające zwykle na odbywaniu stosunku płciowego w zamian za pieniądze lub inne korzyści.
Nowy!!: Kabuki i Prostytucja · Zobacz więcej »
Rakugo
– japońskie werbalne przedstawienie.
Nowy!!: Kabuki i Rakugo · Zobacz więcej »
Ród Tokugawa
Mon (herb) klanu Tokugawa – ród siogunów sprawujący realnąwładzę w Japonii między 1603 a 1868 rokiem.
Nowy!!: Kabuki i Ród Tokugawa · Zobacz więcej »
Saikaku Ihara
– japoński pisarz i poeta.
Nowy!!: Kabuki i Saikaku Ihara · Zobacz więcej »
Samuraj
rynsztunku (XIX wiek) – pierwotnie świta służąca najwyższym dostojnikom japońskim, także gwardia cesarska (gosho-zamurai); dziedziczna szlachta wojskowa; kasta wojowników, która utrzymywała się od XII wieku do Restauracji Meiji w 1868 roku.
Nowy!!: Kabuki i Samuraj · Zobacz więcej »
Sarugaku
– jedna z historycznych form teatru japońskiego, prototyp teatru nō i farsy kyōgen, rozpowszechniona od XI do XIV wieku wywodząca się z obszaru Chin.
Nowy!!: Kabuki i Sarugaku · Zobacz więcej »
Shintō
Modlitwa w chramie Itsukushima Kannushi – kapłan, chram Katori-jingū, Katori Kapłan shintō w stroju ''kariginu''W okresie Heian był to strój arystokratów i wojowników. Kolor różni się w zależności od wieku kapłana i pory roku., na głowie ''eboshi'' irysów., Tokio ''Mikoshi'' przygotowane do parady Kamakurze Kapłani niosący ''mikoshi'' w czasie ''matsuri'', Tsuruga, prefektura Fukui ''Chi-no-wa''''Chi-no-wa'' – duży pierścień wykonany z trawy ''chigaya'' (''Imperata cylindrica''), utworzony na ścieżce prowadzącej do chramu. Przejście przez niego jest aktem oczyszczenia ze złych uczynków, zanieczyszczenia lub pecha., chram Kamado, Fukuoka ''Hokora'' – miniaturowy chram lub, pol.
Nowy!!: Kabuki i Shintō · Zobacz więcej »
Siogunat
– nazwa okresu historycznego oraz systemu zarządzania krajem przez dziedzicznych dowódców wojskowych (siogunów) w dawnej Japonii.
Nowy!!: Kabuki i Siogunat · Zobacz więcej »
Skarbiec wasalnej lojalności
Hiroshige Utagawy, XIX wiek Akt II Akt III Akt IV Akt V Akt VI Akt VII Akt VIII Akt IX Akt X Akt XI – japońska sztuka teatru kabuki autorstwa Izumo Takedy II, Sōsuke Namiki i Shōraku Miyoshi.
Nowy!!: Kabuki i Skarbiec wasalnej lojalności · Zobacz więcej »
Sumo
– japoński sport narodowy, japoński odpowiednik zapasów, znany od początku VIII wieku.
Nowy!!: Kabuki i Sumo · Zobacz więcej »
Takarazuka Revue
Czytaj stylu zachodnim, od lewej do prawej, a następnie od góry do dołu „Parisette” 1930 Takarazuka Grand Theater (prefektura Hyōgo) – japoński, rewiowy teatr kobiecy z siedzibąw Takarazuka (prefektura Hyōgo, Japonia).
Nowy!!: Kabuki i Takarazuka Revue · Zobacz więcej »
Teatr japoński
Teatr japoński rozwijał się początkowo pod wpływem miejscowej kultury oraz wzorców czerpanych z kontynentu (gł. z Chin).
Nowy!!: Kabuki i Teatr japoński · Zobacz więcej »
Ukiyo-e
Hokusai Katsushika, ''Wielka fala w Kanagawie'', 1830–1833 Sharaku Tōshūsai, drzeworyt z 1794 r. przedstawiający aktora teatru kabuki, Oniji Ōtani III, w roli służącego Edobeia Matryca do odbitek Utamaro, ''Trzy piękności swoich czasów'' lub ''Trzy piękności ery Kansei (1789–1801)'', od lewej: Hisa Takashima (najstarsza córka właściciela przydrożnej herbaciarni w dzielnicy Edo o nazwie Ryōgoku), Toyohina Tomimoto (gejsza), Kita Naniwaya (córka właściciela herbaciarni w Asakusa), ok. 1793 – rodzaj malarstwa i drzeworytu japońskiego, funkcjonujący w okresie Edo (od połowy XVII wieku do początków okresu Meiji w drugiej połowie XIX wieku).
Nowy!!: Kabuki i Ukiyo-e · Zobacz więcej »
Wagoto
Izumo no Okuni (ok. 1600 roku) – japoński styl gry aktorskiej, charakterystyczny dla ról męskich teatru kabuki.
Nowy!!: Kabuki i Wagoto · Zobacz więcej »