17 kontakty: Akt prawny, Cambridge University Press, Concilium plebis, Dobra wiara, Kradzież, Kwestor, Lectio senatus, Lex Julia et Plautia, Prawo rzymskie, Pretor, Senat rzymski, Starożytny Rzym, Sulla, Terminus post quem, Trybun ludowy, Własność, Zasiedzenie.
Akt prawny
Akt prawny – działanie mające doniosłość prawnąi rodzące skutki prawne.
Nowy!!: Lex Atinia i Akt prawny · Zobacz więcej »
Cambridge University Press
Siedziba główna wydawnictwa w Cambridge Cambridge University Press – angielska oficyna wydawnicza, działająca od 1534 na mocy edyktu króla Henryka VIII.
Nowy!!: Lex Atinia i Cambridge University Press · Zobacz więcej »
Concilium plebis
Concilium plebis (także Concilia plebis tributa) – zgromadzenie ludowe powstałe w V wieku p.n.e. w republikańskim Rzymie, na którym zbierali się wyłącznie plebejusze.
Nowy!!: Lex Atinia i Concilium plebis · Zobacz więcej »
Dobra wiara
Dobra wiara (łac. bona fides, por. bona fide, łac. – „działający w dobrej wierze”) – domniemanie prawne i zarazem jedno z najważniejszych pojęć prawa cywilnego.
Nowy!!: Lex Atinia i Dobra wiara · Zobacz więcej »
Kradzież
Zabezpieczanie sprzętu budowlanego przed złodziejami Kradzież (art. 278 kk) – zabór cudzej rzeczy w celu przywłaszczenia.
Nowy!!: Lex Atinia i Kradzież · Zobacz więcej »
Kwestor
Kwestor (łac. quaestor) – w starożytnym Rzymie, w początkach republiki, urzędnik sprawujący funkcję sędziego śledczego oraz oskarżyciela publicznego w sprawach karnych.
Nowy!!: Lex Atinia i Kwestor · Zobacz więcej »
Lectio senatus
senatu Republiki Włoskiej w Palazzo Madama Lectio senatus (dosł. wyczytywanie senatu) – dokonywany raz na kilka lat przegląd listy wszystkich osób zasiadających w senacie rzymskim, połączony z wyborem nowych i usunięciem osób niegodnych lub zmarłych.
Nowy!!: Lex Atinia i Lectio senatus · Zobacz więcej »
Lex Julia et Plautia
Lex Julia et Plautia (także Lex Plautia et Iulia) – zwyczajowe określenie przepisu prawa rzymskiego precyzującego instytucję zasiedzenia i określającego, że nie można nabyć praw tądrogąw stosunku do dóbr przejętych przemocą.
Nowy!!: Lex Atinia i Lex Julia et Plautia · Zobacz więcej »
Prawo rzymskie
Prawo rzymskie – termin oznaczający najczęściej prawo starożytnego Rzymu, które rozwijało się od czasów prawa zwyczajowego, aż do kodyfikacji Justyniana I Wielkiego (VI wiek n.e.). Prawo rzymskie miało istotny wpływ na rozwój prawodawstwa europejskiego (tzw. recepcja prawa rzymskiego) w postaci prawa powszechnego (ius commune) w średniowieczu, pandektystykę, która osiągnęła swoje apogeum w XIX wieku, a także na współczesnąnaukę, rozwijanąjako przedmiot uniwersytecki.
Nowy!!: Lex Atinia i Prawo rzymskie · Zobacz więcej »
Pretor
Pretor (łac. praetor – l.mn. praetores) – wyższy urzędnik w antycznym Rzymie mający tzw.
Nowy!!: Lex Atinia i Pretor · Zobacz więcej »
Senat rzymski
Fresk Cesare Maccariego (1888) z wyobrażeniem obrad rzymskiego senatu Senat rzymski (od senex – starzec – dosłownie rada starszych) – jedna z najważniejszych i najtrwalszych instytucji politycznych starożytnego Rzymu.
Nowy!!: Lex Atinia i Senat rzymski · Zobacz więcej »
Starożytny Rzym
cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.
Nowy!!: Lex Atinia i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »
Sulla
Lucjusz Korneliusz Sulla Felix (łac. Lucius Cornelius Sulla Felix; ur. 138 p.n.e., zm. 78 p.n.e. w Puteoli) – rzymski polityk i wojskowy.
Nowy!!: Lex Atinia i Sulla · Zobacz więcej »
Terminus post quem
Terminus post quem (łac. „zakończony po czasie”) – termin używany w archeologii odnoszący się do datowania względnego.
Nowy!!: Lex Atinia i Terminus post quem · Zobacz więcej »
Trybun ludowy
Silvestre Davida Mirysa (1742–1810). Trybun ludowy (także plebejski, lub plebi, l.mn. tribuni plebis) – urząd w republice rzymskiej utworzony w 494 roku p.n.e., którego podstawowym zadaniem była ochrona interesów obywateli, a zwłaszcza plebejuszy przed arbitrażem patrycjuszy w senacie i samowoląurzędników.
Nowy!!: Lex Atinia i Trybun ludowy · Zobacz więcej »
Własność
Własność (łac. prioprietas) – najszersze, podstawowe prawo rzeczowe, pozwalające właścicielowi korzystać z rzeczy i rozporządzać niąz wyłączeniem innych osób (ius disponendi) (w jego ramach właściciel korzysta z maksimum uprawnień względem rzeczy).
Nowy!!: Lex Atinia i Własność · Zobacz więcej »
Zasiedzenie
Zasiedzenie (łac. usucapio) – sposób nabycia określonego prawa wskutek upływu czasu, jedna z instytucji dawności.
Nowy!!: Lex Atinia i Zasiedzenie · Zobacz więcej »