Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Pobieranie
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Literatura polska – barok

Indeks Literatura polska – barok

podskarbi wielki koronny Jan Andrzej Morsztyn – poeta epoki baroku w Polsce marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski, poeta baroku dworskiego Jan Stanisław Jabłonowski bajkopisarz późnobarokowy hetman wielki koronny Wacław Piotr Rzewuski dramatopisarz późnobarokowy Literatura polska w okresie baroku – epoka w historii literatury polskiej obejmująca okres od lat osiemdziesiątych XVI wieku do lat trzydziestych XVIII wieku.

52 kontakty: Łukasz Opaliński młodszy, Barok, Bitwa pod Chocimiem (1621), Daniel Naborowski, Elżbieta Drużbacka, Epistolografia, Epoka literacka, Erotyk, Hieronim Morsztyn, Historia Polski (1697–1763), Jan Andrzej Morsztyn, Jan Chryzostom Pasek, Jan Damascen Kaliński, Jan III Sobieski, Jan Stanisław Jabłonowski (kanclerz), Jan z Kijan, Józef Baka, Józef Bartłomiej Zimorowic, Jędrzej Kitowicz, Kasper Miaskowski, Kasper Twardowski, Krzysztof Opaliński, Listy do Marysieńki, Literatura polska, Literatura polska – oświecenie, Literatura polska – renesans, Literatura sowizdrzalska, Lutnia (Morsztyn), Maciej Kazimierz Sarbiewski, Maria Kazimiera d’Arquien, Merkuriusz Polski Ordynaryjny, Mikołaj Sęp Szarzyński, Opis obyczajów za panowania Augusta III, Potop szwedzki, Safona, Samuel Twardowski, Sarmatyzm, Sebastian Grabowiecki, Stanisław Grochowski (poeta), Stanisław Herakliusz Lubomirski, Stanisław Konarski, Stanisław Leszczyński, Szymon Starowolski, Szymon Zimorowic, Urban VIII, Wacław Piotr Rzewuski, Wacław Potocki, Wespazjan Kochowski, Wettynowie, Wojciech Stanisław Chrościński, ..., Zbigniew Morsztyn, Zygmunt III Waza. Rozwiń indeks (2 jeszcze) »

Łukasz Opaliński młodszy

Łukasz Opaliński herbu Łodzia, łacińska forma nazwiska: Luca Opalinius, pseud.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Łukasz Opaliński młodszy · Zobacz więcej »

Barok

Fara poznańskaAnnibale Carracci, ''Domine, quo vadis'' Kościół Il Gesù w RzymieAndrea Pozzo, ''Apoteoza św. Ignacego'' Bartolomé Esteban Murillo, ''Immaculata'' Pałac w WilanowieBarok (prawdopodobnie z port. barroco – perła o nieregularnym kształcie, z wł. – dziwność, nietypowość) – główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wiekuCz.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Barok · Zobacz więcej »

Bitwa pod Chocimiem (1621)

Hetman wielki litewski Jan Karol Chodkiewicz Bitwa pod Chocimiem – bitwa stoczona w dniach 2 września – 9 października 1621 roku pomiędzy armiąRzeczypospolitej Jana Karola Chodkiewicza a armiątureckąpod dowództwem sułtana Osmana II.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Bitwa pod Chocimiem (1621) · Zobacz więcej »

Daniel Naborowski

Daniel Naborowski herbu Nabram (ur. w 1573 w Krakowie, zm. w 1640 w Wilnie) – polski poeta barokowy, dyplomata i tłumacz, sędzia grodzki wileński w latach 1637–1640, cześnik wileński w latach 1635–1640, marszałek dworu Bogusława Radziwiłła, wyznawca kalwinizmu.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Daniel Naborowski · Zobacz więcej »

Elżbieta Drużbacka

Elżbieta Drużbacka (z domu Kowalska, ur. około 1695 lub około 1698–1699, zm. 14 marca 1765 w Tarnowie) – polska poetka epoki późnego baroku, zwana przez współczesnych „słowiańskąSafoną” i „Muząsarmacką”.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Elżbieta Drużbacka · Zobacz więcej »

Epistolografia

Ilustracja z XIII-wiecznej powieści Hadîth Bayâd wa Riyâd Epistolografia (łac. epistola ) – 1) sztuka pisania listów zgodna z obyczajami panującymi w danej epoce czy środowisku; 2) dział piśmiennictwa zajmujący się listami i ich zbiorami oraz utworami literackimi pisanymi w formie listów. Zasadniczo epistolografia zajmuje się listami pisanymi w minionych czasach, kiedy to funkcja samego listu odgrywała znacznie większąrolę niż dzisiaj. Listy często były czytane nie tylko przez adresata, ale i udostępniane oficjalnie i za zgodąnadawcy wielu innym osobom, cytowały też fragmenty innych listów i stanowiły rodzaj wymiany informacji będący substytutem prasy. Były także miejscem wyrażania poglądów i dyskusji itp. Jednocześnie wiele z tych listów można uznawać za dzieła z pogranicza literatury. Wszystkie te listy były przechowywane latami, nierzadko przechodząc w postaci całych zbiorów do archiwów, a po latach niektóre zbiory takich listów, z pominięciem fragmentów stricte prywatnych, bywały nawet publikowane w postaci książek. Epistolografia zajmuje się także metodami odczytywania i interpretacji listów, gdyż wiele z nich konstruowanych było według bardzo sztywnych i rozbudowanych reguł, a ponadto zawierało treści, które dopiero należało odpowiednio zinterpretować, gdyż mogły zawierać treści nieujęte w sposób bezpośredni lecz niejako ukryte, które jednak były jednoznacznie zrozumiałe dla współczesnych im czytelników. Im wcześniejsza epoka historyczna, tym częściej listy posiadały charakter publiczny, a sposoby ich pisania obarczone były sztywniejszymi regułami. Publikowano nawet rozważania filozoficzne i prace naukowe na temat tego, jak powinno pisać się takie listy.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Epistolografia · Zobacz więcej »

Epoka literacka

Epoka literacka – epoka w historii literatury powszechnej lub narodowej, w której dominujązbliżone do siebie kierunki literackie; epoka literacka może się składać z okresów literackich.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Epoka literacka · Zobacz więcej »

Erotyk

Erotyk (gr. erotikós ‘miłosny’) – poetycki utwór liryczny o tematyce miłosnej, w ciągu wieków ulegający zmianom.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Erotyk · Zobacz więcej »

Hieronim Morsztyn

Hieronim Morsztyn (Jarosz Morsztyn; Hieronimus Morstin de Raciborsko, H.M.D.R, H.M.Z.R), (ur. ok. 1581, zm. ok. 1622) – polski poeta wczesnobarokowy, pisarz i tłumacz, którego erotyki, hedonizm i zachwyt nad światem były prekursorskie w polskiej poezji.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Hieronim Morsztyn · Zobacz więcej »

Historia Polski (1697–1763)

Rzeczpospolita przedrozbiorowa Podział terytorialny Rzeczypospolitej Obojga Narodów w czasach saskich August II na obrazie Louis de Silvestre Herb Augusta II Mocnego jako króla Polski, wielkiego księcia Litwy i elektora saskiego, na dole cyfra królewska Pierwsza faza III wojny północnej Stanisław Leszczyński w czasie swojego pierwszego panowania Pałac w Wilanowie, rezydencja Augusta II Mocnego w latach 1730-1733, skrzydła boczne dobudowane w czasach saskich Historia Polski (1697–1763), Polska w czasach saskich, czasy saskie – w I połowie XVIII w. Rzeczpospolita przeżywała okres poważnego kryzysu politycznego.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Historia Polski (1697–1763) · Zobacz więcej »

Jan Andrzej Morsztyn

Jan Andrzej Morsztyn herbu Leliwa (ur. 24 czerwca 1621 w Raciborsku, zm. 8 stycznia 1693 w Paryżu) – polski polityk, poeta, podskarbi wielki koronny w latach 1668–1683, świecki referendarz koronny w latach 1658–1668, stolnik sandomierski w latach 1647–1658, sekretarz królewski w 1656 roku, starosta tucholski w latach 1667–1669 i 1673–1681, warcki od 1661 roku, tymbarski w 1658 roku, kowalski w latach 1658–1672, zawichojski od 1656 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1679 roku.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Jan Andrzej Morsztyn · Zobacz więcej »

Jan Chryzostom Pasek

Jan Chryzostom Pasek z Gosławic herbu Doliwa (ur. ok. 1636 w Węgrzynowicach, zm. 1 sierpnia 1701 w Niedzieliskach) – polski marszałek sejmiku rawskiego w 1661 roku, komornik ziemi krakowskiej, pamiętnikarz epoki baroku.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Jan Chryzostom Pasek · Zobacz więcej »

Jan Damascen Kaliński

Jan Damascen Kaliński herbu Jelita, w zlatynizowanej formie Ioannes Damascenus Calinius, (ur. 8 maja 1664 w Sompolinku na Kujawach, zm. 26 listopada 1726 w Dąbrowicy) – polski poeta i mówca, prezbiter.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Jan Damascen Kaliński · Zobacz więcej »

Jan III Sobieski

Jan III Sobieski herbu Janina (ur. 17 sierpnia 1629 w Olesku, zm. 17 czerwca 1696 w Wilanowie) – król Polski od 1674, hetman wielki koronny od 1668, hetman polny koronny od 1666, marszałek wielki koronny od 1665, chorąży wielki koronny od 1656, starosta jaworowski w latach 1644–1664, krasnostawski, kałuski po 1668 roku, stryjski po 1660 (po śmierci poprzedniego starosty Krzysztofa Koniecpolskiego) roku, gniewski w latach 1667–1696, barski w latach 1669–1672, międzyłęski w latach 1673–1696, osiecki w latach 1673–1696, pucki w latach 1678–1696.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Jan III Sobieski · Zobacz więcej »

Jan Stanisław Jabłonowski (kanclerz)

Jan S. Jabłonowski Jan Stanisław Jabłonowski herbu Prus III (ur. 1669, zm. 28 kwietnia 1731 we Lwowie) – chorąży wielki koronny od 1687, wojewoda wołyński od 1693, wojewoda ruski od 1697, kanclerz wielki koronny w latach 1706–1709, generał ziem ruskich, starosta mościcki, pisarz polityczny i poeta, kawaler (hiszpańskiego) orderu Złotego Runa.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Jan Stanisław Jabłonowski (kanclerz) · Zobacz więcej »

Jan z Kijan

Jan z Kijan (przełom XVI i XVII wieku), pseudonim nieznanego polskiego poety plebejskiego, czołowego twórcy literatury sowizdrzalskiej.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Jan z Kijan · Zobacz więcej »

Józef Baka

thumb Józef Baka, SJ, herbu Baka (ur. 18 marca 1707 lub 1706, zm. 2 czerwca 1780 w Warszawie) – polski poeta późnego baroku, jezuita, misjonarz, kaznodzieja, panegirysta i hagiograf.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Józef Baka · Zobacz więcej »

Józef Bartłomiej Zimorowic

Józef Bartłomiej Zimorowic, nazwisko właściwe: Ozimek, inna forma nazwiska: Zimorowicz, allonim: Szymon Zimorowic, krypt.: B. Zmrcz, Barth.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Józef Bartłomiej Zimorowic · Zobacz więcej »

Jędrzej Kitowicz

Jędrzej Kitowicz krypt.: X. J. K. (ur. 25 listopada 1728 w Warszawie, zm. 3 kwietnia 1804 w Rzeczycy) – polski historyk, pamiętnikarz, korespondent polityczny, ksiądz i konfederat barski.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Jędrzej Kitowicz · Zobacz więcej »

Kasper Miaskowski

Leliwa – herb Miaskowskich Kasper Miaskowski herbu Leliwa (ur. 1549 w Smogorzewie, zm. 22 kwietnia 1622 tamże) – polski poeta.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Kasper Miaskowski · Zobacz więcej »

Kasper Twardowski

Kasper Twardowski, pseud.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Kasper Twardowski · Zobacz więcej »

Krzysztof Opaliński

Zamku w Sierakowie Tył sarkofagu Krzysztofa Opalińskiego z wypisanądatąurodzenia i śmierci Krzysztof Opaliński (ur. 1609 w Sierakowie nad Wartą. zm. 7 grudnia 1655 we Włoszakowicach) – poeta, rzymski katolik, od 1637 wojewoda poznański, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1641 roku, starosta śremski w 1632 roku, jeden z przywódców opozycji magnackiej przeciw Władysławowi IV i Janowi Kazimierzowi.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Krzysztof Opaliński · Zobacz więcej »

Listy do Marysieńki

Listy do Marysieńki – listy pisane przez hetmana, a później króla Jana III Sobieskiego do kochanki, a później żony Marii Kazimiery d’Arquien, którąnazywa w listach Marysieńką.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Listy do Marysieńki · Zobacz więcej »

Literatura polska

strony.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Literatura polska · Zobacz więcej »

Literatura polska – oświecenie

Biblioteka Załuskich Collegium Nobilium pijarów w Warszawie Literatura polska oświecenia – epoka w historii literatury polskiej przypadająca na lata 1740–1822.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Literatura polska – oświecenie · Zobacz więcej »

Literatura polska – renesans

Jan Kochanowski Literatura polska doby renesansu – epoka literacka w dziejach literatury polskiej przypadająca na okres od 1500 do 1629 roku.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Literatura polska – renesans · Zobacz więcej »

Literatura sowizdrzalska

Literatura sowizdrzalska – typ literatury polskiej z końca XVI i 1 poł.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Literatura sowizdrzalska · Zobacz więcej »

Lutnia (Morsztyn)

Lutnia – tom poetycki Jana Andrzeja Morsztyna, podzielony na dwie księgi i zawierający w sumie ok.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Lutnia (Morsztyn) · Zobacz więcej »

Maciej Kazimierz Sarbiewski

popiersie Macieja Kazimierza Sarbiewskiego dłuta Jana Kryńskiego przed 1885 Andrzeja Le Bruna Rubensa Maciej Kazimierz Sarbiewski epitafium Macieja Kazimierza Sarbiewskiego na kościele św. Karola Boromeusza na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, 2011 cmentarzu Powązkowskim – alejka oznaczona tablicą, pod którąznajduje się zbiorowa mogiłaZnicze oznaczająorientacyjne położenie mogiły pod alejką., 2009 kościół św. Karola Boromeusza – ściana zakrystii, cmentarz Powązkowski Uniwersytecie Wileńskim Maciej Kazimierz Sarbiewski SJ herbu Prawdzic łac. Mathias Casimirus Sarbievius (ur. 24 lutego 1595 w Sarbiewie koło Płońska, zm. 2 kwietnia 1640 w Warszawie) – światowej sławy polski poeta neołaciński i teoretyk literatury epoki baroku, kaznodzieja nadworny Władysława IV, jezuita.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Maciej Kazimierz Sarbiewski · Zobacz więcej »

Maria Kazimiera d’Arquien

Maria Kazimiera de La Grange d’Arquien, Marysieńka (ur. 28 czerwca 1641 lub wcześniej w Nevers, zm. 30 stycznia 1716 w Blois) – królowa Polski, żona króla Jana III Sobieskiego, starosta brodnicki w latach 1678–1698, starosta gniewski w latach 1696–1699.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Maria Kazimiera d’Arquien · Zobacz więcej »

Merkuriusz Polski Ordynaryjny

Mały Rynek 6, tablica pamiątkowa. Merkuriusz Polski dzieje wszystkiego świata w sobie zamykający dla informacji pospolitej – najstarsza zachowana polska, periodyczna gazeta, drukowana mieszanączcionkąitalikąoraz szwabachą, wydana po raz pierwszy w Krakowie 3 stycznia 1661.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Merkuriusz Polski Ordynaryjny · Zobacz więcej »

Mikołaj Sęp Szarzyński

Mikołaj Sęp Szarzyński, rzadziej Sarzyński herbu Junosza (ur. ok. 1550 w Zimnej Wodzie w okolicy Lwowa, zm. ok. 1581) – polski poeta przełomu epok renesansu i baroku, piszący zarówno w języku polskim, jak i w łacińskim, tłumacz Ludwika z Grenady; najznakomitszy obok Jana Kochanowskiego twórca literatury staropolskiej.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Mikołaj Sęp Szarzyński · Zobacz więcej »

Opis obyczajów za panowania Augusta III

Opis obyczajów za panowania Augusta III – dzieło historyczne Jędrzeja Kitowicza, pisane pod koniec XVIII wieku i nieukończone przez autora, opublikowane w całości w latach 1840-1841 w Poznaniu.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Opis obyczajów za panowania Augusta III · Zobacz więcej »

Potop szwedzki

Bitwa pod Ujściem'' Erik Dahlbergh, ''Oblężenie Torunia'' Oblężenie Jasnej Góry Józef Brandt, ''Pochód Szwedów do Kiejdan'' Stanisław Lanckoroński), 1655 Walerego Eljasza-Radzikowskiego Bitwa pod Gołębiem Bitwa w widłach Wisły i Sanu koło Sandomierza bitwie pod WarkąJohan Filip Lemke, Bitwa pod Kłeckiem, 7 maja 1656 Tatarami polskimi pod Warszawą1656 Erik Dahlbergh Drugi dzień bitwy pod WarszawąObrona Przemyśla przed wojskami Rakoczego w 1657 Brześcia Litewskiego przez wojska Rakoczego i Karola Gustawa Erik Dahlbergh, Połączenie się wojsk Karola Gustawa i Rakoczego pod Ćmielowem, 12 kwietnia 1657 Modliborzycami Wisłę w Zakroczymiu Oblężenie Torunia w 1658 roku Stefan Czarniecki, portret pędzla Brodero Matthiesena z 1659 roku Żołnierze polscy 1633–1668 Rzeczpospolita w 1660 roku Fryderykiem Wilhelmem I Hohenzollernem Wojna polsko-szwedzka (1655–1660), VI wojna polsko-szwedzka, zwana także potopem szwedzkim – inwazja Szwecji na Rzeczpospolitąw latach 1655–1660, stanowiąca jednąz odsłon II wojny północnej.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Potop szwedzki · Zobacz więcej »

Safona

Safona, Safo, Sapfo (gr., łac. Sappho) – grecka poetka, żyjąca na przełomie VII i VI wieku p.n.e., przedstawicielka poezji lirycznej (liryka eolska).

Nowy!!: Literatura polska – barok i Safona · Zobacz więcej »

Samuel Twardowski

Samuel Ludwik Twardowski herbu Ogończyk, Samuel ze Skrzypny, (używał nazwiska dziada po kądzieli; nazwisko po mieczu: Skrzypiński), pseudonim S.T. ze Skrzypny, krypt.: S. T. Z. S.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Samuel Twardowski · Zobacz więcej »

Sarmatyzm

Klaudiusza Ptolemeusza, widoczne terytorium określone jako ''Sarmatia Europe'' ''Sarmatia et Scythia, Russia et Tartaria Europaea'', mapa z XVII wieku data dostępu.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Sarmatyzm · Zobacz więcej »

Sebastian Grabowiecki

Sebastian Grabowiecki OCist herbu Grzymała (ur. ok. 1540 w Mszczyczynie, zm. 19 października 1607 w Moskwie) – poeta późnorenesansowy zaliczany do grupy "polskich poetów metafizycznych", jeden z czołowych prekursorów baroku, petrarkista, sekretarz królewski Stefana Batorego.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Sebastian Grabowiecki · Zobacz więcej »

Stanisław Grochowski (poeta)

Stanisław Grochowski herbu Bończa (ur. 1542 na Mazowszu, zm. 30 stycznia 1612 w Krakowie) – duchowny katolicki: kanonik kaliski, uniejowski i łowicki, kustosz kruszwicki; sekretarz królewski, poeta i tłumacz.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Stanisław Grochowski (poeta) · Zobacz więcej »

Stanisław Herakliusz Lubomirski

Stanisław Herakliusz Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 4 marca 1642 w okolicach Krakowa, zm. 17 stycznia 1702 w Ujazdowie) – polski magnat (książę), podstoli koronny (1669), marszałek wielki koronny w latach 1676–1702, marszałek nadworny koronny 1673–1676, marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1670 roku, starosta spiski w latach 1660-1702, poeta tzw.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Stanisław Herakliusz Lubomirski · Zobacz więcej »

Stanisław Konarski

kościele klasztornym pijarów w Krakowie Grób Stanisława Konarskiego na cmentarzu Powązkowskim – alejka, pod którąznajduje się zbiorowa mogiłaZnicze oznaczająorientacyjne położenie mogiły pod alejką. Tablica oznaczająca grób Stanisława Konarskiego w zbiorowej mogile, kościół św. Karola Boromeusza, cmentarz Powązkowski I Liceum Ogólnokształcącego im. St. Konarskiego w Rzeszowie Hieronim Franciszek Konarski herbu Gryf, imię zakonne: Stanisław od świętego Wawrzyńca, ps.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Stanisław Konarski · Zobacz więcej »

Stanisław Leszczyński

Stanisław Bogusław Leszczyński herbu Wieniawa (ur. 20 października 1677 we Lwowie, zm. 23 lutego 1766 w Lunéville) – król Polski w latach 1704–1709 i 1733–1736, książę Lotaryngii i Baru w latach 1738–1766, wolnomularz, starosta nowodworski w 1701 i 1703 roku, starosta odolanowski w 1696 rokuMichał Zwierzykowski, Samorząd sejmikowy województw poznańskiego i kaliskiego w latach 1696–1732, Poznań 2010, s. 367.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Stanisław Leszczyński · Zobacz więcej »

Szymon Starowolski

Szymon Starowolski, inna forma nazwiska Starovolscius (ur. 1588 w Starowoli na Polesiu, zm. przed 6 kwietnia 1656 w Krakowie) – polihistor, preceptor w domach magnackich I Rzeczypospolitej, ksiądz katolicki, kantor tarnowski, kanonik krakowski, polski historyk i pisarz polityczny epoki baroku, kaznodzieja.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Szymon Starowolski · Zobacz więcej »

Szymon Zimorowic

Epitafium Szymona Zimorowica w krużgankach krakowskiego kościoła oo. dominikanów Szymon Zimorowic, nazwisko właściwe: Ozimek, inna forma nazwiska: Zimorowicz, (ur. 1608 we Lwowie, zm. 21 czerwca 1629 w Krakowie) – polski poeta epoki baroku.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Szymon Zimorowic · Zobacz więcej »

Urban VIII

Urban VIII (łac. Urbanus VIII, właśc. Maffeo Barberini; ur. pod koniec marca lub na początku kwietnia 1568 we Florencji, zm. 29 lipca 1644 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, 235.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Urban VIII · Zobacz więcej »

Wacław Piotr Rzewuski

Wacław Piotr Rzewuski herbu Krzywda, allonimy i krypt.: J. R. S. D. G. L. W. K.; Józef Rzewuski starosta drohobycki, generał lejtnant wojsk koronnych; Pewien kompacjent; S. R. S. C. R. P. W. K. JKMci; Stanisław Rzewuski; W. R. W. K. H. P. K., (ur. 29 października 1706 w Rozdole, zm. 27 października 1779 w Sielcu) – kasztelan krakowski w latach 1778-1779, hetman wielki koronny w latach 1773-1774, wojewoda krakowski w latach 1762-1778, hetman polny koronny w 1752 roku, wojewoda podolski w 1736 roku, pisarz polny koronny w latach 1732-1736, starosta kowelski, bohusławski, romanowski w 1724 roku, drohobycki w 1728 roku, kruszwicki w 1730 roku, wójt drohobycki w 1771 roku, starosta nowosielski i stuleński w 1771 roku, starosta łanowiecki w 1771 roku, marszałek sejmu nadzwyczajnego pacyfikacyjnego w Warszawie w 1736, prezes Komisji Wojskowej Koronnej, poeta, dramatopisarz, pisarz polityczny, teoretyk poezji i wymowy, mecenas sztuki, bibliofil i kolekcjoner.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Wacław Piotr Rzewuski · Zobacz więcej »

Wacław Potocki

Wacław Potocki lub Wacław Grad-Potocki (ur. 1621 w Woli Łużańskiej, zm. 9 lipca 1696 w Łużnej) – sędzia skarbowy, podstarości biecki i sędzia grodzki biecki (w latach 1667–1676), podczaszy krakowski (1678–1685), jeden z głównych twórców barokowych w Polsce, poeta, epik, satyryk i moralista.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Wacław Potocki · Zobacz więcej »

Wespazjan Kochowski

''Psalmodii polskiej'' Wespazjan Hieronim Kochowski herbu Nieczuja (ur. 1633 w Gaju koło Waśniowa w ziemi sandomierskiej, zm. 6 czerwca 1700 w Krakowie) – historyk i poeta polskiego baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Wespazjan Kochowski · Zobacz więcej »

Wettynowie

Wettynowie (Wettinowie, Wettyni, niem. Wettiner) – dynastia niemiecka wywodząca się z dzisiejszej Saksonii-Anhaltu.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Wettynowie · Zobacz więcej »

Wojciech Stanisław Chrościński

nobilitacji Wojciech Stanisław Chrościński znany też jako Chróściński, Stanislaus Adalbertus Chruściński (ur. ok. 1665 w Warszawie, zm. po 1722) – polski poeta, tłumacz i żołnierz.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Wojciech Stanisław Chrościński · Zobacz więcej »

Zbigniew Morsztyn

Leliwa – herb Morsztynów Starej Rudówce upamiętniający Zbigniewa Morsztyna jako założyciela wsi Zbigniew Morsztyn inne formy nazwiska: Zbygneus Morztyn, Morstyn, Morstin, kryptonim: M. M. M. (Morsztyn, Miecznik Mozyrski), Z. M. herbu Leliwa (ur. 1622, 1627 lub 1628 w Krakowskiem, zm. 13 grudnia 1689 w Królewcu) – poeta epoki baroku, tłumacz, żołnierz i działacz braci polskich.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Zbigniew Morsztyn · Zobacz więcej »

Zygmunt III Waza

Zygmunt III Waza, szw. Sigismund (ur. 20 czerwca 1566 w Gripsholm, zm. 30 kwietnia 1632 w Warszawie) – król Polski i wielki książę litewski w latach 1587–1632 oraz król Szwecji (panował w latach 1592–1599, zachował tytuł do śmierci w 1632) z dynastii Wazów.

Nowy!!: Literatura polska – barok i Zygmunt III Waza · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Literatura polska - barok.

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »