106 kontakty: Ajschylos, Aktor, Alfabet grecki, Alkajos z Mityleny, Amfiteatr, Anakreont z Teos, Anaksymander, Anaksymenes, Aojda, Apoftegmat, Apologia, Archiloch, Arystofanes, Ateny, Bakchylides, Ballada, Chór, Decorum, Dialog (literatura), Diodor Sycylijski, Dionizje, Dramat, Dramat antyczny, Dramat satyrowy, Druga sofistyka, Dytyramb, Elegia, Empedokles, Epigramat, Epinikion, Epos, Epyllion, Eurypides, Ezop, Ferekydes z Syros, Filozofia, Fokylides, Frynich, Gatunek literacki, Gnom, Hamartia, Hekatajos z Miletu, Heksametr daktyliczny, Heraklit, Herodot, Hezjod, Homer, Hybris, Hymn, Hymny homeryckie, ..., Ibykos, Iliada, Kallimach z Cyreny, Kanon (sztuka), Komedia starogrecka, Korinna, Ksenofanes, Ksenofont, Kultura egejska, Liryka, Logografowie jońscy, Melika, Menander, Mimesis, Mitologia grecka, Muzy, Oda (literatura), Odyseja, Palinodia, Parmenides, Patos (estetyka), Pean (muzyka), Pieśń (gatunek literacki), Pindar, Pismo linearne B, Plutarch, Poemat, Poemat heroikomiczny, Poemat liryczny (liryka), Poezja, Polis, Pseudo-Longinos, Rapsodowie, Retoryka, Safona, Siedmiu mędrców, Sielanka, Sofokles, Solon, Sparta (polis), Starożytna Grecja, Strabon, Strofa saficka, Symonides, Tales z Miletu, Teatr, Teatr grecki, Teokryt, Tespis, Tragedia, Tragedia starogrecka, Tren (literatura), Tukidydes, Tyran, Tyrtajos, Wieki ciemne (starożytność). Rozwiń indeks (56 jeszcze) »
Ajschylos
Ajschylos, Aischylos z Eleusis, Eschyl (gr. Aischýlos), (ur. 525 p.n.e. w Eleusis, zm. 456 p.n.e. na Sycylii) – jeden z najwybitniejszych (obok Sofoklesa i Eurypidesa) tragików ateńskich, powszechnie uważany za rzeczywistego twórcę tragedii greckiej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Ajschylos · Zobacz więcej »
Aktor
Tadeusz Ajdukiewicz, ''Portret Heleny Modrzejewskiej'', 1880 Aktor (z, od ’działać’) – osoba odgrywająca za pomocąszczególnego zachowania, technik cielesnych i głosowych rolę w serialu, w teatrze i w filmie.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Aktor · Zobacz więcej »
Alfabet grecki
Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Alfabet grecki · Zobacz więcej »
Alkajos z Mityleny
Alkajos i Safona. Strona A attyckiego kalathosu czerwonofigurowego, V w. p.n.e. Alkajos z Mityleny (zlat. Alceusz, ur. ok. 620 p.n.e. w Mitylenie, zm. ok. 550 p.n.e.) − poeta starożytnej Grecji, przedstawiciel meliki lesbijskiej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Alkajos z Mityleny · Zobacz więcej »
Amfiteatr
Weronie Amfiteatr Flawijski na monecie Amfiteatr (łac. amphiteatrum, z gr. ἀμφιθέατρον 'podwójna widownia, w kształcie koła; połączenie dwóch teatrów półkolistych w jeden') – odkryta arena o kształcie elipsy lub koła, otoczona – najczęściej wznoszącymi się schodkowo – rzędami siedzeń dla widzów i przeznaczona do publicznych pokazów m.in.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Amfiteatr · Zobacz więcej »
Anakreont z Teos
Anakreont z Teos, Anakreon, łac. Anacreon (ur. ok. 570 p.n.e., zm. ok. 485 p.n.e.) – grecki poeta liryczny pochodzący z jońskiego miasta Teos.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Anakreont z Teos · Zobacz więcej »
Anaksymander
nazwyZgodnie z publikacjąJohn Mansley Robinson, ''An Introduction to Early Greek Philosophy'', Houghton and Mifflin, 1968. Anaksymander z Miletu (gr. Anaksimandros ho Milesios, ok. 610–546 p.n.e.) – starogrecki filozof i polityk, jeden z pierwszych jońskich filozofów przyrody, reprezentant szkoły milezyjskiej jako prawdopodobny uczeń Talesa i nauczyciel Anaksymenesa.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Anaksymander · Zobacz więcej »
Anaksymenes
Anaksymenes z Miletu (gr. Άναξιμένης, ur. ok. 585 p.n.e., zm. ok. 525 p.n.e.) – presokratejski joński filozof przyrody, uczeń Anaksymandra, należący do szkoły milezyjskiej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Anaksymenes · Zobacz więcej »
Aojda
Aojda na tle nieba Aojda (aoidos; od „oda” – pieśń) – w starożytnej Grecji śpiewak odwiedzający dwory arystokratów, w których umilał czas zgromadzonych na ucztach biesiadników.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Aojda · Zobacz więcej »
Apoftegmat
Apoftegmat (gr. apóphthegma, ~matos – sentencja, wypowiedź) – krótki utwór literacki, wierszowany lub prozatorski, prezentujący dowcipną, błyskotliwą, trafnąwypowiedź wybitnej postaci (np. władcy).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Apoftegmat · Zobacz więcej »
Apologia
Apologia (gr. ἀπολογία.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Apologia · Zobacz więcej »
Archiloch
Papirus z fragmentem dzieła Archilocha Archiloch (Archilochos) – poeta grecki z Paros, żyjący w 1.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Archiloch · Zobacz więcej »
Arystofanes
Arystofanes z Aten (gr., Aristophanes) (ok. 446–385 p.n.e.) – grecki komediopisarz, jeden z twórców komedii staroattyckiej, syn średnio zamożnego chłopa o imieniu Filippos.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Arystofanes · Zobacz więcej »
Ateny
Ateny (nowogr. Αθήνα, Athī́na (trl.), Atina (trb.); st.gr., Athēnai; łac. Athenae) – stolica i największe miasto Grecji, jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych Europy z zabytkami kultury antycznej i zarazem dziesiąty co do wielkości zespół miejski w Unii Europejskiej na poziomie 3,5 mln mieszkańców (cała metropolia ma blisko 4 miliony mieszkańców).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Ateny · Zobacz więcej »
Bakchylides
Bakchylides z Keos (ur. ok. 516 p.n.e. - zm. 450 p.n.e.) – liryczny poeta grecki, siostrzeniec poety Symonidesa z Keos.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Bakchylides · Zobacz więcej »
Ballada
Maria Wiik, „Ballada” (1898) Ballada – gatunek synkretyczny, łączący w sobie cechy liryki (nastrojowość, emocjonalność), epiki (fabuła, narrator) i dramatu (dialogi), którego tematem sąniezwykłe wydarzenia.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Ballada · Zobacz więcej »
Chór
Krakowa (2019) Chór – zespół muzyczny składający się z wokalistów wykonujący utwór jedno- lub wielogłosowy, a cappella bądź z akompaniamentem.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Chór · Zobacz więcej »
Decorum
Decorum – zasada zgodności treści z formą, inaczej jednorodność stylistyczna.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Decorum · Zobacz więcej »
Dialog (literatura)
Dialog – wypowiedź wielopodmiotowa, rozmowa dwóch lub większej liczby osób.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Dialog (literatura) · Zobacz więcej »
Diodor Sycylijski
Diodor Sycylijski na XIX-wiecznym fresku Diodor Sycylijski, Sycylijczyk (gr. Diodoros ho Sikeliotes; łac. Diodorus Siculus; ur. ok. 80 p.n.e. w Agyrium, zm. ok. 20 p.n.e.) – grecki historyk żyjący w epoce Cezara i Augusta.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Diodor Sycylijski · Zobacz więcej »
Dionizje
Dionizje – attyckie święta w starożytnej Grecji na cześć Dionizosa, boga wina (Bachusa) Początki Dionizji odnajduje się w ostatniej dekadzie szóstego wieku p.n.e., tuż po powstaniu demokracji ateńskiej, nazwa dionizyjskiej osady mogła więc wzbudzać wówczas uzasadniony entuzjazm, bowiem eleutheria oznacza po grecku „wolność”.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Dionizje · Zobacz więcej »
Dramat
Dziady'' Dramat (z gr. drâma, czyli „działanie, akcja”) – jeden z trzech rodzajów literackich (obok liryki i epiki).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Dramat · Zobacz więcej »
Dramat antyczny
Dramat antyczny – obejmuje utwory sceniczne ukształtowane w starożytnej Grecji.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Dramat antyczny · Zobacz więcej »
Dramat satyrowy
Figurka aktora grającego satyra, Luwr Dramat satyrowy – starożytna grecka odmiana komedii, przedstawiająca w sposób humorystyczny motywy i postacie mitologiczne (w późniejszym okresie także postacie współczesne, np. filozofów).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Dramat satyrowy · Zobacz więcej »
Druga sofistyka
Druga sofistyka – nurt intelektualny i literacki w kulturze i literaturze greckiej okresu cesarstwa rzymskiego zakładający odnowę dialektu attyckiego, którym posługiwali się ateńczycy przełomu V i IV w p.n.e., powrót do zainteresowań filozoficzno-lingwistycznych pierwszych sofistów i naśladowanie uczoności poetów aleksandryjskich.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Druga sofistyka · Zobacz więcej »
Dytyramb
Dytyramb (dithyrambos) – oda lub pieśń pochwalna o charakterze patetycznym, wzniosłym, niekiedy tragicznym; z czasem nabrał cech patetycznej poezji emocjonalnej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Dytyramb · Zobacz więcej »
Elegia
Williama-Adolphe’a Bouguereau, 1899. Elegia (gr. ἐλεγεία elegeia – pieśń żałobna) – utwór liryczny o treści poważnej, refleksyjny, utrzymany w tonie smutnego rozpamiętywania, rozważania lub skargi, dotyczący spraw osobistych lub problemów egzystencjalnych (przemijanie, śmierć, miłość); wyróżnia się elegie miłosne i patriotyczne.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Elegia · Zobacz więcej »
Empedokles
Empedokles z Akragas (gr. Empedokles ho Akragantinos, ur. ok. 494, zm. ok. 434 p.n.e.) – starogrecki uczony: uzdrowiciel, filozof, poeta i polityk.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Empedokles · Zobacz więcej »
Epigramat
Epigramat, epigram (epigramma „inskrypcja”) – krótki utwór poetycki w formie aforyzmu, wywodzący się z napisów informacyjnych w starożytnej Grecji zamieszczanych na grobach, pomnikach lub ofiarach wotywnych.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Epigramat · Zobacz więcej »
Epinikion
Epinikion (z gr. epiníkion – "dotyczący zwycięstwa") – w greckiej liryce chóralnej odmiana ody.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Epinikion · Zobacz więcej »
Epos
Homer, autor Iliady i Odysei, pionier eposu. Epos (gr. έπος, epos „słowo”), także: ‘epopeja’, ‘poemat heroiczny’, czasem również ‘poemat epicki’ – jeden z głównych i najstarszych gatunków epiki.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Epos · Zobacz więcej »
Epyllion
Epyllion (w gr. zdrobniała forma od epos) – w poezji greckiej i rzymskiej krótki utwór epicki pisany heksametrem lub dystychem elegijnym, poświęcony epizodowi mitologicznemu, związanemu z konkretnym bohaterem, często zawierający także wątek miłosny.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Epyllion · Zobacz więcej »
Eurypides
Eurypides (gr. Euripídēs, ur. około 480 p.n.e., zm. 406 p.n.e.) – jeden z najwybitniejszych dramaturgów starożytnej Grecji.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Eurypides · Zobacz więcej »
Ezop
''Aesopus moralisatus'', 1485 Ezop (gr. Aisopos) – grecki bajkopisarz pochodzący z Frygii w Azji Mniejszej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Ezop · Zobacz więcej »
Ferekydes z Syros
Ferekydes z Syros Ferekydes z Syros (VI wiek p.n.e.) – starogrecki myśliciel, pochodził z wyspy Siros, uznawany jest za pierwszego prozaika.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Ferekydes z Syros · Zobacz więcej »
Filozofia
Herrada z Landsbergu, ''Hortus deliciarum'', ''Philosophia et septem artes liberales'' Rembrandt, ''Medytujący filozof'', 1632 Auguste Rodin, ''Myśliciel'', 1902 Filozofia (od: – „miły, ukochany” i – „mądrość”, tłumaczone jako „umiłowanie mądrości”) – różnie definiowany element kultury umysłowej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Filozofia · Zobacz więcej »
Fokylides
Fokylides – starożytny poeta grecki z VI wieku p.n.e. Pochodził z Miletu.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Fokylides · Zobacz więcej »
Frynich
Frynich (gr. Phrynichos, łac. Phrynichus; VI/V w. p.n.e.) – jeden z pierwszych znanych greckich tragediopisarzy, aktor i polityk.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Frynich · Zobacz więcej »
Gatunek literacki
Gatunek literacki – forma utworu literackiego; jednostka klasyfikacyjna podrzędna względem rodzaju i nadrzędna do odmiany gatunkowej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Gatunek literacki · Zobacz więcej »
Gnom
Heinricha Schlitta. Gnom – legendarna lub baśniowa istota o niewielkim wzroście, mieszkająca zazwyczaj pod ziemią.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Gnom · Zobacz więcej »
Hamartia
Hamartia (gr. – wina, grzech, przewinienie), wina tragiczna – w tragedii starożytnej błędne rozpoznanie i fałszywa ocena własnej sytuacji przez bohatera.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Hamartia · Zobacz więcej »
Hekatajos z Miletu
Hekatajos, wł.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Hekatajos z Miletu · Zobacz więcej »
Heksametr daktyliczny
Heksametr daktyliczny (łac. versus hexameter dactylicus) – najstarsze znane metrum europejskiej poezji epickiej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Heksametr daktyliczny · Zobacz więcej »
Heraklit
Heraklit z Efezu (Herakleitos ho Ephesios), (ur. ok. 540 p.n.e., zm. ok. 480 p.n.e.) – presokratyczny filozof grecki, zaliczany do jońskich filozofów przyrody, urodzony w mieście Efez, w Jonii, u wybrzeży Azji Mniejszej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Heraklit · Zobacz więcej »
Herodot
Herodot z Halikarnasu (starogr., Herodotos ho Halikarnasseus) (ur. ok. 484 p.n.e. w Halikarnasie, obecnie Bodrum w Turcji, zm. ok. 426 p.n.e. w Turioj lub Atenach) – historyk grecki, zwany Ojcem historii, czasem także Ojcem geografii.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Herodot · Zobacz więcej »
Hezjod
Hezjod i muza Melpomena w lesie, Gustave Moreau Hezjod (gr., Esiodos) z Beocji – epik grecki.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Hezjod · Zobacz więcej »
Homer
''Homer i jego przewodnik'' – obraz Williama-Adolphe’a Bouguereau z 1874 roku Homer (Hómēros) (VIII wiek p.n.e.) – grecki pieśniarz wędrowny (aojda), epik, śpiewak i recytator (rapsod).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Homer · Zobacz więcej »
Hybris
Ceramika czarnofigurowa (550 r. p.n.e.) przedstawiająca Prometeusza odbywającego karę, przywiązanego do kolumny Hybris (gr. ὕβρις) – duma, buta, pycha rodowa lub majestat władcy, które uniemożliwiająprawidłowe rozpoznanie sytuacji, w której znalazł się bohater.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Hybris · Zobacz więcej »
Hymn
Hymn (z greckiego hýmnos – pieśń pochwalna) – uroczysta i podniosła pieśń pochwalna o apostroficznym charakterze wypowiedzi, komponowana na cześć bóstwa, szczególnej osoby, wydarzenia, ojczyzny (kraju), a także idei.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Hymn · Zobacz więcej »
Hymny homeryckie
Hymny homeryckie – zbiór pisanych heksametrem hymnów skierowanych do poszczególnych bogów greckich, które tradycja starożytna wiązała z postaciąHomera.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Hymny homeryckie · Zobacz więcej »
Ibykos
Pomnik pamięci Ibykosa w Reggio Calabria (antyczne Rhegion) Ibykos, gr. Ἴβυκος, łac. Ibycus (druga połowa VI wieku p.n.e.) – grecki poeta liryczny pochodzący z południowoitalskiego Rhegion (Rhegium).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Ibykos · Zobacz więcej »
Iliada
Iliada (gr. Iliás) – obok Odysei drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Iliada · Zobacz więcej »
Kallimach z Cyreny
Papirus z II wieku n.e. z fragmentem tekstu poematu ''Aitia'' Kallimach z Cyreny (Kallimachos ho Kyrenaios, ur. około 310 p.n.e. w Cyrenie, zm. około 240 p.n.e.) – uważany za największego poetę tzw.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Kallimach z Cyreny · Zobacz więcej »
Kanon (sztuka)
Leonarda da Vinci Albrechta Dürera Kanon (sztuka) – zespół wzorców, reguł i metod wytwarzania obowiązujących w danym okresie w odniesieniu do przedstawiania ludzkiej postaci, stylu architektonicznego lub wszelkich form artystycznych na określonym obszarze.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Kanon (sztuka) · Zobacz więcej »
Komedia starogrecka
Grecka maska komediowa z przełomu IV i III wieku p.n.e. Komedia starogrecka – ukształtowała się w V wieku p.n.e. Stała się jednym z podstawowych gatunków dramatu starożytnej Grecji, traktowanym jako opozycyjny do tragedii.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Komedia starogrecka · Zobacz więcej »
Korinna
Korinna z TanagryJako miejsce pochodzenia wskazywane sąrównież Teby (Słownik pisarzy antycznych, dz. cyt., s. 291).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Korinna · Zobacz więcej »
Ksenofanes
Ksenofanes z Kolofonu (gr. Ksenophanes; ur. ok. 570, zm. ok. 470 p.n.e.) – starożytny grecki filozof okresu przedsokratejskiego, wędrowny rapsod.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Ksenofanes · Zobacz więcej »
Ksenofont
Marsz dziesięciu tysięcy. Ksenofont (Ksenophon) z Aten (ok. 430 p.n.e. – ok. 355 p.n.e.) – grecki pisarz, historyk, żołnierz.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Ksenofont · Zobacz więcej »
Kultura egejska
Kultura egejska, Egea – termin określający trzy kultury rozwijające się na terenach Grecji (zarówno kontynentalnej jak i wyspach Morza Egejskiego) w III i II tysiącleciu p.n.e. (neolit i epoka brązu), czyli.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Kultura egejska · Zobacz więcej »
Liryka
liry Liryka (gr. lyrikós „odnoszący się do liry”) – jeden z trzech rodzajów literackich, obok dramatu i epiki.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Liryka · Zobacz więcej »
Logografowie jońscy
Logografowie jońscy (stgr. λογογράφοι lp. λογογράφος, od λόγος „opowieść” i γράφω „piszę”) – najstarsi kronikarze greccy z VI i V wieku p.n.e., poprzednicy uznanego za „ojca historii”, Herodota z Halikarnasu.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Logografowie jońscy · Zobacz więcej »
Melika
Melika (z – dotyczący śpiewu, muzyczny) – jeden ze składników melodii, dobór interwałów bez uwzględnienia rytmu.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Melika · Zobacz więcej »
Menander
Menander (Menandros, 342–291 p.n.e.) – starożytny poeta grecki, główny przedstawiciel komedii nowej i komedii charakterów.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Menander · Zobacz więcej »
Mimesis
hiperrealistyczny Mimesis (– przedstawienie, imitacja, podobieństwo, reprezentacja) – termin wywodzący się z filozofii starożytnej, oznaczający rodzaj relacji podobieństwa czy działania opartego na naśladownictwie.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Mimesis · Zobacz więcej »
Mitologia grecka
Mitologia grecka – zbiór mitów przekazywanych przez starożytnągreckątradycję opowieści o bogach i herosach, wyjaśniających miejsce człowieka w świecie, oraz samo funkcjonowanie świata, jego stworzenie i historię.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Mitologia grecka · Zobacz więcej »
Muzy
Muzy Muzy (lm gr. Moûsai, łac. Musae, lp. gr. Moúsa, łac. Musa) – w mitologii greckiej boginie sztuki i nauki.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Muzy · Zobacz więcej »
Oda (literatura)
Oda – gatunek liryczny, który charakteryzuje się wzniosłościątematu i stylu, sławi ideę, wydarzenie lub czas.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Oda (literatura) · Zobacz więcej »
Odyseja
języku greckim klasycznym Odyseja (gr. Odysseia) – epos grecki, przypisywany Homerowi, oparty na antycznej ustnej tradycji epickiej i spisany przypuszczalnie w VIII wieku p.n.e. Odyseja była przez Homera śpiewana wierszem, tzw.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Odyseja · Zobacz więcej »
Palinodia
Palinodia (gr. παλινωδία.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Palinodia · Zobacz więcej »
Parmenides
Parmenides z Elei (gr. Parmenides ho Eleates, ur. ok. 540 p.n.e., zm. ok. 470 p.n.e.) – grecki filozof, twórca szkoły elejskiej w Elei, wedle tradycji – słuchacz Ksenofanesa.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Parmenides · Zobacz więcej »
Patos (estetyka)
Patos, pathos (gr. páthos – „doświadczenie; uczucie; namiętność; cierpienie”) – jedna z kategorii estetycznych, stosowana w każdej dziedzinie sztuki, zwłaszcza w literaturze, muzyce i teatrze.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Patos (estetyka) · Zobacz więcej »
Pean (muzyka)
Pean (klas. gr.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Pean (muzyka) · Zobacz więcej »
Pieśń (gatunek literacki)
Pieśń – gatunek literacki poezji lirycznej, o genezie związanej z obrzędami i muzyką(pieśni ludowe, pieśni średniowieczne), od której stopniowo się uwolnił, stając się samodzielnąformąwyrazu.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Pieśń (gatunek literacki) · Zobacz więcej »
Pindar
Pindar (Píndaros, ur. między 522 a 518 p.n.e. w Kynoskefalaj pod Tebami, zm. m. 443 a 438 p.n.e. w Argos) – grecki twórca liryki chóralnej (oda) – wykonywanej przez chór przy akompaniamencie instrumentów dętych (aulos) lub strunowych (kitara).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Pindar · Zobacz więcej »
Pismo linearne B
Tabliczka z pismem linearnym B Tabliczka z Myken zapisująca ilość wełny do farbowania Pismo linearne B – pismo mykeńskie odczytane przez angielskich uczonych Michaela Ventrisa i Johna Chadwicka w 1953.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Pismo linearne B · Zobacz więcej »
Plutarch
Przypuszczalne popiersie portretowe Plutarcha z Delf(II-III w. n.e., muzeum w Delfach) Plutarch z Cheronei (gr., Plutarchos ho Chaironeus, ur. ok. 50 n.e., zm. ok. 125 n.e.) – jeden z największych pisarzy starożytnej Grecji, historyk, filozof-moralista oraz orator.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Plutarch · Zobacz więcej »
Poemat
Epos o Gilgameszu (przypuszczalnie XIII-XI w. p.n.e.) Poemat – dłuższy utwór wierszowany obejmujący ciąg wydarzeń tworzących fabułę lub grupę refleksji, opisów.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Poemat · Zobacz więcej »
Poemat heroikomiczny
Poemat heroikomiczny – utwór literacki, opierający się na połączeniu podniosłego stylu wypowiedzi z błahą, przyziemnątematyką, co tworzy efekt komiczny.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Poemat heroikomiczny · Zobacz więcej »
Poemat liryczny (liryka)
Poemat liryczny – gatunek liryczny stanowiący dużych rozmiarów utwór poetycki o tematyce osobistej i refleksyjnej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Poemat liryczny (liryka) · Zobacz więcej »
Poezja
Poezja Poezja (z gr., poíesis – tworzenie, wytwórczość, sztuka poetycka) – wieloznaczny termin, współcześnie stanowiący przede wszystkim określenie dzieł literackich nienapisanych proząlub synonim liryki.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Poezja · Zobacz więcej »
Polis
Polis (stgr., l.mn. – pierwotnie „miejsce warowne”) – forma państwa w starożytnej Grecji.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Polis · Zobacz więcej »
Pseudo-Longinos
Pseudo-Longinos (Pseudo-Longinus) – autor traktatu O wzniosłości (gr. Περὶ ὕψους, Peri hypsous), wpływowego dzieła teoretycznego o celach literatury.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Pseudo-Longinos · Zobacz więcej »
Rapsodowie
Clovis Cazes, ''Rapsod'', 1913 Rapsodowie (rhapsōidos) – wędrowni śpiewacy w starożytnej Grecji.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Rapsodowie · Zobacz więcej »
Retoryka
Justynian. Napis głosi: ''Retoryka (...) jest najcudowniejsząze wszystkich umiejętności''. Retoryka – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Retoryka · Zobacz więcej »
Safona
Safona, Safo, Sapfo (gr., łac. Sappho) – grecka poetka, żyjąca na przełomie VII i VI wieku p.n.e., przedstawicielka poezji lirycznej (liryka eolska).
Nowy!!: Literatura starogrecka i Safona · Zobacz więcej »
Siedmiu mędrców
Siedmiu mędrców – nazwa używana do określenia grupy wybitnych działaczy i reformatorów, żyjących w starożytnej Grecji pomiędzy końcem VII i połowąVI wieku p.n.e. Mędrcy działali w czasach bezpośrednio poprzedzających pojawienie się filozofii.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Siedmiu mędrców · Zobacz więcej »
Sielanka
''Sielanka'' Witolda Pruszkowskiego, 1880) Sielanka (bukolika, idylla, ekloga, skotopaska, pasterka) – gatunek literacki, utwór poetycki, przedstawiający w sposób wyidealizowany uroki życia wiejskiego.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Sielanka · Zobacz więcej »
Sofokles
Sofokles (gr.; ur. ok. 496 p.n.e. w Kolonos, zm. 406 p.n.e. w Atenach) – największy obok Ajschylosa i Eurypidesa tragik starożytnej Grecji.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Sofokles · Zobacz więcej »
Solon
Solon (gr.kl. Sólōn; ok. 635 – ok. 560 p.n.e.) – ateński mąż stanu, poeta i prawodawca, który przyczynił się w znaczący sposób do rozwoju ustroju demokratycznego.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Solon · Zobacz więcej »
Sparta (polis)
Sparta – znaczące miasto-państwo (polis) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Sparta (polis) · Zobacz więcej »
Starożytna Grecja
Starożytna Grecja – cywilizacja, która w starożytności rozwijała się w południowej części Półwyspu Bałkańskiego, na wyspach mórz Egejskiego i Jońskiego, wybrzeżach Azji Mniejszej, a później także w innych rejonach Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Starożytna Grecja · Zobacz więcej »
Strabon
Strabon Strabon (gr., ur. ok. 63 r. p.n.e. w Amasei, zm. ok. 24 r. n.e.) – grecki geograf, historyk i podróżnik.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Strabon · Zobacz więcej »
Strofa saficka
Strofa saficka (łac. stropha Sapphica) - typ strofy składającej się z trzech wersów jedenastozgłoskowych i czwartego pięciozgłoskowego.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Strofa saficka · Zobacz więcej »
Symonides
Symonides z Keos (ok. 556–468 p.n.e.) – liryk grecki pochodzący z wyspy Keos, pierwszy poeta, dla którego tworzenie poezji stało się źródłem utrzymania.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Symonides · Zobacz więcej »
Tales z Miletu
Tales z Miletu (gr. Thales ho Milesios; VII/VI w. p.n.e.) – grecki uczony: filozof, matematyk i astronom okresu przedsokratejskiego, przedstawiciel jońskiej filozofii przyrody.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Tales z Miletu · Zobacz więcej »
Teatr
Teatr Wielki w Warszawie, ok. 1890 Teatr Miejski w Kaliszu, ok. 1905 Teatr – rodzaj sztuki widowiskowej, w której aktor lub grupa aktorów na żywo przedstawia sztukę dla zgromadzonej publiczności.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Teatr · Zobacz więcej »
Teatr grecki
Teatr grecki – starogrecki typ amfiteatru, służący wystawianiu sztuk widowiskowych.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Teatr grecki · Zobacz więcej »
Teokryt
Teokryt (gr. Theokritos, około 310 p.n.e. – około 250 p.n.e.) – grecki poeta z Syrakuz, uważany za twórcę sielanki.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Teokryt · Zobacz więcej »
Tespis
Wóz Tespisa (Dzwonnica Giotta) Tespis z Ikarii (– Thespis; VI w. p.n.e.) – grecki poeta i aktor, twórca tragedii – aktora (odpowiadacza), dialogu z chórem.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Tespis · Zobacz więcej »
Tragedia
Melpomene, muza tragedii, z maskątragicznąJaworowie w 1619. Tragedia (łac. tragoedia, z gr. tragōdía, od wyrazów tragos „kozioł” i ōdḗ „pieśń”) – obok komedii i dramatu właściwego jeden z trzech podstawowych gatunków dramatu.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Tragedia · Zobacz więcej »
Tragedia starogrecka
Tragedie greckie powstawały od VI w. p.n.e. do okresu rzymskiego, wszystkie zachowane w całości sąjednak dziełami trzech wielkich tragików ateńskich V w. p.n.e. – Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Tragedia starogrecka · Zobacz więcej »
Tren (literatura)
Tren, lament, płacz (żałobny) – utwór liryczny o charakterze żałobnym, wywodzący się ze starogreckiej poezji funeralnej, blisko spokrewniony z elegią, a także epicedium; ważny element struktury tragedii greckiej; odmiana pieśni lamentacyjnej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Tren (literatura) · Zobacz więcej »
Tukidydes
Tukidydes Tukidydes z Aten (gr. Thukydides ho Athenaios; ur. między 471 a 460 p.n.e., zm. między 404 a 393 p.n.e.) – grecki historyk, autor monografii Wojna peloponeska.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Tukidydes · Zobacz więcej »
Tyran
Tyran (Dionizjos I) Tyran (gr. tyrannos) – osoba sprawująca nieograniczonąwładzę, często zdobytąniezgodnie z prawem.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Tyran · Zobacz więcej »
Tyrtajos
Tyrteusz, Tyrtajos, Tyrtej (Tyrtaios) – poeta, śpiewak grecki z VII wieku p.n.e.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Tyrtajos · Zobacz więcej »
Wieki ciemne (starożytność)
Wieki ciemne – okres w historii starożytnej Grecji, trwający od upadku kultury mykeńskiej (XII/XI wiek p.n.e.) do początku epoki archaicznej (IX/VIII wiek p.n.e.), podczas którego zaszły w świecie greckim zasadnicze zmiany, które zadecydowały o kształcie klasycznej cywilizacji greckiej.
Nowy!!: Literatura starogrecka i Wieki ciemne (starożytność) · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Literatura antycznej Grecji, Literatura starożytnej Grecji.