15 kontakty: Abhidharma, Buddyzm, Buddyzm tybetański, Congkhapa, Czittamatra, Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje, Gelug, Indie, Karma w buddyzmie, Madhjamaka, Nalanda, Prasangika, Sanskryt, Scholastyk, Swatantrika.
Abhidharma
Abhidharma (sanskr.; pali abhidhamma; chiń. 阿毘達磨 ebidamo; kor. 아비달마 abidarma; jap. apidarma, ahitatsuma; wiet. a-tì-đạt-ma) – termin znaczący właściwie „o dharmie”, tradycyjnie tłumaczony jednak jako „Najwyższa Dharma”.
Nowy!!: Madhjamika i Abhidharma · Zobacz więcej »
Buddyzm
„Koło Dharmy” – najczęściej spotykany buddyjski symbol. Flaga buddyjska Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcąjego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach.
Nowy!!: Madhjamika i Buddyzm · Zobacz więcej »
Buddyzm tybetański
Wylie: mkhas grub dge legs dpal bzang po; 1385–1438). Od słowa lama pochodzi określenie buddyzmu tybetańskiego jako lamaizmu Buddyzm tybetański (tyb.: བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན།, Wylie: bod brgyud nang bstan; określany też jako lamaizm, choć nazwa ta bywa odbierana jako pejoratywna i jest merytorycznie niesłuszna) – odmiana buddyzmu, która jest głównąreligiąTybetu i jego regionów sąsiadujących (np. Bhutanu, Nepalu, Sikkimu i Ladakhu) od czasu ustanowienia jej jako religii państwowej przez króla Trisong Decena (Wylie: khri srong lde btsan) panującego w Tybecie w okresie od roku 755 do 797.
Nowy!!: Madhjamika i Buddyzm tybetański · Zobacz więcej »
Congkhapa
klasztorze Kumbum (Chiny) przedstawiająca Tsongkhapę Je Tsongkhapa Losang Drakpa (tyb.: ཙོང་ཁ་པ།, Wylie: tsong kha pa, ZWPY: Zongkaba; ur. 1357, zm. 1419) – reformator i uczony buddyjski z Tybetu, założyciel szkoły Gelug.
Nowy!!: Madhjamika i Congkhapa · Zobacz więcej »
Czittamatra
Majtreję nauczającego traktatów o naturze buddy. Czittamatra – doktryna „tylko umysłu” w buddyzmie wywodząca się od przekazu nauk o naturze buddy Maitrei przekazanego przez Asangę (Indie, IV w.n.e) oraz rozpowszechnionego przez Vasubandhu (Indie, IV).
Nowy!!: Madhjamika i Czittamatra · Zobacz więcej »
Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje
Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje (wylie: 'jam mgon kong sprul blo gros mtha’ yas, ur. 1813 Kham, zm. 1899) – uczony, uważany za odnowiciela współczesnego buddyzmu tybetańskiego, pierwszy z linii Kongtruli tradycji Kagju zwany również Dziamgonem Kongtrulem Wielkim.
Nowy!!: Madhjamika i Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje · Zobacz więcej »
Gelug
Gelug (tyb. དགེ་ལུགས་པ།, Wylie: dge lugs pa, ZWPY: Gêlug-pa; nazwa po tybetańsku oznacza system szlachetności) – jedna z czterech głównych tradycji (szkół, obrządków) buddyzmu tybetańskiego nauczających hinajany, mahajany i wadżrajany.
Nowy!!: Madhjamika i Gelug · Zobacz więcej »
Indie
Indie (niezaakceptowana społecznie propozycja PAN z 1959 r.: India,, trl. Bhārat, trb. Bharat), Republika Indii (hindi: भारत गणराज्य, trl. Bhārat Gaṇarājya, trb. Bharat Ganaradźja; ang. Republic of India) – państwo położone w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego.
Nowy!!: Madhjamika i Indie · Zobacz więcej »
Karma w buddyzmie
Karma lub karman sanskr.
Nowy!!: Madhjamika i Karma w buddyzmie · Zobacz więcej »
Madhjamaka
Posążek przedstawiający nauczającego Nagardżunę, klasztor tybetański w Kullu, Indie. Madhjamaka, czyli „Droga Środka” (sanskryt: माध्यमक, Mādhyamaka, chiń. 中觀派 Zhōngguānpài lub 中道宗 Zhōngdàozōng; zwana też Śunyavada) – jest tradycjąnauk mahajany, na temat m.in.
Nowy!!: Madhjamika i Madhjamaka · Zobacz więcej »
Nalanda
Schemat klasztoru sporządzony na podstawie przeprowadzonych badań archeologicznych Nalanda (hindi: नालंदा, Nālandā) – buddyjski klasztor i uniwersytet założony w V wieku, w północno-wschodnich Indiach, na terenie dzisiejszego stanu Bihar.
Nowy!!: Madhjamika i Nalanda · Zobacz więcej »
Prasangika
Prasangika – jedna ze szkół madhjamaki, czyli tzw.
Nowy!!: Madhjamika i Prasangika · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Madhjamika i Sanskryt · Zobacz więcej »
Scholastyk
Scholastyk (łac. scholasticus) – od XII do XVIII wieku duchowny, będący członkiem kapituły, czyli kanonikiem, sprawujący nadzór nad szkołami w swojej diecezji.
Nowy!!: Madhjamika i Scholastyk · Zobacz więcej »
Swatantrika
Bhavavivekę (Vi w n.e.), kluczowąpostać dla współczesnej madhjamaki Swatantrika – jedna ze szkół madhjamaki, czyli tzw.
Nowy!!: Madhjamika i Swatantrika · Zobacz więcej »