Szybszy dostęp niż przeglądarce!
20 kontakty: Aleksander I Romanow, Archimandryta, Atanazy Brzeski, Brześć, Cerkiew (budynek), Eparchia mińska, Hiob (Potiomkin), Igumen, III rozbiór Polski, Klasztor, Monaster, Monaster św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim, Monaster Trójcy Świętej w Drohiczynie, Monaster Trójcy Świętej w Słucku, Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Zabłudowie, Prawosławie, Rosyjski Kościół Prawosławny, Sobór św. Symeona w Brześciu, Twierdza Brzeska, Unia brzeska.
Aleksander I Romanow
Aleksander I Pawłowicz (ur. w Petersburgu, zm. w Taganrogu) – cesarz Rosji od 1801, wielki książę Finlandii od 1809, król Polski od 1815 (Królestwo Polskie), syn Pawła I z dynastii Romanowów, starszy brat księcia Konstantego oraz Mikołaja, swojego następcy na tronie Rosji.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Aleksander I Romanow · Zobacz więcej »
Archimandryta
Archimandryta (gr. ἀρχιμανδρίτης archimandrites – "przełożony owczarni" od ἀρχι- archi- – "pierwszy" oraz μάνδρα mándra – "zagroda, owczarnia") – w okresie wczesnego chrześcijaństwa opiekun klasztorów na terenie danej diecezji.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Archimandryta · Zobacz więcej »
Atanazy Brzeski
Atanazy Brzeski (Atanazy Filipowicz lub Filippowicz, biał. Апанас Філіповіч, Афанасій Філіповіч; (ur. ok. 1597, zm. 5 września 1648 w Arkadii) – mnich prawosławny, przełożony monasteru św. Symeona Słupnika w Brześciu, święty męczennik prawosławny. Po ukończeniu szkoły prowadzonej przez bractwo prawosławne w Wilnie pracował jako prywatny nauczyciel na dworach szlacheckich, m.in. był wychowawcąJana Faustyna Łuby na dworze kanclerza litewskiego Lwa Sapiehy. W 1627 został postrzyżony na mnicha w monasterze Świętego Ducha w Wilnie, natomiast w 1632 przyjął święcenia kapłańskie. Przez kolejne trzy lata kierował jako przełożony monasterem Dubojskim pod Pińskiem, do momentu, gdy został on zamknięty na polecenie Albrychta Stanisława Radziwiłła. Udał się wówczas do monasteru Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Kupiatyczach, gdzie działał na rzecz wzmocnienia kultu Kupiatyckiej Ikony Matki Bożej. W 1637 wyjechał do Moskwy, by prosić cara Michała o wsparcie finansowe dla monasteru oraz o pomoc dla prawosławnych w Rzeczypospolitej. W 1643 udał się do Warszawy, by odebrać od króla Władysława IV przywilej zezwalający na budowę nowych prawosławnych obiektów sakralnych w Brześciu oraz potwierdzający prawa brzeskiego bractwa prawosławnego. Dokument ten nie został potwierdzony przez kanclerza Albrychta Stanisława Radziwiłła. Wówczas Atanazy wystąpił z oficjalnąskargąw sejmie, domagając się likwidacji unii i wspierania „prawdziwej wiary greckiej”. Został aresztowany, po czym zmuszony do wyjazdu do Kijowa. Chociaż metropolita kijowski Piotr nakazał mu powstrzymanie się od publicznych ataków na Kościół unicki, w dalszym ciągu potępiał unię w głoszonych kazaniach. W 1645 został ponownie aresztowany. Z więzienia wystosował pismo do króla Władysława IV, wzywając go do likwidacji unii. Władca uznał go za nieszkodliwego i nakazał jego zwolnienie, polecając jednak metropolicie kijowskiemu nadzorowanie go. Po śmierci metropolity Piotra w 1647 duchowny wrócił do Brześcia. Tam rok później został aresztowany. Zarzucono mu dalsze atakowanie unii i spiskowanie z Kozakami przeciwko Rzeczypospolitej. We wrześniu 1648 został bez sądu rozstrzelany. Kult Atanazego jako męczennika pojawił się krótko po jego śmierci. Formalna kanonizacja nastąpiła najpóźniej w XIX w. Szczególnym ośrodkiem kultu duchownego pozostawał Brześć, jego relikwie w latach 1894–1915 znajdowały się także w monasterze w Leśnej. Po rewolucji październikowej kult ten osłabł. Jego ożywienie nastąpiło na niepodległej Białorusi oraz po 1996 w Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym. Na Białorusi głównym ośrodkiem kultu Atanazego jest Brześć, natomiast w Polsce – cerkiew Świętych Cyryla i Metodego w Białej Podlaskiej.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Atanazy Brzeski · Zobacz więcej »
Brześć
Brześć, do 1923 Brześć Litewski, Brześć nad Bugiem (Brest, Bieraście;,, Brest, Bieriestje) – miasto w południowo-zachodniej części Białorusi, u ujścia Muchawca do Bugu, siedziba administracyjna obwodu brzeskiego i rejonu brzeskiego.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Brześć · Zobacz więcej »
Cerkiew (budynek)
Sobór Mądrości Bożej w Kijowie Cerkiew (sobór) Wasyla Błogosławionego w Moskwie Cerkiew św. Michała Archanioła w Bystrem Króliku Wołoskim, Beskid Niski Białymstoku Tomaszowie Lubelskim Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy i św. Jana Teologa w Supraślu Włodzimierzu SalonikachCerkiew (z gr. kyriaké, Κυριακη (οικια) „(dom) Pana”, w uzupełnieniu do eklezja „zgromadzenie”, później „świątynia”, „kościół”) – budynek przeznaczony do sprawowania nabożeństw w cerkwi prawosławnej lub unickiej (greckokatolickiej).
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Cerkiew (budynek) · Zobacz więcej »
Eparchia mińska
Eparchia mińska na tle podziału administracyjnego Egzarchatu Białoruskiego Eparchia mińska – główna eparchia Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego obejmująca Mińsk i rejon miński obwodu mińskiego.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Eparchia mińska · Zobacz więcej »
Hiob (Potiomkin)
Hiob, imię świeckie: Jakow Pietrowicz Potiomkin (ur. w Nichołażu, zm.) – rosyjski biskup prawosławny.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Hiob (Potiomkin) · Zobacz więcej »
Igumen
Igumen, ihumen (gr. ἡγούμενος, 'hēgoúmenos' - "idący na przedzie, wiodący"; mac. i bułg. игумен, 'igumen'; ros. игумен, 'igumien'; ukr. ігумен, 'ihumen'; biał. ігумен, 'ihumien') – w prawosławiu oraz w katolickich Kościołach wschodnich przełożony samodzielnego monasteru lub domu zakonnego, odpowiednik katolickiego przeora.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Igumen · Zobacz więcej »
III rozbiór Polski
Ziemie polskie po III rozbiorze III rozbiór Polski – cesja terytorium Rzeczypospolitej Obojga Narodów dokonana w 1795 r. na rzecz Królestwa Prus, Monarchii HabsburgówAustria jako państwo pojawiła się dopiero w 1804 r. i Imperium Rosyjskiego.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i III rozbiór Polski · Zobacz więcej »
Klasztor
Opactwo Cystersów w Henrykowie Klasztor benedyktyński na Monte Cassino – widok z Polskiego Cmentarza Wojennego Klasztor (z, od – miejsce zamknięte) – budynek lub zespół budynków, w którym mieszkająwspólnoty religijne zakonników albo zakonnic.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Klasztor · Zobacz więcej »
Monaster
Siergieja Prokudina-Gorskiego Zatoce Kotorskiej. górze Athos Chilandar Monaster albo monastyr (ze staroruskiego od gr. monasterion) – tradycyjna nazwa klasztoru w Kościołach wschodnich.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Monaster · Zobacz więcej »
Monaster św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim
Monaster św.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Monaster św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim · Zobacz więcej »
Monaster Trójcy Świętej w Drohiczynie
Monaster Trójcy Świętej – prawosławny męski klasztor w Drohiczynie działające od początku XVI w. do 1823, w 1905 reaktywowany jako żeński, funkcjonował do 1915 jako filia monasteru Narodzenia Matki Bożej w Krasnymstoku.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Monaster Trójcy Świętej w Drohiczynie · Zobacz więcej »
Monaster Trójcy Świętej w Słucku
Krzyż upamiętniający miejsce po monasterze Monaster Trójcy Świętej – prawosławny męski klasztor w Słucku, założony przed XIII w. i zniszczony na polecenie władz stalinowskich w latach 30.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Monaster Trójcy Świętej w Słucku · Zobacz więcej »
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Zabłudowie
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej – męski klasztor prawosławny w Zabłudowie, funkcjonujący od I połowy XVII w. do 1824.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Zabłudowie · Zobacz więcej »
Prawosławie
Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Prawosławie · Zobacz więcej »
Rosyjski Kościół Prawosławny
Monogram Patriarchy Moskiewskiego i całej Rusi, Cyryla Rosyjski Kościół Prawosławny – autokefaliczny Kościół prawosławny działający na terytorium Rosji i większości państw byłego ZSRR (poza Gruzją), największa pod względem liczby wiernych lokalna Cerkiew prawosławna. Jej zwierzchnik nosi tytuł patriarchy moskiewskiego i całej Rusi; od 2009 r. urząd ten sprawuje Cyryl. Pierwsza chrześcijańska metropolia obrządku wschodniego na ziemiach wschodniosłowiańskich powstała wraz z chrztem Rusi Kijowskiej. Wskutek najazdu mongolskiego na Ruś Kijowskąi zniszczenia samego Kijowa w 1299 metropolita Maksym przeniósł swojąsiedzibę do Włodzimierza nad Klaźmą, następnie została ona przeniesiona do Moskwy. W 1448 metropolia moskiewska jednostronnie ogłosiła niezależność od Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Jej autokefalia została przez Konstantynopol potwierdzona w 1589 r. wraz z nadaniem rangi patriarchatu. W połowie XVII w. w Rosyjskim Kościele Prawosławnym doszło do rozłamu wskutek odrzucenia przez część duchowieństwa i wiernych reformy liturgicznej patriarchy Nikona (jej przeciwnicy nazywani sąstaroobrzędowcami). W 1721 r. Piotr I zniósł patriarchat moskiewski, powołując do życia Świątobliwy Synod Rządzący kierowany przez świeckiego oberprokuratora, co oznaczało całkowite podporządkowanie Kościoła państwu. Niezależność Cerkiew odzyskała po rewolucji lutowej i obaleniu caratu w marcu 1917 r. (wkrótce odtworzono też patriarchat), lecz natychmiast po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) została poddana zmasowanym prześladowaniom przez władze radzieckie, które poprzez masowe aresztowania duchownych, konfiskatę majątków cerkiewnych (w tym instrumentów liturgicznych i ikon), zamykanie i burzenie cerkwi i represje wobec wiernych doprowadziły na przełomie lat 20/30. XX wieku do faktycznego sparaliżowania działalności Cerkwi. Rosyjski Kościół Prawosławny odbudował swoje struktury za zgodąwładzy sowieckiej po 1943 roku, a w pełni po rozpadzie ZSRR w 1991 r., jednak faktyczne uczestnictwo osób deklarujących przynależność do niego w obrzędach cerkiewnych nadal jest niewielkie.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Rosyjski Kościół Prawosławny · Zobacz więcej »
Sobór św. Symeona w Brześciu
Sobór św.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Sobór św. Symeona w Brześciu · Zobacz więcej »
Twierdza Brzeska
Plan Twierdzy Brześć i otaczających jąfortów z 1912 roku Hasła Łódzkiego” z 5 października 1930 roku, nawiązujący do sprawy uwięzionych posłów opozycji w twierdzy, nazywając jąnajmodniejszym uzdrowiskiem Most na Bugu pod więzieniem śledczym w Brześciu cytadeli twierdzy brzeskiej 16 września 1939 Twierdza Brzeska, Twierdza Brześć (Bresckaja krepasć;, Briestskaja kriepost´) – zespół fortyfikacji wzniesionych przez Imperium Rosyjskie w pierwszej połowie XIX wieku przy ujściu rzeki Muchawiec do Bugu, na terenie Brześcia Litewskiego, po przesunięciu miasta o około 2 km na wschód.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Twierdza Brzeska · Zobacz więcej »
Unia brzeska
Cerkiew św. Mikołaja w Brześciu, gdzie została podpisana unia brzeska. Ryc. z XVIII wieku Unia brzeska – połączenie Cerkwi prawosławnej z Kościołem łacińskim w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, dokonane w Brześciu Litewskim w 1596 roku.
Nowy!!: Monaster św. Symeona Słupnika w Brześciu i Unia brzeska · Zobacz więcej »
