Szybszy dostęp niż przeglądarce!
32 kontakty: Anatolia, Artemidor (geograf), Asyria, Azja Mniejsza, Fasis, Frygia, Frygijczycy, Fryksos, Gog i Magog, Henry Rawlinson (archeolog), Hetyci, Ino, Jafet, Józef Flawiusz, Język gruziński, Język hebrajski, Kapadocja, Kolchida, Kserkses I, Leukotea (bogini), Ludy Morza, Meszek, Midas, Mitrydates VI Eupator, Ormianie, Półwysep Bałkański, Pliniusz Starszy, Poti, Sargon II, Strabon, Tiglat-Pileser I, Trakowie.
Anatolia
data dostępu.
Nowy!!: Muszkowie i Anatolia · Zobacz więcej »
Artemidor (geograf)
Papirus Artemidora Artemidor z Efezu (gr. Ἀρτεμίδωρος, Artemídōros, łac. Artemidorus, Artemidorus Ephesius, II/I wiek p.n.e. – grecki geograf, podróżnik i poseł, którego akme przypadało na lata 104-100 r. p.n.e. Został wybrany posłem przez mieszkańców Efezu do Rzymu w sprawie dochodów z dwóch jezior leżących obok ujścia rzeki Kaystros (tur. Küçük Menderes – Mały Meander). Należały one do świątyni Artemidy. Zagarnięte przez królów hellenistycznych, zostały oddane przez Rzym, jednak niebawem publikanie zabrali je siłą. Artemidor, jako poseł, wywiązał się ze swego zadania. Dzięki niemu Efez odzyskał zwrot jezior oraz władzę nad zbuntowanym regionem Herakleotis. Miasto będąc wdzięczny Artemidorowi, wystawiło mu złoty wizerunek w świątyni (Strabon, Geografia, XIV 1,26). Markianos z Heraklei, powołując się na Menipposa, stwierdził, że Artemidor widział Gadejrę, ocean za Słupami Heraklesa oraz Hiszpanię. Z pewnościąbył w Aleksandrii. Artemidor napisał Geofrafumena (gr. Γεωγραφούμενα, Geōgrafoúmena), dzieło liczące jedenaście ksiąg. Ten typ dzieła, w przeciwieństwie do geografii, nie wymagał znajomości od autora pomiarów astronomicznych i wyliczeń matematycznych. Zachowały się z tego dzieła tylko obszerne fragmenty w Geografii Strabona – bezpośrednie lub za pośrednictwem Posejdoniosa z Rodos. Cytowali to dzieło także Pliniusz Starszy, Stefanos z Bizancjum oraz Markianos z Heraklei (V w. n.e.), epitomator dzieła Artemidora, zachowanego także we fragmentach. Dzieło Artemidora wykorzystywali także Agathemeros oraz Pauzaniasz. Pierwsza księga stanowiła wstęp do dzieła, opisując wielkość ojkumene („obszar zamieszkany”) oraz dzieje odkryć zachodnich i północnych rejonów Europy. Druga księga traktowała o Hiszpanii, trzecia o Galii, czwarta o Italii, piąta o Grecji z wyspami. W księdze VI opisywał północnączęść Grecji, Macedonię, Trację oraz wybrzeża Morza Czarnego po Tanais. Siódma księga przedstawiała Afrykę wraz z Libią. Pozostałe zaś księgi traktowały o Azji, do której zaliczał także Egipt. W księdze VIII Artemidor opisał Egipt, Etiopię, Nubię oraz Arabię, w IX Indie, Partię, Fenicję i południowąAzję Mniejszą, zaś pozostałączęść opisał w księdze X. Ostatnia księga XI traktowała o terenach, leżących na południowych i wschodnich wybrzeżach Morza Czarnego. Dzieło nie podawało tylko suche informacje geograficzne o miejscowościach oraz odległościach. Zanotowało także dane etnograficzne, o florze i faunie, a może nawet historyczne. Artemidor zamieszczał informacje z własnych obserwacji oraz z dzieł m.in. Hekatajosa z Miletu, Ktezjasza z Knidos, Efora, Timajosa, Timosthenesa, Eratostenesa, Polibiusza oraz Agatarchidesa z Knidos. Niedawno odkryto obszerne fragmenty jego dzieła, w formie tzw. papirusu Artemidora. Znaleziono go wewnątrz egipskiej trumny, gdzie służył za kartonaż (wypełnienie). Wydano je w krytycznym opracowaniu w 2008 r. Ten około trzymetrowej długości papirus został napisany w I w., być może w Aleksandrii. Zawiera m.in. pierwsząmapę Półwyspu Iberyjskiego i wiele innych różnego typu ilustracji, np. prawdziwych zwierząt, jak i mitycznych. Mapa jest niekompletna i nie ma nazwy. Papirus został następnie zapewne sprzedany jako makulatura. Papirus - który został kupiony przez fundację na 3.369.850 dolarów - jest obecnie własnościąturyńskiego Banco di San Paolo. Nadal się tocządyskusje nad autentycznościąpapirusu. Sąpoważne argumenty, że mamy tu do czynienia z XIX-wiecznym, sprytnym fałszerstwem. W 2007 r. badania przeprowadzone przez L. Canforę stwierdziły, że tekst nie może być papirusem z tekstem Artemidora, lecz został sfałszowany, być może przez Konstantyna Simonidesa.
Nowy!!: Muszkowie i Artemidor (geograf) · Zobacz więcej »
Asyria
Asyria (akad. māt Aššurki) – starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii istniejące od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e.
Nowy!!: Muszkowie i Asyria · Zobacz więcej »
Azja Mniejsza
Kompozycja zdjęć satelitarnych obejmująca Azję Mniejsząen Azja Mniejsza – rozległy półwysep na zachodniej granicy Azji, otoczony morzami Czarnym od północy, Marmara od północnego zachodu, Egejskim od zachodu i Śródziemnym od południa.
Nowy!!: Muszkowie i Azja Mniejsza · Zobacz więcej »
Fasis
Fasis – starożytne miasto, kolonia Miletu założona w VI w. p.n.e. w czasie wielkiej kolonizacji na wybrzeżu Kolchidy przy ujściu Rioni, na Nizinie Kolchidzkiej.
Nowy!!: Muszkowie i Fasis · Zobacz więcej »
Frygia
Mapa Azji Mniejszej Frygia jako prowincja rzymska Frygowie Frygia (łac. Phrygia) – starożytna kraina w zachodniej części Azji Mniejszej, położona między Bitynią, Myzją, Lidią, Karią, Lycją, Pamfilią, Lykaoniąi Galacją.
Nowy!!: Muszkowie i Frygia · Zobacz więcej »
Frygijczycy
Frygijczycy albo Frygowie – starożytny lud indoeuropejski pochodzący z Bałkanów.
Nowy!!: Muszkowie i Frygijczycy · Zobacz więcej »
Fryksos
Fryksos (także Friksos, gr. Phríxos, łac. Phrixus) – w mitologii greckiej syn Atamasa i Nefele, brat Helle; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
Nowy!!: Muszkowie i Fryksos · Zobacz więcej »
Gog i Magog
Gog i Magog – postać oraz kraina lub naród występujące w Biblii w kontekście apokaliptycznym.
Nowy!!: Muszkowie i Gog i Magog · Zobacz więcej »
Henry Rawlinson (archeolog)
Henry Creswicke Rawlinson (ur. 11 kwietnia 1810 w Chadlington, zm. 5 marca 1895 w Londynie) – brytyjski asyrolog, dyplomata; w 1836 odkrył, skopiował i odczytał inskrypcję z Behistun.
Nowy!!: Muszkowie i Henry Rawlinson (archeolog) · Zobacz więcej »
Hetyci
Płaskorzeźba króla Tudhalijasa IV w Yazılıkaya pod HattusąProcesja 12 bogów świata podziemnego; płaskorzeźba z Yazılıkaya Hetyci (biblijni חתי lub HTY) – lud posługujący się indoeuropejskim językiem hetyckim, który około XVII wieku p.n.e. stworzył potężne państwo z centrum w Hattusa (dzisiejsze Boğazkale) w Anatolii.
Nowy!!: Muszkowie i Hetyci · Zobacz więcej »
Ino
Ino (gr. Inṓ, łac. Ino) – w mitologii greckiej królewna tebańska, córka Kadmosa i Harmonii, druga żona beockiego króla Orchomenos Atamasa, macocha Fryksosa i Helle, matka Learchosa i Melikertesa.
Nowy!!: Muszkowie i Ino · Zobacz więcej »
Jafet
150px Jafet (hebr. יֶפֶת/יָפֶת) – według biblijnej Księgi Rodzaju jeden z trzech synów Noego, brat Sema i Chama, symboliczny przodek Indoeuropejczyków lub szerzej, ludów Północy.
Nowy!!: Muszkowie i Jafet · Zobacz więcej »
Józef Flawiusz
Biblioteki Narodowej Józef Flawiusz (ur. 37, zm. po 94) – żydowski historyk pochodzący z rodu kapłańskiego – z klasy Joariba, pierwszej klasy kapłańskiej w Izraelu.
Nowy!!: Muszkowie i Józef Flawiusz · Zobacz więcej »
Język gruziński
Język gruziński (gruz.) – język kartwelski, używany przez ok.
Nowy!!: Muszkowie i Język gruziński · Zobacz więcej »
Język hebrajski
Język hebrajski (hebr., trb.) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim.
Nowy!!: Muszkowie i Język hebrajski · Zobacz więcej »
Kapadocja
Miasto Ortahisar – Światowe Dziedzictwa UNESCO Kapadocja – kraina historyczna w środkowej Turcji w centralnej części Anatolii, znana przede wszystkim z charakterystycznych form tufowych, tworzących „księżycowy” krajobraz, oraz z domów i kościołów wykutych w tych wulkanicznych skałach.
Nowy!!: Muszkowie i Kapadocja · Zobacz więcej »
Kolchida
Kolchida (Kolchis, dopełniacz Kolchidos, gruz. კოლხეთი Kolcheti) – historyczna nazwa krainy leżącej na wybrzeżu Morza Czarnego, na terenie obecnej Gruzji.
Nowy!!: Muszkowie i Kolchida · Zobacz więcej »
Kserkses I
url.
Nowy!!: Muszkowie i Kserkses I · Zobacz więcej »
Leukotea (bogini)
Leukotea (gr. Λευκοθέα „Biała bogini”, łac. Leucothea) – bogini morska w mitologii greckiej, czczona później także przez Rzymian.
Nowy!!: Muszkowie i Leukotea (bogini) · Zobacz więcej »
Ludy Morza
Egipt Ludy Morza – termin peuples de la mer spopularyzowany przez francuskiego egiptologa Gastona Maspero na określenie przemieszczających się i wojowniczych grup ludności bliżej nieznanego pochodzenia, które doprowadziły do wielkiej destabilizacji starożytnego Bliskiego Wschodu i zagroziły państwu faraonów na przełomie XIII i XII wieku p.n.e. Wiele wskazuje na to, że to właśnie Ludy Morza zapoczątkowały wielkie przemiany polityczne, kulturowe i etniczne we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Muszkowie i Ludy Morza · Zobacz więcej »
Meszek
Meszek, Meszech, Mosoch (hebr. משך) – postać starotestamentowa z Księgi Rodzaju, jeden z synów Jafeta (Rdz 10,2).
Nowy!!: Muszkowie i Meszek · Zobacz więcej »
Midas
thumb Midas (gr. Μίδας Mídas, w źródłach asyryjskich Mita; VIII wiek p.n.e.) – władca Frygii, bohater wielu mitów greckich.
Nowy!!: Muszkowie i Midas · Zobacz więcej »
Mitrydates VI Eupator
Mitrydates VI Eupator (ur. 132 p.n.e., zm. 63 p.n.e.) – król Pontu z dynastii Mitrydatydów, panował w latach 120-63 p.n.e., władca Bosporu od około 107 do 63 p.n.e.
Nowy!!: Muszkowie i Mitrydates VI Eupator · Zobacz więcej »
Ormianie
Ormianie (Hajér) – naród indoeuropejski zamieszkujący początkowo obszar Zakaukazia i Wyżyny Armeńskiej, posługujący się językiem ormiańskim.
Nowy!!: Muszkowie i Ormianie · Zobacz więcej »
Półwysep Bałkański
Półwysep Bałkański jako region na południe od linii Triest – Odessa Historia Bałkan od 1800 do 2008 Półwysep Bałkański, skrótowo Bałkany – półwysep w Europie Południowej.
Nowy!!: Muszkowie i Półwysep Bałkański · Zobacz więcej »
Pliniusz Starszy
Gajusz Pliniusz Starszy. XIX-wieczne wyobrażenie Naturalis historia Gaius Plinius Secundus zwany Starszym (Maior) (ur. 23 r. n.e. w Comum Novum, dzisiaj Como we Włoszech, zm. 25 sierpnia 79 n.e. w Stabiach, dzisiaj Castellammare di Stabia) – historyk i pisarz rzymski.
Nowy!!: Muszkowie i Pliniusz Starszy · Zobacz więcej »
Poti
Sobór Poti (dawniej gr. Fasis) – miasto w Gruzji, w regionie Megrelia-Górna Swanetia.
Nowy!!: Muszkowie i Poti · Zobacz więcej »
Sargon II
Sargon II, właśc.
Nowy!!: Muszkowie i Sargon II · Zobacz więcej »
Strabon
Strabon Strabon (gr., ur. ok. 63 r. p.n.e. w Amasei, zm. ok. 24 r. n.e.) – grecki geograf, historyk i podróżnik.
Nowy!!: Muszkowie i Strabon · Zobacz więcej »
Tiglat-Pileser I
Zasięg terytorialny królestwa średnioasyryjskiego w okresie jego największego rozwoju (koniec XIII – początek XI w. p.n.e.) Tiglat-Pileser I, właśc.
Nowy!!: Muszkowie i Tiglat-Pileser I · Zobacz więcej »
Trakowie
p.n.e. (wizja współczesnego artysty) Tereny zamieszkiwane przez Traków Trakowie – lud indoeuropejski zamieszkujący wschodniączęść Półwyspu Bałkańskiego – obszar ograniczony od zachodu rzekami Wielka Morawa i Wardar, od wschodu Morzem Czarnym, od północy Dunajem, na południu natomiast Morzem Egejskim.
Nowy!!: Muszkowie i Trakowie · Zobacz więcej »
