Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Darmowy
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły

Indeks Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły

Jana Tarły po scaleniu i konserwacji w 2010 Portalowyod łac. porta – wrota, drzwi.

51 kontakty: Akademie sztuk pięknych w Polsce, Alegoria, Atlant, Atrybut (sztuka), Łacina, Życie Warszawy, Barok, Cenotaf, Collegium Nobilium pijarów w Warszawie, Eschatologia chrześcijańska, Faustyn Juliusz Cengler, Gazeta Wyborcza, Herma, Hrabia, Iwan Paskiewicz, Jan Jerzy Plersch, Jan Tarło (1684–1750), Jerzy Stanisław Majewski, Katedra polowa Wojska Polskiego, Kościół Matki Bożej Łaskawej w Warszawie, Marmur, Monstrancja, Namiestnik (Królestwo Polskie), Opole Lubelskie, Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu Lubelskim, Personifikacja, Pijarzy, Powstanie listopadowe, Putto, Relacja rodzinna, Rokoko, Rosyjski Kościół Prawosławny, Rzeczpospolita (gazeta), Stanisław Konarski, Topór (herb szlachecki), Trąbka, Tygodnik Illustrowany, Ulica Długa w Warszawie, Warszawa, Wiara, Wydawnictwo Naukowe PWN, Zakrystia, 1752, 1753, 1773, 1834, 1864, 1865, 1944, 2010, ..., 4 lutego. Rozwiń indeks (1 jeszcze) »

Akademie sztuk pięknych w Polsce

Akademia sztuk pięknych (ASP) – uczelnia kształcąca na kierunkach powiązanych z szeroko rozumianąsztuką, w obrębie dziedziny: sztuki plastyczne, która obecnie dzieli się na dyscypliny: „sztuki piękne”, „sztuki projektowe” i „konserwacja i restauracja dzieł sztuki”.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Akademie sztuk pięknych w Polsce · Zobacz więcej »

Alegoria

Eugène Delacroix, ''Wolność wiodąca lud na barykady'' (1830), Luwr Włodzimierz Tetmajer, alegoria Polski umarłej (1909), katedra św. Mikołaja Biskupa w Kaliszu Alegoria cenzury w krajach komunistycznych Alegoria (allēgoría, od allēgoréo „mówię w przenośni, obrazowo” z ἄλλος allos „inny, różny” i ἀγορεύω agoreuo „przemawiać w zgromadzeniu” z ἀγορά agora „zgromadzenie”) w literaturze i sztukach plastycznych – obraz plastyczny lub słowny przedstawiający pojęcie, ideę, myśl lub wydarzenie przy pomocy obrazu o charakterze przenośnym lub symbolicznym, np.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Alegoria · Zobacz więcej »

Atlant

Kanałowa 17) Atlant (lm. atlanty; także gigant, telamon, herkulant, gr. átlas, átlantos) – postać muskularnego mężczyzny podtrzymującego głową, barkami lub rękami element architektoniczny (np. belkowanie, strop, balkon itp.), podpora zastępująca filar, kolumnę.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Atlant · Zobacz więcej »

Atrybut (sztuka)

Jana Ewangelisty z atrybutami (zwój i pióro, orzeł) Atrybut – znak rozpoznawczy bohatera, bóstwa lub też postaci świętego.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Atrybut (sztuka) · Zobacz więcej »

Łacina

Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Łacina · Zobacz więcej »

Życie Warszawy

„Życie Warszawy” – dziennik ukazujący się w Warszawie od 15 października 1944 do 17 grudnia 2011.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Życie Warszawy · Zobacz więcej »

Barok

Fara poznańskaAnnibale Carracci, ''Domine, quo vadis'' Kościół Il Gesù w RzymieAndrea Pozzo, ''Apoteoza św. Ignacego'' Bartolomé Esteban Murillo, ''Immaculata'' Pałac w WilanowieBarok (prawdopodobnie z port. barroco – perła o nieregularnym kształcie, z wł. – dziwność, nietypowość) – główny kierunek w kulturze europejskiej, którego trwanie datuje się od końca XVI wieku do XVIII wiekuCz.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Barok · Zobacz więcej »

Cenotaf

bitwy pod WarnąCenotaf (kenotaf, kenotafium) – symboliczny grobowiec, wznoszony ku czci zmarłego (nie zawierający jego szczątków).

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Cenotaf · Zobacz więcej »

Collegium Nobilium pijarów w Warszawie

Zygmunta Vogla placu Krasińskich) Cytadela Warszawska. Budynek mieszkalny wzniesiony w latach 1829–1930 będący częściąkonwiktu pijarów Collegium Nobilium pijarów w Warszawie łac. Collegium Nobilium Scholarum Piarum – szkoła posiadająca charakter uczelni wyższej, założona w 1740 roku w Warszawie przez pijara Stanisława Konarskiego.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Collegium Nobilium pijarów w Warszawie · Zobacz więcej »

Eschatologia chrześcijańska

Albrecht Dürer – ''Czterej jeźdźcy Apokalipsy'' Eschatologia chrześcijańska (z greckiego έσχατος /eschatos/ – „ostatni” + λόγος /logos/ – „słowo”) – doktryna religijna dotycząca końca istnienia kosmosu i człowieka, a także dział teologii chrześcijańskiej traktujący o tzw.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Eschatologia chrześcijańska · Zobacz więcej »

Faustyn Juliusz Cengler

Faustyn Juliusz Cengler (ur. 15 lutego 1828 w Krakowie, zm. 29 kwietnia 1886 tamże) – rzeźbiarz, wykonawca popiersi, posągów religijnych oraz nagrobków, utrzymanych w stylistyce akademickiego realizmu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Faustyn Juliusz Cengler · Zobacz więcej »

Gazeta Wyborcza

Tablica upamiętniająca ukazanie się pierwszego numeru „Gazety Wyborczej” oraz założycieli dziennika, odsłonięta w holu siedziby redakcji 9 maja 2014 Biura redakcji „Gazety Wyborczej” w Warszawie Warszawska redakcja lokalnego dodatku dziennika „Gazeta Wyborcza” – ogólnopolski opiniotwórczy dziennik społeczno-polityczny o profilu centro-liberalnym, wydawany od 1989 w Warszawie przez spółkę Agora.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Gazeta Wyborcza · Zobacz więcej »

Herma

Różnorodne hermy jako element architektoniczny św. Zygmunta Burgundzkiego z katedry w Płocku Herma (hermes, lm. hermai) – architektoniczny element dekoracyjny w kształcie czworokątnego słupka zwężającego się ku dołowi, a na szczycie zakończonego popiersiem lub rzeźbągłowy o cechach fantastycznych albo portretowych.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Herma · Zobacz więcej »

Hrabia

Korona hrabiowska stosowana w Austrii, Belgii, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Polsce, Rosji i Włoszech Hrabia – tytuł przysługujący.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Hrabia · Zobacz więcej »

Iwan Paskiewicz

kniazia warszawskiego Pałacem Namiestnikowskim w Warszawie Iwan Fiodorowicz Paskiewicz, (ur. w Połtawie, zm. w Warszawie) – rosyjski generał–adiutant 1825, hrabia erywański od 1828, feldmarszałek 1829, książę warszawski od 1832, w latach 1832–1856 namiestnik Królestwa Polskiego.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Iwan Paskiewicz · Zobacz więcej »

Jan Jerzy Plersch

Ambona w kościele SS. Wizytek w Warszawie Jan Jerzy Plersch (ur. 1704 lub 1705, zm. 1 stycznia 1774 w Warszawie) – polski rzeźbiarz niemieckiego pochodzenia, jeden z najwybitniejszych rzeźbiarzy warszawskich.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Jan Jerzy Plersch · Zobacz więcej »

Jan Tarło (1684–1750)

Jan Tarło herbu Topór (ur. w 1684 roku, zm. 5 stycznia 1750 roku w Opolu Lubelskim) – wojewoda sandomierski od 1736, wojewoda lubelski w latach 1719–1736, subaltern regimentarza generalnego koronnego w latach 1733–1735, szef regimentu łanowego w latach 1728–1750, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1724 roku, podstoli wielki litewski, starosta krośnieński, kamieniecki, latyczowski i sokalski, starosta jasielski w 1722 roku, generał ziem podolskich w 1728 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1726 roku.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Jan Tarło (1684–1750) · Zobacz więcej »

Jerzy Stanisław Majewski

Jerzy Stanisław Majewski (ur. 19 września 1959) – polski dziennikarz, publicysta, varsavianista, historyk sztuki.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Jerzy Stanisław Majewski · Zobacz więcej »

Katedra polowa Wojska Polskiego

Kościół popijarski przy ul. Długiej przebudowany na sobór Trójcy Świętej (1837–1923), widok z ok. 1890–1900 Wnętrze świątyni Kaplica Katyńska Tablice pamiątkowe w przedsionku Muzeum Ordynariatu Polowego Katedra polowa Wojska Polskiego Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – kościół garnizonowy znajdujący się przy ul. Długiej 13/15 w Warszawie.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Katedra polowa Wojska Polskiego · Zobacz więcej »

Kościół Matki Bożej Łaskawej w Warszawie

Kościół Matki Bożej Łaskawej (Patronki Warszawy), dawniej kościół klasztorny Narodzenia NMP i św.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Kościół Matki Bożej Łaskawej w Warszawie · Zobacz więcej »

Marmur

Rędziny, Dolny Śląsk Szlif cienki marmuru Wyroby z marmuru Marmurowy Pomnik Bitwy o Monte Cassino w Warszawie inspirowany starożytnąrzeźbąNike z Samotraki Marmur (od łac. marmor, z marmaros) – skała metamorficzna powstała z przeobrażenia wapieni, rzadziej dolomitów.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Marmur · Zobacz więcej »

Monstrancja

Monstrancja (z łac. monstrare − pokazywać) − naczynie liturgiczne służące w liturgii katolickiej do umieszczania w nim konsekrowanej hostii, celem wystawiania na ołtarz podczas nabożeństw, adoracji, błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem oraz w czasie procesji teoforycznej.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Monstrancja · Zobacz więcej »

Namiestnik (Królestwo Polskie)

January Suchodolski, ''Portret konny Paskiewicza'', namiestnika Królestwa Polskiego, 1841 Namiestnik – oficjalny przedstawiciel króla Polski (którym był cesarz rosyjski) w Królestwie Polskim.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Namiestnik (Królestwo Polskie) · Zobacz więcej »

Opole Lubelskie

Opole Lubelskie – miasto w województwie lubelskim, w Kotlinie Chodelskiej.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Opole Lubelskie · Zobacz więcej »

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu Lubelskim

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu Lubelskim – parafia rzymskokatolicka w Opolu Lubelskim, należąca do archidiecezji lubelskiej i Dekanatu Opole Lubelskie.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu Lubelskim · Zobacz więcej »

Personifikacja

Villarda de Honnecourt, XIII wiek. kościele św. Piotra i Pawła w Wilnie Personifikacja (z łac. persona – osoba i facere – robić) lub uosobienie – figura retoryczna i środek stylistyczny polegające na metaforycznym przedstawianiu zwierząt i roślin, przedmiotów nieożywionych, zjawisk lub idei jako osób ludzkichStanisław Jaworski, Podręczny słownik terminów literackich, Kraków 2001, s. 160.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Personifikacja · Zobacz więcej »

Pijarzy

Zakon pijarów – potoczna nazwa Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych (Ordo Clericorum Regularium Pauperum Matris Dei Scholarum Piarum), czyli Zakonu Szkół Pobożnych – zakonu ustanowionego przez papieża Grzegorza XV 18 listopada 1621 r.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Pijarzy · Zobacz więcej »

Powstanie listopadowe

Powstanie listopadowe, wojna polsko-rosyjska 1830–1831Wacław Tokarz, Wojna polsko-rosyjska 1830 i 1831, Warszawa 1993, passim.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Powstanie listopadowe · Zobacz więcej »

Putto

Putto – motyw dekoracyjny przedstawiający małego nagiego chłopca.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Putto · Zobacz więcej »

Relacja rodzinna

pokrewieństwa w linii męskiej i żeńskiej. Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach).

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Relacja rodzinna · Zobacz więcej »

Rokoko

Rokoko – nurt stylistyczny, obecny zwłaszcza w architekturze wnętrz, ornamentyce, rzemiośle artystycznym i malarstwie, występujący w sztuce europejskiej w latach ok.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Rokoko · Zobacz więcej »

Rosyjski Kościół Prawosławny

Monogram Patriarchy Moskiewskiego i całej Rusi, Cyryla Rosyjski Kościół Prawosławny – autokefaliczny Kościół prawosławny działający na terytorium Rosji i większości państw byłego ZSRR (poza Gruzją), największa pod względem liczby wiernych lokalna Cerkiew prawosławna. Jej zwierzchnik nosi tytuł patriarchy moskiewskiego i całej Rusi; od 2009 r. urząd ten sprawuje Cyryl. Pierwsza chrześcijańska metropolia obrządku wschodniego na ziemiach wschodniosłowiańskich powstała wraz z chrztem Rusi Kijowskiej. Wskutek najazdu mongolskiego na Ruś Kijowskąi zniszczenia samego Kijowa w 1299 metropolita Maksym przeniósł swojąsiedzibę do Włodzimierza nad Klaźmą, następnie została ona przeniesiona do Moskwy. W 1448 metropolia moskiewska jednostronnie ogłosiła niezależność od Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Jej autokefalia została przez Konstantynopol potwierdzona w 1589 r. wraz z nadaniem rangi patriarchatu. W połowie XVII w. w Rosyjskim Kościele Prawosławnym doszło do rozłamu wskutek odrzucenia przez część duchowieństwa i wiernych reformy liturgicznej patriarchy Nikona (jej przeciwnicy nazywani sąstaroobrzędowcami). W 1721 r. Piotr I zniósł patriarchat moskiewski, powołując do życia Świątobliwy Synod Rządzący kierowany przez świeckiego oberprokuratora, co oznaczało całkowite podporządkowanie Kościoła państwu. Niezależność Cerkiew odzyskała po rewolucji lutowej i obaleniu caratu w marcu 1917 r. (wkrótce odtworzono też patriarchat), lecz natychmiast po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) została poddana zmasowanym prześladowaniom przez władze radzieckie, które poprzez masowe aresztowania duchownych, konfiskatę majątków cerkiewnych (w tym instrumentów liturgicznych i ikon), zamykanie i burzenie cerkwi i represje wobec wiernych doprowadziły na przełomie lat 20/30. XX wieku do faktycznego sparaliżowania działalności Cerkwi. Rosyjski Kościół Prawosławny odbudował swoje struktury za zgodąwładzy sowieckiej po 1943 roku, a w pełni po rozpadzie ZSRR w 1991 r., jednak faktyczne uczestnictwo osób deklarujących przynależność do niego w obrzędach cerkiewnych nadal jest niewielkie.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Rosyjski Kościół Prawosławny · Zobacz więcej »

Rzeczpospolita (gazeta)

Rzeczpospolita – ogólnopolski dziennik ekonomiczno-prawny o profilu konserwatywno-liberalnym.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Rzeczpospolita (gazeta) · Zobacz więcej »

Stanisław Konarski

kościele klasztornym pijarów w Krakowie Grób Stanisława Konarskiego na cmentarzu Powązkowskim – alejka, pod którąznajduje się zbiorowa mogiłaZnicze oznaczająorientacyjne położenie mogiły pod alejką. Tablica oznaczająca grób Stanisława Konarskiego w zbiorowej mogile, kościół św. Karola Boromeusza, cmentarz Powązkowski I Liceum Ogólnokształcącego im. St. Konarskiego w Rzeszowie Hieronim Franciszek Konarski herbu Gryf, imię zakonne: Stanisław od świętego Wawrzyńca, ps.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Stanisław Konarski · Zobacz więcej »

Topór (herb szlachecki)

Topór – polski herb szlachecki, noszący zawołanie Starza.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Topór (herb szlachecki) · Zobacz więcej »

Trąbka

Trąbka (wł. tromba, skrót: tr.) – Instrument dęty blaszany.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Trąbka · Zobacz więcej »

Tygodnik Illustrowany

''Pierwsza prasa drukarska, na której odbijano Tygodnik'', Tygodnik Ilustrowany (1889) Winieta ''Tygodnika Illustrowanego'' z 1860 Tableau zmarłych pracowników ''Tygodnika Illustrowanego'', 1878 Tygodnik Illustrowany – warszawskie ilustrowane czasopismo kulturalno-społeczne, wydawane w latach 1859–1939, założone przez Józefa Ungra.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Tygodnik Illustrowany · Zobacz więcej »

Ulica Długa w Warszawie

Bernardo Bellotto, ''Ulica Długa w Warszawie'', 1778 Ulica ok. 1930 Ulica Długa – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Ulica Długa w Warszawie · Zobacz więcej »

Warszawa

Hejnał warszawski Warszawa, miasto stołeczne WarszawaUstawa z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Warszawa · Zobacz więcej »

Wiara

* Wiara (psychologia).

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Wiara · Zobacz więcej »

Wydawnictwo Naukowe PWN

Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Wydawnictwo Naukowe PWN · Zobacz więcej »

Zakrystia

Kolonii kościoła Opatrzności Bożej w Warszawie Zakrystia (st. wł. sacristia od sacrista – sługa kościelny, zakrystian, z łac. sacer – świętość) – boczne pomieszczenie sakralne występujące w świątyniach chrześcijańskich, umieszczane najczęściej z północnej lub południowej strony prezbiterium i połączone z nim wejściem.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i Zakrystia · Zobacz więcej »

1752

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 1752 · Zobacz więcej »

1753

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 1753 · Zobacz więcej »

1773

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 1773 · Zobacz więcej »

1834

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 1834 · Zobacz więcej »

1864

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 1864 · Zobacz więcej »

1865

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 1865 · Zobacz więcej »

1944

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 1944 · Zobacz więcej »

2010

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 2010 · Zobacz więcej »

4 lutego

Bez opisu.

Nowy!!: Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły i 4 lutego · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Nagrobek Jana Tarły w Warszawie, Nagrobek Jana Tarły w kościele Matki Boskiej Łaskawej w Warszawie, Nagrobek symboliczny Jana Tarły w kościele Matki Boskiej Łaskawej w Warszawie, Portalowy kenotaf Jana Tarły, Portalowy nagrobek symboliczny wojewody Jana Tarły.

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »