Szybszy dostęp niż przeglądarce!
60 kontakty: Abraham z Kaszkaru, Al-Kamiszli, Archidiecezja Hassake-Nisibi, Şanlıurfa, Babaj Wielki, Bardesanes, Barsauma, Chrystologia, Chrześcijaństwo, Diadochowie, Diodor z Tarsu, Droga D400 (Turcja), E90 (trasa europejska), Efrem Syryjczyk, Ekwici, Epoka hellenistyczna, Esendere, Gnostycyzm, Ibas z Edessy, Iran, Jowian, Julian Apostata, Kościół Wschodu, Kolonia (starożytny Rzym), Konstancjusz II, Ktezyfon, Lipsk, Manes, Manicheizm, Marcjon, Mardin, Metropolia (religia), Mezopotamia, Midyat, Morze Śródziemne, Nasibina, Nestorianizm, Nestoriusz, Orygenes, Peszitta, Port lotniczy Al-Kamiszli, Seleucja nad Tygrysem, Septymiusz Sewer, Sobór efeski, Sobór nicejski I, Starożytny Iran, Starożytny Rzym, Sufragania, Syria, Syria starożytna, ..., Szach (władca), Szapur II, Teodor z Mopsuestii, Teologia, The Economist, Turcja, Tygrys (rzeka), Wojna domowa w Syrii, Zenon Izauryjczyk, Zmartwychwstanie. Rozwiń indeks (10 jeszcze) »
Abraham z Kaszkaru
Abraham z Kaszkaru, zwany Wielkim (ur. ok. 492 lub 503 w Kaszkarze w Persji, zm. 8 stycznia 588) – syryjski mnich, autor wielu reguł zakonnych, założyciel i opat Wielkiego Klasztoru.
Nowy!!: Nusaybin i Abraham z Kaszkaru · Zobacz więcej »
Al-Kamiszli
Al-Kamiszli (syr. ܒܝܬ ܙܠܝ̈ܢ, Bēṯ Zālīn, ܩܡܫܠܐ,: Qamishlo) – miasto w północno-wschodniej Syrii przy granicy z Turcjąi w pobliżu granicy irackiej, w muhafazie Al-Hasaka.
Nowy!!: Nusaybin i Al-Kamiszli · Zobacz więcej »
Archidiecezja Hassake-Nisibi
Archidiecezja Hassake-Nisibi – (łac. Hassakensis et Nisibenus Syrorum) – archidiecezja Kościoła katolickiego obrządku syryjskiego w Syrii, podległa bezpośrednio syryjskokatolickiemu patriarsze Antiochii.
Nowy!!: Nusaybin i Archidiecezja Hassake-Nisibi · Zobacz więcej »
Şanlıurfa
Şanlıurfa (historycznie Edessa) – miasto w południowo-wschodniej Turcji.
Nowy!!: Nusaybin i Şanlıurfa · Zobacz więcej »
Babaj Wielki
Babaj Wielki (ur. ok. 551, zm. 628) – jeden z doktorów Kościoła nestoriańskiego (Kościoła Wschodu).
Nowy!!: Nusaybin i Babaj Wielki · Zobacz więcej »
Bardesanes
Bardesanes, Bardesan, syr. Bar-Daisan (154–222), gnostyk syryjski, filozof i poeta.
Nowy!!: Nusaybin i Bardesanes · Zobacz więcej »
Barsauma
Kościół św. Jakuba w Nisibis. Barsauma, także Barsuma (Barṣaumā) – irański teolog z V wieku, założyciel szkoły w Nisibis, biskup tego miasta w Kościele perskim.
Nowy!!: Nusaybin i Barsauma · Zobacz więcej »
Chrystologia
Synaj, VI–VII wiek isbn.
Nowy!!: Nusaybin i Chrystologia · Zobacz więcej »
Chrześcijaństwo
Chrześcijaństwo (Christianismós), chrystianizm – religia monoteistyczna zaliczana do grupy abrahamicznej.
Nowy!!: Nusaybin i Chrześcijaństwo · Zobacz więcej »
Diadochowie
Państwa diadochów około 303 p.n.e. Diadochowie (od diádochos – następca) – termin określający dowódców armii Aleksandra Wielkiego, którzy w powstałym imperium przejęli władzę po jego śmierci w 323 roku p.n.e. Wywodzili się w większości ze znacznych rodów macedońskich.
Nowy!!: Nusaybin i Diadochowie · Zobacz więcej »
Diodor z Tarsu
Diodor z Tarsu (gr. Διόδωρος) (zm. 390) – biskup Tarsu i metropolita Cylicji, reformator ruchu monastycznego, teolog i egzegeta związany z tzw.
Nowy!!: Nusaybin i Diodor z Tarsu · Zobacz więcej »
Droga D400 (Turcja)
D400 w prowincji Antalya D400 w pobliżu Şanlıurfa D400 – droga krajowa w Turcji, biegnąca w osi wschód–zachód.
Nowy!!: Nusaybin i Droga D400 (Turcja) · Zobacz więcej »
E90 (trasa europejska)
E90 – trasa europejska bezpośrednia wschód-zachód.
Nowy!!: Nusaybin i E90 (trasa europejska) · Zobacz więcej »
Efrem Syryjczyk
Efrem Syryjczyk, św. Efrem (Ap̄rêm Sûryāyâ;, Efraim ho Syros;,; ur. ok. 305 w Nisibis, zm. 9 czerwca 373 w Edessie) – kaznodzieja, diakon, poeta, komentator Pisma Świętego, piszący w języku syryjskim, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, Wyznawca, święty mnich i Doktor Kościoła, zaliczany do wielkich Ojców Kościoła oraz pustyni, przez swojądziałalność poetycko-teologicznąkojarzony zwłaszcza z Wielkim Postem.
Nowy!!: Nusaybin i Efrem Syryjczyk · Zobacz więcej »
Ekwici
Ekwici (łac. equites, l.poj. eques) – średnio zamożna rzymska klasa społeczna, w skład której wchodzili kupcy, przedsiębiorcy, bankierzy, posiadający majątki o wartości minimum 400 000 sesterców (III w. p.n.e.). Symbolami przynależności do stanu ekwickiego było posiadanie konia (stąd nazwa ekwitów znacząca "jeźdźcy": łac. equus oznacza konia), noszenie stroju wojskowego zwanego trabea, złotego pierścienia oraz wąskiego purpurowego szlaku zdobiącego tunikę (szeroki nosili senatorowie).
Nowy!!: Nusaybin i Ekwici · Zobacz więcej »
Epoka hellenistyczna
Epoka hellenistyczna – okres w dziejach regionu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu (zwłaszcza obszarów znajdujących się pod greckim panowaniem), którego początek wyznacza śmierć Aleksandra Wielkiego w 323 roku p.n.e., a koniec – rzymskie podboje zakończone zajęciem ptolemejskiego Egiptu w 30 roku p.n.e. Niekiedy zwany hellenizmem lub epokąaleksandryjską.
Nowy!!: Nusaybin i Epoka hellenistyczna · Zobacz więcej »
Esendere
Esendere (kurd. Bajirge) – miejscowość (tur. belediye) w Turcji, w prowincji Hakkari w dystrykcie Yüksekova.
Nowy!!: Nusaybin i Esendere · Zobacz więcej »
Gnostycyzm
Krzyż gnostycki Gnostycyzm (z gnostikos „dotyczący wiedzy, służący poznaniu wiedzy istnienia wszechrzeczy”) – doktryny i ruchy religijne powstające na wschodzie cesarstwa rzymskiego do II w., gł.
Nowy!!: Nusaybin i Gnostycyzm · Zobacz więcej »
Ibas z Edessy
Ibas z Edessy, Ihiba, Hiba (zm. 28 października 457) – biskup Edessy w latach 435–449, teolog posługujący się językiem syryjskim.
Nowy!!: Nusaybin i Ibas z Edessy · Zobacz więcej »
Iran
Iran (trl. Irān, pełna nazwa Islamska Republika Iranu, Dżomhuri-je Eslāmi-je Irān), w Europie dawniej znany jako Persja – państwo na Bliskim Wschodzie, leżące między Morzem Kaspijskim na północy a ZatokąPerskąi ZatokąOmańskąna południu.
Nowy!!: Nusaybin i Iran · Zobacz więcej »
Jowian
Jowian (ur. ok. 331, zm. 17 lutego 364) – cesarz rzymski od 27 czerwca 363 do 17 lutego 364 roku, panujący jako.
Nowy!!: Nusaybin i Jowian · Zobacz więcej »
Julian Apostata
Flawiusz Julian (Flavius Claudius Iulianus, ur. w 331 lub wiosną332 w Konstantynopolu, zm. 26 czerwca 363 w dolinie Maranga koło dzisiejszej Samarry) – cesarz rzymski w latach 361–363, znany szerzej jako Julian Apostata.
Nowy!!: Nusaybin i Julian Apostata · Zobacz więcej »
Kościół Wschodu
dynastii Tang. Kościół Wschodu (syr. ܥܕܬܐ ܕܡܕܢܚܐ ʿĒ(d)tāʾ d-Maḏn(ə)ḥāʾ) zwany także Kościołem nestoriańskim – chrześcijański kościół wschodni należący do tradycji syryjskiej.
Nowy!!: Nusaybin i Kościół Wschodu · Zobacz więcej »
Kolonia (starożytny Rzym)
Kolonia (łac. colonia) – miasto zdobyte lub zakładane przez Rzymian na podbitych terenach.
Nowy!!: Nusaybin i Kolonia (starożytny Rzym) · Zobacz więcej »
Konstancjusz II
Konstancjusz II (ur. 7 sierpnia 317, zm. 3 listopada 361) – cesarz rzymski od 9 września 337 do 3 listopada 361.
Nowy!!: Nusaybin i Konstancjusz II · Zobacz więcej »
Ktezyfon
Ruiny zimowego pałacu królewskiego (1920) Ruiny zimowego pałacu królewskiego (2016) Ruiny zimowego pałacu królewskiego – sklepienie kolebkowe (2016) Ktezyfon (Ktesifon, Ktezyfont, łac. Ctesiphon, per. تيسفون Tispun lub Tisfun; arab. المدائن Al-Madā'in) – starożytne miasto na północno-wschodnim brzegu Tygrysu, u ujścia Dijali, naprzeciwko Seleucji, około 30 km od Bagdadu.
Nowy!!: Nusaybin i Ktezyfon · Zobacz więcej »
Lipsk
Lipsk – miasto na prawach powiatu, najliczniejszy ośrodek Saksonii i drugi po Berlinie we wschodniej części Niemiec.
Nowy!!: Nusaybin i Lipsk · Zobacz więcej »
Manes
Manes – zespół z Trondheim w Norwegii, założony w 1993 roku.
Nowy!!: Nusaybin i Manes · Zobacz więcej »
Manicheizm
Manicheizm – prąd religijno-filozoficzny stworzony w III wieku n.e. przez Babilończyka Maniego (Manesa).
Nowy!!: Nusaybin i Manicheizm · Zobacz więcej »
Marcjon
Marcjon (gr. Μαρκίων Σινώπης; ur. ok. 100 w Synopie; zm. po 160) – teolog, herezjarcha chrześcijański, twórca marcjonizmu, częściowo powiązanego z gnostycyzmem.
Nowy!!: Nusaybin i Marcjon · Zobacz więcej »
Mardin
Współczesna turecka prowincja Mardin Stare miasto Mardin (kurd. Mêrdîn, syr.: ܡܶܪܕܺܝܢ, arab. ماردين (Mārdīn), orm. Մարդին) – miasto w Turcji oraz stolica prowincji Mardin.
Nowy!!: Nusaybin i Mardin · Zobacz więcej »
Metropolia (religia)
Metropolia kościelna – prowincja kościelna obejmująca kilka diecezji (sufraganii) oraz archidiecezję, od której najczęściej przejmuje nazwę.
Nowy!!: Nusaybin i Metropolia (religia) · Zobacz więcej »
Mezopotamia
Mezopotamia widoczna z satelity w 2020 roku Mezopotamia,, w znaczeniu dosłownym międzyrzecze (nazwa przejęta z Miyanrudan i Bet-Nahrain) – starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu Tygrysu i Eufratu.
Nowy!!: Nusaybin i Mezopotamia · Zobacz więcej »
Midyat
Midyat Midyat – miasto w Turcji w prowincji Mardin.
Nowy!!: Nusaybin i Midyat · Zobacz więcej »
Morze Śródziemne
Mapa Morza Śródziemnego z zaznaczonymi ośrodkami miejskimi i infrastrukturątransportowąMorze Śródziemne – morze międzykontynentalne leżące pomiędzy Europą, Afrykąi Azją, o powierzchni około 2,5 mln km².
Nowy!!: Nusaybin i Morze Śródziemne · Zobacz więcej »
Nasibina
Nasibina (asyryjska NaṣībīnaRadner K., Provinz. C, w: Reallexikon..., s. 52., klasyczne Nisibis, współczesne Nusaybinhasło Nisibis, w: Bryce T., The Routledge..., s. 513-514.) – w 1 połowie I tys.
Nowy!!: Nusaybin i Nasibina · Zobacz więcej »
Nestorianizm
Niedzielę Palmową. Fresk z VII lub VIII w. w nestoriańskim kościele w Gaochang w Chinach. Język syryjski i chrześcijaństwo syryjskie na Bliskim Wschodzie i w Azji Nestorianizm – chrześcijańska doktryna chrystologiczna zapoczątkowana w latach 428–431 w wyniku kontrowersji powstałej wokół nauczania Nestoriusza, patriarchy Konstantynopola, na temat relacji między dwiema naturami, boskąi ludzką, Jezusa Chrystusa.
Nowy!!: Nusaybin i Nestorianizm · Zobacz więcej »
Nestoriusz
Nestoriusz (ur. 384, zm. 451) – chrześcijański mnich z Syrii, teolog, mówca i kaznodzieja.
Nowy!!: Nusaybin i Nestoriusz · Zobacz więcej »
Orygenes
Orygenes (gr., Origenes; ur. ok. 185, zm. 254) – jeden z najbardziej płodnych komentatorów Pisma Świętego w epoce patrystycznej.
Nowy!!: Nusaybin i Orygenes · Zobacz więcej »
Peszitta
Peszitta (syr. „prosty”, „powszechny”, w odróżnieniu od przekładu syro-heksaplarnego) – przekład całej Biblii na język syryjski.
Nowy!!: Nusaybin i Peszitta · Zobacz więcej »
Port lotniczy Al-Kamiszli
Port lotniczy Al-Kamiszli (IATA: KAC, ICAO: OSKL) – port lotniczy położony w Al-Kamiszli, w muhafazie Al-Hasaka, w Syrii.
Nowy!!: Nusaybin i Port lotniczy Al-Kamiszli · Zobacz więcej »
Seleucja nad Tygrysem
Plan Seleucji i Ktezyfonu z zaznaczonązmiennościąkoryta Tygrysu Seleucja (Seleukia, Seleukeja) nad Tygrysem – starożytne miasto, założone przez Seleukosa I Nikatora ok.
Nowy!!: Nusaybin i Seleucja nad Tygrysem · Zobacz więcej »
Septymiusz Sewer
Lucjusz Septymiusz Sewer, Lucius Septimius Severus (ur. 11 kwietnia 145/146 w Leptis Magna, zm. 4 lutego 211 w Eboracum (obecnie York)) – cesarz rzymski w latach 193–211.
Nowy!!: Nusaybin i Septymiusz Sewer · Zobacz więcej »
Sobór efeski
bazylice Notre-Dame de Fourvière w Lyonie Sobór efeski – zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego zwołane przez cesarza Teodozjusza do Efezu w Azji, trwające od czerwca do sierpnia 431 roku.
Nowy!!: Nusaybin i Sobór efeski · Zobacz więcej »
Sobór nicejski I
Krecie. Przechowywana w muzeum w Heraklionie Sobór nicejski I – zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego zwołane przez cesarza Konstantyna do Nicei w Bitynii, trwające od 19 do 25 lipca 325 rokuWykorzystano tłumaczenia Biblii Tysiąclecia (Pismo Święte), Ewy Wipszyckiej (nicejskie wyznanie wiary, Filostorgiusz), Jana Szymusiaka (Grzegorz z Nyssy), Stefana Kazikowskiego (Sokrates Scholastyk), Arkadiusza Barona (wyznanie wiary Euzebiusza z Cezarei), Arkadiusza Lisieckiego (Życie Konstantyna).
Nowy!!: Nusaybin i Sobór nicejski I · Zobacz więcej »
Starożytny Iran
Starożytny Iran, starożytna Persja − Iran w starożytności, od początku do podboju arabskiego.
Nowy!!: Nusaybin i Starożytny Iran · Zobacz więcej »
Starożytny Rzym
cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.
Nowy!!: Nusaybin i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »
Sufragania
Sufragania – w Kościele katolickim diecezja, która należy do prowincji (metropolii), ale nie jest jej stolicą.
Nowy!!: Nusaybin i Sufragania · Zobacz więcej »
Syria
Syria (trl. Sūrijā, trb.), nazwa oficjalna: Syryjska Republika Arabska (ar. الجمهورية العربية السورية, trl. Al-Ǧumhūrijja ăl-ʿArabijja ăs-Sūrijja, trb. Al-Dżumhurijja al-Arabijja as-Surijja) – państwo arabskie na Bliskim Wschodzie.
Nowy!!: Nusaybin i Syria · Zobacz więcej »
Syria starożytna
Syria starożytna – terytorium, którego granice w okresie od około VII tys.
Nowy!!: Nusaybin i Syria starożytna · Zobacz więcej »
Szach (władca)
Szach (šāh) – perski termin oznaczający króla.
Nowy!!: Nusaybin i Szach (władca) · Zobacz więcej »
Szapur II
Szapur II (ur. 309, zm. 379) – król Persji z dynastii Sasanidów w latach 309–379.
Nowy!!: Nusaybin i Szapur II · Zobacz więcej »
Teodor z Mopsuestii
Teodor z Mopsuestii (t. Teodor z Antiochii, 350–428) – biskup Mopsuestii, wczesnochrześcijański teolog, przedstawiciel antiocheńskiej szkoły teologicznej.
Nowy!!: Nusaybin i Teodor z Mopsuestii · Zobacz więcej »
Teologia
Akademii Krakowskiej Teologia (gr. θεος, theos, „Bóg”, + λογος, logos, „nauka”) lub sacra doctrina (święta nauka); bogoznawstwo – refleksja nad doktrynami religijnymi, wykraczająca poza religioznawstwo – nieoceniające ich prawdziwości – oraz poza filozofię religii, która to nie opiera się na wierze.
Nowy!!: Nusaybin i Teologia · Zobacz więcej »
The Economist
The Economist – tygodnik brytyjski wydawany od 1843 w Londynie; obecnie wydawany przez The Economist Newspaper Ltd.
Nowy!!: Nusaybin i The Economist · Zobacz więcej »
Turcja
Turcja (tur. Türkiye), Republika Turcji (tur. Türkiye Cumhuriyeti) – państwo położone w Azji Zachodniej na półwyspie Azja Mniejsza, a częściowo również w Europie Południowo-Wschodniej, ze stolicąw Ankarze.
Nowy!!: Nusaybin i Turcja · Zobacz więcej »
Tygrys (rzeka)
Tygrys (gr. Tígrēs lub Tígris, arab. دجلة, Nahr Dijlah) to obok Eufratu jedna z dwóch największych rzek Mezopotamii.
Nowy!!: Nusaybin i Tygrys (rzeka) · Zobacz więcej »
Wojna domowa w Syrii
Wojna domowa w Syrii – trwająca od 2011 wojna domowa między siłami wiernymi prezydentowi Baszszarowi al-Asadowi a zbrojnąopozycją. W 2011 w Syrii rozpoczęło się antyrządowe powstanie. Jego przyczynąbyły autorytarne rządy Baszszara al-Asada. Inspiracjądla Syryjczyków do protestów, a następnie zbrojnego wystąpienia były udane rewolucje w Tunezji, Egipcie oraz wojna domowa w Libii (tzw. arabska wiosna). Pierwsze protesty na fali tunezyjskiej rewolucji miały miejsce 26 stycznia 2011. Powstanie wybuchło 15 marca 2011, kiedy odbyły się wielotysięczne demonstracje w różnych syryjskich miastach. W reakcji na demonstracje władze syryjskie nakazały siłom bezpieczeństwa krwawo tłumić powstanie, w wyniku czego ginęły setki cywilów w całym kraju. W miastach ruchowi oporu odcięto dostęp do wody oraz elektryczności. Ponadto siły bezpieczeństwa konfiskowały dobra cywilne oraz żywność. 3 lutego 2012 rozpoczął się największy szturm na miasto Hims. Armia atakowała rakietami, pociskami moździerzowymi oraz czołgowymi dzielnice mieszkalne, w wyniku czego śmierć poniosło kilkaset cywilów. Wydarzenia te wzbudziły oburzenie opinii międzynarodowej, jednak z powodu ponownego weta Rosji i Chin na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ nie została przyjęta rezolucja potępiająca reżim Asada. 21 marca 2012 RB ONZ przyjęła sześciopunktowy plan pokojowy projektu Kofiego Annana, mający na celu zakończenie konfliktu. W wyniku mediacji wysłannika ONZ plan ten poparł Baszar al-Asad oraz arena międzynarodowa łącznie z Rosjąi Chinami, blokujący do tej pory wysiłki na rzecz pokoju. Na przełomie marca i kwietnia 2012 armia krwawo pacyfikowała obszary oporu na terenie całego kraju. Mimo tego Baszar al-Asad zgodził się na 10 kwietnia 2012 w ramach planu Annana zawiesić broń. Oficjalnie zawieszenie broni weszło w życie 12 kwietnia 2012. Jednakże de facto rozejm nie był respektowany przez siły rządowe, a w efekcie także przez rebeliantów. Ponadto reżim nie wypełnił żadnego z sześciu punktów planu Annana. W ramach tego planu wysłano do Syrii obserwatorów tworzących misję UNSMIS. Jednakże liczba 300 obserwatorów w szczytowym momencie okazała się niewystarczająca, by sprawnie monitorować sytuację w Syrii. Z czasem reżim dopuszczał się coraz większych pogwałceń rozejmu, czego punktem kulminacyjnym była masakra w Huli 25 maja 2012. Jednak w Syrii doszło do eskalacji przemocy do tego stopnia, iż 16 czerwca 2012 zawieszono misję obserwacyjnąONZ. Powołana grupa kontaktowa uchwaliła na konferencji genewskiej z 30 czerwca 2012 zasady transformacyjne po zakończeniu konfliktu, jednak nadal nie było wiadomo jak go rozwiązać. Doprowadziło to do kolejnej masakry pod Hama, gdzie 12 lipca 2012 siły rządowe wraz z alawickąmilicjąszabiha zabiły 150 osób. Punktem zwrotnym w wojnie domowej było użycie broni chemicznej na wielkąskalę przez jednąze stron, w Ghucie 21 sierpnia 2013, w wyniku czego zginęło kilkaset osób. W wyniku użycia broni niekonwencjonalnej arena międzynarodowa rozpoczęła przygotowania do interwencji międzynarodowej pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych, jednak głębokie podziały społeczności międzynarodowej spowodowały, iż kryzys zdecydowano się rozwiązać dyplomatycznym planem zniszczenia syryjskich arsenałów przez inspektorów Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej. W tym celu 27 września 2013 Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 2118 wzywająca do zabezpieczenia i zniszczenia syryjskiego arsenału chemicznego oraz przedstawiającąplan wykonania misji. W październiku 2013 Syrię wizytowali inspektorzy OPCW, natomiast broń chemicznąz Syrii zaczęto wywozić na przystosowanym do tego duńskim i norweskim okręcie w styczniu 2014.
Nowy!!: Nusaybin i Wojna domowa w Syrii · Zobacz więcej »
Zenon Izauryjczyk
Zeno, Imperator Caesar Flavius Zeno Augustus, Tarasicodissa, Trascalissaeus (ur. ok. 425, zm. 9 kwietnia 491) – cesarz wschodniorzymski od 9 lutego 474 do 9 kwietnia 491.
Nowy!!: Nusaybin i Zenon Izauryjczyk · Zobacz więcej »
Zmartwychwstanie
Łazarza. Fresk malarza z Florencji, Giotto di Bondone (1266-1337) Zmartwychwstanie Pańskie Zmartwychwstanie lub wskrzeszenie zmarłych (z łac. resurrectio mortuorum; gr. ανάστασις νεκρων /anastasis nekron/) – przywrócenie do życia ciał osób zmarłych.
Nowy!!: Nusaybin i Zmartwychwstanie · Zobacz więcej »
