12 kontakty: Alfabet łaciński, Hanyu pinyin, Homofonia (językoznawstwo), Językoznawstwo, Klasyczny język chiński, Pismo chińskie, Standardowy język mandaryński, Tradycyjne pismo chińskie, Transkrypcja języka chińskiego, Uproszczone pismo chińskie, Wers, Zhao Yuanren.
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Hanyu pinyin
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Hanyu pinyin · Zobacz więcej »
Homofonia (językoznawstwo)
Homofonia – fonetyczna tożsamość różnych segmentów językowych (głosek, sylab, wyrazów itd.) przy możliwych różnicach w pisowni.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Homofonia (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Językoznawstwo
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Językoznawstwo · Zobacz więcej »
Klasyczny język chiński
Klasyczny poemat chiński Klasyczny język chiński – język używany do początku XX wieku w piśmiennictwie chińskim, a także japońskim, wietnamskim i koreańskim.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Klasyczny język chiński · Zobacz więcej »
Pismo chińskie
Pismo chińskie (chiń. hànzì, jap. kanji, kor. hancha) – sylabowe pismo logograficzne (ideograficzno-fonetyczne), stworzone najwcześniej 8 tys.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Pismo chińskie · Zobacz więcej »
Standardowy język mandaryński
Tony w standardowym języku mandaryńskim Standardowy język mandaryński (nazywany często językiem mandaryńskim lub standardowym językiem chińskim) – oficjalny standard mówionego języka chińskiego, używany jako język urzędowy w Chińskiej Republice Ludowej, Republice Chińskiej, jeden z czterech oficjalnych języków Singapuru, a także jeden z sześciu oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Standardowy język mandaryński · Zobacz więcej »
Tradycyjne pismo chińskie
Tradycyjne pismo chińskie (chiń. trad. 繁體字, chiń. upr. 繁体字, pinyin zhèngtǐzì/fántǐzì) – odmiana pisma chińskiego, w której znaki majątradycyjnąpostać, umożliwiającączytanie dawniejszych tekstów.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Tradycyjne pismo chińskie · Zobacz więcej »
Transkrypcja języka chińskiego
piśmie phags-pa pochodzenia tybetańskiego. Zhuyin, chiński system transkrypcji języka mandaryńskiego Gazeta z lat 30 XX w. wydrukowana w całości w systemie ''latinxua sin wenz'' w grafii łacińskiej gwoyeu romatzyh języku arabskim, prawa po chińsku w arabskim systemie xiao’erjing Wyraz „Chiny” zapisany w hanyu pinyin, tongyong pinyin oraz tradycyjnymi i uproszczonymi znakami chińskimi Transkrypcja języka chińskiego – różne systemy oddania dźwięków języka chińskiego za pomocąinnych alfabetów.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Transkrypcja języka chińskiego · Zobacz więcej »
Uproszczone pismo chińskie
Uproszczone pismo chińskie (chiń. upr. 简体字; chiń. trad. 簡體字; pinyin jiǎntǐzì) – odmiana pisma chińskiego, używana oficjalnie w Chińskiej Republice Ludowej, a także w Singapurze.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Uproszczone pismo chińskie · Zobacz więcej »
Wers
Wers (fr. vers, z łac. versus – wiersz) – podstawowa jednostka wersyfikacyjna, niemal zawsze wyodrębniona jako pojedyncza linijka tekstu.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Wers · Zobacz więcej »
Zhao Yuanren
Zhao Yuanren (znany również jako Yuen Ren Chao, zgodnie z zasadami angielskiego zapisu transkrypcyjnego; ur. 3 listopada 1892 w Tiencinie, zm. 25 lutego 1982 w Cambridge) – chiński językoznawca, pisarz oraz kompozytor.
Nowy!!: O Shi Shi, który jadał lwy i Zhao Yuanren · Zobacz więcej »