Szybszy dostęp niż przeglądarce!
16 kontakty: Bułgarzy, Cesarstwo Bizantyńskie, Chazarowie, Editio purificata, Hodoeporikon, Jerzy Mnich, Konstantyn VII Porfirogeneta, Ogień grecki, Oktawiusz Jurewicz, Pieczyngowie, Rusini, Stefanos z Bizancjum, Tem (historia), Teofan Wyznawca, Węgrzy, Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Bułgarzy
Bułgarzy – naród z grupy południowych Słowian, zamieszkujący głównie Bułgarię, w mniejszej liczbie także Macedonię Północną, Grecję, Ukrainę i Mołdawię.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Bułgarzy · Zobacz więcej »
Cesarstwo Bizantyńskie
Cesarstwo wschodniorzymskie (bizantyjskie) Cesarstwo wschodniorzymskie, później Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze przeważnie w formie Cesarstwo Bizantyjskie, choć sąteż odmienne opinie, pot. i skrótowo Bizancjum) – termin historiograficzny, używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicąw Konstantynopolu.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Cesarstwo Bizantyńskie · Zobacz więcej »
Chazarowie
Wojownik chazarski prowadzący jeńca. Obszar stepu pontyjskiego ok. 650 roku. Kaganat (kolor jasnoniebieski) i strefy jego wpływów (kolor niebieski) ok. 820 roku. Prawdopodobny rozpad państwa Chazarów (kolor niebieski) ok. 1015 roku. Zasięg kaganatu chazarskiego w latach 650–850. Chazarowie, Kozarowie – lud koczowniczy pochodzenia tureckiego, o którym pierwsze wzmianki pochodząz VI wieku n.e. Tereny zajmowane przez Chazarów rozciągały się na Stepie Pontyjsko-Kaspijskim między północnym Kaukazem, Krymem, Morzem Kaspijskim a rzekąJaik i Samarą.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Chazarowie · Zobacz więcej »
Editio purificata
Editio purificata (łac. „wydanie oczyszczone”) – takie wydanie tekstu, w którym uległ on okrojeniu ze względu na określone potrzeby i cele edycji i został pozbawiony fragmentów uznanych za szkodliwe lub zbyteczne dla jej odbiorcy.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Editio purificata · Zobacz więcej »
Hodoeporikon
Hodoeporikon (gr. hodoiporikón) lub iter, itinerarium (łac. podróż) – gatunek literacki wywodzący się ze starogreckich i starorzymskich poetyckich opisów podróży.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Hodoeporikon · Zobacz więcej »
Jerzy Mnich
Jerzy Mnich również Jerzy Hamartolos (Grzesznik), Jerzy Monachos (gr.: Γεώργιος Μοναχος, Georgios Monachos, zm. po 867) – mnich bizantyński, autor Zwięzłej kroniki.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Jerzy Mnich · Zobacz więcej »
Konstantyn VII Porfirogeneta
Follis z podobiznąKonstantyna VII Porfirogenety i Zoe Konstantyn VII Porfirogeneta, (łac. Constantinus Porphyrogennetus, gr., Konstantinos Porphyrogennetos) (ur. 17 lub 18 maja 905, zm. 9 listopada 959) – cesarz bizantyński.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Konstantyn VII Porfirogeneta · Zobacz więcej »
Ogień grecki
Użycie ognia greckiego (bizantyńskiego) według manuskryptu bizantyńskiego z XIV wieku Ogień grecki – łatwopalna mieszanina, uważana za pierwowzór napalmu.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Ogień grecki · Zobacz więcej »
Oktawiusz Jurewicz
Grób Oktawiusza Jurewicza na cmentarzu Bródnowskim Oktawiusz Jurewicz (ur. 30 kwietnia 1926 w Białymstoku, zm. 28 kwietnia 2016) – polski filolog klasyczny, historyk, bizantynista, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Oktawiusz Jurewicz · Zobacz więcej »
Pieczyngowie
Chanat pieczyński około 1015 roku Pieczyngowie (staroruskie печенѣгъ, l.mn. печенѣзи, śr.-grec. Πατζινάκος, Πατζινάκης, Πατζινακίτης -Patzinakitai, arab. Расаnāk/Bjnak/Bjamak/Bajanak, gruz. Pacanak-i, orm. Pacinnak, węg. Besenyő/Becencik/Palóc, średniowieczna łac.: Bisseni, Bessi, Pizenaci, Расinасi, Расinасае, Расinасitае) – związek kilku plemion koczowniczych najprawdopodobniej z grupy oguzyjskiej, które wyruszyły ze swoich pierwotnych siedzib w Azji Środkowej i w VIII–IX wieku osiedliły się między dolnym biegiem Wołgi a rzekąJaik (obecnie Ural).
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Pieczyngowie · Zobacz więcej »
Rusini
Imperium Rosyjskim przedstawiająca zasięg terytorialny „trójjedynego narodu ruskiego” z Rusinami w znaczeniu Ukraińców (''Małorusowie albo Rusini'')Polska mapa etniczna z 1927 r. przedstawiająca zasięg terytorialny Rusinów (w znaczeniu Ukraińców) Rusini (Rusnacy, Ruśniacy, dawniej też Rusacy) – historyczne narody wschodniosłowiańskie na ziemiach dawnej Rusi Kijowskiej, wchodzące później w skład: Wielkiego Księstwa Litewskiego, Królestwa Polskiego (Ruś Czerwona) i Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, a od drugiej połowy XVI wieku: Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Carstwa Rosyjskiego.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Rusini · Zobacz więcej »
Stefanos z Bizancjum
Stefan z Bizancjum (gr. Στέφανος Βυζάντιος, łac. Stēphanus Byzantinus) – erudyta grecki żyjący w VI wieku n.e. Autor wielkiego leksykonu etnograficzno-geograficznego Ethnika (Εθνικά), złożonego z ponad 50 ksiąg.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Stefanos z Bizancjum · Zobacz więcej »
Tem (historia)
System temów w Azji Mniejszej w 650 Cesarstwo Bizantyńskie w 717 (podział administracyjny) System temów w Azji Mniejszej w 950 Tem, tema, temat (thema, lm. themata) – jednostka podziału administracyjnego w Cesarstwie Bizantyjskim, przez długi okres istnienia imperium główna jednostka organizacji militarnej państwa.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Tem (historia) · Zobacz więcej »
Teofan Wyznawca
Teofanes Wyznawca, Teofanes Homologetes, również Teofanes Confessor, cs. Prepodobnyj Fieofan, ispowiednik Sigrianskij, naczertannyj (ur. ok. 760 w Konstantynopolu, zm. 817 lub 818) – bizantyjski duchowny, historyk, kronikarz oraz święty katolicki i prawosławny.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Teofan Wyznawca · Zobacz więcej »
Węgrzy
Węgrzy (także Madziarzy / Madziarowie, węg. l.poj., l.mn.) – naród europejski z grupy ludów ugrofińskich, zamieszkujący głównie własne państwo narodowe – Węgry w Europie Środkowej, posługujący się językiem węgierskim.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Węgrzy · Zobacz więcej »
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Zakład Narodowy im.
Nowy!!: O zarządzaniu państwem i Zakład Narodowy im. Ossolińskich · Zobacz więcej »
