Szybszy dostęp niż przeglądarce!
52 kontakty: Al-Kaba, Apsyda (architektura), Aron ha-kodesz, Świątynia etruska, Świątynia grecka, Świątynia rzymska, Augustyn z Hippony, Łacina, Bóstwa chtoniczne, Cerkiew (budynek), Domus ecclesiae w Dura Europos, Druga Świątynia, Etruskowie, Flavius Cresconius Corippus, Gamla, Garbhagryha, Hidżra, Iran, Isfahan, Język hebrajski, Kibla, Konstytucje apostolskie, Krzyż, Księżyc, Lokacja na surowym korzeniu, Meczet, Meczet Proroka, Mekka, Mihrab, Naos, Niewola babilońska, Ołtarz, Obelisk, Orygenes, Paruzja, Pierwsza Świątynia, Rzym, Słońce, Sobór nicejski I, Strony świata, Sycylia, Sylwester II, Synagoga, Synagoga Hiszpańska w Pradze, Synagoga w Ostii, Tertulian, Tora, Wastupuruszamandala, Wątroba z Piacenzy, Wielkanoc, ..., Witruwiusz, Wschód heliakalny. Rozwiń indeks (2 jeszcze) »
Al-Kaba
Al-Kaba (arab. الكعبة, Al-Kaʿba) – świątynia i sanktuarium w Mekce, najważniejsze miejsce święte islamu.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Al-Kaba · Zobacz więcej »
Apsyda (architektura)
kościoła z zaznaczonąapsydąkościoła w Niemczy Apsyda (lub absyda) – pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do bryły budynku, często świątyni i otwarte do jej wnętrza.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Apsyda (architektura) · Zobacz więcej »
Aron ha-kodesz
Aron ha-kodesz przykryty parochetem Aron ha-kodesz („święta arka”) – w synagodze szafa ołtarzowa w postaci ozdobnej drewnianej skrzynki służąca do przechowywania zwojów Tory, czyli rodału.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Aron ha-kodesz · Zobacz więcej »
Świątynia etruska
Świątynie etruskie – wznoszone w stylu architektonicznym określanym jako porządek toskański były budowane na planie prostokąta, z drewna, na fundamentach kamiennych.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Świątynia etruska · Zobacz więcej »
Świątynia grecka
dorycka jońska Atenach koryncka Świątynia grecka – budowla w starożytnej Grecji pełniąca funkcję „domu bóstwa”, mieszcząca posąg będący przedmiotem kultu.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Świątynia grecka · Zobacz więcej »
Świątynia rzymska
Trójcy Kapitolińskiej stanowiącej wzór dla późniejszych świątyń rzymskich Rzymska świątynia – świątynia poświęcona jednemu lub więcej rzymskich bóstw, czczonych w starożytnym Rzymie.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Świątynia rzymska · Zobacz więcej »
Augustyn z Hippony
Philippe’a de Champaigne Aureliusz Augustyn z Hippony, łac. Aurelius Augustinus (ur. 13 listopada 354 w Tagaście, zm. 28 sierpnia 430 w Hipponie) – filozof, teolog, organizator życia kościelnego, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi PrawosławnejPor.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Augustyn z Hippony · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Łacina · Zobacz więcej »
Bóstwa chtoniczne
Bóstwa chtoniczne (gr. chthónios ‘w, pod, poniżej ziemi’, od χθών chthṓn, ‘ziemia’; odnoszący się do Ziemi; ziemski; podziemny; zrodzony z ziemi) – typ bóstw tellurycznych.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Bóstwa chtoniczne · Zobacz więcej »
Cerkiew (budynek)
Sobór Mądrości Bożej w Kijowie Cerkiew (sobór) Wasyla Błogosławionego w Moskwie Cerkiew św. Michała Archanioła w Bystrem Króliku Wołoskim, Beskid Niski Białymstoku Tomaszowie Lubelskim Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy i św. Jana Teologa w Supraślu Włodzimierzu SalonikachCerkiew (z gr. kyriaké, Κυριακη (οικια) „(dom) Pana”, w uzupełnieniu do eklezja „zgromadzenie”, później „świątynia”, „kościół”) – budynek przeznaczony do sprawowania nabożeństw w cerkwi prawosławnej lub unickiej (greckokatolickiej).
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Cerkiew (budynek) · Zobacz więcej »
Domus ecclesiae w Dura Europos
Domus ecclesiae w Dura Europos – ruiny wczesnochrześcijańskiego domu modlitw położonego w Dura Europos, w południowo-wschodniej Syrii nad rzekąEufrat.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Domus ecclesiae w Dura Europos · Zobacz więcej »
Druga Świątynia
Druga Świątynia (hebr. בֵּית הַמִּקְדָּשׁ הַשֵּׁנִי, Bet ha-Mikdasz ha-Szeni) – najważniejsza świątynia Izraelitów, niegdyś znajdująca się w Jerozolimie, na Wzgórzu Świątynnym.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Druga Świątynia · Zobacz więcej »
Etruskowie
Zasięg wpływów etruskich Etruskowie (etr. Rasenna lub Rasna, gr. Tyrrhenoi, lub Tusci) – współczesna nazwa ludu, który zamieszkiwał w starożytności północnąItalię (Etrurię), pomiędzy rzekami Arno i Tyber, co najmniej od VII w. p.n.e. aż do I w. n.e. tworząc cywilizację etruską.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Etruskowie · Zobacz więcej »
Flavius Cresconius Corippus
Flavius Cresconius Corippus - urodzony w Afryce epicki poeta rzymski z VI wieku n.e.; autor dwóch poematów.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Flavius Cresconius Corippus · Zobacz więcej »
Gamla
Gamla Gamla (hebr. גמלא העתיקה) – starożytne miasto położone na Wzgórzach Golan, w północnym Izraelu.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Gamla · Zobacz więcej »
Garbhagryha
Garbhagryha (dewanagari गर्भगॄह, trl. garbhagṛha, ang. garbhagriha) – właściwe sanktuarium (sancta sanctorum) świątyni hinduistycznej (mandir, koyil, itp.).
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Garbhagryha · Zobacz więcej »
Hidżra
Hidżra (z arab. hidżra(t); هِجْرَة – „wywędrowanie, zerwanie stosunków, ucieczka” – inaczej hegira) – „Wielka Emigracja” proroka Mahometa oraz jego zwolenników z Mekki do Jatribu, późniejszej Medyny.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Hidżra · Zobacz więcej »
Iran
Iran (trl. Irān, pełna nazwa Islamska Republika Iranu, Dżomhuri-je Eslāmi-je Irān), w Europie dawniej znany jako Persja – państwo na Bliskim Wschodzie, leżące między Morzem Kaspijskim na północy a ZatokąPerskąi ZatokąOmańskąna południu.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Iran · Zobacz więcej »
Isfahan
Isfahan, plac Imama Katedra ormiańska w Isfahanie Isfahan (pers. اصفهان, translit. Eşfahān, transkryp. Esfahan); historycznie także jako Ispahan, starop. Aspadāna, średniop. Spahān – trzecie co do wielkości miasto Iranu, położone ok.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Isfahan · Zobacz więcej »
Język hebrajski
Język hebrajski (hebr., trb.) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Język hebrajski · Zobacz więcej »
Kibla
Kibla Świętym Meczecie. Mekka, Arabia Saudyjska Kibla (qibla – oryginalnie „to, co jest naprzeciwko” i „kierunek, w którym jest się zwróconym”) – kierunek, w którym muzułmanie powinni zwracać się podczas modlitwy.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Kibla · Zobacz więcej »
Konstytucje apostolskie
Konstytucje apostolskie – zbiór ośmiu ksiąg anonimowego autora, który podpisał się imieniem Piotra Apostoła.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Konstytucje apostolskie · Zobacz więcej »
Krzyż
Krzyż równoramienny tzw. grecki Krzyż (etymologicznie z) – znak, kształt lub przedmiot w postaci dwóch linii (lub wielu) przecinających się, na ogół pod kątem prostym (†).
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Krzyż · Zobacz więcej »
Księżyc
Księżyc (Selḗnē; pol. fraz. „Srebrny Glob”, „srebrny glob”; pol. przest. gw. poet. „miesiąc”; pol. przest. poet. „luna” lub „łuna”) – jedyny naturalny satelita Ziemi (nie licząc tzw. księżyców Kordylewskiego, które sąobiektami pyłowymi i przez niektórych badaczy uważane za obiekty przejściowe).
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Księżyc · Zobacz więcej »
Lokacja na surowym korzeniu
Lokacja na surowym korzeniu (łac. in cruda radice) – lokacja wsi lub miasta przeprowadzona w miejscu dotąd niezagospodarowanym i niezamieszkanym.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Lokacja na surowym korzeniu · Zobacz więcej »
Meczet
Meczet (masdżid; l.mn. masadżid) – miejsce kultu muzułmańskiego.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Meczet · Zobacz więcej »
Meczet Proroka
Meczet Proroka (arab. المسجد النبوي, Al-Masdżid an-Nabawi) – jeden z największych meczetów świata zbudowany przez proroka Mahometa w 622 r. w Medynie.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Meczet Proroka · Zobacz więcej »
Mekka
Ulica w Mekce Trasa pielgrzymek Mekka (arab. مكة, Makka) – miasto w zachodniej części Arabii Saudyjskiej, w krainie Hidżaz, u podnóża gór Dżabal al-Hidżaz, siedziba administracyjna prowincji Mekka.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Mekka · Zobacz więcej »
Mihrab
Mihrab z Isfahanu znajdujący się w Metropolitan Museum of Art Mihrab (arab. محراب, mihrāb, od arab. haraba – „srożyć się, walczyć, modlić się”) – nisza modlitewna w meczecie, wskazująca kierunek modlitwy, również zdobienie dywanika modlitewnego.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Mihrab · Zobacz więcej »
Naos
peripteros z zaznaczonym wewnątrz naosem Naos (gr. ναός naós - okręt, nawa), cella (łac. cella - izba) – najważniejsze pomieszczenie w świątyni.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Naos · Zobacz więcej »
Niewola babilońska
Uprowadzenie jeńców do Babilonu Niewola babilońska – zwyczajowe określenie wygnania Judejczyków z Judy, trwającego od 586 do 538 roku p.n.e.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Niewola babilońska · Zobacz więcej »
Ołtarz
strony.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Ołtarz · Zobacz więcej »
Obelisk
alt.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Obelisk · Zobacz więcej »
Orygenes
Orygenes (gr., Origenes; ur. ok. 185, zm. 254) – jeden z najbardziej płodnych komentatorów Pisma Świętego w epoce patrystycznej.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Orygenes · Zobacz więcej »
Paruzja
Chrystus w chwale, miniatura z XV-wiecznego ewangeliarza ruskiego Paruzja, Dzień Pański, Drugie przyjście (z gr. παρουσία, obecność, przyjście, pojawienie się) – według Nowego Testamentu oznacza zapowiadany przez proroków powrót Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów, jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Paruzja · Zobacz więcej »
Pierwsza Świątynia
Pierwsza Świątynia (hebr. בֵּית הַמִּקְדָּשׁ, Bet ha-Mikdasz), także: Świątynia Salomona – pierwotna, opisana w Biblii i Tanachu główna świątynia Izraelitów w Jerozolimie, zbudowana przez króla Salomona na potrzeby przechowywania Arki Przymierza.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Pierwsza Świątynia · Zobacz więcej »
Rzym
() – stolica i największe miasto Włoch, położone w środkowej części kraju nad rzekąTyber i Morzem Śródziemnym, zarazem stolica regionu administracyjno-historycznego Lacjum (Lazio).
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Rzym · Zobacz więcej »
Słońce
Słońce (łac. Sol, gr. Ἥλιος, trb. Hḗlios; symbol: ☉) – gwiazda centralna Układu Słonecznego, wokół której krąży Ziemia, inne planety tego układu, planety karłowate oraz małe ciała Układu Słonecznego.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Słońce · Zobacz więcej »
Sobór nicejski I
Krecie. Przechowywana w muzeum w Heraklionie Sobór nicejski I – zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego zwołane przez cesarza Konstantyna do Nicei w Bitynii, trwające od 19 do 25 lipca 325 rokuWykorzystano tłumaczenia Biblii Tysiąclecia (Pismo Święte), Ewy Wipszyckiej (nicejskie wyznanie wiary, Filostorgiusz), Jana Szymusiaka (Grzegorz z Nyssy), Stefana Kazikowskiego (Sokrates Scholastyk), Arkadiusza Barona (wyznanie wiary Euzebiusza z Cezarei), Arkadiusza Lisieckiego (Życie Konstantyna).
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Sobór nicejski I · Zobacz więcej »
Strony świata
Róża wiatrów – kierunki świata (skróty angielskie, albo międzynarodowe) Strony świata, kierunki świata, ściślej: główne kierunki geograficzne, kierunki główne – cztery główne kierunki wyznaczone na powierzchni kuli ziemskiej.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Strony świata · Zobacz więcej »
Sycylia
Prowincje Sycylii Etna Krajobraz środkowej Sycylii Rzeka Simeto Sycylia – największa wyspa na Morzu Śródziemnym (ponad 25 tys. km²), położona we Włoszech na południe od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela jąwąska Cieśnina Mesyńska.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Sycylia · Zobacz więcej »
Sylwester II
Sylwester II (właśc. Gerbert z Aurillac OSB, ur. ok. 945 w Owernii, zm. 12 maja 1003 w Rzymie) – francuski uczony, matematyk, filozof, papież w okresie od 2 kwietnia 999 do 12 maja 1003.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Sylwester II · Zobacz więcej »
Synagoga
Synagoga Stara w Krakowie, najstarsza synagoga w Polsce Wielka Synagoga we Włodawie USA). proj. Erich Mendelsohn, 1922 Uniwersytecie Telawiwskim (Izrael). proj. Mario Botta, 1998 Synagoga w Pińczowie Synagoga, bożnica, bóżnica, szul (z synagoge – zgromadzenie, miejsce zebrań) – żydowski dom modlitwy; w judaizmie miejsce modlitw i zgromadzeń religijnych, również miejsce zebrań społecznych gminy żydowskiej.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Synagoga · Zobacz więcej »
Synagoga Hiszpańska w Pradze
Synagoga Hiszpańska w Pradze – synagoga zbudowana w 1868 roku, przy ulicy Dušní, na praskim Josefovie na miejscu Starej Synagogi, w pobliżu kościoła św. Ducha.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Synagoga Hiszpańska w Pradze · Zobacz więcej »
Synagoga w Ostii
Synagoga w Ostii – starożytna synagoga znajdująca się w Ostii w Rzymie, we Włoszech, leżąca u ujścia Tybru.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Synagoga w Ostii · Zobacz więcej »
Tertulian
Tertullian Quintus Septimius Florens Tertullianus (ur. pomiędzy 150 a 160 w Kartaginie, zm. 240 tamże)Stefan Swieżawski - „Dzieje Europejskiej Filozofii Klasycznej” s. 331 – łaciński teolog z Afryki Północnej, nawrócony na chrześcijaństwo w 190 roku lub około 195 roku (zobacz też Adolf Harnack, Bonwetsch i in.), stał się jego najgorliwszym w owym czasie apologetą.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Tertulian · Zobacz więcej »
Tora
Zwój Tory w języku hebrajskim Tora (– wskazówka, pouczenie, wtórnie prawo) – pięć pierwszych ksiąg Biblii (stąd także Pięcioksiąg, Pentateuch), najważniejszy tekst objawiony judaizmu.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Tora · Zobacz więcej »
Wastupuruszamandala
Postać Wastupuruszy wpisana w mandalę o 64 polach z głowąpostaci skierowanąna północny wschód. Wastupuruszamandala – diagram o religijnym i rytualnym znaczeniu w hinduizmie, szczególnie istotny w odniesieniu do hinduistycznej architektury sakralnej.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Wastupuruszamandala · Zobacz więcej »
Wątroba z Piacenzy
Wątroba z Piacenzy Wątroba z Piacenzy – odkryty w 1877 roku w Gossolengo koło Piacenzy we Włoszech zabytek w formie wykonanego z brązu modelu wątroby owcy.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Wątroba z Piacenzy · Zobacz więcej »
Wielkanoc
Adama i Ewę (po lewej i prawej stronie) – pierwszych rodziców, którzy weszli w śmierć przez grzech pierworodny. Bułgaria, XVII w. kościele mariawitów w Nowej Sobótce Wielkanoc, Niedziela Wielkanocna, także: Wielka Niedziela, Zmartwychwstanie Pańskie, w prawosławiu: Pascha, mazow. Wielki Dzień – najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie celebrujące misterium paschalne Jezusa Chrystusa: jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie, obchodzone przez Kościoły chrześcijańskie zachowujące Nicejskie wyznanie wiary (325 r.). Kulminacyjny moment cyklu paschalnego.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Wielkanoc · Zobacz więcej »
Witruwiusz
Człowiek witruwiański Leonarda da VinciMarcus Vitruvius Pollio – rzymski architekt żyjący w I w. p.n.e. Był konstruktorem machin wojennych za panowania Juliusza Cezara i Oktawiana Augusta.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Witruwiusz · Zobacz więcej »
Wschód heliakalny
Wschód heliakalny (z gr. Hḗlios Słońce) – moment, gdy dany obiekt astronomiczny (gwiazda, planeta lub księżyc) staje się po raz pierwszy widoczny na wschodzie o świcie, po okresie gdy był zakryty przez horyzont lub niewidoczny z powodu jasno świecącego Słońca.
Nowy!!: Orientowanie (architektura) i Wschód heliakalny · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Kościół nieorientowany, Kościół orientowany, Orientacja kościoła, Orientowanie, Świątynia orientowana.
