Szybszy dostęp niż przeglądarce!
58 kontakty: Altaria, Antepedium, Bazylika Bożego Ciała w Krakowie, Bóg, Biblia, Biskup, Boska Liturgia, Cyborium (architektura), Diakon, Eucharystia (sakrament), Gotyk, Ikonostas, IV wiek, Język cerkiewnosłowiański, Język grecki, Jezus Chrystus, Kaplica, Kościół (budynek), Kościół łaciński, Kościoły greckokatolickie, Kult religijny, Malarstwo tablicowe, Mensa ołtarzowa, Msza, Nastawa ołtarzowa, Nawa, Ołtarz (ujednoznacznienie), Ołtarz szafiasty, Ofiara (religia), Pallottinum, Poświęcenie kościoła, Portatyl, Prawosławie, Predella, Prezbiter, Prezbiterium, Relief, Religia, Religia Słowian, Relikwie, Renesans, Rubryk, Rzeźbiarstwo, Sacrum, Sanktuarium, Sarkofag, Słowianie, Sobór watykański II, Stary Testament, Stipes (architektura), ..., Sztuka romańska, Tabernakulum, Teofania, Transcendencja (religia), Tryptyk, XI wiek, XX wiek, Ziggurat. Rozwiń indeks (8 jeszcze) »
Altaria
Altaria (z – ołtarz, fundusz albo zapis na utrzymanie ołtarza lub kaplicy w kościele) – rodzaj fundacji (prebendy) kościelnej, której celem jest sprawowanie kultu przez altarystę przy wyznaczonym specjalnie do tego celu ołtarzu.
Nowy!!: Ołtarz i Altaria · Zobacz więcej »
Antepedium
Antwerpii Antepedium (również antependium, frontale) – bogato zdobione zakrycie lub zasłona zakrywająca podstawę (stipes) stałego ołtarza chrześcijańskiego.
Nowy!!: Ołtarz i Antepedium · Zobacz więcej »
Bazylika Bożego Ciała w Krakowie
Kościół Bożego Ciała – rzymskokatolicki kościół parafialny oraz konwentualny kanoników regularnych laterańskich znajdujący się w Krakowie w dzielnicy I przy ul. Bożego Ciała 26, na Kazimierzu.
Nowy!!: Ołtarz i Bazylika Bożego Ciała w Krakowie · Zobacz więcej »
Bóg
Bóg stwarzający świat'', Muzeum Brytyjskie tetragram JHWH nad obrazem Jezusa Kopia obok Wawelu. Kraków Kaligrafia słowa Allah antyczny Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (jednej bądź wielu) uznaje większość religii.
Nowy!!: Ołtarz i Bóg · Zobacz więcej »
Biblia
Tory w języku hebrajskim LXXVTS 10a (zwój ''Proroków mniejszych'') ok. I wieku p.n.e. Wulgaty z 1407 r. do czytania na głos w klasztorze Biblia Gutenberga pierwsza książka drukowana przy użyciu ruchomej czcionki Dziesięć Przykazań) Johna Wyclifa (XIV wiek) Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Biblii Królowej Zofii (1455) Biblii Wujka Biblii gdańskiej Biblia (biblion – zwój papirusu, księga; l.m. βιβλία, biblia – księgi), Pismo Święte – wspólna nazwa (hiperonim) różnych dzieł literackich, zwanych kanonami.
Nowy!!: Ołtarz i Biblia · Zobacz więcej »
Biskup
tempera na desce z XV wieku. Biskup (nadzorca, opiekun) – w Kościołach chrześcijańskich zwierzchnik kościoła partykularnego „jako zastępca i wysłannik Chrystusa”.
Nowy!!: Ołtarz i Biskup · Zobacz więcej »
Boska Liturgia
Boska Liturgia – celebracja Eucharystii w Kościołach wschodnich, głównie Cerkwi prawosławnej i Kościołach greckokatolickich.
Nowy!!: Ołtarz i Boska Liturgia · Zobacz więcej »
Cyborium (architektura)
bazylice watykańskiej Cyborium – ażurowa nadbudowa ołtarza lub innego obiektu w kościele chrześcijańskim, składająca się zazwyczaj z czterech kolumn podtrzymujących baldachim w formie kopuły, ostrosłupa lub innej bardziej złożonej.
Nowy!!: Ołtarz i Cyborium (architektura) · Zobacz więcej »
Diakon
Diakon (gr. diákonos „sługa”) – pierwszy z trzech stopni święceń sakramentalnych w katolicyzmie i prawosławiu oraz trzecia posługa urzędu duchownego w Kościołach protestanckich.
Nowy!!: Ołtarz i Diakon · Zobacz więcej »
Eucharystia (sakrament)
Muzeum Historycznego w Sanoku Eucharystia (gr. εὐχαριστία, eucharistía, „dziękczynienie”) lub Najświętsza Ofiara, Sakrament Ołtarza, Msza Święta, Komunia (łac. communio, „współdzielić”), Najświętszy Sakrament (łac. sacramentum, „poświęcenie; przysięga”), Wieczerza Pańska, Ciało Chrystusa, Krew Chrystusa – liturgiczna celebracja Ofiary Jezusa Chrystusa – Męki i Śmierci (por. Łk 22,19-20; 1 Kor 11,26), ustanowiona podczas Ostatniej Wieczerzy, którąchrześcijanie sprawująwypełniając polecenie Mistrza: To czyńcie na mojąpamiątkę (Łk 22,19).
Nowy!!: Ołtarz i Eucharystia (sakrament) · Zobacz więcej »
Gotyk
katedry w Reims (Francja) Wita Stwosza Kościół św. Mateusza w Starogardzie Gdańskim Pietà z Lubiąża Gniezna Gotyk – styl w architekturze i innych dziedzinach sztuk plastycznych (rzeźbie, malarstwie i sztuce sepulkralnej), który powstał przed połowąXII wieku we Francji i szybko rozprzestrzenił się w Anglii (zob. architektura gotycka w Anglii), następnie w wielu innych państwach Europy.
Nowy!!: Ołtarz i Gotyk · Zobacz więcej »
Ikonostas
Ikonostas cerkwi w monasterze Cocoș w Rumunii bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem Kościół Matki Boskiej Pośredniczki Łask w Szlachtowej Ikonostas (gr. eikonostasion, eikonostasis (od: eikón „obraz”, stásis „postawienie” ew. histemi „miejsce”); cs. ikonostaw lub obrazostav) – we wschodnich Kościołach chrześcijańskich tradycji bizantyńskiej ozdobna, wykonana z kamienia, drewna lub metalu, pokryta ikonami przegroda we wnętrzu cerkwi, która znajduje się między miejscem ołtarzowym (swiatłyszcze, sanktuarium, prezbiterium), a nawą(naos) przeznaczonądla wiernych.
Nowy!!: Ołtarz i Ikonostas · Zobacz więcej »
IV wiek
III wiekV wiek 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400.
Nowy!!: Ołtarz i IV wiek · Zobacz więcej »
Język cerkiewnosłowiański
Język cerkiewnosłowiański (cs.) – język literacki i liturgiczny używany w Cerkwi prawosławnej (także przez prawosławnych w Polsce) oraz części Kościołów greckokatolickich. Wywodzi się z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.
Nowy!!: Ołtarz i Język cerkiewnosłowiański · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Ołtarz i Język grecki · Zobacz więcej »
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.
Nowy!!: Ołtarz i Jezus Chrystus · Zobacz więcej »
Kaplica
Wolanach Kaplica (zdrobniale capella kapliczka) – niewielka chrześcijańska budowla sakralna, wolnostojąca lub połączona z większym obiektem architektonicznym; wydzielone pomieszczenie z ołtarzem lub boczna część kościoła tworząca odrębnącałość, w której znajduje się ołtarz.
Nowy!!: Ołtarz i Kaplica · Zobacz więcej »
Kościół (budynek)
Bazylika św. Piotra na Watykanie Kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Lądku-Zdroju Kłodzku Kościół – budynek przeznaczony do celów rytualnych, sakralnych w religii chrześcijańskiej: odprawiania nabożeństw, sprawowania sakramentów, odmawiania modlitw itp.
Nowy!!: Ołtarz i Kościół (budynek) · Zobacz więcej »
Kościół łaciński
bazylice św. Jana na Lateranie Kościół łaciński, Kościół rzymskokatolicki – największa liczebnie część Kościoła katolickiego, mająca własną, odrębnątradycję liturgicznąoraz własnąi odrębnąstrukturę; widzialnągłowąKościoła rzymskokatolickiego jest biskup Rzymu, czyli papież.
Nowy!!: Ołtarz i Kościół łaciński · Zobacz więcej »
Kościoły greckokatolickie
diecezja Szamos-Ujvár. Obecnie poszczególne diecezje znajdująsię w jurysdykcji różnych Kościołów ''sui iuris''. Kościoły greckokatolickie – zbiorcza nazwa Kościołów (Cerkwi) katolickich wschodniej tradycji bizantyńskiej, a określenie „greckokatolicki” pozwala odróżnić je od innych tradycji katolickich – przede wszystkim od rytu „łacińskiego”.
Nowy!!: Ołtarz i Kościoły greckokatolickie · Zobacz więcej »
Kult religijny
hinduista podczas modlitwy w rzece Kult religijny – integralny składnik religii, który w szerokim tego pojęcia znaczeniu oznacza czynności, dokonywane z pobudek religijnych, zaś w wąskim znaczeniu oznacza ustalone rytuały, odprawiane ku czci wobec sacrumJ.
Nowy!!: Ołtarz i Kult religijny · Zobacz więcej »
Malarstwo tablicowe
Przykład malarstwa tablicowego: Portret chłopca z Fajum (portrety fajumskie), druga połowa II wieku, Muzeum Narodowe w Warszawie ikona - przykład malarstwa tablicowego Cornelisa van Haarlema – tablicowe malarstwo ołtarzowe Malarstwo tablicowe – malarstwo, w którym w odróżnieniu od monumentalnego malarstwa ściennego lub witrażu, jako podobrazie wykorzystuje się drewnianądeskę albo płytę z innego materiału takiego jak ceramika, metal, kość słoniowa itp.
Nowy!!: Ołtarz i Malarstwo tablicowe · Zobacz więcej »
Mensa ołtarzowa
Relikwie ołtarzowe z kościoła pod wezwaniem św. Ignacego Loyoli w Gdańsku Mensa (z łac. stół, tablica) – płyta stanowiąca blat ołtarza w Kościele katolickim.
Nowy!!: Ołtarz i Mensa ołtarzowa · Zobacz więcej »
Msza
Msza święta, XV w. Msza w formie posoborowej sprawowana przez Benedykta XVI Msza – w części wyznań uobecnienie ofiary krzyżowej Jezusa Chrystusa w sposób bezkrwawy na ołtarzu.
Nowy!!: Ołtarz i Msza · Zobacz więcej »
Nastawa ołtarzowa
Katedrze Najświętszej Marii Panny w Sewilli, największa nastawa ołtarzowa na świecie Nastawa ołtarzowa, Kolonia Nastawa ołtarzowa (także łac. retabulum) – dekoracja ołtarza we wnętrzu kościoła w formie malowidła, płaskorzeźby lub rzeźby, także nadbudowa umieszczona w tylnej części ołtarza ustawiana bezpośrednio na mensie, łącząca się z niąza pośrednictwem predelii lub na osobnym postumencie za mensą.
Nowy!!: Ołtarz i Nastawa ołtarzowa · Zobacz więcej »
Nawa
Nawa główna Nawy boczne lądeckiego kościoła Nawa – część kościoła położona między prezbiterium a kruchtą, przeznaczona dla wiernych.
Nowy!!: Ołtarz i Nawa · Zobacz więcej »
Ołtarz (ujednoznacznienie)
* ołtarz – miejsce składania ofiar.
Nowy!!: Ołtarz i Ołtarz (ujednoznacznienie) · Zobacz więcej »
Ołtarz szafiasty
Ołtarz Wita Stwosza w Krakowie Kolonii Lewoczy Ołtarz Sądu Ostatecznego (około 1445–1450) Beaune, Hôtel-Dieu Książnicach Wielkich kościół Św. Szczepana Ołtarz szafiasty (z niem. Schreinaltar), szafowy lub retabulum szafiaste (schreinretabel) – typ nastawy ołtarzowej występujący w okresie gotyku, głównie w krajach Europy północnej.
Nowy!!: Ołtarz i Ołtarz szafiasty · Zobacz więcej »
Ofiara (religia)
Francisco Goya, ''Ofiara składana Panowi'', 1771 Przedstawienie ofiary z dzika na greckim tondzie z VI wieku p.n.e. Ofiara – podstawowa, obok modlitwy, forma kultu religijnego, występująca we wszystkich religiach, począwszy od pierwotnych do najbardziej rozwiniętych.
Nowy!!: Ołtarz i Ofiara (religia) · Zobacz więcej »
Pallottinum
Pallottinum – wydawnictwo i drukarnia założone w 1948 w Poznaniu, prowadzone przez pallotynów.
Nowy!!: Ołtarz i Pallottinum · Zobacz więcej »
Poświęcenie kościoła
Obrzęd poświęcenia kościoła św. Piotra i św. Pawła na Koszykach w Warszawie Poświęcenie kościoła (daw. konsekracja kościoła) (łac. dedicatio ecclesiae) – uroczyste poświęcenie nowo powstałej świątyni, w Kościele rzymskokatolickim zastrzeżone dla biskupa.
Nowy!!: Ołtarz i Poświęcenie kościoła · Zobacz więcej »
Portatyl
Portatyl, ołtarzyk tablicowy (łac. altare portatile) – wykonywane od VII wieku małe, przenośne ołtarzyki, głównie metalowe lub z kości słoniowej, używane w czasie podróży.
Nowy!!: Ołtarz i Portatyl · Zobacz więcej »
Prawosławie
Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).
Nowy!!: Ołtarz i Prawosławie · Zobacz więcej »
Predella
Predella Predella (wł.) także gradus (łac.) – część ołtarza we wnętrzu kościoła będąca podstawąnastawy ołtarzowej w postaci skrzyni spoczywającej na mensie.
Nowy!!: Ołtarz i Predella · Zobacz więcej »
Prezbiter
katakumbach Kaliksta, III w. Prawosławny prezbiter w stroju liturgicznym Prezbiter (gr. πρεσβύτερος, „starszy”; łac. presbyter) – urząd we wspólnotach chrześcijańskich.
Nowy!!: Ołtarz i Prezbiter · Zobacz więcej »
Prezbiterium
Rzut kościoła – prezbiterium oznaczono różowym kwadratem Prezbiterium, dawniej: chór kapłański – przestrzeń kościoła przeznaczona dla duchowieństwa oraz służby liturgicznej (m.in. ministrantów).
Nowy!!: Ołtarz i Prezbiterium · Zobacz więcej »
Relief
Ministerstwa Infrastruktury w Warszawie (architekt Rudolf Świerczyński 1931). Relief jako ozdoba ołtarza Płaskorzeźba jako dekoracja architektoniczna Relief nad wejściem do kościoła Relief (płaskorzeźba) – kompozycja rzeźbiarska wykonana na płycie kamiennej, metalowej lub drewnianej z pozostawieniem na niej tła.
Nowy!!: Ołtarz i Relief · Zobacz więcej »
Religia
rodzimowierstwa słowiańskiego (czwarty rząd) Procent obywateli uznających religię za bardzo ważną: do 19%, > 90% obszary niereligijne Religia – system wierzeń i praktyk określający relację między różnie pojmowanąsferąsacrum (świętością) i sferąboskąa społeczeństwem, grupąlub jednostką.
Nowy!!: Ołtarz i Religia · Zobacz więcej »
Religia Słowian
Światowid ze Zbrucza, IX w. (2013) Religia Słowian – zespół rodzimych wierzeń, mitów i praktyk kultowych właściwych dla ludów słowiańskich, w zależności od stanowiska badawczego zaliczany do systemów religii politeistycznych, polidoksyjnych, animistycznych z akcentami totemistycznymi, panteistycznymi, szamanistycznymi i być może dualistycznymi, funkcjonujący do XIX wieku, a częściowo do dzisiaj.
Nowy!!: Ołtarz i Religia Słowian · Zobacz więcej »
Relikwie
Relikwiarz 200px Sandały Jezusa, jedna z relikwii znajdująca się w miejscowości Prüm w Niemczech św. Jana Pawła II Relikwie („pozostałości, resztki”) – szczątki ciał osób świętych lub przedmioty, z którymi te osoby miały związek w czasie życia, stanowiące przedmioty czci w wielu religiach (np. drewno lub drzazgi z krzyża, na którym umarł Jezus).
Nowy!!: Ołtarz i Relikwie · Zobacz więcej »
Renesans
Leonardo da Vinci św. Ignacy Loyola Marcin Luter Krzysztof Kolumb Karol V Papież Juliusz II Mikołaj Kopernik Renesans, odrodzenie („odrodzenie”) – epoka w historii kultury europejskiej, obejmująca przede wszystkim XVI wiek, określany często jako „odrodzenie sztuk i nauk” oraz koncepcja historiozoficzna odnosząca się do historii kultury włoskiej od Dantego do roku 1520.
Nowy!!: Ołtarz i Renesans · Zobacz więcej »
Rubryk
Graduału Jana Olbrachta'' z widocznymi rubrykami Rubryk (l.mn. rubryki, z łac. od ruber – czerwony) – termin dotyczący liturgii.
Nowy!!: Ołtarz i Rubryk · Zobacz więcej »
Rzeźbiarstwo
Dawid'', 1501–1504 Warszawie) J. Gosławski, 1932) późnogotycki Rzeźbiarstwo – dziedzina sztuk plastycznych związana z tworzeniem trójwymiarowych form z różnych materiałów, co odróżnia jąod malarstwa i grafiki, zwykle dwuwymiarowych.
Nowy!!: Ołtarz i Rzeźbiarstwo · Zobacz więcej »
Sacrum
Sacrum (łac.) – sfera świętości, wokół której koncentrująsię wierzenia, obrzędy i praktyki religijne.
Nowy!!: Ołtarz i Sacrum · Zobacz więcej »
Sanktuarium
Jasnej Górze w Częstochowie Sanktuarium na Kościelcu Sanktuarium (od łac. sanctuarium z sanctus „święty”) – miejsce uznawane za święte, często identyfikowane ze świątynią, budowląwzniesionąna miejscu uznawanym za święte.
Nowy!!: Ołtarz i Sanktuarium · Zobacz więcej »
Sarkofag
Sarkofag Marii Burgundzkiej, 1502 (2008) Salona w Chorwacji Sarkofag (gr. σαρκoφάγος / sarkophagos; z gr. σάρξ / sarx – 1. „mięso”, 2. „ciało” + gr. φαγειν / phagein – „zjeść, pożreć”) – zdobiona trumna w kształcie skrzyni ceramicznej lub kamiennej, dekorowana technikąmalarskąlub rzeźbiarską, znana od czasów starożytnych.
Nowy!!: Ołtarz i Sarkofag · Zobacz więcej »
Słowianie
południowosłowiańskim językiem urzędowym Słowianie – grupa etnolingwistyczna w obrębie ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi.
Nowy!!: Ołtarz i Słowianie · Zobacz więcej »
Sobór watykański II
240x240px Ingres ojców soborowych do Bazyliki św. Piotra w Rzymie Ingres ojców soborowych do Bazyliki św. Piotra w Rzymie Sobór watykański II – dwudziesty pierwszy sobór powszechny Kościoła katolickiego, obradujący w czterech sesjach od 11 października 1962 do 8 grudnia 1965.
Nowy!!: Ołtarz i Sobór watykański II · Zobacz więcej »
Stary Testament
Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.
Nowy!!: Ołtarz i Stary Testament · Zobacz więcej »
Stipes (architektura)
Stipes – element konstrukcyjny ołtarza, na którym spoczywa mensa.
Nowy!!: Ołtarz i Stipes (architektura) · Zobacz więcej »
Sztuka romańska
Jerzy Z Łoziński1985-s401-402 (2009) Sztuka romańska (styl romański, romanizm, romańszczyzna) – styl w sztukach plastycznych XI–XIII wieku, ukształtowany w Europie zachodniej (na zachód od Renu), na terenach zajmowanych obecnie przez dzisiejsze północne Włochy, Francję i zachodnie Niemcy.
Nowy!!: Ołtarz i Sztuka romańska · Zobacz więcej »
Tabernakulum
thumb Tabernakulum ze Skalnika (XV wiek) Tabernakulum („namiot”) – w chrześcijaństwie, głównie w kościołach katolickich, mała, zamykana na klucz szafka, umieszczona najczęściej w tylnej części prezbiterium.
Nowy!!: Ołtarz i Tabernakulum · Zobacz więcej »
Teofania
Teofania (gr. Θεοφάνια od Θεός 'Bóg' i φαίνειν 'ukazać się') – w teologii pojedynczy akt objawienia się Boga.
Nowy!!: Ołtarz i Teofania · Zobacz więcej »
Transcendencja (religia)
Transcendencja – istnienie poza.
Nowy!!: Ołtarz i Transcendencja (religia) · Zobacz więcej »
Tryptyk
Giovanni Bellini Tryptyk Frari 1488 Frederick McCubbin, ''The Pioneer'', 1904 – przykład zaadaptowania formy tryptyku w sztuce. Tryptyk – typ nastawy ołtarzowej składający się z części środkowej oraz dwóch bocznych skrzydeł.
Nowy!!: Ołtarz i Tryptyk · Zobacz więcej »
XI wiek
X wiek XII wiek Lata 1000. • Lata 1010. • Lata 1020. • Lata 1030. • Lata 1040. • Lata 1050. • Lata 1060. • Lata 1070. • Lata 1080. • Lata 1090. 1001 1002 1003 1004 1005 1006 1007 1008 1009 1010 1011 1012 1013 1014 1015 1016 1017 1018 1019 1020 1021 1022 1023 1024 1025 1026 1027 1028 1029 1030 1031 1032 1033 1034 1035 1036 1037 1038 1039 1040 1041 1042 1043 1044 1045 1046 1047 1048 1049 1050 1051 1052 1053 1054 1055 1056 1057 1058 1059 1060 1061 1062 1063 1064 1065 1066 1067 1068 1069 1070 1071 1072 1073 1074 1075 1076 1077 1078 1079 1080 1081 1082 1083 1084 1085 1086 1087 1088 1089 1090 1091 1092 1093 1094 1095 1096 1097 1098 1099 1100.
Nowy!!: Ołtarz i XI wiek · Zobacz więcej »
XX wiek
XIX wiek XXI wiek Lata 1900. • Lata 1910. • Lata 1920. • Lata 1930. • Lata 1940. • Lata 1950. • Lata 1960. • Lata 1970. • Lata 1980. • Lata 1990. 1901 1902 1903 1904 1905 1906 1907 1908 1909 1910 1911 1912 1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 1925 1926 1927 1928 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940 1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 ----.
Nowy!!: Ołtarz i XX wiek · Zobacz więcej »
Ziggurat
Mapa Mezopotamii i Elamu z zaznaczonąlokalizacjąznanych zigguratów Plan sumeryjskiego okręgu świątynnego boga Anu w Uruk (ok. 3000 p.n.e.) – wysoki taras ze świątyniąna szczycie stanowił pierwowzór późniejszych zigguratów III dynastii z Ur (ok. 2100–2000 p.n.e.) Dur-Untasz-Napirisza (dziś Czoga Zanbil w Iranie) Jedna z rekonstrukcji wyglądu zigguratu Etemenanki w Babilonie Zig(g)urat, zik(k)urat (sum. u6.nir; akad. ziqqurratu poch. od czasownika zaqāru – budować wysoko; asyr. siqqurratu) – charakterystyczna dla architektury sakralnej Mezopotamii wieża świątynna o zmniejszających się schodkowo kolejnych tarasach.
Nowy!!: Ołtarz i Ziggurat · Zobacz więcej »
