Szybszy dostęp niż przeglądarce!
8 kontakty: Dłużnik, Klauzula umowna, Kodeks cywilny (ustawa z 1964), Osoba trzecia, Podmiot prawa, Umowa, Wierzyciel, Zobowiązanie.
Dłużnik
Dłużnik (łac. debitor) – osoba zobowiązana do spełnienia świadczenia na rzecz innej osoby (wierzyciela) na podstawie łączącego je stosunku zobowiązaniowego.
Nowy!!: Pactum in favorem tertii i Dłużnik · Zobacz więcej »
Klauzula umowna
Klauzula umowna – fragment umowy ujęty zazwyczaj w odrębnej jednostce redakcyjnej tekstu umowy (artykule, paragrafie, punkcie) regulujący samoistnie wycinek praw i obowiązków umawiających się stron, kontraktowy „odpowiednik” przepisu prawnego.
Nowy!!: Pactum in favorem tertii i Klauzula umowna · Zobacz więcej »
Kodeks cywilny (ustawa z 1964)
Kodeks cywilny – obowiązująca w Polsce ustawa, która została uchwalona 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1965 r., z wyjątkiem art. 160–167, 178, 213–219 i 1058–1088, które weszły w życie z dniem ogłoszenia, czyli 18 maja 1964 r. Opublikowany został w Dzienniku Ustaw nr 16, poz.
Nowy!!: Pactum in favorem tertii i Kodeks cywilny (ustawa z 1964) · Zobacz więcej »
Osoba trzecia
Osoba trzecia (książk.) ktoś trzeci; każdy człowiek niezaangażowany bezpośrednio w danąsytuację, relację lub stosunek prawny.
Nowy!!: Pactum in favorem tertii i Osoba trzecia · Zobacz więcej »
Podmiot prawa
Podmiot prawa (podmiot prawny) – oznacza każdąosobę fizycznąlub osobę prawnąutworzoną– i uznawanąza taką– na mocy prawa krajowego, unijnego lub międzynarodowego, która ma osobowość prawnąoraz zdolność do czynności prawnych.
Nowy!!: Pactum in favorem tertii i Podmiot prawa · Zobacz więcej »
Umowa
Umowa, kontrakt (łac. contractus) – w prawie cywilnym zgodne porozumienie dwóch lub więcej stron ustalające ich wzajemne prawa lub obowiązki (ang. a meeting of minds).
Nowy!!: Pactum in favorem tertii i Umowa · Zobacz więcej »
Wierzyciel
Wierzyciel (łac. creditor) – osoba, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby (dłużnika), z którąłączy jąstosunek zobowiązaniowy.
Nowy!!: Pactum in favorem tertii i Wierzyciel · Zobacz więcej »
Zobowiązanie
Zobowiązanie (łac. obligatio) – rodzaj stosunku cywilnoprawnego definiowany klasycznie w prawie rzymskim jako węzeł prawny (łac. vinculum iuris) łączący dłużnika z wierzycielem: Obligatio est iuris vinculum, quo necessitate adstringimur alicuius solvendae rei secundum nostrae civitatis iuria (łac. zobowiązanie jest węzłem prawnym, który zmusza nas do wykonania świadczenia pewnej rzeczy, według praw naszego państwa), a współcześnie jako polegający na tym, że „wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić” (art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego).
Nowy!!: Pactum in favorem tertii i Zobowiązanie · Zobacz więcej »
