13 kontakty: Biologia rozwoju, Charles Darwin, Epigeneza (biologia), Ewolucja, Gameta, Hipokrates, Hugo de Vries, Język grecki, Komórka, Krwiobieg, Preformacja, Tkanka, Witold Doroszewski.
Biologia rozwoju
Biologia rozwoju – dział biologii, zajmujący się przede wszystkim rozwojem osobniczym, czyli ontogenetycznym (gr. óntos – byt, będące, istniejące, génesis) organizmów żywych, od chwili powstania w wyniku rozmnażania do śmierci, przy czym pojęcie „rozwój” oznacza zachodzące w ciągu życia zmiany morfologiczne (powstanie nowych tkanek i organów) i czynnościowe.
Nowy!!: Pangeneza i Biologia rozwoju · Zobacz więcej »
Charles Darwin
Charles Robert Darwin (wym.), Karol Darwin (ur. 12 lutego 1809 w Shrewsbury, zm. 19 kwietnia 1882 w Downe) – brytyjski przyrodnik i geolog, twórca teorii ewolucji, zgodnie z którąwszystkie gatunki pochodząod wcześniejszych form, autor publikacji, w których przedstawił argumenty na poparcie swej tezy.
Nowy!!: Pangeneza i Charles Darwin · Zobacz więcej »
Epigeneza (biologia)
Epigeneza (gr. epí ‘na’, ‘do’; génesis ‘narodzenie’, ‘pochodzenie’) – hipoteza w biologii rozwoju zakładająca, że organizm potomny w procesie embriogenezy powstaje od nowa.
Nowy!!: Pangeneza i Epigeneza (biologia) · Zobacz więcej »
Ewolucja
Ewolucja – stopniowy proces zmian zachodzących w czasie.
Nowy!!: Pangeneza i Ewolucja · Zobacz więcej »
Gameta
Plemnik i komórka jajowa u człowieka (tuż przed zapłodnieniem) Gameta (komórka płciowa, komórka rozrodcza) – komórka służąca do rozmnażania płciowego.
Nowy!!: Pangeneza i Gameta · Zobacz więcej »
Hipokrates
Hipokrates lub Hippokrates z Kos, (gr.; ur. ok. 460 p.n.e. na wyspie Kos, zm. ok. 377 p.n.e./ok. 375 p.n.e. w Larysie) – lekarz grecki, jeden z prekursorów współczesnej medycyny, obdarzony przydomkiem „ojca medycyny”.
Nowy!!: Pangeneza i Hipokrates · Zobacz więcej »
Hugo de Vries
Hugo Marie de Vries (ur. 16 lutego 1848 w Haarlemie, zm. 21 maja 1935 w Lunteren pod Amsterdamem) – holenderski botanik i genetyk, który rozpoczął badania nad dziedzicznościąi zmiennościąoraz powstawaniem nowych ras i gatunków w procesie ewolucji.
Nowy!!: Pangeneza i Hugo de Vries · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Pangeneza i Język grecki · Zobacz więcej »
Komórka
DNA (zielony), obraz mikroskopowy Komórka (łac. cellula) – najmniejsza strukturalna i funkcjonalna jednostka organizmów żywych zdolna do przeprowadzania wszystkich podstawowych procesów życiowych (takich jak przemiana materii, wzrost i rozmnażanie).
Nowy!!: Pangeneza i Komórka · Zobacz więcej »
Krwiobieg
Układ krwionośny człowieka. Krwiobieg, krążenie krwi – zachodzący w ciele zwierząt proces mający na celu rozprowadzenie po organizmie krwi lub hemolimfy, dostarczając do tkanek wody i substancji odżywczych, zabierając z nich produkty przemiany materii, a także przenosząc hormony, komórki odpornościowe i naprawcze oraz biorąc udział w termoregulacji.
Nowy!!: Pangeneza i Krwiobieg · Zobacz więcej »
Preformacja
Jan Swammerdam, ''Miraculum naturae sive uteri muliebris fabrica'', 1729 Preformacja (łac. prae- „przed”, „w przód”, „najpierw”, „bardzo” + formatio „kształt”, „zarys”, „utwór”), także preformizm – jedna z hipotez biologii rozwoju, mająca swe korzenie w XVII wieku.
Nowy!!: Pangeneza i Preformacja · Zobacz więcej »
Tkanka
tkanki nerwowej Tkanka (łac. textum, l. m. textus; gr. histos – utkanie, tkanka) – zespół komórek (wraz z macierząpozakomórkową) o podobnej budowie, określonych czynnościach, wspólnym pochodzeniu, przemianie materii i przystosowanych do wykonywania określonej funkcji na rzecz całego organizmu.
Nowy!!: Pangeneza i Tkanka · Zobacz więcej »
Witold Doroszewski
Witold Jan Doroszewski (ur. 1 maja 1899 w Moskwie, zm. 26 stycznia 1976 w Warszawie) – polski językoznawca, teoretyk języka, od 1930 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, od 1930 członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, od 1947 członek Polskiej Akademii Umiejętności, następnie Polskiej Akademii Nauk; redaktor naczelny Słownika języka polskiego (1958–1969) i Słownika poprawnej polszczyzny (1973); popularyzator nauki o języku polskim, w latach 1932–1976 redaktor naczelny miesięcznika „Poradnik Językowy”; stworzył teorię języka, w której za przedmiot językoznawstwa uważał „człowieka mówiącego” (łac. homo loquens), a nie relacje zachodzące wewnątrz języka.