24 kontakty: Angelologia, Anioł, Anna Świderkówna, Apokalipsa, Apokryf, Łacina, Chrystologia, Didache, Hellenizm (językoznawstwo), Hermas (pisarz), Ireneusz z Lyonu, Język grecki, Jezus Chrystus, Kanon Muratoriego, Klemens Aleksandryjski, Mistyka chrześcijańska, Ojcowie apostolscy, Orygenes, Papirus Oxyrhynchus 5, Paruzja, Pius I, Sakrament pokuty i pojednania, Soteriologia, Tertulian.
Angelologia
Angelologia a. Angeologia (gr. αγγελος angelos – posłaniec, anioł oraz λόγος logos – słowo, nauka).
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Angelologia · Zobacz więcej »
Anioł
Jakuba z Aniołem'' Anioł – byt duchowy w wielu religiach, który służy i na różne sposoby wypełnia zamysły Boga.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Anioł · Zobacz więcej »
Anna Świderkówna
Anna Świderkówna, właśc.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Anna Świderkówna · Zobacz więcej »
Apokalipsa
Albrechta Dürera Apokalipsa (z gr. apokalypsis „odsłonięcie, zdjęcie zasłony, objawienie” od apokalýptein „odsłaniać, ujawniać”; apó „od” i kalýptein „zasłonić”) – w terminologii judaistycznej i chrześcijańskiej literatury religijnej to opis szczególnego rodzaju proroctwa, dotyczącego tego, co ma się wydarzyć w dniach ostatecznych, przekazywanego przez Boga wybranemu prorokowi.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Apokalipsa · Zobacz więcej »
Apokryf
Apokryf (ápókryphos – ukryty, tajemny) – określenie używane obecnie głównie w kontekście religijnym wobec ksiąg o tematyce biblijnej, uważanych za nienatchnione i co za tym idzie niewchodzących w skład Kanonu Biblii.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Apokryf · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Łacina · Zobacz więcej »
Chrystologia
Synaj, VI–VII wiek isbn.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Chrystologia · Zobacz więcej »
Didache
Didache lub Nauka dwunastu apostołów – anonimowy krótki traktat starożytnego chrześcijaństwa, jedno ze starszych pism Ojców apostolskich.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Didache · Zobacz więcej »
Hellenizm (językoznawstwo)
Hellenizm, grecyzm – zapożyczenie językowe z języka greckiego często związane z nauką.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Hellenizm (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Hermas (pisarz)
Hermas – rzymski chrześcijanin żyjący w II wieku, autor Pasterza.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Hermas (pisarz) · Zobacz więcej »
Ireneusz z Lyonu
Ireneusz z Lyonu (ur. ok. 140 w Smyrnie w Azji Mniejszej, zm. ok. 202 w Lugdunum) – biskup Vienne, teolog, apologeta, ojciec i Doktor Kościoła, męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Ireneusz z Lyonu · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Język grecki · Zobacz więcej »
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Jezus Chrystus · Zobacz więcej »
Kanon Muratoriego
Ostatnia strona Kanonu Muratoriego Kanon Muratoriego – prywatny spis ksiąg ''Nowego Testamentu'', napisany po łacinie, a powstały w Rzymie ok.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Kanon Muratoriego · Zobacz więcej »
Klemens Aleksandryjski
Klemens Aleksandryjski, gr. Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεύς, właśc.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Klemens Aleksandryjski · Zobacz więcej »
Mistyka chrześcijańska
Jana od Krzyża (zm. 1591). Jego pisma, np. ''Droga na Górę Karmel'', należądo klasyki mistyki chrześcijańskiej. Mistyka w chrześcijaństwie – droga duchowa człowieka do osiągnięcia, poprzez wiarę, bezpośredniego spotkania z Bogiem już w życiu doczesnym oraz samo spotkanie z Bogiem, jako zwieńczenie tej drogi, nazywane zjednoczeniem mistycznym la unio mystica.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Mistyka chrześcijańska · Zobacz więcej »
Ojcowie apostolscy
Ojcowie apostolscy – najstarsze pokolenie pisarzy wczesnochrześcijańskich.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Ojcowie apostolscy · Zobacz więcej »
Orygenes
Orygenes (gr., Origenes; ur. ok. 185, zm. 254) – jeden z najbardziej płodnych komentatorów Pisma Świętego w epoce patrystycznej.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Orygenes · Zobacz więcej »
Papirus Oxyrhynchus 5
Papirus Oxyrhynchus 5 oznaczany jako P.Oxy.I 5 – fragment wczesnochrześcijańskiej homilii napisanej w języku greckim.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Papirus Oxyrhynchus 5 · Zobacz więcej »
Paruzja
Chrystus w chwale, miniatura z XV-wiecznego ewangeliarza ruskiego Paruzja, Dzień Pański, Drugie przyjście (z gr. παρουσία, obecność, przyjście, pojawienie się) – według Nowego Testamentu oznacza zapowiadany przez proroków powrót Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów, jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Paruzja · Zobacz więcej »
Pius I
Pius I (ur. w Akwilei, zm. ok. 155 w Rzymie) – święty Kościoła katolickiego, 10.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Pius I · Zobacz więcej »
Sakrament pokuty i pojednania
Giuseppe Molteni ''Spowiedź'', 1838 Wielkanoc 2023 r. - fot. Ivonna Nowicka Sakrament pokuty i pojednania – chrześcijański obrzęd oczyszczenia z grzechów.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Sakrament pokuty i pojednania · Zobacz więcej »
Soteriologia
Soteriologia (z gr. σωτήρ soter – zbawca, λόγος logos – słowo) – wywodzi się z antycznej Grecji, tzw.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Soteriologia · Zobacz więcej »
Tertulian
Tertullian Quintus Septimius Florens Tertullianus (ur. pomiędzy 150 a 160 w Kartaginie, zm. 240 tamże)Stefan Swieżawski - „Dzieje Europejskiej Filozofii Klasycznej” s. 331 – łaciński teolog z Afryki Północnej, nawrócony na chrześcijaństwo w 190 roku lub około 195 roku (zobacz też Adolf Harnack, Bonwetsch i in.), stał się jego najgorliwszym w owym czasie apologetą.
Nowy!!: Pasterz Hermasa i Tertulian · Zobacz więcej »