Szybszy dostęp niż przeglądarce!
20 kontakty: Alfabet mongolski, Chan (władca), Cyrylica, Imperium mongolskie, Innocenty IV, Jarłyk, Język ewenkijski, Język kałmucki, Język mongolski, Litera, Mongolia Wewnętrzna, Ojraci, Pismo, Pismo phags-pa, Pismo ujgurskie, Samogłoska, Sojombo, Spółgłoska, Tengri, Todo biczig.
Alfabet mongolski
* klasyczne pismo mongolskie.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Alfabet mongolski · Zobacz więcej »
Chan (władca)
Chan (tur. khān, skrócona forma od khāqān „władca”) tytuł władcy państwa (chanatu) w dawnych krajach Azji Środkowej i Europy Wschodniej.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Chan (władca) · Zobacz więcej »
Cyrylica
Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Cyrylica · Zobacz więcej »
Imperium mongolskie
Imperium mongolskie (jeke monggol ułus – Wielki Ułus Mongołów) – trzynastowieczne państwo mongolskie, w szczytowym okresie swojego rozwoju terytorialnego obejmujące Azję Środkową, południowąSyberię, północne Chiny, Ruś i Bliski Wschód.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Imperium mongolskie · Zobacz więcej »
Innocenty IV
Papież Innocenty IV poleca dominikanom krakowskim głosić krucjatę do Prus i Liwonii dla wspomożenia zakonu krzyżackiego, dokument z 24 września 1243 roku Innocenty IV (właśc. Sinibaldo Fieschi; ur. ok. 1195 w Genui, zm. 7 grudnia 1254 w Neapolu) – papież w okresie od 25 czerwca 1243 do 7 grudnia 1254.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Innocenty IV · Zobacz więcej »
Jarłyk
Jarłyk chana Temür Kutługa Jarłyk (ros. ярлык z tur. jarl-ek) – pismo dyplomatyczne; pisemne rozporządzenie lub przywilej dla władców podbitych ziem wydawane przez władców mongolskich.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Jarłyk · Zobacz więcej »
Język ewenkijski
Język ewenkijski (Эвэды̄ турэ̄н) − język tunguski ludu Ewenków.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Język ewenkijski · Zobacz więcej »
Język kałmucki
Język kałmucki (Хальмг келн) – język Kałmuków osiadłych nad Wołgą, z podrodziny języków mongolskich; ok.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Język kałmucki · Zobacz więcej »
Język mongolski
Język mongolski (mong.) – główny język z rodziny mongolskiej.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Język mongolski · Zobacz więcej »
Litera
150x150px Litera – znak graficzny charakterystyczny dla pism głoskowych, odpowiadający zwykle pojedynczemu fonemowi.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Litera · Zobacz więcej »
Mongolia Wewnętrzna
Region Autonomiczny Mongolii Wewnętrznej (Mongolia Wewnętrzna) – region autonomiczny w północnych Chinach obejmujący południowe ziemie historycznej Mongolii.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Mongolia Wewnętrzna · Zobacz więcej »
Ojraci
Ojraci (ojracki, kałm. Өөрд, mong. Ойрад) – zachodnia grupa ludów mongolskich, pod koniec XX wieku licząca ok.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Ojraci · Zobacz więcej »
Pismo
Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Pismo · Zobacz więcej »
Pismo phags-pa
Glejt z czasów mongolskiej dynastii Yuan Edykt cesarski w piśmie phags-pa Pismo phags-pa (mong. дөрвөлжин үсэг dörvöljin üseg, dosłownie: „kwadratowe pismo”; tyb. ཧོར་ཡིག་གསར་པ་, Wylie: hor yig gsar pa „nowe pismo mongolskie”; chiń. 蒙古新字, pinyin: měnggǔ xīnzì, również w znaczeniu „nowe pismo mongolskie” – właściwiej 'phags-pa, także pasypa (chiń. 八思巴文 bāsībā wén) – alfabet sylabiczny opracowany przez tybetańskiego lamę Blo-gros rGyal-mtshan, zwanego 'Phags-pa (tyb. འཕགས་པ་, mong. ꡖꡍꡂꡛ ꡌ), dla cesarza Kubilaj-chana, jako system pisma dla wszystkich języków używanych w cesarstwie chińskim w okresie panowania dynastii Yuan. Pismo to wyszło z użycia w okresie Ming, lecz nadal używano go do fonetycznego zapisu podczas nauki języka chińskiego. Pismo to jest ważne z tego względu, że zabytki piśmiennictwa w tym alfabecie stanowiąznaczące źródło danych na temat ewolucji języka chińskiego oraz innych języków azjatyckich. Pismo to zostało pomyślane jako pismo mongolskie, lecz w rzeczywistości większość zachowanych tekstów w tym alfabecie zostało napisanych w języku chińskim.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Pismo phags-pa · Zobacz więcej »
Pismo ujgurskie
Słowo „Ujgur” w piśmie ujgurskim Pismo ujgurskie, pismo staroujgurskie – abdżad wywodzący się z alfabetu fenickiego poprzez alfabet aramejski, syryjski i kursywne pismo sogdyjskie.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Pismo ujgurskie · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Samogłoska · Zobacz więcej »
Sojombo
Imię Bogdo Dzanabadzara, twórcy sojombo, zapisane w tym piśmie Pismo sojombo (Sojombo biczg) – pismo sylabiczne wymyślone w 1686 przez Bogdo Dzanabadzara, służące do zapisywania języka mongolskiego.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Sojombo · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Pismo mongolskie i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Tengri
Tengri – główne bóstwo w wierzeniach ludów mongolskich i tureckich.
Nowy!!: Pismo mongolskie i Tengri · Zobacz więcej »
Todo biczig
Próbka tekstu Todo biczig (pismo kałmucko-ojrackie, dosł. „jasne pismo”) – system pisma, używany do zapisu języka kałmuckiego, stworzony w połowie XVII w przez mnicha buddyjskiego o nazwisku Zaja Pandita Oktorguin Dalai.
