Szybszy dostęp niż przeglądarce!
17 kontakty: Anatman, Arahant, Budda Siakjamuni, Buddyzm, Dharma, Dwanaście ogniw współzależnego powstawania, Język pali, Język tybetański, Mara (religie Wschodu), Medytacja, Nirwana, Oświecenie (religie Wschodu), Parinirwana, Sanskryt, Savakabuddha, Sutra, Therawada.
Anatman
Anatman (skr. nie-ja, w języku pali anatta) – podstawowa doktryna buddyjska, według której nie istnieje nic takiego jak atman (dusza).
Nowy!!: Pratjekabudda i Anatman · Zobacz więcej »
Arahant
Arhant (pāli.) (sanskr. arahat; hindi Arihant अरिहन्त; tyb. draciompa; chiń. 阿羅漢 āluóhàn lub 羅漢 luóhàn; kor. arahan 아라한; jap. arakan, rakan; wiet. A-la-hán).
Nowy!!: Pratjekabudda i Arahant · Zobacz więcej »
Budda Siakjamuni
Ilustracja Buddy z XIX wieku Budda Siakjamuni (żył w latach prawdopodobnie 563–483 p.n.e.Daty życia Buddy sąobiektem kontrowersji. Zobacz: era buddyjska.), właściwie Siddhartha Gautama z rodu Śakjów – indyjski książę, filozof i reformator religijny, twórca buddyzmu.
Nowy!!: Pratjekabudda i Budda Siakjamuni · Zobacz więcej »
Buddyzm
„Koło Dharmy” – najczęściej spotykany buddyjski symbol. Flaga buddyjska Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcąjego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach.
Nowy!!: Pratjekabudda i Buddyzm · Zobacz więcej »
Dharma
Dharma (skt. धर्म; pali Dhamma धम्म; chiń. 法, pinyin fǎ; kor. pŏp 법, talma; jap. 法 hō lub ダルマ daruma; wiet. pháp, đạt-ma; tyb. ལྷ་ཆོས།, Wylie lha chos) – wieloznaczny termin występujący w religiach dharmicznych, np.
Nowy!!: Pratjekabudda i Dharma · Zobacz więcej »
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania (skt: प्रतीत्यसमुत्पाद, pratītyasamutpāda; pali: paticca-samuppāda; tyb.: rten.cing.'brel.bar.'byung.ba; chin.: 緣起) – obok Czterech Szlachetnych Prawd jeden z głównych poglądów używanych w buddyzmie.
Nowy!!: Pratjekabudda i Dwanaście ogniw współzależnego powstawania · Zobacz więcej »
Język pali
Język pali (sanskr. पाळि pāli, szereg, wiersz, kanon), język palijski – martwy język średnioindyjski z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, wykazujący duże podobieństwo do języka wedyjskiego i sanskrytu klasycznego.
Nowy!!: Pratjekabudda i Język pali · Zobacz więcej »
Język tybetański
Inskrypcja w języku tybetańskim Mantra „Om mani padme hum” w alfabecie tybetańskim z użyciem znaków do zapisu dźwięków obcojęzycznych Język tybetański (tyb., Wylie: bod-skad, ZWPY: Pögä) – język z gałęzi tybeto-birmańskiej języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Pratjekabudda i Język tybetański · Zobacz więcej »
Mara (religie Wschodu)
Mara – w buddyzmie zasada niewiedzy, czyli podstawowego problemu, z jakim borykająsię nieoświecone istoty.
Nowy!!: Pratjekabudda i Mara (religie Wschodu) · Zobacz więcej »
Medytacja
mantrąMedytacja (– zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) – praktyki polegające na ćwiczeniu umysłu lub wprowadzaniu się w odmienny stan świadomości dla uzyskania dobroczynnego skutku, albo aby umysł uznał treść odmiennego stanu bez identyfikowania się z nim lub jako cel sam w sobie.
Nowy!!: Pratjekabudda i Medytacja · Zobacz więcej »
Nirwana
Nirwana (dosłownie zgaśnięcie) – wygaśnięcie cierpienia, termin używany w religiach dharmicznych na określenie bardzo zaawansowanego poziomu urzeczywistnienia.
Nowy!!: Pratjekabudda i Nirwana · Zobacz więcej »
Oświecenie (religie Wschodu)
Latarnia przy japońskiej świątyni zen Oświecenie (albo samourzeczywistnienie, samorealizacja, bodhi skr. बोधि, poch. od rdzenia budh „wiedzieć”, w stronie biernej „być przebudzonym”) – stan (lub raczej cały szereg stanów), jaki według większości religii i filozofii Wschodu (buddyzm, hinduizm, dżinizm, taoizm), czasami lub trwale realizuje się po długotrwałej praktyce medytacyjnej, albo z nagła (spór gradualizmu z subityzmem).
Nowy!!: Pratjekabudda i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »
Parinirwana
Gandhary, II-III w. Przedstawienie tzw. „Leżącego Buddy” Parinirwana (sanskryt: परिनिर्वाण parinirvāṇa; pali: परिनिब्बाण parinibbāṇa) „ostateczna nirwana” – w buddyzmie określenie przejścia w stan nirwany Buddy Śakjamuniego.
Nowy!!: Pratjekabudda i Parinirwana · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Pratjekabudda i Sanskryt · Zobacz więcej »
Savakabuddha
Sāvakabuddha (pali. Sāvaka – "ten który słucha" + buddha – "oświecony, przebudzony"; skt. śrāvakabuddha; tyb. nyan thos) w buddyzmie oznacza istotę, która osiągnęła oświecenie słuchając Dharmy głoszonej przez Sammāsambuddhę ("Samo w pełni Oświeconego").
Nowy!!: Pratjekabudda i Savakabuddha · Zobacz więcej »
Sutra
Diamentowej Sutry Sutry Lankavatara Sutra (sans. सूत्र, sūtra; pali sutta, co znaczy „księga” lub „pismo”; chiń. jing 經; kor. kyŏng 경; jap. kyō 経; wiet. kinh; tyb. མདོ, Wylie mdo) – nazwa religijnych ksiąg buddyjskich lub hinduskich.
Nowy!!: Pratjekabudda i Sutra · Zobacz więcej »
Therawada
Therawada (pāli: थेरवाद theravāda; sanskr. स्थविरवाद sthaviravāda; dosł. „doktryna starszych”) – najdłużej istniejąca szkoła buddyjska spośród wczesnych szkół buddyjskich.
Nowy!!: Pratjekabudda i Therawada · Zobacz więcej »
