Szybszy dostęp niż przeglądarce!
25 kontakty: Aksjomat, Brzeg (matematyka), Cosinusy kierunkowe, Euklides, Geometria, Geometria absolutna, Geometria afiniczna, Geometria analityczna, Geometria euklidesowa, Geometria rzutowa, Iloczyn skalarny, Oś współrzędnych, Odcinek, Półpłaszczyzna, Płaszczyzna (ujednoznacznienie), Pojęcie pierwotne, Prosta, Przestrzeń (matematyka), Przestrzeń euklidesowa, Punkt (geometria), Układ współrzędnych kartezjańskich, Wektor normalny, Wektor wodzący, Wektory współliniowe, Zbiór.
Aksjomat
Aksjomat, postulat, pewnik (gr. axíōma, godność, pewność, oczywistość) – jedno z podstawowych pojęć logiki matematycznej.
Nowy!!: Płaszczyzna i Aksjomat · Zobacz więcej »
Brzeg (matematyka)
Zbiór (jasnoniebieski) wraz z jego brzegiem (ciemnoniebieski) Brzeg – zbiór punktów „granicznych” danego zbioru.
Nowy!!: Płaszczyzna i Brzeg (matematyka) · Zobacz więcej »
Cosinusy kierunkowe
Cosinusy kierunkowe – liczby opisujące kierunek wektora w przestrzeni.
Nowy!!: Płaszczyzna i Cosinusy kierunkowe · Zobacz więcej »
Euklides
Euklides z Aleksandrii (Eukleides, ur. ok. 365 p.n.e., zm. ok. 270 p.n.e.) – grecki matematyk przez większość życia działający w Aleksandrii, autor Elementów (Stoicheia), jednego z najsłynniejszych dzieł matematycznych w historii.
Nowy!!: Płaszczyzna i Euklides · Zobacz więcej »
Geometria
teorii strun stereometrii, udowodnione najpóźniej przez Teajteta (IV w. p.n.e.) płaszczyzny hiperbolicznej za pomocąsiedmiokątów foremnych – użyty tu model to dysk Poincarégo Geometria (gr. γεωμετρία; geo – ziemia, metria – miara) – jedna z głównych dziedzin matematyki; tradycyjnie i nieformalnie definiowana jako nauka o przestrzeni i jej podzbiorach zwanych figuramiGeometria, Encyklopedia Popularna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986,, s. 233.
Nowy!!: Płaszczyzna i Geometria · Zobacz więcej »
Geometria absolutna
Geometria absolutna jest geometriąopartątylko na czterech pierwszych postulatach Euklidesa.
Nowy!!: Płaszczyzna i Geometria absolutna · Zobacz więcej »
Geometria afiniczna
Geometria afiniczna – geometria oparta na pierwszym, drugim i piątym aksjomatach Euklidesa. Trzeci i czwarty aksjomat Euklidesa nie mająznaczenia, bo w geometrii tej nie rozpatruje się okręgów i nie mierzy się kątów ani odcinków (iloczyn skalarny nie jest pojęciem afinicznym). Proste równoległe natomiast odgrywająw niej podstawowąrolę. Obecnie, po opublikowaniu ''Programu Erlangeńskiego'' Feliksa Kleina, przez geometrię afinicznąrozumie się geometrię niezmiennicząze względu na grupę przekształceń (odwzorowań) afinicznych. Jedynymi izometriami wśród przekształceń afinicznych sąpółobroty i translacje. Jednokładności sąrównież przekształceniami afinicznymi. Twierdzeniami afinicznymi w geometrii Euklidesa sąte, które zachowująswojąprawdziwość przy rzutowaniu równoległym z jednej płaszczyzny na drugą. Obok przesunięć, półobrotów i jednokładności przekształceniami afinicznymi sąrozciąganie i zgniatanie wzdłuż jakiejś prostej. Te ostatnie deformacje mogąbyć efektem np. rzutowań równoległych. W ujęciu Feliksa Kleina geometria afiniczna jest pewnągrupąodwzorowań pośredniąmiędzy grupąpodobieństw a grupąprzekształceń rzutowych.
Nowy!!: Płaszczyzna i Geometria afiniczna · Zobacz więcej »
Geometria analityczna
układu współrzędnych; zaznaczono również ćwiartki układu Trójwymiarowe współrzędne sferyczne z zaznaczonymi również osiami kartezjańskimi i siatkąGeometria analityczna – dział geometrii zajmujący się badaniem figur geometrycznych metodami analitycznymi (obliczeniowymi) i algebraicznymi.
Nowy!!: Płaszczyzna i Geometria analityczna · Zobacz więcej »
Geometria euklidesowa
Szkoła Euklidesa w Atenach(Obraz Raffaello Sanzio, 1509) Strona z dzieła ''Elementy'' Geometria euklidesowa – klasyczna odmiana geometrii opisana po raz pierwszy przez Euklidesa w dziele Elementy (z IV w. p.n.e.). Zebrał on całąówczesnąwiedzę matematycznąznanąGrekom, dziś jego dzieło przedstawia się jako pierwsząznanąaksjomatyzację w historii matematyki.
Nowy!!: Płaszczyzna i Geometria euklidesowa · Zobacz więcej »
Geometria rzutowa
Geometria rzutowa – dział matematyki zajmujący się badaniem własności figur geometrycznych, które nie zmieniająsię przy przekształceniach rzutowych.
Nowy!!: Płaszczyzna i Geometria rzutowa · Zobacz więcej »
Iloczyn skalarny
Iloczyn skalarny – pewna forma dwuliniowa na danej przestrzeni liniowej, tj.
Nowy!!: Płaszczyzna i Iloczyn skalarny · Zobacz więcej »
Oś współrzędnych
Osie trójwymiarowego układu współrzędnych Oś współrzędnych – to oś liczbowa, wykorzystywana do budowy układu współrzędnych, pozwalająca na jednoznaczne określenie położenia punktu przez określenie jego współrzędnych.
Nowy!!: Płaszczyzna i Oś współrzędnych · Zobacz więcej »
Odcinek
Prosta, półprosta i odcinek. Dla prostej i półprostej widać tylko fragment mieszczący się na rysunku. Wypełnione kółeczka symbolizująpunkty na końcach odcinka i na początku półprostej, które także do odcinka i półprostej należą. Odcinek – część prostej zawarta pomiędzy dwoma jej punktami z tymi punktami włącznie.
Nowy!!: Płaszczyzna i Odcinek · Zobacz więcej »
Półpłaszczyzna
Półpłaszczyzna – każda z dwóch części płaszczyzny, na jakie dzieli jąleżąca na niej prosta, wraz z tąprostą.
Nowy!!: Płaszczyzna i Półpłaszczyzna · Zobacz więcej »
Płaszczyzna (ujednoznacznienie)
* płaszczyzna – pojęcie z dziedziny geometrii.
Nowy!!: Płaszczyzna i Płaszczyzna (ujednoznacznienie) · Zobacz więcej »
Pojęcie pierwotne
relacje pomiędzy nimi a ich elementami sąprzykładem pojęć pierwotnych. Pojęcie pierwotne – obiekt w teorii sformalizowanej, o którym mówi ona w swych aksjomatach, konstruując wypowiedzi (twierdzenia) zgodnie z przyjętymi w tej teorii regułami wnioskowania.
Nowy!!: Płaszczyzna i Pojęcie pierwotne · Zobacz więcej »
Prosta
Linia prosta lub prosta – jedno z podstawowych pojęć geometrii, szczególny przypadek nieograniczonej z obydwu stron krzywej o nieskończonym promieniu krzywizny w każdym punkcie.
Nowy!!: Płaszczyzna i Prosta · Zobacz więcej »
Przestrzeń (matematyka)
Hierarchia przestrzeni (od szczególnych do bardziej ogólnych): '''skalarna''' (niebieska), '''unormowana''' (zielona), '''metryczna''' (żółta), '''topologiczna''' (czerwona). Przestrzeń – zbiór „nadrzędny”, który zawiera inne zbiory, rozważane np.
Nowy!!: Płaszczyzna i Przestrzeń (matematyka) · Zobacz więcej »
Przestrzeń euklidesowa
Przestrzeń euklidesowa – przestrzeń opisywana przez geometrię euklidesową.
Nowy!!: Płaszczyzna i Przestrzeń euklidesowa · Zobacz więcej »
Punkt (geometria)
Ograniczony zbiór punktów w dwuwymiarowej przestrzeni euklidesowej. Punkt – w aksjomatycznym ujęciu geometrii jedno z podstawowych pojęć pierwotnych.
Nowy!!: Płaszczyzna i Punkt (geometria) · Zobacz więcej »
Układ współrzędnych kartezjańskich
Dwuwymiarowy układ współrzędnych kartezjańskich Układ współrzędnych kartezjańskich, prostokątny układ współrzędnych – prostoliniowy układ współrzędnych, którego osie sąparami prostopadłe.
Nowy!!: Płaszczyzna i Układ współrzędnych kartezjańskich · Zobacz więcej »
Wektor normalny
Konstrukcja wektora normalnego do powierzchni Wektor normalny – wektor prostopadły do płaszczyzny, lub w wypadku innych powierzchni prostopadły do płaszczyzny stycznej do powierzchni w danym punkcie.
Nowy!!: Płaszczyzna i Wektor normalny · Zobacz więcej »
Wektor wodzący
Krzywa w przestrzeni. Wektor wodzący '''r''' jest parametryzowany za pomocąliczb ''t''. Dla '''r'''.
Nowy!!: Płaszczyzna i Wektor wodzący · Zobacz więcej »
Wektory współliniowe
Wektory współliniowe (kolinearne) – wektory o tym samym kierunku, czyli do siebie równoległe (mogąteż leżeć na jednej prostej).
Nowy!!: Płaszczyzna i Wektory współliniowe · Zobacz więcej »
Zbiór
Zbiór (dawniej także mnogość) – pojęcie pierwotne aksjomatycznej teorii mnogości (zwanej też teoriązbiorów) leżące u podstaw całej matematyki; idealizacja intuicyjnie rozumianego zbioru (zestawu, kolekcji) utworzonego z elementów (komponentów, składowych), która jest efektem abstrahowania od wewnętrznej struktury modelowanego obiektu i wzajemnych zależności między jego elementami (np. hierarchii, czy kolejności).
Nowy!!: Płaszczyzna i Zbiór · Zobacz więcej »
