Szybszy dostęp niż przeglądarce!
25 kontakty: Abrewiatura, Alfabet grecki, APA style, Łacina, IJ (dwuznak), Ø, Æ, Å (litera), Bibliografia, Cyrylica, Cytowanie piśmiennictwa, Druk, Dwuznak, EPUB, Folio, Incipit, Liczba mnoga, Ligatura (pismo), Oxford University Press, Słownik, Sch, Szpalta, The Chicago Manual of Style, Z, Znaki diakrytyczne.
Abrewiatura
Abrewiatura, abrewiacja (śrdw.-łac. abbreviatura, abbreviatio; od łac. brevis – krótki) – umowny skrót używany w starożytnych i średniowiecznych tekstach w celu skrócenia ich zapisu.
Nowy!!: Sub verbo i Abrewiatura · Zobacz więcej »
Alfabet grecki
Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.
Nowy!!: Sub verbo i Alfabet grecki · Zobacz więcej »
APA style
APA style – zestaw reguł opracowanych w celu ułatwienia rozumienia piśmiennictwa z nauk społecznych.
Nowy!!: Sub verbo i APA style · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Sub verbo i Łacina · Zobacz więcej »
IJ (dwuznak)
trémą(4) y w kroju pisma Garamond. Patrząc na kursywę, widać z jednej strony, że jest to ligatura liter '''i''' oraz '''j''', z drugiej strony staje się zrozumiałe, dlaczego ''ij'' na obszarach francuskojęzycznych jest mylone z literą''ÿ''. Na szyldzie zamieszczonym powyżej, „IJ” zajmuje tyle miejsca, co pojedyncze litery. Litera „I” jest wkomponowana dolnączęść litery „J”; takie rozwiązanie graficzne nie jest jednak jedyne, na innych szyldach można zobaczyć, że litery „I” oraz „J” sąrozdzielane. Rotterdamu z dwuznakiem IJ wielkimi literami na początku nazwy IJsselmonde. Stacja kolejowa Rijssen, po lewej starsza forma, po prawej nowoczesna pisownia. Graffiti FC Twente na estakadzie – Y zamiast IJ. IJ, ij – ligatura liter i oraz j używana w języku niderlandzkim.
Nowy!!: Sub verbo i IJ (dwuznak) · Zobacz więcej »
Ø
Øø – litera alfabetu łacińskiego używana między innymi w ortografii duńskiej, islandzkiej, norweskiej i farerskiej.
Nowy!!: Sub verbo i Ø · Zobacz więcej »
Æ
Znak æ na klawiaturze komputera Æ, æ – litera alfabetu łacińskiego powstała jako ligatura liter a i e. Używana często w łacińskich tekstach na oddanie częstej w łacinie grupy ae.
Nowy!!: Sub verbo i Æ · Zobacz więcej »
Å (litera)
znak å na klawiaturze komputera Å, å (a z kółkiem) – litera alfabetów – duńsko-norweskiego i szwedzkiego; z języków nieskandynawskich używająjej także język waloński, północnofryzyjski, istrorumuński, języki lapońskie i czamorro.
Nowy!!: Sub verbo i Å (litera) · Zobacz więcej »
Bibliografia
Dział bibliograficzny w bibliotece uniwersyteckiej w Grazu Bibliografia (gr. βιβλιο „książka” + γραφία „pisanie”) – termin oznaczający zarówno uporządkowany według pewnych kryteriów i spełniający określone zadania informacyjne wykaz (spis) dokumentów pisanych, jak i dział nauki o utworach piśmiennictwa definiujący zasady tworzenia wspomnianych spisów.
Nowy!!: Sub verbo i Bibliografia · Zobacz więcej »
Cyrylica
Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.
Nowy!!: Sub verbo i Cyrylica · Zobacz więcej »
Cytowanie piśmiennictwa
Cytowanie piśmiennictwa – przytaczanie w tekście cudzych wywodów, powoływanie się na fakty naukowe, informacje zawarte w innych publikacjach.
Nowy!!: Sub verbo i Cytowanie piśmiennictwa · Zobacz więcej »
Druk
Prasa drukarska z 1811 roku. współczesna drukarnia gazetowa Druk (‘nacisk’) – wielokrotne odbicie obrazu z formy drukowej na podłoże drukowe (np. na papier drukowy).
Nowy!!: Sub verbo i Druk · Zobacz więcej »
Dwuznak
Dwuznak, digraf – dwie litery oznaczające jednągłoskę.
Nowy!!: Sub verbo i Dwuznak · Zobacz więcej »
EPUB
EPUB (skrót od electronic publication) – otwarty standard, oparty na języku XML, służący do publikowania elektronicznych książek (e-booków).
Nowy!!: Sub verbo i EPUB · Zobacz więcej »
Folio
Folio (od łac. in folio „w formacie folio” od folium „liść, karta”) – w typografii to arkusz papieru jednokrotnie złożony, który tworzy dwie karty i cztery stronice.
Nowy!!: Sub verbo i Folio · Zobacz więcej »
Incipit
(łac. zaczyna się, od incipere – zaczynać) – określenie na formułkę umieszczanączęsto na początku średniowiecznych rękopisów, która zawierała imię autora i tytuł dzieła.
Nowy!!: Sub verbo i Incipit · Zobacz więcej »
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Nowy!!: Sub verbo i Liczba mnoga · Zobacz więcej »
Ligatura (pismo)
Ligatura – połączenie dwóch lub więcej liter w jedną.
Nowy!!: Sub verbo i Ligatura (pismo) · Zobacz więcej »
Oxford University Press
Siedziba Oxford University Press na Walton Street Oxford University Press – wydawnictwo Uniwersytetu Oksfordzkiego, największe wydawnictwo uniwersyteckie na świecie.
Nowy!!: Sub verbo i Oxford University Press · Zobacz więcej »
Słownik
Strona tytułowa I tomu ''Słownika języka polskiego'' Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego”, wyd. w Warszawie w 1900 r. Słownik łaciński ''Totius latinitatis lexicon'' 1858-87 Egidio Forcelliniego Słownik polsko-hiszpański i hiszpańsko-polski „Harald” Wielki słownik ortograficzny PWN, wyd. 2016 Słownik – wydawnictwo opisujące zasób słowny (lub jego część) języka lub porównujące różne języki pod względem leksykalnym.
Nowy!!: Sub verbo i Słownik · Zobacz więcej »
Sch
Sch – znak występujący w ortografii niemieckiej.
Nowy!!: Sub verbo i Sch · Zobacz więcej »
Szpalta
300x300px Szpalta – termin zecerski oznaczający pierwszy, surowy skład tekstu, o docelowej szerokości wierszy, a długości (liczby wierszy) wynikającej z objętości tekstu, złożony z czcionek lub wierszy linotypowych.
Nowy!!: Sub verbo i Szpalta · Zobacz więcej »
The Chicago Manual of Style
The Chicago Manual of Style (CMOS) – opracowanie o stylu, rozumianym jako ogół zagadnień związanych z wyglądem tekstu pisanego – m.in.
Nowy!!: Sub verbo i The Chicago Manual of Style · Zobacz więcej »
Z
Z (zet, minuskuła: z) – dwudziesta szósta litera alfabetu łacińskiego, trzydziesta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Sub verbo i Z · Zobacz więcej »
Znaki diakrytyczne
Znaki diakrytyczne, diakrytyki („odróżniający”) – znaki graficzne używane w alfabetach i innych systemach pisma, umieszczane nad, pod literą, obok lub wewnątrz niej, zmieniające sposób odczytu tej litery i tworzące przez to nowąliterę.
Nowy!!: Sub verbo i Znaki diakrytyczne · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
S.v., S/v, Sub verbis, Sub voce, Sub vocibus.
