Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Darmowy
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Senatus consultum

Indeks Senatus consultum

Senatus consultum (łac. senatus 'starszyzna' i consulere 'radzić') — w starożytnym Rzymie uchwała senatu.

41 kontakty: Agnacja, Agrypina Młodsza, Aklamacja, Anna Tarwacka, Łacina, Żywoty cezarów, Cesarze rzymscy, Contubernium, Digesta Justyniana, Donatio, Fideikomis uniwersalny, Gajusz (jurysta rzymski), Hadrian, II wiek, Klaudiusz (cesarz), Kodeks Justyniana, Kwarta pegaziańska, Maria Zabłocka, Prawo inicjatywy ustawodawczej, Prefekt miasta, Princeps, Pryncypat (Rzym), Publiusz Korneliusz Tacyt, Republika rzymska, Senat rzymski, Sextus Pomponius, Spadkodawca, Starożytny Rzym, Wespazjan, Zobowiązania naturalne, 10, 178, 195, 206, 46, 49, 52, 56, 57, 60, 73.

Agnacja

Agnacja (łac. agnatio, od agnatus, natus: urodzony) – rodzaj pokrewieństwa w rzymskim prawie rodzinnym wynikającego ze wspólnego podlegania patriae potestatis (władzy ojcowskiej), w przeciwieństwie do kognacji, która opierała się na (wszystkich) więzach krwi.

Nowy!!: Senatus consultum i Agnacja · Zobacz więcej »

Agrypina Młodsza

Agrypina Młodsza, Iulia Agrippina Minor (ur. 6 listopada 15 n.e., zm. w marcu 59 r. n.e.) – cesarzowa rzymska, córka Germanika i Agrypiny Starszej.

Nowy!!: Senatus consultum i Agrypina Młodsza · Zobacz więcej »

Aklamacja

Aklamacja (z „do, z” i „wołam”; „zgoda stanów”) – sposób przyjęcia ustawy lub wniosku w demokratycznych organach władzy ustawodawczej.

Nowy!!: Senatus consultum i Aklamacja · Zobacz więcej »

Anna Tarwacka

Anna Ewa Tarwacka (ur. 23 maja 1978 w Warszawie) – polska prawnik, profesor nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne, profesor na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, specjalista w zakresie prawa rzymskiego.

Nowy!!: Senatus consultum i Anna Tarwacka · Zobacz więcej »

Łacina

Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.

Nowy!!: Senatus consultum i Łacina · Zobacz więcej »

Żywoty cezarów

''Kroniki norymberskiej'') Żywoty cezarów – zbiór biografii dwunastu rzymskich władców (od Juliusza Cezara do Domicjana), autorstwa pisarza i historyka Swetoniusza.

Nowy!!: Senatus consultum i Żywoty cezarów · Zobacz więcej »

Cesarze rzymscy

Oktawian August – pierwszy cesarz rzymski Chronologiczna lista władców Rzymu okresu cesarstwa.

Nowy!!: Senatus consultum i Cesarze rzymscy · Zobacz więcej »

Contubernium

Contubernium (łac. cum 'z' + taberna 'chata') — trwały i prawnie dopuszczalny związek między niewolnikami lub osobąwolnąi niewolnikiem w prawie rzymskim.

Nowy!!: Senatus consultum i Contubernium · Zobacz więcej »

Digesta Justyniana

Digesta Justyniana (pełna nazwa) – Wybór fragmentów pism 39 jurystów dokonany urzędowo i podniesionych do rangi ustawy.

Nowy!!: Senatus consultum i Digesta Justyniana · Zobacz więcej »

Donatio

Donatio (od łac. donare.

Nowy!!: Senatus consultum i Donatio · Zobacz więcej »

Fideikomis uniwersalny

Fideikomis uniwersalny (fideicommissum hereditatis) — w prawie rzymskim rodzaj zapisu, w którym testator polecał dziedzicowi (zwanemu w tym przypadku heres fiduciarius, tj. dziedzicem powierniczym) wydanie całego spadku osobie trzeciej zwanej fideikomisariuszem (fideicomissarius).

Nowy!!: Senatus consultum i Fideikomis uniwersalny · Zobacz więcej »

Gajusz (jurysta rzymski)

Gajusz, Gaius (II w. n.e.) – jurysta rzymski, znany głównie jako autor Instytucji Gajusza.

Nowy!!: Senatus consultum i Gajusz (jurysta rzymski) · Zobacz więcej »

Hadrian

Publiusz Eliusz Hadrian (ur. 24 stycznia 76 w Itálice, zm. 10 lipca 138 w Bajach) – cesarz rzymski w latach 117–138.

Nowy!!: Senatus consultum i Hadrian · Zobacz więcej »

II wiek

I wiekIII wiek 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200.

Nowy!!: Senatus consultum i II wiek · Zobacz więcej »

Klaudiusz (cesarz)

pałacu w Wersalu Klaudiusz, Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus, oficjalna tytulatura cesarska: Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus (ur. 1 sierpnia 10 p.n.e. w Lugdunum w Galii, zm. 13 października 54 n.e. w Rzymie) – historyk, czwarty cesarz rzymski od 25 stycznia 41 roku do swojej śmierci, syn Druzusa Starszego i Antonii Młodszej; bratanek cesarza Tyberiusza, stryj cesarza Kaliguli, brat Germanika.

Nowy!!: Senatus consultum i Klaudiusz (cesarz) · Zobacz więcej »

Kodeks Justyniana

Strona tytułowa wydania z 1583 Kodeks Justyniana (łac. Codex Iustinianus) – jedna z trzech części wielkiej kompilacji prawa rzymskiego podjętej w latach 528–534 n.e. przez cesarza Justyniana I Wielkiego.

Nowy!!: Senatus consultum i Kodeks Justyniana · Zobacz więcej »

Kwarta pegaziańska

Kwarta pegaziańska (quarta Pegasiana) — w prawie rzymskim ustanowiona przez senatus consultum Pegasianum część spadku (jedna czwarta), której dziedzic nie był zobowiązany wydać fideikomisariuszowi.

Nowy!!: Senatus consultum i Kwarta pegaziańska · Zobacz więcej »

Maria Zabłocka

Maria Zabłocka-Słonina – polska prawniczka, profesor nauk prawnych, historyk prawa, specjalistka w zakresie prawa rzymskiego, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego.

Nowy!!: Senatus consultum i Maria Zabłocka · Zobacz więcej »

Prawo inicjatywy ustawodawczej

Prawo inicjatywy ustawodawczej – uprawnienie do przedkładania władzy ustawodawczej projektów aktów normatywnych.

Nowy!!: Senatus consultum i Prawo inicjatywy ustawodawczej · Zobacz więcej »

Prefekt miasta

Prefekt miasta (łac. praefectus urbi) – urzędnik w Cesarstwie rzymskim zajmujący się sprawami karnymi.

Nowy!!: Senatus consultum i Prefekt miasta · Zobacz więcej »

Princeps

Princeps (l.mn. principes) – łaciński termin oznaczający „ten, który zajmuje pierwsze miejsce, pierwszy”, używany w różnych okresach historycznych w odniesieniu do sprawujących władzę.

Nowy!!: Senatus consultum i Princeps · Zobacz więcej »

Pryncypat (Rzym)

Pryncypat (od łac. princeps civium Romanorum) – forma rządów w okresie Cesarstwa Rzymskiego wprowadzona po 27 roku p.n.e. przez Oktawiana Augusta.

Nowy!!: Senatus consultum i Pryncypat (Rzym) · Zobacz więcej »

Publiusz Korneliusz Tacyt

Publius (albo Gaius – imię niepewne) Cornelius Tacitus, czyli Tacyt (około 55–120) – historyk rzymski, prokonsul Azji w latach 112–113.

Nowy!!: Senatus consultum i Publiusz Korneliusz Tacyt · Zobacz więcej »

Republika rzymska

Republika rzymska – okres w historii starożytnego Rzymu w którym był on republiką, trwający od upadku królestwa w 509*Daty opatrzone asteriskiem podane sąwedług tzw.

Nowy!!: Senatus consultum i Republika rzymska · Zobacz więcej »

Senat rzymski

Fresk Cesare Maccariego (1888) z wyobrażeniem obrad rzymskiego senatu Senat rzymski (od senex – starzec – dosłownie rada starszych) – jedna z najważniejszych i najtrwalszych instytucji politycznych starożytnego Rzymu.

Nowy!!: Senatus consultum i Senat rzymski · Zobacz więcej »

Sextus Pomponius

Sextus Pomponius, Sekstus Pomponiusz (żył w II w. n.e.) – prawnik rzymski z czasów Hadriana i Antoninusa Piusa.

Nowy!!: Senatus consultum i Sextus Pomponius · Zobacz więcej »

Spadkodawca

Spadkodawca (łac. testator, de cuius) jest osobąfizyczną, której prawa i obowiązki majątkowe o charakterze cywilnoprawnym stająsię z chwiląśmierci tej osoby spadkiem, a więc wyodrębnionąmasąmajątkową, poddanąprzepisom prawa spadkowego, która przechodzi z tąchwiląna jednąlub kilka osób, zwanych spadkobiercami.

Nowy!!: Senatus consultum i Spadkodawca · Zobacz więcej »

Starożytny Rzym

cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.

Nowy!!: Senatus consultum i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »

Wespazjan

Wespazjan (ur. 17 listopada 9, zm. 23 czerwca 79) – cesarz rzymski w latach 69–79.

Nowy!!: Senatus consultum i Wespazjan · Zobacz więcej »

Zobowiązania naturalne

Zobowiązania naturalne (łac. obligationes naturales, l.p. obligatio naturalis) – w prawie rzymskim zobowiązania pozbawione możliwości przymusowego dochodzenia świadczenia przez wierzyciela, jednak spełnienie ich traktowano jako należne (spełniający je dłużnik nie mógł domagać się zwrotu).

Nowy!!: Senatus consultum i Zobowiązania naturalne · Zobacz więcej »

10

; Cesarstwo Rzymskie.

Nowy!!: Senatus consultum i 10 · Zobacz więcej »

178

; Cesarstwo rzymskie.

Nowy!!: Senatus consultum i 178 · Zobacz więcej »

195

Bez opisu.

Nowy!!: Senatus consultum i 195 · Zobacz więcej »

206

; Cesarstwo rzymskie.

Nowy!!: Senatus consultum i 206 · Zobacz więcej »

46

Bez opisu.

Nowy!!: Senatus consultum i 46 · Zobacz więcej »

49

Bez opisu.

Nowy!!: Senatus consultum i 49 · Zobacz więcej »

52

Bez opisu.

Nowy!!: Senatus consultum i 52 · Zobacz więcej »

56

Bez opisu.

Nowy!!: Senatus consultum i 56 · Zobacz więcej »

57

Bez opisu.

Nowy!!: Senatus consultum i 57 · Zobacz więcej »

60

; Bliski Wschód.

Nowy!!: Senatus consultum i 60 · Zobacz więcej »

73

Bez opisu.

Nowy!!: Senatus consultum i 73 · Zobacz więcej »

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »