8 kontakty: Adad-nirari III, Asyria, Asyryjskie listy i kroniki eponimów, Eponim, Język akadyjski, Limmu, Pismo klinowe, Rab szake.
Adad-nirari III
Adad-nirari III (akad. Adad-nārārīGrayson A.K., Assyrian Rulers..., s. 200. lub Adad-nērārīGrayson A.K., Königslisten..., s. 126., w transliteracji z pisma klinowego zapisywane najczęściej m10-ÉRIN.TÁḪ lub mdIŠKUR-ÉRIN.TÁḪ, tłum. „bóg Adad jest mojąpomocą”) – król Asyrii, syn króla Szamszi-Adada V i królowej Sammu-ramat.
Nowy!!: Sil-beli i Adad-nirari III · Zobacz więcej »
Asyria
Asyria (akad. māt Aššurki) – starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii istniejące od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e.
Nowy!!: Sil-beli i Asyria · Zobacz więcej »
Asyryjskie listy i kroniki eponimów
Asyryjskie listy i kroniki eponimów – rodzaj sporządzanych w Asyrii dokumentów, w których w porządku chronologicznym wymieniani byli asyryjscy królowie i dygnitarze pełniący urząd limmu (eponima).
Nowy!!: Sil-beli i Asyryjskie listy i kroniki eponimów · Zobacz więcej »
Eponim
Eponim (gr. eponymos – „dawca imienia, nazwy”) – słowo utworzone od nazwy własnej, jak również osoba (historyczna lub fikcyjna, człowiek, bóg, heros), rzadziej zwierzę lub przedmiot, od którego wzięła się nazwa jakiejś innej rzeczy, zjawiska, miejsca, miejscowości.
Nowy!!: Sil-beli i Eponim · Zobacz więcej »
Język akadyjski
Język akadyjski (akad. lišānum akkadītum), dawniej też zwany „chaldejskim” – język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Akad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium akadyjskiego, założonego około 2350 roku p.n.e. przez Sargona.
Nowy!!: Sil-beli i Język akadyjski · Zobacz więcej »
Limmu
Limmu (akad. limmu, līmu) – nazwa godności urzędniczej sprawowanej w starożytnej Asyrii.
Nowy!!: Sil-beli i Limmu · Zobacz więcej »
Pismo klinowe
Mapa ważniejszych stanowisk archeologicznych na których znaleziono archiwa z tekstami zapisanymi pismem klinowym Pismo klinowe – jedna z najstarszych na świecie odmian pisma, powstała na Bliskim Wschodzie, stworzona najprawdopodobniej przez Sumerów ok.
Nowy!!: Sil-beli i Pismo klinowe · Zobacz więcej »
Rab szake
Rab szake (akad. rab šāqê, sum. lúgal.kaš.lul) – jedna z najważniejszych godności urzędniczych w starożytnej Asyrii, której nazwa tłumaczona jest zazwyczaj jako „wielki podczaszy”Joannes F., Historia Mezopotamii w I. tysiącleciu przed Chrystusem, s. 187.
Nowy!!: Sil-beli i Rab szake · Zobacz więcej »