Szybszy dostęp niż przeglądarce!
25 kontakty: Adonai, Alfabet hebrajski, Alfabet paleohebrajski, Amoraici, Diaspora (naród), Elohim, Epoka hellenistyczna, Ezdrasz (postać biblijna), Izrael, Judaizm, Księga Kapłańska, Masora, Masoreci, Niewola babilońska, Nowy Testament, Puncta extraordinaria, Qere–Ketib, Sofer, Stary Testament, Synagoga, Talmud, Tannaici, Tekst masorecki, Tetragram, Tikunej soferim.
Adonai
Adonai lub Adonaj (hebr. אדני „Mój Pan”; jid. Adonoj) – określenie Boga Jahwe oddawane w przekładach jako Pan lub Pan.
Nowy!!: Soferowie i Adonai · Zobacz więcej »
Alfabet hebrajski
Alfabet hebrajski, nazywany też pismem żydowskim lub pismem kwadratowym – alfabet spółgłoskowy stosowany do zapisu języka hebrajskiego, jidysz, ladino, judeo-arabskiego i innych języków żydowskich, wywodzący się z alfabetu aramejskiego, a pośrednio z fenickiego i egipskich hieroglifów.
Nowy!!: Soferowie i Alfabet hebrajski · Zobacz więcej »
Alfabet paleohebrajski
Diagram ukazujący pochodzenie i pokrewieństwa paleohebrajskiego Alfabet paleohebrajski określany też jako starohebrajski – odmiana alfabetu fenickiego.
Nowy!!: Soferowie i Alfabet paleohebrajski · Zobacz więcej »
Amoraici
Amoraici (język aramejski: אמורא; liczba mnoga: אמוראים, Amora'im; "ci, którzy mówią") – uczeni żydowscy kontynuujący prace Tannaitów dotyczące komentowania i wyjaśniania Biblii hebrajskiej, przede wszystkim Tory i Miszny.
Nowy!!: Soferowie i Amoraici · Zobacz więcej »
Diaspora (naród)
Diaspora – słowo pochodzenia greckiego, oznaczające rozproszenie członków danego narodu bądź grupy etnicznej wśród innych narodów lub też wyznawców danej religii wśród wyznawców innej, nadawane konkretnym grupom przez naukowców lub też w wyniku autodefiniowania.
Nowy!!: Soferowie i Diaspora (naród) · Zobacz więcej »
Elohim
Elohim (dosł. Bogowie; hebr. אֱלֹהִים) – występujący około 2700 razy w Biblii hebrajskiej jeden z tytułów Boga Jahwe.
Nowy!!: Soferowie i Elohim · Zobacz więcej »
Epoka hellenistyczna
Epoka hellenistyczna – okres w dziejach regionu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu (zwłaszcza obszarów znajdujących się pod greckim panowaniem), którego początek wyznacza śmierć Aleksandra Wielkiego w 323 roku p.n.e., a koniec – rzymskie podboje zakończone zajęciem ptolemejskiego Egiptu w 30 roku p.n.e. Niekiedy zwany hellenizmem lub epokąaleksandryjską.
Nowy!!: Soferowie i Epoka hellenistyczna · Zobacz więcej »
Ezdrasz (postać biblijna)
Kodeksie Amiatinus. Ezdrasz (Esdras) – kapłan żydowski, jeden z przywódców Żydów po powrocie z niewoli babilońskiej, znany jako zawodowy przepisywacz tekstu Prawa Mojżeszowego, święty Kościoła katolickiego.
Nowy!!: Soferowie i Ezdrasz (postać biblijna) · Zobacz więcej »
Izrael
Izrael (Jisra’el, Isrā’īl), oficjalnie Państwo Izrael (Medinat Jisra’el, Dawlat Isrā’īl) – państwo na Bliskim Wschodzie, położone w Azji Zachodniej na wschodnim brzegu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Soferowie i Izrael · Zobacz więcej »
Judaizm
data.
Nowy!!: Soferowie i Judaizm · Zobacz więcej »
Księga Kapłańska
Księga Kapłańska, Trzecia Księga Mojżeszowa, (hebr. ויקרא (Wajikra) – „zawołał" – od pierwszych słów księgi, gr. Λευιτικόν Leuitikon z Septuaginty, w nawiązaniu do Lewitów) – trzecia księga Pisma św. (przed niąjest Księga Wyjścia) i Pięcioksięgu, a tym samym Starego Testamentu.
Nowy!!: Soferowie i Księga Kapłańska · Zobacz więcej »
Masora
Kodeksu Leningradzkiego (ok. 1008–1009 r. n.e.) z widocznąna marginesie masora parva Masora – zbiór ustalonych reguł, wypracowany przez żydowskich uczonych na podstawie prac i systemu studiów nad tekstem biblijnym, których celem jest zachowanie i przekazanie tekstu biblijnego w niezmienionym pod każdym względem kształcie.
Nowy!!: Soferowie i Masora · Zobacz więcej »
Masoreci
Masoreci (czyt. baʽalé hammasoráh, „panowie tradycji”) – żydowscy uczeni Tory, którzy między VI a XI wiekiem stworzyli system zapisu samogłosek w alfabecie hebrajskim oraz opracowali oficjalny tekst Biblii hebrajskiej znany jako tekst masorecki.
Nowy!!: Soferowie i Masoreci · Zobacz więcej »
Niewola babilońska
Uprowadzenie jeńców do Babilonu Niewola babilońska – zwyczajowe określenie wygnania Judejczyków z Judy, trwającego od 586 do 538 roku p.n.e.
Nowy!!: Soferowie i Niewola babilońska · Zobacz więcej »
Nowy Testament
Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Nowy!!: Soferowie i Nowy Testament · Zobacz więcej »
Puncta extraordinaria
Puncta extraordinaria (z ) albo nequdot (z) – 15 miejsc w tekście masoreckim Biblii hebrajskiej zaznaczonych i wyróżnionych przez soferów kropkami nad i (jeden raz: Ps 27,13) pod literami.
Nowy!!: Soferowie i Puncta extraordinaria · Zobacz więcej »
Qere–Ketib
Pwt 33,9): w środkowej kolumnie, piąta linijka od góry, drugie słowo. Zamiast בְּנוֹ (''jego syn''), ma być בָּנָיו (''jego synowie''). Qere–Ketib (według dokładnej transkrypcji: qerê – keṯîḇ) – dwa aramejskie imiesłowy „czytany” – „napisany”, których używa się jako terminu technicznego w odniesieniu do Biblii hebrajskiej, na oznaczenie zawartych w masorze poprawek błędów w tekście spółgłoskowym (rzeczywistych lub domniemanych).
Nowy!!: Soferowie i Qere–Ketib · Zobacz więcej »
Sofer
Tory Sofer – w czasach biblijnych „uczony w Piśmie”; współcześnie żyd pełniący funkcję skryby, uprawnionego do przepisywania świętych pism (sefer Tora, megilot); także wypisujący mezuzy, tefilin, gety i ketuby.
Nowy!!: Soferowie i Sofer · Zobacz więcej »
Stary Testament
Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.
Nowy!!: Soferowie i Stary Testament · Zobacz więcej »
Synagoga
Synagoga Stara w Krakowie, najstarsza synagoga w Polsce Wielka Synagoga we Włodawie USA). proj. Erich Mendelsohn, 1922 Uniwersytecie Telawiwskim (Izrael). proj. Mario Botta, 1998 Synagoga w Pińczowie Synagoga, bożnica, bóżnica, szul (z synagoge – zgromadzenie, miejsce zebrań) – żydowski dom modlitwy; w judaizmie miejsce modlitw i zgromadzeń religijnych, również miejsce zebrań społecznych gminy żydowskiej.
Nowy!!: Soferowie i Synagoga · Zobacz więcej »
Talmud
Talmud (talmud „nauka”) – jedna z podstawowych (choć nie jest uznawana za świętą) ksiąg judaizmu.
Nowy!!: Soferowie i Talmud · Zobacz więcej »
Tannaici
Tannaici (aram. תנאים tanaim; z rdzenia תנא, który oznacza zarówno „powtarzać”, jak i wtórnie „nauczać”) – w judaizmie początków n.e. nauczyciele prawa ustnego, mędrcy, których pouczenia zawarte sąw Misznie i w Baraicie.
Nowy!!: Soferowie i Tannaici · Zobacz więcej »
Tekst masorecki
Papirus Nasha, pochodzący z II wieku p.n.e., zawierający tekst przedmasorecki Tekst masorecki – ujednolicony tekst Biblii hebrajskiej, opracowany przez masoretów.
Nowy!!: Soferowie i Tekst masorecki · Zobacz więcej »
Tetragram
Steli Meszy Tetragram – cztery hebrajskie litery będące zapisem imienia własnego Boga w Biblii: jod, he, waw, he (hebr. יהוה).
Nowy!!: Soferowie i Tetragram · Zobacz więcej »
Tikunej soferim
Tikunej soferim (תיקוני סופרים, tiqqūnēy sōferīm; l. poj. תיקון סופרים, tiqqūn sōferīm) – talmudyczne określenie poprawek i przeróbek tekstu biblijnego, których autorstwo przypisuje się członkom Wielkiego Zgromadzenia (hebr. כנסת הגדולה, Kneset ha-Gdola), działającym w okresie Drugiej Świątyni.
Nowy!!: Soferowie i Tikunej soferim · Zobacz więcej »
