20 kontakty: Artykulacja (fonetyka), Dźwięczność, Faryngalizacja, Język (anatomia), Język (mowa), Język łotewski, Język baskijski, Język czeski, Język węgierski, Labializacja, Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Plozja, Podniebienie (anatomia), Spółgłoska, Spółgłoska boczna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna.
Artykulacja (fonetyka)
Ułożenie strun głosowych w czasie wypowiadania głosek Artykulacja – proces kształtowania dźwięków mowy ludzkiej, odbywający się w części aparatu mowy obejmującąjamy ponadkrtaniowe, tzw.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Artykulacja (fonetyka) · Zobacz więcej »
Dźwięczność
Dźwięczność (fonacja) – jedna z cech artykulacji głosek związana z pracąwięzadeł głosowych.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Dźwięczność · Zobacz więcej »
Faryngalizacja
Faryngalizacja (od grec. pharynx – ‘gardło’) – proces koartykulacyjny, polegający na utworzeniu podczas artykulacji dźwięku dodatkowego przewężania pomiędzy korzeniem języka a tylnąścianągardła.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Faryngalizacja · Zobacz więcej »
Język (anatomia)
kota domowego Język – wieloczynnościowy narząd, twór mięśniowy jamy gębowej kręgowców.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Język (anatomia) · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język łotewski
Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Język łotewski · Zobacz więcej »
Język baskijski
Basque Country in Spain and France Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Język baskijski · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Język czeski · Zobacz więcej »
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Język węgierski · Zobacz więcej »
Labializacja
Labializacja (uwargowienie) (labializacja od łac. labialis wargowy) – zjawisko zaokrąglenia warg przy artykulacji samogłosek lub spółgłosek.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Labializacja · Zobacz więcej »
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Międzynarodowy alfabet fonetyczny · Zobacz więcej »
Plozja
Plozja – nagłe otwarcie drogi dla powietrza przez narządy mowy pod ciśnieniem powietrza wypływającego z płuc.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Plozja · Zobacz więcej »
Podniebienie (anatomia)
Podniebienie z obecnym wałem podniebiennym Podniebienie – górna część jamy gębowej kręgowców.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Podniebienie (anatomia) · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna
Spółgłoski boczne (spółgłoski lateralne, sonanty boczne) – ustne spółgłoski, najczęściej zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływ powietrza bokami, z jednej lub obu stron języka.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Spółgłoska boczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna
Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Spółgłoska zwarta podniebienna dźwięczna i Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
ɟ.