Szybszy dostęp niż przeglądarce!
15 kontakty: Antoni Zygmunt Helcel, Daniel Naborowski, Drzewo genealogiczne, Edward Stachura, Jan Andrzej Morsztyn, Kalendarz i klepsydra, Ludwik Kubala, Piśmiennictwo, Podcast, Postmodernizm (literatura), Publiusz Papiniusz Stacjusz, Stefan Franciszek Medeksza, Stylizacja, Szlachta w Polsce, Tadeusz Konwicki.
Antoni Zygmunt Helcel
Antoni Zygmunt Helcel (Hölzel von Sternstein) (ur. 2 listopada 1808 w Krakowie, zm. 31 marca 1870 tamże) – powstaniec listopadowy, polski historyk państwa i prawa, wydawca, polityk konserwatywny, poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu, do Sejmu Krajowego Galicji i austriackiej Rady Państwa.
Nowy!!: Sylwa i Antoni Zygmunt Helcel · Zobacz więcej »
Daniel Naborowski
Daniel Naborowski herbu Nabram (ur. w 1573 w Krakowie, zm. w 1640 w Wilnie) – polski poeta barokowy, dyplomata i tłumacz, sędzia grodzki wileński w latach 1637–1640, cześnik wileński w latach 1635–1640, marszałek dworu Bogusława Radziwiłła, wyznawca kalwinizmu.
Nowy!!: Sylwa i Daniel Naborowski · Zobacz więcej »
Drzewo genealogiczne
Przykładowe drzewo genealogiczne Drzewo genealogiczne – potoczna nazwa tablicy potomków, sporządzonego dla danej osoby (zwanej probantem).
Nowy!!: Sylwa i Drzewo genealogiczne · Zobacz więcej »
Edward Stachura
nagrobek Edwarda Stachury na Cmentarzu Północnym w Warszawie Edward Jerzy Stachura, pseudonim „Sted” (ur. 18 sierpnia 1937 w Charvieu, zm. 24 lipca 1979 w Warszawie) – polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz, laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1972); do listopada 1948 mieszkał we Francji.
Nowy!!: Sylwa i Edward Stachura · Zobacz więcej »
Jan Andrzej Morsztyn
Jan Andrzej Morsztyn herbu Leliwa (ur. 24 czerwca 1621 w Raciborsku, zm. 8 stycznia 1693 w Paryżu) – polski polityk, poeta, podskarbi wielki koronny w latach 1668–1683, świecki referendarz koronny w latach 1658–1668, stolnik sandomierski w latach 1647–1658, sekretarz królewski w 1656 roku, starosta tucholski w latach 1667–1669 i 1673–1681, warcki od 1661 roku, tymbarski w 1658 roku, kowalski w latach 1658–1672, zawichojski od 1656 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1679 roku.
Nowy!!: Sylwa i Jan Andrzej Morsztyn · Zobacz więcej »
Kalendarz i klepsydra
Kalendarz i klepsydra – utwór prozatorski Tadeusza Konwickiego, opublikowany w kwietniu 1976 r. Zawierał refleksje pisarza na temat współczesnej literatury, czasów stalinizmu, Wileńszczyzny, kondycji ówczesnej i dawnej literatury, anegdoty z życia towarzyskiego i literackiego, portrety prywatne ludzi kultury, uwagi dotyczące własnej twórczości, sylwetkę kota Iwana (który pojawił się później w książce dla dzieci Dlaczego kot jest kotem? autorstwa Konwickiego, z ilustracjami jego żony, Danuty), relacje z podróży do Chin i Ameryki, recenzje filmów i książek.
Nowy!!: Sylwa i Kalendarz i klepsydra · Zobacz więcej »
Ludwik Kubala
Nagrobek Ludwika Kubali Ludwik Kubala (ur. 9 września 1838 w Kamienicy, zm. 30 września 1918 we Lwowie) – polski historyk, nauczyciel.
Nowy!!: Sylwa i Ludwik Kubala · Zobacz więcej »
Piśmiennictwo
Piśmiennictwo – ogół wypowiedzi językowych utrwalonych w piśmie, pełniących określone funkcje w różnych dziedzinach życia społecznego; obejmuje m.in.
Nowy!!: Sylwa i Piśmiennictwo · Zobacz więcej »
Podcast
Podcast, podcasting, spolszczone: podkast– forma internetowej publikacji dźwiękowej lub filmowej, najczęściej w postaci regularnych odcinków, z zastosowaniem techniki RSS.
Nowy!!: Sylwa i Podcast · Zobacz więcej »
Postmodernizm (literatura)
Postmodernizm – prąd literacki, którego początek datuje się na lata 60. XX wieku.
Nowy!!: Sylwa i Postmodernizm (literatura) · Zobacz więcej »
Publiusz Papiniusz Stacjusz
Publiusz Papiniusz Stacjusz (ok. 45 - 96) – poeta rzymski, urodzony w Neapolu, związany z dworem cesarza Domicjana.
Nowy!!: Sylwa i Publiusz Papiniusz Stacjusz · Zobacz więcej »
Stefan Franciszek Medeksza
Stefan Franciszek Medeksza z Proszcza herbu Medeksza (Lis odmienny)Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 2, Województwo trockie XIV-XVIII wiek, pod redakcjąAndrzeja Rachuby, Warszawa 2009, s. 617.
Nowy!!: Sylwa i Stefan Franciszek Medeksza · Zobacz więcej »
Stylizacja
Stylizacja – przejaw intertekstualności, celowe naśladowanie w wypowiedzi będącej realizacjądanego stylu wybranych cech stylu innego, wyraźnie odcinającego się, dającego rozpoznać jako cudzy i zewnętrzny.
Nowy!!: Sylwa i Stylizacja · Zobacz więcej »
Szlachta w Polsce
Polska szlachta w mundurach wojewódzkich w XVIII wieku data dostępu.
Nowy!!: Sylwa i Szlachta w Polsce · Zobacz więcej »
Tadeusz Konwicki
Tadeusz Konwicki (ur. 22 czerwca 1926 w Nowej Wilejce, zm. 7 stycznia 2015 w Warszawie) – polski prozaik, scenarzysta i reżyser, przedstawiciel polskiej szkoły filmowej. Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Karierę literackązaczynał jako reportażysta i rysownik, w 1948 roku zadebiutował zatrzymanąprzez cenzurę komunistycznąpowieściąRojsty. W latach obowiązywania doktryny socrealizmu (1948–1956) należał do środowiska umownie nazywanego „pryszczatymi”. W 1956 roku objął funkcję kierownika literackiego Zespołu Filmowego „Kadr”, w ramach którego zarówno pisał scenariusze do filmów innych reżyserów (m.in. Zimowego zmierzchu Stanisława Lenartowicza, Matki Joanny od Aniołów i Faraona Jerzego Kawalerowicza), jak i kręcił własne filmy. Za debiut filmowy Ostatni dzień lata (1958) został nagrodzony Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Wenecji. W kolejnych swych filmach pokroju Jak daleko stąd, jak blisko (1971), Doliny Issy (1982) według Czesława Miłosza oraz Lawy (1989) według Dziadów Adama Mickiewicza podkreślał swojąnostalgię za wielokulturowymi Kresami Wschodnimi. Miano dysydenta zdobył także utworami literackimi krytycznymi wobec rzeczywistości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, m.in. Kalendarzem i klepsydrą(1976), Kompleksem polskim (1977) oraz Małąapokalipsą(1979). Wraz z upływem czasu coraz bardziej eksperymentował z formąoraz treściąswoich utworów, kierując się stopniowo w stronę niezaangażowanej literatury osobnej. Wielokrotnie wyróżniany najwyższymi nagrodami branżowymi i państwowymi, w tym Platynowymi Lwami na 36. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych oraz PolskąNagrodąFilmową„Orzeł” w kategorii za osiągnięcia życia (2002).
Nowy!!: Sylwa i Tadeusz Konwicki · Zobacz więcej »
